Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μωρό μου

Ο έρωτας είναι παιχνίδι,μωρό μου - Δήμητρα Παπαδοπούλου

Από τις εκδόσεις Διόπτρα

Παρόλο που η συγγραφέας αναφέρει πως το βιβλίο της δεν είναι αυτοβιογραφικό, ο αναγνώστης εύκολα μπορεί να ταυτίσει την κεντρική ηρωίδα μαζί της. Μια νέα κοπέλα, όμορφη με τον δικό της τρόπο, με μια ομορφιά που απέχει από τα συνηθισμένα πρότυπα ομορφιάς των περιοδικών,με μπρίο, ταπεραμέντο , αποφασιστικότητα , χιούμορ αλλά και ανασφάλειες ρίχνεται στο παιχνίδι του έρωτα. Γιατί ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι όπου υπάρχουν νικητές , χαμένοι αλλά και φορές που το σκορ έρχεται ισοπαλία. Άλλοι παίχτες έχουν προβάδισμα κι άλλοι παλεύουν με θηρία για να μπουν στο παιχνίδι και να επιβιώσουν. Άλλοι κλέβουν κι άλλοι διεκδικούν την νίκη με το σταυρό στο χέρι και πάντοτε πιστοί στους κανόνες.

" Ο έρωτας είναι παιχνίδι μωρό μου, μην τον πάρεις ποτέ σοβαρά.Ο έρωτας είναι αφορμή για να ζούμε πιο όμορφα,ως εκεί.Είναι στιγμή.Στιγμές.Μην το κάνεις πιο σοβαρό."

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου , με το γνωστό της ύφος και με πολλές δόσεις χιούμορ αφηγείται , σε πρώτο πρόσωπο , μια ιστορία που περιλαμβάνει έρωτα, νεανικές ανησυχίες και όνειρα που άλλα πραγματοποιούνται κι άλλα θάβονται στο όνομα της κοινωνικής αποδοχής.

Η πένα της συγγραφέως είναι καυστική, αιχμηρή , χιουμοριστική και πέρα ως πέρα αληθινή. Θα μας μιλήσει μεταξύ άλλων για την νυχτερινή ζωή , τους μπράβους και όλα τα κακώς κείμενα της ζωής τως Εξαρχείων αλλά και των Βορείων Προαστίων. Θα μας μεταφέρει σε μια εποχή , στο πρόσφατο παρελθόν , όπου οι νέοι ερωτεύονταν, διασκέδαζαν και ενημερώνονταν χωρίς netflix και  socia media και σε μία Αθήνα που βράζει από τις πολιτικές εξελίξεις ειδικά στους χώρους του πανεπιστημίου. Θα μας βάλει και θα ακούσουμε μουσικές που θα μας ταξιδέψουν στα δικά μας άγρια κι ατίθασα νιάτα.

Το βιβλίο, για να είμαι ειλικρινής, το ξεκίνησα με αρκετή επιφυλακτικότητα λόγω της διάσημης συγγραφέως του. Μπορώ να πω όμως πως μου άρεσε πάρα πολύ. Το διάβασα με απίστευτη ευχαρίστηση. Με έκανε και γέλασα και γενικά πιστεύω πως είναι ένα βιβλίο με το οποίο ο αναγνώστης θα περάσει καλά.  Είναι ανάλαφρο, αλλά με την καλή την έννοια. Με την έννοια του ευκολοδιάβαστου , που δεν κουράζει παρόλο που μεταφέρει αρκετά νοήματα και μηνύματα για τη ζωή,για την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και δη τη γυναικεία,την κοινωνία στην οποία ζούμε αλλά και για τον έρωτα βεβαίως βεβαίως.

Είναι αληθινό, νοσταλγικό και ερωτιάρικο. Ένα βιβλίο για τους ανεκπλήρωτους έρωτες αλλά και για τα απωθημένα που μας βασανίζουν. Για τους έρωτες που απομυθοποιούνται και για τους ήρωες που αποκαθηλώνονται.

" Γιατί την αξία μας πάντα τη μετράμε από την έγκριση των άλλων. Κάτι απέξω περιμένουμε να μαλακώσει αυτό που πάντα είναι μόνο του και παραγκωνισμένο.Κι αυτό το περιμένουμε συνήθως από έναν έρωτα. Γι'αυτό πονάνε οι έρωτες πιο πολύ απ'όλα,γιατί ακουμπάνε καμιά φορά σε βαθιά ανείπωτη πληγή,που προς στιγμήν μπορεί να τη γλυκάνει,να την επουλώσει ή να την ξύσει σε βάθος μέχρι να βγάλει αίμα. Γι'αυτό ο έρωτας μπορεί να σε κάνει να νιώσεις από βασιλιάς μέχρι ζητιάνος."

Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου έχουν όλοι όνομα. Ο Βασίλης, η Αλέκα,ο Άγγελος και οι υπόλοιποι εκτός από την αφηγήτρια. Κάτι το οποίο θαρρώ πως έγινε σκόπιμα, γιατί κάθε γυναίκα θα μπορούσε να βρίσκεται στη θέση της.Οπότε, διαβάστε το βιβλίο αυτό και ταυτιστείτε ελεύθερα.

Ρ.Σ.

Ακολουθείστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Η ηρωίδα είναι μια από τις συνηθισμένες περιπτώσεις που έλαβε την πάγια εντολή να σπουδάσει, να γίνει ένα αξιοπρόσεχτο μέλος της αγέλης και, αν είναι δυνατόν, ο αρχηγός της. Όλα τα άλλα μοιάζανε μόνο με χάσιμο χρόνου. Κι έτσι βρέθηκε φοιτήτρια στα Εξάρχεια, στα μπαρ, στις καταλήψεις και στη γεμάτη ελπίδες εποχή για επανάσταση, να σπαταλάει τη μοναδική περιουσία του ανθρώπου: τον χρόνο. Μην ξέροντας προς τα πού να πορευτεί, κατευθύνθηκε προς έναν έρωτα, που τον λέγανε Βασίλη. Εκεί πάνω κούμπωσε όλες τις ελπίδες για τα δύσκολα ερωτήματα της ύπαρξης. Και ένα βράδυ, ανακατωμένη με τη μυρωδιά του δακρυγόνου και του τσιγάρου, άκουγε απαντήσεις από μια ξέμπαρκη, που πριν γίνει αστρολόγος έκανε πιάτσα στη Σόλωνος. «Άκου! Εσείς σε προηγούμενη ζωή ήσασταν αντρόγυνο». «Σ' αυτήν μπορείς να μου πεις τι είμαστε;» «Κάτσε, βρε παιδάκι μου, εδώ μάλλον πληρώνεις όσα του 'κανες τότε. Αυτός σε άλλη ζωή ήτανε πολύ πιστός κι εσύ πήγαινες με άλλους και τώρα σε ξεπληρώνει». «Σε ποια ζωή ήμασταν αντρόγυνο;» τη ρώτησε. «Α, πολύ παλιά». «Πόσο παλιά;» «Μπορεί και στην αρχαία Αίγυπτο». Το 'κανε εικόνα αυτή στην αρχαία Αίγυπτο να κουβαλάει φαΐ και ο Βασίλης μέσα στον ήλιο να χτίζει πυραμίδες. «Μωρέ, ας είχα εγώ τον Βασίλη σύζυγο πιστό κι ας ήταν και στην αρχαία Αίγυπτο κι ας ήμουνα τώρα μούμια!» Τόσο πολύ είχε καψουρευτεί. Όμως, σε μια ιδιαίτερη στροφή του χρόνου επαναστάτησε, από μέσα προς τα έξω, και όχι ανάποδα όπως πρόσταζε η ξεσηκωμένη γενιά της, και άρχισε να ξηλώνει τον παλιό της εαυτό που στριμώχτηκε στις προσδοκίες των άλλων. Κι ύστερα μεγάλωσε... Ίσως και να ωρίμασε, και σιγουρεύτηκε πως στη ζωή δεν υπάρχει χαμένος χρόνος. Όσο πάρει στον καθένα για να καταλάβει... 

"Σαν περγαμόντο"

 "Σαν περγαμόντο"

Ολγα Κωστουρου 

Εκδόσεις Λογότυπο 

Η Σία είναι μια γυναίκα όμορφη, καπατσα, έξυπνη που δε μασάει τα λόγια της, που δεν κρύβει τα αισθήματα της. 

Δεν αφήνει τη ζωή να την πάει όπου θέλει. Αρπάζει τις ευκαιρίες και ζει παθιασμένα και έντονα, προσπαθεί να φτιάξει μια ζωή άνετη για αυτήν και τα παιδιά της. Ζυγίζει τις δυνάμεις της, τις αναποδιες, τις ευκαιρίες και προχωρά με το κεφάλι ψηλά.

Η οικονομική κρίση της χώρας όμως τα φέρνει αλλιώς. Και ενώ την επηρεάζει δεν το βάζει κάτω. Αρπάζεται από όπου βρει. Αρκεί να μη χάσει τα παιδιά της. 

Η συγγραφέας με έναν άκρως κωμικό και αληθινό τρόπο μας περιγράφει τη ζωή αυτής της γυναίκας και παράλληλα κάθε Ελληνικής οικογένειας πριν και μετά την κρίση. 

Από παντρεμένη, καταλήγει χωρισμένη με δύο παιδιά και μια επιχείρηση που πάει πάρα πολύ καλά. 

 Και έπειτα, όπως έγινε με πολλούς ανθρώπους, καταλήγει στο ίδιο σπίτι με την μάνα και τον θείο της. 

 Παράλληλα η Κωστούρου σκιαγραφεί την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που αντιμετωπίζει πλέον ώριμα τις λάθος επιλογές της και τον ρόλο της σαν μάνας. 

Ο λόγος της είναι καυστικός, η βωμολοχία πάει σύννεφο αλλά δε θα μπορούσε να γραφεί διαφορετικά. 

Το απόλαυσα και δεν μπορούσα να το αφήσω μέχρι να τελειώσει. Γλύκα και πίκρα μπλέκονται ακριβώς όπως στο περγαμόντο!

Αναζήτησε το!

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Παρουσίαση

Με καυστικό, κωμικοτραγικό τρόπο, περιγράφεται η ιστορία της Σίας στην εποχή της κρίσης. Πώς θα καταφέρει η Σία να κρατήσει την ισορροπία ανάμεσα στους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να παίξει, βυθισμένη παράλληλα στη φτώχεια; Πώς θα κατορθώσει να κρατηθεί νηφάλια για τα παιδιά της που λατρεύει; Μήπως, κινούμενη στη νέα κοινωνία τεράτων, γίνει τελικά τέρας και η ίδια; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα της καλύτερα από τον αναγνώστη; Το ίδιο και τη νοοτροπία μιας καινούργιας κοινωνίας που γεννιέται σ' αυτά τα σκοτεινά χρόνια.

Τι μπορεί να συμβεί τελικά σε μια γλυκόπικρη ζωή ...; Σαν περγαμόντο...

Καρμική Έλξη

Καρμική Έλξη - Ανδρέας Καλογιάννης

Από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο

Όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό διαβάζω ποίηση και η αλήθεια είναι πως όλο και περισσότερο την απολαμβάνω.Ειδικά μια ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Καρμική Έλξη" και εμπνευσμένη από έναν αληθινό μεγάλο έρωτα του συγγραφέα,δεν ήταν δυνατό να με αφήσει ασυγκίνητη.Γιατί πιστεύω πως μόνο αν κάποιος ζήσει αυτό τον έρωτα, τον απόλυτο, και του παραδοθεί , μόνο τότε θα καταφέρει να τον αποδώσει και να τον εκφράσει μέσω της ποίησης αλλά και να αγγίξει κι άλλους ανθρώπους.

