Το μονοπάτι της ζωής

Το μονοπάτι της ζωής - Ελένη Μπίνου

Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

Η Αγγελική, βιώνει την εγκατάλειψη από μωρό όταν η μητέρα της αποφασίζει πως ένα παιδί θα ειναι εμπόδιο στην ευτυχία της κι εξαφανίζεται. Την ημέρα της αποφοίτησής ένας νεαρός την πλησιάζει και συνάπτουν σχέση. Ολα δείχνουν ονειρεμένα ώσπου η μοίρα έχει άλλα σχέδια για τις ζωές των δύο νεαρών. Παράλληλα, κάπου μακρυά , η μητέρα της, Ζωή, κυνηγάει το όνειρό της και δεν επιτρέπει σε τίποτα να σταματήσει την τροχιά που έχει η ίδια διαγράψει.Μάνα και κόρη, καλούνται να πάρουν αποφάσεις καθοριστικές για την ζωή τους.Δύο γυναικες , που ακολουθούν διαφορετικά μονοπάτια με τις ιστορίες τους να συγκλίνουν σε ένα ανατρεπτικό φινάλε!!

Από τις πρώτες σελίδες νομίζει κανείς οτι θα διαβάσει ένα αισθηματικό βιβλίο. Μια ιστορία αγάπης μιας νεαρής κοπέλας που ερωτεύεται τον άντρα των ονείρων της. Γρήγορα όμως αντιλαμβάνεται πως δεν είναι μόνο αυτό. Το μονοπάτι της ζωή  είναι  ένα κοινωνικό μυθιστόρημα για την μητρότητα, την φιλία,την προδοσία και την δύναμη των ανθρώπων να συνεχίζουν έπειτα από δυσκολίες που φέρνει η ζωή.Χωρίς φυσικά να απουσιάζει και το ερωτικό στοιχείο , καθώς ο έρωτας και η μοίρα είναι αυτά που καθορίζουν τις ζωές των πρωταγωνιστών.

Η Ελένη Μπίνου γράφει αυτό το μυθιστόρημα με μπόλικη τρυφερότητα και αυτό φαίνεται κυρίως από την αγάπη που εμποτίζει ακόμα και στους " κακούς" χαρακτήρες του βιβλίου,ένας άντρας που φέρεται άσχημα σε μια γυναίκα, μια μάνα που έχει παρατήσει το παιδί της.Αλλά και την γλυκύτητα με την οποία είναι γραμμένοι οι διάλογοι μεταξύ των υπολοίπων.Δικαιολογεί και συγχωρεί τις ανθρώπινες αδυναμίες και δίνει μηνύματα και μαθήματα αισιοδοξίας και ελπίδας.

Οι ήρωες της συγγραφέως ερωτεύονται, κάνουν λάθη , συγχωρούν αλλά κυρίως δεν διστάζουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Πέφτουν αλλά ξανασηκώνονται,φοβούνται να εμπιστευτούν ξανά αλλά τολμούν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και να διεκδικήσουν αυτό που τους αξίζει.

Το βιβλίο διαβαζεται γρήγορα, έχει εναλλαγές στην πλοκή και μια υπόθεση που ρέει σαν νεράκι. Είναι πλούσιο σε εικόνες και συναισθήματα και ικανό να ταξιδέψει τον αναγνώστη στα μονοπάτια της ζωής. Έχει επίκεντρο τον άνθρωπο ,προάγει την ενσυναίσθηση και την συγχώρεση.

Ρ.Σ.

Αολουθήστε μας στο  Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

«Ξαφνικά, η γυναίκα γύρισε και τα µάτια της σκάλωσαν πάνω στην Αγγελική. Μάτια θλιµµένα, µάτια ίδια µε το γαλάζιο της θάλασσας, όµοια µε τα δικά της. Απέµειναν να κοιτάζουν η µία την άλλη, χωρίς να µπορούν να µιλήσουν. Ώσπου τα πόδια της γυναίκας λύγισαν κι έπεσε σαν πάνινη κούκλα, µπροστά στα σαστισµένα µάτια των δύο κοριτσιών».

Δύο γυναίκες, µια ιστορία…

Ζωή και Αγγελική. Μητέρα και κόρη. Διαφορετικές ζωές, αντίθετες προσωπικότητες. Μια κοινή µοίρα τις ορίζει, όµως οι προσωπικές τους αποφάσεις και επιλογές είναι εκείνες που θα προσδιορίσουν και θα σηµαδέψουν την πορεία τους στον χρόνο.

Πολλά χρόνια πριν, η Ζωή αποφάσισε να ακολουθήσει την καρδιά της και να µην αφήσει ένα παιδί που ήρθε στη ζωή της απρόσµενα να µπει εµπόδιο στα όνειρά της. Ήθελε να πετάξει ψηλά· και το κατάφερε, αν και το τίµηµα ήταν µεγάλο. Πολλά χρόνια µετά, η Αγγελική βρίσκεται στην ίδια θέση. Όµως εκείνη ακολουθεί τα όνειρά της µε συνοδοιπόρο την κόρη της. Μπροστά στις δυο γυναίκες ανοίγονται συνεχώς καινούρια µονοπάτια που καλούνται να ακολουθήσουν, µέχρι η µοίρα να τις ενώσει ξανά. Και τότε, κρυµµένες αλήθειες, ενοχές και σκοτεινά µυστικά βγαίνουν στο φως και συνταρακτικές αποκαλύψεις ανατρέπουν τις ζωές τους.

Οι εικόνες του παρελθόντος ζωντανεύουν και οι κοιµισµένες αναµνήσεις ξεχύνονται στους διαδρόµους του µυαλού, όταν οι δρόµοι τους ανταµώνουν. Τα αισθήµατά τους ξεκλειδώνουν και τις πληµµυρίζουν. Οι αντοχές τους δοκιµάζονται και τα όριά τους παραβιάζονται. Πόσο είναι τελικά έτοιµες γι’ αυτή την αναµέτρηση;

Το ”Μονοπάτι της Ζωής” είναι ένα συγκλονιστικό κοινωνικό μυθιστόρημα που αποπειράται να δώσει απάντηση σε υπαρξιακά ερωτήματα που πιθανότατα έχουν απασχολήσει όλους μας. Μπορούν άραγε οι καρδιές να ραγίσουν από ευτυχία; Μπορούν οι πονεµένες µνήµες να χαθούν στα ποτάµια της λήθης και το παρόν να παραµερίσει τα πέπλα του βασανισµένου παρελθόντος και να το ανατρέψει; Μπορεί µια πληγωµένη καρδιά να συγχωρήσει και αυτή η συγχώρεση να φέρει τελικά την πολυπόθητη λύτρωση;

Το αδύνατο

Το αδύνατο - Erri de Luca

Από τις εκδόσεις Κέλευθος

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, το όνομα του οποίου δεν μαθαίνουμε ποτέ, έχει υπάρξει ενεργό μέλος αντιστασιακής οργάνωσης και πιστός στις αξίες και στα πιστεύω του. Έχει εκτίσει την ποινή του στο παρελθόν κατηγορούμενος για πολιτικά εγκλήματα, έπειτα από την κατάδοσή του από ένα άλλο μέλος της οργάνωσης, σύντροφο και αδελφικό φίλο του πρώτου.

Όταν ενα πρωινό , χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, πηγαίνει για ορειβασία στο Περβάζι του Μπαντιαράκ, ένα δύσβατο σημείο όπου έμπειροι ορειβάτες προτιμούν για τις εξορμήσεις τους, βρίσκει τον καταδότη του νεκρό. Δίχως την ύπαρξη άλλου μάρτυρα και εξαιτίας του παρελθόντος, ανακρίνεται για την εξακρίβωση της αλήθειας.

