Ψάξε,βρες,πες

Ψάξε,βρες,πες. - Sophie Ledesma

Από τις εκδόσεις Δεσύλλας

Ζωάκια, ζωάκια , ζωάκια. Τα παιδιά αγαπούν τα ζώα. Τα παιδιά αγαπούν να μαθαίνουν για τα ζώα. Τι ήχους κάνουν, τι τρωνε, που ζουν. Ζώα του δάσους, ζώα της θάλασσας, ζώα της φάρμας και ζώα προϊστορικά! 

Απο ποια ηλικία μπορούμε να διαβάζουμε βιβλία στα παιδιά μας; Από ποια ηλικία μπορεί να ξεφυλλίζει ένα παιδί μόνο του ένα βιβλίο και να ανακαλύπτει τον μαγικό του κόσμο; 

Η σειρά " ψάξε , βρες, πες" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δεσύλλας αποτελείται από αυτά τα πανέμορφα βιβλία, γεμάτα χρώματα , σκληρές σελίδες και κρυμμένες εικόνες που παροτρύνουν τα παιδάκια μας να τα εξερυνήσουν και να τις ανακαλύψουν μόνα τους. 

Ταυτόχρονα τους δίνει κίνητρο να μάθουν για τα ζωά αλλά και να πουν τις πρώτες τους λεξούλες, να δείξουν με τα δαχτυλάκια τους και να εξασκήσουν λεπτές κινητικές δεξιότητες. 

Τα βιβλία είναι γερά. Μην διστάσετε να αφήσετε τα παιδιά σας να τα επεξεργαστούν μόνα τους.Να τα διπλώσουν, να τα αγγίξουν να τα αναποδογυρίσουν. Θα χαρούν , θα μάθουν και θα διασκεδάσουν.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ποια ζώα θα γνωρίσουμε σήμερα;

Αυτό το βιβλίο έχει παραθυράκια και κινούμενα μέρη για να ξεκινήσεις την περιπέτεια της ανακάλυψης!

Ψάξε , βρες και πες όσα έμαθες!

Η αφηγήτρια ταινιών

Η αφηγήτρια ταινιών - Ερνάν Ριβέρα Λετελιέρ

Μετάφραση : Λένα Φραγκοπούλου

Επίμετρο : Πάμπλο Νερούδα

Από τις εκδόσεις Αντίποδες

Η Μαρία-Μαργαρίτα είναι η Σινεράϊδα. Το πέμπτο παιδί της οικογένειάς της, πρώτο κορίτσι μετά από τέσσερα αγόρια.
Στο ολιγοσέλιδο αυτό βιβλίο είναι η αφηγήτρια. Στη ζωή της και στο μικρό χωριό όπου μένει,κοντά στην έρημο Ατακάμα της Χιλής είναι η αφηγήτρια ταινιών.

" Το άλλο που μου συνέβαινε από τα πολλά έργα που έβλεπα και διηγιόμουν ήταν οτι πολύ συχνά τα μπέρδευα με την πραγματικότητα.Δε μου ήταν εύκολο να θυμηθώ αν ένα πράγμα το είχα ζήσει ή το είχα δει στη μεγάλη οθόνη."

Το βιβλίο το διάβασα με αφορμή την Λέσχη ανάγνωσης του Σελιδοδείκτη και ομολογώ πως μου άρεσε πολύ.

Καταρχάς με κέρδισε το θέμα του. Ένα κορίτσι να παρακολουθεί τις ταινίες και να τις αφηγείται στην οικογένειά της που δεν είχε τη δυνατότητα να αγοράσει εισητήρια για όλα τα μέλη της.Ένα κορίτσι που θαμπώνεται από τη μεγάλη οθόνη και ανακαλύπτει τον εαυτό της μέσα από την αναπαράσταση των σκηνών μιας ταινίας και απολαμβάνει την αποδοχή και την καταξίωση.

Ένα κορίτσι που ενηλικιώνεται βίαια και πολύ πριν την ώρα της σε μια εποχή κι έναν τόπο  οπου οι πολιτικές και τεχνολογικές εξελιξείς είναι ραγδαίες. Το βιβλίο ενηλικιώνεται κι αυτό μαζί με την ηρωίδα του. Αθώο και αφελές στην αρχή , σκληρό,δραματικό και συγκινητικό όσο το τέλος πλησιάζει.

Έπειτα μου άρεσε η αφήγηση.Μέσα από τρόπο απλοϊκό και κωμικό περνάει από ανάλαφρα θέματα σε σοβαρά. Μία μητέρα που παράτησε την οικογένειά της, ένας πατέρας σε αναπηρικό καροτσάκι,βία,κακοποίηση,μοναξιά. Εικόνες και πληροφορίες που δίνονται ανάμεσα σε γλαφυρές περιγραφές και αστείες καταστάσεις.

Στα πολύ θετικά του βιβλίου είναι οτι είναι συμπυκνωμένο. Έχει μια πολύ δυνατή και πλούσια ιστορία χωρίς να φλυαρεί.Το κείμενο είναι μεστό και συμπαγές και διαβάζεται μονορούφι.Τα συναισθήματα προκαλούνται αβίαστα χωρίς επαναλήψεις,συγγραφικά τεχνάσματα,εξάρσεις και συνεχείς επικλήσεις.

" Εκείνη την εποχή ανακάλυψα ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσουν οι ιστορίες.Θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την πραγματικότητα και να ζήσουν εκείνους τους φανταστικούς κόσμους των ταινιών, των ραδιοφωνικών σειρών, των μυθιστορημάτων. Τους αρέσει μέχρι και ψέματα να τους λένε , αν αυτά τα ψέματα είναι καλοειπωμένα. Γι'αυτό και γνωρίζουν επιτυχία οι απατεώνες , γιατί έχουν ευχέρεια στα λόγια."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Σ' ένα μικρό χωριό στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι δουλεύουν στα ορυχεία του νίτρου, ένα χαρισματικό κορίτσι αποκτά απρόσμενα το ρόλο της αφηγήτριας ταινιών. Οι άνθρωποι προτιμούν να ακούν εκείνη να αφηγείται και να ζωντανεύει μπροστά τους τις ταινίες παρά να τις βλέπουν στο σινεμά του οικισμού, και στριμώχνονται στο σπίτι της για να παρακολουθήσουν τις αυτοσχέδιες παραστάσεις της. Μέσα από την πορεία της μικρής αφηγήτριας, μεταφερόμαστε στο άνυδρο τοπίο της πάμπας, όπου η ζωή είναι σκληρή και απογυμνωμένη από κάθε κίνητρο να τη ζήσεις. 

Το χρέος

Το χρέος - Σταυριανή Στεφάνου

Από τις εκδόσεις Λιβάνης

Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης  στην Ελλάδα των μνημονίων, δύο νέοι , πτυχιούχοι,αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον και την πολυπόθητη επαγγελματική αποκατάσταση. Ο Κωνσταντίνος είναι περιβαλλοντολόγος και βρίσκει μια θέση εργασίας στην ακριτική Κάρπαθο.Η Σοφιάννα είναι αρχιτέκτονας και αναζητά την τύχη της στην μακρινή Ιορδανία.

Μέχρι εδώ , μπορεί να θεωρήσει κανείς πως πρόκειται για μια συνηθισμένη ιστορία. Ένα αγόρι αγαπάει ένα κορίτσι που  πρέπει να φύγει μακριά και ο έρωτάς τους παραμένει ανεκπλήρωτος. Για να είμαι ειλικρινής , έτσι θεώρησα κι εγώ στην αρχή , όμως έκανα λάθος και μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή μου , όταν διαπίστωσα πως πρόκειται για μια ιστορία μέσα στην ιστορία. Ένας συγγραφέας κι ένα βιβλίο μέσα στο ίδιο το βιβλίο.

Ένα βιβλίο που εξιστορεί το αποτέλεσμα μιας επιδρομής Σαρακήνων πειρατών στο βόρειο μέρος της Καρπάθου.Το νησί λεηλατείται και δεκάδες νεαρές κοπέλες πωλούνται στα σκλαβοπάζαρα και στα χαρέμια προς ευχαρίστηση πλουσίων κι επιφανών ανδρών της Ανατολής.

Το Χρέος είναι ένα βιβλίο που τα είχε όλα. Είχε έρωτα και προδοσία, είχε ταξίδι στο χρόνο, όμορφες εικόνες από βουνά,νησιά, χωριά και θάλασσες και σημαντικές οικολογικές ανησυχίες. Είναι δύο ιστορίες , η μία σύγχρονη και η άλλη στο παρελθόν , όμως τόσο ταιριαστές και όμορφα πλεγμένες η μία με την άλλη από τη συγγραφέα, σαν κέντημα.