Η "Καρμική Έλξη" είναι μια συλλογή, αποτελούμενη από 50 σονέτα, που το καθένα απαρτίζεται από δύο τετράστιχες στροφές , και δύο τρίστιχες , με σταυρωτή ομοιοκαταληξία και ρυθμό που θυμίζει τον χτύπο της καρδιάς και οδηγεί τον αναγνώστη στον εσωτερικό εαυτό του.

ΙΣΩΣ
Ίσως και να'τανε κάτι το σωστό,
κάτι που μέσα μου εγώ επιθυμούσα
και μαζί σου να ζήσω λαχταρούσα.
Μετρούσα πάντα το κάθε μας λεπτό.

Ίσως όμως και να'ταν κάτι λάθος,
κάτι που στον πάτο θα με τραβούσε
στα άκρα μου πιθανόν να μ'οδηγούσε.
Όλα αυτά θα μου έκανε αυτό το πάθος.

Το ίσως μονάχα πια με βασανίζει
αν και ξέρω πως κάτι δεν θ'αλλάξει
όσο κι αν στον νου μου πάλι γυρίζει.

Η καρδιά μου είναι καιρός να φτιάξει.
Μπορούμε όλα μέσα μας να νικάμε,
δεν διαλέγουμε όμως ποιους αγαπάμε.

Ο ποιητής, ζητάει συγγνώμη, ευχαριστεί και ξεδιπλώνει ολα τα συναισθήματά του χωρίς φειδώ.Βιώνει τον έρωτα στην ολότητά του. Δεν χρησιμοποιεί δυσνόητες εκφράσεις και περίεργο λεξιλόγιο έτσι ώστε να αποθαρρύνει τον αναγνώστη και να νιώθει μπερδεμένος και σε σύγχυση. Αντιθέτως γράφει απλά και τον βοηθάει να προβληματιστεί κι ο ίδιος και να έρθει αντιμέτωπος με τις  συνειδητές και υποσεινήδητες σκέψεις του.Η "Καρμική Έλξη" είναι μια ποιητική συλλογή γεμάτη από εικόνες,αρώματα,
αισθήματα,λυρισμό και όμορφες παρομοιώσεις.

ΑΝΤΙΟ
Σε θυμάμαι να χορεύεις στο δρόμο
ξέφρενα κάτω απ'το φως του φεγγαριού
με ξεγνοιασιά και χαρά μικρού παιδιού
χωρίς να νιώθεις πια κανέναν τρόμο.

Σε θυμάμαι να χαμογελάς πλατιά
να μου λες τι σημαίνω εγώ για σένα
οτι δεν θες να ζεις χωρίς εμένα.
Τα πάντα μετέβαλε εκείνη τη βραδιά.

Σε θυμάμαι να χάνεσαι το βράδυ
ν'απομακρύνεσαι από μας τους δύο
και έτσι να μου ψιθυρίζει αντίο.

Μόνο μου μ'άφησες πια στο σκοτάδι
να παλεύω ξανά τις αναστολές
αφού εσύ μου θεράπευες τις πληγές.

Προσωπικά υπήρξαν αρκετές στιγμές που συγκινήθηκα , που δάκρυσα, που χαμογέλασα και που αναπόλησα κι εγώ έρωτες που έζηζα στο παρελθόν. Έρωτες που η έλξη ήταν αισθητή κι έντονη, που δεν μπορείς να της αποφύγεις. Γιατί ποιος μπορεί να ξεφύγει από το κάρμα;
Είμαι σίγουρη πως κι εσείς θα βρείτε τον εαυτό σας στους στίχους αυτής την όμορφης και άκρως ερωτικής ποιητικής συλλογής.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Το ημερολόγιο της Βέριτι

Το ημερολόγιο της Βέριτι - Colleen Hoover

Από τις εκδόσεις Διόπτρα

Άλλο ένα βιβλίο της Colleen Hoover και όσοι έχουμε διαβάσει τα βιβλία της μπορούμε να καταλάβουμε γιατί έχει γίνει αυτός ο χαμός στη βιβλιοφιλική κοινότητα. Άλλοι τη θεωρούν φαινόμενο, τυφώνα θα την χαρακτήριζα εγώ, άλλοι έχουν εθιστεί ( κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς) αλλά δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που την κατηγορούν για την απλή γραφή της.

Το ημερολόγιο της Βέριτι είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ και όχι μια ιστορία αγάπης όπως μας είχε συνηθίσει στο παρελθόν. Ο έρωτας βέβαια δεν λείπει ούτε από εδώ, απλά το κυρίως θέμα του και οι σκηνές που περιγράφονται είναι πιο σκληρές. Η διάθεση για σκληρότητα φαίνεται από την πρώτη ακόμη σκηνή. Όπου ο αναγνώστης μένει άφωνος ανυποψίαστος όμως γι' αυτό που πρόκειται να αντιμετωπίσει στην πορεία.

Για ακόμα μία φορά η συγγραφέας, καταπιάνεται με ένα δύσκολο θέμα αλλά η απλή γραφή της για την οποία κάποιοι την κατηγορούν , είναι αυτή που κάνει το βιβλίο αυτό να διαβάζεται με μια ανάσα.

