Δες τον δρόμο

Δες τον δρόμο - Σοφοκλής Συμεωνίδης

Από τις εκδόσεις memento

Τις ιστορίες του Σοφοκλή Συμεωνίδη τις διάβαζα μέσα από τις ομάδες του στο facebook και πάντα έλεγα από μέσα μου , πως αυτό το παιδί πρέπει να γράψει βιβλίο με τις καθημερινές του περιπέτειες. Αληθινές ή όχι , είναι όλες γραμμένες με τρόπο όχι απλά χιουμοριστικό , ξεκαρδιστικό για την ακρίβεια.

Το βιβλίο του Σοφοκλή , " Δες τον δρόμο" αποτελείται από 15 ιστορίες καθημερινής τρέλας με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον συγγραφέα. Στο πλευρό του, σε όλες τις ιστορίες η αγαπημένη του σύντροφος / ηρωΐδα Υρώ.

Διάλογοι, σκέψεις, παρεξηγήσεις και μπερδέματα, όλα ικανά να κάνουν τον αναγνώστη να γελάσει με την ψυχή του. Ανάλαφρο κι ευκολοδιάβαστο αν και μέσα από το χιούμορ , ο συγγραφέας καταφέρνει να θίξει και σοβαρά θέματα της καθημερινότητας και των ανθρώπινων σχέσεων.

" ...στα προβλήματα όταν προσθέτεις χιούμορ τα αποδυναμώνεις."

Σε όλες τις ιστορίες κυριαρχεί η αγάπη, η ειλικρίνεια , η αυθεντικότητα και η κατανόηση. Πως αντιμετωπίζει ένα νέο ζευγάρι τη ζήλεια;  πως βίωσε την καραντίνα;  ποια η σχέση τους με τους γείτονες , τους φίλους τους και τους συγγενείς.

Ο Σοφοκλής , η Υρώ και η παρέα τους είναι όλοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Είναι το ζευγάρι που μένει στην ίδια πολυκατοικία με εμάς, είναι οι άνθρωποι που δουλεύουμε μαζί και γιατί όχι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Πάντως σίγουρα είναι ένα ζευγάρι που πολύ θα θέλαμε να ήταν φίλοι μας. Να μας προσφέρουν άπειρες στιγμές γέλιου.

Όλες οι ιστορίες μου άρεσαν , με όλες τις ιστορίες γέλασα αλλά ή αγαπημένη μου είναι με διαφορά η ιστορία με τίτλο " Τα εν οίκω μη εν δήμω" . Όποιος τη διαβάσει θα καταλάβει.

Το " Δες τον δρόμο" είναι ένα βιβλίο που εκτός από χιουμοριστικό , που είναι το προφανές , είναι ταυτόχρονα ένα βιβλίο αισιόδοξο, ελπιδοφόρο, οικείο,ανθρώπινο, σύγχρονο και ευχάριστο. Απαραίτητο για να κρατήσει συντροφιά και να διασκεδάσει!
Ένα βιβλίο που δεν το χορταίνεις, και λυπάσαι όταν τελειώνει γιατί θες κι άλλο.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ιστορίες που σε κάνουν να δεις, απ’ το ματάκι της εξώπορτας, την σχέση ενός όχι και τόσου συνηθισμένου ζευγαριού. Δυο άνθρωποι που απέχουν σε όλα τα σημεία και συγκλίνουν μόνο στο χιούμορ. Πεθερικά, καραντίνες, συγκατοικήσεις και μετακομίσεις. Καινούριοι γείτονες, ρουτίνα και σεξ μέσα απ’ το πρίσμα ενός μεγεθυντικού φακού που στοχεύει στο γέλιο. Ένα διαφορετικό μοντέλο οικογένειας έρχεται στο τέλος για να σφραγίσει αυτή την σχέση με περισσότερο γέλιο και μπόλικη αγάπη. Γιατί μόνο το πηγαίο γέλιο και η αγάπη μπορεί να μας δείξει το δρόμο.. ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

Ο Βασιλιάς κι εγώ. Η ζωή μου με τον Ερίκ Καντονά.

Ο Βασιλιάς κι εγώ. Η ζωή μου με τον Ερίκ Καντονά.

Claude Boli

Από τις εκδόσεις δίχτυ

Μετάφραση: Γιάννης Μπίλιος

Ο Ερίκ Καντονά , που πλέον ασχολείται με την υποκριτική, έχει υπάρξει ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες των αθλητικών γηπέδων. Το ταλέντο του σε συνδυασμό με το εκρηκτικό του ταπεραμέντο έχουν μείνει στην ιστορία και δικαίως τον κατατάσσουν στο πάνθεον της ιστορίας του διεθνούς ποδοσφαίρου.

Μεσουρανούσε τη δεκαετία του 90' στα ποδοσφαιρικά δρώμενα.Έχει κατακτήσει πολλούς τιτλους με ομάδες της Γαλλίας και είναι γνωστός για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο και την συμβολή του στην ομάδα της Μάντσεστερ Γιουναίτεντ.

Ακόμα κι εμείς που δεν είμαστε φαν του ποδοσφαίρου , γνωρίζουμε για τον ευέξαπτο χαρακτήρα του και για τη φημισμένη επίθεσή του σε οπαδό που τον οδήγησε στην αποβολή του από το γήπεδο αλλά και σε μια μεγάλη δικαστική διαμάχη.

" Ο βασιλιάς κι εγώ", δεν περιέχει στοιχεία μυθοπλασίας αλλά δεν αποτελεί μια βιογραφία με τη στενή έννοια που όλοι γνωρίζουμε. Κι αυτό γιατί την ιστορία δεν την αφηγείται ο ίδιος ο Καντονά. Έχει γραφτεί από τον Claude Boli , ο οποίος ήταν συγκάτοικος και φίλος του θρύλου του ποδοσφαίρου από την εφηβεία του μέχρι και πολλά χρόνια μετά. Ήταν μαζί του στις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του αλλά και δίπλα του σε πολύ προσωπικές στιγμές της ζωής του.

Στο βιβλίο, θα διαβάσει κανείς για τη ζωή του Ερίκ Καντονά μέσα από τα μάτια του συγγραφέα. Θα δει μια πιο ανθρώπινη πλευρά του διάσημου ποδοσφαιριστή και θα γνωρίσει τις σκέψεις του και τις ανησυχιες του για στιγμές ορόσημο στη ζωή και την αθλητική πορεία του.

Με μια πρώτη ματιά νομίζεις οτι απευθύνεται σε λάτρεις του ποδοσφαίρου αλλά στην πραγματικότητα μπορεί να διαβαστεί απ'όλους. Είναι καλογραμμένο , κυλάει σαν ντοκυμαντέρ και είναι εξαιρετικά μεταφρασμένο από τον Γιάννη Μπίλιο. Όπως ολα τα βιβλία του είδους, έτσι κι αυτό , είναι ικανό να εμπνεύσει τους νέους αλλά και να διδάξει τους μεγαλύτερους μέσα από τα σωστά και τα λάθη μια αληθινής ιστορίας ενός σπουδαίου αθλητή.

Μια διαφορετική , ξεχωριστή και πολύ ιδιαίτερη πρόταση από εμένα σήμερα. Αν διαβάζετε βιογραφίες , αν σας αρέσει το ποδόσφαιρο αλλά και αν λατρεύετε τις αληθινές ιστορίες τότε σίγουρα πρέπει να αναζητήσετε αυτό το βιβλίο.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ο Ερίκ Καντονά αγωνίστηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μόλις πέντε χρόνια, ωστόσο η κληρονομιά και η επιρροή του παραμένουν ανεξίτηλες. Έγινε ο πρώτος μη Άγγλος που ψηφίστηκε από τους δημοσιογράφους ως καλύτερος ποδοσφαιριστής. Αναδείχθηκε παίκτης του αιώνα από τους φίλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ανακηρύχθηκε ως η πιο εμβληματική μορφή της Πρέμιερ Λιγκ για την πρώτη δεκαετία της.

Ο Γάλλος γοήτευσε τόσο τους οπαδούς του παιχνιδιού όσο και εκείνους που δεν γνώριζαν ποδόσφαιρο. Ξεδίπλωσε το ταλέντο του στα γήπεδα, αλλά κράτησε μακριά τα φώτα από την προσωπική του ζωή.

Με τον Μπολί γνωρίστηκαν στη Γαλλία σε νεαρή ηλικία, καθώς στις ακαδημίες της Οσέρ συνυπήρξε με τα αδέρφια του. Μοιράστηκαν το πάθος τους για τη μουσική, τα βιβλία, την τέχνη και, φυσικά, το ποδόσφαιρο. Το 1993 βρέθηκαν πάλι στο Μάντσεστερ, όπου ο Μπολί σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο.

Το βράδυ μετά τη διαβόητη κλωτσιά κουνγκ-φου, αλλά και στην ακρόαση του δικαστηρίου ο Μπολί ήταν μαζί του. Άκουσε τις σκέψεις τού Καντονά για τους συμπαίκτες του, τον σύλλογο, τη σχέση του με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, τις ελπίδες και τους φόβους του. Περπάτησαν μαζί στους δρόμους του Μάντσεστερ, απόλαυσαν την κουλτούρα της δεκαετίας του 1990. Στο βιβλίο του Ο Βασιλιάς κι εγώ ο Μπολί μάς δίνει μια απαράμιλλη εικόνα για όλες τις πτυχές του Ερίκ Καντονά. 

Το γεγονός

Το γεγονός - Annie Ernaux

Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Μετάφραση : Ρίτα Κολαΐτη

Το 2022, η Ανί Ερνό κατακτά το Νόμπελ λογοτεχνίας και διχάζει το αναγνωστικό κοινό. Δικαίως ή άδικα δεν είμαι εγώ αυτή που θα το κρίνω , ειδικά όταν δεν έχω διαβάσει άλλο έργο της, πέρα από αυτό το ολιγοσέλιδο , αυτοβιογραφικό βιβλίο της.

"Το γεγονός" είναι η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της νεαρής τότε Ερνό και η απελπισμένη προσπάθεια για διακοπή της με ασφάλεια. Οι νόμοι είναι αυστηροί, απαγορεύεται ρητά σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό οποιαδήποτε πράξη διακοπής κύησης. Μια ανύπαντρη μητέρα όμως γίνεται εύκολα στόχος για κοινωνική κατακραυγή.

Αρχικά νομίζει κανείς πως θα διαβάσει ένα βιβλίο όπου η πρωταγωνίστρια ταλαντεύεται ανάμεσα στην απόφαση να κρατήσει το παιδί ή να προβεί στην έκτρωση. Κι όταν το κάνει, τί επιπτώσεις θα έχει στην ψυχολογία της γυναίκας. Όμως όχι, το θέμα του βιβλίου δεν είναι αυτό. Η Ερνό έχει αποφασίσει να διακόψει την κύησή της, δεν έχει ούτε μια στιγμή αμφιβολίας. Το θέμα του βιβλίου είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει από τη νομοθεσία για να κάνει μία πράξη που αφορά μόνο την ίδια και το σώμα της. Μία εγκυμοσύνη που δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από ένα μόνο άτομο, αλλά κι έναν πατέρα που είναι απών από όλες τις ευθύνες και συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος.

" Οι άνθρωποι έκριναν σύμφωνα με τον νόμο,δεν έκριναν τον νόμο."

Σαν θέμα το βρήκα πολύ ενδιαφέρον αλλά και απαραίτητο να αποτυπωθεί μια τέτοια κατάσταση σε ένα λογοτεχνικό έργο για να μας προβληματίσει και να μας αφυπνίσει. Δίνει μπόλικη τροφή για σκέψη και είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις για το συγκεκριμένο θέμα.

Ειδικά μετά την μέση μου άρεσε περισσότερο και συγκεκριμένα μερικές σκηνές μου προκάλεσαν έντονα συναισθήματα, παρόλο που το βιβλίο είναι γραμμένο με τρόπο αυστηρό, απαλλαγμένο από συναισθηματικά ξεσπάσματα. Αν αναλογιστεί κανείς πως πρόκειται για αληθινή ιστορία και μάλιστα αποτυπωμένη με απόλυτα απλό κι αληθινό τρόπο, τότε αυτό κάνει το έργο ακόμα πιο σπουδαίο.