" Το συναίσθημα δεν αγοράζεται ούτε με όλα τα πλούτη του κόσμου,αλλά χαρίζεται από τον πλούτο της ψυχής"

Πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα ,που άλλοτε γίνεται σύγχρονο κι άλλοτε εποχής, άλλοτε θα το χαρακτήριζα αισθηματικό,άλλοτε ταξιδιάρικο κι άλλες φορές κοινωνικό.Άλλοτε ευρωπαϊκό κι άλλοτε ανατολίτικο.Κι όλα αυτά κάτω από τον ιντριγκαδόρικο τίτλο " Το χρέος" που προκαλεί ερωτηματικά και διλήμματα. 

Τίνος είναι το χρέος και προς ποιον; Η απάντηση δίνεται στο τέλος του βιβλίου και κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.

Ελευθερία , σκλαβιά και έρωτας είναι το τρίπτυχο πάνω στο οποίο βασίζεται το περιεχόμενο αυτού του καλοδουλεμένου μυθιστορήματος. Και πώς το ένα σχετίζεται με το άλλο. Διότι ο έρωτας είναι αυτός που σου δίνει φτερά για να πετάξεις και ο ίδιος έρωτας είναι ικανός να σε κρατήσει σκλαβωμένο για μια ολόκληρη ζωή. Και τότε και τώρα, πιθανότατα και για πάντα.

" Το αντίθετο της ευτυχίας είναι η δυστυχία. Η μη δυστυχία όμως δεν σημαίνει ευτυχία."

Η συγγραφέας φαίνεται να έχει αφιερώσει πολύ χρόνο σε έρευνα σχετικά με τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο.Χωρίς να την γνωρίζω , θεωρώ πως είναι ένα άτομο που παρατηρεί τον κόσμο και τις εικόνες γύρω της γιατί ένιωσα πως με μετέφερε σε πολλά πανέμορφα τοπία. Επιπλέον προτάσσει τους προβληματισμούς της και τις ανησυχίες της σχετικά με την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και την κλιματική αλλαγή και δίνει ένα ηχηρό μήνυμα στους αναγνώστες μέσα από το έργο της.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η παρατεταμένη ανεργία του Κωνσταντίνου και της Σοφιάννας κλυδωνίζει και τελικά διαλύει τη σχέση τους. Εκείνη τον εγκαταλείπει αναζητώντας την τύχη της στην Ιορδανία. Εκείνος, πληγωμένος, θα ακολουθήσει τη μοναδική επαγγελματική ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Με εφόδιο την αγάπη του για το περιβάλλον, φτάνει στην Κάρπαθο, μα εκεί ούτε που φαντάζεται τι του έχει γράψει η μοίρα. Όταν ο καπετάν Ζαχαρίας θα του διηγηθεί την ιστορία ενός ακατοίκητου νησιού, της Σαρίας, θα ξεκινήσει για τον Κωνσταντίνο το ταξίδι της έμπνευσης και της συγγραφής μιας νουβέλας. Ιστορία και φαντασία θα τον οδηγήσουν χίλια χρόνια πριν, στον 10ο αιώνα...
Ανήμερα της τέλεσης ενός γάμου, αιμοδιψείς Σαρακηνοί πειρατές από τη Σαρία εισβάλλουν σε κάποιο χωριό της βόρειας Καρπάθου, αρπάζοντας τη νύφη κι άλλες είκοσι μία νεαρές Καρπάθιες. Το μέλλον των κοριτσιών είναι προδιαγεγραμμένο: σκλαβοπάζαρα και χαρέμια. Όταν ο πρωτοσύμβουλος του εμίρη σκίζει με το γιαταγάνι το νυφικό της Σοφιάς, τα πάντα στην αιμοσταγή ψυχή του ανατρέπονται. Αλλόκοτα σχέδια και μηχανορραφίες θα στηθούν από μέρους του, με σκοπό να τη γλιτώσει από τα σκλαβοπάζαρα της Μεσογείου. Στο σουρεαλιστικό αυτό σκηνικό όλα μοιάζουν πιθανά... 

Η Μεγάλη Κακιά Αλεπού

Η μεγάλη κακιά αλεπού - Benjamin Renner

Μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος

Ένας πεινασμένος λύκος, μια -όχι και τόσο- πονηρή αλεπού, ένας σκύλος φύλακας , μια κότα και τρία κλεμμένα αβγά. Μια ξεκαρδιστική ιστορία που διαβάζεται από όλους , μικρούς και μεγάλους.

Η μεγάλη κακιά αλεπού είναι ένα graphic novel που ήδη κατέχει πολλές διακρίσεις στη Γαλλία, κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος σε μετάφραση του Φίλιππου Μανδηλαρά.

Η συμπαθέστατη "μεγάλη κακιά αλεπού" μπλέκει σε απίστευτες περιπέτειες στη φάρμα και στο δάσος , που προκαλούν ασταμάτητο γέλιο. Στο πλευρό της έχει τρία μικρά αξιαγάπητα αλεπουδάκια ....χμ...κοτοπουλάκια που της κάνουν τη ζωή δύσκολη αλλά της προσφέρουν αστείρευτη αγάπη και δύναμη.

Τι να πρωτοπώ για αυτό το βιβλίο; Για την υπέροχη ιστορία του; τα όμορφα μηνύματα που περνάει ; την υπέροχη εικονογράφηση; τις ανατροπές και το γέλιο που προκαλεί; Σας φωτογραφίζω μερικές σελίδες για να διαπιστώσετε και μόνοι σας πόσο καταπληκτικό είναι το βιβλίο αυτό.

Η μεγάλη κακιά αλεπού είναι μια αφελής και αξιαγάπητη αλεπού που δίνει καλοσύνη στα μικρά κοτοπουλάκια ,η οποία της επιστρέφεται απλόχερα. Φοβάται το λύκο , που είναι πιο δυνατός και πιο ισχυρός, αλλά πάει κόντρα στη φύση της που τη θέλει να είναι ένα σαρκοφάγο και άγριο θηλαστικό. Ενώνει τις δυνάμεις της με τα άλλα ζώα για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο και μπλέκει σε ιστορίες που διασκεδάζουν τους αναγνώστες καθε ηλικίας! Φίλοι και εχθροί ανατρέπονται σε κάθε σελίδα.

Έξυπνο,απρόβλεπτο, αναπάντεχο, υπέροχο! Ικανό να μας κάνει να αναρωτηθούμε σχετικά με την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και την εικόνα που οι άλλοι έχουν για εμάς.Για όλα αυτά που ο κόσμος απαιτεί και προσδοκά από εμάς και το ποιοι τελικά είμαστε στην πραγματικότητα. Και πόσο τέλειο είναι, θα αναρωτηθώ εγώ, αφορμή για έναν τέτοιο προβληματισμό να είναι ένα παιδικό βιβλίο!

Με μία μόνο λέξη απολαυστικό!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η Μεγάλη Κακιά Αλεπού, όπως θέλει να τη φωνάζουν, δεν είναι ούτε τόσο μεγάλη ούτε τόσο κακιά.

Παρότι εφαρμόζει τις θεωρητικά αλάνθαστες τακτικές εκφοβισμού του μέγα θηρευτή, του Λύκου, η πικρή αλήθεια είναι πως δεν πείθει κανέναν.

Πόσες ρέβες όμως μπορεί να φάει μια σαρκοφάγος αλεπού προτού καταστρώσει μαζί με τον Λύκο το πιο ποταπό σχέδιο που κατέβασε ποτέ μυαλό θηρευτή; Θα δεχτεί να κλωσήσει και να μεγαλώσει το φαγητό της;

Και τι σχέση έχει με όλα αυτά μια Ομάδα Εξόντωσης Αλεπούδων, της οποίας τα μέλη εξασκούνται εντατικά στους 100 Τρόπους Εξολόθρευσης μιας Αλεπούς;

Μια ξεκαρδιστική ιστορία γεμάτη αναπάντεχες ανατροπές, που θα ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους! 

Στροφή

Στροφή - Κώστας Παύλου

Από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη

Όταν λες ας διαβάσω ένα κεφάλαιο για να δω τι παίζει , και τελικά βρίσκεσαι να φτάνεις μέχρι τη μέση με μια ανάσα και να το ολοκληρώνεις σε λιγότερο από δύο 24ωρα, τότε σημαίνει πως αξίζει να πεις δυο λόγια γι'αυτό το βιβλίο. 