Οι διάλογοι απλοί και πολλές φορές μη ρεαλιστικοί. Οι ήρωες πάντα αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία και τις πιο ακραίες καταστάσεις έχοντας πάντα τη σωστή ατάκα σε κάθε άβολη στιγμή. Δεν με χαλάει όμως εμένα αυτό. Μην σας πω οτι μου αρέσει κιόλας. Ας μην κοροιδευόμαστε, η κοπέλα, η Hoover ντε, είναι μοναδική στο να αφηγείται ιστορίες που συνταράσσουν και καθηλώνουν. Πολλά ψυχολογικά θρίλερ έχουν υποσχεθεί οτι δε θα μπορείτε να τα αφήσετε από τα χέρια σας. Αρκετά το έχουν καταφέρει. Το ημερολόγιο της Βέριτι όμως είναι πραγματικά ένα βιβλίο που με ρούφηξε. Το διάβασα μέσα σε ένα 24ωρο και δεν μπορούσα να ησυχάσω εάν δεν έφτανα στο τέλος. Ακόμα και τώρα που το έχω τελειώσει τα συναισθήματα που νιώθω ειναι πολλά. Κυρίως οργή, θυμός, αλλά και ελπίδα για ένα τέλος λυτρωτικό.Κι αυτό θεωρώ τη μεγαλύτερη επιτυχία ενός βιβλίου. Να σε κάνει να το σκέφτεσαι ακόμα κι αν έχεις διαβάσει τον επίλογο.

Ο αναγνώστης βιώνει αυτήν την ηδονική ευχαρίστηση που νιώθει κανείς όταν διαβάζει ένα απαγορευμένο ημερολόγιο, όπου στις σελίδες του φανερώνονται οι πιο μύχιες σκέψεις αλλά και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της ζωής ενός ατόμου ,που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του , ούτε καν να  κουνηθεί. Το ημερολόγιο ενός ατόμου καθηλωμένο στο κρεββάτι
μετά από ατύχημα που είχε με το αυτοκίνητο. Κι όμως , παρόλο που ξέρεις πως διαβάζεις ένα μυθιστόρημα , η αίσθηση και ο φόβος μήπως γίνεις "τσακωτός" είναι τα ίδια.

Το ατού του βιβλίου , δεν είναι οι ανατροπές , στις οποίες μας έχουν συνηθίσει τα αντίστοιχα βιβλία του είδους αλλά και η ίδια η συγγραφέας. Άλλωστε , καθόλη τη διάρκεια της ανάγνωσης ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως κάτι πρόκειται να συμβεί κι έτσι αναπόφευκτα κάνει πολλά σενάρια με το μυαλό του. Το ατού του βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι αυτός ο χαρακτήρας που έχει πλάσει η Hoover, που είναι τόσο μισητός και κυνικός, που ο αναγνώστης βρίσκεται να τρώει απανωτά  χαστούκια , κι όμως να συνεχίζει να διαβάζει με απόλαυση. Έχω ξαναπεί πως θεωρώ πολύ  δύσκολο να αγαπήσεις το βιβλίο όταν έχεις μισήσει με πάθος τον πρωταγωνιστή. Αλλά οι αντιήρωες ,έχουν κι αυτοί τη γοητεία τους.

Στα αρνητικά θα βάλω κάποια λάθη στη μετάφραση και τις αναλυτικές ερωτικές σκηνές με τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες που θεωρώ οτι ήταν περιττές κι ας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ πουριτανή.

Δεν ξέρω αν μετέφερα τον ενθουσιασμό μου γι'αυτό το βιβλίο. Γιατί δεν μπορώ να πω και πολλά από την υπόθεση , να μην σου χαλάσω την απόλαυση της ανάγνωσης. Αν δεν ξέρεις αν θα το διαβάσεις ή  όχι , εγώ θα σου πω να μην το σκέφτεσαι καθόλου! Είναι συγκλονιστικό, καθηλωτικό, φοβερό και σου προτείνω να το διαβάσεις οπωσδήποτε και θα με θυμηθείς. 

Ρ.Σ. 

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Ποια είναι τελικά η αλήθεια; Η Λόουεν Άσλι είναι μια συγγραφέας που δεν έχει κάνει επιτυχίες, βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής και ξαφνικά η μοίρα της χαμογελάει και της γίνεται μια εξαιρετική επαγγελματική πρόταση. Ο Τζέρεμι Κρόφορντ είναι ο σύζυγος της φημισμένης συγγραφέως Βέριτι Κρόφορντ, η οποία έχει τραυματιστεί βαριά σε τροχαίο. Και αυτή δεν είναι η μόνη τραγωδία που έχει βιώσει η οικογένεια Κρόφορντ... Η Λόουεν προσλαμβάνεται για να βρει υλικό στο αρχείο και στις σημειώσεις της Βέριτι και να ολοκληρώσει τα τελευταία βιβλία της. Η Λόουεν έχει ένα περίεργο αίσθημα όσο βρίσκεται στο σπίτι των Κρόφορντ, αισθάνεται κάτι σκοτεινό να την κυκλώνει. Τότε ανακαλύπτει τη μισοτελειωμένη αυτοβιογραφία της Βέριτι... Σε κάθε σελίδα διαβάζει ανατριχιαστικές εξομολογήσεις και αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η Βέριτι δεν είναι αυτό που φαίνεται. Η αλήθεια τη συγκλονίζει... Η Λόουεν αποφασίζει να κρατήσει κρυφό το χειρόγραφο από τον Τζέρεμι. Όμως, καθώς αρχίζει να τον ερωτεύεται, η εξομολόγηση της γυναίκας του θα μπορούσε να της φανεί πολύ χρήσιμη. Αλλά με ποιο κόστος; 

Κάποτε στο Μαρόκο

Κάποτε στο Μαρόκο - Αντιγόνη Γκούρα

Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

" Τέσσερις ταξιδιώτες βιώνουν τη δυναμη της διαφορετικότητας καθώς περιπλανώνται στη Σαχάρα"

Το διάβασμα μας βοηθάει να κάνουμε ταξίδια χωρίς καν να κουνηθούμε από το σημείο που είμαστε. Με αυτό το βιβλίο , ο αναγνώστης θα πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στο Μαρόκο αλλά και στα ενδότερα του ψυχισμού του, μέσω των τεσσάρων πρωταγωνιστών του.