Υπήρχαν ωστόσο και κάποια πράγματα που δε μου άρεσαν. Αρχικά ένιωσα , ειδικά στο πρώτο μισό , πως επαναλαμβανόταν συνεχώς η ίδια παράγραφος κι αυτό με έκανε να αναρωτηθώ " πώς γίνεται σε ένα τόσο μικρό βιβλίο να υπάρχουν τόσες πολλές επαναλήψεις; " Ευτυχώς,όπως προείπα , μετά τη μέση άρχισε να " ρολλάρει" το πράγμα. Έπειτα, η συγγραφέας, για ευνόητους και απόλυτα σεβαστούς λόγους δεν αναφέρει ονόματα των χαρακτήρων που συμμετέχουν. Αντί ονομάτων χρησιμοποιεί τα αρχικά τους. Οκ, θα μπορούσε,κατά τη γνώμη μου, να χρησιμοποιήσει διαφορετικά από τα αληθινά ονόματα κι έτσι να είναι πιο εφικτό για τον αναγνώστη να παρακολουθήσει πιο εύκολα τη ροή. Τέλος , το βιβλίο αποτελεί απλή αποτύπωση των γεγονότων. Σαν ημερολόγιο. Μου φάνηκε λίγο πρόχειρο, δεν ξέρω αν έγινε εσκεμμένα. Ενδιάμεσα στην αφήγηση παρεμβάλλονται παρενθέσεις με επεξηγήσεις , καθόλου απαραίτητες,αν με ρωτάτε. Άλλωστε , δεν χρειάζεται σε ενα λογοτεχνικό έργο να εξηγήσει ο συγγραφέας κατά τη διάρκειά του γιατί έγραψε το ένα ή το άλλο. Μπορεί να το αποδώσει με την ατμόσφαιρα ή ακόμα ακόμα να αφήσει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Στην τελική , θα μπορούσε να γράψει τις επεξηγήσεις της σε ένα επίμετρο.

Από όσο γνωρίζω , η βιβλιογραφία της Ερνό περιορίζεται σε δικά της προσωπικά βιώματα. Δεν γνωρίζω αν η γραφή της και στα άλλα έργα της γίνεται με αυτό τον τρόπο. Θα διαβάσω κι άλλα της και θα σας πω.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Το 1963, η εικοσιτριάχρονη Annie Ernaux μαθαίνει ότι είναι έγκυος. Η ντροπή την κυριεύει σαν πανούκλα: είναι ανύπαντρη και ξέρει πως μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη θα στιγματίσει την ίδια και την οικογένειά της. Μέσα σε συνθήκες παρανομίας κάνει έκτρωση με κίνδυνο της ζωής της. Αρκετά χρόνια αργότερα θα καταγράψει τις αναμνήσεις της, προσπαθώντας να κατανοήσει γιατί αυτή η εμπειρία τη σημάδεψε τόσο πολύ, τόσο βαθιά. Το γεγονός είναι η ιστορία αυτού του τραύματος, ενός τραύματος που δεν ξεπέρασε ποτέ.

Μέσα από τούτη την αφήγηση, ο χρόνος γίνεται δράση και με παρασέρνει άθελά μου. Τώρα ξέρω ότι είμαι αποφασισμένη να φτάσω μέχρι τέλους, όποιο κι αν είναι το τίμημα, όπως ήμουν και τότε, στα είκοσι τρία μου, όταν έσκισα τη γνωμάτευση του γιατρού. Θέλω να βυθιστώ ξανά σε κείνη την περίοδο της ζωής μου, να μάθω τι υπήρχε εκεί. Αυτή η εξερεύνηση θα αποτελέσει το υφάδι μιας αφήγησης, της μόνης ικανής να αποδώσει ένα γεγονός που δεν ήταν τίποτε άλλο πέρα από χρόνος που κυλούσε εντός και εκτός μου. 

Το τρένο με τις φράουλες

Το τρένο με τις φράουλες - Γιάννης Ξανθούλης

Από τις εκδόσεις διόπτρα

Το βιβλίο " Το τρένο με τις φράουλες" πρωτοκυκλοφόρησε το 1996 αλλά επανεκδόθηκε την χρονιά που μας πέρασε από τις εκδόσεις διόπτρα. Ένα βιβλίο που ενώ γράφτηκε πριν 30 περίπου χρόνια , είναι τόσο σύγχρονο που θα μπορούσε άνετα να έχει γραφτεί και χθες.Πολυγραφότατος και ταλαντούχος ο Γιάννης Ξανθούλης , αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες εν ζωή συγγραφείς.

Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι η Μαργαρίτα.Είναι 50 χρονών, μένει με την μητέρα της , την οποία και φροντίζει μέχρι το τέλος.Η συμβίωση  των δύο γυναικών δεν είναι εύκολη.Ζει από τα ενοίκια που εισπράττει από κτίρια και αποθήκες στο κέντρο της Αθήνας. Στο παρελθόν της μετράει,μεταξύ άλλων, έναν κατεστραμένο γάμο , μία νοσηλεία σε ψυχιατρικό ίδρυμα και ανεξήγητα όνειρα στα οποία εμφανίζεται ένας μυστηριώδης αλλοδαπός άντρας.

Η ηλικία των πενήντα , είναι μια περίοδος που ούτως ή άλλως αποτελεί σταθμό για τη ζωή όλων των ανθρώπων και ειδικότερα των γυναικών. Μια ηλικία που σηματοδοτείται από ριζικές βιολογικές και ψυχολογικές αλλαγές αλλά και μια ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος συχνά καλείται να κάνει τον απολογισμό του για την πορεία του μέχρι πρότεινος βίου του αλλά και να πάρει σημαντικές αποφάσεις για την εξέλιξη της μετέπειτα ζωής του.

Ο λόγος του συγγραφέα, παραληρηματικός σε αρκετά σημεία, περιγράφει άψογα τη σύγχυση στο μυαλό της ηρωίδας του. Άλλες φορες κωμικός, με το γνωστό χιούμορ του Ξανθούλη ,άλλοτε λυρικός κι άλλοτε κυνικός.Φυσικά δεν λείπει και η συγκίνηση αλλά και η αλήθεια που φανερώνει για τη ζωή,την καθημερινότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Οι εικόνες του βιβλίου μεταφέρουν τον αναγνώστη σε μια άλλη εποχή. Οι μυρωδιές,μέχρι και οι γεύσεις  ξεχειλίζουν απο τις σελίδες του.

Στην αρχή δυσκολεύτηκα λίγο να παρακολουθήσω τη ροή της ιστορίας.Ένιωθα ότι βομβαρδιζόμουν με πάρα πολλές πληροφορίες, άσχετες μεταξύ τους και αδυνατούσα να τις βάλω σε μια τάξη. Έπειτα βέβαια κατάλαβα πως όλα είχαν τη σημασία τους.Άρχισαν να συνδέονται όλα μεταξύ τους και τελικά με οδήγησαν σε ένα γλυκόπικρο αναγνωστικό ταξίδι.

"Το τρένο με τις φράουλες" είναι ένα βιβλίο για την αναζήτηση της αληθινής αγάπης και για το κενό που αφήνει στη ζωή η έλλειψή της. Ένα βιβλίο για την μοναχικότητα και για τη μοναξιά αλλά και για την ανάγκη των ανθρώπων να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους μακρυά από τα κοινωνικά στερεότυπα στην εποχή των μεγάλων ριζοσπαστικών αλλαγών. Η Μαργαρίτα είναι ένας λογοτεχνικός χαρακτήρας τον οποίο προσπάθησα να κατανοήσω , να συμπαθήσω ,ίσως και να ταυτιστώ αλλά κυρίως είναι μια λογοτεχνική ηρωίδα που συμπόνεσα και με έκανε να την σκέφτομαι κι αφού έκλεισα την τελευταία σελίδα και να αναρωτιέμαι " τί να συνέβη στη υπόλοιπη ζωή της άραγε; "

Ρ Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Όλα ξεκίνησαν ή όλα τέλειωσαν σε μια νύχτα.

Είκοσι πέντε χρόνια θυσιάστηκαν σε μια παρόρμηση.

Μια συνηθισμένη βραδιά στο υπνοδωμάτιο κι έξω μια λασπωμένη βροχή – που, όπως έλεγαν, έφτασε απ’ τη Σαχάρα.

Εκείνο το βράδυ ξύπνησε η κοιμισμένη τύψη για μια άδεια ζωή χωρίς αγάπη, χωρίς χαρά. Έπειτα έπεσε το ζεστό, υγρό σκοτάδι με την απόλυτη σιωπή ενός θεραπευτηρίου για άτομα με ανάγκη υποστήριξης.

Μόνο η καρδιά ξαγρυπνούσε κι αφουγκραζόταν ένα μακρινό τρένο με αρώματα παλιού μαγιάτικου μεσημεριού.

Το τρένο με τις φράουλες διέσχιζε πάλι τη ζωή της Μαργαρίτας, φέρνοντας την ανάμνηση μιας ξεθυμασμένης ευτυχίας ζωγραφισμένης με μπογιές. Τον ίδιο καιρό ένας άντρας με απειλητικό παρόν στοίχειωνε τους ύπνους της, μοσχοβολώντας μαύρο πιπέρι. Τότε περίπου ξύπνησαν κι οι ομίχλες, με τα περιστατικά των θανάτων και του έρωτα… Τότε άρχισαν και οι περίπατοι στην αλλοδαπή γενέτειρα…

Διάλυσέ με

Διάλυσέ με -TAHEREH MAFI

Από τις εκδόσεις Elxis

Το "Διάλυσέ με" είναι το πρώτο από μια σειρά έξι βιβλίων που έχουν κυκλοφορήσει. Ανήκει στη ρομαντική δυστοπία ( δεν ξέρω αν υπάρχει καν τέτοια κατηγορία) και  απευθύνεται κυρίως σε young adult αναγνώστες. Στο σημείο αυτό θέλω να πω , πως δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά νιώθω πως όλο και περισσότερα YA ( young adult) μυθιστορήματα μεταφράζονται στη χώρα μας κι αυτό δεν μπορεί παρά μόνο αισιόδοξο να είναι

Η Τζούλιετ είναι 17 χρονών , καταστρέφει ό,τι αγγίζει.Η Νέα Διακυβέρνηση την έχει κλείσει στην απομόνωση εδώ και 264 ημέρες για να προστατέψει τον κόσμο από το άγγιγμά της. Κάποια στιγμή όμως όλα αλλάζουν. Η αδυναμία της γίνεται δύναμη και οι εχθροί της γίνονται σύμμαχοι.Ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε δεν υπάρχει πια και οι άνθρωποι μεταλλάσσονται σε κάτι  διαφορετικό από το συνηθισμένο.

" Προσπάθησα πάρα πολύ να διορθώσω αυτά που είχα καταστρέψει.Προσπαθούσα κάθε μέρα να είμαι αυτό που ήθελαν.Προσπαθούσα συνέχεια να γίνω καλύτερη , αλλά δεν ήξερα πως να το κάνω."

Η συγγραφέας προσπαθώντας να πρωτοτυπήσει,κάνει κάτι που αλήθεια δεν έχω ξαναδεί σε βιβλίο. Διαγράφει τις προτάσεις που έχουν ήδη γραφτεί με σκοπό, όπως λέει και η ίδια στην εισαγωγή,να αποτυπωθεί και οπτικά η σύγχυση που επικρατεί στο μυαλό της ηρωίδας.Το εγχείρημα είναι όντως πρωτότυπο , όμως κατά την γνώμη μου όχι απαραίτητο. Η πρωτοπρόσωπη γραφή και ο μικροπερίοδος λόγος, οι μπερδεμένες εκφράσεις και οι συνεχείς επαναλήψεις είναι ικανές από μόνες τους να αποτυπώσουν με ακρίβεια τον χαοτικό τρόπο σκέψης της πρωταγωνίστριας.

Ωστόσο , η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.Μέσα στο δυστοπικό περιβάλλον,κυριαρχεί το ρομάντζο, χωρίς να λείπουν το μυστήριο και η φαντασία. Όπως όλα τα βιβλία του είδους , στην αρχή πάει λίγο αργά μέχρι να καταλάβει ο αναγνώστης όλα όσα χρειάζεται για τον κόσμο που προσπαθεί η συγγραφέας να παρουσιάσει. Στην πορεία όμως, η ροή της ιστορίαςγίνεται πιο γρήγορη.

