Τα Φτερωτά Σανδάλια

Τα Φτερωτά Σανδάλια - Στέφανος Αλεξιάδης

Από τις εκδόσεις Υδροπλάνο

 

Ο Φοίβος  έχει τα γενέθλιά του. Κλείνει τα 10 και ετοιμάζει ένα μεγάλο πάρτυ. Η ανυπομονησία του είναι μεγάλη, το ίδιο και η απογοήτευσή του όταν τελικά δεν εμφανίζεται κανείς.

Ο Φοίβος είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Είναι άραγε αυτή η αιτία που οι φίλοι του δεν ήρθαν στο πάρτυ γενεθλίων του; Μα τι άλλο μπορεί να είναι;

Ο Φοίβος αντιμετωπίζει κινητικές δυσκολίες.Αυτό δεν τον εμποδίζει να ονειρεύεται ούτε να φαντάζεται πως θα ήταν  αν μπορούσε να πετάει με τα φτερωτά σανδάλια του. Αυτό όμως τον εμποδίζει να παρακολουθήσει τον αγώνα του αδερφού του ή να πάει μία απλή βόλτα στο πάρκο όπως και πολλά άλλα που για όλους τους υπόλοιπους θεωρούνται αυτονόητα.

Όμως δεν το βάζει κάτω, πολλές φορές πληγώνεται, νιώθει υπεύθυνος για πράγματα που δεν είναι και θυμώνει. Μα δεν κρατάει κακία σε κανέναν. Είναι μόλις 10 χρονών.

Τα φτερωτά σανδάλια είναι ένα βιβλίο που σε λίγες μόνο σελίδες και μέσα από τα μάτια ενός δεκάχρονου παιδιού παραδίδει μαθήματα ενσυναίσθησης. Γιατί μόνο αν καταφέρουμε να μπούμε έστω στο ελάχιστο στη θέση του άλλου , μόνο τότε θα μπορέσουμε να πάρουμε μια μικρή  γεύση από όλα αυτά που περνάει και νιώθει.

Μικρό σε όγκο αλλά πλούσιο σε διδάγματα και συναισθήματα.
Γιατί ένας άνθρωπος σε αναπηρικό καροτσάκι είναι απλά ένας διαφορετικός άνθρωπος. Δεν είναι ούτε λιγότερος από τους άλλους ούτε χρειάζεται λύπηση . Χρειάζεται απλά αποδοχή , αξιοπρεπή ζωή και πρόσβαση σε απλές καθημερινές δραστηριότητες. Απλά ανθρωπιά.

Για μένα , το σπουδαίο που έχει καταφέρει  ο Στέφανος Αλεξιάδης γράφοντας αυτό το βιβλίο για το οποίο όλοι θα πουν τα καλύτερα ( το ίδιο θα κάνω κι εγώ) είναι πως έπιασε πλήρως την ψυχοσύνθεση ενός δεκάχρονου παιδιού.Αν και πρώτη του συγγραφική απόπειρα , δίνει φωνή στον μικρό πρωταγωνιστή και μιλάει στη γλώσσα του. Δεν είναι μικρομέγαλος, ούτε παντογνώστης. Δεν γίνεται μελό αλλά ούτε υποβιβάζει τη σοβαρότητα του θέματος.Μιλάει αληθινά όπως ακριβώς θα μιλουσε ένα δεκάχρονο παιδί.

Τα παιδιά είναι αθώα , καλόψυχα και δεν κρατούν κακίες. Συγχωρούν, αγαπούν αληθινά, αποδέχονται. Κι οτιδήποτε διαφορετικό προέρχεται από ένα παιδί , είναι σίγουρα προβολή συμπεριφοράς κάποιου ενήλικα.

Ο Φοίβος είναι ένα παιδί που όλοι θα αγκαλιάσουμε, θα αγαπήσουμε και θα κλάψουμε γι'αυτό. Δεν πρέπει όμως να σταθούμε εκεί, πρέπει τα λόγια μας να γίνουν πράξεις και οι σκέψεις μας, ενέργειες.

Τα φτερωτά σανδάλια είναι ένα υπέροχο βιβλίο που ιδανικά πρέπει να διαβαστεί από μικρούς και μεγάλους.Απλό, συγκινητικό κι αληθινό μα ταυτόχρονα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο.Ας είναι μια μικρή υπενθύμιση για όλα αυτά που οφείλουμε να κάνουμε για τους συνανθρώπους μας , για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Όλοι περπατάμε. Άλλοι χρησιμοποιούν τα πόδια κι άλλοι τον νου αλλά ποιος είναι γρηγορότερος; Αυτός που είναι διαφορετικός ή αυτός που είναι όμοιος; Διαφορετικός από ποιον; Όμοιος με ποιον;

Άραγε αν είσαι μοναδικός, μπορείς να επιβιώσεις;

Και τι σημαίνει να είσαι μοναδικός; Σχετίζεται με το να είσαι αποδεκτός; Και ποιος είναι τόσο ισχυρός για να σε αποδέχεται ή να σε απορρίπτει;

Μια μάνα μπορεί να απορρίψει; Ίσως και να μπορεί.

Και τότε αρχίζουν όλα... με τα φτερωτά σανδάλια. 

δέρμα νερού

δέρμα νερού - Μένιος Καραγιάννης

Από τις εκδόσεις συρτάρι

Ο Μένιος Καραγιάννης, πήρε τις μνήμες του, τις αναμνήσεις του,τις εμπειρίες του και τις μετέτρεψε σε ποίηση. Μια ποίηση διαφορετική ,ας μου επιτραπεί να τη χαρακτηρίσω έτσι. Χωρίς ρίμες και όχι εύκολη. Κατά κάποιο περίεργο όμως τρόπο, ένιωθα οτι με καλούσε να τη διαβάσω πολλές φορές και κάθε φορά να εντοπίζω σημεία στα οποία ήθελα να σταθώ.

" Το καλοκαίρι τελείωσε
κι ας είναι ακόμα εδώ
όπως εσύ
με κουστούμι παρουσίας"

Απευθυνόμενος στο μεγαλύτερο μέρος σε β ' πρόσωπο , το άτομο στο οποίο αναφέρεται ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη ο οποίος γίνεται κοινωνός των πιο προσωπικών του στιγμών και σκέψεων.

Το δέρμα νερού δεν είναι μια ποιητική συλλογή αποτελούμενο από πολλά ποιήματα , μα ενα ενιαίο ποίημα όπου στους στίχους του θα βρει κανείς τον εαυτό του, κάποια στιγμή  από το παρελθόν ή μια εικόνα από το σήμερα. Μια σχέση ανάμεσα σε έναν πατέρα κι έναν γιο, μια σχέση θαυμασμού,αντιπαλότητας, αναγνώρισης και αποδοχής.Μια σχέση που ανέκαθεν έβρισκα γοητευτική και συναρπαστική. Που πάντα έκανα στην άκρη και παρακολουθούσα αθόρυβα γιατί θεωρώ πως είναι η Αχίλλειος πτέρνα και ταυτόχρονα η πηγή δύναμης για έναν άνδρα.

" βαρέθηκα ν'απολογούμαι ήρθε η ώρα
να λογαριαστώ με αποδείξεις
τίποτα δεν μου φταίει σε τίποτα δεν φταίω
στο λυκόφως ορθοπατώ
βαδίζω δρασκελίζω
όμορφα βήματα αβύθιστα"

Ο ποιητής φανερώνει όλο τον εσωτερικό του κόσμο, δεν κρύβει τίποτα, δεν μπορεί άλλωστε είναι το δέρμα του διάφανο σαν το νερό και παίρνει το σχήμα του δοχείου στο οποίο βρίσκεται και αντανακλά το χρώμα από το περιβάλλον.

"δακρύζει ο βράχος για να τρέξει η πηγή
κι εμείς ξεπλένουμε προσόψεις
καταζητούμε εμπρηστές πράξεις συντάσσουμε ληξιαρχικές"

Είναι ρευστός αλλά και εύθραυστος συχνά όμως γίνεται κι ο ίδιος προστάτης, γίνεται πανοφώρι.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

δέρμα νερού στο χρώμα του χρυσού εφάπτομαι

 βήμα ανάλαφρο στην κόψη του

 ξυραφιού σκοντάφτω να μη βλάψω 

ανάβω ένα κερί γυρίζω μια σελίδα αφουγκράζομαι: στοργικές φυλλωσιές 

ζώο ρουθουνίζει ζώο

 ο χορός της φλόγας 

"Ο μπόγος"

 "Ο μπόγος"

Λίλα Κονομάρα

Εκδόσεις Καστανιώτη 

Στο πολυφωνικό αυτό μυθιστόρημα η Λίλα Κονομάρα αφηγείται ιστορίες από το 1911 που φτάνουν ως το 2018.

Η αφηγητρια περιγράφει την ιστορία του καθενός κατοίκου της περιοχής, για την οποία γνωρίζουμε μόνο τον εντοπισμό της κάπου στη Μακεδονία. Οι χαρακτήρες της αντέχουν στο χρόνο, δε μεγαλώνουν ηλικιακά κι αυτό το ευρηματικό λογοτεχνικό παράδοξο είναι κάτι που συναντάμε πρώτη φορά την ελληνική λογοτεχνία.

Το μυθιστόρημα ξεκίνα με τον Μανώλη, έναν άγνωστο ήρωα, χωρίς μνήμη και παρελθόν. Οι κάτοικοι τον χρησιμοποιούν παντού: τους βοηθάει στους κήπους, κάνει αγιογραφίες, πολεμά, γίνεται ερωτικό αντικείμενο.

Ο αστυνόμος, ο ιερέας κι η γυναίκα του, ο καθηγητής κι ο αδερφός του, ο περιπτεράς, ο γιατρός συνδέουν τις ιστορίες τους με τον Μανώλη. Θα' λεγε κανείς ότι αυτός είναι ένα πλάσμα με υπερφυσικές δυνάμεις, ένα πλάσμα μαγικό.

Παρόλο που στο μυθιστόρημα προσωποποιούνται άψυχες οντότητες όπως το φίδι, η ελιά, το ποτάμι, δε χάνει τη ρεαλιστική του χροιά.

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας κι ο τρόπος που εξιστορεί τα γεγονότα μαγεύουν τον αναγνώστη μέσα από τη διαμόρφωση ενός γλαφυρά εικονοπλαστικού λόγου. 

Η βραχεία έκταση των κεφαλαίων αποτρέπει την κούραση του αναγνώστη και ορισμένα κεφάλαια διανθίζονται από μια χιουμοριστική διάθεση.

Γιατί όμως "μπόγος"; Γιατί μέσα σε αυτή τη σπονδυλωτή ιστορία, που είναι γεμάτη συναισθήματα, εικόνες κι ιστορικά γεγονότα, οι άνθρωποι γίνονται φορείς υλικών πραγμάτων και συναισθημάτων που μπορούν και χωρούν σε... έναν μπόγο.

Οι ήρωες της Κονομάρα, στον βαθμό που βιώνουν καταστάσεις δύσκολες, όπως ο πόλεμος κι η δικτατορία διακατέχονται από μια δυσβάσταχτη θλίψη. Στο τέλος, όμως, καταφέρνουν να σταθούν όρθιοι και να συνεχίσουν τη ζωή τους.

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

«… Ο Θεός τον έστειλε αυτό τον άνθρωπο, να μου το θυμηθείτε».

«Ο Θεός ή ο διάολος;» είπε σιγανά ο μπαμπάς σκύβοντας το κεφάλι.

1911, Μακεδονία. Το σώμα ενός αναίσθητου άντρα εντοπίζεται στα περίχωρα μιας πόλης. Εκείνος, όταν συνέρχεται, ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται τίποτα. Ποιος είναι, άραγε, αυτός ο άνθρωπος, η παρουσία του οποίου θα αποδειχτεί καταλυτική τόσο για την πορεία της πόλης όσο και για τη ζωή των κατοίκων; Πρόσφυγας, τυχοδιώκτης, δολοφόνος; Εμπνευσμένος δημιουργός, ενσάρκωση των ονείρων του καθενός ή ένας πολύ βολικός αποδιοπομπαίος τράγος;

Στο πολυφωνικό αυτό μυθιστόρημα, όπου οι προσωπικές αφηγήσεις διαπλέκονται με τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα του περασμένου αιώνα αλλά και με στοιχεία της λαϊκής παράδοσης και αρχέγονους μύθους, στις φωνές των ηρώων έρχονται να προστεθούν και άλλες. Η ελιά, το ποτάμι, ο λαφιάτης, τα πουλιά, ζωντανοί μα και αγαπημένοι νεκροί, νομάδες, πλανόδιοι και μετανάστες, ο καθένας με τον τρόπο του αφηγείται το δικό του κομμάτι της ιστορίας περιδιαβάζοντας τις εποχές και ανασυνθέτοντας το άρωμα της καθεμιάς, σε μια περιοχή που υπήρξε ανέκαθεν σταυροδρόμι εθνικοτήτων, θρησκειών και γλωσσών.

