Τζαμιλιά

Τζαμιλιά - Τσινγκίζ Αϊτμάτοβ

Από τις εκδόσεις Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος

Μετάφραση: Ανδρέας Σαραντόπουλος

Η Τζαμιλιά είναι νέα, όμορφη και δεν χαμηλώνει τα μάτια όταν της μιλάει κάποιος που σέβεται. Της αρέσει να τραγουδάει και να γελάει δυνατά. Πράγμα περίεργο για μια κοπέλα της κοινωνικής της θέσης. Όμως εκείνη δεν την νοιάζει. Της αρκεί που μπορεί να χαίρεται τη ζωή.

Ο άντρας της λείπει στον πόλεμο κι εκείνη ζει με την οικογένειά του. Την γνωρίζουμε μέσα από τα μάτια του έφηβου γιου της οικογένειας, ο οποίος είναι γοητευμένος από τη γυναίκα του αδερφού του και μαζί χτίζουν μια σχέση φιλίας,εμπιστοσύνης και συντροφικότητας.

Όταν ένας τραυματισμένος φαντάρος επιστρέφει από τον πόλεμο, η Τζαμιλιά δεν διστάζει να απαρνηθεί το σύζυγό της και να φύγει μαζί του για να χαρεί τον έρωτα. Κόντρα στην κοινή γνώμη και στα κοινωνικά στερεότυπα , τολμάει να ακολουθήσει την καρδιά της και όπως είναι φυσικό αφήνει άφωνη μια ολόκληρη κοινωνία.

Γραμμένο το 1958, η Τζαμιλιά αποτελεί μια ερωτική ιστορία, ή μάλλον πολλές ερωτικές ιστορίες με πρωταγωνίστρια το ίδιο πρόσωπο. Ένας έρωτας μπορεί να έχει πολλές μορφές. Υπάρχει ο συμβατικός, ο παθιασμένος, ο ανεκπλήρωτος. Όλες αυτές οι μορφές του έρωτα είναι εμφανείς και διακριτές στη νουβελα αυτή .

" Κι ήταν ερωτευμένος,όχι απλώς μ'έναν άλλον άνθρωπ,ήταν κάποια άλλη αγάπη,απέραντη- για την ζωή ,για την γη.Ναι, φύλαγε αυτή την αγάπη μέσα του , στη μουσική του, ζούσε μ'αυτήν. Ένας αδιάφορος άνθρωπος δε θα μπορούσε να τραγουδήσει έτσι, όποια φωνή κι αν είχε."

Ανατρεπτικό,αντιπολεμικό και σίγουρα πολύ προοδευτικό για την εποχή του. Είναι κλασικό και ταυτόχρονα σύγχρονο και διαχρονικό. Οι ήρωες μας είναι οικείοι, μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί τους και στο πρόσωπό τους να δούμε έναν φίλο μας,έναν εχθρό, την πρώτη μας αγάπη , κάποιον που μας πρόδωσε ή και τον ίδιο μας τον εαυτό.Μπορεί για κάποιους από αυτούς οι πράξεις τους να μην ακολουθούν τους κανόνες της κοινωνίας,όμως είναι άνθρωποι με δυνατή θεληση κι αγνές ψυχές. Ο συγγραφέας , τους συμπεριφέρεται με αγάπη και κατανόηση, δεν τους κρίνει.

Δεν είναι όμως, απλώς ενα βιβλίο για τον έρωτα.Είναι ένα βιβλίο για τα δικαιώματα της γυναίκας, τη γυναικεία χειραφέτηση και ανεξαρτησία.

Κι όσο ο έρωτας είναι στο προσκήνιο ,από πίσω αχνοφαίνονται οι συνέπειες του πολέμου, η φτώχια,η ομορφιά της τέχνης, οι κοινωνικές διακρίσεις και οι παθογένειες του θεσμού της οικογένειας. Κι όλα αυτά συνδέονται με δεξιοτεχνία.

" Αλλά και σήμερα πολλές φορές αναρωτιέμαι: είναι τάχα ο έρωτας η ίδια έμπνευση με την έμπνευση του καλλιτέχνη, του ποιητή; "

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η ερωτική αυτή νουβέλα του διάσημου σοβιετικού συγγραφέα Τ. Αϊτμάτοβ, χαρακτηρίστηκε από το Λουί Αραγκόν «λογοτεχνικό διαμάντι». Πρόκειται για την ιστορία της όμορφης, δυναμικής Τζαμιλιά που, αδιαφορώντας για τις παλιές, πατριαρχικές παραδόσεις του τόπου της, ακολουθεί τολμηρά το δρόμο της καρδιάς της, βέβαιη πως κατακτάει την ευτυχία της. Η ηρωίδα συνδυάζει τη νεανική ορμή με την όρεξη για δουλειά, τη γυναικεία ευαισθησία με το ακατάβλητο ερωτικό πάθος. 

"Το μπαλόνι του θυμού" Συνέντευξη με τη Δανάη Δάσκα

Το μπαλόνι του θυμού από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Συνέντευξη της  Δανάης Δάσκα  στον Σελιδοδείκτη.

1.Πες μας λίγα λόγια για σένα

Με λένε Δανάη Δάσκα, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, σπούδασα στην Φιλοσοφική Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και σήμερα είμαι Creative Director σε διαφημιστική εταιρία και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Είμαι επίσης μαμά του Φίλιππου!

2.Πες μας λίγα λόγια για το προηγούμενο βιβλίο σου "1000 τρόποι να στύψεις ένα λεμόνι"

Το 1000 τρόποι να στύψεις ένα λεμόνι είναι ένα βιβλίο-παιχνίδι που σου δίνει παραδείγματα απίθανων τρόπων για να στύψεις ένα λεμόνι και σε καλεί να βρεις κι εσύ τους δικούς σου. Είναι ένα βιβλίο που προκαλεί την φαντασία μας να λειτουργήσει και να δει πέρα από το προφανές, ξυπνάει την δημιουργικότητά μας και μας μαθαίνει πως δεν υπάρχει μόνο μία λύση σε κάθε πρόβλημα.

3.Τα βιβλία σου δεν είναι απλά παιδικά παραμύθια. Θέλεις να περάσεις και κάποια μηνύματα. Ποιες δυσκολίες υπάρχουν στη συγγραφή ενός παιδικού βιβλίου;

Δύσκολο σε κάθε μορφή τέχνης κι έκφρασης είναι βρεις τι θέλεις να πεις και γιατί θέλεις να το πεις. Όσο πιο ξεκάθαρα είναι αυτά τα δύο, τόσο πιο ολοκληρωμένο και αβίαστο θα βγει το δημιούργημά σου. Τα παιδικά βιβλία, ειδικά, γράφονται με δύο παράλληλες «γλώσσες», με αυτή των λέξεων αλλά και με αυτή των εικόνων. Όταν λοιπόν γράφεις ένα παιδικό βιβλίο πρέπει να φροντίσεις οι λέξεις σου να αντηχούν ξεκάθαρα στον κόσμο των εικόνων. Αυτό για μένα ισχύει ακόμα κι αν ένα βιβλίο δεν έχει εικονογράφηση. Πρέπει δηλαδή ένα παιδί που διαβάζει το κείμενο να βλέπει τις εικόνες του στο μυαλό του.

4. Με ποια αφορμή έγραψες ένα βιβλίο για το θυμό;

Ο θυμός είναι ένα δύσκολο συναίσθημα για ενήλικες και παιδιά. Με την ίδια απόλυτη δύναμη που εμφανίζεται, θέλουμε να εξαφανιστεί, να σωπάσει. Είναι επίσης ένα συναίσθημα πίσω από το οποίο κρύβονται πολλά άλλα συναισθήματα. Βλέποντας τον δικό μου γιο να μεγαλώνει λοιπόν σκέφτηκα ότι θα’ θελα να έχει έναν τρόπο να διαχειρίζεται κάπως τον θυμό του.

5. Πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματά τους;

Τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματά τους, μας δείχνουν δηλαδή τι νιώθουν αρκετά έντονα μάλιστα. Αυτό που δεν κάνουν κι είναι σημαντικό και δυστυχώς δεν το κάνουν ούτε οι ενήλικες είναι να τα διαχειρίζονται. Δηλαδή να καταλαβαίνουν και τι νιώθουν και γιατί και να περιγράφουν αυτό που αισθάνονται. Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να επιτρέπονται τα συναισθήματα, να επιτρέπεται ο θυμός, ο φόβος, η θλίψη, η απόλυτη χαρά και μετά να αναλύονται μαζί με τον γονέα ή τον παιδαγωγό.

6. Στο βιβλίο υπάρχουν τεχνικές για να εκφράζει ενα παιδί το θυμό του. Μίλησε μας λίγο γι'αυτό. Αυτές οι τεχνικές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για άλλα συναισθήματα;

Το βιβλίο αυτό καλεί το παιδί να ζωγραφίσει τον θυμό του και να φτιάξει την ιστορία του, να του δώσει όνομα, φωλιά και γενικά να πάρει αποφάσεις για αυτόν. Κάθε δίλημμα του βιβλίου έχει μια σκληρή και μια ευνοϊκή απόφαση για το μπαλόνι-θυμό του παιδιού. Όταν αρχίσει να προτιμά τις καλές λύσεις ή ακόμα και να βρίσκει δικές του, σιγά σιγά «συγχωρεί» τον θυμό και ίσως αυτό που τον προκάλεσε. Ταυτόχρονα είναι και διλήμματα που μπορούμε να μετατρέψουμε εμείς σε ερωτήσεις ανακούφισης. Για παράδειγμα, ρωτάει το βιβλίο αν θα βάλει το παιδί τον θυμό του μόνο του σε ένα ψηλό πύργο ή θα του έχει έναν δράκο φίλο. Αυτή μπορεί να γίνει μια ερώτηση για το αν το παιδί θέλει να μείνει μόνο του όταν θυμώνει ή θέλει συμμάχους, φίλους μαζί του. Φυσικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί η τεχνική αυτή για οποιοδήποτε συναίσθημα και μπορεί να μας αποκαλύψει πιο εύκολα τι πραγματικά συμβαίνει και το παιδί μας φοβάται κάτι πολύ ή είναι λυπημένο. Ο θυμός όμως είναι ίσως το πιο έντονο και ταυτόχρονα το πιο δύσκολο συναίσθημα και για τους γονείς. Μπορούμε να παρηγορήσουμε ένα κλάμα αλλά ο θυμός ξυπνάει και τον δικό μας θυμό συχνά. Γι’ αυτό διάλεξα τον θυμό.

7. Εσένα τι σε κάνει να θυμώνεις;

Εμένα με θυμώνει ο φόβος μου. Θυμώνω δηλαδή πολύ όταν νιώθω ότι φοβάμαι ή αγχώνομαι πάρα πολύ. Κι αυτό είναι μια ερώτηση του βιβλίου, «γράψε τι είπε το μπαλόνι σου, σαν μυστικό στ’ αυτί σου». Εδώ ρωτάμε τα παιδιά αν νιώθουν και κάτι άλλο εκτός από θυμό, αν νιώθουν ότι τρόμαξαν, πληγώθηκαν, αδικήθηκαν κ.ο.κ.

8. Πες μας λίγα λόγια για την εικονογράφηση του βιβλίου.

Η εικονογράφηση είναι τόσο ταιριαστή σε αυτό το βιβλίο γιατί έχει την καθαρότητα που χρειάζεται το παιδί για να ζωγραφίσει και αυτό, εφόσον αυτό του «ζητάει» το βιβλίο. Όσο εξελίσσεται, γίνεται πιο χρωματιστή και χαρούμενη, έχει χιούμορ, σε κάνει να συμπαθείς τον θυμό σου κι άρα να θέλεις να «χαμογελάσει», να πετάξει!

9. Εσύ διαβάζεις βιβλία; Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος;

Διαβάζω όσο προλαβαίνω. Εκτός από τα παιδικά που μου αρέσουν πολύ και τα διαβάζω με τον Φίλιππο, μου αρέσουν πάρα πολύ τα διηγήματα, η μίξη ρεαλισμού με φαντασία και γενικά η μικρή φόρμα.

10. Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια;

Κάτι ετοιμάζουμε και για την επόμενη χρονιά… μείνετε συντονισμένοι…

Σ'ευχαριστώ πολύ Δανάη. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο και πάντα επιτυχίες!

Το υπόγειο στην Οδό Ήρας 12

Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12 - Πασχαλία Τραυλού

Από τις εκδόσεις διόπτρα

Η Ανθή είναι ένα κορίτσι που μεγαλώνει σε ένα χωριό που ονομάζεται Παράδεισος. Είναι ένα όμορφο χωριό με πλούσια βλάστηση, όμως όσοι ζουν εκεί νιώθουν οτι ζουν στην Κόλαση. Η Ανθή είναι η κόρη του παπά-Δρόσου. Ενός ανθρώπου που το ράσο,όχι μόνο δεν τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει μερικά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, αλλά ,αντιθέτως, είναι η καλύτερη κάλυψη ώστε οι κάτοικοι του χωριού να τον σέβονται ,μα περισσότερο από όλα να τον φοβούνται.