Εν ολίγοις , πρόκειται για ένα ανάγνωσμα που διαβάζεται ευχάριστα και ειδικά το κοινό στο οποίο απευθύνεται , θα το λατρέψει.Για τους νεαρούς αναγνώστες που είτε δεν έχουν διαβάσει δυστοπία, είτε δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό το είδος βιβλίων, είναι μια καλή ευκαιρία και ένα ιδανικό ξεκίνημα που θα τους ταξιδέψει.Οι προσδοκίες που αφήνει για την εξέλιξη της ιστορίας είναι μεγάλες.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Best seller συγγραφέας των New York Times
Το άγγιγμά μου είναι θανατηφόρο. Το άγγιγμά μου είναι δύναμη.

Έχω μια κατάρα. Έχω ένα δώρο.
Είμαι ένα τέρας. Είμαι κάτι παραπάνω από άνθρωπος.
Είμαι το όπλο τους. Θα αντεπιτεθώ.

Η Τζούλιετ δεν έχει αγγίξει κανέναν εδώ και 264 ημέρες ακριβώς. Το άγγιγμά της είναι τοξικό και θανατηφόρο. Σε όλη της τη ζωή δεν έκανε τίποτα άλλο από το να προσπαθεί να συμπεριφέρεται αθόρυβα, να παραμένει στο περιθώριο ώστε να μην πληγώνει τους ανθρώπους.
Ένας ολόκληρος κόσμος καταρρέει…
Οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό, η τροφή έχει γίνει δυσεύρετη, τα πουλιά δεν πετούν πια και τα σύννεφα έχουν λάθος χρώμα.
Κανείς δεν ασχολείται με το δεκαεφτάχρονο κορίτσι. Παραμένει σε ένα κλουβί με απόφαση της Νέας Διακυβέρνησης.
Τώρα όμως που ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν και οι επιζώντες μιλάνε για πόλεμο, η Νέα Διακυβέρνηση αναθεωρεί: Ίσως η Τζούλιετ να είναι κάτι περισσότερο από μια βασανισμένη ψυχή μέσα σε ένα δηλητηριώδες σώμα. Ίσως είναι ακριβώς αυτό που χρειάζονται τη δεδομένη στιγμή.
Η Τζούλιετ καλείται να κάνει μια επιλογή: Να είναι το όπλο. Ή ο πολεμιστής.

«Το μόνο που ήθελα ήταν να απλώσω το χέρι και να αγγίξω έναν άλλο άνθρωπο όχι μόνο με τα χέρια μου αλλά με την καρδιά μου».

Όταν παύουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο

Όταν παύουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο - Μπενχαμίν Λαμπατούτ

Από τις εκδόσεις ΔΩΜΑ

Μετάφραση:Αγγελική Βασιλάκου

Το βιβλίο αυτό βρίσκεται εδώ και καιρό στη βιβλιοθήκη μου. Όλο ήθελα να το διαβάσω, κυρίως γιατί με εξιτάρει τρελά ο τίτλος του , αλλά όταν το έκανα όλο κάτι με σταματούσε. Ίσως γιατί δεν πρόκειται για μυθιστόρημα με την στενή έννοια που γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Περισσότερο θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα λοχοτεχνικό έργο, με δομή δοκιμίου. Ένα πάντρεμα επιστήμης, ιστορίας και στοιχείων μυθοπλασίας , χωρίς να είναι τελείως διακριτό πού σταματάει το ένα και πού ξεκινάει το άλλο.

Όπως ίσως οι περισσότεροι γνωρίζετε , είμαι μαθηματικός. Έχω διδαχθεί και αρκετή Φυσική στα φοιτητικά μου χρόνια και γενικά είμαι ένας άνθρωπος που έχω μία έφεση περισσότερο στις θετικές επιστήμες. Ακόμα όμως κι αν εσείς δεν έχετε την ιδια κλίση με εμένα, μην ανησυχείτε, δεν θα συναντήσετε δυσκολίες στην ανάγνωση αυτού του βιβλίου,με τον ιντριγκαδόρικο τίτλο , από αυτήν την άποψη. Άλλωστε το θέμα του, αν μπορώ να το προσδιορίσω με ακρίβεια, είναι πολυδιάστατο. Είναι μια σύζευξη των θετικών επιστημών με τις ανθρωπιστικές επιστήμες και πώς αυτός ο υπέροχος επιστημονικός κόσμος μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα τόσο προς την εξέλιξη , όσο και προς την καταστροφή.Δημιουργοί που έχουν φτάσει στα όρια της παραφροσύνης και άνθρωποι που ξεπερνούν τα άκρα " όταν παύουν να καταλαβαίνουν τον κόσμο"

Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου είναι αφιερωμένο σε εφευρέσεις που είτε προέκυψαν κατά λάθος είτε δημιουργήθηκαν με μεγάλες προσδοκίες για έναν καλυτερο κόσμο αλλά τελικά έφτασαν να ειναι επικίνδυνες για τους δημιουργούς τους και για άλλους ανθρώπους.

Πέρα από το περιεχόμενο του βιβλίου που θα γεμίσει γνώσεις στους αναγνώστες και πληροφορίες που ουδέποτε είχαν ακούσει ή μπορούσαν να φανταστούν, αξιοσημείωτος είναι και ο συναρπαστικός τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένο. Ο συγγραφέας παραθέτει ιστορικά στοιχεία και φιλοσοφικές αναζητήσεις μέσα από μια ευφάνταστη αφήγηση που περνάει από την πραγματικότητα στη μυθοπλασία με δεξιοτεχνία.

Δικό μου αγαπημένο μέρος του βιβλίου είναι το τέλευταίο , όπου ο συγγραφέας συναντά έναν μαθηματικό και συζητούν για πρόσωπα και γεγονότα που έχουν αναφερθεί στα προηγούμενα κεφάλαια. 

Αν ψάχνετε κάτι ενδιαφέρον και διαφορετικό , που ξεφεύγει από τα στενά όρια της μυθοπλασίας, τότε αυτό είναι το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η δημιουργία του ομορφότερου χρώματος που είδε ποτέ ο άνθρωπος οδηγεί σε ένα από τα φονικότερα δηλητήρια της ιστορίας.

Από τα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Καρλ Σβάρτσιλντ στέλνει στον Αϊνστάιν τη λύση των εξισώσεων της γενικής σχετικότητας αποκαλύπτοντας το πιο σκοτεινό αντικείμενο που μπορεί να συλλάβει ο νους: τη μαύρη τρύπα.

Ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ εγκαταλείπει τα μαθηματικά όταν πλησιάζει στην «καρδιά της καρδιάς» τους, έντρομος, σαν να έχει αντικρίσει μέσα τους το τέλος του κόσμου.

Ο Χάιζενμπεργκ κι ο Σραίντινγκερ συγκρούονται για την πατρότητα της κβαντομηχανικής θεωρίας, η οποία εξηγεί τέλεια τη συμπεριφορά της ύλης αλλά αναιρεί όλα όσα αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα.

Σε αυτό το υβριδικό βιβλίο, ο Μπενχαμίν Λαμπατούτ κάνει την επιστήμη λογοτεχνία. Συνυφαίνοντας το δοκίμιο με τη μυθοπλασία και τη βιογραφία με τη φαντασία, ο Λαμπατούτ αναδεικνύει την απειλητική σκιά που σέρνεται πίσω από το φως της επιστημονικής γνώσης.

Δεν είναι μόνο οι απλοί άνθρωποι· και οι ίδιοι οι επιστήμονες έχουν πάψει να καταλαβαίνουν τον κόσμο. Πάρε παράδειγμα την κβαντομηχανική, την κορωνίδα της δημιουργίας του είδους μας, την ακριβέστερη, ομορφότερη και περιεκτικότερη φυσική θεωρία που επινοήσαμε ποτέ. Αυτή βρίσκεται πίσω από το διαδίκτυο, πίσω από τα υπέροχα κινητά μας τηλέφωνα, ενώ μας υπόσχεται και μια υπολογιστική ισχύ συγκρίσιμη μόνο με τη θεϊκή νοημοσύνη. Έχει μεταμορφώσει τον κόσμο μας σε τέτοιο βαθμό ώστε τον έχει κάνει αγνώριστο. Ξέρουμε να τη χρησιμοποιούμε, λειτουργεί σχεδόν ως εκ θαύματος, κι όμως δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη, ούτε ζωντανός ούτε πεθαμένος, που να την καταλαβαίνει πραγματικά. Είναι λες και έπεσε στη Γη σαν μονόλιθος από το διάστημα, και εμείς τώρα απλώς χοροπηδάμε γύρω της σαν πίθηκοι και παίζουμε μαζί της, της πετάμε πέτρες και ξύλα, αλλά κανείς δεν την κατανοεί στα αλήθεια. 

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER 2021

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΓΙΑ ΤΟ NATIONAL BOOK AWARD 2021

"Οι μηχανάνθρωποι"

 "Οι μηχανάνθρωποι"

Γιάννης Σιδεράκης 

Εκδόσεις ΟΞΥ 

Το βιβλίο του Γιάννη Σιδεράκη οι μηχανανθρωποι αποτελείται από 34 ιστορίες. Ιστορίες για ανθρώπους που κάποτε ερωτεύτηκαν μια μηχανή και ο έρωτας αυτός δεν έσβησε ποτέ.

Οι ιστορίες του Γιάννη είναι σύντομες και όλες έχουν κάτι διαφορετικό να πουν. Όλες έχουν σαν κοινό γνώμονα την αγάπη για την μηχανή, για την ταχύτητα και την ελευθερία που πρόσφερε στους αναβάτες της.

Σε κάποιες από αυτές τις ιστορίες ο αναγνώστης θα συγκινηθεί ενώ σε άλλες θα γελάσει με την καρδιά του. 

Η γραφή του  συγγραφέα ρέει ευχάριστα, είναι ειλικρινής, όμορφη  και κάνει το βιβλίο ένα ξεκούραστο ανάγνωσμα. 

Οι ήρωες του είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Άνθρωποι που μοιράζονται αναμνήσεις, φιλίες, απώλειες, γλέντια και ταξίδια. Άνθρωποι που έχουν μηχανή, που είχαν μηχανή ή που μελαγχολούν στην ανάμνηση της. Άλλοι την επισκευάζουν,  άλλοι την πουλούν και άλλοι σκοτώνονται από αυτήν. 

Σίγουρα ο κάθε αναγνώστης θα κρατήσει μέσα του κάποιες από τις ιστορίες αυτές. Σίγουρα θα βρει κάτι οικείο. 

Εγώ προσωπικά ξεχώρισα αρκετές. 

Για να τις ανακαλύψετε δεν έχετε παρά να ανεβείτε στην σέλα και να ταξιδέψετε παρέα με τους μηχανανθρωπους.

Γιάννη σίγουρα περιμένω επόμενα βιβλία από εσένα!

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Υπάρχει μια διαφορετική, μια μοναδική "φυλή" ανθρώπων, που το κοινό τους πάθος τους στιγματίζει, τους καθοδηγεί και τους κάνει να ξεχωρίζουν.

Είναι όλοι αυτοί, που χωρίς να ξέρουν το πώς και το γιατί, βρέθηκαν ερωτευμένοι βαθιά και για πάντα με κάτι που σίγουρα είναι άψυχο. Μερικά κομμάτια σίδερο ενωμένα, ένα μηχάνημα, ένα μεταφορικό μέσο.

Όσο πεζά κι αν το δεις απέξω, τελικά για κείνους, αυτό το μηχάνημα αποκτά υπόσταση, αναπνέει, ζει και μέσα από κοινές πορείες, δίνουν ο ένας στον άλλον στοργή, δύναμη και νόημα για να συνεχίσουν.

Σιγά σιγά το ον και το πράγμα γίνονται ένα. με αποτέλεσμα τα μηχανήματα να μοιάζουν στους ανθρώπους και οι άνθρωποι στα μηχανήματα, οι άνθρωποι να μιλούν στα μηχανήματα και κείνα με τη σειρά τους, με κάποιον τρόπο, να απαντούν.