Είναι σύμπτωση; Έχει συμβεί το αδύνατο ή πρόκειται για το τέλειο έγκλημα, μια πράξη εκδίκησης και αυτοδικίας;

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη τα οποία ο αναγνώστης διαβάζει παράλληλα. Το ένα είναι η ανακριτική διαδικασία όπου μέσα από ερωταπαντήσεις ο δικαστής προσπαθεί να αποσπάσει ομολογία από τον κατηγορούμενο για ένα έγκλημα που ο ίδιος αρνείται. Ανάμεσα στην ανάκριση, παρεμβάλλονται γράμματα τα οποία γράφει ο ίδιος μέσα από τη φυλακή προς της ερωμένη του, τα οποία περιλαμβάνουν την εξομολόγηση ενός έρωτα και την φυσική ανάγκη ενός φυλακισμένου να εκφράσει όλα αυτά που νιώθει.

Εδώ ο συγγραφέας κάνει κάτι εξαιρετικά ευφυές μπορώ να πω. Προσθέτει μια ερωτική ιστορία ανάμεσα στις σελίδες ενός πολιτικού βιβλίου και αυτό βοηθάει μεν τον αναγνώστη να μην κουράζεται κατά την ανάγνωσή του αλλά ταυτόχρονα δείχνει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο ενός αμετανόητου πολιτικού κρατούμενου.

Το αδύνατο είναι ένα ατμοσφαιρικό, σκοτεινό και καθηλωτικό βιβλίο με πολιτικό περιεχόμενο και με μια γραφή που αποδεικνύει το εξαιρετικό ταλέντο του Erri de Luca. Ένα απίστευτο ψυχογράφημα ενός ανθρώπου ,αντιεξουσιαστή κι αγωνιστή που δεν έχει τίποτα να χάσει,που αγαπάει την ελευθερία , και τη φύση  και μένει πιστός στις αρχές του. Ένας λογοτεχνικός ήρωας από τους ενδιαφέροντες που έχω συναντήσει τελευταία. Ένας ήρωας που ενώ έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη φυλακή, έχει υπάρξει περισσότερο ελεύθερος από πολλούς, απαλλαγμένος από βαρη που βαραίνουν τη συνείδησή του.

Είναι ένα βιβλίο για την αφοσίωση, τη φιλία , τη δικαιοσύνη που αξίζει να διαβαστεί και να συζητηθεί γιατί είναι από εκείνα τα βιβλία στα οποία ο κάθε αναγνώστης θα δώσει μια προσωπική και διαφορετική ερμηνεία. Είναι από εκείνα τα βιβλία που κάθε φορά που τα διαβάζει κανείς θα εντοπίζει κι άλλα σημεία στα οποία αξίζει να σταθεί.
Ένα βιβλίο για την προδοσία κι  όπως αυτή φαίνεται από διαφορετική οπτική γωνία, του ανακριτή και του ανακρινόμενου.

Ένα δυνατό βιβλίο για το αδύνατο!

Ρ.Σ. 

Ακολουθήστε μας στο  Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Ένας έμπειρος ορειβάτης, που έχει πληρώσει με πολυετή φυλάκιση για τη συμμετοχή του σε αντιεξουσιαστική οργάνωση, βρίσκεται στο ίδιο ορειβατικό μονοπάτι με τον πρώην συναγωνιστή του και καταδότη του. Και συμβαίνει το αδύνατο· Ο «προδότης» ανασύρεται νεκρός από το βάθος του γκρεμού.

Υπάρχει ένοχος;

Μέσα από τη διαδικασία μιας ανάκρισης ξεδιπλώνονται δύο διαφορετικές οπτικές της ηθικής, του αγώνα, της προδοσίας. Ανακριτής και κατηγορούμενος μάχονται καθένας για το δικό του δίκαιο.

Το Αδύνατο αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Erri de Luca, διότι συνδυάζει την ιδιαίτερη λογοτεχνική γραφή του με τον πολιτικό του λόγο.

Η Θεούσα

Η Θεούσα - Ζαχαρίας Στουφής

Από τις εκδόσεις ΑΩ

Αν κάτι πρέπει να γνωρίζεις για αυτό το βιβλίο,εσύ, που δεν το έχεις ξεκινήσει ακόμα, είναι ότι μόλις ανοίξεις την πρώτη σελίδα, δύσκολα θα καταφέρεις να το αφήσεις εαν δεν φτάσεις μέχρι το τέλος του.

Βγάλε από το μυαλό σου το πρώτο πράγμα που φαντάζεσαι οτι θα διαβάσεις μόλις βλέπεις τον τίτλο, ξέχνα και ό,τι έχεις διαβάσει μέχρι τώρα και βυθίσου στις σελίδες του για να απολαύσεις μια άκρως σκοτεινή,πλούσια,παράξενη και ανατρεπτική ιστορία.

Ο συγγραφέας αφήνει τους ήρωες να αφηγηθούν τις ιστορίες τους μέσα από το ημερολόγιο και τα χειρόγραφά τους και μάλιστα αποποιείται της ευθύνης, δηλώνοντας  εξ'αρχής πως η ιστορία έχει από μόνη της ειπωθεί.

Θα μου επιτρέψετε για την υπόθεση να μην πω πολλά, παρά μόνο όσα γράφονται στο οπισθόφυλλο καθώς οι ανατροπές έρχονταν σαν χαστούκια να με συνταράξουν κρατώντας το ενδιαφέρον μου στα ύψη,την αγωνία μου να φτάνει στα κόκκινα και την καρδιά μου να χτυπά δυνατά.

Η αφήγηση κινείται σε δύο μονοπάτια. Το ένα είναι αυτό της μυθοπλασίας ( παρόλο που από την αρχή γίνεται ξεκάθαρο πως "Δεν γράφω ποτέ μυθοπλασία,τα γραπτά μου είναι πραγματικά γεγονότα που είτε έχουν συμβεί σε εμένα , είτε είναι ιστορίες άλλων ανθρώπων που τις έχω ακούσει" ) και το άλλο των φιλοσοφικών προβληματισμών που μετατρέπει το βιβλίο σε αυτό το κάτι περισσότερο από ένα απλό μυθιστόρημα.

Ο συγγραφέας σαν πραγματικός χείμαρρος αποδομεί κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές στερεοτυπικές αντιλήψεις και νόρμες που ακόμα κι αν σε κάποια σημεία δεν σε βρουν σύμφωνο, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις το ταλέντο του, τις γνώσεις του και το "θράσος" του να εκφράζει τόσο ριζοσπαστικές αντιλήψεις σε ένα τόσο δα μυθιστόρημα.
Λέει πολλά, υπονοεί ακόμα περισσότερα και είμαι σίγουρη πως έχει να πει κι άλλα.

Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα , ρέει, δεν κουράζει επ'ουδενί αλλά το θέμα του δεν είναι εύκολο. Αντιθέτως είναι ένα σκληρό βιβλίο με μια σκληρότητα που βγαίνει αβίαστα έτσι ώστε σε μερικά σημεία να διαβάζεται με ένα σφίξιμο στο στομάχι.
Είναι καλογραμμένο και πληθωρικό.Είναι αναρίθμητα τα θέματα που θίγει άλλα και οι τομείς στους οποίους απλώνει δίχτυα που πραγματικά με άφησε άφωνη.Κακοποίηση, αιμομιξία, προσωπεία και διπλή ζωή, δικαιοσύνη, διαφθορά , ζωή της νύχτας, οργανωμένο έγκλημα είναι μερικά από αυτά.