Ένας στοχασμός πάνω στην πορεία της ανθρώπινης μοίρας, όπου φύση και πολιτισμός συνυφαίνονται με το τυχαίο, τον έρωτα, τη μοναξιά αλλά και τον καθαρτήριο ρόλο του γέλιου.

Ο Λύκος

Ο Λύκος - Κωνσταντίνος Μοσχάτος

Από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος

Ο Κωνσταντινος Μοσχάτος , μετά την Ρωξάνη , επιστρέφει με τον λύκο και δηλώνει βροντερά παρών στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία. Φανερά πιο ώριμος, μας προσφέρει  ενα αστυνομικό μυθιστόρημα που ξεφεύγει από τα τετριμμένα και πραγματικά διαφέρει από ό,τι αστυνομικό έχουμε διαβάσει τελευταία.

Λύκοι στην λογοτεχνία πολλοί. Στα περισσότερα μυθιστορήματα, διηγήματα αλλά και παραμύθια ο λύκος συμβολίζει το κακό , έτοιμος να κυνηγήσει και να  κατασπαράξει κάθε τι καλό. Φόβος και τρόμος των αθώων και ανυποψίαστων θυμάτων μα και ο αρχηγός της αγέλης, σύμβολο αποφασιστικότητας,επιβλητικότητας , θάρρους και γενναιότητας. Τι απ' όλα συμβολίζει ο λύκος σε αυτό το μυθιστόρημα; οι απαντήσεις θα δωθούν στις σελίδες του καταπληκτικού αυτού βιβλίου και τα αποτελέσματα θα συνταράξουν και θα αναστατώσουν.

Όταν ο Διοικητής της Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας, Ανδρέας Σκούρας, βρίσκεται απανθρακωμένος στο αυτοκίνητο του, μια έρευνα ξεκινάει αλλά με έναν εντελώς απροσδόκητο τρόπο. Εδώ δε θα συναντήσουμε τα γνωστά κλισέ των αστυνομικών μυθιστορημάτων που πανομοιότυπα εμφανίζονται στα περισσότερα βιβλία του είδους. Ο συγγραφέας δεν ακολούθησε την πεπατημένη οδό αλλά τόλμησε να κινηθεί διαφορετικά μονοπάτια και το αποτέλεσμα φαίνεται να τον δικαιώνει.

Με το πρώτο μέρος της ιστορίας του να εκτυλίσσεται μέσα στη φυλακή και με πρωταγωνιστές κρατούμενους αλλά και δεσμοφύλακες, το βιβλίο αυτό,προσφέρει στον αναγνώστη μια μοναδική κι ανεπανάληπτη εμπειρία. Διαβάζοντας το , αρχικά με εκανε να αναρωτηθώ , πώς μπορεί ένας συγγραφέας να γνωρίζει τόσο καλά την ψυχοσύνθεση ενός βαρυποινίτη; πώς μπορεί να περιγράφει ιστορίες μέσα από τη φυλακή με τέτοια αληθοφάνεια;

Κι όμως, η ζωή μέσα στη φυλακή και μάλιστα στην πτέρυγα των ισοβιτών , περιγράφεται άψογα και ο αναγνώστης νιώθει πως βρίσκεται κι αυτός ,δέσμιος , μέσα σε τούτη τη φυλακή. Η ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό και το μέγα ζητούμενο για κάθε άνθρωπο.

" Το οικόσιτο καναρίνι δεν μπορεί να ζήσει έξω από το κλουβί. Αν έχει μεγαλώσει δέσμιο της βιομηχανίας παραγωγής κι εκμετάλλευσής του, μαθημένο να ζει μόνο πίσω από κάγκελα , όταν κάποιος ανοίξει την πόρτα, το κακόμοιρο πτηνό δεν μπορεί να χειριστεί τις φτερούγες του, να σταθεί , να βρει τον προσανατολισμό του. Αντίθετα , το πουλί που ζει στη φύση , αν πιαστεί αιχμάλωτο , θα ψάξει από την πρώτη στιγμή την έξοδο μακριά από το κλουβί του."

Τι είναι όμως η ελευθερία; Μήπως ο καθένας από εμάς την αντιλαμβάνεται διαφορετικά; Από ποια δεσμά έχουμε ανάγκη να ελευθερωθούμε;

Ως που θα έφτανες για να σώσεις τον αγαπημένο σου μικρό αδερφό που έχει μπλεξίματα με το νόμο. Θα αντάλασσες τη δική σου ελευθερία για τη δική του;

Ο Άγγελος Γκίκας δέχεται να μπει ο ίδιος  στη φυλακή για να σώσει τον αδερφό του , αλλά μπλέκεται σε μια περιπέτεια από την οποία δεν μπορεί εύκολα να ξεφύγει. Η επιβίωση είναι πια μονόδρομος.

" Οι άνθρωποι έχουν μάθει να ζουν σε κοινωνίες αγέλης.Με αυστηρούς νόμους και εκφυλισμένους ηθικούς κανόνες που κανένα ζώοβδεν θα άντεχε. Κι αυτό το λένε ευτυχία, κανονική ζωή και ελευθερία".

Εκτός των άλλων,ο Κωνσταντίνος Μοσχάτος θίγει θέματα όπως ο σωφρονισμός και αν τελικά γίνεται με τον σωστό τρόπο και αν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, τη διαφθορά που υπάρχει στους αστυνομικούς κύκλους αλλά και τα παραθυράκια στους νόμους και τη δικαιοσύνη.Θέματα που δυστυχώς φαίνεται να απασχολούν αρκετά και την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια.

Η κυριαρχία του δυνατού έναντι του αδυνάτου, του έχοντος εξουσία απέναντι στον απλό πολίτη. Ο κόσμος των ναρκωτικών και άνθρωποι του υποκόσμου , ξεδιπλώνουν τα χαρτιά τους μπροστά μας, δείχνοντας ένα πρόσωπο πιο ανθρώπινο και εξηγώντας τους λόγους που τους οδήγησαν σε παράνομες ενέργειες. Πολλές φορές και οι ίδιοι θύματα ενος διεφθαρμένου συστήματος και μιας κατεστραμένης ηθικά κοινωνίας.

Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από την πλούσια δράση του, δεν κάνει κοιλιά, δεν αφήνει σε κανένα σημείο τον αναγνώστη να χαλαρώσει. Αντιθέτως τον κρατάει σε εγρήγορση, του προκαλεί συναισθήματα και προβληματισμούς. Είναι γεμάτο αδρεναλίνη αλλά και αγωνία.

Τέλος, να πω πως και σε αυτό το μυθιστόρημα , ο συγγραφέας δεν παραλείπει να περιγράψει τα τοπία με όμορφες και ζωντανές εικόνες. Τοποθετεί τους ήρωες του σε ρεαλιστικό περιβάλλον και μεταφέρει τον αναγνώστη στον εκάστοτε τόπο με απόλυτη ακρίβεια.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβάσετε ειδικά όσοι αγαπάτε το αστυνομικό αλλά αναζητάτε το κάτι διαφορετικό.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Ο ψυχίατρος της αστυνομίας Άγγελος Γκίκας ζητάει από τον Διοικητή της Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας, Ανδρέα Σκούρα, μια χάρη: να απαλλάξει τον αδερφό του από τις άδικες κατηγορίες για διακίνηση ναρκωτικών.

Το επόμενο πρωί, ο Σκούρας βρίσκεται απανθρακωμένος έξω από το Σπήλαιο της Πεντέλης.

Για να σώσει τον αδερφό του, ο Άγγελος δέχεται να μπει στη φυλακή και τότε ξεκινούν όλα. Δεν θα αργήσει να καταλάβει ότι βρίσκεται στη σκιά ενός σκληρού κακοποιού που δεν έχει τίποτα να χάσει: Του Λύκου...

Ένα καταιγιστικό θρίλερ με φόντο τις χιονισμένες βουνοκορφές της Πίνδου και τον σκοτεινό κόσμο των φυλακών. 

"Κι οι θάλασσες σωπαίνουν"

 "Και οι θάλασσες σωπαίνουν"

Εκδόσεις Καρμάνωρ 

Στο ιστορικό αυτό μυθιστόρημα περιγράφεται μια από τις πιο τραγικές στιγμές της ναζιστικής κατοχής. Εν έτει 1944 το πλοίο Τάναϊς ή Δανάη βυθίζεται ανάμεσα στη Σαντορίνη και την Κρήτη, ενώ επιβαίνουν σε αυτό Έλληνες, Εβραίοι της Κρήτης και Ιταλοί. Ανάμεσα τους βρίσκονται και πολλά παιδιά.

Χρόνια αργότερα ένας άντρας θα ψάξει για τον πατέρα του, που το πιο πιθανό είναι να χάθηκε στο ναυάγιο.

Για ακόμη μια φορά ο Νίκος Ψιλακης γίνεται η φωνή που αφηγείται την ιστορία. Η αφήγηση στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και συγκροτείται μέσα από μια άρτια διάρθρωση της πλοκής.

Ο αφηγητής καθίσταται η φωνή 342 ατόμων που χάθηκαν σε ένα τραγικό ατύχημα.

Αναπόφευκτα το μυαλό του αναγνώστη ταξιδεύει στα χαμένα σώματα των προσφύγων, διεισδύοντας  στην εποχή και βιώνοντας άμεσα τη συγκλονιστική ιστορία τους μετέχοντας σε αυτή. Έτσι, μαθαίνει για τους Εβραίους της Κρήτης που  χάθηκαν εν μια νυκτί!

Η χρήση της κρητικής ντοπιολαλιάς κάνει το μυθιστόρημά οικείο ενώ διαγράφονται οι αληθινοί χαρακτήρες των ηρώων και αισθητοποιουνται οι περιπέτειες τους. 

Για το συγκεκριμένο ναυάγιο  μαθαίνω κι εγώ ως αναγνωστρια πρώτη φορά από το μυθιστόρημα του Νίκου Ψιλακη και αναποδραστα δεν μπορώ παρά να καταθέσω τον σεβασμό με τον οποίο χτίζει την ιστορία του. 

Οι θάλασσες σωπαίνουν... Εκεί που χάνονται ψυχές αθώων, εκεί επικρατεί σιωπή!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό για το αφηγηματικό ταξίδι που μας προσφέρει.

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας βρίσκεται ένα από τα πιο σκοτεινά περιστατικά της ναζιστικής κατοχής: η βύθιση του πλοίου Τάναϊς, που μετέφερε, κλεισμένους στ' αμπάρια του, Έλληνες ομήρους, Ιταλούς αντιφασίστες, και όλους τους Εβραίους της Κρήτης.

Ο αφηγητής επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο είκοσι χρόνια μετά και αναζητεί τα ίχνη του πατέρα του, που είχε χαθεί το 1944, και ως αιτία της εξαφάνισης αναφέρεται ο πνιγμός του στο ναυάγιο. Εκείνος αποφασίζει να συνεχίσει το ψάξιμο, σεβόμενος την υπόσχεση προς τη μητέρα του, που θεωρούσε τον άντρα της ακόμη ζωντανό. Μέρα με τη μέρα βρίσκεται αντιμέτωπος όχι μόνο με τα συμβάντα του πολέμου αλλά και με τις συνέπειές τους στις ζωές των ανθρώπων, τις κάθε λογής στοχοποιήσεις κοινωνιών και ατόμων. Οι παλιές πληγές ματώνουν με την πρώτη ψηλάφησή τους, το παρελθόν εξακολουθεί να καθορίζει το παρόν, κι εκείνος -μετανάστης από την τρυφερή ηλικία του- ταλαντεύεται ανάμεσα σε δυο ταυτότητες και σε πολλές εκδοχές των ίδιων γεγονότων.

Ανασκαλεύει τις μνήμες των άλλων, συναντά εφηβικούς έρωτες, περπατά στα σιωπηλά μονοπάτια της ιστορίας και περιπλανιέται στα δρομάκια της Οβριακής, μιας γειτονιάς που άδειασε μέσα σε 45 λεπτά, και οι κάτοικοί της, νέοι, γέροι και 120 παιδιά, χάθηκαν μια καλοκαιρινή νύχτα ανάμεσα στην Κρήτη και τη Σαντορίνη.

Όσο αναδεύει τ' αποκαΐδια, ξεπηδούν μικρές ιστορίες ανθρώπων: κάποιας Εσθήρ που κρυβόταν στις ερημιές κι έγραφε ανεπίδοτα γράμματα, κάποιου Σαράντη που βρέθηκε να παλεύει ναυαγός με τα κύματα, κάποιας Ροδαμνής που την κούρεψαν και την πόμπεψαν μετά την απελευθέρωση, κάποιου μουγγού που βρέθηκε μόνος σε ξένο τόπο, κάποιου Έντζο που σκόπευε να προσφέρει δώρο στη Σιλβάνα του ένα ζευγάρι ξυλοπάπουτσα.