Οι Μηχανάνθρωποι είναι όλοι όσοι, στις ιστορίες του παρόντος βιβλίου, θα αναγνωρίσουν, θα βρουν ένα κομμάτι του εαυτού τους, του φίλου τους, της ζωής τους. Είναι όσοι έχουν παρόμοιες ιστορίες να διηγηθούν, έζησαν και ζουν μια ιδιαίτερη ζωή που οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν.

Τα κλισέ είναι πολλά... Ελευθερία, δρόμος, ταχύτητα, όμως στην πραγματικότητα είναι πολύ, πολύ περισσότερα και πολύπλοκα.

Οι Μηχανάνθρωποι είναι μοναδικοί... μοναδικοί και όμορφοι!

Ο Γιος της Σελήνης

Ο Γιος της Σελήνης - Στράτος Λάγιος

Από τις εκδόσεις Παράξενος Ελκυστής

"Στο λόφο της προσευχής , ο γιος της Σελήνης άφησε τη φωνή του. Όταν γέλια μωρού ακούγονται από εκεί , τότε η Σελήνη χαμογελάει ολόκληρη και φωτίζει όλη τη Γη. Όταν δάκρυα μωρού έρχονται από τον λόφο , η Σελήνη γίνεται μισοφέγγαρο σαν κούνια για να το κοιμίσει."

Με αυτήν την πλούσια σε εικόνες,μυστήριο,ανατροπές και φαντασία, συλλογή διηγημάτων, ο Στράτος Λάγιος, δηλώνει βροντερό παρον στην ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού και αποδεικνύει πως έχει αστείρευτη έμπνευση και εξαιρετικό ταλέντο.

"Ο γιος της σελήνης" είναι μια συλλογή διηγημάτων στην οποία το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι η ευρηματικότητα του συγγραφέα, ο τρόπος γραφής αλλά και το περιεχόμενο των ιστοριών. Αποτελείται από ιστορίες που σαν κοινό στοιχείο έχουν όλες τη μεταθανάτια ζωή , τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες ανθρώπων που έφυγαν από το μάταιο τούτο κόσμο αλλά και ψυχές που ζητούν  δικαίωση για να φτάσουν στη λύτρωση. Ισορροπεί ανάμεσα στη φαντασία και τον ρεαλισμό,εκεί που δεν είναι διακριτό τί είναι όνειρο και τί πραγματικότητα.

Άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο απόκοσμες , μα όλες τους με σημαντικές προβολές στην πραγματική ζωή. Διηγήματα με μάγισσες, πνεύματα και φανταστικά πλάσματα που όμως πραγματεύονται εγκόσμια θέματα της καθημερινότητας,  όπως η κακοποίηση, η γονεϊκότητα, ο έρωτας, οι εξέλιξη της τεχνολογίας και οι ανθρώπινες σχεσεις.

Η συλλογή διηγημάτων του Στράτου Λάγιου αποτελείται από 13 ιστορίες,οι περισσότερες μικρής έκτασης αλλά  και καποιες λίγο μεγαλύτερες.
Άλλες πιο απλές κι άλλες τόσο σκληρές που με άφησαν με το στομα ανοιχτό. Σε μια συλλογή διηγημάτων πάντα ψάχνω να βρω την αγαπημένη μου. Εδώ μπορώ να πω πως μου άρεσαν περισσότερες από μία. Οι "ανώνυμοι φαντασμικοί", οι "αναμνήσεις ενός μολυβιού" και ο "αριθμός 8 " είναι κάποιες που ξεχώρισα για διαφορετικό λόγο η κάθε μία.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο συγγραφέας γράφει ιστορίες για το θάνατο αλλά εγώ θεωρώ πως είναι ιστορίες για τη ζωή. Για μια ζωή, λίγο διαφορετική απο ότι την ξέρουμε μέχρι τώρα.Που δεν σταματάει με έναν θάνατο. Για το τέλος που δεν είναι τέλος αλλά μια καινουρια αρχή και για το "για πάντα" που  δεν μπορεί επακριβώς να προσδιοριστεί.

" Έχω καταλάβει πως τα παιδιά δεν έχουν εθιστεί ακόμη στη ζωή και γι'αυτό βλέπουν αμέσως Το Φως.Είναι πιο δεκτικά και πιο αθώα από εμάς τους μεγάλους.Όταν έχεις εθιστεί στο δώρο της ζωής,δύσκολα απαγκιστρώνεσαι από αυτό.Απαιτείται η σοφία ενός μικρού παιδιού ή ενός γκουρού για να αποδεχτείς τον προσωπικό θάνατο,σε οποιαδήποτε μορφή κι αν έρθει."

Ιστορίες γεμάτες φρίκη,
πρωτοτυπία, συναισθήματα,τρόμο και απρόσμενη εξέλιξη. Κι εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο. Η φρίκη που συναντάμε στις ιστορίες δεν προέρχονται από τον κόσμο των νεκρών όπως έχουμε συνηθίσει στις περισσότερες ιστορίες τρόμου. Η φρίκη στις ιστορίες αυτές προέρχεται από τον κόσμο των ζωντανών.

Ρ.Σ.

Ακουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Τι συμβαίνει πραγματικά στο τέλος του κόσμου;

Γιατί τέσσερα φαντάσματα συναντιούνται σε ένα εγκαταλελειμμένο δώμα και εξιστορούν τις εμπειρίες τους;

Πώς είναι να βρίσκεις το άλλο σου μισό με τη μέθοδο του χαστουκιού;

Ένα ισπανικό τραγούδι ανακαλύπτει τη δική του ιστορία, ενώ ένα μολύβι γίνεται μάρτυρας εγκλήματος.

Αυτές και πολλές ακόμα όμορφες ιστορίες θα μας ταξιδέψουν σε φανταστικούς κόσμους με πραγματικά γεγονότα και με χαρακτήρες που κάποιοι θα θέλαμε να είναι φίλοι μας, ενώ άλλοι πάλι όχι. Ο Γιος της Σελήνης είναι μια συλλογή διηγημάτων για τη γυναικοκτονία, τη διαφορετικότητα, το ανεξήγητο, την προδοσία, τα γηρατειά και τη χαμένη αγάπη.

"Επικίνδυνες λέξεις"

 "Επικίνδυνες λέξεις"

Φιλομήλα Λαπατά

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS 

Το λεξιλόγιο της ελληνικής γλώσσας είναι πολύ πλούσιο. Άφθονο σε λέξεις.

 Κάποιες φορές γίνονται επικίνδυνες.

Όταν με την χρήση τους  έχουμε στόχο να σημαδέψουμε τον άλλον, να τον καταρράκωσουμε. 

Και κάπως έτσι χαλάνε οι σχέσεις...

Το βιβλίο της Φιλομήλα Λαπατά "Επικίνδυνες λέξεις" επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Η ιστορία του αφορά στην οικογένεια Κορωναίου. 

Με αφορμή τα εκατοστά γενέθλια της Αμαλίας Κορωναίου η οικογένεια μας συστήνεται. 

Κάθε οικογένεια έχει ένα περίεργο δέσιμο που μόνο τα μέλη της γνωρίζουν. Και σε κάθε οικογένεια υπάρχουν μυστικά. Τι γίνεται όμως όταν αυτά αρχίζουν να αποκαλύπτονται;

Σε αυτή την οικογένεια όμως υπάρχει και ένα λάθος! Ο μόνος τρόπος για να λυθεί είναι η αλήθεια. 

Για μένα η λέξη "αλήθεια" είναι από τις πιο δύσκολες και τις πιο επικίνδυνες. Άλλοτε λυτρωτική, άλλοτε δύσκολη και βαριά. Πάντα όμως οδηγεί στο φως.

Το βιβλίο επικεντρώνεται περισσότερο στις δίδυμες αδελφές Μυρσίνη και Αταλάντη. Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό και όμως είναι εντελώς διαφορετικές σαν χαρακτήρες. Ο ανταγωνισμός τους έχει άσχημες συνέπειες για όλη την οικογένεια. 

Που θα τις οδηγήσει το μίσος τους;

Το βιβλίο ρέει εύκολα και κρατάει τον αναγνώστη. Η αφήγηση γίνεται από τις δύο βασικές πρωταγωνίστριες σε εναλλαγή και οι ανατροπές είναι πολλές.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Οι δίδυμες Μυρσίνη και Αταλάντη Κορωναίου, όμοιες σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά εντελώς ανόμοιες στον χαρακτήρα, διαλέγουν από μικρές τους ρόλους της καλής και της κακής κόρης, αντίστοιχα, και θυσιάζουν, με γρήγορες μαχαιριές στον βωμό του μίσους, την αδελφική τους αγάπη. Καθώς μεγαλώνουν, μπλέκονται σ' έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης, ο οποίος θα τις οδηγήσει σε ακραίες επιλογές ζωής και στην τραγωδία, μέχρι να συμφιλιωθούν με τη σημασία που έχουν οι επικίνδυνες λέξεις: οικογένεια, εξ αδιαιρέτου, ζήλια, γάμος, διαζύγιο, φυγή και συγγνώμη.

Ένα μυθιστόρημα για τον ρόλο της οικογένειας πάνω στο πεπρωμένο μας, τα όρια της αντοχής, τη χαμένη αθωότητα, τις μικρές και μεγάλες τραγωδίες της ζωής, την επιβίωσή μας από αυτές, και, πάνω απ' όλα, τις απεριόριστες ποιότητες της ελπίδας, της αγάπης και της συγγνώμης.

Φωνές Σκιές

Φωνές Σκιές - Γρηγόρης Σπυράκης

Από τις εκδόσεις Libron

Η αφήγηση ακολουθεί τη Λία, ένα όμορφο κορίτσι από τα πρώτα χρόνια της ζωής της μέχρι τα βαθιά γεράματά της.Από μικρή  μαθαίνει με τον πιο σκληρό τρόπο την άσχημη πλευρά των ανθρώπων αλλά  η εμπειρία μιας ζωής τη γεμίζει με δύναμη και σοφία.

Στη διάρκεια της ζωής της, θα συναντήσει ανθρώπους καλούς  και κακούς. Θα γνωρίσει την αληθινή αγάπη, θα αντιμετωπίσει τη φρίκη του πολέμου και θα ακούσει φωνές που θα την παρακινούν να κάνει το σωστό , να αποφύγει τα λάθη αλλά κυρίως να ακολουθήσει τα όνειρά της και να εμπιστευτεί το ένστικτό της.

Το βιβλίο θα μας ταξιδέψει πίσω στο χρόνο, από ένα μικρό χωριό της επαρχίας , μέχρι την Αθήνα κι έπειτα στην γειτονική Αίγυπτο.

Θίγει πολλά κοινωνικά θέματα, όπως αυτό των στερεότυπων και του κοινωνικού στιγματισμού, ειδικά σε μια μικρή και κλειστή επαρχιακή κοινωνία. Παρουσιάζει τις επιπτώσεις του πολέμου, όχι μόνο σε αυτούς που συμμετείχαν ενεργά στο πεδίο της μάχης αλλά και σε αυτούς που έμειναν πίσω να καρτερούν ένα νέο από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Το μυθιστόρημα " Φωνές Σκιές" είναι το έκτο βιβλίο του συγγραφέα, όμως εγώ δεν είχα την τύχη να διαβάσω κάποιο άλλο έργο δικό του. Η ιστορία ξεδιπλώνεται σε μικρά κεφάλαια, κάτι που κάνει την ανάγνωση εύκολη παρά το δυνατό του θέμα και τις συγκινητικές σκηνές.
" Μεγάλωσες,διαβάζεις τόσα,αλλά ακόμα δεν έμαθες ότι ένα όνειρο διαρκεί μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα; Αρκούσε ο πρωινός σου ύπνος για να ονειρευτείς και δεν θα έπρεπε να τρομάξεις.Τα όνειρα είναι προέκταση των σκέψεών μας και των συναισθημάτων μας.Μείνε με τα μάτια κλειστά κι άκου,λοιπόν....θα σου πρότεινα να πιστεύεις στα όνειρα των ανοιχτών ματιών που συμβαδίζουν με την πραγματικότητα.Από αυτά του ύπνου ,να κρατάς μόνο εκείνα που σε ταξιδεύουν σε μέρη μαγικά,με όμορφες σκέψεις,αναμνήσεις και επαφές από το βαθύ παρελθόν μέχρι το άγνωστο μέλλον.Κάτι σαν όνειρο μέσα στο γλυκό όνειρο."