Οι χαρακτήρες δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, είναι αδίστακτοι κι αμετανόητοι. Είναι όμως τρισδιάστατοι και ο αναγνώστης τους γνωρίζει καλά.Ακούει τις σκέψεις τους, μαθαίνει τα πράγματα από την δική τους υποκειμενική ματιά.

Τέλος, δεν μπορώ να παραλείψω το επιβλητικό αυτό εξώφυλλο που κοσμεί ο πίνακας της Μαργαρίτας Βασιλάκου αλλά και την φοβερή ποιότητα της έκδοσης, με το προσεγμένο χαρτί και τις ιδιαίτερες γραμματοσειρές που ανεβάζουν σε άλλο επίπεδο την αναγνωστική εμπειρία.

Η Θεούσα είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος και σας προτρέπω να το αναζητήσετε, να το διαβάσετε και να το απολαύσετε!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Αρχές του 21ου αιώνα, ο Μάρκος δουλεύει περιπτεράς, νυχτερινή βάρδια, στην όλο και παρακμάζουσα πλατεία Ομονοίας, αλλά έχει και μια δεύτερη, κρυφή ιδιότητα: εκτελεί συμβόλαια θανάτου. Γνωρίζει μια νεαρή γυναίκα, προσηλωμένη στη θρησκεία, η οποία όμως έχει επίσης τη δική της, μυστική και πολυώνυμη ζωή.

"Σκοτεινό", πολυφωνικό μυθιστόρημα για μερικές ανομολόγητες πλευρές της ανθρώπινης ψυχοδομής, με απρόσμενο τέλος. 

Αθαλάσσα

 "Αθαλάσσα"

Κώστας Λυμπουρης

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ 

Αθαλάσσα είναι μια περιοχή στην Λευκωσία της Κύπρου. Το 1974 με την επιχείρηση "Αττίλας" βομβαρδίζεται η περιοχή χωρίς να εξαιρείται κανένα κτήριο. Ένα από αυτά είναι το άσυλο ψυχοπαθών.

Στο ψυχιατρείο Αθαλάσσας επιλέγει να μπει ο Ισίδωρος, όταν μαθαίνει ότι η αρραβωνιαστικιά του Ανθούλα είναι έγκλειστη σε αυτό. 

Η Ανθούλα εισάγεται στο ψυχιατρείο, όταν αποφασίζει απλά να φορέσει κίτρινα παπούτσια... ταράζοντας έτσι τη συντηρητική κοινωνία στην οποία ζει. Ο συγγραφέας δείχνοντας ότι ο έρωτας από μόνος του είναι μια μορφή παραλόγου συναισθήματος, αναδεικνύει ότι στην προκειμένη περίπτωση οδηγεί τον ήρωα του στο ψυχιατρείο.

Από την αρχή ο αφηγητής καθιστά σαφές ότι ο Ισίδωρος είναι ψυχικά υγιής, όμως επιλέγει να ζει πλάι στην αγαπημένη του, μη αθετώντας την υπόσχεση που της έδωσε. Το αντίτιμο, ωστόσο, είναι ο κοινωνικός στιγματισμός.

Σε αυτή τη μικρή κοινωνία του ασύλου θα γνωρίσει ιδιαίτερους ανθρώπους και θα αντιληφθεί τον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον κόσμο. Παρόλα αυτά, ο αφηγητής δεν περιορίζεται στη ρομαντική προβολή των ήπιων ψυχιατρικών περιστατικών. Αντιθέτως, αναδεικνύει και την απάνθρωπη καθημερινότητα, που βιώνουν οι άνθρωποι που νοσούν από βαρύτερες ψυχικές ασθένειες.

Η αποξένωση των εγκλείστων από τα οικεία τους πρόσωπα είναι ένα βασικό θέμα που καταδεικνύεται στο βιβλίο. Πρόκειται για ανθρώπους παρατημένους, που δε δέχονται επισκέψεις από τους δικούς τους και αναζητούν τη συντροφιά μεταξύ τους. 

Ο θάνατος είναι ένα ακόμη μείζον θέμα του βιβλίου, αφού ο βομβαρδισμός είχε ως συνέπεια να χάσουν την ζωή τους πολλοί τρόφιμοι.

Τα ιστορικά γεγονότα καταγράφονται από τον συγγραφέα, καθώς εμπλέκονται παράλληλα με τη μυθοπλασία.

Ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα, που πρέπει να αναζητήσετε.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Σαράντα τόσα χρόνια μετά το 1974, η Κυπριακή Δημοκρατία αποφάσισε να ταυτοποιήσει τα οστά όσων ασθενών του Ψυχιατρείου Αθαλάσσας σκοτώθηκαν κατά τον βομβαρδισμό του ιδρύματος από την τουρκική αεροπορία.

Τα ζητήματα, όμως, που προέκυψαν ήταν πολλά. Ζούσαν ακόμα οι συγγενείς τους, ώστε να δώσουν αίμα για την έρευνα; Και αν ναι, θα ήθελαν να συμβάλουν σε κάτι τέτοιο; Αρκετοί μόνιμοι τρόφιμοι είχαν εγκαταλειφθεί και ξεχαστεί στο ψυχιατρείο, ακόμα και από τους δικούς τους, ως αποτέλεσμα των κοινωνικών προκαταλήψεων της εποχής. Και ποια ταυτότητα θα διακριβωνόταν; Του ατόμου πριν από τον εγκλεισμό του ή μετά; Κάμποσοι ασθενείς, με την άλλη λογική τους, υπό το βάρος των προβλημάτων τους, είχαν από μόνοι τους αποπροσωποποιηθεί.

Το μυθιστόρημα αναφέρεται στη ζωή εντός του ψυχιατρείου κατά τη δεκαετία που προηγήθηκε (1964-1974), σκιαγραφεί αυτή την άλλη μικροκοινωνία, στην οποία αντανακλώνται και προσλαμβάνονται με διαφορετικούς όρους -ανάμεσα στο παράλογο και το κοινώς νοούμενο λογικό- τα όσα συμβαίνουν και στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο: ο έρωτας, το καλό, το κακό, η πολιτική, η ειρήνη, ο πόλεμος.

Μια αδιόρατη κλωστή χωρίζει τα δύο πεδία, τη λογική και το παράλογο, καθώς κυλούν τα χρόνια αυτής της δεκαετίας και οι ήρωές μας μετεωρίζονται πάνωθέ της. Στα χρόνια εκείνα άλλωστε διαδραματίζονται γεγονότα εξόχως σημαντικά και οι ακραίες εκφάνσεις τους εκδηλώνονται ως ένα κρίσιμο σταυροδρόμι του 20ού αιώνα, στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στον κόσμο.

"Ο Βαρδάρης φύσαγε Λέρος"

 "Ο Βαρδάρης φύσαγε Λέρος"

Παντελής Κάλλιας

Εκδόσεις Πνοή 

Τη μοίρα των Εβραίων στην ιστορία, δυστυχώς τη γνωρίζουμε όλοι.

Ποια είναι όμως η ιστορία τους στις πόλεις της δικής μας χώρας; Κατά καιρούς έχω διαβάσει ιστορίες που με έκαναν να αισθανθώ υπερηφάνεια για τη συμβολή των Ελλήνων στη διάσωση της Σεφραδιτικης κοινοτητας. 

Στο  αντιπολεμικό-ιστορικο αυτό μυθιστόρημα συναντάμε δύο ιστορίες παράλληλες που συνδέονται.