Μια παρέα νέων προκαλεί ένα τροχαίο δυστύχημα από το οποίο βγαίνουν νεκροί δύο επικίνδυνοι μαφιόζοι,καταζητούμενοι σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι πως μαζί τους ήταν και τρίτος επιβάτης, ο οποίος τραυματίστηκε,σοβαρά μεν, όχι όμως θανάσιμα και ζητάει εκδίκηση αλλά και ένα σημαντικό φορτίο που λείπει από το όχημα το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς. 

" Είχαμε μόλις περάσει την κόκκινη  γραμμή.Δεν υπήρχε επιστροφή.Και κανείς δεν μπορούσε να ξέρει τι θα ακολουθούσε.Όμως, γνωρίζαμε πως ο φόβος και η αγωνία ήταν τα νέα μας φιλαράκια πια..." 

Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα. Η υπόθεσή του κυλάει γρήγορα, αποτελείται κυρίως από διαλόγους που είναι ρεαλιστικοί και σύγχρονοι και μικρά κεφάλαια που διευκολύνουν την ανάγνωση. 

Χωρίζεται σε δύο διακριτά μέρη. Στο πρώτο μέρος η αφήγηση ανήκει στον Αλέξη Ζήνδρο, οδηγό του αυτοκινήτου που προκάλεσε το τροχαίο. Στο δεύτερο μέρος, η ιστορία λέγεται από τη πλευρά της αστυνομίας. Την υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια έμπειρη αστυνομικός παρέα με έναν συνάδελφό της που έχει κι αυτός τις δικές του αδυναμίες και κρύβει τα δικά του μυστικά. 

" Όμως , τα καράβια που ναυάγησαν μπορείς μονάχα να τα ανασύρεις από τον πάτο της θάλασσας σαν κουφάρια,δεν γίνεται να τα εμπιστευτείς να αντιμετωπίσουν φουρτούνες και θαλασσοταραχές." 

Πόσες φορές , μια λάθος στροφή , κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά, μια λάθος επιλογή μπορεί να μας οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη  πορεία; 

Διαβάζοντας το βιβλίο , δεν έψαχνα να βρω τα βαθύτερα νοήματα. Αλλά μπήκα μέσα στην υπόθεση, απορροφήθηκα και αγωνιούσα για την εξέλιξη της ιστορίας και των ηρώων του βιβλίου. Ωστόσο , αρκετά ήταν και τα κοινωνικά θέματα στα οποία θα μπορούσε να σταθεί κανείς.Μια  αντρική φιλία που δοκιμάζεται και τα στάδια από τα οποία περνάει, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, οι ενοχές,η ανάληψη ευθυνών,τα νεανικά παραστρατήματα, η γλύκα του χρήματος αλλά και πώς από ένα λάθος , αθώοι πολίτες , μπορούν να βρεθούν μπλεγμένοι σε καταστάσεις επικίνδυνες. 

Με χαρά διαπίστωσα πως η Στροφή είναι το τέταρτο βιβλίο του συγγραφέα. Είμαι βέβαιη πως θα αναζητήσω και τα προηγούμενα έργα του. Το συγκεκριμένο το προτείνω σε όποιον θέλει να διαβάσει ένα γρήγορο αστυνομικό μυθιστόρημα που θα τον καθηλώσει.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

«Μια νύχτα εφιαλτική… Λάμψη, σκοτάδι, τράνταγμα και μετά η ενοχλητική μουσική του ραδιοφώνου που δεν έλεγε να σταματήσει, όσο κρατούσαμε τις ανάσες μας. Η ζωή μου άλλαξε για πάντα πορεία έπειτα από εκείνη τη στροφή».

Σε μια στροφή, το όχημα πέντε φίλων προσκρούει μοιραία σε ένα αυτοκίνητο. Οι ένοχοι φεύγουν σαν κυνηγημένοι από τον τόπο του δυστυχήματος. Ο μόνος επιζών, ένας αδίστακτος μαφιόζος, ορκίζεται να πάρει εκδίκηση. Ένας ένας οι άνθρωποι που σχετίζονται με το συμβάν βρίσκονται δολοφονημένοι. Μια φιλόδοξη αστυνόμος αναλαμβάνει αυτήν την απαιτητική και επικίνδυνη υπόθεση. Θέλει πάση θυσία να φέρει τον ένοχο αντιμέτωπο με τη δικαιοσύνη. Ο μοναδικός τρόπος είναι να συνεργαστεί με έναν συνάδελφό της που βρίσκεται σε αναστολή και ο οποίος δεν θα διστάσει να περάσει την κόκκινη γραμμή που χωρίζει το «σωστό» από το «λάθος», προκειμένου να φτάσει στην αλήθεια.

Ύβρις, νέμεσις, ερινύες… συνθέτουν μια ιστορία γεμάτη δράση, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου χωρίς ενδοιασμούς και δύο αστυνόμων, ενός που ακολουθεί πιστά τους κανόνες και κάποιου άλλου που υπακούει μονάχα στην κατεστραμμένη πυξίδα της ηθικής του.

Ο άλλος αδερφός

Ο άλλος αδερφός - Βαγγέλης Γιαννίσης

Από τις εκδόσεις διόπτρα

" Είναι θλιβερό , αλλά δυστυχώς αληθινό: ορισμένοι άνθρωποι γεννιούνται καταδικασμένοι να δυστυχήσουν.Όχι επειδή το αξίζουν,ή επειδή πληρώνουν κάποιο πατρογονικό αμάρτημα.Απλώς έτυχε να γεννηθούν σε λάθος μέρος τη λάθος εποχή."

Μια εξαφάνιση ενός μικρού παιδιού σε μια μικρή κοινωνία αφήνει σημάδια σε όλους. Η μάνα θρηνεί αλλά δεν μπορεί να πενθήσει και συνεχίζει να  ελπίζει. Ο πατέρας ζει μια ζωή στιγματισμένος σαν ένοχος. Ο αδερφός βιώνει την απώλεια αθόρυβα κουβαλώντας τα δικά του τραύματα. Η κοινωνία δικάζει αλλά ταυτόχρονα φοβάται πως δίπλα της ζει ένας εγκληματίας. Οι άνθρωποι στην  αστυνομία και τον Τύπο εκμεταλλεύονται το γεγονός για προσωπική ανέλιξη. Ειδικά όταν το εξαφανισμένο παιδί βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού , τα στόματα μιλάνε περισσότερο και τα μυαλά σκέφτονται με ύπουλο τρόπο.

Το νέο βιβλίο του Βαγγέλη Γιαννίση είναι ένα αστυνομικό βιβλίο με πολλές κοινωνικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις.

Ο θάνατος, η ενοχή, οι τύψεις αλλά και η κοινή γνώμη από τη μία και η αποδοχή της διαφορετικότητας σε μια κλειστή κοινωνία από την άλλη είναι μερικά από τα θέματα που αναλύονται και προκαλούν σημαντικά διλήμματα και προβληματισμούς.

" Αλλά η μεγαλύτερη ομοιότητα ήταν στα μάτια.Μπορείς σε αυτά να δεις πως το τέλος πλησιάζει.Μπορείς να δεις πως το συνειδητοποιούν , πως ρουφάνε με όση δύναμη το καλαμάκι, αλλά στο ποτήρι έχει απομείνει μόνο ελάχιστο νερό από τα λιωμένα παγάκια, μαζί με λίγο αφρό- και καθόλου καφές.Καθόλου ζωή.Και φυσικά, μπορείς να δεις το φόβο για το άγνωστο. Έναν φόβο που μια ολόκληρη ζωή προσπαθούσαν να καταπνίξουν,να ξεχάσουν , πιστεύοντας ότι ίσως ο θάνατος θα ξεχνούσε να τους πάρει,ή θα τους θυμόταν αργά,όταν δεν θα τους ένοιαζε και τόσο,επειδή θα είχαν χορτάσει από χαρές,από ζωή - αλλά ποιος μπορεί, αλήθεια να χορτάσει τη ζωή; "

Ο πολυγραφότατος συγγραφέας αποδεικνύει πως είναι άριστος χειριστής της γλώσσας και προσφέρει στους αναγνώστες ένα βιβλίο δυνατό, ενδιαφέρον και συγκλονιστικό.