Ένα πολυφωνικό μυθιστόρημα που, μέσα στις σελίδες του, η μυθοπλασία βαδίζει πλάι στην ιστορία, τα πραγματικά πρόσωπα διαλέγονται με τα επινοημένα προκειμένου να αναδειχθούν οι μεγάλες αλήθειες που απλώνονται πέρα από τον χρόνο και τον χώρο. Έτσι γιατί ένα ιστορικό μυθιστόρημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνομιλεί μόνο με τον χρόνο της ιστορίας.

" τους λύκους για σκυλιά "

 "Περνώντας τους λύκους για σκυλιά"

Hevre Le Corre

Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 

Όταν ο Φρανκ αποφυλακίζεται, η Τζέσικα, η κοπέλα του αδερφού του, Φαμπιάν, τον οδηγεί σε ένα αγρόκτημα, όπου μένει με την κόρη της και τους γονείς της. Ο Φρανκ κι ο αδερφός του έχουν ληστέψει μια τράπεζα αλλά έχει συλληφθεί μόνο ο πρώτος.

Ο Φαμπιάν λείπει στην Ισπανία, για να επενδύσει τα κλοπιμαία όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται η Τζέσικα. Στον Φρανκ δε δίνει κανείς περαιτέρω εξηγήσεις ή σχετικές λεπτομέρειες. 

Στο αγρόκτημα οι γονείς της κοπέλας ζουν επιδιδόμενοι σε παράνομες δραστηριότητες. 

Η μικρή Ραχήλ αν και φειδωλή στις λέξεις, ωστόσο καταφέρνει να συνάψει μια στενή σχέση με τον Φράνκ.

Η Τζέσικα, ένα άτομο με αρκετά προβλήματα να ταλαιπωρούν τον ψυχισμό της και άκρως χειριστικη, παρόλαυτα θα σαγηνέψει τον Φράνκ - που ... θα αργήσει να αντιληφθεί τι συμβαίνει...

Πρόκειται για ένα νουάρ μυθιστόρημα, που περιγράφει τη γαλλική κοινωνία με απατεώνες Γάλλους, αθιγγανους, Σέρβους. Σε αυτή την περιθωριοποιημένη κοινοτητα, που είναι υπαρκτή εδώ και αρκετά χρόνια τώρα, τοποθετεί ο συγγραφέας την υπόθεση, αποφεύγοντας να προβεί στον κοινωνικό σχολιασμό της.

Ο Le Corre ανασυνθέτει με τρόπο γλαφυρό αυτό το σκοτεινό υπόβαθρο της αφήγησης του.

Οι χαρακτήρες του εμπνέουν τη συμπάθεια και το μίσος ταυτόχρονα. 

Ένα μυθιστόρημα γεμάτο μυστήριο, σκοτάδι και περιγραφές που κόβουν την ανάσα του αναγνώστη και τον καθηλώνουν!

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Ο Φρανκ αποφυλακίζεται μετά από πέντε χρόνια που πέρασε στη φυλακή για μια ληστεία που έκανε με τον αδερφό του τον Φαμπιάν. Φιλοξενείται από την Τζέσικα, σύντροφο του Φαμπιάν, και τους γονείς της. Ο πατέρας παραποιεί κλεμμένα αυτοκίνητα, η μάνα απασχολείται περιστασιακά ως καθαρίστρια σ' ένα γηροκομείο. Η Τζέσικα έχει μια μικρή κόρη, τη Ραχήλ, που δεν τρώει σχεδόν τίποτα και δεν μιλάει. Τι να έχει δει άραγε ή ακούσει η μικρή ζώντας σ' αυτή την ολέθρια οικογένεια όπου βασιλεύουν το μίσος, το ψέμα κι η συμφορά;

Σε μια απομονωμένη αγροικία που λιώνει από τον καύσωνα, στις παρυφές ενός ανησυχητικού δάσους, τα πάθη θα οξυνθούν. Η απουσία του Φαμπιάν παρατείνεται κι ο Φρανκ βρίσκεται στριμωγμένος ανάμεσα στην επικίνδυνη γοητεία της Τζέσικα και τις ραδιουργίες των δύο γέρων, σαν ξεμοναχιασμένο ζώο περικυκλωμένο από πεινασμένους λύκους...

Οι επιζήσαντες

Οι επιζήσαντες - Schulman, Alex 

Από τις Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη - Livani Publishing Organization 

Τρία αδέρφια, μετά το θάνατο της μητέρας τους, βρίσκονται στο σπίτι που περνούσαν τα καλοκαίρια τους όταν ήταν παιδιά.Ο λόγος της επανένωσής τους αρκετά χρόνια μετά, είναι για να βρουν το κατάλληλο σημείο που θα σκορπίσουν την τέφρα της. 

Το σπίτι και το περιβάλλον γύρω από αυτό,το δάσος και η λίμνη, θα ξυπνήσουν μνήμες από την παιδική τους ηλικία.Με συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν ο αναγνώστης θα γνωρίσει τους ήρωες και τη σχέση που τους συνδέει. 

" Είστε έτοιμοι; " ρωτάει ο Πιερ. " Γιατί πρόκειται να επισκεφτούμε τα παιδιά που ήμασταν κάποτε". 

Μεταξύ άλλων , στο βιβλίο θα συναντήσουμε μια ιστορία ενηλικίωσης των τριών πρωταγωνιστών γεμάτη από νοσταλγικές εικόνες από το παρελθόν τους. Ένα βιβλίο για τις αδερφικές σχέσεις, το ρόλο και την αναγκαιότητα της πατρικής φιγούρας, τη μητρική αγάπη αλλά ταυτόχρονα ένα βιβλίο για τον θάνατο και το πένθος. Για τα παιδικά τραύματα που στιγματίζουν την ψυχή και υπάρχουν εκεί σαν πληγές , έτοιμες να ανοιχτούν με την πρώτη ευκαιρία. Που πολλές φορές δεν γνωρίζουμε πόσο βαθιά είναι και κάποιες άλλες ούτε καν οτι υπάρχουν παρά μόνο όταν κάποιο ερέθισμα τα φέρει στην επιφάνεια. 

Μια ιστορία που μέχρι τη μέση δεν χαρακτηρίζεται από τη γρήγορη πλοκή  της  και την καταιγιστική της δράση , μα εστιάζει περισσότερο στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων και στην αρσενική ιδιοσυγκρασία. Η ωρίμανση έρχεται σταδιακά και ο συγγραφέας φαίνεται να κατέχει πλήρως την αντρική ψυχολογία. 

Το βιβλίο αποδεικνύει περίτρανα πώς τρία αγόρια, μεγαλωμένα στην ίδια οικογένεια , από τους ίδιους γονείς και με κοινές εμπειρίες και βιώματα, μετατρέπονται σε τρεις εντελώς διαφορετικούς άντρες. Γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός και ο καθένας μας αντιλαμβάνεται και διαχειρίζεται διαφορετικά τα γεγονότα στη ζωή του. 

Ο τιτλος του αινιγματικός, που γεννάει ερωτήματα. Ποιοί ειναι οι επιζήσαντες και από ποιο τρομερό γεγονός έχουν επιζήσει;  Οι απαντήσεις θα δωθούν και θα συγκλονίσουν. Η ατμόσφαιρα είναι αρκετά σκοτεινή και τα  μυστικά αποκαλύπτονται σιγά σιγά δίνοντας μια ιδέα μυστηρίου στην όλη υπόθεση. Οι διάλογοι λιγοστοί,αληθινοί αλλά όχι φλύαροι,όπως ακριβώς μου αρέσει εμένα. Το λεξιλόγιο των αντρών και δη των αδερφών , χαρακτηρίζεται από τραχύτητα,αρκετά σκληρό μα όχι τελείως ωμό, όπως ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα. Η αφήγηση του συγγραφέα , πλούσια και σφιχτοδεμένη. 

Εκτίμησα τον τρόπο με τον οποίο το παρελθόν ρίχνει σταδιακά φως στο παρόν και την ικανότητα με την οποία συνδυάζονται και ξεδιπλώνονται οι προσωπικότητες. 

Γενικά οι επιζήσαντες είναι ένα καλοδουλεμένο, συγκινητικό και νοσταλγικό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Κυρίως για τα συναισθήματα που αφήνει στον αναγνώστη κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αλλά και όσο πλησιάζει προς το τέλος. Γιατί κι αυτός , παρέα με τους ήρωες του βιβλίου, θα καλεστεί να κάνει τον απολογισμό του και την ανασκόπηση στο παρελθόν του αλλά και στα ενδότερα της ψυχής του. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Τρία αδέρφια αντιµετωπίζουν ένα συντριπτικό γεγονός της παιδικής τους ηλικίας που άλλαξε την πορεία της ζωής τους. Θα κλάψετε για αυτά τα αδέρφια. Για τους άντρες που έγιναν, για τα αγόρια που ήταν, για την αθωότητα που έχασαν. Λαµπερό, στοιχειωµένο και αξέχαστο. 

Μετά τον θάνατο της µητέρας τους τρία αποξενωµένα αδέρφια επιστρέφουν στο εξοχικό σπίτι δίπλα στη λίµνη όπου, πάνω από δύο δεκαετίες πριν, ένα συνταρακτικό ατύχηµα άλλαξε για πάντα την οικογένειά τους. Ο Νιλς, ο µεγαλύτερος, δεν µπόρεσε να ξεφύγει από την πνιγηρότητα του σπιτιού του νωρίς. Ο Πιερ, ο νεότερος, έγινε εύκολα θύµα εκφοβισµού και γρήγορα ξέσπασε. Και τέλος, ο Μπένγιαµιν, πάντα το νευραλγικό κέντρο της οικογένειας, µονίµως πυροδοτούσε εντάσεις και έστηνε παγίδες σε ένα ασταθές περιβάλλον, όπου τα παιδιά είχαν αφεθεί να τα βγάλουν πέρα µόνα τους, ανταγωνιζόµενα για την εύνοια του πατέρα τους και την άπιαστη αγάπη της µητέρας τους. 

Καθώς όµως τα χρόνια έχουν περάσει, ο Μπένγιαµιν έχει αποµακρυνθεί πλέον πολύ από την πραγµατικότητα, παραµένοντας αµετακίνητος στη θέση του, ενώ η ζωή γύρω του συνεχίζεται. Τώρα ανάµεσα στα αδέρφια δονείται ένα επικίνδυνο ρεύµα. Τι συνέβη εκείνη την καλοκαιρινή µέρα που όλα έγιναν κοµµάτια; 

«Με λένε Μπένγιαµιν. Εγώ τηλεφώνησα». Ο αστυνοµικός ψάχνει στις τσέπες του το σηµειωµατάριό του. ?εν ξέρει ότι θα ήταν αδύνατον να χωρέσει αυτή την υπόθεση σε µερικά χαρτιά, ότι µπαίνει στο τέλος µιας ιστορίας

που εκτείνεται σε δεκαετίες· µια ιστορία τριών αδερφών που ξεριζώθηκαν απ’ αυτόν τον τόπο πριν από πολύ καιρό και τώρα αναγκάστηκαν να επιστρέψουν, ότι τα πάντα εδώ είναι αλληλένδετα, τίποτα δεν είναι αυτόνοµο,

ούτε µπορεί να εξηγηθεί µεµονωµένα.Το βάρος αυτού που συµβαίνει τούτη τη στιγµή είναι τεράστιο, αλλά βέβαια στο µεγαλύτερο µέρος του έχει συντελεστεί ήδη.

Εικόνες

Όχι πες, αν έπρεπε να διαλέξεις ένα από αυτή τη Σειράρα " εικόνες" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη ποιό θα επέλεγες; Δύσκολο , το ξέρω. Και γιατί να διαλέξεις μόνο ένα αφού μπορείς να τα αποκτήσεις όλα.

Εγώ , έχω τα

1. "Δεινόσαυροι και Προϊστορία"

2. "Ο Κόσμος των Ζώων"

 και

3. " Η θάλασσα"

Και πραγματικά τα παιδιά μου τα λάτρεψαν.

Μπορεί να λέει οτι απευθύνεται σε ηλικίες 7+ αλλά εγώ βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω και στα μικρότερα παιδιά μου, για τα ζώα, τα ζώα της θάλασσας και τους δεινόσαυρους, να δουμε τις εικόνες, να μάθουμε πληροφορίες και στο τέλος να διασκεδάσουμε με τις δραστηριότητες που υπάρχουν στις τελευταίες σελίδες. Ειλικρινά πιστεύω πως τα βιβλία αυτής της σειράς δεν έχουν ηλικία.

Άλλωστε, αυτά δεν είναι βιβλία που θα τα ανοίξεις μια φορά και μετα θα μείνουν στην βιβλιοθήκη να σκονίζονται. Είναι βιβλία που θα τα ανοίγουν τα παιδιά μας συνέχεια, για να εμπλουτίζουν  τις γνώσεις τους γύρω από το θέμα που τους ενδιαφέρει. Με το σκληρό εξώφυλλο και την προσεγμένη έκδοση είμαι σίγουρη πως πρόκειται για μια ανθεκτική συλλογή που θα ευχαριστηθούν μικροί αλλά και μεγάλοι.