Στη Θεσσαλονίκη ο Αλμπέρτο και η Αλέγρα, δύο εβραιοπουλα βλέπουν την ζωή τους να αλλάζει και προσπαθούν να ξεφύγουν από το από τη μοίρα των Εβραίων και τα πογκρομ.

Στην Αλεξανδρούπολη ο Λευτέρης κ ο Δημήτρης, δύο ψαράδες μαζί με τον Μουράτ από τον Αίνο δίνουν τον δικό τους αγώνα.

Το νεαρό ζευγάρι θα έχει μία δεύτερη ευκαιρία να επιβιώσει με την βοήθεια χριστιανών συμπατριωτών τους.

Η Γερμανική κατοχή στη Θεσσαλονίκη διήρκεσε από το 1940-1941 και την ίδια περίοδο η βουλγαρική κατοχή στην Αλεξανδρούπολη.

Η Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης την άνοιξη του 43 μπαίνουν στα καμιόνια με προορισμό την Πολωνία. Ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Το μυθιστόρημα του Βασίλη Κάλλια είναι γραμμένο με σεβασμό στην ιστορία. Τα κεφάλαια χωρίζονται με βάση τις δύο ιστορίες, που τελικά ενώνονται. Οι χαρακτήρες του είναι ολοκληρωμένοι και ο αναγνώστης αισθάνεται την αγωνία, την ανάγκη για ελπίδα, το πάθος της επιβίωσης.

Το θέμα του β' Παγκοσμίου πολέμου και της γενοκτονίας των Εβραίων έχει απασχολήσει πολύ την συγγραφική κοινότητα. Κάθε ιστορία όμως είναι μοναδική και ένας τρόπος να μάθουμε όλες τις πτυχές αυτής της τραγωδίας.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

«Ο δρόμος προς το Άουσβιτς χτίστηκε από το μίσος, αλλά στρώθηκε από την αδιαφορία».

Ian Kershaw

Ο Βαρδάρης φύσηξε λερός από τη μέρα που η γερμανική μπότα πάτησε στη Θεσσαλονίκη, στις 9 Απριλίου του 1941. Μεγαλύτερο θύμα του κατακτητή, οι 50.000 ψυχές των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι καταδιώχτηκαν μέχρι την οριστική τους εξόντωση την άνοιξη του 1943. Πρωταγωνιστές του βιβλίου, ένα νεαρό ζευγάρι Εβραίων, η Αλέγρα και ο Αλμπέρτο, οι οποίοι θα νιώσουν στο πετσί τους κάθε καρφί που έμπηγαν οι Γερμανοί –σε συνεργασία με ντόπιους δωσίλογους– στο φέρετρο που ετοίμαζαν για την εβραϊκή κοινότητα.

Από τη συνοικία Ουζιέλ μέχρι το Ρεζί Βαρδάρ, από τα Κάστρα μέχρι την Παραλία και τη Συνοικία των Εξοχών με τα αρχοντικά, ο συγγραφέας μας δίνει το άρωμα, τη γεύση αλλά και τη σκοτεινή ομίχλη της Κατοχής που τύλιξε ολάκερη τη Θεσσαλονίκη.

Η μυθοπλασία παράλληλα εκτυλίσσεται και στη Σαμοθρακική περαία, στη Μάκρη, στην Αλεξανδρούπολη και στον Γκιαούρ Αντά, το σημερινό Δέλτα του Έβρου. Ντόπιοι ψαράδες, ο Λευτέρης, ο Δημήτρης και ο καπταν-Μουράτ διαβιούν την εκεί Βουλγαρική Κατοχή και το πογκρόμ εναντίον της τοπικής εβραϊκής κοινότητας.

Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο μυθιστόρημα για τον πόλεμο, την αγάπη, το μίσος, την ελπίδα, που διεισδύει στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, αποκαλύπτοντας τις φωτεινές αλλά και τις σκοτεινές πτυχές της.

Γιόγκα

 "Γιόγκα" 

Εμμάνουελ Καρρέρ

Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 

Το βιβλίο ξεκινά με την φυγή του συγγραφέα από το Παρίσι με προορισμό ένα καταφύγιο Vipassana. Σκοπός του είναι να μείνει εκεί δέκα μέρες και να τελειοποιήσει τις δεξιότητες του στον διαλογισμό. Ένα μέρος ησυχίας χωρίς κινητά,χωρίς τεχνολογία, χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο. Ο ίδιος παραβαίνει κάποιους κανόνες όμως ο βασικός του στόχος είναι να τα καταφέρει μέχρι το τέλος. Παρακολουθεί τους γύρω του και αναρωτιέται ποια να είναι η δική τους ιστορία. 

Το 2015 στα γραφεία του σατυρικού περιοδικού Charlie Hebro γίνεται μια τρομοκρατική επίθεση. Ο φίλος του σκοτώνεται και ο συγγραφέας καταρρέει.

Θα ακολουθήσει ο εγκλεισμός του σε ψυχιατρική κλινική όπου θα διαγνωστεί ότι πάσχει από διπολική διαταραχή.

Ο Καρρερ περιγράφει τον διαλογισμό με τρόπο που κάνει το βιβλίο να φαίνεται σαν ένα ανάγνωσμα αυτοβοηθειας. Στην πορεία της ανάγνωσης όλο αυτό αναιρείται με την ψυχική του κατάρευση και την μετέπειτα αναζήτηση της ηρεμίας του.

 Καταφεύγει στο Ιράκ, στην Πάτμο όπου έχει σπίτι και έπειτα στην Λέρο όπου διδάσκει σε νεαρούς πρόσφυγες δημιουργική γραφή.

Στόχος του συγγραφέα είναι να έρθει κανείς αντιμέτωπος με τον εαυτό του και να τον αποδεχτεί.

Ο λόγος του σε ορισμένα σημεία είναι μακροπερίοδος και πηγαίνει από το ένα θέμα στο άλλο καθιστώντας δύσκολη την ανάγνωση. Σαν να γράφει σκέψεις και εμπειρίες χωρίς να φιλτράρει πρώτα τον τρόπο. Ένα ημερολόγιο αριστοτεχνικά γραμμένο. Μια δυσκολη τεχνική που ο Καρρερ φαίνεται να την κατέχει.

Ένα έργο αυτοβιογραφικό φτιαγμένο με ανόμοια υλικά που αξίζει να διαβάσετε!

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Η παρακολούθηση ενός σεμιναρίου εντατικού διαλογισμού διακόπτεται βίαια για τον συγγραφέα λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι, η οποία στοιχίζει τη ζωή στον φίλο του Μπερνάρ Μαρίς. Καταβαραθρωμένος στη συνέχεια από μια μείζονα κρίση, ο συγγραφέας αναγκάζεται να νοσηλευτεί σε ψυχιατρικό νοσοκομείο και να έρθει αντιμέτωπος με τους χειρότερους εφιάλτες του. Επόμενοι σταθμοί: ένα ρεπορτάζ στη Βαγδάτη, οικογενειακές διακοπές στην Πάτμο, ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής για νεαρούς πρόσφυγες στη Λέρο. Στο φόντο όλων αυτών: η εύθραυστη ισορροπία των δυνάμεων που συγκροτούν τη ζωή και απειλούν να διαμελίσουν τον εαυτό, των δυνάμεων που νοηματοδοτούν το πέρασμά μας από τον κόσμο.

Άκου!

Άκου! Αντανακλάσεις της μουσικής και του ήχου στη θεατρική σκηνή.

Πίτερ Μπρουκ

Από τις εκδόσεις συρτάρι

Γνωρίζετε για την ύπαρξη αυτού του βιβλίου; Αν όχι, χαίρομαι πολύ που θα σας το συστήσω εγώ.