Το μεγαλύτερο λάθος που έκανε η Ανθή είναι να γεννηθεί γυναίκα. Κι όμως , το να γεννηθείς γυναίκα στις δεκαετίες του '50-'60 είναι λάθος. Δεν έχεις προσωπική βούληση, δεν έχεις δικαιώματα , δεν μπορείς να αγαπήσεις αυτόν που θες,δεν μπορείς να συνδυάσεις σπουδές με οικογένεια και το σημαντικότερο δεν μπορείς να αποφασίσεις ούτε για το ίδιο σου το σώμα. Είσαι μια " μηχανή" αναπαραγωγής παιδιών, ακόμα κι αν αδυνατείς να τα θρέψεις, ακόμα κι αν η γέννηση ενός παιδιού μπορεί να στοιχίσει την ίδια σου τη ζωή.

Η Συγγραφέας θίγει ένα συγκλονιστικό θέμα που δυστυχώς ακόμα και σήμερα , αποτελεί ένα θέμα ταμπού. Αυτό της αυτοδιάθεσης του σώματος και της ελευθερίας της βούλησης.

Από τον Παράδεισο , θα βρεθεί στο υπόγειο της οδού Ήρας 12, και θα παλέψει για τα γυναικεία δικαιώματα με το δικό της τρόπο. Η επιθυμία της , είναι ο κόσμος να ξυπνήσει. Η διαδρομή της από το ένα μέρος στο άλλο δεν είναι εύκολη. Στο δρόμο της θα συναντήσει πολλά εμπόδια αλλά και ανθρώπους που θα τη βοηθήσουν. Κι ως συνήθως , η βοήθεια θα έρθει από ανθρώπους που είναι πραγματικά καλοί , όμως η κοινωνία τους έχει παραγκωνίσει.

" Μεγάλο σχολείο η προδοσία.Σε σκληραίνει και σε κάνει ατσάλινη.Κι εγώ έμαθα δυστυχώς από νωρίς τι σημαίνει να αγαπήσεις,να δοθείς και να προδοθείς."

Το δυνατό θέμα του βιβλίου, συμπληρώνεται από την δυναμική γραφή της συγγραφέως. Όσοι έχουν διαβάσει κι άλλα βιβλία της, γνωρίζουν την ευαισθησία της για τα γυναικεία θέματα , αλλά και την τόλμη της να μιλάει ανοιχτά για ζητήματα που πολλοί θα ήθελαν να αποκρύψουν. Διαβάζοντας το νέο της βιβλίο , σε κάνει να αναρωτιέσαι αν η Κα. Τραυλού έχει ζήσει κι άλλες ζωές στο παρελθόν. Η παραστατικότητά της και η ρεαλιστικότητα της γραφής της είναι μοναδική και σε μαγεύει. 

" Η ψυχή,χαλινάρι και απαγορεύσεις δεν δέχεται.Ούτε ο νους.Αν κάτι φαντάζει στο μυαλό ανεξήγητο , δεν παύει ποτέ να το σκέφτεται και να ψάχνει μια ερμηνεία. Κι όταν αδυνατεί να βγάλει άκρη , τότε είναι έτοιμο να πιστέψει ακόμα και μια αφύσικη εξήγηση.Συνεργεί κι ο φόβος σ'αυτό.Η ψυχή,απ'την άλλη ,όπως και ο νους, φυλάει πεισματάρικα μέσατης κάθε συμβάν που τη σκιάζει.Κι όταν γεμίζει πια φόβους το αμπάρι της,αρχίζει και καθαρίζει τα σκοτάδια της."

Το νέο της βιβλίο είναι συγκλονιστικό. Είναι ένα βιβλίο,μεταξύ άλλων, για τη γυναικεία δύναμη και τη γυναικεία αλληλεγγύη.Για το καλό και το κακό που πάντα υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει γυρω μας, απλά πολλές φορές είναι καλυμμένο από κοινωνικές νόρμες και αδυνατούμε να το αναγνωρίσουμε.

Είναι ένα βιβλίο που θα παρακινήσει τους αναγνώστες να "ξυπνήσουν" όπως η αξιαγάπητη, δυναμική και τολμηρή Ανθή επιθυμεί. Η Ανθή είναι η κόρη μας, η φίλη μας, η μάνα μας, μπορεί να είμαστε κι εμείς οι ίδιες. Είναι η πρόγονος της σύγχρονης γυναίκας που συναντάμε σήμερα.

" Κάθε φορά που σκάει ένα απόστημα,ο κόσμος μας μεταμορφώνεται. Ραγίζει το τσόφλι της ντροπής και βγαίνει από μέσα μια καινούρια ελπίδα."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

"...Δύσκολο πράμα να είσαι γυναίκα. Κι αν τα σπλάχνα σας αθέλητα καρπίσουν, μη βγάλετε άχνα σε παπά. Με την καρδιά και το μυαλό σας κουβεντιάστε το. Και μη θαρρείτε πως θα κάνετε φονικό και θα πάτε στην Κόλαση, αν κρίνετε πως άλλη λύση δεν υπάρχει. Αγγελοποιοί είμαστε να λέτε. Στέλνουμε αγγελούδια στον Παράδεισο για να μη ζήσουν στην Κόλαση αυτού του κόσμου".

Έτσι έγραφε το τεφτέρι της Παγώνας, της νεκρής μαμής του Παράδεισου, του χωριού όπου μεγάλωσε η Ανθή, η κόρη του πανούργου παπα-Δρόσου τη δεκαετία του '60. Από αυτό το κειμήλιο και από τη Λούλα την πόρνη γύρεψε απελπισμένα βοήθεια για να σωθεί από το δίλημμα στο οποίο βρέθηκε άθελά της εγκλωβισμένη.

H ηρωίδα θα βρει αναπάντεχα την άκρη στη μονή της Αγίας Λεχούσας χάρη στις γνώσεις της μοναχής Υακίνθης και στην αυτοθυσία του δάσκαλου Στρατή Κλωναρίδη.

Έκτοτε μάχεται στο υπόγειο της οδού Ήρας 12 για το δικαίωμα των γυναικών να ορίζουν την καρδιά και το σώμα τους.

Μόνο που ως τα στερνά της τη βασανίζει η αρχέγονη αμφιβολία αν είναι φόνισσα ή... αγγελοποιός, αν η αυτοδιάθεση και η ελευθερία είναι αμαρτία ή δικαίωμα.

Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η γυναίκα είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό σε κάθε νόημα της ζωής. 

 

Ο μικρός Σέρλοκ

Διαβάζω και Ερευνώ 

Ο Μικρός Σέρλοκ - Pascal Prevot & Art Grootfontein

Απόδοση : Ελένη Μπακογεώργου

Από τις εκδόσεις Desyllas 

Τώρα που έκλεισαν τα σχολεία, όλοι ψάχνουμε τρόπους να απασχολήσουμε δημιουργικά τα παιδιά μας. Δεν μπορούμε όλη μέρα να είμαστε κάπου , ούτε συνέχεια να τα έχουμε μπροστά από τηλεοράσεις και οθόνες. Άσε που πολύ θα θέλαμε να αρχίσουν σιγά σιγά να αποκτούν κι εκείνα το μικρόβιο της φιλαναγνωσίας που έχουμε κι εμείς. Και γιατί όχι , να εξασκήσουν μαθησιακές δεξιότητες που απέκτησαν  στο σχολείο και στις καλοκαιρινές διακοπές.

Η σειρά Διαβάζω κι Ερευνώ, απευθύνεται σε παιδιά από 7 ετών και ήδη κυκλοφορούν έξι βιβλία. Πρωταγωνιστής είναι σε όλα ο μικρός Σέρλοκ.Κυκλοφορεί με τον μεγεθυντικό φακό του και μαζί με την παρέα του,λύνει μυστήρια.

Η κόρη μου τελείωσε την πρώτη δημοτικού. Έμαθε να διαβάζει,να γράφει και να κάνει μικρές πραξούλες στα μαθηματικά. Της έδωσα τυχαία να διαλέξει και να διαβάσει όποιο από τα βιβλία της σειράς θέλει και ξετρελάθηκε. Δεν χρειάζεται πολύ, μερικές σελίδες κάθε μέρα και τα επιθυμητά αποτελέσματα θα έρθουν.

Η σειρά περιλαμβάνει ιστορίες γεμάτες μυστήριο και γρίφους. Άλλοι πιο εύκολοι και μερικοί πιο δύσκολοι, όλοι όμως ικανοί να κινήσουν το ενδιαφέρον των παιδιών μας και να βάλουν τα έξυπνα μυαλουδάκια τους να δουλέψουν.

Τα κείμενα είναι με μεγάλα ευανάγνωστα γράμματα, οι ιστορίες μικρές που δεν κουράζουν και οι γρίφοι ιδανικοί για παιδιά που διανύουν τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Φυσικά δε λείπουν ούτε οι εικόνες από τις σελίδες του βιβλίου , κάποιες μάλιστα πρέπει οι μικροί αναγνώστες να τις παρατηρήσουν καλά , εαν θέλουν να λύσουν τους γρίφους.

Στη σειρά κυκλοφορούν τα βιβλία:

1.Το μυστήριο με τις πατάτες

Στην επιστροφή από τα ψώνια με τον μπαμπά, η σακούλα του μικρού Σέρλοκ σκίζεται και οι πατάτες κουτρουβαλούν στα σκαλιά! Όταν πάει να τις μαζέψει , ακούει δύο  φωνές και κάτι παράξενο κανονίζουν... Τα μάτια του αστράφτουν ! Τι μυστήριο είναι αυτό; Δε μένει παρά να το ανακαλύψει...

2.Φάντασμα στο Λούνα Παρκ 

Ο μικρός Σέρλοκ ακούει τον μπαμπά του να μιλάει στο τηλέφωνο: αρνείται να αναλάβει μια υπόθεση - " Φάντασμα στο λούνα παρκ ...; Λυπάμαι , δεν πιστεύω στα φαντάσματα". Ενθουσιασμένος ο μικρός Σέρλοκ,πηγαίνει στο λούνα παρκ με τους φίλους του. Κι έτσι ξεκινάει μια περιπέτεια ....σούπερ συναρπαστική!

3.Το μυστήριο με τα χρυσόψαρα

Ο μικρός Σέρλοκ και ο Μάικ Γουάτσον ανακαλύπτουν ότι κάποιος άγνωστος μπήκε στο σχολείο τους κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Την επόμενη μέρα τι έκπληξη! Μέσα στη γυάλα δεν κολυμπούν πια τέσσερα, αλλά πέντε χρυσόψαρα! Ώρα για μια απίθανη περιπέτεια…

4.Το Σεντούκι με τα μυστικά.

Ο μικρός Σέρλοκ και η παρέα του βρίσκουν ένα μυστήριο σεντούκι στην αυλή του σχολείου. Δυστυχώς, το σεντούκι έχει λουκέτο με κωδικό. Θα καταφέρουν τα παιδιά να βρουν τον κωδικό και να αποκαλύψουν το περιεχόμενό του; Η περιπέτεια μόλις ξεκινάει!

5. Έχασα το δόντι μου

Η Λίνα, η φίλη του μικρού Σέρλοκ, έχασε το δόντι της σήμερα το πρωί. Δεν της βγήκε απλώς, το έχασε στ’ αλήθεια! Δεν μπορούν να το βρουν με τίποτα! Και τι θα κάνει το βράδυ; Τι θα βάλει κάτω από το μαξιλάρι της για την νεράιδα των δοντιών; Ο μικρός Σέρλοκ κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να το ξαναβρούν. Το δόντι πρέπει να βρεθεί, ο κόσμος να χαλάσει! Και κάπως έτσι, μια νέα περιπέτεια ξεκινάει…

6. Ο Σκελετός του Κάστρου

Εδώ και τριάντα χρόνια, ένας σκελετός περιδιαβαίνει από καιρό σε καιρό τον πύργο του παλιού κάστρου στο κέντρο της πόλης. Το πότε κάνει την εμφάνισή του και πότε εξαφανίζεται παραμένει μυστήριο. Ένα φαινόμενο χωρίς εξήγηση. Αυτή η περιπέτεια πρόκειται να είναι πολύ… τρομακτική!

Ρ.Σ.

Αολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η συλλογή "Διαβάζω και Ερευνώ" αποτελείται από ιστορίες που μπορούν να διαβάσουν εύκολα τα παιδιά από 7 ετών.

Λύνοντας τους γρίφους που συναντάει κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης , το παιδί συμμετέχει κι αυτό στην εξέλιξη της ιστορίας.