Βιβλία για ατελείωτες ώρες ανάγνωσης αλλά και ψυχαγωγίας. Βιβλία που θα αποτελέσουν μια ευκαιρία για συζητήσεις με τα παιδιά μας αλλά και για να περάσουμε δημιουργικό και ουσιαστικό χρόνο μαζί τους. Βιβλία που θα  δώσουν απαντήσεις στα διάφορα ερωτήματα τους  αλλά και πληροφορίες σχετικές με το εκάστοτε θέμα. 

Από την ίδια σειρά κυκλοφορούν τα παρακάτω

4. Το Διάστημα

5. Το Ανθρώπινο Σώμα

6. Η Μουσική

7. Η Μυθολογία

8. Ο Πλανήτης Γη

9.Οι Τέχνες.

Βρες αυτό ή αυτά που σε ενδιαφέρουν περισσότερο και βουρ στη γνώση!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλα

Τώρα τα παιδιά μπορούν να ταξιδέψουν στο παρελθόν και να ανακαλύψουν όλα τα μυστικά της προϊστορίας. Οι μικροί αναγνώστες μαθαίνουν τα πάντα για τους δεινόσαυρους και τα άλλα προϊστορικά ζώα, για τα απολιθώματα, για τη ζωή και τις συνήθειες των πρωτόγονων ανθρώπων, καθώς και για τους πρώτους οικισμούς. 

Μπορούν να ταξιδέψουν στον υπέροχο κόσμο των ζώων. Οι μικροί αναγνώστες μαθαίνουν τα πάντα για τα κατοικίδια και τα άγρια ζώα, για τα πουλιά, τα ψάρια και τα ερπετά, ακόμα και για τα έντομα και τα όστρακα. 

Μαθαίνουν για τα θαλάσσια ζώα και φυτά, για το πόσο σημαντική είναι η θάλασσα για την ανθρώπινη ζωή και για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από την ανθρώπινη δραστηριότητα.

Με απλά κείμενα και πολύχρωμη εικονογράφηση, οι προϊστορικοί χρόνοι ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια των παιδιών και αποκαλύπτουν όλα τα μυστικά τους.

Αποθερισμός

Αποθερισμός - Μιχάλης Κατράκης

Από τις εκδόσεις συρτάρι

Πόσο αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο είναι που όλο και περισσότερες ποιητικές συλλογές εκδίδονται από Έλληνες συγγραφείς. Δεν μπορώ να μην θαυμάσω το ταλέντο και την ικανότητα μερικών ανθρώπων να εκφράζουν όλα αυτά που βιώνουν και νιώθουν μέσα από λίγες μόνο λέξεις και να το μεταδίδουν αυτό στον αναγνώστη. 

"Αποθερισμός" λέγεται η πρώτη ποιητική συλλογή του Μιχάλη Κατράκη που κυκλοφορεί από τις αγαπημένες μου εκδόσεις συρτάρι και αποτελείται από 42 ποιήματα. 

" Προσκύνα" , του είπε.

Κι εκείνος γονάτισε κι

ευλαβικά ψιθύρισε:

"Θάλασσα". 

Πρωταγωνίστρια της ποιητικής συλλογής , η θάλασσα. Η θάλασσα που έχει μια μαγική ικανότητα , να εμπνέει , να ηρεμεί , να κανει τους ανθρώπους να ερωτεύονται , να δείχνουν πιο όμορφοι κι ευτυχισμένοι. 

Με το που ανοίγει κανείς την συγκεκριμένη συλλογή , το δωμάτιο πλημμυρίζει με φως. Εικόνες , μυρωδιές και συναισθήματα ξεχειλίζουν απο τις σελίδες της. 

Αυτό όμως που λάτρεψα εγώ σε  αυτήν την ποιητική συλλογή είναι όλες αυτές οι αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία που ήρθαν στην επιφάνεια. Η ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, τα παγωτά, τα μπάνια , η ελευθερία και όλα αυτά που εμείς , οι άνθρωποι της γενιάς μου , ζήσαμε στην παιδική μας ηλικία και θυμόμαστε με νοσταλγία. 

"Τρέχαμε τότε

να προλάβουμε το καλοκαίρι,

οταν το μόνο που

χρειαζόταν,

ηταν να πετρώσουμε

σε μια ακτή,

ελπίζοντας πως

θα πέτρωνε κι εκείνο.

Που να ξέρουμε;

Παιδιά ήμασταν.

Τρέχουν τα παιδιά." 

Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών και αυτή η ποιητική συλλογή υπόσχεται να το φέρει ακόμα πιο κοντά. Ένα καλοκαίρι που είναι όμορφο,όλοι μας το αποζητάμε και το αναμένουμε με ανυπομονησία και λαχτάρα σαν μικρά παιδιά αλλά δυστυχώς τελειώνει τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνουμε να το χορτάσουμε. 

" Στο καλό" λοιπόν.

Μόνο, καθώς θα φεύγεις,

θυμήσου να σβήσεις

το ακρογιάλι της εισόδου.

Τις νύχτες χτυπάει

κατευθείαν στα μάτια

κι ίσως ξυπνήσει καμιά ψυχή

μέσα στο καταχείμωνο." 

Ευχαριστώ τον Μιχάλη Κατράκη για το όμορφο ταξίδι που μου χάρισε. Θα κρατήσω αυτήν την ποιητική συλλογή όπως κρατάω ένα άλμπουμ με φωτογραφίες και θα τη φυλάξω γιατί μέσα της κρύβονται τα πιο όμορφα καλοκαίρια μας. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Δε βγαίνω ποτέ με συννεφιά.

Πόσες φορές δε βρέθηκα,

στεγνός μετά τη βροχή,

να γελάω ειρωνικά

εις βάρος εκείνων που

ξέμειναν απερίσκεπτα

κι η μπόρα τούς πρόλαβε

να φιλιούνται

στην άκρη του δρόμου.

Οι ανόητοι. 

Ζωή με φως . Η ζωή του Νίκολα Τέσλα

Ζωή με φως . Η ζωή του Νίκολα Τέσλα

Azadeh Westergaard

Μετάφραση: Ερμιόνη Σακελλαροπούλου

Εικονογράφηση: Julia Sarda

Από τις Κάκτος Εκδόσεις 

Το μυαλό τους μεγαλώνει συνεχώς και θέλουν όλο και περισσότερο να μαθαίνουν καινούρια πράγματα. Ο λόγος για τα μικρά αξιαγάπητα παιδάκια μας , ανήσυχα και ανοιχτά σε νέες γνώσεις,μας βομβαρδίζουν καθημερινά με ερωτήσεις και δεν εφησυχάζονται εαν η απάντηση δεν τους ικανοποιεί. 

Ο ηλεκτρισμός αποτελεί πάντα ένα μυστήριο γι'αυτούς κι εμείς , οι περισσότεροι τουλάχιστον από εμάς, παραδεχτείτε το , λείπαμε συχνά από το μάθημα της Φυσικής. 

Τις απαντήσεις σχετικά με τον ηλεκτρισμό αλλά  και τη ζωή  του Νίκολα Τέσλα έρχεται να δώσει αυτό το όμορφο βιβλίο, προσαρμοσμένο για ηλικίες 5+. 

Στις σελίδες του, οι μικροί αναγνώστες θα ταξιδέψουν στο μακρινό 1856 και θα ακολουθήσουν τη ζωή του Νίκολα Τέσλα, θα μάθουν για τη συνεργασία του με τον Τόμας Έντισον, θα διαβάσουν για τις εφευρέσεις του αλλά και για την αγάπη του για τα άρρωστα περιστέρια.

Ένα συγκινητικό ταξίδι, από την γέννηση μέχρι το θάνατο του "μάγου του ηλεκτρισμού", συνοδευόμενο από όμορφες και εντυπωσιακές εικόνες. 

Η ιστορία ενός από τους μεγαλύτερους εφευρέτες της ανθρωπότητας , θα αποτελέσει σίγουρα πηγή έμπνευσης για το πείσμα του να ακολουθήσει τα όνειρα του, την εξυπνάδα του ,την επιμονή του, την αγάπη του για τα ζώα και τους ανθρώπους. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο 

Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε μεσάνυχτα ακριβώς, μια νύχτα που λυσσομανούσε η καταιγίδα, και έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς εφευρέτες ηλεκτρισμού στον κόσμο. Πριν όμως φτάσει να εργάζεται για τον ηλεκτρισμό, ήταν απλά ένα παιδί που του άρεσε να παίζει με τα ζώα στην οικογενειακή του φάρμα. 

Εφευρέτης από την παιδική του ηλικία, οι ευρεσιτεχνίες του περιλάμβαναν τα πάντα, από ραντάρ και τεχνολογία απομακρυσμένου ελέγχου μέχρι ασύρματες επικοινωνίες. Η μεγαλύτερή του εφεύρεση όμως ήταν το εναλλασσόμενο ρεύμα, που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. 

Παράλληλα, η αγάπη του Τέσλα για τα ζώα παρέμεινε σταθερή σε όλη του τη ζωή και του έδωσε το προσωνύμιο «γητευτής των περιστεριών», για την αφοσίωση που επέδειξε στους πρώτους μεταφορείς και αγγελιοφόρους της φύσης. 

Το Ζωή με φως παρουσιάζει στους νεαρούς αναγνώστες τον Νίκολα Τέσλα όπως ποτέ πριν, και μας κάνει να ανακαλύψουμε τις πρωτοπόρες εφευρέσεις του με φόντο την προσωπική του ζωή.

Ένα μόνο γράμμα

Ένα μόνο γράμμα - Έλενα Παπαδοπούλου 

Από τις Eκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ 

Το κορίτσι αυτό, δεν με γνωρίζει.Δεν ξέρει πως εγώ όμως τη γνωρίζω.Σήμερα γιορτάζει κιόλας και θα ήθελα να της ευχηθώ Χρόνια Πολλά, ευτυχισμένα και δημιουργικά!Την Έλενα Παπαδοπούλου την έμαθα μέσα από τις βιβλιοκριτικές της και τις συνεντεύξεις που κάνει μέσω της σελίδας της , Moonlight Tales. Όταν έμαθα πως έγραψε και η ίδια βιβλίο δεν μπορούσα να μην το αποκτήσω , αν και ομολογώ, πως από τις δικές της αναγνωστικές προτιμήσεις δεν περίμενα να έχει γράψει ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Περίμενα να πω την αλήθεια , περισσότερο ένα βιβλίο φαντασίας. 

Πέρα όμως από τις δικές μου προσδοκίες σχετικά πάντα με το ύφος του βιβλίου, που δεν έχουν καμία απολύτως σημασία, πρέπει να πω πως και σε αυτό το είδος φαίνεται να τα έχει καταφέρει αρκετά καλά. 

Ένα 18χρονο κορίτσι, παιδί ακόμα, αποφασίζει να μην δώσει το παιδί της για υιοθεσία , όπως την συμβουλεύει και την πιέζει η μητέρα της. Εφτά χρόνια μετά, η 25χρονη Κατερίνα με τον 7χρονο γιο της Άγγελο έχουν αναπτύξει μια τρομερή σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης. Η Κατερίνα , μεγαλώνει μόνη τον γιο της , δικαιώνεται για την απόφασή της να κρατήσει το παιδί όμως οι φοβίες της και οι εφιάλτες από το παρελθόν, την βασανίζουν. 

Η γραφή της Έλενας λίγο άγουρη αλλά πολλά υποσχόμενη. Δεν μπορώ να μην αναφέρω πως υπήρχαν κάποιες αδυναμίες αλλά για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν με ενόχλησαν πολύ. 

Ένα βιβλίο για τους νεανικούς έρωτες και τα νεανικά λάθη , και δεν αναφέρομαι στο παιδί , γιατί ένα παιδί δεν είναι ποτέ λάθος. Ένα βιβλίο με σημαντικές αναφορές στον σχολικό εκφοβισμό,την κακοποίηση,την γονεϊκότητα,την κατάθλιψη αλλά κυρίως στη δύναμη που κρύβουν οι νέοι και στην ικανότητά τους να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες που συναντούν στη ζωή τους , πολύ καλύτερα από ό,τι πιστεύουμε ή μπορούμε εμείς οι "μεγάλοι". Αλλά ταυτόχρονα κι ενα βιβλίο για την ανάγκη τους από στήριξη και αγάπη.Ας τους δείξουμε λοιπόν εμπιστοσύνη γιατί αυτοί πραγματικά ξέρουν καλύτερα και αυτό είναι που  θα κρατήσω από αυτό το βιβλίο. 