Αρχικά, επιτρέψτε μου να γράψω λίγα λόγια για το βιογραφικό του συγγραφέα, του Πίτερ Μπρουκ. Μερικά πράγματα που βρηκα σκαλίζοντας στο ιντερνετ.

Άγγλος σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, ο οποίος είχε τη βάση του στη Γαλλία από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Γεννημένος το 1925, απεβίωσε στις αρχές του προηγούμενου μήνα , σε ηλικία 97 ετών.Έχει υπάρξει θεατρολόγος,σεναριογράφος,συγγραφέας,αυτοβιογράφος, διευθυντής όπερας και έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία για τα έργα του.

Άκου! Μία μόνο λέξη και μάλιστα στην προστακτική. Αλλά ας αναρωτηθούμε πόσες είναι οι φορές που αρκεί μόνο να ακούσουμε; Χωρίς να μιλάμε, χωρίς να πρέπει να πούμε ή να κάνουμε τα δικά μας; απλά να σταματήσουμε και να ακούσουμε και μερικές φορές να απολαύσουμε άλλες να κατανοήσουμε.

Από τις πρώτες σελίδες μου γεννήθηκαν μερικά ερωτήματα.Καταρχάς σε ποιούς απευθύνεται αυτό το βιβλίο; Σε μουσικούς , σε ηθοποιούς; σε ανθρώπους της τέχνης; Μα εγώ δεν είμαι τίποτα από αυτά. Έπειτα κατάλαβα πως απευθύνεται σε όλους μας. Σε καλλιτέχνες, σε γονείς,δασκάλους, σε νέους αλλά και μεγαλύτερους γιατί τα μηνύματα που περνάει είναι για όλους και ο καθένας από εμάς μπορεί να κάνει την αναγωγή στα προσωπικά του βιώματα.

Τι είναι εντέλει αυτό το βιβλίο; είναι βιογραφία; είναι βιβλίο αυτοβελτίωσης; είναι απλά ένα βιβλίο για την δημιουργία ,την παράδοση,για τις τέχνες και τη μουσική;

Τελικά , κατέληξα πως είναι λίγο από όλα. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο μουσική, ήχους και αρμονία που μας προτρέπει να ακούσουμε αλλά κυρίως μας προτρέπει να νιώσουμε και να αισθανθούμε. Ένα βιβλίο που διαβάζεται με όλες τις αισθήσεις.Ένα βιβλίο από έναν σπουδαίο θεατρικό σκηνοθέτη μου μας παραθέτει τις γνώσεις του και τις εμπειρίες του κι εμείς αν τον "ακούσουμε" μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

"Άκου!

Σ' αυτήν τη συλλογή κειμένων, ο παγκοσμίου φήμης σκηνοθέτης Πήτερ Μπρουκ προσφέρει μια μοναδική και προσωπική ματιά στον ήχο και την τέχνη της μουσικής - από τον εκπληκτικό αντίκτυπο των μιούζικαλ του Broadway στο διάσημο έργο του "Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας" - κι από το δέλεαρ των χειροκροτημάτων μέχρι τον υπέρτατο κενό χώρο: τη σιωπή". [Nick Hern Books, London 2019)

"Κάθε έργο του Πήτερ Μπρουκ είναι σαν τεράστιος μεγεθυντικός φακός. Μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε με κάθε λεπτομέρεια τον άνθρωπο και βασικά θέματα της ανθρωπότητας". [Μάκης Προβατάς, Συνέντευξη του Πήτερ Μπρουκ στο Βήμα της Κυριακής, Αθήνα 2016)

Όπως ανακάλυψε ο Ορφέας, κάθε ζώο μπορεί να ανταποκριθεί στον ήχο. Για εμάς τους ανθρώπους, το ζωτικό ερώτημα είναι: "Ποιους ήχους;", "Ποια μουσική;" Σ' αυτό το βιβλίο θα προσπαθήσουμε να εξερευνήσουμε μαζί το άπειρο εύρος των εμπειριών που δύνανται μερικές φορές να μας αγγίξουν βαθιά ή να μας αφήσουν τελείως αδιάφορους.

Με διαρκή πειράματα και αυτοσχεδιασμούς, σκληρή εργασία και αστείρευτη έμπνευση, το Θέατρο για τον Μπρουκ φτάνει σε δρόμους που μπορεί να ανακαλέσει την αρχαία τελετουργική του διάσταση, μέσα από την ενεργητική φαντασία, το αίσθημα της φευγαλέας ελευθερίας -κάθε φορά που μετουσιωνόμαστε- και το άκουσμα της ιερής Σιωπής. 

Τα κόκκινα παπούτσια

Τα κόκκινα παπούτσια - Μαρίνα Ξένου Κασσιανού

Από τις εκδόσεις Ελκυστής

Μέσα σε μόλις 30 σελίδες η συγγραφέας περιγράφει με απίστευτη ειλικρίνεια και παραστατικότητα μια ολόκληρη εποχή και μια κοινωνία γεμάτη από προκαταλήψεις και πατριαρχικές αντιλήψεις. Ένα θέμα αρκετά κοινό για το οποίο έχουν γραφτεί κάμποσα λογοτεχνικά έργα μα πάντα επίκαιρο και αναγκαίο να έρχεται στην επιφάνεια για να αφυπνίζει και να ταρακουνάει.

Μια κοινωνία που θέλει τη γυναίκα να είναι πάντα εκεί για να ικανοποιεί τον άντρα, να τον υπακούει και να τον ευχαριστεί. Που μοναδικός σκοπός της ζωής της είναι να τεκνοποιήσει ελπίζοντας να κυοφορεί αγόρι κι έπειτα να υπηρετεί και αυτό.

Ένα ζευγάρι κόκκινα παπουτσια είναι ικανά να ενοχοποιηθούν για όλα τα δεινά και τις αμαρτίες στις οποίες θα υποπέσει μια γυναίκα. Αρκεί να μην ενοχοποιηθούν οι πραγματικοί φταίχτες.

Ένα ζευγάρι κόκκινα παπούτσια , σύμβολο ανηθικότητας και ξεδιαντροπιάς για μια κοινωνία με μυαλά απαρχαιωμένα και οπισθοδρομικά. Αλλά και σύμβολο ελευθερίας για μια γενιά που προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά και να διώξει από πάνω της ταμπέλες και ανυπόστατες κατηγορίες.

Αντιλήψεις στην Ελλάδα του '50 αλλά ας αναρωτηθούμε πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα τώρα στην εποχή που ζούμε; 70 χρόνια μετά , και ακόμα ένα ρούχο ή ένα ζευγάρι παπούτσια μπορούν για κάποιους να γίνουν αιτία φριχτών εγκλημάτων. Άνθρωποι που κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους κι επαναπαύονται σε παγιωμένες αντιλήψεις γιατί φοβούνται να κάνουν την αλλαγή και να αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο τον εαυτό τους και τα  δικά τους λάθη.