Θα επισκεφτεί την Καζαμπλάνκα, θα περπατήσει στην μεντίνα της Φες, θα απολαύσει το ηλιοβασίλεμα της Σεφσαουέν και θα θαυμάσει τη μαγεία της ερήμου. Ακριβώς όπως σε ένα ταξίδι, ο αναγνώστης θα γεμίσει από εικόνες,αρώματα , εμπειρίες αλλά θα μάθει και μερικά από τα ήθη, τα έθιμα και την ιστορία του εκάστοτε τόπου.

Για ποιο λόγο ταξιδεύει όμως κανείς; καποιοι γιατι  θέλουν να διασκεδάσουν,να περάσουν ανέμελα και να γνωρίσουν καινούριους τόπους και καποιοι άλλοι γιατί θέλουν να ξεφύγουν από ανθρώπους κι απο σκέψεις ή ακόμα ακόμα και από το παρελθόν τους.

Το λόγο παίρνουν εναλλάξ οι τέσσερις ταξιδιώτες. Η Εκάβη, μια ηλικιωμένη γυναίκα, με αγάπη προς τους συνταξιδιώτες της και γεμάτη από σοφία που έχει αποκομίσει από τη ζωή. Η Ιφιγένεια, πολύ νεότερη, συνεσταλμένη, πληγωμένη από τους ανθρώπους και απογοητευμένη ακόμα κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Ο Μάνος και ο Κωνσταντίνος , έχοντας κι αυτοί τα πάθη τους και τις αδυναμίες τους , δίνουν κι αυτοί τις μάχες τους για να αντιμετωπίσουν τους δαίμονές τους. Η μοίρα θα φέρει κοντά αυτούς τους τέσσερις διαφορετικούς ανθρώπους.

Συναντιούνται, συνομιλούν , αλληλεπιδρούν και εντέλει φτάνουν να εξομολογούνται ο καθένας το παρελθόν του και να έρχονται αντιμέτωποι με τους μεγαλύτερους φόβους τους σαν να βλέπουν μπροστά τους το είδωλό τους στον καθρέφτη και να το κοιτάζουν με δισταγμό και απορία.

Το μυθιστόρημα παίρνει τη μορφή μιας ομαδικής αλλά και ατομικής ψυχοθεραπείας όπου οι ήρωες ψυχαναλύονται σε μεγάλο βαθμό. Γι' αυτό άλλωστε χαρακτηρίζεται και ως ψυχολογικό μυθιστόρημα , κάτι που προσωπικά πρώτη φορά συναντώ και διαβάζω.

Το βιβλίο είναι γεμάτο από ερωτήματα αλλά και απαντήσεις για τα μεγάλα ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης και ψυχοσύνθεσης.Υπάρχουν σαφείς και εκτενείς αναφορές στα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα του σήμερα αλλά και στις δυσκολίες των ανθρώπινων σχέσεων.
Ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις, γονεϊκή τοξικότητα, ψυχολογική κατάρρευση ανθρώπων με προβλήματα υγείας αλλά και μοναξιά ,δυσκολίες στην  εύρεση ερωτικού συντρόφου και απιστίες.

Είναι γεμάτο από συμβουλές και αποφθέγματα που ο αναγνώστης θα σταθεί, θα θελήσει να υπογραμμίσει και να τα προβάλλει στην δική του ζωή και τα δικά του βιώματα.

Τέλος , το βιβλίο θα σας εκπλήξει. Όχι μόνο για το απρόβλεπτο τέλος του και την απροσδόκητη τροπή που θα πάρει η ιστορία αλλά και γιατί μέσα στις σελίδες του θα συναντήσετε τον εαυτό σας σε πολλά σημεία αλλά και ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός σας. 

Ρ.Σ. 

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Μαρόκο, η χώρα των αντιθέσεων. Ένας τόπος όπου η οροσειρά του Άτλαντα αγναντεύει τον Ωκεανό και οι ακτές ενώνονται με την έρημο Σαχάρα, εκεί που οι κόκκοι της άμμου συναγωνίζονται σε αριθμό εκείνους της κλεψύδρας του χρόνου. Στο Μαρόκο θα συναντηθούν οι δρόμοι των τεσσάρων, άγνωστων μεταξύ τους πρωταγωνιστών μας, στην πορεία τους ανάμεσα σε πολύβουες πόλεις και την απεραντοσύνη της ερήμου.

Η Εκάβη αναμετριέται με το παρελθόν και δίνει τον δικό της ορισμό για τον έρωτα και την αγάπη. Ο Μάνος βρίσκει στις δονήσεις της μουσικής τη δική του θεραπευτική πρόταση. Η Ιφιγένεια πρσσπαθεί να διαχειριστεί τις αλλαγές στη ζωή της, ανακαλύπτοντας πως το ψυχολογικό αξίωμα που κυριαρχεί στις ανθρώπινες σχέσεις είναι ότι μας έλκει το γνώριμο και όχι το ευχάριστο. Ο Κωνσταντίνος, οδηγούμενος για ακόμα μια φορά από το πάθος του τζόγου, βρίσκει τον εαυτό του ταξιδεύοντας ανάμεσά τους. Στα στενά του Γιβραλτάρ, ανάμεσα από μύθους και πραγματικότητες, οι ταξιδιώτες βλέπουν τους εφιάλτες να ζωντανεύουν σαν σκελετοί και να αναμετριούνται μαζί τους. Θα καταφέρουν να τους ρίξουν στον ωκεανό; 

Το Ραφείο

Το Ραφείο - Σπύρος Ανέμης

Από τις εκδόσεις Libron

Είναι εδώ και μερικές ημέρες που θέλω να γράψω γι'αυτό το βιβλίο αλλά δυσκολεύομαι. Όχι γιατί δεν μου άρεσε, ούτε γιατί δεν ξέρω τι να πω. Αντιθέτως, γιατί δεν ξέρω από που να ξεκινήσω.