Ο αναγνώστης, συντροφιά με την ηρωίδα και παρακολουθώντας τα βιώματά της, θα συνειδητοποιήσει κι εκείνος , όπως κι αυτή, πως κάθε εμπόδιο είναι ένα σκαλοπάτι για να προχωρήσουμε παρακάτω. Τα λάθη  και τα σωστά είναι όλα δικά μας. Εμείς ορίζουμε τη μοίρα μας, εμείς αποφασίζουμε τί είδους άνθρωποι θέλουμε να γίνουμε. Οι δικές μας επιλογές καθορίζουν το μέλλον μας και οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι είμαστε μόνο εμείς.

Άλλωστε, αυτό που πρέπει όλοι να κάνουμε, είναι να ψάξουμε βαθιά μέσα μας, να αλλάξουμε πρώτα εμείς και μετά να αναζητήσουμε ευθύνες στους άλλους.

Αυτό λοιπόν κρατάω εγώ από αυτό το βιβλίο.Μου άρεσε το νόημά του , μου άρεσε και η απλή γραφή του συγγραφέα, λυρική σε μερικά σημεία, που μιλάει κατευθείαν στη καρδιά.

Ει ολίγοις, οι " Φωνές Σκιές" ειναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που θα σας συγκινήσει και θα σας προβληματίσει.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η Λία, ένα όμορφο αγοροκόριτσο στην επαρχία, από μικρή δοκιμάζεται στη ζωή.

Θύμα βιασμού του θείου της, θύμα της κοινωνίας στο χωριό, θύμα του εαυτού της σε όσα προσπαθεί να αντιληφθεί για το μέλλον.

Κάποιες ανεξήγητες φωνές μεταξύ ξύπνιου και λήθαργου, μια ταραγμένη αγάπη μακριά από τη γαλήνη και το ένστικτό της, την ακολουθούν στα χρόνια που περνούν.

Η ζωή της ξεδιπλώνεται σε εποχές δύσκολες με πολέμους, αναταραχές, περιπέτειες, ξενιτιά και απρόοπτα που πρέπει να ξεπεράσει για να συνεχίσει. Αντιλαμβάνεται ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και πως η κάθε στιγμή είναι ένα ακόμα βιωματικό πέρασμα, δύσκολο ή εύκολο ανάλογα με τις επιλογές της.

Μέσα στον χρόνο, η απλή συνειδητότητά της τη βοηθά να καταλάβει πως η ζωή είναι ευκαιρία στιγμής κι όλα τα υπόλοιπα μένουν σαν γεμάτες φως σκιές που ακολουθούν την ύπαρξη.

Ένα μυθιστόρημα βασισμένο στις αναζητήσεις της ηρωίδας, στα εμπόδια της ζωής, στη δύναμη του νου και της ψυχής, αλλά και στο ένστικτο που δεν σταματά να είναι ο προστάτης του καθενός μας. 

Η Τριλογία της Ομίχλης

Η Τριλογία της Ομίχλης - Κάρλος Ρουίθ Θαφόν

Βιβλίο 1: Ο Πρίγκιπας της Ομίχλης

Βιβλίο 2: Το Παλάτι του Μεσονυκτίου

Βιβλίο 3: Τα Φώτα του Σεπτέμβρη

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Μετάφραση: Δέσποινα Δρακάκη

Ο Πρίγκιπας της Ομίχλης,Το Παλάτι του Μεσονυκτίου και Τα Φώτα του Σεπτέμβρη γράφτηκαν το 1993 από τον Κάρλος Ρουίθ Θαφόν , τα οποία κυκλοφόρησαν συγκεντρωμένα σε έναν τόμο υπό τον τίτλο "Η Τριλογία της Ομίχλης".Στη χώρα μας εκδόθηκαν μετά το θάνατό του και μπορεί να τα βρει κανείς σε τρία ξεχωριστά βιβλία.

"Η Τριλογία της Ομίχλης" απευθύνεται κατά βάση σε έφηβους αναγνώστες αλλά μπορούν να την απολαύσουν κι ενήλικες λάτρεις του είδους με την ίδια ευχαρίστηση και τον ίδιο ενθουσιασμό.

Αποτελούν τρεις διαφορετικές και ξεχωριστές ιστορίες που μπορούν να διαβαστούν ανεξάρτητα η μία από την άλλη. Έχουν όμως και οι τρεις κάτι κοινό.Διέπονται από μια μοναδική και μαγευτική ατμόσφαιρα,όπως μόνο ο συγκεκριμένος συγγραφέας μπορεί να αποδόσει.

Μου θύμισαν τις τρομακτικές ιστορίες που λένε γύρω από τη φωτιά σε κατασκηνώσεις προσκόπων στις Αμερικάνικες ταινίες , κι έπειτα κανείς δεν μπορεί να κοιμηθεί από την τρομάρα του.

Ιστορίες με πρίγκιπες της ομίχλης, πριγκίπισσες του φωτός, φαντάσματα, σκοτεινά  πνεύματα,απόκοσμες τοποθεσίες, πολύτιμα κειμήλια και περιπλανώμενες ψυχές που αναζητούν άλλοτε  λύτρωση κι άλλοτε εκδίκηση . Ταυτόχρονα όμως , ιστορίες γεμάτες αλήθειες για τη ζωή, το θάνατο,τη φιλία, την αγάπη,την μητρότητα και την αφοσίωση. Αιώνιοι όρκοι,σκοτεινά διλήμματα,φονικές συμφωνίες και υποσχέσεις που αν δεν εκπληρωθούν στοιχειώνουν τους εμπλεκόμενους.

" ...τώρα ξέρω πως η ζωή ενός ανθρώπου χωρίζεται σε τρεις περιόδους.Στην πρώτη δε σκέφτεται καν οτι θα γεράσει,ούτε ότι ο χρόνος περνάει , ούτε πως από την πρώτη μέρα, όταν γεννιόμαστε , βαδίζουμε προς το μοναδικό τέρμα. Μετά την πρώτη νεότητα , αρχίζει η δεύτερη περίοδος, κατά την οποία κατανοεί το εύθραυστο της ύπαρξής του, και αυτό που στην αρχή είναι μια απλή ανησυχία μεγαλώνει μέσα του σαν θάλασσα αμφιβολιών και αβεβαιότητας,που τον συνοδεύει για το υπόλοιπο των ημερών του. Τέλος, προς το τέλος της ζωής , ανοίγεται η τρίτη περίοδος, αυτή της αποδοχής της πραγματικότητας,και,κατά συνέπεια,της παραίτησης και της αναμονής.Κατά τη διάρκεια της ζωής μου έχω γνωρίσει αρκετά άτομα που μένουν γαντζωμένα σε κάποιο από αυτά τα στάδια και δεν καταφέρνουν ποτέ να το ξεπεράσουν.Είναι τρομερό."

Ο Θαφόν παίζει με το χωροχρόνο , μπλέκει τον κόσμο των νεκρών με τον κόσμο των ζωντανών, τις παραισθήσεις με την πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα;
Μοναδικό!

" ο Διάβολος δημιούργησε τη νεότητα ώστε να κάνουμε τα δικά μας λάθη , και  ο Θεός καθιέρωσε την ωριμότητα και τα γηρατειά για να μπορούμε να πληρώσουμε γι'αυτά."

Οι τίτλοι και τα εξώφυλλα μου έδιναν αρχικά την αίσθηση πως αυτό που θα διάβαζα θα ήταν λίγο ρομαντικό.Το όνομα όμως του συγγραφέα αποτελεί πλέον εγγύηση πως το περιεχόμενο των βιβλίων ανήκει στην κορυφή της γκόθικ λογοτεχνίας.
Έχοντας διαβάσει πλέον αρκετά βιβλία από αυτά που μας έχει δώσει ο αλησμόνητος αυτός συγγραφέας, μπορώ να πω πως έχει έναν μοναδικό , δικό του , χαρακτηριστικό τρόπο γραφής. Μάγος στις περιγραφές και στη δημιουργία σκοτεινής και μυστηριώδους ατμόσφαιρας.Με απίστευτη κι αστείρευτη φαντασία που συνδυάζεται με εκπληκτική συγγραφική ικανότητα.

" Η εμπειρία την είχε διδάξει πως το μέλλον σου παρέχει περισσότερο χρόνο απ'όσο αντέχεις για να θρηνήσεις τα λάθη του παρελθόντος."

Εντάξει, για να είμαι απόλυτα ακριβής δεν είναι βιβλία στα οποία θα αναζητήσει κάποιος βάθος ή δεύτερα κρυμμένα μηνύματα, άλλωστε μην ξεχνάμε πως πρόκειται για εφηβική λογοτεχνία. Αυτό όμως που καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία είναι να τραβήξει τον αναγνώστη στον μαγικό του κόσμο και πιστέψτε με, έτσι και βυθιστείς στον κόσμο αυτό , δύσκολα θα καταφέρεις να απεγκλωβιστείς!

"... τίποτα δεν είναι δυσκολότερο να πιστέψει κανείς από την αλήθεια.Αντίθετα,δεν υπάρχει τίποτα τόσο σαγηνευτικό όσο η δύναμη του ψέματος."

Τέλος , θέλω να κλείσω με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα για την τριλογία αυτή:
" Παντα είχα την εντύπωση ότι τα τρία αυτά βιβλία αποτελούσαν έναν κύκλο ιστοριών με πολλά κοινά και ότι , κατά κάποιον τρόπο , επιδίωκαν να μοιάσουν στα βιβλία που θα μου άρεσε να έχω διαβάσει όταν ήμουν έφηβος."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλα

Ο Πρίγκιπας της Ομίχλης

Το νέο σπιτικό των Κάρβερ, στο παραθαλάσσιο χωριό όπου έχουν μετακομίσει για να ξεφύγουν από τον κλοιό του πολέμου που σφίγγει στο Λονδίνο, περιβάλλεται από μυστήριο.

Το πνεύμα του μικρού Τζέικομπ, του γιου των παλιών ιδιοκτητών, ο οποίος πνίγηκε εκεί πριν από χρόνια, εξακολουθεί να επισκιάζει το μέρος. Οι αλλόκοτες συνθήκες θανάτου του αρχίζουν να αποσαφηνίζονται μόνο όταν αποκαλύπτεται ο Πρίγκιπας της Ομίχλης, ένας διαβολικός χαρακτήρας ικανός να εκπληρώσει οποιαδήποτε επιθυμία με τίμημα όμως ιδιαίτερα υψηλό. 

Το Παλάτι του Μεσονυκτίου

Καλκούτα, 1932: η καρδιά του σκότους. Ένα φλεγόμενο τρένο διασχίζει την πόλη. Ένα φάντασμα φωτιάς σπέρνει τον τρόμο στις σκιές της νύχτας. Και αυτό είναι μόνο η αρχή.

Στο κατώφλι των δέκατων έκτων γενεθλίων τους, ο Μπεν, η Σιρ και οι φίλοι τους από την Τσάουμπαρ Σοσάιετι έρχονται αντιμέτωποι με το πιο τρομερό αίνιγμα στην ιστορία της πόλης των παλατιών.

Ένα αίνιγμα που θα ρίξει φως στο παρελθόν τους και θα ορίσει με τρόπο τραγικό το μέλλον τους.

Τα Φώτα του Σεπτέμβρη

Ένας εκκεντρικός παιχνιδοποιός ζει απομονωμένος σε μια έπαυλη γεμάτη γρίφους, μηχανικά πλάσματα και σκιές του παρελθόντος. Μυστήριο περιβάλλει το νησάκι του φάρου και τα παράξενα φώτα που αστράφτουν εκεί μέσα στην ομίχλη. Κάτι που φαντάζει βγαλμένο από εφιάλτη είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στο δάσος. Αυτά και άλλα στοιχεία υφαίνουν την πλοκή του μυστηρίου που θα ενώσει για πάντα την Ιρέν και τον Ισμαέλ ένα μαγικό καλοκαίρι στο Γαλαζολίμανο. 