Εξαιρετικά ευφυές ως προς την δομή του, κρατάει αμείωτη την αγωνία , κάνει την αυτοκριτική του για τους συγγραφείς αστυνομικών βιβλίων αλλά και την κριτική του για όλα τα κακώς κείμενα της ελληνικής επαρχίας και κοινωνίας.

Το βιβλίο μου άρεσε πολύ από πολλές απόψεις.Μου άρεσε τόσο για όλα αυτά που είπε αλλά και για αυτά που άφησε να εννοηθούν. Για τις σιωπές, για τα συναισθήματα αλλά και για τις σκέψεις των πρωταγωνιστών. Η πλοκή του παραπέμπει σε ένα σύνηθες αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά σύντομα ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως είναι πολλά περισσότερα από "άλλο ένα αστυνομικό".

Σπάνια συμβαίνει σε βιβλία του είδους να κλείσεις την τελευταία σελίδα και να συνεχίσεις να τα σκέφτεσαι. Όμως εδώ, το βιβλίο αυτό με ακολουθούσε ακόμα κι όταν το τελείωσα. Ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές , σκέφτομαι πως ήταν ένα ωραίο βιβλίο,που με έβαλε σε σκέψεις και θα με συντροφεύει για πολύ καιρό ακόμα.

" Ένα από τα αγαπημένα μου φιλοσοφικά ερωτήματα σχετίζεται με τη φύση του κακού.Υπάρχει καθαυτό ή δημιουργείται; Και, κατ'επέκταση,ζούμε σε ένα σύμπαν ντετερμινιστικό , όπου όλα είναι προκαθορισμένα , προαποφασισμένα και αναπόφευκτα,ή ιντερμινιστικό , όπου ισχύει προπάντων η ελεύθερη βούληση; Είμαστε το αποτέλεσμα γονιδίων και κληρονομικότητας ,ή γεννιόμαστε σαν άγραφος πίνακας και μετασχηματιζόμαστε από τις εμπειρίες μας;"

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Αύγουστος 1988, Ελευσίνα.

Ένας έφηβος εξαφανίζεται ξαφνικά ένα απόγευμα. Τα ίχνη του χάνονται, η τοπική κοινωνία συγκλονίζεται και η οικογένεια του παιδιού αρχίζει σιγά σιγά να αποσυντίθεται εκ των έσω, εξαιτίας ενός τραύματος που δεν μπορεί να επουλωθεί. Τα χρόνια περνούν. Η υπόθεση, με εξαίρεση ορισμένες τηλεοπτικές εκπομπές που την ανακινούν, ξεχνιέται, αλλά το φάντασμα του δεκατετράχρονου Ηλία Αδάμ εξακολουθεί να κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης.

Αύγουστος 2021

Ο Θέμης Αδάμ, αδερφός του Ηλία, δημοσιογράφος και επιτυχημένος συγγραφέας ενός true crime βιβλίου με θέμα την υπόθεση που εντέλει διέλυσε την οικογένειά του, επιστρέφει στην Ελευσίνα για την κηδεία του πατέρα του -και βασικού υπόπτου για την εξαφάνιση του παιδιού, σύμφωνα με τις φήμες-, ο οποίος αυτοκτόνησε. Έχει την πρόθεση να κάνει μια νέα αρχή, να επιστρέψει στην πατρίδα του έπειτα από περίπου δύο δεκαετίες στο εξωτερικό. Πρώτα όμως πρέπει να κλείσει ένας ανοιχτός λογαριασμός.

Τι απέγινε ο Ηλίας; 

Το μπαλόνι του θυμού

Το μπαλόνι του θυμού - Δανάη Δάσκα

Εικονογράφηση : Zafouko Yamamoto

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος

Συχνά ο θυμός μέσα μας μοιάζει μ'ένα μπαλόνι. Όλο φουσκώνει και φουσκώνει. Τι είναι καλύτερο; Να το αφήσουμε να σκάσει μέσα μας ή να το ελευθερώσουμε , να βγει και να φύγει μακρυά;

Πολλές φορές ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε το θυμό μας. Πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί που δεν ξέρει ουτε καν να τον προσδιορίσει.

Το τρυφερό,διδακτικό και απόλυτα χρήσιμο αυτό βιβλίο , θα βοηθήσει τα παιδιά μας να αναγνωρίσουν το συναίσθημα  που νιώθουν , να το ονοματίσουν κι έπειτα να το εκφράσουν και να απελευθερωθούν από αυτό.

Τα κείμενα είναι μικρά και κάνουν ομοιοκαταληξία. Οι εικόνες είναι όμορφες και εστιάζουν σε όλα αυτά που μπορεί να νιώθει το παιδί μας.

Με μικρές τεχνικές όπως αυτή του να  ζωγραφίσουν τα παιδιά το μπαλόνι του θυμού και μέσα από την εικόνα του να καταφέρουν να το κατανοήσουν , να το εκφράσουν,να το αποχαιρετήσουν κι έπειτα να το αφήσουν να φύγει ώσπου να σκάσει στον αέρα. Ο μικρός αναγνώστης θα μπορέσει να δει τον αντίκτυπο του θυμού στον ίδιο και το περιβάλλον του.

Το βιβλίο αναφέρεται στον θυμό αλλά προσωπικά βρήκα την ευκαιρία να εφαρμόσουμε την τακτική αυτή και για τα υπόλοιπα συναισθήματα που μπορεί να νιώσουν τα μικρά μου. Διότι θεωρώ πολύ σημαντικό, να μπορέσουμε να δείξουμε τρόπους στα παιδιά μας να εκφράζουν αυτό που νιώθουν, να μιλάνε και να μην τα κρατάνε μέσα τους. Κάτι που θα τους βοηθήσει να γίνουν σωστοί και συναισθηματικά ήρεμοι ενήλικες.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Όταν θυμώνουμε, ένα μπαλόνι φουσκώνει μέσα μας και είναι έτοιμο να σκάσει. Ένα μπαλόνι που μοιάζει με ένα μικρό άγριο τερατάκι.

Ποιο είναι όμως τ’ όνομά του;

Σε ποια χώρα ζει;

Έχει φίλους;

Τι θα μας έλεγε αν είχε φωνή;

Πάρτε χαρτί και μολύβι κι ετοιμαστείτε να κάνετε τον ίδιο τον θυμό, ένα παιχνίδι!

Πιες το τσάϊ σου,Σεμίραμις

Πιες το τσάϊ σου, Σεμίραμις - Μαρίνα Παπαγεωργίου

Από τις εκδόσεις Κάκτος

Πιες το τσάι σου Σεμίραμις και με μια παρήχηση του "σ" επιλέγει η συγγραφέας να τιτλοφορήσει αυτό το όμορφο , νοσταλγικό και διαφορετικό μυθιστόρημα. Η συγγραφέας , σε όλο το βιβλίο "παίζει" με τα σύμφωνα, με τις λέξεις και με τα ονόματα. Τίποτα δεν δόθηκε τυχαία. 

Αφηγήτρια της ιστορίας είναι η Θάλεια.Το όνομά της παραπέμπει στη μούσα της κωμωδίας αλλά και της τραγωδίας. Μια μούσα των αντιθέσεων. Έτσι είναι και οι ιστορίες της. Κωμική τις περισσότερες φορές που όμως κρύβουν και μία τραγικότητα. 

《 Έμεινα μόνη και δειλή, με τα μυστικά που κρατούσα καταχωνιασμένα και με τις μέρες μου να λιμνάζουν σε μια ανθυγιεινή κρυψώνα. Σαν απόστημα που δεν ξέσπαγε. Ήμουν αλλεργική στο " θα ήθελα" , μα δεν ξεστόμιζα ποτέ το " θέλω". 》 

Από την άλλη , η αδερφή της η Ερατώ. Η μούσα του έρωτα και της ποίησης. Δύο κοπέλες τελείως διαφορετικές που ζουν στο ίδιο σπίτι, αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες και διαχειρίζονται διαφορετικά τα κοινά βιώματά τους. 

Κι άλλοι πολλοί οι χαρακτήρες του βιβλίου, παίζουν κι αυτοί το ρόλο τους. Άλλωστε η συγγραφέας τονίζει πως οι δεύτεροι ρόλοι έχουν κι αυτοί σημαντική θέση στην πλοκή κι εξέλιξη ενός έργου. 