Οι λύσεις των γρίφων αποκαλύπτονται στη συνέχεια , ώστε να μην εμποδιστεί η ανάγνωση.

Uforia

Uforia - Πάνος Κεραμεύς & Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

"Πιστεύεις στους εξωγήινους; Τόλμα να πεις ναι.Τώρα είσαι συνωμοσιολόγος,στην καλύτερη περίπτωση ένας περίεργος...Αν πάλι πεις όχι,τότε είσαι λίγο νάρκισσος.Είναι δυνατόν σε ολόκληρο το σύμπαν να είμαστε μόνοι μας; Μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου."

Uforia λοιπόν και από τον τίτλο ακόμα γίνεται ένα ευφυές λογοπαίγνιο που συνδυάζει τα UFO, με την ευφορία, δηλαδή την ευχάριστη αίσθηση που θα αποκτήσει κανείς διαβάζοντας αυτό το συναρπαστικό βιβλίο. Κι επειδή το Ούφο εχει παρερμηνευτεί στα Ελληνικά, ας το πούμε με την πιο επιστημονική ονομασία του,δηλαδή ΑΤΙΑ. Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα.

Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά τριάντα διηγήματα , που είναι βασισμένα σε καταγραφές περιπτώσεων όπου εμφανίστηκαν εξωγήινοι ( ? ) ή τουλάχιστον σε καταγραφές φαινομένων τα οποία δεν μπόρεσαν να εξηγηθούν.

Θα περίμενε κανείς οι ιστορίες αυτές να αναφέρονται σε ένα κοντινό παρελθόν ή όταν σκέφτεται κανείς εξωγήινους , το μυαλό του πάει σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας που έρχονται από το μέλλον.

Κι όμως στο βιβλίο , θα συναντήσουμε την πρώτη καταγραφή το 1440 π.Χ. (!) στην Αίγυπτο και άλλες μεταγενέστερες μέχρι και το πρόσφατο 2020.

Αυτό πρωτίστως σημαίνει πως η ύπαρξη ή μη άλλων έμβιων όντων στο σύμπαν ή στο γαλαξία μας, είναι κάτι που απασχολεί την ανθρωπότητα εδώ και πολλούς αιώνες.

Το βιβλίο ανατρέπει κι άλλα στερεότυπα. Θα περίμενε κανείς ένα τέτοιο βιβλίο να είναι αυστηρώς επιστημονικό , με μία δύσκολη ορολογία και να απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο μόνο αναγνωστικό κοινό. Με έκπληξη διαπίστωσα πως το βιβλίο είναι γραμμένο με χιούμορ, με μία ανάλαφρη διάθεση που διαβάζεται ευχάριστα και χαλαρά. Στις σελίδες του θα ανακαλύψει κανείς και ιστορικά στοιχεία που αποδεικνύει πως οι συγγραφείς έκαναν ενδελεχή έρευνα τόσο σε επιστημονικά, όσο και σε κοινωνικά και ιστορικά πεδία. Και φυσικά, όλες οι ιστορίες είναι γραμμένες με άπλετη φαντασία που απογειώνει το αποτέλεσμα.

Τέλος,δεν μπορώ να παραλείψω την σύμπραξη των δύο συγγραφέων σε αυτό το καταπληκτικό βιβλίο. Οι δυο τους συνδυάζουν τη φρεσκάδα της νεότητας με τη σοφία και την εμπειρία των παλαιότερων. Οι ιστορίες των συγγραφέων εναλλάσσονται και η μία συμπληρώνει την άλλη. Εκπληκτικό είναι το γεγονός πως υπάρχει μια ομαλότητα στα κείμενα των δυο συγγραφέων και μια σύμπνοια που δύσκολα επιτυγχάνεται σε παρόμοια εγχειρήματα. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Τι συμβαίνει με τη συμπαντική "μοναξιά";

Τριάντα ιστορίες με κοινό παρονομαστή σε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της ανθρωπότητας.

Από την εποχή που οι άνθρωποι κατέγραφαν τις εμπειρίες τους σε παπύρους, έως τα σύγχρονα διαδικτυακά fora, οι αναφορές θεάσεων UFO και επαφών με αλλόκοσμες οντότητες ήταν πάντα παρούσες για να μας ιντριγκάρουν. Ανταποκρίνονται, όμως, όλα αυτά σε αληθινά γεγονότα; Υπάρχουν, πράγματι, όντα που κατοικούν σε άλλους πλανήτες; Ή μήπως...

Η αλματώδης πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης της διαστημικής μας κάνουν να ελπίζουμε ότι βρισκόμαστε ολοένα και πιο κοντά στην αλήθεια "που κρύβεται εκεί έξω". Παρ' όλα αυτά, ακόμα και αν δεν μάθουμε ποτέ, το ταξίδι της αναζήτησης έχει μεγαλύτερη σημασία.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια συλλογή διηγημάτων βασισμένων σε καταγεγραμμένες μαρτυρίες ανεξήγητων ουράνιων φαινομένων, που ξεκινούν να εμφανίζονται στην Αρχαία Αίγυπτο και καταλήγουν στην περίοδο της πρόσφατης πανδημίας. Τα κείμενα προσεγγίζουν τα φαινόμενα μυθοπλαστικά, με τη βοήθεια της φαντασίας, του τρόμου και, σε κάποιες περιπτώσεις, διανθισμένα με λεπτό χιούμορ.

Άλλωστε, ίσως η εξάσκηση της Φαντασίας να αποτελεί το σημείο-κλειδί που μας διαφοροποιεί από Εκείνους. 

"Δύο πιθανότητες υπάρχουν: Είτε είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν είτε όχι. Και τα δύο είναι εξίσου τρομαχτικά". (Άρθουρ Κλαρκ)

Περιεχόμενα

Πρόλογος του Θανάση Βέμπου

Πρόλογος των συγγραφέων

Εισαγωγή

Τα μάτια του Ανχούρ

"Με λένε Πλούταρχο"

Αματεράσου

Είμαι κι εγώ κυνηγός

Aurora, Texas

Roswell

Made in Earth

Η δύσκολη

Είναι τρελοί αυτοί οι Γήινοι

Η παρέλαση της Ουάσιγκτον

Τι θα γίνει με μας, Σήφη μου;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ

Ξεβρακωθήκαμε

Doreen Kendall

Σαν άνθρωποι, ανθρώπινα

Φτηνές δικαιολογίες

Πού να το κρύψεις το ρημάδι;

Δεν υπάρχει Θεός

Το παράπονο της Kanako

Αταλάντη

Τρομακτικές ιστορίες

Η Κόκκινη Αστραπή

Άσε το φίδι στην τρύπα

Θα σκίζω τα διπλώματά μου

Παναζία μου!

Όταν η Γη πεθάνει

Ρε, μπας κι είναι δικό μας;

Ουάου

Το 'χω ξαναδεί το έργο

Πίσω από κλειστές πόρτες

Επίλογος

Η Κραυγή του Φεγγαριού

Η Κραυγή του Φεγγαριού - Θεόδωρος Δεύτος

Από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη

Δύο ιστορίες που εναλλάσσονται εντέχνως από κεφάλαιο σε κεφάλαιο και στο τέλος συγκλίνουν προς μια κοινή πορεία. Η μία , του νεαρού καθηγητή Μαθηματικών , που ο διορισμός του τον φέρνει σε ένα σχολείο στο μικρό χωριό της Μάνης και η άλλη ενός ζευγαριού , που ξεκινάει την κοινή ζωή του , με όνειρα και φιλοδοξίες , όμως στην πορεία όλη η σχέση τους εκτροχιάζεται.

Ο συνδετικός κρίκος , των δύο φαινομενικά άσχετων ιστοριών είναι η νεαρή Μυρτώ. Η Μυρτώ θα νιώσει,από τη μία την αδικία , τη βία,σωματική και ψυχολογική, αλλά και την αληθινή αγάπη κι αφοσίωση από την άλλη.

Ο συγγραφέας τοποθετεί τις δύο αυτές ιστορίες στο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο της εποχής και τις εμπλουτίζει με εικόνες από τα τοπία της Πελοποννήσου, αλλά και λαογραφικά στοιχεία , ήθη , έθιμα, εκφράσεις κι αντιλήψεις του παρελθόντος.

Η Κραυγή του φεγγαριού είναι το ένατο μυθιστόρημα του συγγραφέα και είναι εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα. Διαβάζεται εύκολα, παρόλα τα δύσκολα ζητήματα που πραγματεύεται μιας και ο βασικότερος κορμός του στηρίζεται σε διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών του.

Έχοντας διαβάσει κι άλλα μυθιστορήματα του συγγραφέα, διαπίστωσα πως τον απασχολούν εντόνως θέματα όπως ο θεσμός της οικογένειας, η θέση της γυναίκας μέσα στην οικογένεια και στην κοινωνία γενικότερα και η δύναμη της κοινής γνώμης μιας κλειστής επαρχιακής περιοχής. Οι ήρωές του "παλεύουν" να διαχειριστούν τις εσωτερικές μάχες ανάμεσα σε αυτά που επιθυμούν και σε αυτά που απαιτεί ο κόσμος από αυτούς.

Το βιβλίο έχει πολλά στοιχεία που θα κρατήσουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Έχει έρωτα, έχει οικογενειακές σχέσεις,έχει κουτσομπολιό,έχει προδοσία αλλά έχει και την πολυπόθητη δικαίωση στο τέλος. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Πώς μπορείς να είσαι πραγματικά ασφαλής ως γυναίκα, ζώντας σε ένα περιβάλλον συντηρητικών ηθών και αυστηρών παραδόσεων; Ποιος μπορεί να σε προδώσει και ποιος να σε σώσει από την κόλαση και πού μπορεί να βρίσκεται αυτή; Μπορεί η αγάπη να νικήσει τον σκοταδισμό; Πώς μπορείς να αποδράσεις από την ασφυξία και τη νοσηρότητα;
Η Μυρτώ θα βρεθεί, από πολύ μικρή, αντιμέτωπη με τα ερωτήματα αυτά, τα οποία θα αλλάξουν για πάντα τη ζωή τη δική της, αλλά και του καθηγητή της, Αριστείδη Ντόκα. Η πληγή που της προκάλεσε ένα δικό της πρόσωπο είναι βαθιά και δεν επουλώνεται εύκολα. Ωστόσο, η νέμεσις δεν θα αργήσει να έρθει και θα είναι πάλι μέσα από την οικογένειά της...
Η άγρια ομορφιά της Μάνης, τα ανείπωτα τραύματα που αναζητούν την επούλωσή τους, τα βίαια σκοτάδια που βγαίνουν στο φως και η νεανική δίψα για έρωτα και λύτρωση συνθέτουν αυτήν τη σκληρή ιστορία ενηλικίωσης, που μόνο συνηθισμένη δεν είναι. Ή μήπως είναι; 

Η Χλόη στην Ελευσίνα

Η Χλόη στην Ελευσίνα - Ερατώ Κουτσουδάκη- Γερολύμπου

Εικονογράφηση: Φίλιππος Φωτιάδης

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος

Φέτος η Ελευσίνα είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Μία πόλη με πλούσια ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, η οποία είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη και έχει ενδιαφέρον να μιλήσουμε στα παιδιά μας γι'αυτήν.

Η Χλόη επισκέπτεται με τους παππούδες της την Ελευσίνα αλλά δεν θέλει να κλειστεί στον εσωτερικό χώρο ενός μουσείου. Για τον λόγο αυτό , θα περιπλανηθεί στον αρχαιολογικό χώρο και θα πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στον χρόνο. 

" Έτσι κι αλλιώς, ο χρόνος είναι ένα μεγάλο ταξίδι"

Ως δια μαγείας θα εμφανιστούν μπροστά της μυθικά αλλά και πραγματικά πρόσωπα που αποτέλεσαν ορόσημο στην ιστορική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου. Αγάλματα θα ζωντανέψουν και τα δρομάκια θα αποκτήσουν ζωή,φωνές και κίνηση. Θεωρώ πολύ σημαντικό για τα παιδιά μας , να συνηδειτοποιήσουν οτι οι αρχαιολογικοί χώροι δεν είναι μόνο ένας σωρός από πέτρες , μα κρύβουν απίστευτο ιστορικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον.

Το βιβλίο απευθύνεται σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά , μιας και τα κείμενα είναι μεγαλούτσικα και οι πληροφορίες που δίνονται είναι αρκετές. Πάντα όμως υπάρχει χρόνος για μια ενδιαφέρουσα περιήγηση σε κάτι διαφορετικό. Η Χλόη είναι ένα κορίτσι που έχει δίψα για μάθηση , κάνει ερωτήσεις , εχει απορίες και οι απαντήσεις δίνονται με απλό και κατανοητό τρόπο. Οι μικροί μας φίλοι θα ταυτιστούν μαζί της και θα εκφρασουν κι οι ίδιοι τις απορίες τους.