Διάβασα τη νουβέλα αυτή , μέσα σε ένα απόγευμα , παρέα με έναν καλό καφέ. Ήταν μικρή αλλά αρκετά δυνατή ώστε να μου προκαλέσει έντονα συναισθήματα και να με ταξιδέψει στο παρελθόν. Βρήκα τους ήρωες οικείους, όλοι τους πραγματικοί, κάποιον μου θύμιζαν, κάποιον που ξέρω ή για κάποιον που άκουσα.Ευτυχώς το τέλος της με γέμισε ελπίδα ότι οι εποχές αλλάζουν και οτι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Η Μαρία, μία πολύ όμορφη γυναίκα, βίωσε τις ιδεοληψίες, τα στερεότυπα και τους άγραφους νόμους ενός χωριού της Ελλάδας, στο οποίο γεννήθηκε την δεκαετία του ’50. Εγκλωβίστηκε και φυλακίστηκε πολύ νέα, με ψαλιδισμένα φτερά και εγκατάλειψη ονείρων για σπουδές, χάνοντας κυριολεκτικά τον εαυτό της, μέσα σε έναν κακό γάμο, απέναντι σε έναν αδιάφορο, αυταρχικό και βίαιο σύζυγο. Χήρεψε πολύ νέα και βρέθηκε απέναντι σε συμπολίτες προκατειλημμένους, ιδεοληπτικούς και εχθρικούς που την στόχευσαν, αναγκάζοντάς την, για να επιβιώσει, να απομονωθεί και να χάσει κάθε ενδιαφέρον που αφορούσε τον εαυτό της ως «γυναίκα», καταλήγοντας αυτοβούλως σε ένα άφυλο και πρόωρα γηρασμένο ον. Μόνο φως και κίνητρο ζωής γι’ αυτήν ήταν ο μοναχογυιός της, ο Κωνσταντής, μέσα από την ζωή του οποίου ζούσε και η ίδια. Ένα ζευγάρι κόκκινα παπούτσια, δώρο του πατέρα της στα 16 της χρόνια, που δεν τόλμησε να φορέσει τότε, επηρεασμένη από τα εμμέσως πλην σαφώς, απαξιωτικά και αποτρεπτικά σχόλια της μάνας της για την κακή εικόνα που θα παρουσίαζε με αυτά στον κοινωνικό περίγυρο του χωριού, τα φόρεσε με καμάρι στα 42 της, με αφορμή την εμφάνιση του πατέρα της σε ένα όνειρο-παραίσθηση. Αυτά τα παπούτσια, αποτέλεσαν κίνητρο, να «περπατήσει», ελεύθερη πια και ο εαυτός της, σε μια νέα πραγματική ζωή, την δική της ζωή…

Η Υπόσχεση

Η Υπόσχεση - Damon Galgut

Από τις εκδόσεις Διόπτρα

Η οικογένεια Σουάρτ, είναι μια προνομιούχα οικογένεια λευκών που ζει σε ένα αγρόκτημα στην Νότια Αφρική. Η μικρή κόρη της οικογένειας,Αμόρ, ακούει την ετοιμοθάνατη μητέρα της να ζητάει από τον πατέρα της να δώσει το σπίτι στο οποίο μένει, στην μαύρη υπηρέτρια της οικογένειας, Σαλομέ, που τους φροντίζει κι εκείνος να της υπόσχεται οτι θα το κάνει. Η μητέρα πεθαίνει και η αθετημένη υπόσχεση βασανίζει τα ηθικά μέλη της οικογένειας για περισσότερες από 3 δεκαετίες.

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη, ένα για κάθε θάνατο και μια κηδεία που φέρνει την οικογένεια ξανά μαζί μετά από χρόνια. Κάποια πράγματα αλλάζουν μα κάποια άλλα παραμένουν ίδια. Ο αναγνώστης καλείται να αφουγκραστεί τους ήρωες, να ακούσει τις σκέψεις τους και ίσως να δικαιολογήσει ή να καταδικάσει τις πράξεις τους. Πρόκειται για ήρωες με πάθη, λάθη και αδυναμίες. Μια οικογένεια, οικονομικά εύρωστη και κοινωνικά επιφανής μα φανερά δυσλειτουργική της οποίας τα μέλη  έχουν υποπέσει και στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Αλαζονεία, ζηλοφθονία, οργή, οκνηρία, απληστία , λαιμαργία και λαγνεία , που σύμφωνα με την καθολική εκκλησία μπορούν να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου, εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση που ακολουθεί τη μετάνοια.

Η αλλαγή από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο πολλές φορές ακόμα και στην ίδια παράγραφο ( ουπς... αυτό το έχω ξαναδεί πρόσφατα σε λατρεμένο βιβλίο) καθώς και η κάπως ψυχρή αφήγηση μπορώ να πω πως με δυσκόλεψαν στην αρχή και δεν κατάφερα να συνδεθώ με τους ήρωες. Μέχρι που τόλμησα να την χαρακτηρίσω λίγο χλιαρή,στην αρχή όμως μόνο, γιατί όσο οι σελίδες περνούσαν το απολάμβανα όλο και περισσότερο και εντέλει με συνεπήρε τόσο η αφήγηση αλλά και η πλοκή καθώς και η εξέλιξη της ιστορίας.

Μια ιστορία πολυεπίπεδη και πληθωρική που απλώνει δίχτυα σε πολλά κοινωνικά θεματα.Με βαθιά κοινωνικά ,ηθικά και θρησκευτικά νοήματα και ζητήματα που αγγίζονται με ευλάβεια , σεβασμό αλλά προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς. Μια προβληματική οικογένεια,που επηρεάζει όπως είναι φυσικό την ψυχολογική , ηθική , κοινωνική αλλά και βιολογική εξέλιξη των μελών της.

Μια υπόσχεση που δεν έχει πραγματοποιηθεί, τελευταίες επιθυμίες, ρατσισμός, θρησκευτικές αντιλήψεις αλλά και παθογένειες ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας είναι ο βασικός κορμός αυτού του βιβλίου. Ένα βιβλίο που πραγματεύεται μεταξύ άλλων το θάνατο,το πένθος αλλά κυρίως τις συνέπειες των πράξεών μας.

Ο συγγραφέας πλέκει την ιστορία σαν ένα εργόχειρο που σαν βάση έχει τις φυλετικές διακρίσεις στη Νότιο Αφρική και που επεκτείνεται σε όλα τα κακώς κείμενα των σύγχρονων αλλά και παλαιότερων κοινωνιών της Ανατολής αλλά και του δυτικού κόσμου. Κοινωνικά φαινόμενα που δεν έχουν τόπο καταγωγής αλλά ούτε και χρόνο προέλευσης.

Το βιβλίο είναι αλληγορικό, καθώς αποτελεί ένα καταφανές κατηγορώ του συγγραφέα απέναντι στις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις που δόθηκαν στους Νοτιοαφρικανούς μετά το απαρτχαιντ. 

Ένα δυνατό ανάγνωσμα το οποίο με τράβηξε στις σελίδες του και με έκανε να βυθιστώ στην ιστορία του και να αναρωτηθώ κι εγώ πως θα αντιδρούσα σε παρόμοιες καταστάσεις.

Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που απόλαυσα και που συστήνω να διαβαστεί από όλους. Αν και είμαι λίγο επιφυλακτική σχετικά με τις βραβεύσεις βιβλίων, το συγκεκριμένο είναι ένα βιβλίο που άξιζε να βραβευτεί.

" Πήραμε αυτή την απόφαση έπειτα από εκτενή συζήτηση και καταλήξαμε ομόφωνα σε ένα βιβλίο που χειρίζεται με μαεστρία τη φόρμα και τη σπρώχνει σε νέους δρόμους, σε ένα βιβλίο με απίστευτα αυθεντική και ρέουσα φωνή, σε ένα βιβλίο με βαρύνουσα ιστορική και συμβολική σημασία".