Η ιστορία ξεκινάει με την βραδιά της προσελήνωσης το 1969 όπου ολη η οικογένεια μαζεύεται μπροστά από την ασπρόμαυρη τηλεόραση να παρακολουθήσει το σημαντικό αυτό γεγονός. Κι από εκεί και πέρα δύσκολο να βρει κανείς μια σειρά. Η υπόθεση χάνεται στο χρόνο και στον τόπο και το αποτέλεσμα είναι σαν ένα παζλ που αποτελείται από μικρά μικρά κομμάτια και η τελειότητά του φαίνεται μόνο όταν όλα τοποθετηθούν στη σωστή θέση. Μέχρι τότε μια χαώδης κατάσταση είναι το μόνο που υπάρχει. 

Το βιβλίο είναι γεμάτο με χρώματα, υφές, λάμψεις αλλά και σκιές. Όμορφο και χιουμοριστικό, αφελές και τρυφερό και σε μερικά σημεία συγκινητικό και τραγικό. Οι ισορροπίες είναι λεπτές , μα η συγγραφέας φαίνεται πως τις διαχειρίζεται με χειρουργικές κινήσεις και αφήνει ένα άρτιο αποτέλεσμα. 

Και τελικά, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για μια ιστορία ενηλικίωσης. Όπου η ηρωίδα , όπως και όλοι μας στο πέρασμα των χρόνων , κάνει την κριτική της και την  αυτοκριτική της, διαπιστώνει αλήθειες και λάθη και βλέπει με αγάπη και συμπόνοια τα περασμένα, πρόσωπα και γεγονότα. 

《Για κάθε κορίτσι έρχεται πάντα μια μέρα που το " ρουφάει" ο καθρέφτης και δεν γυρίζει πίσω.Για κάθε κορίτσι,εκτός από τα κορίτσια της οικογένειας Κ.

Για καιρό,το κορίτσι χορεύει ,χορεύει μπροστά στον καθρέφτη και λέει "μαμά,μπαμπά,δείτε με!" .Και μια μέρα που το κορίτσι όπως πάντα χορεύει, χορεύει , σε μια στιγμή κοιτάζει μέσα στον καθρέφτη σαν υπνωτισμένο,δεν κοιτάζει πια γύρω του,δεν κοιτάζει ούτε μαμά ούτε μπαμπά,σταματάει να χορεύει και τα μάτια της μένουν να χαζεύουν το είδωλό της.Κι ο καθρέφτης τη μαγεύει την κοπελίτσα και την κλέβει.》

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Η Θάλεια ζει με την αδελφή της, την Ερατώ. Οι γείτονες τις ονομάζουν «Μούσες της διπλανής πόρτας». Οι γείτονες που γελούν, τσακώνονται, χορεύουν, θορυβούν. Ο μισός τρίτος όροφος δεν έχει ησυχία.

Ωστόσο, η Θάλεια κι η Ερατώ ζουν «στη σκοτεινή πλευρά του ορόφου». Κι ας μην ζει πια εκεί ο κύριος Κ.

Βαλίτσα και .... Φύγαμε!

Βαλίτσα και .... Φύγαμε! - Χριστίνα Αντωνιάδου

Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

Κλείστε εισητήρια, φτιάξτε τη βαλίτσα σας και.... φύγαμε! Με συνοδοιπόρο την υπέροχη,αξιαγάπητη και πολυτάλαντη Χριστίνα Αντωνιάδου, ετοιμαστείτε να ταξιδέψουμε στο Μεξικό, τη Νέα Υόρκη, το Τορόντο , το Μπουτάν , τη Πολυνησία και πολλά άλλα μέρη. 

Μετά το βιβλίο της "Η Jacaranda ανθίζει πάντα την Άνοιξη" όπου μας περιγράφει τις περιπέτειές της και τα προσωπικά της βιώματα στη Νότιο Αφρική, έρχεται με αυτό το βιβλίο και με το ίδιο ύφος να μας ταξιδέψει σε προορισμούς μακρινούς κι εξωτικούς.Γεγονότα ευτράπελα κι άλλα πιο σοβαρά, όλα όμως ειπωμένα με τρόπο αυθεντικό που συντροφεύει τον κάτοχο αυτού του βιβλίου και τον ψυχαγωγεί. 

Με μπόλικο χιούμορ, αυτοσαρκασμό και αυθεντικό λεξιλόγιο,ο αναγνώστης νιώθει πραγματικά πως ταξιδεύει με τη συγγραφέα και την παρέα της. Πως βρίσκεται εκεί σε μια γωνίτσα στο ξενοδοχείο μαζί της, στην ουρά για τα αξιοθέατα , στα ταξί και στα μέσα μεταφοράς. 

Όσοι αγαπάτε τα ταξίδια αλλά και όσοι θέλετε να γελάσετε με την καρδιά σας μέσα από τις ιστορίες των πρωταγωνιστών, έχετε βρει το κατάλληλο βιβλίο. 

Το φτιάξε βαλίτσα και....φύγαμε,δεν είναι μυθιστόρημα ούτε ένας ταξιδιωτικός οδηγός με τα καλύτερα μέρη που αξίζει να επισκεφτεί κανείς άμα βρεθεί στο εξωτερικό.Υπάρχουν κι αυτά όμως. Συνοδεύεται από όμορφες πραγματικές φωτογραφίες και γεμίζει με χρώματα , εικόνες και μυρωδιές τον αναγνώστη. 

Είναι μια καταγραφή των εμπειριών της συγγραφέως,σαν ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο.Με μια αφήγηση που παρασέρνει, διασκεδάζει και μεταφέρει σε άλλα μέρη. Η συγγραφέας εκμυστηρεύεται τις σκέψεις της , τους φόβους της αλλά και τις αντιδράσεις της κατά τη διάρκεια των ταξιδιών που έχει πραγματοποιήσει και πιστέψτε με το αποτέλεσμα είναι κάτι περισσότερο από απολαυστικό. 

Ταυτόχρονα θα διαπιστώσει κανείς ομοιότητες και διαφορές της χώρας μας με άλλους πολιτισμούς και αυτό πραγματικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Πώς θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση της; Μας θυμίζουν κάτι όλα αυτά που διηγείται; Έχουμε ζήσει κι εμείς κάτι παρόμοιο; 

Όταν διάβασα το πρώτο βιβλίο της Χριστίνας Αντωνιάδου, είχα πει πως αμέσως ένιωσα μια οικειότητα μαζί της. Ένιωσα πως ήταν φίλη μου.Ή τουλάχιστον οτι θα ήθελα πολύ να γίνει.Το ίδιο συνεχίζω να νιώθω έχοντας ολοκληρώσει και το δεύτερο βιβλίο της. 

Γνωρίζοντας πως η ίδια δε θα σταματήσει να ταξιδεύει, της εύχομαι να επισκεφτεί πολλά μέρη ακόμα , να συλλέξει εμπειρίες και αναμένω το επόμενο βιβλίο της με ανυπομονησία!

Αυτό εδώ ήταν πλούσιο και ταξιδιάρικο όσο κανένα άλλο βιβλίο που έχει πέσει στα χέρια μου

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Θυμάμαι ότι από μικρή κοιτούσα με μεγάλο ενδιαφέρον τους χάρτες στον σχολικό άτλαντα. Σχεδίαζα με μολύβι διαδρομές ενώνοντας πόλεις μεταξύ τους, αρχικά στην Ευρώπη, αργότερα όμως και σε Αμερική, Ασία, Αφρική. Σκεφτόμουν πως όταν θα μεγαλώσω, θα επισκεφτώ πόλεις, χώρες και τοπία.

Τον άτλαντα τον έχω ακόμη και οι μολυβιές μαρτυρούν μέχρι σήμερα τα όνειρα που έκανα πιτσιρίκα. Τα οποία κατάφερα να πραγματοποιήσω χρόνια αργότερα. Μάλιστα, τα περιγράφω στο βιβλίο που κρατάς.

Δώσε μου, λοιπόν, το χέρι σου και θα ταξιδέψουμε μαζί. 

"Βαλίτσα και... φύγαμε για Mexico, Bhutan, New York City, Toronto, Pittsburgh, French Polynesia, Zambia, Tanzania.

"See the world. It's more fantastic than any dream". (Ray Bradbury)

Δρ.ΠΑΠ

Δρ.ΠΑΠ. Η ζωή του πρωτοπόρου γιατρού Γ.Ν.Παπανικολάου

Κείμενα και εικονογράφηση : Πέτρος Χριστούλιας.

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος

Ανήσυχο πνεύμα από μικρός γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες από τις οποίες δεν αποκλίνει ούτε μια στιγμή στη ζωή του παρόλο που οι κοινωνικές περιστάσεις και οι οικογενειακές συνθήκες απαιτούσαν κάτι άλλο.