Ένας διασκεδαστικός τρόπος να μιλήσουμε στα παιδιά μας για την ιστορία μας,να γνωρίσουν μεγάλα ιστορικά μνημεία και μια καλή ευκαιρία να τους κινήσουμε το ενδιαφέρον για αναζήτηση κι άλλων ιστορικών πληροφοριών.

Φορεσιές , ήθη κι έθιμα του τόπου και της εποχής και σημαντικές αλλαγές και ανακαλύψεις που έχουν γίνει στο πέρασμα των χρόνων.

Η κόρη μου , όταν κλείσαμε το βιβλίο μου ζήτησε να επισκεφτούμε κι εμείς έναν αρχαιολογικό χώρο, κάτι που μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά, γιατί ήταν κάτι που το ήθελα κι εγώ.

Ποτέ δεν είναι νωρίς ουτε και αργά για να διαβάσουμε με τα παιδιά μας ένα ιστορικό βιβλίο.Άλλωστε τα ανήσυχα μυαλουδάκια τους μπορούν να συλλέξουν τόσες πληροφορίες και να λάβουν γνώσεις που εμείς ούτε μπορούσαμε να διανοηθούμε.

Ξεφυλλίστε και διαβάστε αυτό το όμορφο κι εναλλακτικό βιβλίο με τα παιδά σας και τα αποτελέσματα θα σας εκπλήξουν. Πιθανότατα να μάθετε κι εσείς πράγματα που δεν γνωρίζατε.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Η Χλόη όλο μπλέκει σε απίστευτες περιπέτειες. Μέσα από αυτές θα έρθει σε επαφή με όψεις της νεότερης ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Στο απίθανο αυτό ταξίδι της στον χωροχρόνο συναντά σημαντικές φυσιογνωμίες του παρελθόντος, άλλοτε ιστορικά και άλλοτε φανταστικά πρόσωπα, μέσα από περιστατικά που γίνονται αστεία, ακριβώς λόγω της διαφοράς στις συνήθειες και τους τρόπους των ανθρώπων από άλλες εποχές.

Η Ελευσίνα είναι η αρχαιότερη και μικρότερη πόλη που γίνεται Πολιτιστική Ποωτεύουσα της Ευρώπης. Ευκαιρία να τη γνωρίσουμε ξανά! 

Κίτρινη Παραφροσύνη

Κίτρινη Παραφροσύνη - Ανδρέας Πλεμμένος 

Από τις εκδόσεις Αγγελάκη

Από την πρώτη στιγμή που αντίκρυσα αυτό το εξώφυλλο, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Τι θα μπορούσε να μας πει ένας παράφρων; Και γιατί κίτρινη παραφροσύνη; Τι συμβολίζει αυτό το χρώμα; Όταν το τελείωσα οι ερωτήσεις μου απαντήθηκαν, μα μου γεννήθηκαν άλλες.Κυρίως ως προς το πόσο μπορούμε να σταθούμε λογικοί σε έναν κόσμο τρελό; 

Ο Ανδρέας Πλεμμένος κάνει το ντεμπούτο του στη συγγραφή με ένα έργο ανατρεπτικό και ξεσηκωτικό που σκοπό έχει να προβληματίσει τους αναγνώστες και να τους παρακινήσει να δουν τη ζωή με άλλο μάτι , περνώντας πολλά και σημαντικά μηνύματα. 

Έχετε ακούσει πως από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια; Έτσι ακριβώς είναι κι αυτό το βιβλίο.Μικρό σε όγκο, υπόσχεται ιστορίες παραφροσύνης, μα στις σελίδες του κρύβονται οι πιο μεγάλες αλήθειες. Ο θάνατος, η ζωή, ο έρωτας,η ευτυχία είναι μεταξύ άλλων μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται. Αλλά και πιο στοχευμένα ζητήματα , όπως οι γυναικοκτονίες , η διαφορετικότητα, η αγάπη προς τον συνάνθρώπο,προς την οικογένειά μας και η ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος.

Η συλλογή αποτελείται από 13 διηγήματα "ενός τρελού" που μιλάνε για όλα τα κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τη σύγχρονη κοινωνία. Δεν είναι αυτό που διαβάζεις , αλλά αυτό που βρίσκεται πίσω από τις ιστορίες, εκεί κρύβεται όλο το νόημα του βιβλίου αυτού. Το κείμενο βρίθει από συμβολισμούς και μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως.

Αν και οι ιστορίες είναι διαφορετικές μεταξύ τους , προσωπικά ένιωσα πως πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος. Ένας αφηγητής ,με μια πολλαπλή και διχασμένη προσωπικότητα όπως κατά βάθος λίγο πολύ είμαστε όλοι μας. Γιατί από τη φύση του ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος , μα ισορροπεί ανάμεσα σε πολλούς χαρακτήρες και κυρίως μεταξύ λογικής και παραφροσύνης.

Συνήθως τα διηγήματα τα διαβάζω ένα ένα με κάποιο διάστημα μεταξύ τους, όταν θέλω να διαβάσω κάτι μικρό ή δεν έχω πολύ χρόνο. Εδώ, ένιωσα την ανάγκη να τα διαβάσω όλα μαζί, σαν μία ενιαία ιστορία, με μια ανάσα.

Θεωρώ πολύ αισιόδοξο να υπάρχουν τέτοια έργα από νεότατους συγγραφείς. Ο Ανδρέας Πλεμμένος , γίνεται φωνή για τους νέους της χώρας μας και εκφράζει μια κραυγή απόγνωσης για το μέλλον της κοινωνίας και της ανθρωπότητας.Οι ιστορίες του είναι αποτέλεσμα μυθοπλασίας με ισχυρές δόσεις φαντασίας μα μου μοιάζουν πολύ αληθινές.Εξωτερικεύει σκέψεις που κάνουμε οι περισσότεροι ή έχουμε κάνει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας.

" Ο σκοπός της ζωής είναι να είσαι ευτυχισμένος.Κάνε τις δικές σου επιλογές χωρίς να φοβάσαι τι θα πάθουν οι άλλοι. Οι άλλοι θέλουν να σε βλέπουν ευτυχισμένο."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook   και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Ένα ημερολόγιο που παραθέτει 13 κίτρινες, καθημερινές και ίσως συνηθισμένες ιστορίες.

Το κίτρινο συμβολίζει τα δυο αντίποδα στοιχεία, αυτά της φιλίας και της εχθρότητας! Κάθε ιστορία ξεκινάει με σωφροσύνη και καταλήγει με παραφροσύνη.

Θα αναρωτιέσαι αν είναι αληθινές οι ιστορίες;

Όχι, είναι προϊόν μυθοπλασίας μέσω βιωμάτων της ζωής μου. Κάθε τέλος της ιστορίας γίνεται το αποκορύφωμα της παραφροσύνης όπου κάθε αναγνώστης γίνεται κίτρινος. Ίσως η παραφροσύνη θέλει να σου δείξει πως ο δρόμος της ζωής που εύχεσαι να είναι γεμάτος σωφροσύνη, εν τέλει είναι ανέφικτος. Όμως αυτή η παραφροσύνη θέλει να σου περάσει ένα μήνυμα. Ίσως βγεις κερδισμένος.

Τι ακριβώς είναι αυτό το μήνυμα;

Γιατί κάθε ιστορία αφήνει ένα κίτρινο συναίσθημα;

Γιατί η ζωή είναι κίτρινη;

Τι γίνεται μετά το τέλος της καθεμίας ιστορίας;

Κάθε ιστορία κρύβει μια ταυτότητα;

Το τέλος της ιστορίας είναι η αφύπνιση της κοινωνίας;

Εγώ είμαι κίτρινος. 

Περιεχόμενα

Η θάλασσα

Η μαριονέτα

Είσαι θεατής σε όλη σου τη ζωή

Οικείος εραστής

Οι πέντε εποχές

Η λίμνη των παγωνιών

Ο διχασμένος

Η κορυφή της αλήθειας

Το όνειρο της μητέρας

Η πυξίδα

Το σπουργίτι

Το μπαλόνι

Η κλεψύδρα

Οι μέρες του Ουράνιου Τόξου

Οι μέρες του Ουράνιου Τόξου - Antonio Skarmeta

Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος

Μετάφραση : Αγγελική Βασιλάκου

Μετά από δεκαπέντε χρόνια απολυταρχικής εξουσίας, ο Πινοσέτ, αποφασίζει να πραγματοποιήσει ένα δημοκρατικό δημοψήφισμα , όπου ο λαός θα επιλέξει εαν θέλει να συνεχίσει να βρίσκεται στην εξουσία ή όχι.

" Μια σκαιά δικτατορία, η οποία κατέλαβε την εξουσία με πυροβολισμούς,βομβαρδισμούς,βασανιστήρια,φυλακές,τρόμο και εξορία,αποφασίζει να συνεχίσει να κυβερνά όχι διά της βίας αλλά με την υποκριτική χειρονομία της προκήρυξης ενός δημοψηφίσματος.Και, ως αποκορύφωμα της ειρωνίας,προσφέρει στους αντιπάλους της, για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια απόλυτης λογοκρισίας,δεκαπέντε λεπτά στην τηλεόραση , ώστε να πείσουμε τους ανθρώπους να καταψηφίσουν τον δικτάτορα."

Θα περίμενε κανείς πως η απόφαση είναι εύκολη. Ποιός θα προτιμούσε να ζει υπό ένα δικτατορικό καθεστώς όταν μπορεί να επιλέξει τη δημοκρατία; Κι όμως , ο αγώνας φαντάζει άνισος. Σαν τη μάχη με το Δαυίδ και τον Γολιάθ. Ο λαός φοβάται να αντιδράσει , έχει επαναπαυτεί σε ό,τι έχει υπομείνει μέχρι τώρα και οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να προκαλέσει το χάος.

Ο καλύτερος διαφημιστής της Χιλής, έχει αναλάβει το διαφημιστικό σποτ του " Όχι " στον Πινοσέτ και όπως είναι φυσικό , το χρέος που έχει να σηκώσει στους ώμους του είναι κάτι περισσότερο απο βαρύ.

Αν και πρόκειται για ένα ιστορικό και πολιτικό βιβλίο , είναι γραμμένο με χιούμορ και αισιοδοξία . Διαβάζεται ανάλαφρα και δεν κουράζει. Με μια αφήγηση που διακατέχεται από ηρεμία και τρυφερότητα, καταφέρνει να περάσει αισιόδοξα μηνύματα και να δώσει ελπίδα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που αποτελεί ύμνο προς την ελευθερία και τη δημοκρατία.Για την δύναμη των ΜΜΕ στο σχηματισμό κοινής γνώμης αλλά και πώς ο φόβος κατευθύνει τις μάζες και μετατρέπει τον άνθρωπο δέσμιο σε ανεπιθύμητες καταστάσεις.

" Οι θεοί τυφλώνουν αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν"

  Ο συγγραφέας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα ενώ ταυτόχρονα υφαίνει μια ιστορία μυθοπλασίας επικεντρώνοντας στις σχέσεις πατέρα - γιου και δασκάλου - μαθητή. Επιβεβαιώνει την ανάγκη ύπαρξης ιδανικών προτύπων, την σπουδαιότητα του να παραμένουμε πιστοί στις αξίες και τις αρχές μας και των σωστών συμβουλών προς τους νέους. Γιατί το μέλλον βρίσκεται στους νέους και μόνο μεσα από το παράδειγμά μας μπορούμε να τους εμπνεύσουμε για έναν καλύτερο κόσμο από αυτό που θα τους παραδώσουμε.

" -Δεν ζούμε στον κόσμο των πλατωνικών ιδεών.Στον πραγματικό κόσμο το Καλό και το Κακό είναι αδιαχώριστα.

- Αλλά σε διαφορετικές αναλογίες."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Βασισμένο στην αληθινή ιστορία πίσω από τη διαφημιστική καμπάνια που συνέβαλε στην πτώση του Πινοτσέτ.
Ο Νίκο βλέπει τον πατέρα του, τον καθηγητή Φιλοσοφίας Ροδρίγο Σάντος, να συλλαμβάνεται εν ώρα μαθήματος μπροστά σε όλη την τάξη και συνειδητοποιεί ότι κύρια αποστολή του από εδώ και στο εξής είναι να καταφέρει να τον σώσει. Η αγαπημένη του, Πατρίσια Μπετίνι, τον συντροφεύει σε όλο αυτό και μαζί θα αυτοσχεδιάσουν γεμάτοι χιούμορ και φαντασία, ανοίγοντας μια δίοδο ελευθερίας σε μια χώρα βυθισμένη στη δικτατορία και τη σιωπή.
Ένα μυθιστόρημα για πατέρες και γιους, για δασκάλους και μαθητές, που θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να επιστρέψουν στην γκρίζα πρωτεύουσα τα χρώματα και η μουσική. Με δεξιοτεχνική πρόζα, ο Αντόνιο Σκάρμετα και η φωνή τού έφηβου πρωταγωνιστή του μας αφηγούνται μια πραγματική ιστορία γεμάτη προσδοκία και ελπίδα σε δύσκολους καιρούς. Οι μέρες του ουράνιου τόξου είναι το επίκεντρο της αφήγησης του Αδύνατου· του πώς, την 5η Οκτωβρίου 1988 στη Χιλή, δεκαπέντε λεπτά διαφημιστικού χρόνου στάθηκαν αρκετά για να βάλουν τέλος σε δεκαπέντε χρόνια μιας από τις σκαιότερες δικτατορίες στον κόσμο, αυτής του Αουγκούστο Πινοτσέτ. 