Μου άρεσε πολύ η δομή του βιβλίου.Που ξεκινάει πιο χαραλό κι ευχάριστο ομως στο τέλος παίρνει μια απροσδόκητη τροπή.Μου άρεσε ο τρόπος που μαθαίνουμε σιγά σιγά το παρελθόν της ηρωίδας και που τα μυστικά φανερώνονται όσο προχωράνε οι σελίδες. Ένας τόνος μυστηρίου πλανάται στην ατμόσφαιρα κάνωντας την ανάγνωσή του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Και φυσικά, οι τελευταίες σελίδες του , που με γέμισαν αγωνία αλλά και τρόμο είναι το μεγάλο ατού του βιβλίου. 

Ήταν αρκετές οι στιγμές που χαμογέλασα, κυρίως με τις σκέψεις της νεαρής πρωταγωνίστριας,τη "φωνούλα" που την συντροφεύει. Στιγμές που συγκινήθηκα αλλά και νευρίασα με συμπεριφορές κάποιων χαρακτήρων. Πρέπει επίσης να αναφέρω , πως ήταν δυσβάσταχτα  ειλικρινές και ρεαλιστικό.Αν και το αναφέρει στο εξώφυλλο πως βασίζεται σε αληθινή ιστορία, είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο  που δε θα αμφέβαλλα ποτέ οτι τα γεγονότα που περιγράφονται έχουν συμβεί στην πραγματικότητα.Η συγγραφέας έχει πιάσει ακριβώς τον παλμό της κοινωνίας και την ψυχοσύνθεση της πρωταγωνίστριας. Μιλάει με γλώσσα αληθινή και υπήρχαν στιγμές που βρήκα κι εγώ τον εαυτό μου κάπου εκεί μέσα αλλά και πρόσωπα από το στενό μου περιβάλλον. 

Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα, παρά τα σημαντικά και σοβαρά θέματα που πραγματεύεται. Δεν κουράζει, προβληματίζει όμως αρκετά και περνάει μηνύματα που καλό είναι όλοι μας να λάβουμε. 

Μια αξιόλογη πρώτη προσπάθεια από μια νέα συγγραφέα , που θα περιμένω με αγωνία και τα υπόλοιπα έργα της. Είμαι σίγουρη πως θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον. Κρατήστε το όνομα της και θα με θυμηθειτε!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Ένα μόνο γράμμα ήταν αρκετό για να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της Κατερίνας. Ένα κομμάτι χαρτί, γραμμένο με προσμονή από τον εφτάχρονο γιο της. Λέξεις από μελάνι που άνοιξαν τις ρωγμές και άφησαν το παρελθόν να ξεχυθεί και να την κατασπαράξει.

Πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν λησμονήθηκαν ποτέ αρχίζουν να έρχονται στο προσκήνιο. Από τη μία ο Νίκος, το στήριγμά της σε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής της, και από την άλλη ο Γρηγόρης, η προσωποποίηση του εφιάλτη της, ο άνδρας που στοίχειωσε μέχρι και το τελευταίο κύτταρό της. Ένα άγγιγμα αγάπης και ένα άλλο γεμάτο πόνο και μίσος…

Αυτήν τη φορά, όμως, πρέπει να παλέψει. Για τον Άγγελο, που ρωτά αν ο πατέρας του γνωρίζει για εκείνον. Για τον εαυτό της, που αγωνίζεται να πάρει μια ανάσα μέσα από τη σκοτεινή θάλασσα των αναμνήσεων. Και για έναν νέο έρωτα που γεννιέται και πρέπει να πατήσει σε πιο σταθερές βάσεις.

Οι μυστικοί επτά , τα κλεμμένα μαργαριτάρια & Μια ηρωίδα στο Σεν Κλερ

Οι Μυστικοί επτά , τα κλεμμένα μαργαριτάρια & Μια ηρωίδα στο Σεν Κλερ

Ένιντ Μπλάϊτον

Από τις εκδόσεις Μίνωας

Με μια ολιγόωρη συναναστροφή με παιδιά ηλικίας 9-12 χρονών ( πιθανώς και λίγο μικρότερα ή λίγο μεγαλύτερα) θα διαπιστώσει κανείς πως η πιο συχνή λέξη που βγαίνει από το στόμα τους είναι χωρίς αμφιβολία η λέξη "βαριέμαι".

Πιστεύω οτι είναι το πιο δύσκολο αναγνωστικό κοινό.Το έξυπνο μυαλουδάκι τους , θέλει συνεχώς να μαθαίνει καινούρια πράγματα και ταυτόχρονα να διαβάζει συναρπαστικές ιστορίες γεμάτες μυστήριο και περιπέτεια.

Κι εμείς οι γονείς θέλουμε να είμαστε σίγουροι , πως τα παιδιά μας , διαβάζουν κάτι που τους διασκεδάζει αλλά ταυτόχρονα τους δίνει μαθήματα για να αποκτήσουν και διάφορες κοινωνικές δεξιότητες.

Αν κάνουμε μια αναδρομή και στη δική μας παιδική ηλικία , θα θυμηθούμε πως κι εμείς γοητευόμασταν από τις περιπέτειες συνομήλικων μας, ηρώων, Δεν ξέρω για εσάς , εγώ όμως σίγουρα.

Οι μυστικοί επτά, ήταν η πιο αγαπημένη μου σειρά βιβλίων μυστηρίου και περιπέτειας. Θυμάμαι να διαβάζουμε με τους φίλους μας διάφορα βιβλία της σειράς και μετά να τα ανταλλάζουμε για να διαβάσουμε νέες περιπέτειες και το μυαλό μας να ταξιδεύει και να κάνει σενάρια πως είμαστε κι εμείς ήρωες αυτών των περιπετειών.

Με μεγάλη μου χαρά διαπίστωσα πως από τις εκδόσεις Μίνωας , έχουν κυκλοφορήσει μερικά από τα βιβλία της σειράς σε μία πιο σύγχρονη και μοντέρνα έκδοση. Για τους λίγο νεότερους που ίσως δεν γνωρίζουν ή για τους λίγο παλαιότερους που δεν θυμούνται, θα θυμίσω πως οι μυστικοί επτά είναι μια παρέα επτά φίλων που με συνεργασία, ομαδικότητα και εξυπνάδα και με τη συντροφιά του σκύλου τους μπλέκουν σε διάφορες περιπέτειες και λύνουν μυστήρια και γρίφους που συναντούν στη γειτονιά όπου μένουν.

ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΕΠΤΑ

ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

"Μια παρέα θαρραλέων παιδιών ξετρελαίνονται να λύνουν μυστήρια και σκοτεινές υποθέσεις μαζί
με τον σκύλο τους τον Σκάμπερ. Αυτοί είναι οι Μυστικοί Επτά, μία από τις δημοφιλέστερες σειρές της πολυβραβευμένης Ένιντ Μπλάιτον που έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο.

Οι Μυστικοί Επτά παίζουν τους Ινδιάνους στο μικρό δάσος. Ξαφνικά, ο Κόλιν αντιλαμβάνεται έναν άγνωστο άντρα πάνω στον φράχτη της γειτονικής έπαυλης. Ο ρόλος του αποκαλύπτεται το ίδιο απόγευμα, όταν από το ραδιόφωνο γίνεται γνωστό ότι έχουν κλαπεί τα μαργαριτάρια της λαίδης Λούσι Τόμας. Τι σχέση μπορεί να έχουν με την υπόθεση οι κλόουν και οι ακροβάτες του τσίρκου που δίνει παραστάσεις στην περιοχή; Έφτασε η ώρα να δείξει τι δαιμόνιο λαγωνικό είναι ο Σκάμπερ!"

Της ίδιας σειράς κυκλοφορεί επίσης και το "Μυστήριο στο έρημο σπίτι" και στις 23 Μαΐου θα κυκλοφορησει το "Περιπέτεια στην ομίχλη".

ΜΙΑ ΗΡΩΙΔΑ ΣΤΟ ΣΕΝ ΚΛΕΡ

Με το ίδιο ύφος, διαφορετική θεματολογία και για λίγο μεγαλύτερα παιδιά, κυκλοφορεί από την ιδια συγγραφέα και τις ίδιες εκδόσεις , η σειρά Σεν Κλερ.

"Μια νέα σχολική περίοδος ξεκινά στο Σεν Κλερ και οι δίδυμες Ο’Σάλιβαν ανυπομονούν να συναντήσουν ξανά τους φίλους τους. Εδώ το ενδιαφέρον όλων των μαθητριών επικεντρώνεται στη Μάργκεριτ Φένγουορθ, γύρω από την οποία δημιουργείται εχθρικό κλίμα. Το «μαύρο πρόβατο» όμως αποδεικνύεται ένα κορίτσι με σπάνιο θάρρος που θα κερδίσει μια θέση στην καρδιά όλων."

Άκρως διαχρονικό , πραγματεύεται ζητήματα που απασχολούν τους νέους , με ηρωίδες τις συνομήλικες τους δίδυμες Ο' Σάλιβαν. Ικανό να ψυχαγωγήσει τους μικρούς μας φίλους, να τους ταξιδέψει με ζωντανές εικόνες αλλά και να τους διασκεδάσει χαρίζοντας τους στιγμές ψυχαγωγίας και ξεγνοιασιάς.

Οι αδερφές Ο'Σάλιβαν , με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, σίγουρα θα εμπνεύσουν τους μικρούς μας φίλους και θα  μεταδώσουν μηνύματα για συνεργασία, ομαδικότητα και για την αγάπη των ανθρωπων αλλά και εκτίμηση των σημαντικών πραγμάτων στη ζωή.

Στην ίδια σειρά κυκλοφορεί και το " Στο κολέγιο του Σεν Κλερ" από τις εκδόσεις Μίνωας.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η Ένιντ Μπλάιτον γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 11 Αυγούστου του 1897. Θεω­ρείται μία από τις πιο αγαπημένες και πολυγραφότατες συγγραφείς παιδικών βιβλίων. Έγραψε πάνω από 700 βιβλία, τα οποία μεταφράστηκαν σε 90 γλώσσες, πούλησαν εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και παραμένουν μέχρι σήμερα στις λίστες με τα πιο επιτυχημένα παιδικά βιβλία όλων των εποχών.
Εκτός από τις ιστορίες με περιπέτειες για παιδιά έγραψε τραγούδια, ποιήματα, θεατρικά έργα και ήταν υπεύθυνη λογοτεχνικών περιοδικών. Η σειρά Περιπέτεια περιλαμβάνει δέκα βιβλία. Το πρώτο, Περιπέτεια στο νησί, εκδόθηκε το 1944 και η σειρά ολοκληρώθηκε το 1955 με τον δέκατο τίτλο, Περιπέτεια στο ποτάμι.

Γενιές και γενιές έχουν μεγαλώσει με τα βιβλία της συγγραφέως, ενώ οι μαγικές και συναρπαστικές περιπέτειες που τόσα χρόνια πριν έγραψε εξακολουθούν να μαγεύουν τους μικρούς αναγνώστες μέχρι σήμερα.

Η Ένιντ Μπλάιτον πέθανε στο Λονδίνο στις 28 Νοεμβρίου του 1968.

"Κόκκινα μάτια"

"Κόκκινα μάτια"

Στυλιανός Παπαδάς

 

Κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους. Κόκκινο είναι το χρώμα της φωτιάς.

Κόκκινο είναι το αίμα.

Σε αυτό το μικρό βιβλίο ο Στέλιος Παπαδάς μας διηγείται μια ιστορία γεμάτη μυστήριο, έρωτα και πάθος. 

Ο Τζον και οι φίλοι του κερδίζουν τον αναγνώστη με την αθώα τους ηλικία, το αίμα τους που βράζει και την ζωντάνια τους. 

Η Κάρολ, αυτή η πανέμορφη κοπέλα με τα κόκκινα μάτια, μπαίνει αναπάντεχα στην ζωή τους και θα φέρει τα πάνω κάτω στην παρέα.

Κάτι περίεργο συμβαίνει όταν πέφτει η νύχτα. 

Καλογραμμένο, με όμορφους διαλόγους και παραστατικότητα. Το κλίμα της ιστορίας είναι σκοτεινό αλλά γεμάτο ερωτισμό. Εισάγει τον αναγνώστη στην εφηβική ψυχοσύνθεση και σε ένα μυθιστόρημα του φανταστικού που αξίζει να διαβάσετε.

Η ένσταση μου είναι ότι θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο και πιο απολαυστικό.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ο Τζον προσπαθεί απεγνωσμένα να τραβήξει την προσοχή της Έμιλη, της κοπέλας που του αρέσει. Η ζωή του όμως θα αλλάξει οριστικά όταν θα συναντήσει την Κάρολ, ένα κορίτσι με σπάνιο κόκκινο χρώμα ματιών. Κάθε ένας θα φτάσει στα άκρα για να αποκτήσει αυτό που θέλει. Η Σόνια που την κυνηγάει το παρελθόν της. Ο Πέντρο που χαίρεται τη ζωή με κάθε τρόπο. Όλοι τους θα μπλεχτούν σε μια ιστορία όπου ο έρωτας, η ζήλια, ο φόβος, το πάθος και ο θάνατος πλανιούνται ανάμεσα τους.