"Μέσα από την εντατική εργασία και τον υγιή ανταγωνισμό ο χαρακτήρας του άρχισε να ωριμάζει και ο ίδιος να μεταμορφώνεται σε έναν πιο ρεαλιστή και λιγότερο εγωκεντρικό ανθρωπο."

Πολύ μου αρέσουν τα βιβλία που μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση και να διδάξουν.Ειδικά όταν είναι γραμμένα με τρόπο ευχάριστο και απλό που τα κάνει προσιτά ώστε να διαβαστούν από μικρούς αλλά και μεγαλύτερους.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου, εξέχων άνθρωπος της ιατρικής και των επιστημών έχει συνδέσει το όνομά του με το διάσημο τεστ ΠΑΠ, κι έχει αποτελέσει σωτηρία για τη ζωή χιλιάδων γυναικών μέχρι και σήμερα.

Η ζωή του και το έργο του γίνονται γνωστά σε αυτό το μοναδικό βιβλίο με τη μορφή graphic novel που κυκλοφορει από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Με κείμενα αλλά και εικονογράφηση  από τον Πέτρο Χριστούλια , αποτελεί ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα , βασισμένο σε αληθινά γεγονότα με σεβασμό στον μεγάλο αυτό επιστήμονα.

Για μένα είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω για τον σπουδαίο γιατρό Γεώργιο Παπανικολάου και δηλώνω εντυπωσιασμένη.

Αξιόλογο και συναρπαστικό μπορεί να διαβαστεί ευχάριστα ξανά και ξανά.

Σε μία εποχή,σαν τη σημερινή , όπου τα πρότυπα για τα παιδιά μας είναι σπάνια, τέτοια βιβλία είναι θησαυρός και απαραίτητα να υπάρχουν σε κάθε σπίτι.

Αφήστε τα παιδιά σας να το ξεφυλλίσουν και να το διαβάσουν μόνα τους. Δώστε τους την ευκαιρία να μάθουν , να προβληματιστούν και να ρωτήσουν. Κι έπειτα συζητήστε μαζί τους για διάφορες απορίες που θα προκύψουν.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ο ερευνητής γιατρός Γεώργιος Ν. Παπανικολάου είναι γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο για την ανάπτυξη του διαγνωστικού τεστ που έχει σώσει αμέτρητες γυναίκες μέχρι σήμερα και φέρει τα πρώτα τρία γράμματα του ονόματός του. Ωστόσο, το τεστ ΠΑΠ ήταν ένας από τους τελευταίους σταθμούς μιας μεγάλης περιπλάνησης.

Το ταξίδι της ζωής του σπουδαίου επιστήμονα μπορεί να μας αποκαλύψει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τα κίνητρα μιας εξέχουσας προσωπικότητας που έχει προσφέρει κάτι εξαιρετικά σημαντικό στην ανθρωπότητα.

Έχεις εμένα

Έχεις εμένα 

Κείνενο και Εικονογράφηση : Francesca Pirrone

Από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη

Μέρες Πάσχα έρχονται, μέρες αγάπης κι ανθρωπιάς και το "Έχεις Εμένα" είναι ένα βιβλίο κατάλληλο για να διαβάσουμε με τα παιδιά μας.Για να πάρουμε μαθήματα έτσι όπως μόνο ένα παιδικό βιβλίο μπορεί να μας προσφέρει.

Το μικρό σκαντζοχοιράκι βρίσκεται μονάχο του στο δάσος και χρειάζεται βοήθεια. Ευτυχώς έχει το γουρουνάκι που το βρίσκει και το φροντίζει.

Το γουρουνάκι όμως χρειάζεται κι αυτό βοήθεια καθώς έχει εξαντληθεί από τη συνεχή φροντίδα του μικρού. Ευτυχώς έχει τους φίλους του που είναι πρόθυμοι να το βοηθήσουν.

Το βιβλίο " Έχεις εμένα" είναι ένα βιβλίο για παιδιά που ομως είναι καλό να διαβάσουμε όλοι μας. Ένα βιβλίο για τη χαρά της προσφοράς αλλά και για την ανάγκη της αυτοφροντίδας. Δεν είναι κακό να ζητάμε βοήθεια , δεν είναι σημαδι πως είμαστε αδύναμοι ή ανίκανοι. Σημαίνει απλά πως κάποιες στιγμές έχουμε ανάγκη όλοι από φροντίδα. Μέχρι να πάρουμε δυνάμεις, να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας και να επανέλθουμε πιο δυνατοί στα καθήκοντά μας.

Στο αεροπλάνο, οι κανόνες ασφαλείας, λένε σε όσους έχουν μαζί τους μωρά, πρώτα να βαλουν τη μάσκα οι ίδιοι κι εμειτα να την φορέσουν στα παιδιά τους.

Το όμορφο αυτό παιδικό βιβλίο , θα μας παρακινήσει να προσφέρουμε την βοήθειά μας σε όλους όσοι έχουν ανάγκη. Και όλοι μας κάποια στιγμή τουλάχιστον στη ζωή μας, έχουμε ανάγκη από βοήθεια.

Ένα βιβλίο για τη δύναμη της φιλίας και της προσφοράς. Για την απόλαυση που παίρνουμε,όχι μόνο όταν λαμβάνουμε βοήθεια από ανθρώπους που αγαπάμε, αλλά κι όταν προσφέρουμε βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη!

Καλο Πάσχα σε όλους!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ο Πίγκι, το γουρουνάκι, βρίσκει ένα σκαντζοχοιράκι που έχει χαθεί στο δάσος και αποφασίζει να το πάρει στο σπίτι του και να το φροντίσει.

Όμως, η φροντίδα του μικρού σκαντζόχοιρου είναι πολύ κοπιαστική δουλειά.

Ευτυχώς, οι φίλοι του είναι εκεί για να τον βοηθήσουν!

Μια γλυκιά ιστορία για τη χαρά που νιώθουμε όταν φροντίζουμε όσους μας έχουν ανάγκη. 

Μωβ

Μωβ - Ελένη Λόππα

Από τις εκδόσεις ΑΩ

" Ο έρωτας φόρεσε τα πένθιμα

Μωβ παντού

Θα σφραγίσω τα παράθυρα

Και τις πόρτες

Να μην με φτάνουν τα αρώματα

Της Άνοιξης"

Το μωβ είθισται να είναι το χρώμα του πένθους , αλλά ταυτόχρονα το χρώμα των βασιλιάδων επειδή συμβολίζει τη δύναμη και την πίστη. Με αυτό το χρώμα επέλεξε η συγγραφέας να ντύσει τις σελίδες του βιβλίου της και μ'αυτό το χρώμα επιλέγει η ηρωίδα του βιβλίου να περιγράψει τα συναισθήματά της και την ψυχολογική της κατάσταση. 

Η Μόνικα έχει χάσει τον πρώτο της σύζυγο κι εκεί που νομίζει πως δεν πρόκειται να αγαπήσει ξανά, ερωτεύεται τον Έκτορα. Τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, ο Έκτορας έχει να λύσει τα δικά του προσωπικά ζητήματα, κουβαλάει τις δικές του ανασφάλειες, δεν έχει απαλλαγεί ακόμα από τον προηγούμενο γάμο του, αλλά το ειδύλλιό τους εξελίσσεται σε μια όμορφη σχέση που βασίζεται στην ειλικρίνεια. 

Μετά από ένα επαγγελματικό ταξίδι του στο Μιλάνο, θα νοσήσει από τον κορονοϊο και αφού πρώτα περάσει όλη η ζωή μπροστά από τα μάτια του θα χάσει τη μάχη για τη ζωή. 

Η Ελένη Λόππα γράφει ένα μυθιστόρημα , που εκτυλίσσεται στα χρόνια του κορονοϊου και της καραντίνας που βιώσαμε όλοι μας και σίγουρα δεν έχει αφήσει κανέναν ανεπηρέαστο. Η χώρα ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις, ο φόβος κυριαρχεί στις ζωές όλων μας, οι ανθρώπινες σχέσεις κλονίζονται και τα θύματα από το φονικό ιό αυξάνονται με αλματώδεις ρυθμούς. 

Το βιβλίο όμως δεν είναι ένα βιβλίο για τον κορονοϊο. Είναι ένα βιβλίο που διαπραγματεύεται το πένθος. Η ηρωίδα πενθεί για το χαμό του συντρόφου της και τα στάδια που περνά είναι όλα ορατά στον αναγνώστη. Άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη και τέλος η πολυπόθητη αποδοχή. 