Δεκαεπτά Κλωστές

Δεκαεπτά Κλωστές - Πάνος Δημάκης

Από την Κάπα εκδοτική

Όσο πραγματοποιούνται τα γυρίσματα για να μεταφερθεί το βιβλίο στη μικρή οθόνη, -από έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη κι από μια σειρά από εκπληκτικούς ηθοποιούς- θεώρησα πως ήταν μια καλή ευκαιρία να διαβάσω κι εγώ αυτό το μυθιστόρημα που αναφέρεται σε ένα αληθινό μεν,σοκαριστικό γεγονός δε.

Ο Παναγιώτης Δημάκης γράφει για ένα έγκλημα που τάραξε την κοινωνία των Κυθήρων , στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και που λίγα πράγματα έως καθόλου γνωρίζαμε εμείς σήμερα μέχρι τώρα.

Το βιβλίο παρουσιάζει βήμα βήμα τη μετατροπή ενός φιλήσυχου ανθρώπου, που το μόνο που επιθυμεί είναι να ζήσει μια ήρεμη ζωή, να κάνει οικογένεια και να έχει μια απλή δουλειά , στον μεγαλύτερο και πιο αιμοβόρο εγκληματία του αιώνα. Και η μετάλλαξη αυτή , γίνεται σιγά σιγά, χωρίς ο ίδιος να ευθύνεται αλλά οι περιστάσεις , η κοινωνία ,η κακία, η απληστία και η αδιαφορία των ανθρώπων να τον οδηγούν σε αυτήν την αλλαγή.

" Η κακία εμπεδώνεται με κακία. Και γι'αυτόν που τη δέχεται και γι'αυτόν που την εξαπολύει."

Το βιβλίο έχει μια ροή που ειδικά μετά τη μέση του,σε παρασέρνει και δεν σε αφήνει να σταματήσεις,όχι μόνο να διαβάζεις αλλά και να νιώθεις συγκρουώμενα συναισθήματα.

Διαβάζεις για ένα έγκλημα, όπου δεν χρειάζεται να ψάχνεις για να ανακαλύψεις το δολοφόνο. Ο δράστης είναι εκεί μπροστά στα μάτια σου καθόλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. Υπάρχει μέχρι και η φωτογραφία του στο εξώφυλλο. Γιατί το ζήτημα δεν είναι να βρεθεί ο ένοχος. Άν ο ένοχος είναι τελικά μόνο ο δολοφόνος. 

" Αμαρτωλός είναι αυτός που σκέφτεται μόνο τις αμαρτίες του. Αυτός που κλείνει τα μάτια του στο φως γιατί νιώθει ότι το σκοτάδι είναι πιο ασφαλές. Όταν όλοι είναιβστο σκοτάδι καιβστον φόβο , στο πρέπει και στο μη , τότε αισθάνεται ασφαλής. Κανείς δεν σηκώνει κεφάλι. Κανείς δεν διεκδικεί αυτό που πραγματικά θέλει. Ακόμα κι αν χάσεις αυτό που ονειρεύεσαι , ακόμα κι αν δεν το αγγίξεις ποτέ, τουλάχιστον δεν θα το έχει και κανείς άλλος."

Ένα βιβλίο γραμμένο σε σωστά ελληνικά , με ικανοποιητική μεταφορά στον χρόνο και στον τόπο που λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα, μέσω των περιγραφών, των εικόνων και των ιδιωματισμών της γλώσσας της περιοχής. 

Ένα μυθιστόρημα που θα μας κάνει όλους να αναρωτηθούμε πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στην κοινωνία μας έναν αιώνα μετά. Πώς οι κλειστές κοινωνίες, το κουτσομπολιό, ο κόσμος που είναι έτοιμος να δικάσει τον συνάνθρωπό του χωρίς να γνωρίζει πλήρως τα γεγονότα αλλά και πώς οι πράξεις μας μπορούν να επηρεάσουν τους γύρω μας. 

" Αυτή είναι η παγίδα του κουτσομπολιού. Παρόλη την κακεντρέχεια που εμπεριέχει , για μια τεράστια μερίδα της κοινωνίας είναι το γλυκό βούτυρο στο ψωμί τους. Η εσώτατη ανάγκη να χαρείς με την πτώση του άλλου, να βυθιστείς στην ευχαρίστηση ότι εσύ δεν υπέπεσες σε παράπτωμα - κλείνοντας τα μάτια στις τόσες φορές που το έχεις πράγματι κάνει- και να παρακολουθήσεις με απόλαυση τον διασυρμό. Χωρίς να εξετάσεις το ενδεχόμενο το κουτσομπολιό να μην ισχύει.Να έχει μεγαλοποιηθεί."

Ζητήματα όπως η εκδίκηση, οι συνέπειες των πράξεών μας αλλά και η θέση που παίρνουμε μπροστά στην αδικία , είναι μερικά από αυτά που απασχολούν τον αναγνώστη και θέτονται προς προβληματισμό.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Τότε κατέβηκαν από τον ουρανό οι δεκάδες ιστορίες που ο Καστελάνης είχε ακούσει στη φυλακή, στο λιμάνι και τα καταγώγια. Σαν πύρινες γλώσσες σε μια δαιμονική επιφοίτηση έμπαιναν στο μυαλό του οι ζωές των ανθρώπων που είχε γνωρίσει. Με αστραπιαία ταχύτητα φίλτραρε με τον νου του τις πιο σκληρές και άδικες. Πόρνες, χαμίνια, μικροαπατεώνες, όλοι όσοι είχαν δει το απάνθρωπο πρόσωπο της κοινωνίας που τους είχε οδηγήσει σε μια ζωή φτώχειας, εγκλήματος και αποκλεισμού, χωρίς να την έχουν πραγματικά επιλέξει οι ίδιοι. Οι γλώσσες έγλειφαν κάθε χαραμάδα του μυαλού του και του ψιθύριζαν σαν Σειρήνες: "Εκδικήσου!"

Άρχισε να ψιχαλίζει. Οι λεπτές στάλες της βροχής δρόσισαν τον Καστελάνη μέσα στην κάψα του φονικού. Αναμείχθηκαν με τον ιδρώτα του και κυλούσαν επάνω στο πρόσωπό του, γεμίζοντάς το με φρικιαστικές χωμάτινες ραβδώσεις από τη σκόνη που είχε καθίσει πάνω του όσο περπατούσε στις ερημιές. Η όψη του έγινε πιο τρομακτική.

Τώρα χόρευε μες στην ψιχάλα έναν απόκρυφο δαιμονικό χορό. Τα ουρλιαχτά και ο απαλός ήχος της βροχής ήταν η μουσική στον χορό του. Δεν χτυπούσε πλέον στο ψαχνό, όμως το διασκέδαζε αφάνταστα. Οι γλώσσες στο μυαλό του τον επευφημούσαν και του έλεγαν να συνεχίσει με το ίδιο πάθος. 

¨Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής¨ Συνέντευξη με την Μάιρα Παπαθανασοπούλου

 Συνέντευξη με την κυρία Μάιρα Παπαθανασοπούλου για το βιβλίο της ¨Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής¨ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ανατολική Γερμανία, αρχές της δεκαετίας του '50. Ο Σταύρος, γεννημένος στη σκληρή ελληνική επαρχία ανήμερα της γερμανικής εισβολής το 1941 έχει εκπατριστεί την περίοδο του Εμφυλίου και, μαζί με εκατοντάδες άλλα παιδιά, γνωστά ως "παιδιά του Μάρκου", έχει εγκατασταθεί στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου φοιτά στο δημοτικό σχολείο Ελεύθερη Ελλάδα στο Ράντεμποϊλ της Δρέσδης. Ο δάσκαλος Πέτρος Νικολάου, πολιτικός πρόσφυγας του οποίου η δράση στον ΕΛΑΣ ανακόπηκε από τη φυματίωση, θέτει τον χαρισματικό, εκ γενετής μονόχειρα, Σταύρο υπό την προστασία του.
Στη Δρέσδη ζει και ο θείος του παιδιού Γιάννης Παπαδάκος, γιος του ιδρυτή της περίφημης καπνοβιομηχανίας Πάπαλαντ, που άλλαξε χέρια την περίοδο του ναζισμού. Όταν ο Σταύρος θα τον συναντήσει το 1964, θα ξεκινήσει και η αισθηματική αγωγή του. Θα νιώσει τα πρώτα του ερωτικά σκιρτήματα για τη Σιμόνε, την Εβραία γυναίκα του Παπαδάκου. Η γνωριμία του, όμως, με τη Μάρτα, ένα από τα "παιδιά του Χίμλερ", θα είναι η αρχή μιας παθιασμένης ερωτικής ιστορίας που θα εξελιχθεί σε ένα ψυχροπολεμικό κατασκοπευτικό θρίλερ υπό το άγρυπνο μάτι της Στάζι.
Μια ιστορία για τα παιδιά που βρέθηκαν, ερήμην τους, στην "άλλη πλευρά", ένα μυθιστόρημα για τη βαρύτατη σκιά που ρίχνει η Ιστορία στη ζωή των ανθρώπων, για την ταυτότητα των ξεριζωμένων, για τα τραύματα του Ψυχρού Πολέμου

1. «Τα παιδιά της μεγάλης σιωπής» Πως προέκυψε αυτή η ιστορία; Στηρίζεται σε αληθινά στοιχεία και γεγονότα;

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο ευδοκίμησε η ιστορία του βιβλίου είναι πραγματικό και βασίζεται σε πολυετή έρευνα πάνω σε προσωπικές μαρτυρίες, κρατικά αρχεία, μελέτες και συγγράμματα. Οι ιστορικοί άξονες στους οποίους κινήθηκα ήταν δύο: Η ιστορία των «παιδιών του Μάρκου», από τον Μάρκο Βαφειάδη του ΚΚΕ, που οργάνωσε τη μεταφορά (παιδομάζωμα ή παιδοφύλαγμα, πείτε το όπως νομίζετε) χιλιάδων παιδιών μακριά από την πατρίδα και την οικογένεια, σε άλλες Λαϊκές Δημοκρατίες. Και η ιστορία των «παιδιών του Χίμλερ», από τον Χάινριχ Χίμλερ, εμπνευστή του προγράμματος ευγονικής «Λέμπενσμπορν» των ναζί, τα οποία μετά την ήττα των εθνικοσοσιαλιστών βρέθηκαν διασκορπισμένα σε διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων σε Δυτική και Ανατολική Γερμανία, φέροντας το στίγμα των «παιδιών της ντροπής» (ειδικά αυτά που γεννήθηκαν στη Νορβηγία), δεδομένου ότι οι μητέρες τους είχαν πλαγιάσει με τον κατακτητή.