Από την ανακοίνωση της Maya Jasanoff, προέδρου της κριτικής επιτροπής του Βραβείου  Booker 2021 για τη βράβευση του Damon Galgut

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Σε μια φάρμα έξω από την Πρετόρια οι Σουάρτ συγκεντρώνονται για την κηδεία της μητέρας της οικογένειας, αλλά κάτω από το πένθος βράζουν οι διαφορές τους... Από τη νεότερη γενιά, ο Άντον και η Άμορ καταλήγουν να απεχθάνονται όσα αντιπροσωπεύει η οικογένειά τους, όπως η αθετημένη υπόσχεση στη μαύρη υπηρέτρια, τη Σαλομέ, που έχει περάσει όλη της τη ζωή δουλεύοντας γι' αυτούς. Της υποσχέθηκαν κάποια στιγμή ότι θα της δώσουν το σπίτι της, τη γη της... αλλά τα χρόνια και οι δεκαετίες περνούν και η υπόσχεση δεν εκπληρώνεται ποτέ.

Η αφήγηση κυλάει από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο. Και, καθώς η χώρα περνάει από το σκοτεινό παρελθόν των φυλετικών διακρίσεων σε ένα -υποτίθεται- πιο δίκαιο παρόν, μια πολύ μεγαλύτερη υπόσχεση, προς έναν ολόκληρο λαό, μοιάζει να διαψεύδεται...

Μια πανανθρώπινη ιστορία για τις κληρονομιές που μας βαραίνουν, τις οικογένειες που μισιούνται και αγαπιούνται με το ίδιο πάθος. Τις υποσχέσεις πάνω στις οποίες χτίζονται οι ζωές, οι οικογένειες και τα έθνη. Και τη γη, που γίνεται μήλον της έριδος και θέατρο των βασάνων μας, μέχρι να μας δεχτεί όλους, δίκαιους και άδικους, στην αγκαλιά της... 

"Επιβλητικό, σου κόβει την ανάσα". (TLS)

"Μια ιστορία με εντυπωσιακό βάθος". (Colm Toibin)

"Αναμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της χρονιάς". (The Times)

"Την πρώτη φορά που ταξίδεψα"

 "Την πρώτη φορά που ταξίδεψα"

Έλενα Σαλιγκάρα 

Εκδόσεις ΝΙΚΑΣ - Nikasbooks 

Η Δέσποινα είναι μια γυναίκα 39 χρονών, παντρεμένη με δύο παιδιά που ζει στο Μεσολόγγι. Το πρώτο της ταξίδι θα είναι στη Σητεία στον γάμο της φίλης της. Εκεί θα γνωρίσει έναν εφήμερο έρωτα στο πρόσωπο του Θάνου.

Γυρνώντας πίσω στο Μεσολόγγι αρχίζει ένα ταξίδι στο παρελθόν. Ένα ταξίδι εξηγήσεων, πόνου και κάθαρσης. 

Το βιβλίο της Έλενας δεν είναι αμιγώς ερωτικό, αν και ο έρωτας καταλαμβάνει μεγάλος μέρος της ιστορίας. Είναι ένα μυθιστόρημα που αφηγείται τις δυσκολίες της ζωής, τη μοναξιά, τη θυσία που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος για αυτούς που αγαπάει. Ένα βιβλίο γεμάτο διλήμματα και ανατροπές.

Η συγγραφέας με τρόπο λιτό και χωρίς να εκβιάζει συναισθήματα καταφέρνει να συγκινήσει και να προβληματίσει τον αναγνώστη. 

Η Δέσποινα ταξίδεψε για πρώτη φορά στη ζωή της. Το ταξίδι της όμως ήταν μεγάλο. Ήταν ένα ταξίδι στην Σητεία, ένα ταξίδι στον έρωτα και στο παρελθόν.

Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα για αυτό το υπέροχο βιβλίο 👏🥰

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Η Δέσποινα ταξιδεύει μόνη στη Σητεία της Κρήτης, αφήνοντας για λίγο πίσω την οικογένειά της. Εκεί, θα παρασυρθεί από τις ομορφιές του τόπου, θα μπλεχτεί σε μια ερωτική ιστορία, θα θυμηθεί πώς είναι να ζει κανείς ανέμελα.

ΜΙΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μια γυναίκα μόνη.

Ένας έρωτας που μοιάζει μάταιος.

Ένα καθήκον που ξοδεύει μια ζωή γεμάτη όνειρα. Και στο φόντο η Κρήτη να γίνεται προορισμός ζωής, να τη θυμάται πάντα ως ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ που ταξίδεψα

"Κοιμήθηκα μετά από τον Θάνο, επίτηδες για να δω πώς κοιμάται, να κρατήσω κι αυτόν τον τρόπο και να τον κάνω δικό μου όταν πλέον θα κοιμόμουν και πάλι μόνη μου. Γυρισμένος πλάγια, προς το μέρος μου, έδειχνε γαλήνιος, με χείλη ξεσφιγμένα και μισάνοιχτα, φιλημένα αμέτρητες φορές, χορτάτα. Έκλεισα κι εγώ τα μάτια μου στο μισοσκόταδο, με την εικόνα του στο μυαλό μου λες και δεν ήμουν εκεί, λες και έκανα πρόβα για τις θλιβερές νύχτες που με περίμεναν".

Η Φλόγα , η φωτιά κι η στάχτη

Η Φλόγα, η φωτιά κι η στάχτη - Γιώργος Τζιτζικάκης

Από τις εκδόσεις Κάκτος

Ο Γιώργος Τζιτζικάκης , δίνει φωνή σε τρεις γυναίκες ,εκεί γύρω στα σαράντα, που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Το μόνο που τις συνδέει είναι τα πολλά χρόνια φιλίας  και γνωριμίας τους.
Το τοπίο καλοκαιρινό, καθώς ένα γεγονός τις φέρνει ξανά μαζί μετά από χρόνια , να απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε ένα ελληνικό νησί.

Ομολογώ πως βρίσκω το εγχείρημα δύσκολο αλλά ταυτόχρονα ενδιαφέρον για το πως ένας άντρας θα μπορούσε να αποδώσει την γυναικεία φιλία και πώς φαίνεται από τη δική του οπτική γωνία η γυναικεία ψυχοσύνθεση. Δεν το κρύβω πως στην αρχή με ξένισε λιγάκι , κάνοντάς με να δυσανασχετώ κυρίως ως προς το αν είναι αντιπροσωπευτικές αυτές οι γυναίκες και ταυτόχρονα να θυμώνω λιγάκι σκεπτόμενη οτι δεν είναι όλες οι γυναίκες έτσι.Δεν σκέφτονται και δεν πράττουν όλες με αυτόν τον τρόπο.

Γρήγορα κατάλαβα πως ο συγγραφέας δεν υπονοεί αλλά και ούτε επιθυμεί κάτι τέτοιο. Οι ηρωίδες του Τζιτζικάκη δεν είναι όλες οι γυναίκες αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς πως υπάρχουν και αυτές. Άλλωστε , δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγγραφέας με θυμώνει ( το έχει ξανακάνει σε μεγαλύτερο βαθμό με τον παραθεριστή).

Το ύφος του ωμό, ρεαλιστικό, ίσως λίγο περισσότερο ρεαλιστικό κι αληθινό από αυτό που ο αναγνώστης μπορεί να αντέξει. Το έχω καταλάβει πλέον , δεν του θυμώνω αλλά αντιθέτως , του αναγνωρίζω το ταλέντο να παραθέτει ιστορίες που είναι εκνευριστικά αληθινές και σκληρές.