Το μωβ της Ελένης Λόππα είναι ένα βιβλίο γεμάτο θλίψη λόγω του περιεχομένου του , μα αισιόδοξο και γεμάτο ελπίδα , λόγω του απρόσμενου τέλους του. Είναι πλαισιομένο από όμορφες περιγραφές και ζωντανές εικόνες που με ταξίδεψαν στην αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη.Είναι εμπλουτισμένο με στίχους από γνωστά κι άγνωστα ποιήματα και είναι γραμμένο με λυρισμό αλλά και ρεαλισμό. 

Είναι ένα όμορφο κι αληθινό ανάγνωσμα που θα συγκινήσει. Διαβάζεται εύκολα και προκαλεί πολλά κι ανάμεικτα συναισθήματα. Είναι ένα ήρεμο βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα και περιγράφει καταστάσεις που όλοι μας λίγο πολύ έχουμε ζήσει και σκέψεις που έχουμε κάνει. Ένα βιβλίο για τις ανθρώπινες σχέσεις όλων των ειδών που δοκιμάζονται και για την ανθρωπιά που είναι ό,τι πολυτιμότερο διαθέτουμε. 

Οι ήρωες της Ελένης Λόππα είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας , με τα σωστά τους και τα λάθη τους , με τους οποίους ο αναγνώστης θα μπορέσει να ταυτιστεί. Θυμώνουν,μισούν, αγαπάνε και συγχωρούν. 

Και αν κι εσύ, όπως κι εγώ , δεν ήθελες μέχρι τώρα να διαβάσεις βιβλία που να διαδραματίζονται στα χρόνια της πανδημίας, τώρα που βρισκόμαστε στο 2023 , και η κατάσταση έχει λίγο καταλαγιάσει , είναι η στιγμή σου να διαβάσεις αυτό το βιβλίο. Τώρα που όλα αυτά έχουν μείνει στο παρελθόν, ένα παρελθόν όχι όμως πολύ μακρινό, του οποίου οι επιπτώσεις είναι ακόμα ορατές στην ψυχολογία μας και στις ζωές μας και μας θυμίζει μέρες που ευτυχώς έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Στην περίοδο της πανδημίας, η Μόνικα, μια καταξιωμένη μεταφράστρια ξένης λογοτεχνίας, χάνει τον Έκτορα και βιώνει για δεύτερη φορά στη ζωή της την οδυνηρή απώλεια και το πένθος. Μέσα στη "μωβ" ατμόσφαιρα που την περιβάλλει, ξαφνικά συνειδητοποιεί σε βάθος αυτό που γράφει τόσο συνταρακτικά στα ποιήματά της, η φίλη της, πως "Η ζωή είναι πιο σημαντική στη συνάντηση με τον Άλλον" και πως "Αν η γλώσσα δεν είναι ένα μέσον, ένας τρόπος, ένα καράβι να οδηγηθούμε στον Άλλον, τότε χίλιες φορές καλύτερη η σιωπή". Ναι, σκέφτεται η Μόνικα. Αυτό είναι το ύψιστο σημείο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, όταν υπερβεί τον εαυτό του και ξεπεράσει τις κάθε είδους αγκυλώσεις του: Να προσεγγίσει και να αποδεχτεί τον Άλλον, με την ιαματική δύναμη της Αγάπης. Τότε, άστραψε μέσα της ένα φως και "γνώρισε η ψυχή τον εαυτό της". 

"Ο Δύτης"

 "Ο Δύτης"

Minos Efstathiadis 

Εκδόσεις Ίκαρος 

Πολλές φορές έχω διαβάσει ότι η αστυνομική λογοτεχνία ΔΕΝ είναι λογοτεχνία. Ποτέ δεν συμφώνησα.

Έχω διαβάσει πολλά βιβλία. Έχω διαβάσει και πολλά αστυνομικά βιβλία.

Η ιστορία του Μινου Ευσταθιάδη ξεκινάει με την εύρεση μιας πνιγμένης κοπέλας στην Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή, στην Γερμανία, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ καλείται να παρακολουθήσει μια κοπέλα για δύο εικοσιτετράωρα.

Μια ιστορία φαινομενικά απλή... Που κάπου θα οδηγήσει...

Σωστά; Λάθος!

Ενώ σε πολλά βιβλία συνήθως κάπου στην μέση γίνεται μια "κοιλιά", για να έρθει μια ανατροπή που θα ολοκληρώσει την ιστορία, εδώ δεν συμβαίνει το ίδιο.

Το βιβλίο του Ευσταθιάδη είναι ένας λαβύρινθος όπου Ελλάδα, Γερμανία, αρχαία ελληνική μυθολογία και β παγκόσμιος πόλεμος μπλέκουν με τέτοιον τρόπο, που δεν θα μπορούσε ΚΑΝΕΝΑΣ ανάγνωσης να λύσει. 

Πέρα από το μυστήριο και την βαθιά γνώση των παραπάνω, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την γλώσσα, όχι για να γράψει, αλλά για να ζωγραφίσει.

Με ιλιγγιώδη ανοδική πορεία, η ιστορία μπλέκει αντί να δώσει λύση.

Μέχρι το τέλος!

Δεν θα πω τίποτα άλλο. Μερικά βιβλία δεν θέλουν λόγια!

Προτρέπω τους λάτρεις κάθε είδους λογοτεχνίας, να διαβάσετε Μίνω Ευσταθιάδη!

Βαθιά υπόκλιση στον συγγραφέα!

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Όλοι φοράνε τις μάσκες τους, το φως υποχωρεί. Όλοι εκτός από έναν, που πάντα παραμένει αθέατος. Οι εντολές ακούγονται ξεκάθαρα, για λίγο στέκονται απολύτως ακίνητοι. Κάποιος θα νόμιζε ότι προσεύχονται. Κι όμως.

Μια περιπλάνηση που αρχίζει από το νυχτερινό Αμβούργο για να καταλήξει στον βυθό της ελληνικής θάλασσας. Η αλυσίδα διαδοχικών αυτοκτονιών και ανεξήγητων θανάτων περιστρέφεται γύρω από μια ταινία διάρκειας λίγων λεπτών. Μέσα της ξαναζωντανεύει "Ο Δύτης".

Ο ντετέκτιβ Κρις Πάπας θα αναγκαστεί να την παρακολουθήσει για να καταλάβει. Κάποιες φορές το ταξίδι στο παρελθόν δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια βουτιά στον πυρήνα της φρίκης. Εκεί όπου η πραγματικότητα υπερβαίνει την ανθρώπινη φαντασία.

Το δέντρο με τις φωλιές

 "Το δέντρο με τις φωλιές"

Εκδόσεις Καστανιώτη 

Πριοβόλου Ελένη

Η Μαρία είναι μια κοπέλα που από μικρή βιώνει την απόρριψη. Η ίδια της η μητέρα είναι εκείνη που την κάνει να αισθάνεται βάρος και κατ' επέκταση τα αδέρφια της.

Μόνο ο πατέρας της βλέπει ότι είναι ιδιαίτερη,  ευαίσθητη, με αγάπη για τη φύση και για τα πουλιά.

Στην πορεία της ζωής της, θα επιλέξει τη μοναξιά, θα φτιάξει ένα θερμοκήπιο και θα καλλιεργεί λουλούδια. Με την αλλαγή των εποχών, η Μαρία μας περιγράφει την ομορφιά της φύσης και τα τόσα πράγματα που δίνει σε κάθε περίοδο.

Στη ζωή της μπαίνει ο Νιζαμ, ένας μετανάστης, εργάτης στα κτήματα των αδερφών της. Η Μαρία θα τον καλέσει στο σπίτι και θα τον εντάξει στη ζωή της, θα ακούσει την ιστορία του και των άλλων μεταναστών, πηγαίνοντας κόντρα στις προσταγές της οικογένειας της. 

Η Ελένη Πριοβόλου μας διηγείται μια ιστορία ανθρωπιάς. Σε ένα κόσμο αδιάφορο για τον συνάνθρωπο, για τη φύση και τα πλάσματα της, μας δείχνει πως η αγάπη και το ενδιαφέρον είναι αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή.

Το δέντρο με τις φωλιές είναι ένα βιβλίο τρυφερό και βαθιά συγκινητικό. 