Ένα σκοτεινό μυστικό κρύβεται πίσω από τα κόκκινα μάτια της Κάρολ και οι ζωές όλων θα βρεθούν σε κίνδυνο. Θα καταφέρουν να βρουν την αλήθεια ή τίποτα δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο;

Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο

Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο - Pasxalia Travlou 

Από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications 

Όπως καταλαβαίνετε , νιώθω κατά κάποιο τρόπο πως η κα Τραυλού με έχει "παγιδέψει" με την γραφή της και αδυνατώ να την αφήσω και να προχωρήσω , γι' αυτό και συνεχίζω σε αυτό το μίνι αφιέρωμα, με επόμενο βιβλίο της ίδιας , το "Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις διόπτρα. 

Η συγγραφέας, αφιερώνει το βιβλίο στην Μελέκ Ιπέκ, που όλοι μας είχαμε συγκλονιστεί όταν μάθαμε την ιστορία της πριν μερικά χρόνια , στη γειτονική Τουρκία. Θα μου επιτρέψετε να θυμίσω με μερικά λόγια την ιστορία της έτσι ώστε να θυμηθείτε και να  καταλάβετε κι εσείς για τι πράγμα μιλάω. 

Η Μελέκ Ιπέκ,σκότωσε αμυνόμενη τον άντρα της και επί 12 χρόνια βασανιστή της. Τελικά αφέθηκε ελεύθερη έπειτα από 108 ημέρες που κρατήθηκε στη φυλακή και αποτελεί σύμβολο των κακοποιημένων γυναικών στην Τουρκία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Στο Σαντέ και λικέρ τριαντάφυλλο,δύο γυναίκες, εκμυστηρεύονται το παρελθόν τους, η μία στην άλλη, κατά την περίοδο της καραντίνας τον Μάρτιο του 2020, που τους έφερε κοντά. Ο αναγνώστης γίνεται ακροατής φοβερών και τρομερών πραγμάτων από τη ζωή της πρωταγωνίστριας , που περιλαμβάνει κακοποιήσεις, έμφυλα στερεότυπα, πατριαρχικές αντιλήψεις , ενδοοικογενειακή και ψυχολογική βία.Κι από την άλλη, ανεκπλήρωτους έρωτες, προδοσίες,εκβιασμούς αλλά και δυνατές φιλίες. 

Η συγγραφέας, παίρνει το λόγο και μας διηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία τους με τρόπο συγκινητικό, αληθινό και λυρικό. Μας ταξιδεύει με ζωντάνια και θεατρικότητα στο παρελθόν και μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή με την γραφή της. 

Ειλικρινές και άμεσο , αυτό το βιβλίο έχει όλα εκείνα τα συστατικά ενός συγκλονιστικού κοινωνικού μυθιστορήματος βασισμένο σε διηγήσεις αληθινών προσώπων. 

Για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω , πίστευα λανθασμένα πως αυτό το βιβλίο θα ήταν πιο "ελαφρύ" .Δεν περίμενα πως θα με επηρεάσει τόσο πολύ συναισθηματικά και θα μου προκαλέσει τόσες συγκινήσεις όπως και συνέβη στην πραγματικότητα. Έκλαψα, συγκινήθηκα, λυπήθηκα, ντράπηκα αλλά κυρίως θύμωσα, θύμωσα πολύ,με την κακία και τη μισανθρωπιά που υπάρχει στον κόσμο. 

Για άλλη μία φορά η κα Τραυλού αποδεικνύει πως μπορεί να αγγίξει σοβαρά και δύσκολα κοινωνικά θέματα , με σεβασμό και ευαισθησία. Για ακόμη μία φορά , ψυχογραφεί άρτια τους χαρακτήρες της και διεισδύει στα βάθη της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. 

Τα βιβλία της κας Τραυλού , αυτά που έχω διαβάσει εγώ τουλάχιστον, είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους μα έχουν όλα κάτι κοινό. Δεν θίγουν μόνο ένα θέμα αλλά διαπραγματεύονται πολλά κοινωνικά ζητήματα αφήνωντας στον αναγνώστη πολλούς προβληματισμούς και περνάνε σοβαρά κοινωνικά μηνύματα. Η συγγραφέας με απίστευτη δεξιοτεχνία αλλάζει το ύφος και το κλίμα του βιβλίου , κάνοντας την ανάγνωση τρομερά ενδιαφέρουσα. Εκεί που νομίζει ο αναγνώστης οτι γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί η ιστοριά και πως έχει διαβάσει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν , βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπος με ανατροπές και εκπλήξεις που  τον αφήνουν άφωνο. 

Το βιβλίο αυτό μου άρεσε πολύ και σας το προτείνω. Προσοχή όμως, να είστε προετοιμασμένοι, δεν είναι ανάλαφρο. Είναι σκληρό και έντονο συναισθηματικά! 

Ελπίζω να το απολαύσετε κι εσείς όπως κι εγώ. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

"Σαντέ ήταν το πρώτο τσιγάρο μου και λικέρ τριαντάφυλλο το πρώτο πιοτί μου. Και όνομα και φίλους και άντρες και τόπους και μυαλά και γνώμη να άλλαξα και τα παράλλαξα. Τσιγάρο και λικέρ ποτές", μου 'πε η Ζαχαρώ, σφίγγοντας το κόκκινο φουστάνι της νιότης της στα γέρικα μπράτσα της και ύστερα άρχισε να μου εξηγεί τι σήμαινε να είσαι το '33 κορίτσι στο Γκουλέμα Ρέκα, στα ριζά του Βερμίου.

Κι έτσι γνώρισα τους χίλιους εαυτούς της. Τη Ζαχαρώ με τα κόκκινα, που βγήκε αφύλαχτη στη ζωή και την κατασπαράξανε λύκοι και κυνηγοί. Την Τρελοζαχαρώ, που τίναξε στον αέρα τη ζωή της σαν τη στάχτη του Σαντέ της για έναν έρωτα. Τη Ζαχαρώ την κόρη, που πικραινόταν όταν ξέχασε η μητέρα της το όνομά της. Τη Ζαχαρώ τη μάνα, που μύριζε το ζιπουνάκι της κόρης της για να μπορεί να αντέχει την απουσία της. Τη Ζαχαρώ τη δανεική σ' όποιον άντρα τής έδινε το αντίτιμο του κορμιού της. Τη Ζαχαρώ την τρομαγμένη κάθε φορά που κατέβαινε η πετούγια της κάμαράς της στο μισοσκόταδο.

Τη Ζαχαρώ τη γυναίκα, εντέλει, που έκανε όνειρα αιρετικά για το φύλο της και κατάφερε να γίνει πεταλούδα, έστω και με φτερούγες τσακισμένες, σε έναν κόσμο που οι γυναίκες ήτανε καταδικασμένες να μείνουν για πάντα κάμπιες...

Μια ζωή σκληρή όσο οι προκαταλήψεις...

Πικρή σαν το άφιλτρο Σαντέ...

Φλογερή σαν το λικέρ τριαντάφυλλο...

"Θύματα"

"Θύματα"

Λία Νικολάου

 "Θύματα" είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου της Λίας Νικολάου.

Ποια είναι όμως αυτά τα θύματα; 

Το βιβλίο ξεκινά με μια άγρια δολοφονία. Θύμα είναι ένας άντρας και θύτης η ίδια του η αδερφή. Ή μήπως συμβαίνει εντελώς το αντίθετο; 

Για ποιον λόγο γίνεται κάποιος θύτης; Τίνος το θύμα υπήρξε;

Η Λία Νικολάου στο υπέροχο αυτό βιβλίο της θίγει πολλά προβλήματα της κοινωνίας μας και το κάνει "φωναχτά". Στέκεται απέναντι στον σεξισμό, στον ρατσισμό και στην ομοφοβία. Ο λόγος της βαθύς, αληθινός, τρομάζει τον αναγνώστη. Γιατί θυμάται αναπόφευκτα σε ποιες περιπτώσεις υπήρξε θύμα και ακόμα χειρότερα σε ποιες ήταν ο θύτης.

  Ένα βιβλίο, με ιστορίες που φαντάζουν αυτόνομες, τις οποίες ωστόσο ένα νήμα συνδέει μαγικά. 

Η μετανάστευση, ο ρατσισμός, η απόρριψη του διαφορετικού, η αιμομιξία, η ομοφυλοφιλία, η ενδοοικογενειακή βία είναι τα φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα που πραγματεύεται. Γιατί ακόμα και σήμερα η προοδευτικότητα κι η αποδοχή που πιστεύουμε πως έχουμε κατακτήσει είναι μόνο μια φενάκη.

Κι ενώ τα θέματα αυτά και ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε μας "καίνε", η συγγραφέας λυτρώνει τον αναγνώστη, όταν τον παίρνει από το χέρι για να του δείξει την ενσυναίσθηση, τον πραγματικό τρόπο να αγαπά κανείς, τον πραγματικό τρόπο να μην ξεχωρίζεις τον συνάνθρωπο και να τον δέχεσαι για όλα του τα χαρακτηριστικά. Για την υπέροχη μοναδικότητα του.

Το ανάγνωσμα της Λίας Νικολάου μας γεμίζει συναισθήματα: πόνο, θυμό, ντροπή, συμπόνια, αγάπη, συγχώρεση.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα ως έργο που διατρανώνει την ανοχή στη διαφορετικότητα και προτρέπει στον προβληματισμό σχετικά με τα επίπεδα ανεκτικότητας όλων μας!

Λία Νικολάου συγχαρητήρια!

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Τι κοινό μπορεί να έχει ένας δικηγόρος με έναν ναυτικό και έναν διάσημο δημοσιογράφο; Μία γυναίκα που βρίσκεται στη φυλακή για ένα αποτρόπαιο έγκλημα με μία άλλη, της διπλανής πόρτας; Έχει κάτι κοινό ένας σεφ με έναν Αλβανό οικονομικό μετανάστη που εργάζεται ως οικοδόμος; Είναι ικανοί όλοι οι άνθρωποι να αγαπήσουν, να ερωτευτούν, να εργαστούν και να ζήσουν ελεύθερα; Κι αν ναι, έχουν αυτό το δικαίωμα;

Μέσα από τους κύκλους της ζωής και τις κοινωνικές νόρμες, αναπτύσσονται σε αυτό το μυθιστόρημα δύο ιστορίες. Δύο ιστορίες με ένα νήμα δεμένες, ακριβώς όπως δένονται οι ζωές των ανθρώπων έξω από τα βιβλία, στη ζωή. Επιλογές σωστές ή λανθασμένες που επηρεάζουν περισσότερους ανθρώπους από αυτούς που φανταζόμαστε, αγάπες διαφορετικές ή άλλες περισσότερο συνηθισμένες, πόθοι κι ανάγκες, στοργή και βία, έρωτες περαστικοί και άλλοι που αποφασίζουν να μείνουν, φίλοι που στηρίζουν την ώρα που όλοι απομακρύνονται, εξομολογήσεις σπαρακτικές που θα σας κάνουν να κλάψετε και άλλες που θα σας θυμώσουν.

Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ

Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ - Pasxalia Travlou 

Από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications 

Γοητευμένη από τη γραφή της κας Τραυλού , έπειτα από το τελευταίο βιβλίο της " Η Ιέρεια με το Τατουάζ" που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις διόπτρα, αποφάσισα να διαβάσω και άλλα βιβλία της .Με μια μικρή αναζήτηση είδα , με χαρά, πως η συγγραφέας είναι πολυγραφότατη και πολύ αγαπητή από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό. 

Το επόμενο βιβλίο της που έπιασα, λοιπόν, στα χέρια μου και για το οποίο θα σας μιλήσω, ηταν το " Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ" που  επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε μία νέα και αναθεωρημένη έκδοση. 

Θα ήθελα, αρχικά, να μου επιτρέψετε να μιλήσω μόνο για το βιβλίο αυτό χωρίς να αναφερθώ στα πρόσφατα σχετικά γεγονότα που απασχολούν την επικαιρότητα καθώς , σαν μάνα τριών παιδιών και εγώ , δεν μπορώ ακόμα να συνειδητοποιήσω ,πως τέτοια εγκλήματα συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Επιτρέψτε μου να είμαι από εκείνους τους λίγους ακόμα, παρά τον βομβαρδισμό των ΜΜΕ με το συγκεκριμένο θέμα , που θέλουν να νομίζουν πως τέτοια εγκλήματα είναι προιόντα μόνο μυθοπλασίας και μάλιστα τραβηγμένα και υπερβολικά και μόνο αποκύημα φαντασίας αρχαίων ελλήνων τραγωδών. 

Το βιβλίο είναι στην κυριολεξία συγκλονιστικό! Κατά πρώτον το θέμα του είναι αυτό που συγκλονίζει αλλά και ο σεβασμός με τον οποίο διαχειρίστηκε η συγγραφέας ένα τέτοιο δύσκολο κι ευαίσθητο θέμα είναι που καθηλώνει τον αναγνώστη. 