2. Κεντρικός ήρωας της υπόθεσης είναι ο Σταύρος, ένα άτομο με αναπηρία. Στη λογοτεχνία, το θέμα της αναπηρίας σπανίζει. Ποιος ήταν ο στόχος σας θίγοντας το συγκεκριμένο θέμα;

Να πάψει να σπανίζει αυτό το θέμα στη λογοτεχνία, αυτός ήταν ο στόχος μου. Να πρωταγωνιστήσει επιτέλους και ένας ήρωας με αναπηρία στη σύγχρονη πεζογραφία, όπως πρωταγωνιστούν εδώ και χρόνια άνθρωποι με οδυνηρά βιώματα αποκλεισμού από την κοινωνία, που μέχρι πρότινος δεν δεχόταν στις καθωσπρέπει τάξεις της τους ομοφυλόφιλους, τους ανθρώπους με φοβίες ή ψυχικές ασθένειες, τα κακοποιημένα άτομα κάθε ηλικίας και φύλου. Το λέω επειδή η λογοτεχνία απηχεί συνήθως το Zeitgeistτης κοινωνίας. Όλοι οι παραπάνω -επιτρέψτε μου τη λέξη- κατατρεγμένοι, αργά ή γρήγορα βρήκαν το αφήγημά τους, τον συγγραφέα τους. Συνήθως πρόκειται για κάποιον που μιλά εκ βαθέων για τα δικά του θέματα, δίνοντας φωνή σε fictional ήρωες. Εγώ, ως ανάπηρη, θεώρησα ότι έπειτα από 25 χρόνια στη λογοτεχνία κατέκτησα τη συγγραφική ωριμότητα να εκθέσω αυτή την κατάσταση στο αναγνωστικό κοινό, μέσω ενός εκ γενετής μονόχειρα ήρωα, ο οποίος θέλει να ζήσει όπως οι αρτιμελείς, διεκδικώντας το δικαίωμα σε μια καλή ζωή και όχι απλώς στη βιολογική του επιβίωση. Κάποτε οι ανάπηροι προκαλούσαν είτε τον οίκτο είτε τη χλεύη στην κοινωνία, και σκιαγραφούνταν με τα μελανότερα χρώματα από τους συγγραφείς. Ένας ανάπηρος δεν πρωταγωνιστούσε ποτέ σε κάποια ιστορία, αλλά αν αυτό συνέβαινε, ο ρόλος του ήταν του παρία, του επαίτη, του ανέστιου και πλάνητος. Αυτή η μανιέρα έπρεπε να εγκαταλειφθεί αργά ή γρήγορα. Πιστεύω ότι ο δικός μου ήρωας ανοίγει τον δρόμο. Ενδεχομένως υπάρχουν και άλλοι χαρισματικοί ανάπηροι πρωταγωνιστές (και όχι κομπάρσοι) στα ελληνικά γράμματα, αλλά μάλλον είναι λίγοι. Εξηγούμαι: Μιλώ για τη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία και όχι για την παιδική και εφηβική λογοτεχνία, όπου ισχύουν άλλα πράγματα.

3. Το φαινόμενο της μεταφοράς των παιδιών σε άλλες πόλεις ή χώρες για να έχουν μία καλύτερη ζωή δεν είναι γνωστό. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια πολλοί συγγραφείς ασχολούνται με το θέμα. Κάνατε κάποια σχετική έρευνα για το ζήτημα; Τι στοιχεία εντοπίσατε;

Καταρχάς, επιτρέψτε μου να σταθώ στη φράση σας «να έχουν μια καλύτερη ζωή». Ποιος αποφάσισε αυθαίρετα ότι ο ξεριζωμός χιλιάδων παιδιών από το χωριό και τη μητρική αγκαλιά θα τα οδηγούσε σε μια καλύτερη ζωή σε μια άγνωστη χώρα; Εγώ εκεί ήθελα να διοχετεύσω τον προβληματισμό μου (προσδοκώντας και στον προβληματισμό των αναγνωστών). Είπα και νωρίτερα ότι οι λέξεις «παιδομάζωμα» ή «παιδοσώσιμο» είναι ταμπέλες πολιτικής ιδεοληψίας, που φορέθηκαν σ’ ένα εξαιρετικά ακανθώδες ζήτημα που ακόμα πονάει. Με ρωτήσατε για την έρευνα επ’ αυτού. Σας απαντώ ότι προσπάθησα να διατηρήσω μια αμεροληψία στον τρόπο που ερχόμουν σε επαφή με τις μαρτυρίες των ενηλίκων που ως παιδιά είχαν ξεριζωθεί. Όλες οι μαρτυρίες ήταν συναισθηματικά φορτισμένες και δεν μπορούσαν να προσφέρουν το καθαρά ιστορικό, πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής. Έπρεπε να «λιχνίσω» το υλικό, ώστε να εξασφαλίσω μια κατά το δυνατόν αντικειμενική βάση της μακροϊστορίας, εντός της οποίας θα τοποθετούσα τη μικροϊστορία, δηλαδή τα έργα και ημέρες των δικών μου ηρώων.

4. Ποιες είναι οι ψυχικές επιπτώσεις στα παιδιά αυτά που αποκόπηκαν βίαια από τους γονείς και τον τόπο τους;

Όποιος χάνει τις ρίζες του σε μικρή ηλικία, δεν προλαβαίνει να διαμορφώσει τη δική του αντίληψη για την πραγματικότητα. Γίνεται ευεπίφορος στην πλύση εγκεφάλου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

5. Στο βιβλίο σας θίγετε και το θέμα του σχολικού εκφοβισμού. Πάρα την ευαισθητοποίηση του κόσμου και τη συνακόλουθη ενεργοποίηση αρμόδιων φορέων και οργανώσεων να περιοριστεί το φαινόμενο, ωστόσο παρατηρούμε συχνά να αναδύεται με έντονο τρόπο. Κατά τη γνώμη σας τι πρέπει να γίνει προκειμένου αυτό να περιοριστεί;

Όλες οι σωστές αλλά και οι λανθασμένες υποδείξεις ξεκινούν από το σπίτι και προεκτείνονται στο σχολείο. Οι γονείς και οι δάσκαλοι είναι αυτοί που πρέπει να φροντίσουν για την ενίσχυση της ενσυναίσθησης των παιδιών. Συγχωρήστε μου τον κυνισμό, αλλά ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Όλοι μας είμαστε εξπέρ στις ασκήσεις επί χάρτου, αλλά στην πραγματική ζωή χάνουμε τη μια μάχη μετά την άλλη, κυρίως επειδή εμείς οι ίδιοι αντιδρούμε συχνά λανθασμένα σε αυτό το φαινόμενο. Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα που αφορά τους δασκάλους και τους καθηγητές: Είναι σημαντικό ως απάντηση σε κάποιο περιστατικό εκφοβισμού, ο εκπαιδευτικός να βλέπει την κατάσταση και μέσα από τα μάτια του θύτη, και όχι μόνο του θύματος. Αυτό απαιτεί ο εκπαιδευτικός να αντιδράσει κάνοντας ερωτήσεις και στο παιδί που εκφόβισε κάποιο άλλο, αντί να παρεμβαίνει βιαστικά με οδηγίες και καταδικαστική διάθεση. Μια θυμωμένη αντίδραση εκ μέρους του εκπαιδευτικού απλά τροφοδοτεί περισσότερο θυμό.

6. Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου είναι η σεξουαλική ζωή των ατόμων με αναπηρία. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει, για να έχουν ισότιμη κάλυψη αυτού του ανθρώπινου δικαιώματος ακόμη και άτομα με βαριές μορφές αναπηρίας;

Αυτό είναι πολύ μεγάλη συζήτηση και δυστυχώς δεν μπορεί να καλυφθεί σε μερικές γραμμές. Θα είμαι συνοπτική: Ο κόσμος πρέπει να πάψει να πιστεύει ότι ο ανάπηρος έχει τόσα άλλα προβλήματα να λύσει, ώστε το σεξουαλικό είναι το τελευταίο στη μακριά του λίστα. Όποιος έχει έστω και ένα εκατοστό δέρματος με άθικτα αισθητηριακά νεύρα, μπορεί να νιώσει ερωτική ανατριχίλα. Ποιος είπε ότι τα άτομα με τετραπληγία δεν έχουν μερίδιο στη σεξουαλική απόλαυση;

7. Θα ήθελα να μας προτείνετε αγαπημένα δικά σας αναγνώσματα.

Τα βιβλία του Αλαίν ντε Μποτόν: ένα υπέροχο πάντρεμα της φιλοσοφίας με την καθημερινότητα, υπό τη γλαφυρή και χιουμοριστική πένα αυτού του ταλαντούχου Ελβετού. Όλα τα έχω απολαύσει, ωστόσο η Μικρή Φιλοσοφία Του Έρωτα είναι το αγαπημένο μου.

Ευχαριστώ θερμά την κυρία Μάιρα Παπαθανασοπούλου για την όμορφη συνέντευξη που μας παραχώρησε. Εύχομαι κάθε επιτυχία!

Κομελίδου Μαρία

Τραγικός Δείπνος

Τραγικός δείπνος - Ζαχαρίας Στουφής

Από τις ΑΩ εκδόσεις 

Δύο ιστορίες σ'ένα ορεινό χωριό της Ζακύνθου , το 431 π.Χ. και το 1997 μ.Χ. Δύο ιστορίες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους που συνδέονται με απροσδόκητο τρόπο μέσω μιας τρίτης, μικρότερης, το 2017 μ.Χ. στο ίδιο ακριβώς μερος. Όλες έχουν να κάνουν με το φαγητό. Όλες περιστρέφονται γύρω από ένα τραπέζι και σχετίζονται με ένα δείπνο που είχε απρόσμενη κατάληξη. Και τότε και τώρα , ένας είναι ο κοινός παρονομαστής της ανθρωπότητας. Οι χαρές κι οι λύπες να συνδέονται με το φαΐ και το αλκοόλ.

"Ο μόνος τρόπος για να απαλλαχτεί ο άνθρωπος από κάθε μορφή πείνας είναι η αυτοκτονία"

Ο Ζαχαρίας Στουφής, γράφει ιστορίες που δεν είναι αληθινές. Γράφει για πράγματα που συνέβησαν πολύ παλιά, κάπου πολύ μακρυά και ουδεμία σχέση έχουν με εμάς,σήμερα. Ή μήπως όχι;

 

Γιατί ποιος δεν έχει βρεθεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του σ'ένα όμορφα στολισμένο οικογενειακό ή φιλικό τραπέζι, γεμάτο πλούσια αγαθά με αφορμή μια εορταστική περίσταση και να καταλήξει σε "τραγωδία"; Να φάει μέχρι σκασμού, να διαπληκτιστεί με τους υπόλοιπους συνδαιτυμόνες και εντέλει να παραδεχτεί πως θα ήταν προτιμότερο να μην είχε παρευρεθεί σε τούτη τη συγκέντρωση.

Πριν διαβάσει κανείς το βιβλίο , αξίζει να ρίξει μια ματιά στο οπισθόφυλλο όπου φανερώνεται μια όχι πολύ δημοφιλής τοποθέτηση , η οποία όμως εμένα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.

"Το φαγητό όπως η ερωτική πράξη και η αφόδευση, είναι ιερές στιγμές και απαιτούν την απόλυτη προσήλωσή μας. Το να τρώει ένας πολιτισμένος άνθρωπος σε δημόσια θέα, είναι καθαρή ανωμαλία και όταν αυτό αποτελεί κοινωνική συνθήκη, τότε ο άνθρωπος, μαθαίνει να σκέπτεται και να πράττει μη φυσιολογικά, δηλαδή αρρωστημένα και βλαβερά για τους συνανθρώπους του. Ίσως η πιο «διαταραγμένη» εφεύρεση του ανθρώπινου πολιτισμού, είναι το τραπέζι του φαγητού και η προϊστορική συνήθεια των ανθρώπων, να μαζεύονται σε οικογένειες, σε παρέες, σε συνεργάτες κ.α. και να τρώνε μαζί. Είμαι σίγουρος πως οι περισσότερες και οι μεγαλύτερες τραγωδίες της ανθρωπότητας, έχουν σχεδιαστεί γύρω από ένα τραπέζι φαγητού. Αν οι άνθρωποι δεν έτρωγαν μαζί και είχαν σαν ιερό κανόνα της ζωής τους, να τρώνε μόνοι τους, ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος, οι οικογένειες πολύ αγαπημένες και οι παρέες θα αποτελούταν από πραγματικούς φίλους. "

Προσωπικά , από το οπισθόφυλλο ακόμα , με έκανε να αναφωνήσω : Επιτέλους!

Επιτέλους που βρέθηκε κάποιος να πει και να γράψει για πράγματα που εδώ και καιρό υπαρχουν στο μυαλό μου. Κι αυτό πιστεύω είναι η μαγεία της λογοτεχνίας. Πως μπορεί ένας άνθρωπος , με τον οποίο δεν μας συνδέει τίποτα , να εκφράζει, με ταλέντο και συγγραφική δεινότητα, όλα αυτά που υπάρχουν ήδη στο μυαλό μας.

Ο συγγραφέας δεν χαρίζεται, δεν χαϊδεύει κανένα αυτί,δεν εξωραΐζει καταστάσεις. Αντιθέτως ο λόγος του είναι σκληρός,άμεσος,μερικές φορές ωμός κι ειρωνικός μα άκρως αληθινός. Άλλωστε δεν έχει ανάγκη από φιασιδώματα.Όπως η σκέψη, όπως η πρώτη ύλη,όπως τα ένστικτα, είναι αυθεντικός και πρωτόγονος.

Το βιβλίο είναι αλληγορικό. Μικρό σε έκταση, μα μεγάλο σε σημαντικότητα και πλούσιο σε συμβολισμούς και μηνύματα.

Γράφει για τις μεγάλες αλλαγές, την προσμονή αλλά και γι'αυτούς που δεν πρόλαβαν. Θα αφήσει υπονοούμενα για κοινωνικές διακρίσεις, για έμφυλα στερεότυπα και πολιτικές πεποιθήσεις που στιγμάτισαν και καθόρισαν γενιές και γενιές.Κι όλα αυτά μέσα σε λίγες μόνο σελίδες. 