Δύσκολο να το χαρακτηρίσω και να το κατατάξω σε κάποιο λογοτεχνικό είδος. Αν με ρωτήσει κανείς τι βιβλίο είναι το ραφείο , θα απαντήσω: είναι βιβλίο φαντασίας,μυστηρίου, αστυνομικό, θρίλερ αλλά και κοινωνικό και πολλές φορές ένιωθα οτι διάβαζα παραμύθι πασπαλισμένο με αρκετές δόσεις χρυσόσκονης.

Δεν ξέρω πως τα κατάφερε ο Σπύρος Ανέμης αλλά πραγματικά είναι ολα αυτά συνδυασμένα με τρόπο άψογο χωρίς κανένα να υστερεί ή να θεωρείται παράταιρο.

" Ήταν νύχτα παγερή , με καταχνιά. Οκτώβριος του 1870. Οι πόρτες του ραφείου ήταν κλειστές. Τα παραθυρόφυλλά του ανοιχτά. Ένα αμυδρό φως αναδυόταν από το εσωτερικό τους. Έμοιαζαν με άστρα που τρεμόσβηναν , καθώς το ραφείο ταξίδευε στον ουρανό. Μέσα του , μια γριά γυναίκα , σωστή καπετάνισσα, ήταν στο τιμόνι και το οδηγούσε πάνω από χώρες μακρινές και άγνωστες. Μέσα από καταιγίδες ,χιόνια και τυφώνες,έχοντας για χάρτες αυτά τα μάτια , τα πράσινα ανοιχτά που σπιθοβολούσαν σαν μικρού κοριτσιού,καθώς με λύσσα τα σαπισμένα της δόντια έτριζαν σε κάθε αναμπουμπούλα.Μα το ταξίδι τώρα τέλειωνε.Βρισκόταν ακριβώς πάνω από την πόλη που έψαχνε. Έτσι λοιπόν, η γριά και το ραφείο της κατέβηκαν στη γη."

Είναι ενα βιβλίο που είμαι σίγουρη πως θα σας μαγέψει, θα σας ταξιδέψει, θα σας προβληματίσει και θα διαβάσετε ένα περίεργο αλλά και πρωτότυπο ανάγνωσμα που θα μοιάσει με πολλά άλλα και ταυτόχρονα με κανένα άλλο βιβλίο από αυτά που έχετε διαβάσει μέχρι τώρα.

Είναι τεράστια η χαρά μου , όταν διαβάζω τέτοια βιβλία και μάλιστα από έλληνες και πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς.

Βασική πρωταγωνίστρια , η Μέρλο, η γριά ράφτρα που εμφανίζεται στην πόλη του Βέιθ με τρόπο μαγικό.Από το ραφείο της θα περάσουν πολλοί, όλοι οι κάτοικοι της πόλης, άλλοι από περιέργεια , άλλοι από αναγκη κι άλλοι γιατί εκεί θα βρουν το ενδυμα εκείνο που τους αξίζει, που επιθυμούν αλλά και που δικαιούνται.

Η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η εκδίκηση είναι μερικα από τα θέματα που αναλύονται στις σελίδες του βιβλίου αν το δει κανείς από την κοινωνική του πλευρά. Ενώ ταυτόχρονα η απληστία, η κακία, η αδικία ,οι προκαταλήψεις είναι κι αυτά μερικά από τα ζητήματα που πραγματεύεται. Γιατί το ραφείο είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα.Παρόλο που δεν το περιμένεις αρχικά, γρήγορα όμως διαπιστώνεις πως οι κοινωνικές του προεκτάσεις είναι πολλές.

Μια παλιά κατάρα , μια δολοφονία, μια  εξαφάνιση και η αναζήτηση της αλήθειας δίνουν ένα μυστήριο στην πλοκή κάνοντας την αγωνία να μεγαλώνει και τον αναγνώστη να διαβαίνει σε πρωτόγνωρα μονοπάτια.

Χορταστικό, απολαυστικό,πλούσιο σε εικόνες,σε δράση,σε μηνύματα και συμβολισμούς. Ένα παλτό είναι γι'αυτόν που χρειάζεται προστασία , ένα φανταχτερό ρούχο για αυτόν που χρειάζεται αναγνώριση κι ένα ρούχο για επιδιόρθωση για κάποιον που θέλει να διορθώσει λάθη του παρελθόντος. Γιατί ο καθένας θα βρει στο ραφείο αυτό που έχει ανάγκη κι άλλος θα πάρει αυτό που του αξίζει.

Οι ιστορίες πολλές , οι ήρωες επίσης , ο καθένας κουβαλάει το παρελθόν του όλοι θα περάσουν από το μαγικό ραφείο, θα συναναστραφούν με την γριά ράφτρα και τα μυστικά τους θα αρχίσουν σιγά σιγά να φανερώνονται.Δεν θέλω να σας πω πολλά να μην σας χαλάσω την αγωνία αλλά ούτε και να προδώσω κομμάτια από την πλοκή που δεν θα έπρεπε. Κάθε κεφάλαιο και μια αποκάλυψη. Κάθε ιστορία και μία έκπληξη, κάθε χαρακτήρας κι ένας ήρωας με ρεαλιστικά χαρακτηριστικά σε μία παράδοξη όμως ιστορία φαντασίας.

Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα , γραμμένο σαν παραμύθι , που δεν κουράζει σε κανένα σημείο αλλά διαβάζεται ευχάριστα.Σας το συστήνω να το διαβάσετε και να το απολαύσετε κι εσείς όπως κι εγώ.

Εσείς τι λέτε; Θα τολμήσετε να επισκεφτείτε το ραφείο;

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ξετυλίγεται μια σκοτεινή ιστορία· μια ιστορία που κρύβεται πίσω από φανταχτερά ρούχα και παράξενες φορεσιές.

Η γριά ράφτρα προσγειώνεται στο Βέιθ μαζί με το ραφείο της και έχει ανακατεμένη στα χαρτιά της τη δύναμη μιας μοχθηρής κατάρας.

Κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι, ούτε πώς έφτασε ως εκεί. Ένα μυστήριο περικλείει την παρουσία της και κανείς απ' τους κατοίκους δεν θέλει την ίδια με το μυστηριώδες ραφείο της, μέχρι που τα μαγευτικά της φορέματα θα αρχίσουν να τους ενθουσιάζουν όλους και να την κάνουν αποδεκτή.

Ένας και μόνο έχει δει την υπερφυσική άφιξή της στη πόλη, αλλά κανείς δεν τον πιστεύει.

Η γριά ράφτρα φτάνει εκεί για έναν και μοναδικό σκοπό: την επιβίωση της οικογένειάς της και τη θεραπεία από την κατάρα που, αιώνες τώρα, έχει σκοπό να την εξοντώσει.

Μια θεσπέσια φορεσιά με άρωμα θανάτου. 

"Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια"

 "Οταν η ζωή σου δίνει λεμόνια"

Μαντώ Μάκκα

Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια υπάρχουν πολλές επιλογές για να τα χρησιμοποιήσεις!

Μέσα σε 20 ολιγοσελιδα διηγήματα η Μαντώ Μάκκα προσφέρει στον αναγνώστη λύσεις σε πολλές πίκρες και ξινιλες που θα βρεθούν στον δρόμο του. Ο τρόπος που είναι γραμμένο το βιβλίο δεν κουράζει τον αναγνώστη. Γρήγορα, μικρά διηγήματα με μια σπιρτάδα και μια εξυπνάδα που σπάνια βρίσκει κανείς και άψογη χρήση της γλώσσας. 

Η συγγραφέας, χωρίς να μακρηγορεί ασχολείται με θέματα κοινωνικά όπως ο έρωτας, η αγάπη, τα ναρκωτικά, η κακοποίηση, η δωρεά οργάνων, η διαφορετικότητα, η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας...

Οι ήρωες των διηγημάτων της Μαντώς είναι άνθρωποι απλοί που όλοι γνωρίζουμε. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Είμαι εγώ και είσαι εσύ. Γεμάτοι από βάσανα και ανησυχίες. Σαν κατακλείδα σε κάθε διήγημα η Μάκκα με μια πρόταση χαρίζει ελπίδα στον αναγνώστη.

Δεν είσαι ο μόνος που ζεις τα γεγονότα των ιστοριών της. Η συγγραφέας δίνει το χέρι στον συνάνθρωπο δείχνοντας έναν δρόμο που μπορεί να ακολουθήσει. Αν θέλει! Αν έχει διάθεση να ζήσει τα γεγονότα αλλιώς και αν τα λεμόνια που κρατάει θα τα αφήσει ξινά ή θα φτιάξει με αυτά κάτι γλυκό!

Υπέροχο βιβλίο, τέλειο εξώφυλλο, καταπληκτική γραμματοσειρά!

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Πού πάνε οι αγάπες όταν πεθαίνουν;

Τι µας δίνει δύναµη να νικήσουµε τους φόβους µας;

Χάνονται οι άνθρωποι στις χαραµάδες του χρόνου;

Πόσο πονάει µια «σφαλιάρα» ψυχής;

Ζουν ήρωες ανάµεσά µας;

Πώς µετριέται η ζωή ενός παιδιού;

Γιατί οι δρόµοι είναι γεµάτοι βελόνες;

Τι κάνεις όταν η ζωή σού δίνει λεµόνια;

Είκοσι ιστορίες, βουτηγµένες στα σκοτάδια της ζωής, παλεύουν να βγουν στο φως. Ψάχνουν την αποδοχή, την αγάπη, τη λύτρωση, τη συµπόνια που όλοι έχουµε µέσα µας. Γυρεύουν έναν κόσµο αλληλεγγύης, έναν κόσµο καλύτερο.

Γαϊτανάκι στον αέρα

Γαϊτανάκι στον αέρα - Μαρίνα Βασιλειάδου

Από τις εκδόσεις Πνοή

Είναι μερικές φορές , που πιάνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο ενός νέου δημιουργού,το διαβάζεις αλλά αδυνατείς να καταλάβεις πως αυτό είναι το πρώτο του συγγραφικό έργο.Ένα έργο χωρίς λογοτεχνικά ατοπήματα αλλά με προσεγμένο λεξιλόγιο και ζωντανές περιγραφές.

Το "Γαϊτανάκι στον αέρα" είναι μια συλλογή οκτώ διηγημάτων , ανεξάρτητων φαινομενικά μεταξύ τους αλλά που συνδέονται με κάποιο τρόπο κυρίως ως προς τον τρόπο με τον οποίο είναι γραμμένα και τα συναισθήματα που προκαλούν.Στο επίκεντρο οι άνθρωποι, τους οποίους η συγγραφέας φαίνεται να έχει παρατηρήσει ενδελεχώς και έχει αποτυπώσει με σεβασμό και προσοχή τα πιο απόκρυφα σημεία του ψυχισμού τους. Είναι μια συλλογή διηγημάτων με πλούσια λογοτεχνική αξία αλλά και γεμάτη αλήθειες και νοήματα.

"Δεν ωφελεί να ψευτομετανιώνεις για κάτι που θα ξανάκανες"

Από τον τίτλο ακόμα νιώθεις ότι θα ταξιδέψεις σε νοσταλγικά μονοπάτια.Το γαιτανάκι είναι ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του βαθιά στο παρελθόν και που σαν εικόνα μας γυρίζει όλους πίσω στις παιδικές μας αναμνήσεις. Σαν ένα γαιτανάκι πλέκονται και οι 8 ιστορίες που περιέχονται σε αυτήν την συλλογή διηγημάτων. Σαν μία γειτονιά, όπου στην πλατεία παίζουν τα παιδιά, δίπλα μια νεαρή κοπέλα περιμένει τον έρωτά της , παραδίπλα ένας ηλικιωμένος ζει με την ανάμνηση της γυναίκας του και μια μάνα που προσπαθεί να κοιμίσει το παιδι της. Ο τόπος δεν προσδιορίζεται σε κανένα διήγημα,ούτε και ο χρόνος. Μπορεί όμως εύκολα να τα τοποθετήσει κανείς σε οποιαδήποτε επαρχιακή πόλη ή χωριό παλαιότερων δεκαετιών.