"Η μικρή λέξη αγάπη "

 "Η μικρή λέξη αγάπη"

Αύγουστος Κορτώ 

Εκδόσεις Πατάκη

Στις γυναίκες που επέζησαν

Στις γυναίκες που δεν επέζησαν

Η δύναμη σας

Η μνήμη σας

Ιερή

Αύγουστος Κορτώ

"Η μικρή λέξη αγάπη" είναι το τελευταίο βιβλίο του Αυγούστου Κορτώ.

Ένα βιβλίο για τη γυναικεία κακοποίηση.

Ένα βιβλίο τόσο δυνατό, που θα στοιχειώσει τον ύπνο σας. 

Δεν είναι από αυτά που θα διαβάσει κάποιος, για να χαλαρώσει. 

Η ιστορία της Μάντιας αλλά και της μητέρας της, Δώρας, είναι μια ιστορία κακοποίησης. 

Από αυτές που ξέρουμε, από αυτές που έχουμε ακούσει, από αυτές που καταλήγουν στον φόνο. 

Είναι η ιστορία της φίλης μας, της αδερφής μας, μιας γειτόνισσας που δεν μπορέσαμε να βοηθήσουμε, για να μην μπλέξουμε.

Γραμμένο χωρίς θυμό, χωρίς να σχολιάζει ή να ολισθαίνει σε στείρο διδακτισμο, ο συγγραφέας καταφέρνει να μας βάλει στη θέση των γυναικών που κακοποιήθηκαν.

Ένα βιβλίο τόσο μέσα σε όλη την κατάσταση που βιώνει το θύμα, που κάνει το δέρμα να πονάει. Κάθε γροθιά πέφτει στον αναγνώστη, κάθε μελανιά τσούζει το δέρμα σου, κάθε σφαλιάρα ακούγεται και πονάει.

Η ιστορία είναι βασανιστική αλλά δε θες να αφήσεις το βιβλίο...

Από την άλλη δεν είναι ένα βιβλίο που προσπαθεί να δώσει λύση στο πρόβλημα. 

Δε θα σου υποδείξει τι πρέπει να κάνεις. 

Διαβάζεις για τον πόνο, για τη φυλακή από την οποία δε θα ξεφύγεις εύκολα, για τα σημάδια που δεν πρέπει να αγνοείς. 

Θα διαβάσεις για τη θέση της γυναίκας που δεν αλλάζει, όσο ακόμα υπάρχουν μανάδες που μεγαλώνουν άνδρες χωρίς σεβασμό, όχι μόνο απέναντι στη γυναίκα, αλλά προς κάθε ύπαρξη. Όσο ακόμα δικαιολογούμε μια βρισιά, μια σφαλιάρα, την καταπάτηση κάθε ελευθερίας σε μια σχέση. Όσο δε μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι είμαστε ίσοι, ότι η βία δεν είναι μαγκιά, δεν είναι δύναμη.

Το βιβλίο αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω!

Μπορώ να πω πολλά ακόμη. Δε φτάνουν όμως.

Πολλά, πολλά συγχαρητήρια στον αγαπημένο συγγραφέα!

Για να νιώσει κάποιος το μεγαλείο αυτού του βιβλίου, δεν έχει παρά να το ανοίξει.

"Ο άντρας υπάρχει. Η γυναίκα υπάρχει για να..."

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Έµαθα να βάφοµαι για να κρύβω τις µελανιές.

Η Μάντια διδάχτηκε τη βία από µικρή: την είδε στο πρησµένο πρόσωπο της µάνας της, την υπέµεινε απ’ το χέρι του πατέρα της, που ήταν νόµος στο σπίτι.

Μεγάλωσε ανυπεράσπιστη: στη γενέτειρά της, µια κωµόπολη της Ηµαθίας, ο κόσµος δεν ανακατευόταν στα οικογενειακά του άλλου.

Έτσι, όταν στα δεκαοχτώ γνωρίζει τον Άκη, φιλόλογο απ’ τη Σαλονίκη, αποφασίζει να το σκάσει, να αναζητήσει την τρυφερότητα, την ανεξαρτησία – να ζήσει ελεύθερη, χωρίς φόβο, πόνο και ντροπή.

Όµως η βία έχει πολλά πρόσωπα, και πριν κοπάσει ο έρωτας, η Μάντια γνωρίζει το χειρότερο απ’ όλα: αυτό που υποδύεται την αγάπη.

Στην άλλη όχθη της ζωής, αφηγείται τις δοκιµασίες και τις χαρές της, τα δώρα που της χάρισε και της έκλεψε η µοίρα. Μιλά για όσα έκανε κι όσα µετάνιωσε, για τη δύναµη που βρήκε µέσα της ακόµα και στις εσχατιές της απελπισίας.

Μια ιστορία για την αγριότητα της διπλανής πόρτας και για το κόστος της επιβίωσης.

Για την αγάπη, που θέλει θυσίες για να µην είναι µόνο µια λέξη.

Δεσποινίς Όστεν

 "Δεσποινίς Όστεν. Μια ζωή στη σκιά της αδερφής μου, Τζέην"

HORNBY GILL/ ΧΟΡΝΜΠΙ ΓΚΙΛ

Εκδόσεις Ιβίσκος 

Η Τζέιν Όστεν είναι γνωστή συγγραφέας και μας έχει χαρίσει έξι υπέροχα κλασσικά μυθιστορήματα.

Ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή της, ήταν η αδερφή της Κασσάντρα.

Στο μυθιστόρημα "Δεσποινίς Όστεν" βλέπουμε την ζωή της Κασσάντρα μετά τον θάνατο της Τζέιν.

Για να διατηρηθεί το καλό όνομα της οικογένειας και της αδερφής της, η Κασσάντρα συνεχίζει την ζωή της στην σκιά

Η ίδια και η Τζέην είχαν προσωπική αλληλογραφία με το πρεσβυτέριο του Κίντμπερι, το οποίο εγκαταλείπεται από την μοναδική κάτοικο του.

Αυτό που πρέπει να κάνει η Κάσι είναι να βρει αυτές τις επιστολές για να διατηρηθεί η υστεροφημία της αδερφής της.

Σε αυτή την προσπάθεια θα ανακαλύψει κρυμμένα μυστικά και θα έρθει αντιμέτωπη με ένα σημαντικό δίλημμα. 

Η αφήγηση κινείται σε δύο χρόνους. Η συγγραφέας μας συστήνει την άγνωστη Όστεν και μας μεταφέρει σε άλλες εποχές.

Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει σημείωμα της συγγραφέως, που εξηγεί στον αναγνώστη τα πάντα για τις επιστολές.

Ένα απολαυστικό μυθιστόρημα, που συγκινεί και δεν αφήνει τον αναγνώστη αδιάφορο.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Ποιος κοίταξε μία ηλικιωμένη κυρία και είδε σ' αυτήν τη νεαρή ηρωίδα που ήταν κάποτε; Αγγλία, 1840. Επί δύο δεκαετίες μετά τον θάνατο της αγαπημένης της αδελφής Τζέιν, η Κασάντρα Όστεν έζησε μόνη, περνώντας τις ημέρες της κάνοντας επισκέψεις σε φίλους και συγγενείς και δουλεύοντας ήσυχα και εσκεμμένα προκειμένου να διατηρήσει την υπόληψη της αδελφής της. Τώρα, έχοντας περάσει τα εξήντα και όντας όλο και πιο ευάλωτη, η Κασάντρα πάει να μείνει με τους Φάουλ του Κίντμπερι, την οικογένεια του εδώ και πολλά χρόνια πεθαμένου αρραβωνιαστικού της, προκειμένου να ψάξει έναν κρυμμένο θησαυρό από επιστολές της Τζέιν. Αποφεύγοντας την οικοδέσποινα και μια υπηρέτρια που χώνει τη μύτη της παντού, η Κασάντρα εντοπίζει τελικά τις επιστολές και έρχεται αντιμέτωπη με τα μυστικά που κουβαλάνε, μυστικά όχι μόνο για την Τζέιν, αλλά και για την ίδια την Κασάντρα. Θα αποκαλύψει η Κασάντρα τις πλέον ιδιωτικές λεπτομέρειες της ζωής της στον κόσμο ή θα παραδώσει την κληρονομιά της αδελφής της στις φλόγες; Κινούμενο μπρος και πίσω μεταξύ του πρεσβυτέριου και των ζωντανών αναμνήσεων της Κασάντρα από τα χρόνια της με την Τζέιν, συνυφασμένων με τις εξόχως αναπλασμένες χαμένες επιστολές της Τζέιν, το "Δεσποινίς Όστεν" είναι η ανείπωτη ιστορία του πιο σημαντικού προσώπου στη ζωή της Τζέιν. Με εξαιρετική ενσυναίσθηση, συναισθηματική πολυπλοκότητα και ευφυΐα, η Γκιλ Χόρνμπι αποδίδει επιτέλους στην Κασάντρα τιμή, ζωντανεύοντας μια γυναίκα τόσο σαγηνευτική, όσο κάθε ηρωίδα της Όστεν.

"Ο άντρας μου"

 "Ο άντρας μου"

Rumena Bužarovska 

Βιβλιοπωλείο Gutenberg 

Τα διηγήματα της συγγραφέως μιλούν για τις σχέσεις των ανθρώπων που συγκροτούν μια οικογένεια. Κυρίως για την σχέση μεταξύ ανδρών και γυναικών. Σχέσεις με προβλήματα, που έχουν ξεκινήσει από έρωτα και έχουν φθαρεί στην πορεία του χρόνου.

Η Bužarovska θίγει τη θέση της σημερινής γυναίκας στην κοινωνία. Μια θέση που αλλοιώνεται από την στιγμή που "ανοίκει" σε έναν άντρα και που γίνεται μητέρα. Μίλα για την μητρότητα, για τα λάθη, για τις απιστίες, για την αγάπη, για τις θυσίες της.

Οι ιστορίες των γυναικών αυτών είναι οικίες. Με τρόπο σκληρό και πέρα για πέρα αληθινό η συγγραφέας δεν διστάζει να περιγράψει την καθημερινότητα τους. Μέσα σε αυτά τα διηγήματα θα βρούμε κομμάτια της ζωής μας, των ιστοριών της μητέρας μας, της φίλης, της αδερφής μας. Όλων των γυναικών που έζησαν μια σχέση ή έναν γάμο.

Η Σκοπιανή συγγραφέας δίνει φωνή στις έντεκα γυναίκες που περιγράφουν τα βιώματα τους δίπλα σε άντρες χειριστικους, φαντασμενους, αδιάφορους, άπιστους, αλλά και για τα δικά τους πάθη, για την αλλοίωση του χαρακτήρα τους και για τα βάρη που σηκώνουν στις πλάτες τους. Καλές ή κακές, μιλούν όλες με μια ειλικρίνεια που δεν αφήνει αδιάφορο τον αναγνώστη.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Περιγραφή

Έντεκα γυναίκες μιλούν χωρίς ταμπού για την καθημερινότητά τους και τη σχέση με τους συντρόφους τους. Οι αφηγήτριες πλάθουν με τρόπο ανελέητο τα πορτρέτα των ανδρών παρουσιάζοντας τα ελαττώματά τους −μοιχοί, χειριστικοί, υποκριτές, βάναυσοι, απατεώνες, φαντασμένοι−, ενώ αποκαλύπτουν με τόλμη και τον εαυτό τους: τα σχέδια της ζωής τους, τις ήττες, τις ελπίδες, τις ψευδαισθήσεις, αλλά και τις αδυναμίες τους.

Έντεκα ιστορίες, έντεκα παραλλαγές της πατριαρχίας, άλλοτε σκληρά ρεαλιστικές, άλλοτε σουρεαλιστικές ακόμα και αστείες, από τη Ρούμενα Μπουζάροφσκα (γενν. 1981), μια από τις πιο επιτυχημένες και αναγνωρίσιμες συγγραφείς στα Βαλκάνια. Το βιβλίο Ο άντρας μου έχει ήδη μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και έχει εκδοθεί από μεγάλους και ιστορικούς εκδοτικούς οίκους.