Οι ήρωές του είναι λαίμαργοι κι αχόρταγοι.Νηφάλιοι λένε πολλά μα μεθυσμένοι βγάζουν τον πραγματικό τους εαυτό και λένε τις πιο μεγάλες αλήθειες.

"Το ανθρώπινο στομάχι είναι αχόρταγο,έτσι είναι και το ανθρώπινο μυαλό.Και πως, από την αδιάκοπη πείνα στομάχου και εγκεφάλου ο άνθρωπος σύντομα θα καταστραφεί."

Θα το διαβάσετε μέσα σε ένα απόγευμα. Αλλά θα το σκέφτεστε και θα το συζητάτε για πολύ καιρό αφού το ολοκληρώσετε. Και σίγουρα δε θα το ξεχάσετε ποτέ.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Η Λέσχη φόνων της Πέμπτης

Η Λέσχη  φόνων της Πέμπτης - Richard Osman 

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Μετάφραση : Αύγουστος Κορτώ

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του Richard Osman ,αποφάσισα να διαβάσω όλη τη σειρά , ξεκινώντας φυσικά, από το πρώτο. Είχα ακούσει πολλά σχόλια για τη λέσχη των φόνων της Πέμπτης , όχι όλα θετικά για να είμαι ειλικρινής, μα σίγουρα είναι ένα βιβλίο που συζητήθηκε πολύ και οπωσδήποτε έπρεπε να σχηματίσω κι εγώ τη δική μου άποψη.

Μια ομάδα ηλικιωμένων, σε έναν πολυτελή οίκο ευγηρίας, συγκεντρώνεται κάθε Πέμπτη και προσπαθεί να εξιχνιάσει άλυτα εγκλήματα από πραγματικούς,ξεχασμένους φακέλους της αστυνομίας. Όταν ένας αληθινός φόνος λαμβάνει χώρα εκεί κοντά, η αξιαγάπητη τετράδα , θα αναλάβει δράση. Όταν οι άλλοι τρόφιμοι του οίκου, πλέκουν , κεντάνε και παίζουν bingo , η λέσχη των φόνων της Πέμπτης , δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια, αφού το λέει η περδικούλα τους.Αναλαμβάνουν δράση , μπλέκοντας στα πόδια της αστυνομίας , προσπαθώντας να λύσουν οι ίδιοι το μυστήριο και να βρουν τον δολοφόνο.

Το βιβλίο είχε απ'όλα.Είχε μυστήριο, είχε ανατροπές , είχε και χιούμορ. Βρετανικό μεν, αλλά χιούμορ. Είναι πρωτότυπο και διαφορετικό. Την παράσταση σίγουρα κερδίζουν οι ηλικιωμένοι ήρωες, με τις γκάφες τους , τα προβλήματα της ηλικίας τους , τους ιδιαίτερους χαρακτήρες τους μα κυρίως για την αγάπη τους για τη ζωή. Ο φόνος, η έρευνα και το αστυνομικό στοιχείο, υπάρχει αλλά μπαίνει σε δεύτερη μοίρα καθώς η πλοκή αποσπάται από την αξιολάτρευτη τετράδα που πρωταγωνιστεί. Αυτό είναι μάλιστα και το ιδιαίτερο αυτό του βιβλίου , που το μετατρέπει σε ένα ανάλαφρο και τρυφερό ανάγνωσμα χωρίς να βαραίνει με το σκηνικό των φόνων και των εγκλημάτων.

Δεν θα το κρύψω πως στην αρχή δυσκολεύτηκα λιγάκι. Πολλά πρόσωπα, πολλοί διάλογοι και πολλά στοιχεία που έπρεπε να επεξεργαστώ. Είναι ένα βιβλίο,που θα πρότεινα να διαβάσετε με έμφαση στα πρόσωπα και πιθανότατα με χρωματισμό των φωνών στους διαλόγους. Όταν οι σκηνές γίνονται εικόνες , η ανάγνωση είναι πολύ πιο απολαυστική. Γι'αυτό και είναι ένα βιβλίο που πολύ θα ήθελα να το δω στην μεγάλη οθόνη.

Το βιβλίο είναι για όλους αυτούς που θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους όπως οι ίδιοι επιθυμούν. Ένα μεγάλο μέρος είναι αφιερωμένο στα γηρατειά. Σε όλους εκείνους που συχνά η καρδιά τους απαιτεί πολλά αλλά το σώμα τους δεν ακολουθεί πάντα. 

Είναι αναμφισβήτητα ένα βιβλίο μυστηρίου, αλλά μου άφησε μια γλυκιά επίγευση και αυτό με έκανε να το ξεχωρίσω από τα άλλα βιβλία του είδους.

Συνεχίζω σίγουρα με τα άλλα δύο βιβλία της σειράς , " Ο άνδρας που πέθανε δυο φορές" και "Η σφαίρα που αστόχησε" ,που ήδη υπάρχουν και με περιμένουν στη βιβλιοθήκη μου.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Μια ετερόκλητη παρέα.

Ένας σοκαριστικός φόνος.

Καλώς ήρθατε στη Λέσχη Φόνων της Πέμπτης. 

«Ο Ρίτσαρντ Όσμαν δεν ανακάλυψε την πυρίτιδα, ούτε και το επιχείρησε: για τη συγγραφή της Λέσχης Φόνων της Πέμπτης δανείστηκε τα καλύτερα υλικά από τα κλασικά αστυνομικά μυθιστορήματα, και τα συνόδευσε με σύγχρονα κοινωνικά σχόλια και μπόλικο βρετανικό χιούμορ». (Κώστας Κατσουλάρης, bookpress.gr, 01/07/2021)

"Μοναδική απόλαυση· ένα ανάγνωσμα γοητευτικό, διασκεδαστικό, τρυφερό"". (THE GUARDIAN)

"Τόσο έξυπνο και αστείο. Σκανδαλωδώς καλό". (IAN PANKIN, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ)

"Εθιστικό και άκρως διασκεδαστικό". (DAILY MAIL)

"Αστείο, έξυπνο και καθηλωτικό. Οι φαν των μυστηρίων θα ενθουσιαστούν". (ΧΑΡΛΑΝ ΚΟΜΠΕΝ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ)

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΙΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΤΖ. Κ. ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ ΚΑΙ ΝΤΑΝ ΜΠΡΑΟΥΝ

ΒΡΑΒΕΙΑ NIELSEN 2021: ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟ ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ

Η Ιστορία ενός Ηλίθιου (Ή το περιεχόμενο της Ευτυχίας)

Η Ιστορία ενός Ηλίθιου ( Ή το περιεχόμενο της Ευτυχίας)

Φελίξ Ντε Αθούα

Από τις εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

Δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει τον "πιασάρικο" ( διπλό) τίτλο του βιβλίου αυτού. Ένας τίτλος που παραπέμπει αρκετά στον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι , από τον οποίο είναι εμφανείς οι επιρροές του συγγραφέα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο στοχαστικό. Με πρωτοπρόσωπη γραφή και μακροπερίοδο λόγο. Χειμαρρώδης αφήγηση που δεν αφήνει περιθώρια ευησυχασμού αλλά προκαλεί ανησυχία και προβληματισμούς.

Ο πρωταγωνιστής ,που αυτοχαρακτηρίζεται ως ηλίθιος , αναζητά την ευτυχία σε όλες τις εκφάνσεις της. Η αναζήτηση της ευτυχίας γίνεται αυτοσκοπός. Την ψάχνει από τα παιδικά του χρόνια, με αφορμή κάποια χαμογελαστά πρόσωπα σε φωτογραφίες και συνεχίζει καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. 

" Δεν μπορείς να αμελείς ούτε για ένα λεπτό το χαμόγελό σου αν θέλεις να εξακολουθήσεις να είσαι ζωντανός σε έναν κόσμο ταχτοποιημένο σύμφωνα με νόμους , που ήδη τους έβλεπα ελάχιστα αποτελεσματικούς για να εκδηλώσεις τη δυστυχία σου με πρόθεση να πετύχεις κάποιο όφελος."

Που βρίσκεται τελικά η ευτυχία; Η έρευνα , όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει τη συγγραφή αυτού του ημερολογίου σε πρόχειρα τετράδια, περιλαμβάνει μέρη όπως η οικογένεια, η πολιτική, η επιστήμη,η θρησκεία , η φιλοσοφία και η σεξουαλικότητα.Είναι δυνατόν να μην βρίσκεται στην αγάπη, στον έρωτα , στις τέχνες; Το έργο είναι σύγχρονο και με πολλές αναφορές σε κλασικά λογοτεχνικά έργα.

Η ευτυχία , που θα έπρεπε να είναι πηγαία και αυθεντική, καταλήγει να είναι ένα εμπορεύσιμο αγαθό και ένα μέσο χειραγώγησης του πλήθους.

Το βιβλίο,πιθανολογώ , πως είναι αυτοβιογραφικό και γραμμένο σαν σε ημερολόγιο. Πολυεπίπεδο ως προς το περιεχόμενό του , εύκολο στην ανάγνωσή του , μα πολυδιάστατο ως προς τα μηνύματα που περνάει.

Η αφήγηση , έχει σε πολλά σημεία σαρκαστικό χαρακτήρα, αρκετές δόσεις χιούμορ και ειρωνίας,όμως είναι έντονα επικριτικό ως προς την κοινωνία και την πολιτική.   

" Οι γονείς βλάπτουν τα παιδιά τους κάνοντάς τα ευτυχισμένα. Οι ερωμένοι αλληλοκομματιάζονται για να γίνουν ευτυχισμένοι,οι σοφοί παραμένουν σε αυστηρή άγνοια με σκοπό να κάνουν ευτυχισμένο τον άνθρωπο,οι ισχυροί εκμεταλλεύονται τους αδύνατους για να διευκολύνουν την ευτυχία τους, και οι καλλιτέχνες τσαλαβουτούν μέσα σε αχρείο παραλήρημα,γυρεύοντας κομμάτια στη θάλασσα αίματος για να τα επιδείξουν στο μουσείο με μια μικρή πινακιδούλα που φέρει το όνομά τους."

Αν περιμένει κανείς να διαβάσει ένα μυθιστόρημα με την στενή έννοια τότε πιστεύω θα απογοητευτεί.Το ατού του βιβλίου είναι το θέμα του. Δεν μπόρεσα να καταλάβω αν πρόκειται για αληθινά γεγονότα ή προιόντα μυθοπλασίας, μπορεί να είναι και συνδυασμός των δύο. Είναι πάντως πρωτότυπο και ριζοσπαστικό , άλλοτε πιο " βαρύ" κι άλλοτε πιο διασκεδαστικό.

Το σίγουρο είναι πάντως πως υπάρχουν αρκετά στοιχεία στα οποία μπορεί ο αναγνώστης να ταυτιστεί ή να διαφωνήσει , πάντως σίγουρα θα προβληματιστεί .

Προσωπικά , θεωρώ πως πρόκειται για μια αποδόμηση του επιφανειακού τρόπου ζωής των ανθρώπων του αιώνα μας. Αρκετά απαισιόδοξο , ίσως και λίγο καταθλιπτικό , μα μέσα στη ματαιότητά του , θα βρει κανείς αλήθειες που δύσκολα θα τις παραδεχτεί ή θα τις διαβάσει πουθενά αλλού.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

ιστορία ενός ηλιθίου" (ή το περιεχόμενο της ευτυχίας) όχι μόνο από την άποψη της τεχνικής-αφηγηματικής δομής, αλλά κυρίως από την πλευρά της κοινωνικοηθικής πνοής. Ο συγγραφέας περιγράφει το αδιάκοπο κυνηγητό της ευτυχίας από ένα νέο άνθρωπο μέσα από διάφορα στάδια: την παιδεία, τον έρωτα, την επαγγελματική αποκατάσταση, την τέχνη, το θάνατο. Ένας τόνος μελαγχολικός μα και πολύ θελκτικός διαπνέει όλο το έργο. Ο Φελίξ ντε Αθούα αισθάνεται άπειρη επιείκεια για όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες χωρίς ωστόσο να παραλείπει να περιφρονεί και να σαρκάζει ό,τι είναι πρωτόκολλο και όσους είναι δουλικά προσκολλημένοι σ' αυτό και, αφού χειραγωγήσει τον αναγνώστη του μέσα από λαβυρινθώδεις δρόμους, τον αφήνει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα στα ερωτήματα: τι είναι και σε τι καταλήγει η ευτυχία; Είναι πράγματι η ευτυχία μια εξωπραγματική κατάσταση και τη νιώθει κανείς σπάνια ή είναι ανέφικτο ιδανικό; 

Το αγόρι που γύρισε τον κόσμο με το καράβι του

Το αγόρι που γυρισε τον κόσμο με το καράβι του - Julia Green

Από τις εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Εικονογράφηση : Alex Latimer

Μετάφραση : Γιώργος Τσακνιάς

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αγόρι. Ένα αγόρι που αγαπούσε τη θάλασσα. Ώσπου μια μέρα , αποφάσισε να φτιάξει ένα καράβι και να ταξιδέψει σ'όλο τον κόσμο. Το ταξίδι του δεν ήταν εύκολο.Συνάντησε φουρτούνες, παράξενα πλάσματα της θάλασσας μα και μέρη που δεν είχε καν φανταστεί. Φοβήθηκε, μα έζησε νέες περιπέτειες και γνώρισε καινούριους φίλους.