Κι ενώ ίσως περιμένει κανείς από τον τίτλο του να διηγείται την ιστορία μιας μάνας που σκοτώνει τα παιδιά της, γρήγορα θα διαπιστώσει πως κάνει λάθος. Γιατί το συγκεκριμένο μυθιστόρημα δεν είναι μόνο αυτό. Οι δεύτεροι χαρακτήρες που πλαισιώνουν την πρωταγωνίστρια  έχουν κι αυτοί ενδιαφέρον και οι ιστορίες τους μιλούν κατευθείαν στην καρδιά μας. 

Ένα βιβλίο για την εγκατάλειψη,για την προδοσία, για τη συντροφικότητα , για τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και για τις πληγές που κουβαλούν οι άνθρωποι στο σώμα και την ψυχή τους. Για τις εξαρτήσεις , όχι μόνο από ουσίες αλλά κι από ανθρώπους και πάθη. Ένα βιβλίο στενάχωρο και συγκινητικό. Γραμμένο όμως με τέτοιο τρόπο , ώστε να δημιουργεί κι ένα σασπένς. Γεμάτο μυστήριο και αγωνία για τον τρόπο με τον οποίο θα εξελιχθούν οι παράλληλες ιστορίες. 

Τι μπορεί να ωθήσει μια μάνα να σκοτώσει τα ίδια της τα παιδιά; Πώς είναι δυνατόν να μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο; Πως ζει και πως νιώθει κανείς μετά από μια τέτοια πράξη;Όσο περνάνε οι σελίδες , η αγωνία κορυφώνεται και οι απαντήσεις στις παραπάνω απορίες ,που όλοι μας έχουμε , δίνονται σιγά σιγά. 

Ποια είναι η ευθύνη της κοινωνίας και του κοινωνικού περίγυρου που οδηγεί έναν άνθρωπο να αντιδράσει έτσι ;

Προσωπικά θεωρώ  πως ένα τέτοιο αποτρόπαιο  έγκλημα είναι υπόθεση που αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε θύμα γεννάει κι έναν θύτη και κάθε θύτης κρύβει μέσα του ένα θύμα. 

Δεν το διάβασα εύκολα, μα με ένα σφίξιμο στο στομάχι. Έντονα συναισθηματικό μα και λυτρωτικό στο τέλος του. Απλά εκπληκτικό! 

" Ένας δρόμος τελικά η ζωή με αμέτρητα σταυροδρόμια.Και ποτέ δεν ξέρεις πού θα καταλήξεις ακολουθώντας στην τύχη κάποια απ'αυτά. Εξάλλου,σκεφτείτε και το άλλο.Πόσοι άνθρωποι προδίδουν και προδίδονται κάθε στιγμή που περνάει ; Πόσοι βλέπουν τον κόσμο τους να ανατρέπεται και βρίσκουν το θάρρος να τον χτίσουν απ'την αρχή; Δεν σκοτώνουν όλοι το παρελθόν τους. Μαθαίνουν να ζουν μ'αυτό.Μαθαίνουν , αν όχι να το ξεχνούν , πάντως σίγουρα να το υπομένουν και κάποιοι να το ξεπερνούν."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Στη δίκη της Αιμιλίας Στρατάκη, μιας σύγχρονης Μήδειας, η συγγραφέας Έλλη, ο ζωγράφος Αλέξανδρος, ο ψυχολόγος Νικήτας και ο δικηγόρος Μίνωας προσπαθούν, καθένας για τους δικούς του λόγους, να φτάσουν το μαχαίρι ως το κόκαλο, προκειμένου να ανακαλύψουν τα βαθύτερα κίνητρα της πράξης της. Καθώς διαπιστώνουν, βήμα το βήμα, πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και πως η αλήθεια απέχει πολύ απ' ό,τι ορίζει ως κολάσιμο η ποινική δικαιοσύνη, οι θύτες και τα θύματα εναλλάσσονται σε μια αναζήτηση που καταλήγει να είναι για όλους ένα κυνήγι αυτοκαθορισμού και ευτυχίας. Δίχως να το καταλάβουν, βρίσκονται και οι ίδιοι οι ήρωες αντιμέτωποι με τις μύχιες πληγές τους. Η κάθαρση έρχεται για όλους με τρόπο ανατρεπτικό, άλλοτε ως επιβράβευση, πληρότητα και ολοκλήρωση και άλλοτε ως απόρριψη, μοναξιά και ποινή.

Ένα βιβλίο για γερά νεύρα που αναδεικνύει σημαντικές αλήθειες για τη γυναίκα και τη μητρότητα, αλήθειες που οδηγούν σε νέους ορίζοντες αυτογνωσίας.

Η Ιέρεια με το Τατουάζ

Η Ιέρεια με το Τατουάζ - Πασχαλία Τραυλού

Από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications 

Για ένα υπέροχο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα.Από τις πρώτες ακόμα λέξεις του,τα συναισθήματα ξεχειλίζουν.Στις σελίδες του, στο ξεκινημα του ειδικά, περιγράφονται σκηνές αρχαίας τραγωδίας. 

Η Αίθρα Μπάξερ,είναι αρχαιολόγος, συγγραφέας αλλά  και μια μάνα που έχει χάσει το παιδί της με τρόπο σκληρό και πενθεί , βρίσκοντας παρηγοριά μόνο στο αλκοόλ. Μια μάνα που αρνείται να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς το σπλάχνο της , φοβούμενη μήπως έτσι είναι σαν να το απαρνιέται.Πεπεισμένη πως πρέπει να πληρώσει με αιώνιο θρήνο , γιατί μόνο αυτό της απομένει από εδώ και πέρα. Ταυτόχρονα είναι και η ίδια κόρη μιας μάνας επικριτικής, πιεστικής ίσως τοξικής θα τολμούσα να πω. Δεν θα  το κρύψω, ήταν αρκετές οι στιγμές που ήθελα να κλάψω. Και αυτό είναι κάτι που δεν το συνηθίζω. Πονούσα κι εγώ μαζί με αυτή τη μάνα. Δεν νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από αυτόν της μάνας που έχει χάσει το παιδί της και εδώ η κα Τραυλού έχει αγγίξει πλήρως την ψυχοσύνθεση μιας τραγικής μητέρας. 

Το βιβλίο όμως δεν στέκεται μόνο εκεί. Η συγγραφέας πραγματεύεται πολλά κοινωνικά θέματα κυρίως για την κατάρριψη των στερεότυπων που θέλουν τη γυναίκα να έχει μόνο ένα συγκεκριμένο ρόλο, αυτό της πιστής συζύγου, αλλά και να ακολουθεί συμβατικούς κανόνες.

Η κα Τραυλού φαίνεται να εξυψώνει τη γυναικεία φύση , και μας δίνει  αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα, που για μένα αποτελεί έναν ύμνο προς τη γυναίκα , όχι μόνο τη σύγχρονη αλλά και προς τις γυναίκες παλαιότερων εποχών. Ένα βιβλίο για τις γυναίκες τις παντοδύναμες,τις αυτάρκεις,τις ανεξάρτητες και τις πολεμίστριες, που μάχονται ακόμα για τα πιο απλά δικαιώματα αλλά κυρίως για μια αξιοπρεπή ζωή. Για όλες εκείνες τις γυναίκες που πολλοί θα πουν για αυτές τί μπορούν και τί δε μπορούν να κάνουν αλλά οι ίδιες μόνο γνωρίζουν καλά τις ικανότητες και τις δυνατότητες τους. 

Αλλά και πάλι , δεν μπορώ να πω πως είναι απλά άλλο ενα  φεμινιστικό μυθιστόρημα. Περιέχει αρκετά ιστορικά στοιχεία, μετατρέποντας το σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και πρωτότυπο ανάγνωσμα. 

Από το βιβλίο παρελαύνουν γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας αλλά και της ιστορίας , όχι μόνο της ελληνικής , αλλά της παγκόσμιας, αποδεικνύοντας πως η συγγραφέας εχει κάνει ενδελεχή έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα κάτι που προσωπικά θαυμάζω και συγχαίρω όταν το συναντώ σε ενα μυθιστόρημα. Από την Φρίντα Κάλο μέχρι τη Πενθεσίλεια και από τις Αμαζόνες μέχρι την Πυθία και την Κλυταιμνήστρα, όλες τους πρωταγωνίστριες, άξιες θαυμασμού και πηγή έμπνευσης για τη δυναμικότητα, την αποφασιστικότητα και τον ρόλο που έπαιξαν στις τέχνες, στην μυθολογία καθώς και για την  επιρροή τους στην ανθρωπότητα. Ειδικά οι Αμαζόνες και ο τρόπος που η συγγραφέας μπλέκει τους θρύλους γύρω από αυτές με τα ιστορικά ευρήματα για την ύπαρξη τους και τα παρουσιάζει με έναν τρόπο σχεδόν παραμυθένιο , ειναι κάτι που με γοήτευσε αλλά και μου έμαθε πολλά πράγματα που αγνοούσα χωρίς όμως το διδακτικό ύφος μιας μελέτης. 

Ο αναγνώστης μαζί με τους πρωταγωνιστές,

βρίσκεται κυριολεκτικά στον χώρο των ανασκαφών, ζώντας από κοντά όλες τις δυσκολίες και τα  εμπόδια που προκύπτουν κατά τη διάρκεια των εργασιών. 

Η ιέρεια με το τατουάζ είναι ένα βιβλίο τόσο όμορφο μα και τόσο διαφορετικό από ό,τι έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Πρωτότυπο όχι μόνο ως προς το θέμα του αλλά και ως προς τη δομή του. Χωρισμένο σε τρία μέρη, το ένα αναφέρεται στο παρόν, το δεύτερο μας ταξιδεύει μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω και το τρίτο συνδέει αυτά τα δύο μέρη με δεξιοτεχνία.Ένα βιβλίο που είχε απ'όλα. Είχε πόνο, έρωτα, ιστορικά στοιχεία,κοινωνικά μηνύματα, θρύλους, μύθους,όμορφες περιγραφές και ζωντανές εικόνες, εκπλήξεις και μυστήριο .Και μια γραφή , ρέουσα και  προσεγμένη, σαγηνευτική κι αριστοτεχνική. Κυριολεκτικά, απ'όλα! 

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα πλούσιο, πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο με ρεαλιστικούς προβληματισμούς αλλά και αναζητήσεις για το άγνωστο , το μεταφυσικό και το ανεξήγητο. Για παιχνίδια της μοίρας , για το θάνατο,το ρολο της θρησκείας αλλά και παγιωμένες αντιλήψεις για τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις οικογενειακές σχέσεις που έχουν τις ρίζες τους στα βάθη των αιώνων. Η μητρότητα σε πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και η ελευθερία , βασικό ζητούμενο και κοινός παρονομαστής για όλους τους ήρωες του βιβλίου. 

Και στο τέλος του , έρχεται η πολυπόθητη κάθαρση , δίνοντας έναν τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας πάντα για το καλύτερο. 

Το βιβλίο όχι απλά το λάτρεψα, αλλά το θεωρώ ένα ολοκληρωμένο έργο, κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη , το οποίο σας προτείνω να διαβάσετε όλοι οπωσδήποτε και είμαι σίγουρη πως θα το απολαύσετε όπως κι εγώ!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

"...Λαγοκοιμήθηκε, και ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο της νόμιζε πως ξεπρόβαλε στο δωμάτιο η παράξενη ελαφίνα που είδαν στον δρόμο τους. Ένας άγριος άνεμος ανάδευε ξανά το τρίχωμά της, παρότι ο χώρος ήταν κλειστός σαν κονσέρβα. Κοιτάζονταν ακίνητες. Το χρώμα των ματιών του ζώου είχε την κοβαλτένια απόχρωση των δικών της ματιών. Όταν όμως η Αίθρα έκανε να το χαϊδέψει, εκείνο αποτραβήχτηκε και πήρε τη μορφή μιας γυναίκας με παράξενα, έγχρωμα τατουάζ.

Η φιγούρα ενός ελαφιού ξεχώριζε ανάμεσά τους..."

Έπειτα από τον θάνατο του γιου της, η αρχαιολόγος και συγγραφέας Αίθρα Μπάξερ βυθίζεται στο ποτό και την κατάθλιψη. Όταν όμως της γίνεται η πρόταση από την ανθρωποαρχαιολόγο Άντριαν Μάγιορ να συμμετέχει σε μια αρχαιολογική αποστολή στα Αλτάια όρη προκειμένου να αποδειχτεί πως οι Αμαζόνες ήταν πρόσωπα υπαρκτά, αποφασίζει να ενδώσει.

Μια κόκκινη κλωστή, ο πίνακας Πληγωμένο ελάφι της Φρίντα Κάλο, το νερό απ' την πηγή των ελαφιών και το βοτάνι του θανάτου, μαζί με μια πλειάδα ηρώων που αλληλεπιδρούν σε παρόν και παρελθόν με διπλές ταυτότητες, δημιουργούν έναν ισχυρό ιστό μυστηρίου, προσφέροντας ένα απίστευτο ταξίδι στον χρόνο.