"Τα βασίλεια"

 "Τα βασίλεια"

Αλέξανδρος Καψοκόλης 

Εκδόσεις Βακχικόν 

Είμαι λάτρης των βιβλίων και λάτρης των παραμυθιών. Παίρνοντας στα χέρια μου το βιβλίο του Αλέξανδρου ήξερα ότι θα διαβάσω κάτι καλό αφού το πρώτο μυθιστόρημα του "Άβατο. Η ματωμένη Γη" ήταν εξαιρετικό"

Από την δυστοπία περνάει με άνεση σε ένα βιβλίο φαντασίας και πλάθει κόσμους μιας άλλης εποχής.  

Βίαιοι πόλεμοι, σκληρές μάχες, δίψα για εκδίκηση και φόβος, βασιλιάδες και πολεμιστές γεμίζουν τις σελίδες του βιβλίου.

Για ακόμη μια φορά στο βιβλίο ο χρόνος δεν προσδιορίζεται. Ο αναγνώστης θα διαβάσει για την ανισότητα, την αξία της αυτοσυγκράτησης, της ευγένειας, του σεβασμού σε αυτό το επικό μυθιστόρημα. Αν και στο βιβλιο περιγράφεται μια άλλη εποχή, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ήρωες, δεν διαφέρει πολύ απο αυτά της σύγχρονης εποχής.

Υπέροχη πινελιά είναι τα πέντε σκίτσα 

Ένα πολύ ωραίο βιβλίο που είμαι σίγουρη ότι θα αγαπηθεί! 

Πολλά πολλά συγχαρητήρια Αλέξανδρε για ακόμη μια φορά.

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Έτσι πέφτουν τα Βασίλεια, σκέφτηκε ο Καπετάνιος και χάιδεψε το κομμάτι ξύλου που του είχε αφήσει η μητέρα του και το είχε συνέχεια κρεμασμένο στον λαιμό του.

Έτσι μοιάζει η κόλαση από ψηλά, σκέφτηκε ο Ντορφ και λιποθύμησε πάνω στον σταυρό που τον είχαν καρφωμένο.

Ίσως αυτή τελικά να ήταν και η πραγματική τέχνη του πολέμου, έστω και με μια παραλλαγή: Να γνωρίζεις καλά τον εχθρό σου, αλλά ακόμη καλύτερα να μη γνωρίζεις ποτέ τον πραγματικό εχθρό σου.

Όλοι εναντίον όλων, αυτή ήταν η λύση;

Τα δώδεκα Βασίλεια δημιουργήθηκαν σε έναν τόπο αρκετά πλούσιο και απέραντο. Έπειτα από αμέτρητους πολέμους, οι άνθρωποι των Βασιλείων αυτών κατάφεραν να συνυπάρχουν ειρηνικά μεταξύ τους. Μοναδικός εχθρός τους πλέον ήταν οι βάρβαρες φυλές των Κάτω Χωρών και αυτό που τους χώριζε και τους προστάτευε από εκείνους ήταν η απέραντη θάλασσα που είχαν αναμεσά τους. Όσες φορές την είχαν διασχίσει οι βάρβαροι με σκοπό να τους κατακτήσουν, κατέληγαν να επιστρέφουν ηττημένοι, με βαριές απώλειες. Η τελευταία φορά όμως που το επιχειρούν διαφέρει από τις προηγούμενες. Ένας νέος αρχηγός τούς οδηγεί, και ίσως καταφέρει να αλλάξει την ιστορία των Βασιλείων μια για πάντα.

Η εκδίκηση της σβούρας

 "Η εκδίκηση της σβούρας"

Aris Pachis 

Eκδόσεις Λυκόφως 

Η εκδίκηση της σβούρας είναι το πρώτο μυθιστόρημα του ανερχόμενου συγγραφέα Άρη Παχή. 

Οι ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι που παλεύουν με την δυστυχία. Η κληρονομιά τους είναι πόνος και εκφράζεται με οργή και βία. Ακόμα και στο καλό απαντούν αντιδραστικά σαν να μην μπορούν να συγχωρέσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Αντιήρωες που ζουν στο περιθώριο, που οι πράξεις τους επηρεάζουν τις ζωές αθώων και που δεν ενδιαφέρονται παρά μόνο για το ατομικό τους συμφέρον. 

Φανερά επηρεασμένος από τον μεγάλο Ντοστογιέφσκι, ο Πάχης φτιάχνει μια ιστορία για την ζωή, όπως ακριβώς είναι. Μέσα από την φαντασία του, πηγάζει η ανάγκη για αλήθεια και ο αναγνώστης θα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος αν επιλέξει να διαβάσει αυτό το βιβλίο. Τα καλά και τα άσχημα της ζωής και των ανθρώπων, τα πάθη τους και τον εγωισμό τους σε ένα μυθιστόρημα πολύ καλογραμμένο.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ένα πρωινό, στις αρχές δεκαετίας του 1980, στη σοβιετική Ρωσία, στο χωριό Κχοτζ, ο Αρκάδιος Κωνσταντίνοφ ξυπνάει ως συνήθως βαρύς μετά το νυχτερινό του μεθύσι και απογοητευμένος για τη ζωή του. Οι συνθήκες θα γίνουν ακόμα χειρότερες όταν τον επισκεφτεί ο Σκαντζόχοιρος, τσιράκι του αδίστακτου τοκογλύφου με το παρατσούκλι κύριος Δανιήλ, για να απαιτήσει απειλητικά την εξόφληση ενός παλιού χρέους.

Χωρίς ο Αρκάδιος να το γνωρίζει, εκείνη τη μέρα καθ' οδόν προς το σπίτι του βρίσκονται ο γιος του Αλεξάντρ με τη σύντροφό του Ντάρια, για να του ανακοινώσουν ότι περιμένουν παιδί. Ο Αρκάδιος τους υποδέχεται με τρεις σφαίρες που θα αποκαλύψουν τη σκοτεινιά της ανθρώπινης ψυχής.

Ένα μυθιστόρημα για τους απόκληρους της ζωής, ανθρώπους προδομένους, τσακισμένους από τα πάθη τους, με αίμα που βράζει για ΕΚΔΙΚΗΣΗ.

"Το τραγούδι του Σόλομον"

 "Το τραγούδι του Σόλομον"

Toni Morrison

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 

Το τραγούδι του Σόλομον δεν είναι ένα βιβλίο που θα το διαβάσει κάποιος μια φορά. Είναι απο αυτά που απαιτούν την εκ νεου ανάγνωση  για να απορροφήσει κανείς τις λεπτομέρειες του.

Σε αυτήν την ιστορία δεν υπάρχουν λευκοί ήρωες. Το μυθιστόρημα αναφέρεται σε μαύρους και στον τρόπο που αλληλεπιδρούν στην καθημερινότητα τους.

Το μυθιστόρημα καλύπτει τα χρόνια από το 1930 έως το 1960 στην Αμερική. Κεντρικός ήρωας είναι ο Μιλκμαν, γιος πλούσιου γαιοκτήμονα, ένας νεαρός προνομιούχος, εγωιστής που ανακαλύπτει την ιστορία της οικογένειας του.  Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να απαλλαγεί από τον καταπιεστικό πατέρα του.

Στην πορεία της ανάγνωσης η Μόρισον οδηγεί τον Μιλκμαν στην ενηλικίωση γυρνώντας τακτικά στο παρελθόν, χαρίζοντας έτσι στον αναγνώστη κομμάτια από την πορεία του ήρωα. Η αφήγηση γίνεται σε τρίτο πρόσωπο ενώ δεν λείπει και το πρώτο πρόσωπο.

Η Τόνι Μόρισον χρησιμοποιεί ονόματα από την Βίβλο για τους ήρωες της, χωρίς να μοιάζουν στην πραγματικότητα με τους βιβλικούς χαρακτήρες. Ακόμα και o τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στο Άσμα ασμάτων.

Η συγγραφέας χρησιμοποιεί μαγικό ρεαλισμό για να περιγράψει ήχους και μυρωδιές και για να συνδιάσει αυτά τα στοιχεία με την αναζήτηση της ταυτότητας του Μιλκμαν.

Αν και οι περισσότεροι χαρακτήρες του βιβλίου είναι άνδρες, οι γυναικείοι χαρακτήρες και ιδιαίτερα η Πιλάτες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ιστορία. Οι γυναίκες αποτελούν πρότυπα και καθορίζουν την ζωή του Μιλκμαν. Σε αυτό το μυθιστόρημα ενηλικίωσης, ο αναγνώστης θα κάνει ένα  ταξίδι για τον τρόπο που ανακαλύπτουμε ποιοι είμαστε. 

Δεν είναι ένα απλό βιβλίο. Είναι γεμάτο συμβολισμούς και απαιτεί συγκέντρωση και χρόνο. Σίγουρα δεύτερη και τρίτη ανάγνωση. Δίκαια λοιπόν θεωρείται ένα από τα κορυφαία της παγκόσμιας λογοτεχνίας 

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Το Τραγούδι του Σόλομον είναι ένα μυθιστόρημα τεράστιας ομορφιάς και δύναμης για έναν μαγικό κόσμο τεσσάρων γενεών Αφροαμερικανών: ο Μίλκμαν Ντεντ, γόνος της πλουσιότερης μαύρης οικογένειας κάποιας πόλης των μεσοδυτικών ΗΠΑ, γεννιέται την ώρα που ένας εκκεντρικός γείτονας, στη μάταιη προσπάθειά του να πετάξει, πέφτει από μια στέγη και σκοτώνεται. Η άτυχη αυτή πτήση θα στοιχειώσει τη ζωή του, καθώς ο Μίλκμαν μεγαλώνει σε ένα σπίτι στοιχειωμένο από τον θάνατο, αλλά και από την απληστία του πατέρα του, παρέα με τις σιωπηλές αδελφές του και την παράξενα παθητική μητέρα του. Καθώς ο Μίλκμαν θα ταξιδεύει αναζητώντας τις ρίζες του, η Μόρισον θα μας εισάγει ολοένα και πιο βαθιά στον πολύπλοκο και αντιφατικό κόσμο των Αφροαμερικανών της μεταπολεμικής Αμερικής, έναν κόσμο όπου συμβιώνουν άνθρωποι του μόχθου και προφήτες, επαναστάτες και συμβιβασμένοι, ψεύτες και δολοφόνοι, άγιοι και δαίμονες. Ένα ταξίδι μύησης και ενηλικίωσης, γραμμένο με την τόλμη ενός Σολ Μπέλοου ή ενός Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, αλλά πάνω απ' όλα με την καταπληκτική, λυρική πένα μιας μεγάλης νομπελίστριας. 