Ωστόσο η συγγραφέας δε διστάζει να κατονομάσει αλήθειες που ντροπιάζουν. Την κακή μεταχείριση των μεταναστών, την εκμετάλλευση των ανθρώπων γενικότερα και την έλλειψη ανοχής σε οποιονδήποτε διαφορετικό. 

Γράφει για τους "ασήμαντους" αυτής της κοινωνίας που ξέρουν να ζήσουν την ζωή. Για τον ψεύτικο καθωσπρεπισμό και το κυνήγι του εύκολου χρήματος από ανθρώπους που δεν έχουν πραγματική ανάγκη. 

Στο βάθος του, το βιβλίο είναι μια κραυγή αγωνίας για την πληγείσα φύση και στην απομάκρυνση του ανθρώπου από αυτήν. 

Πουλιά, λουλούδια και άνθρωποι μπλέκουν σε ένα γαϊτανάκι. Διαφορετικά είδη λουλουδιών, διαφορετικά είδη πουλιών, διαφορετικοι άνθρωποι, διαφορετικές εποχές. Όλοι έχουν αξία. Όλοι μετράνε. Δυστυχώς, δεν το βλέπουμε όλοι.

Η συγγραφέας, με έναν ήρεμο τρόπο γραφής και με μια υπέροχη ιστορία, γεμίζει το μυαλό του αναγνώστη με όλα αυτά τα θέματα που τελικά μέσα του θα αρχίσουν να φωνάζουν και να τον ξυπνούν.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Η Μαρία εγκαταλείπει το πατρικό της σπίτι και εγκαθίσταται στο κτήμα που της κληροδότησε ο πατέρας της καταμεσής του κάμπου. Δημιουργεί εκεί ένα φυτώριο με λουλούδια. Έχει για συντροφιά της τα ενδημικά πουλιά, που έχουν στήσει την αποικία τους πάνω σ' έναν χιλιόχρονο πλάτανο, αλλά και τα αποδημητικά, που γυρνούν κοντά της κάθε χρόνο. Τους αργούς ρυθμούς της μοναχικής ζωής της έρχονται να διαταράξουν «Εκείνοι» -οι μετανάστες που εργάζονται στις καλλιέργειες των αδελφών της σε συνθήκες δουλείας. Ο φόβος για τον ξένο, τον αλλογενή, την κρατάει σε απόσταση ασφαλείας. Μέχρι που ένας από «Εκείνους» διαβαίνει το νοητό σύνορο. Είναι ο Νιζάμ ο Ροχίνγκια. Ισορροπεί στους ώμους του ένα ραβδί, απ' όπου κρέμονται φωλιές 

για τα πουλιά του δέντρου. Ο χειμώνας πλησιάζει δριμύς, και ο Νιζάμ νοιάζεται για τα πουλιά όσο και η Μαρία. Μέσα από την αγάπη και τη γνώση τους για τα πετούμενα του ουρανού, θα καταφέρουν να επικοινωνήσουν βαθιά, γκρεμίζοντας όλα τα σύνορα που τους χωρίζουν.

Ένα βιβλίο για τους ενδημικούς και αποδημητικούς ανθρώπους, που σαν τα πουλιά ψάχνουν να βρουν ασφαλές 

καταφύγιο, πάντα απάτριδες και πάντα κυνηγημένοι.

Το υλικό των ονείρων

Το υλικό των Ονείρων - Ευρύμαχος Σαρακινός

Από τις εκδόσεις Παράξενος Ελκυστής

Από τι υλικό είναι φτιαγμένα τα όνειρα; Φαντασία, αγάπη, επιθυμία, γνώση, φόβος και σοφία είναι σίγουρα μερικά από τα βασικά συστατικά τους. Προσωπικά βιώματα, αποφάσεις και συγκυρίες είναι μερικά ακόμα που μου έρχονται στο μυαλό. Με όλα τα παραπάνω να συνδέονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο, όπου αν αλλάξει ένα συστατικό να φέρει ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα.

Τι θα κάνατε αν μπορούσατε να επισκεφτείτε τον εαυτό σας στο παρελθόν για να τον αποτρέψετε να κάνει τα λάθη που έκανε ή να τον βοηθήσετε να ακολουθήσει τα όνειρά του; Τι θα του λέγατε; Τι συμβουλές θα του δίνατε;

Κι αντίθετα. Πως θα αντιδρούσατε εαν μια μέρα συναντούσατε τον εαυτό σας από το μέλλον και σας έλεγε τι να κάνετε και τι όχι. Θα τον ακούγατε;

Ο Χάρης είναι ένας νέος που δεν είναι ευχαριστημένος από την μέχρι τώρα πορεία της ζωής του. Σε ένα ταξίδι του στη Σαντορίνη , θα βρει μία πέτρα, διαφορετική από όσες πέτρες έχει ξαναδεί. Θα την κρατήσει, θα την φυλάξει και μέσα από αυτήν θα βιώσει μια ανεπανάληπτη εμπειρία ζωής που θα του δώσει την ευκαιρία να διορθώσει λάθη, να κυνηγήσει τα όνειρά του και να κάνει με σοφία τις επιλογές του. Ή μήπως όχι;

Το υλικό των ονείρων είναι ένα βιβλίο που συνδυάζει την φαντασία με την πραγματικότητα και δίνει απαντήσεις στα μεγαλύτερα ερωτήματα της ανθρώπινης υπόστασης.Με λεξιλόγιο σύγχρονο και χαρακτήρες καθημερινούς μπορεί να μιλήσει στην καρδιά των νέων και να προβληματίσει.

Ο βασικός ήρωας του βιβλίου, ο Χάρης,ξεκινάει ένα ταξίδι προς την αναζήτηση της αγάπης και της ευτυχίας. Ένα ταξίδι στο χρόνο και ταυτόχρονα ένα εσωτερικό ταξίδι προς την αυτογνωσία. Έχει να επιλέξει ανάμεσα στον δρόμο της καρδιάς και της λογικής.Σύντομα θα ανακαλύψει πως οι επιλογές μας έχουν συνέπειες αλλά και τα λάθη που έχουμε κάνει στο παρελθόν είναι όλα όσα έχουν προσδιορίσει αυτό που είμαστε τώρα.
Οι άνθρωποι που συναντάμε στην ζωή μας, που έχουμε δίπλα μας αλλά και αυτοί που κάποτε βρέθηκαν στον δρόμο μας στο παρελθόν έχουν βάλει όλοι τους το λιθαράκι τους για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας.

Ο Ευρύμαχος Σαρακινός έχει γράψει ένα μυθιστόρημα φαντασίας με ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη πλοκή, στοιχεία αυτοβελτίωσης,μικρές δόσεις φιλοσοφίας και μπόλικους συμβολισμούς. Ένα μυθιστόρημα που όπως λέει κι ο τίτλος του, αποτελείται από το υλικό των ονείρων, με απροσδιόριστους χρόνους και τοποθεσίες. Όχι όμως μόνο των ονείρων που βλέπουμε στον ύπνο μας αλλά και το υλικό των ονείρων που κυνηγάμε να πραγματοποιήσουμε όσο είμαστε ξύπνιοι και ζωντανοί.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

" Για πολλές στιγμές κρατάει τα μάτια του ερμητικά κλειστά,η γενική έλλειψη φασαρίας όμως τον κάνει να τα ανοίξει. Αμέσως αντιλαμβάνεται το λάθος του. Όχι,όχι,όχι, δεν μπορεί! Έχει ταξιδέψει , αλλά ο νους του επέλεξε πολύ μακρινό προορισμό 《Ρε μαλάκα, την άκουσες εντελώς στον ύπνο σου, στριγογύριζες συνέχεια.Άσε που μουρμούριζες κάτι για κάποια Ειρήνη .Αν σ'ακούσει η Αλίκη , σε βλέπω να φεύγεις εθελοντής για τη Λεγεώνα των Ξένων》. Γυρίζει για να δει από που ακούγεται η γνώριμη αυτή φωνή. Είναι ένας παλιός συμμαθητής του, που έχει χρόνια να τον δει .Χρόνια; Τι χρόνια;Μαζί δεν ήρθαμε σήμερα για μπάνιο; αναρωτιέται.Κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει στο κεφάλι του,ακούγονται πολλές φωνές να τον καλούν.Θυμήσου την πέτρα και τις μνήμες , του ψιθυρίζουν και νομίζει οτι καταλαβαίνει..《Χέσε με,ρε μαλάκα》,αποκρίνεται στον συμμαθητή του.Και κλείνει τα μάτια του,για να ακούσει καλύτερα τους ψιθύρους."