Εντέλει, σε ένα δεύτερο επίπεδο, το βιβλίο αποτελεί έναν ύμνο στην γυναικεία φιλία. Ο Τζιτζικάκης αγαπάει τις γυναίκες , το έχει αποδείξει αυτό σε παλαιότερα έργα του, το βιώνω και σε αυτό. Με αγάπη λοιπόν καταδεικνύει τα λαθη τους, λάθη που έχουμε όλοι λίγο ή πολύ κάνει. Γυναίκες που αγαπούν, που απογοητεύονται,ερωτεύονται,κρύβουν μυστικά ,λένε ψέμματα μα και αλήθειες, ζητούν συγγνώμη. Και φυσικά δεν αφήνει και τους άντρες στο απυρόβλητο. Αντιθέτως, είναι σκληρός απέναντι και σε αυτούς. Τους ξεμπροστιάζει σε μέγιστο βαθμό.

Το βιβλίο είναι κοινωνικό, είναι καλοκαιρινό, είναι αληθινό, είναι ιδανικό για να σας συντροφεύσει στις καλοκαιρινές σας διακοπές και όχι μόνο. Είτε  άντρας , είτε γυναίκα , ο αναγνώστης θα βρει στοιχεία για να ταυτιστεί και στοιχεία που θα αναγνωρίσει σε ανθρώπους γύρω του.
Τέλος, θα νοσταλγήσει στιγμές από παλαιότερες εποχές και θα αναπολήσει γεγονότα που πιθανώς και ο ίδιος έχει ζήσει.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Καλοκαίρι, Ελλάδα, σήμερα.

Η Μανωλία, η Εριέττα, και η Θέτιδα είναι φίλες από παιδιά. Η πρώτη δυναμική, η δεύτερη ρομαντική, η τρίτη επαναστάτρια, και η καθεμιά έχει τραβήξει τον δικό της δρόμο στη ζωή. Διατηρούν πλέον τυπικές φιλικές σχέσεις, μα, ενόψει του γάμου της Μανωλίας, αποφασίζουν να περάσουν μαζί λίγες ημέρες διακοπών στη Σκιάθο για να θυμηθούν τα παλιά. Εκείνο που φαντάζει ως διέξοδος αποδεικνύεται δύσκολο, καθώς το παρελθόν κρύβει μυστικά και πονάει σαν θα το σκαλίσουν, ενώ, επειδή συνεχίζει να επηρεάζει το παρόν, θα κληθεί η μία να βρεθεί αντιμέτωπη της άλλης.

Τρεις ασυμβίβαστες γυναίκες με διαφορετικές προσωπικότητες, η καθεμιά με τα μυστικά της, που κάποια επιλέγουν να εκμυστηρευτούν και άλλα να τα αποκρύψουν, μας διηγούνται το πώς βλέπουν τη ζωή, τους άντρες, τις γυναίκες, τους εαυτούς τους και φυσικά τις φίλες τους. Ένα μυθιστόρημα με έντονη τη μυρωδιά των '80s, που μιλάει για τα μυστικά των ανθρώπων και εκείνα που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε στον ίδιο μας τον εαυτό, καταλήγοντας στο ερώτημα: Όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται και όλα τα μυστικά μαθαίνονται, τότε τι κάνεις; Τα αντιμετωπίζεις γραπώνοντας το ρίσκο ή συνεχίζεις τα ψέματα; Όταν η φλόγα θα ανάψει, θα ακολουθήσει η φωτιά, και αν δεν την προλάβεις, θα γίνουν όλα στάχτη. 

Θα σε Καλύψω

Θα σε Καλύψω - Βάϊος Κουκκόνης

Από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη

Το βιβλίο αυτό το περίμενα πως και πως και μόλις έφτασε στα χέρια μου , δεν μπορούσα να περιμένω , ήθελα οπωσδήποτε να το διαβάσω. Έχοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων από το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα " Μόνος μαζί σου" ήμουν σίγουρη πως θα διάβαζα ακόμα ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα. Και , ειλικρινά, δεν έπεσα έξω.

Σε αυτό το δεύτερο μυθιστόρημά του, ο Βάϊος Κουκκόνης , κάνει ένα λογοπαίγνιο στον τίτλο με το όνομα μιας από τις πρωταγωνίστριες του βιβλίου , κάτι που δεν αναγνώρισα από την αρχή αλλά προσωπικά θεωρώ εξαιρετικά ευφυές. Ευφυές είναι όλο το βιβλίο , από την πλοκή του μέχρι τη δομή του και την εξέλιξή του και φυσικά το τέλος του. Απρόσμενο και ανατρεπτικό.

Ο συγγραφέας καταπιάνεται για ακόμα μια φορά με σκληρά κοινωνικά ζητήματα αλλά τολμάει να πρωτοτυπήσει και να διηγηθεί μια ιστορία διαφορετική από αυτές που έχουμε συναντήσει μέχρι τώρα. Ωστόσο δεν διστάζει και πάλι να αγγίξει δύσκολα θέματα και να τα αποδώσει με σεβασμό αλλά και ειλικρίνεια.

Στο βιβλίο θα γνωρίσουμε το Γιώργη, την Καλυψώ, τη Ζέτα που τους ενώνει η ανάγκη τους για ελευθερία αλλά και άλλα στοιχεία που φανερώνονται στην πορεία.
Θα συναντήσουμε την Ερατώ, τον Κίμωνα και τον Ιανό που θα παίξουν και αυτοί ρόλο καταλυτικό. Χαρακτήρες που άλλους τους αγαπάς και τους συμπονάς κι άλλους τους μισείς αλλά όλοι τους ολοκληρωμένοι και πλασμένοι με αληθοφάνεια.

Η ελευθερία είναι το βασικό ζητούμενο των πρωταγωνιστών που την κυνηγούν προσπαθώντας να ξεφύγουν από δεσμά ,φανερά αλλά πολλές φορές και κρυφά.

" Τα όνειρά σου δεν τα στηρίζεις σε ξένα χέρια...Είναι πλαστικά. Λυγίζουν εύκολα και πέφτουν. Τα όνειρα γίνονται χρυσάφι όταν τα εμπιστεύεσαι στις δυνάμεις που κρύβεις στην ψυχή, στην καρδιά."

Το βιβλίο είναι βαθιά κοινωνικό, αφήνει όμως μια επίγευση μυστηρίου. Έχει ένταση κι ενδιαφέρον από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα χωρίς να κουράζει και χωρίς να κάνει σε καμία στιγμή της ανάγνωσης κοιλιά. Ταρακουνάει και προβληματίζει τον αναγνώστη και σίγουρα παραδίδει μαθήματα ζωής αλλά προκαλεί και πολλά ερωτηματικά , σχετικά με τις αληθινές αξίες της ζωής και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Ο Βάϊος Κουκκόνης, φαίνεται να μην έχει αφήσει τίποτα στην τύχη. Χρησιμοποιεί απέραντη φαντασία, προσεγμένο λεξιλόγιο, όμορφες εκφράσεις , παραστατικές περιγραφές και μαγεύει το αναγνωστικό κοινό με το συγγραφικό του ταλέντο.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Μια απόπειρα δολοφονίας! Ένα πιστόλι πάνω στο τραπέζι και τρεις ζωές που προσπαθούν να εκπληρώσουν τα όνειρά τους! Ο Γιώργης, η Ζέτα και η Καλυψώ είναι τρεις άνθρωποι που θα βρεθούν αντιμέτωποι με το πεπρωμένο τους και με δύσκολες καταστάσεις όπου χωρίς να το γνωρίζουν οι αποφάσεις τους θα επηρεάσουν σημαντικά τη ζωή των υπολοίπων. Τι κοινό έχουν; Ποιο στοιχείο τούς ενώνει; Ποια σκοτεινά μυστικά εναντιώνονται στις φιλοδοξίες τους;

Τα όνειρα είναι σαν τα κάστρα! Πριν τα κατακτήσεις πρέπει πρώτα να τα πολιορκήσεις!