Η συγγραφέας, εμπνευσμένη από την ιστορία του γιου της, μεταφέρει όλη την μητρική τρυφερότητα σε αυτό το υπέροχο βιβλίο. Ένα βιβλίο που θα παρακινήσει τους μικρούς αναγνώστες να ζήσουν τα όνειρά τους , να ανοίξουν τα φτερά τους στον κόσμο και να είναι πρόθυμοι για νέα ταξίδια και νέες εμπειρίες.

Κανείς όμως δεν λέει πως ένα τέτοιο ταξίδι δεν κρύβει κινδύνους. Αντιθέτως , τα εμπόδια είναι πολλά.Μα με υπομονή , επιμονή, θέληση και δύναμη , όλα τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν.

Όταν το διάβαζα με τον γιο μου, ένιωσα την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. Να ανησυχεί για την πορεία του μικρού μας φίλου και εντέλει να ηρεμεί όταν γυρίζει στην ασφάλεια του σπιτιού του. Αυτό και μόνο για μένα ήταν αρκετό. Αυτό το καρδιοχτύπι και η αγωνία που είδα στα μάτια του. Γιατί νιώθω πως σιγά σιγά ανακαλύπτει κι αυτός κάτι που εγώ έμαθα πολύ αργότερα. Οτι με ένα βιβλίο μπορείς να ανακαλύψεις έναν ολόκληρο καινουριο κόσμο,να νιώσεις συναισθήματα,να ταξιδέψεις και να βιώσεις πολλές νέες εμπειρίες!

Ταξιδιάρικο,περιπετειώδες και με μια αύρα θαλασσινή, το ομορφο αυτό βιβλίο είναι ικανό να κρατήσει συντροφιά στους μικρούς μας φίλους και να τους διασκεδάσει. Με σκληρό εξώφυλλο, μικρά κείμενα , πολλές σελίδες και ζωηρές εικόνες.

" Ο κόσμος είναι ΜΕΓΑΛΟ μέρος. Υπάρχουν τόσα να δεις και να ανακαλύψεις. 

Ποιο είναι το δικό σου όνειρο; Πού θέλεις να ταξιδέψεις;"

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Από μικρό, το αγόρι αγαπούσε τη θάλασσα. Έτσι, φτιάχνει ένα καράβι και ξεκινά για ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες...

Τα θαυμαστά του κόσμου όλου σε περιμένουν σε αυτό το όμορφο βιβλίο, που θα σε εμπνεύσει να ακολουθήσεις τα όνειρά σου. 

Αίμα από Ασήμι

Αίμα από Ασήμι - Αγγελίνα Παπαδημητρίου

Από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη

Όσοι παρακολουθούμε την Αγγελίνα Παπαδημητρίου από το blog της Moonlight Tales ,γνωρίζουμε την αγάπη της για τα βιβλία φαντασίας αλλά και την ενασχόλησή της με την επιμέλεια βιβλίων. Δεν εξεπλάγην λοιπόν , όταν διαπίστωσα πως το δικό της το βιβλίο, είναι ένα μυθιστόρημα με μπόλικη φαντασία , αρκετή μαγεία αλλά ταυτόχρονα προσεγμένο σε ό,τι αφορά τη χρήση της γλώσσας και την φροντίδα του κειμένου και του περιεχομένου του βιβλίου. 

Πρωταγωνίστρια είναι η Ναντίν, ένα κορίτσι που πραγματοποιεί αστρικά ταξίδια για να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Μια μέρα , θα ξυπνήσει και θα συνειδητοποιήσει πως βρίσκεται σε έναν άγνωστο κόσμο , με άλλους ταξιδευτές, συνοδοιπόρους αλλά και εχθρούς και της είναι αδύνατο να επιστρέψει στον " φυσιολογικό" κόσμο και στην κανονική ζωή της.

Ο αναγνώστης , παρέα με την Ναντίν και μέσω της αφηγηματικότητας και της περιγραφικότητας της συγγραφέως, θα περιπλανηθεί στην Ακαδημία. Ένα κτίριο επιβλητικό, όπου εκεί φοιτούν άτομα σαν την Ναντίν. Όπως είναι φυσικό , όλων των ειδών οι ανθρώπινες σχέσεις θα αναπτυχθούν και η πλοκή θα αποκτήσει όλο και περισσότερο ενδιαφέρον , καθώς οι σελίδες προχωρούν . Ειδικά μετά τη μέση του βιβλίου ,όταν κι άλλοι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται και σε συνδυασμό με μερικές ανατροπές που λαμβάνουν χώρα , η υπόθεση απογειώνεται και η αγωνία κορυφώνεται.

Σκοτάδι και Φως , Δαίμονες και Άγγελοι είναι τα δίπολα που αναπαριστούν την αιώνια μάχη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό. Ενώ παράλληλα , ζητήματα όπως η ζωή και ο θάνατος, η ύλη και η ψυχή θα οδηγήσουν τους ήρωές μας στην αναζήτηση απαντήσεων.

Ταυτόχρονα , πρόκειται και για ένα ταξίδι ενηλικίωσης και αυτογνωσίας, όπου η μικρή πρωταγωνίστρια θα έρθει αντιμέτωπη με τις δικές της εσωτερικές μάχες.Θα καλεστεί να εμβαθύνει στον εσωτερικό της κόσμο και οι προσωπικές της επιθυμίες θα συγκρουστούν με την προσφορά για το κοινό καλό.

Το βιβλίο αποτελεί μια εισαγωγή στον κόσμο που έχει πλάσει η συγγραφέας και αφήνει να εννοηθεί πως θα υπάρξει συνέχεια η οποία και αναμένεται με ανυπομονησία.

Τέλος, θα ήθελα να πω πως αυτό που μου αρέσει στα βιβλία φαντασίας είναι πως ενώ πρόκειται για απόλυτα φανταστικούς ήρωες και κόσμους , πάντα υπάρχουν τα μηνύματα όπου ο καθένας θα καταφέρει να κάνει τους συσχετισμούς του με την αληθινή ζωή.

" Εμείς ενισχύουμε το φως.Εμείς σώζουμε τις νέες ψυχές.Δεν μπορούμε να φύγουμε ή να επιτρέψουμε τη ζυγαριά να γύρει εναντίον μας, γιατί το σκότος θα κυριαρχήσει. Εδώ και παντού. Όμως, κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που πρέπει να αποδεσμεύσουμε τους ανθρώπους που έχουν δώσει κάτι παραπάνω από τη ζωή τους για όλους μας. Να τους αφήσουμε να αναπαυθούν εν ειρήνη." 

Ρ.Σ 

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Πώς θα ένιωθες αν ξυπνούσες στο απόλυτο σκοτάδι; Εκεί, όπου κρύβονται οι χειρότεροι φόβοι σου;

Η Ναντίν έχει από μικρή το χάρισμα να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει με την ψυχή της στον αστρικό κόσμο. Μέχρις ότου, αυτό που ως τώρα τη βοηθούσε να ξεφεύγει από τις δυσκολίες μετατράπηκε σε κίνδυνο για την ίδια της την ύπαρξη. Στο τελευταίο της ταξίδι δεν επιστρέφει στο σώμα της, αλλά ξυπνά σε ένα μέρος ζοφερό, όπου το Σκότος κυριαρχεί και κρύβει πλάσματα βγαλμένα από τους πιο τρομακτικούς εφιάλτες.

Όμως, εκεί δεν είναι μόνη. Για πρώτη φορά στη ζωή της βρίσκεται μαζί με άλλους αποκομμένους αστρικούς ταξιδευτές, που μοιράζονται το ίδιο χάρισμα. Για πρώτη φορά νιώθει ότι ανήκει κάπου. Και παρ' όλα αυτά, θα κάνει τα πάντα για να επιστρέφει στην κανονική της ζωή και στους ανθρώπους που αγαπά.

Πρέπει να δαμάσει τις νέες δυνάμεις που έχει αποκτήσει και να βοηθήσει το Φως στην αιώνια μάχη του, παραμένοντας σε έναν κόσμο όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές, ενώ ένα και μόνο λάθος αρκεί για να χαθούν τα πάντα.

Η Ναντίν καλείται να επιλέξει ανάμεσα στις δικές της επιθυμίες και στο να βοηθήσει σε μια αρχέγονη μάχη, όσο οι Δαίμονες καραδοκούν στο σκοτάδι, έτοιμοι να την κατασπαράξουν. 

Γυναίκα σημαίνει πόνος

Γυναίκα σημαίνει πόνος - Νέλλη Σπαθάρη

Από τις εκδόσεις Ελκυστής

Το βιβλίο αυτό αποτελείται από 18 διηγήματα , άλλα μικρότερα κι άλλα μεγαλύτερα σε έκταση , όλα όμως με πρωταγωνίστρια κι επίκεντρο τη γυναίκα. Όπως όμως μαρτυρά κι ο τίτλος του , τη γυναίκα που βασανίζεται, που κακοποιείται , που θρηνεί, που πονάει.

Δεκαοχτώ γυναίκες σε δεκαοχτώ ιστορίες. Κάποιες από αυτές αντλούν στοιχεία από την πραγματικότητα.Είναι οικείες στον αναγνώστη και νιώθουμε ότι κάπου τις έχουμε ξανακούσει να συμβαίνουν δίπλα μας. Κάποιες άλλες κινούνται στα πλαίσια του φανταστικού, με στοιχεία συμβολικά και μεταφυσικά.

Άλλες πιο ήρεμες , χωρίς ξεσπάσματα κι άλλες πιο έντονες, πιο σκληρές , πιο ζωηρές.Κι άλλες συγκλονιστικές και καταιγιστικές, που σε παρασύρουν σαν χείμαρρος.

Η γυναίκα ανέκαθεν υπήρξε πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες, συγγραφείς και ποιητές. Είναι τόσοι οι ρόλοι της άλλωστε και τόσο σημαντική η ύπαρξή της που δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Εδώ όμως η συγγραφέας θα σταθεί περισσότερο στη θέση που έχει στην κοινωνία. Στην αδικία που βιώνει λόγω του φύλου της και στους αγώνες που έχει δώσει ή θα χρειαστεί ακόμα να δώσει για να αντιμετωπιστεί σαν μια ισότιμη ανθρώπινη οντότητα.

Στο βιβλίο θα συναντήσουμε τη γυναίκα σε όλους αυτούς τους ρόλους. Τη μάνα, την κόρη, τη φίλη , τη σύζυγο , αλλά και τη γυναίκα την μόνη,την μοναχική, την ελεύθερη , την δέσμια,τη ζωντανή και τη νεκρή. Θα συναντήσουμε επίσης τη γυναίκα τη σύγχρονη αλλά και τη γυναίκα του παρελθόντος.

Η Νελλη Σπαθάρη , πιάνει τον παλμό των γυναικών που πονούν και γίνεται φωνή για όσες δεν μπορούν να φωνάξουν αλλά και για εκείνες που φωνάζουν αλλά δεν ακούγονται.Είναι φανερά επηρεασμένη από γεγονότα της επικαιρότητας αλλά και από ιστορικά γεγονότα ή γεγονότα της παγκόσμιας και κλασικής λογοτεχνίας. 

Μια συλλογή διηγημάτων , που ξεκινάει και τελειώνει με έναν καθρέφτη. Έναν καθρέφτη όπου μέσα από αυτόν,η κάθε γυναίκα βλέπει τον εαυτό της όπως πραγματικά είναι, όπως πιστεύει οτι είναι κι όπως θα ήθελε να είναι. Ένας καθρέφτης που δεν λέει ψέμματα , όμως είναι άψυχος και το σημαντικότερο,δεν νιώθει πόνο. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Δεκαοκτώ διηγήματα για τη γυναίκα.

Διηγήματα ρεαλιστικά, ανατρεπτικά, παραληρηματικά,

δυστοπικά, φανταστικά, φαντασιακά…

Γιατί η γυναίκα είναι ένα πολύ πλούσιο πλάσμα που

πορεύεται σε έναν δύσκολο κόσμο και θέλει δύναμη

για να φωτίσεις όλες της τις πλευρές.