«Στο Τραγούδι του Σόλομον ο ήρωας αναζητεί τις χαμένες ρίζες και τη σύνδεση με τον κόσμο και τη ζωή ώστε να μπορέσει να υπάρξει και να δημιουργήσει. Σ’ αυτό το μυθιστόρημα που αφορά περισσότερο τους γενάρχες, τους πατέρες και τους γιους, η Τόνι Μόρισον δεν παύει στιγμή να εξερευνά και τη μοίρα των γυναικών. Εμβληματικό μυθιστόρημα της αφροαμερικανικής λογοτεχνίας, το Τραγούδι του Σόλομον ενσωματώνει μοτίβα, μύθους και παραδόσεις της μαύρης κουλτούρας διερευνώντας τον ρόλο και τη λειτουργία τους μέσα σ’ έναν κόσμο λευκής κυριαρχίας. Το αξιακό φορτίο της μαύρης φυλής παρουσιάζεται ως μια διαρκής παρακαταθήκη ανθρωπισμού αλλά και αγωνιστικότητας, που μπορεί να ενδυναμώσει, να θωρακίσει και να εμπνεύσει παράγοντας ισχυρά αντισώματα απέναντι στην κάθε είδους αλλοτρίωση και ηθική διάβρωση». (Νίκη Κώτσιου, bookpress.gr, 27/06/2021)

"Είναι υπέροχο να διαβάζεις και να ξαναδιαβάζεις τα μυθιστορήματα της Τόνι Μόρισον - όλα τους έξοχες αφηγήσεις που ισορροπούν στην κόψη του υπερβατικού". (BARACK OBAMA)

"Η Μόρισον μας αφήνει έκθαμβους... Με το ακονισμένο της αυτί αφουγκράζεται τη μουσική της μαύρης ομιλίας και τη χρησιμοποιεί σαν υπόβαθρο για να δημιουργήσει έξοχους χαρακτήρες και να προσφέρει μερικούς από τους πιο ζωντανούς διαλόγους στη σύγχρονη λογοτεχνία". (THE NATION)

"Η Τόνι Μόρισον δημιούργησε έναν γοητευτικό κόσμο... Είναι η πιο ευαίσθητη λυρική συγγραφέας της εποχής μας". (THE PHILADELPHIA INQUIRER)

"Η Τόνι Μόρισον μπαινοβγαίνει με άνεση στις ζωές και στις σκέψεις των ηρώων της, ξεφαντώνοντας με τον ήχο των φωνών τους αλλά και της δικής της φωνής, η οποία τις απηχεί και τις επεξεργάζεται". (THE NEW YORKER)

Τα χρώματα έχουν πόλεμο

Τα χρώματα έχουν πόλεμο - Μάριος Μάζαρης

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος

Εικονογράφηση: Ιφιγένεια Καμπέρη

Οι μπογιές το έσκασαν από το κουτί κι έχουν πόλεμο. Άλλες ψηλότερες κι άλλες μικρότερες, άλλες πιο όμορφες κι άλλες ταλαιπωρημένες.Ποια είναι η καλύτερη; ποια η πιο χρήσιμη;

Πώς θα ζωγραφίσουμε τη θάλασσα ή τον ουρανό χωρίς το μπλε χρώμα και πώς τον ήλιο χωρίς το κίτρινο;
Υπάρχουν χρώματα που είναι για αγόρια και χρώματα για κορίτσια;

Το βιβλίο αυτό μου θύμισε μια ιστορία με την κόρη μου όταν ήταν πιο μικρή. Μια μέρα , ζωγράφισε έναν αρκούδο και τον χρωμάτισε ροζ. Τότε, με το ενήλικο, ρεαλιστικό και "προσγειωμένο" μυαλό μου , της είχα πει : "Δεν υπάρχουν ροζ αρκούδες" και η φυσική απάντησή της ήταν:εγώ την θέλω ροζ την δική μου αρκούδα.

Σε ποιο ακριβώς σημείο της ζωής μας χάνουμε την φαντασία μας και σταματάμε να δίνουμε χρώματα στα όνειρά μας;

"Τα χρώματα έχουν πόλεμο" είναι ένα όμορφο παιδικό βιβλίο που θα μας δώσει την ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά μας για την διαφορετικότητα αλλά και τη δυνατότητα να αφήνουμε τη φαντασία μας ελεύθερη. Αυτή την φαντασία που ειδικά στα μικρά τους μυαλουδάκια καλπάζει ανεξέλεγκτη και με ρυθμούς που εμείς οι ενήλικες δεν μπορούμε ούτε να προλάβουμε αλλά ούτε καν να αντιληφθούμε.

Ένα βιβλίο που καταρρίπτει τα στερεότυπα κάθε είδους. Μέσα σε λίγες μόνο γραμμές είναι ικανό να διδάξει τους μικρούς μας φίλους, να περάσει όμορφα μηνύματα και να τους διασκεδάσει με όμορφες εικόνες, χιούμορ και πολλά πολλά χρώματα.

Ένα βιβλίο που θα παρακινήσει τα παιδιά μας να εκφραστούν μέσα από τη ζωγραφική και να εξωτερικεύουν ό,τι νιώθουν με όποιο τρόπο μπορούν.

" Ίσως δεν έχει τόσο σημασία τι χρώμα ζωγραφίζει κάποιος το καθετί, τι να πω! Αρκεί που ζωγραφίζει."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ένα πράσινο σύννεφο και μια κίτρινη θάλασσα, μια μπλε φράουλα κι ένας ροζ βάτραχος, πλάσματα μπερδεμένα αναζητούν το χρώμα που τους ταιριάζει. Ή μήπως δεν υπάρχει χρώμα που να ταιριάζει;

Ένα ταξίδι προς το φως μέσα από τα μάτια αυτών που στέκονται σε προφανείς εξηγήσεις.

Μια ιστορία σαν σιωπηλός ύμνος στην ανθρώπινη φύση, που έχει ανάγκη το χρώμα… ακόμα κι όταν δεν το έχει ανάγκη.

Το Σύνδρομο του Μεσσία

Το Σύνδρομο του Μεσσία - Ηλίας Μωραΐτης

Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή 

Το σύνδρομο του Μεσσία είναι η επιθυμία του ατόμου να βοηθάει τους άλλους, πολλές φορές εις βάρος του εαυτού του. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν απλή καλοσύνη, όμως όταν ξεφεύγει από τα όρια της αγάπης και της δοτικότητας και μπορεί να επιφέρει άσχημα αποτελέσματα στο άτομο και το περιβάλλον του , τότε αποτελεί ψυχιατρική νόσο , δύσκολη να γίνει αντιληπτή και να αντιμετωπιστεί.

Πριν ακόμα ανοίξω το βιβλίο , βλέποντας το σύνδρομο του Μεσσία στον τίτλο του, μπήκα στον πειρασμό να ψάξω για το σύνδρομο αυτό. Αμέσως κατάλαβα πως το βιβλίο που επρόκειτο  να διαβάσω θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον αφού ήθελα πολύ να βυθιστώ στις σελίδες του και να "εισπνεύσω" την υπόθεσή του.

Καταρχάς και σε αυτό το βιβλίο ο Ηλίας Μωραΐτης αποδεικνύει πως είναι άριστος χειριστής της γλώσσας. Πολύ καλά γραμμένο , με πλούσιο λεξιλόγιο και προσεγμένους διαλόγους, είναι το πρώτο που θα παρατηρήσει κανείς μόλις αρχίσει να διαβάζει.

Παρόλο που το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία των αστυνομικών μυθιστορημάτων, προσωπικά θεωρώ πως είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Με σιγουριά μπορώ να πω πως είναι τελείως διαφορετικό από τα αστυνομικά που έχουμε συναντήσει μέχρι τώρα.Εδώ δε θα βρούμε τα συνηθισμένα κλισέ των βιβλίων του είδους.

Υπάρχει έγκλημα;
Ναι , φυσικά, και όχι μόνο ένα αλλά περισσότερα.
Υπάρχουν ένοχοι; ντετέκτιβ κι αστυνομική έρευνα;
Εννοείται πως υπάρχουν όλα αυτά.

Τι είναι τότε αυτό που το κάνει διαφορετικό;

Η πρωτοτυπία του βασίζεται στο γεγονός οτι ο αναγνώστης παρακολουθεί τη λύση του γρίφου από την πλευρά του βασικού υπόπτου κι όχι από την πλευρά της αστυνομίας. Ενός υπόπτου που σχετίζεται με τα θύματα αλλά ούτε ο ίδιος γνωρίζει εαν έχει διαπράξει τα εγκλήματα ή οχι,μιας και πάσχει από βαριά μορφή σχιζοφρένειας. Ο αναγνώστης εισβάλλει στο μυαλό ενός άρρωστου ατόμου, πασχίζει μαζί του να μάθει την αλήθεια και να ισορροπήσει ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.

" Ο πόνος είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ζωής. Υπάρχει, άραγε , κάτι πιο ζωντανό από ένα πλάσμα που υποφέρει; "

Ο Ηλίας Μωραΐτης , φαίνεται να έχει κάνει εκτενή έρευνα και να γνωρίζει καλά πολλά από τα βασικά χαρακτηριστικά των ψυχικών νοσημάτων Προσεγγίζει τον ήρωα και την ασθένεια με συμπόνια και σεβασμό. Γράφει σε πρώτο πρόσωπο και συχνά χρησιμοποιεί μικροπερίοδο λόγο κι έτσι καταφέρνει να αποδίδει με ακρίβεια τις σκέψεις του, τους προβληματισμούς του και τη μάχη που γίνεται μέσα σε ένα άρρωστο μυαλό. Αλλά και την ανάγκη της φαρμακευτικής αγωγής,της ιατρικής παρακολούθησης και της αποδοχής από το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον.

Όποιος έχει διαβάσει κι άλλα βιβλία του συγγραφέα στο παρελθόν, γνωρίζει πως τίποτα , καμιά σκηνή , καμία λέξη , δεν έχει τοποθετηθεί εκεί τυχαία. Κάθε λέξη μετράει και παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας , κάτι που το καταλαβαίνει κανείς όταν το κουβάρι της λύσης του γρίφου αρχίζει να ξετυλίγεται.

Εντυπωσιακό είναι , πως ειδικά στις πρώτες σελίδες, θα συναντήσει κανείς μικρές φιλοσοφικές σκέψεις σχετικά με τον άνθρωπο , τη θρησκεία , τις φιλοδοξίες και την αγάπη. Την αληθινή αγάπη προς τον άνθρωπο. Και όταν φτάσει στην τελευταία σελίδα του ,θα συνειδητοποιήσει πως αυτό είναι και το βασικό  νόημα του βιβλίου και η κεντρική ιδέα του. Πολλά δηλαδή κοινωνικά και φιλοσοφικά νοήματα κρυμμένα και διασκορπισμένα μέσα σε μια ευκολοδιάβαστη αστυνομική υπόθεση.

" Γιατί, αν μη τι άλλο, θέλει μεγάλο ψυχικό σθένος για να βαδίσει κανείς το μοναχικό δρόμο της αθεΐας. Να ξέρει πως δεν μπορεί να βασιστεί στη βοήθεια κάποιου θεού , ούτε να ελπίζει στη δύναμη ενός θαύματος.Και σίγουρα θέλει ακόμα περισσότερη δύναμη για να πείσει τον εαυτό του πως ο θάνατος θα σηματοδοτήσει και το οριστικό τέλος της ύπαρξής του."

Είναι γρήγορο , γεμάτο ανατροπές , αγωνία,τέχνη,φιλοσοφία και μια υπόθεση που διαβάζεται μονορούφι.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ιωάννινα, αρχές δεκαετίας του ΄80.

Την πόλη συγκλονίζουν οι φρικτές δολοφονίες τριών γυναικών. Ο ζωγράφος Άγγελος Αλεξάκης, έρµαιο της βαριάς ψυχικής νόσου που τον βασανίζει, παλεύει µε το άρρωστο µυαλό του, πασχίζοντας να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέµα. Όµως, η παραληρηµατική ζωή του θα οδηγηθεί σε ακόµα πιο σκοτεινές ατραπούς, όταν θα µπει στο στόχαστρο της αστυνοµίας ως ο βασικός ύποπτος για τα τρία εγκλήµατα. Ο Άγγελος είναι πλέον αναγκασµένος να ανακαλύψει µόνος του την αλήθεια, αποδεικνύοντας σε όλους, και κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό, πως είναι αθώος. Σύµµαχός του σε αυτή τη σκληρή µάχη στέκεται ο διακεκριµένος ψυχίατρος δόκτορας Λεβύ. Ταυτόχρονα, αινιγµατικά πρόσωπα εισβάλλουν στη ζωή του Άγγελου. Καχύποπτοι αστυνοµικοί, ένας ντετέκτιβ µε σκοτεινό παρελθόν, µια µυστηριώδης φοιτήτρια ιατρικής, ένας εκκεντρικός συλλέκτης έργων Τέχνης και µια φιλόδοξη ιδιοκτήτρια γκαλερί, µετατρέπουν την προσπάθεια του Άγγελου για την αποκάλυψη της αλήθειας σε δυσεπίλυτο γρίφο. Σ’ έναν γρίφο στον οποίο η µαρτυρική ζωή του ψυχικά άρρωστου ανθρώπου, ο έρωτας, το πάθος για την Τέχνη, τα αρχέγονα ερωτήµατα της ανθρώπινης ύπαρξης, η αιώνια πάλη του καλού µε το κακό, καθώς και η λυτρωτική δύναµη της αληθινής αγάπης καθορίζουν τους ήρωες του έργου, συνθέτοντας ένα πολυδιάστατο και βαθύ ψυχολογικό θρίλερ.

Τρεις γυναικοκτονίες, ένας ασθενής µε ψυχασθένεια και οι υποψίες που τον κυκλώνουν, σε ένα αστυνοµικό µυθιστόρηµα από τον συγγραφέα του bestseller «Ο Σκακιστής».