Ένα βιβλίο για μια εποχή όπου τα όρια ήταν ρευστά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον θρύλο, την ιστορία και τον μύθο, τους ανθρώπους και τους θεούς.

"Η οργή του χρόνου"

 "Η οργή του χρόνου"

Μαρία Βουζουνεράκη

Είναι πολύ δύσκολο να γράψεις την γνώμη σου για ένα βιβλίο όταν το θέμα με το οποίο έχει ασχοληθεί η συγγραφέας αποτρέπει την επιλογή του.

Και όμως το συγκεκριμένο βιβλίο αξίζει να διαβαστεί! 

Η Μαρία Βουζουνεράκη καταπιάνεται με το θέμα της πανδημίας του Covid και της επίδρασης της στην ζωή μας. Καταγράφει τα συναισθήματα των ηρώων της με μεγάλη μαεστρία. 

Και δεν σταματά εκεί. Με τις αναφορές και τους παραλληλισμούς της σημερινής πανδημίας με άλλες που πέρασε η ανθρωπότητα δείχνει στον αναγνώστη πως μέσα στον χρόνο ο φόβος και η αντίδραση μπροστά στο αναπάντεχο και στο άγνωστο είναι ίδιοι. Πανώλη, ισπανική γρίπη, χολέρα, covid. Όλα επηρέασαν το σωμα, την ψυχή και έφεραν αναταραχή.

Σε όλα όμως κοινός παρονομαστής είναι η δίψα για ζωή, για μέλλον και αγάπη. Και η συγγραφέας με αισιοδοξία που περνάει στον αναγνώστη, δείχνει ότι η ζωή είναι ωραία και ότι η μπόρα αναπόφευκτα φέρνει λιακάδα. Η ζωή αξίζει να την ζούμε!

Για αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο εγώ δίνω τα συγχαρητήρια μου και προτρέπω να το αναζητήσετε!

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Στα χρόνια της πανδημίας του 2020, δύο νέοι άνθρωποι ζουν στην Αθήνα, επιδιώκοντας να βρουν τις ισορροπίες τους και αναζητώντας την πολυπόθητη ευτυχία. Η Βερονίκη εργάζεται στο Δημόσιο, ενώ κατάγεται από την Κέρκυρα, την οποία επισκέπτεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι. Ο Θεόκλητος δραστηριοποιείται στον τραπεζικό τομέα κι έχει καταγωγή από το Ρέθυμνο. Οι πορείες τους είναι διαφορετικές και ανεξάρτητες, ενώ η δυσεύρετη αληθινή αγάπη αποτελεί ακόμα άπιαστο όνειρο γι’ αυτούς. Όμως η Μοίρα θα διασταυρώσει ανέλπιστα τα μονοπάτια τους και θα καθορίσει με απροσδόκητο τρόπο τις ζωές τους. Το μέλλον τους μοιάζει άδηλο, αλλά οι στιγμές ευτυχίας που αυτό τους επιφυλάσσει είναι εκεί και περιμένουν να τις διεκδικήσουν.

Η χαρισματική συγγραφέας εμπνέεται από πραγματικές καταστάσεις, ενώ φέρνει στο φως γεγονότα του παρελθόντος, καθώς και τον τρόπο που αυτά επηρέασαν την ανθρωπότητα ανά τους αιώνες. Μπορεί άραγε ο άνθρωπος να ξεπεράσει τον έμφυτο φόβο του για την οργή του χρόνου και να διεκδικήσει την πολύτιμη αν και παροδική ευτυχία που του αναλογεί;

Ένα μυθιστόρημα πολυπρόσωπο, καθηλωτικό και συγκινητικό, που μας παρασύρει να ταξιδέψουμε στον χρόνο και να δούμε την ανεκτίμητη ζωή μας με πιο καθάριο βλέμμα.

"Οι νυχτοπεταλούδες"

 "Οι Νυχτοπεταλούδες"

Maria Skamaga 

Εκδόσεις Υδροπλάνο 

Ευγενία, Πινάρ, Παντμίνι. Τρεις γυναίκες, διαφορετική φυλή, διαφορετική θρησκεία, διαφορετική ηλικία, ίδιος πόνος.

Η Ευγενία είναι Ελληνίδα. Παντρεύτηκε τον Μπάμπη και θα είχε μία καλή ζωή μαζί του. "Φτου σου Μπάμπη"

Η Πινάρ είναι μουσουλμάνα. Ο άντρας της ο Ριζά είναι το στόμα του Αλλάχ. Και όχι μόνο. Είναι και το χέρι του.

Η Παντμίνι είναι  Ινδή. Παντρεύτηκε οκτώ ετών τον Θεό. Και το ίδιο βράδυ ο Βραχμάνος της έδειξε τι πάει να πει αυτό. Αργότερα, Μπχούρα την παντρεύτηκε για να την σώσει. Ή μήπως όχι;

Σε μία φτωχή  γειτονιά της Αθήνας οι τρεις αυτές γυναίκες θα συναντηθούν και με κοινό παρανομαστή το φόβο, θα ενώσουν τις ζωές τους. Ο φόβος και ο πόνος μπορεί να φέρουν οργή και δύναμη. 

Οι γυναίκες αυτές σηκώνονται όρθιες και όπως το φως τραβάει τις νυχτοπεταλούδες, έτσι και αυτές μαγνητίζουν πονεμένες ψυχές και τους δίνουν ζωή.

Το μυθιστόρημα της Μαρίας ξεκινάει πολύ δυνατά. Οι σελίδες τρέχουν και γεμίζουν συναισθήματα τον αναγνώστη. Και ενώ είναι ένα μεγάλο βιβλίο το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο.

Με ευαισθησία, με χιούμορ και με το μοναδικό της τρόπο η συγγραφέας θίγει ζητήματα όπως αυτό της βίας κατά των γυναικών. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε αυτές εντάσσει κάθε είδους γυναίκα ανεξάρτητα από το αν έχει γεννηθεί ή έχει γίνει στην πορεία.

Καταπιάνεται με θέματα όπως της φιλίας, της αλληλεγγύης, της αγάπης, της θρησκείας, της ανθρωπιάς.

Η Σκαμαγκα μέσα στον παλμό της εποχής που ζούμε πλάθει νυχτοπεταλούδες και τις αφήνεις στο φως.

ΜΚ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ένα γεναριάτικο ξημέρωμα, στα αποκοιμισμένα σοκάκια του Μεταξουργείου, το πτώμα ενός διάσημου άντρα βάφει με το αίμα του το απάτητο χιόνι. Τρεις γυναίκες, τρεις δρόμοι που συναντώνται μέσα στη χιονισμένη νύχτα και αφήνουν τα χνάρια τους στην αινιγματική συνοικία που κοιμάται πάνω στα αρχαία της λείψανα. Σε αυτό το κομμάτι της πόλης, που η ανθρώπινη σάρκα εμπορεύεται με το κιλό, η μοναξιά και η αποξένωση ντύνουν τις νύχτες των ηρώων, η Αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια και στο φως της ημέρας οι φριχτές ειδήσεις της νύχτας περνούν στα ψιλά γράμματα. Θεός ή Διάβολος; Ποιος κρατάει τη μοίρα των ανθρώπων στα χέρια του και ποιος την παίζει στα ζάρια; Η νύχτα, πρωταγωνίστρια, να γοητεύει με το λαμπερό της φεγγάρι και ας κρύβονται στα σκοτάδια της θανάσιμα μυστικά…

Προτελευταίο Πολεμικό Ψευδώνυμο

Προτελευταίο Πολεμικό Ψευδώνυμο - Ραούλ Αρχεμί

Από τις Εκδόσεις Carnívora

Το προτελευταίο πολεμικό ψευδώνυμο είναι ένα σύνθετο και πολύπλοκο μυθιστόρημα με πολλούς χαρακτήρες και ιστορίες που μπλέκονται , στην αρχή του κυρίως. Όμως όσο προχωράει και ενώνονται τα κομμάτια του παζλ και το κουβάρι ξετυλίγεται , ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας μια συγκλονιστική ιστορία με απροσδόκητη εξέλιξη.

Για την υπόθεση δε θέλω να πω πολλά παρά μόνο ό,τι υπάρχει στο οπισθόφυλλο γιατί πραγματικά δε θέλω να σου χαλάσω την έκπληξη. Θέλω να πω όμως για τον τρόπο που είναι γραμμένο αλλά και για όλα αυτά που με έκανε να αισθανθώ.

Μικρό και περιεκτικό , σκληρό μα και εντελώς τρελό, σε μόλις 12 κεφάλαια και με μια αμεσότητα στο λόγο , ο συγγραφέας καταφέρνει να βοηθήσει τον αναγνώστη να ξεπεράσει τις δυσκολίες που προκύπτουν, στην αρχή κυρίως, της ανάγνωσης και να γίνει το βιβλίο, όχι πιο ευχάριστο, μα πιο ευκολοδιάβαστο.

Η βία και τα βασανιστήρια που λάβανε χώρα κατά τη διάρκεια της τελευταίας δικτατορίας της Αργεντινής είναι το βασικό θέμα του βιβλίου, με επιπρόσθετες αναφορές στο θρησκευτικό φανατισμό, τα ψυχικά νοσήματα , τη μυθομανία αλλά και τη δημοσιογραφική εμπλοκή στην πολιτική ζωή ενός τόπου. Ο Ραούλ Αρχεμί καταφέρνει να μπει στο μυαλό και στον ψυχισμό του θύτη αλλά και του θύματος με μεγάλη επιτυχία. Το μίσος και η δίψα για  εκδίκηση οπλίζουν το χέρι και του πιο αθώου θύματος κάνοντάς τον θύτη, ζοφερών και τρομερών εγκλημάτων.Κι από την άλλη αμετανόητοι βασανιστές έτοιμοι να υπερασπιστούν τη ζωή τους με κάθε τρόπο.

Σκηνές φρίκης περιγράφονται με ακρίβεια και δεν πιστεύω οτι μπορεί κανείς να μείνει ανεπηρέαστος. Ιστορίες που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα μπλέκονται με τη μυθοπλασία  σε ενα σκοτεινό και ζοφερό σκηνικό γεμάτο θλίψη, απορία και αγωνία. Ένα βιβλίο γεμάτο εικόνες, εξαιρετικές περιγραφές και απρόσμενους χαρακτήρες. Ένα βιβλίο με έντονη πολιτική χροιά χωρίς όμως να κουράζει με περιττές λεπτομέρειες για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας αλλα και της χρονικής περιόδου στην οποία αναφέρεται.

Έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός καλού αστυνομικού αλλά κι ενός ψυχολογικού θρίλερ , το συγκεκριμένο βιβλίο μπήκε κατευθείαν στην καρδιά μου.Ο αναγνώστης θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια σκοτεινή ιστορία, ειπωμένη απλά μα και ωμά συνάμα, αλλά και με καταιγιστικές εξελίξεις που θα τον αφήσουν άφωνο.

Δεύτερο βιβλίο των εκδόσεων carnivora που διαβάζω και πραγματικά έχω μείνει πολύ ευχαριστημένη από την ποιότητα των έργων τους. Άλλος ένας εξαιρετικός συγγραφέας που μας συστήνουν και ένα υπέροχο μυθιστόρημα , βασισμένο σε αληθινά γεγονότα ,  που μας φέρνει πιο κοντά στην πρόσφατη ιστορία της Λατινικής Αμερικής.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Περίληψη

Έπειτα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, ένας δημοσιογράφος ξυπνάει στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, σε μια ξεχασμένη γωνιά της Παταγονίας. Μολονότι πάσχει από μερική αμνησία και είναι ανίκανος να κινηθεί, διαπιστώνει ότι στο διπλανό κρεβάτι κείτεται ένα "καυτό ρεπορτάζ": Ένας Ινδιάνος, σχεδόν αναλφάβητος, τυφλωμένος από θρησκευτικό φανατισμό, σκοτώνει την οικογένειά του για να την εξαγνίσει, προτού παραδοθεί και ο ίδιος στις φλόγες. Στο μικρό νοσοκομειακό δωμάτιο σχηματίζεται ένα γιγαντιαίο καταραμένο παζλ: Ινδιάνοι Μαπούτσε, εγκαταλειμμένοι στην τύχη τους από τους ανθρώπους της λευκής φυλής, βασανιστές της στρατιωτικής χούντας, δηλωσίες επαναστάτες, μεγαλοϊδιοκτήτες και μικροκομπιναδόροι, ένοχοι και τιμωροί, κάτω "από έναν ουρανό σκληρό και μαύρο, τρυπημένο απ' αναρίθμητα παγωμένα αστέρια, τον ουρανό της Παταγονίας". (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

"Ένα πραγματικά διαβρωτικό ψυχολογικό θρίλερ". (El Mundo)

"Ένας κόσμος τραχύς και συμπαγής σαν την έρημο της Παταγονίας". (Clarin)