" Αυτά τα αέρινα γεννήματα των αγρών, παράσιτα για τους γεωργούς , που στο πρώτο ανοιξιάτικο αεράκι σκορπίζονται ολόγυρα διανύοντας κάποτε με το πέταγμά τους χιλιόμετρα. Και φεύγουνε και πάνε και στροβιλίζονται , κι αν τα πιάσεις και κάνεις μια ευχή απ'την καρδιά σου, σαν τα ελευθερώσεις μ'ένα φύσημα, πιάνει."

Οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη, από το καλοκαίρι στο χειμώνα και οι δρόμοι αυτής της γειτονιάς σφίζουν από ζωή μα κι ο θάνατος είναι κι αυτός κομμάτι της. Οι πρωταγωνιστές της Μαρίνας Βασιλειάδου, χαίρονται , λυπούνται , αγωνιούν , θυμώνουν,απογοητεύονται, πενθούν ,συνυπάρχουν αρμονικά  και οι ζωές τους πλέκονται σαν ένα κέντημα με βελονάκι. Ο αναγνώστης , βιώνει μαζί τους τα συναισθήματά τους και οι ήρωες γίνονται συντροφιά του ή κάποιες φορές παρηγοριά του.

Το βιβλίο είναι γεμάτο εικόνες , ήχους και αρώματα της ελληνικής γης. Η γραφή της συγγραφέως , πλούσια , μεστή σχεδόν ποιητική. Οι ήρωες της , άνθρωποι οικείοι. Άνθρωποι που όλοι μας έχουμε συναντήσει τουλάχιστον κάποια φορά στη ζωή μας. Άλλες φορές έχουμε σταθεί και τους έχουμε παρατηρήσει κι άλλες τους προσπερνάμε. Κάποιοι μπορεί να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι.

Το βιβλίο με ταξίδεψε πολλά χρόνια πίσω. Τότε που όλα ήταν πιο αθώα αλλά οι άνθρωποι είχαν παρόμοιες ανησυχίες με σήμερα. Μου θύμισε ιστορίες που έχω ακούσει από τη γιαγιά μου και που διάβασα σε ανθολόγια μεγάλων ελλήνων  λογοτεχνών.

Νοσταλγικό, τρυφερό,αληθινό κι άλλες φορές συγκινητικό και κυρίως ανθρωποκεντρικό.Σαν ένα υφαντό πλεγμένο από λέξεις, έθιμα ,αναμνήσεις συναισθήματα και βιώματα. Ένα από αυτά τα μικρά διαμαντάκια που χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν προέρχονται από νέους και πολλά υποσχόμενους έλληνες συγγραφείς.

Δύσκολο να διαλέξω την αγαπημένη μου ιστορία καθώς όλες τους με άγγιξαν. Θα πω όμως πως ξεχώρισα λίγο περισσότερο την πλεξούδα και την ιστορία του συλλέκτη παπουτσιών.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Γαϊτανάκι στον αέρα ή αλυσίδα λέγεται η πρώτη θηλιά στο πλέξιμο με βελονάκι. Δεν έχει βάση, κι έτσι μοιάζει να πετάει στον αέρα, είναι όμως αυτή που θα στηρίξει όλες τις επόμενες πλέξεις. Έτσι κι αυτές οι οκτώ αυτοτελείς ιστορίες πλέκονται η μία με την άλλη κι αιωρούνται σαν πολύχρωμες κορδέλες στο ατέρμονο γαϊτανάκι της ζωής.

Ο αιώνιος σπόρος βρίσκει τόπο να ριζώσει, να ανθίσει ή να σαπίσει, αποκαλύπτοντας φευγαλέα τον γρίφο του, κάπου εκεί στα απλά, τα καθημερινά των ανθρώπων. Ώσπου όλα πάλι να πάρουν μια στροφή και να ξεκινήσουν από την αρχή, μια νέα σπορά στην ίδια γη.

Το γέλιο σου

Το Γέλιο Σου - Θεόδωρος Λιμήτσιος

Από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Πανάρετος και Ερωφίλη.
Η ιστορία των δύο αυτών νέων , θεωρείται ένα από τα γνωστότερα δραματικά ερωτικά έργα της Κρητικής λογοτεχνίας.Δύο νεαρά παιδιά ερωτεύονται μεταξύ τους αλλά φοβούμενοι την άρνηση του πατέρα της Ερωφίλης αποφασίζουν να παντρευτούν κρυφά  και έπειτα να ανακοινώσουν τον γάμο τους.

Εμπνευσμένος από την ιστορία του Πανάρετου και της Ερωφίλης , ο Θεόδωρος Λιμήτσιος , μας προσφέρει ένα ταξίδι στο χρόνο. Στο βιβλίο του θα συναντήσουμε δύο οικογένειες , από δύο γειτονικά χωριά και δύο νέους που θα προσπαθήσουν να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα του έρωτά τους , παρόλο που η μοίρα έχει διαφορετικά σχέδια.

Ο Νικόλας ερωτεύεται την Βαγγελιώ μόλις αντικρύζει το γέλιο της και αυτό το γέλιο της είναι που δεν μπορεί να ξεχάσει.Αλλά κι ο συγγραφέας θαρρώ,πως σε όλους τους γυναικείους χαρακτήρες στέκεται στο γέλιο τους και το χαμόγελό τους , τονίζοντας πως μια γυναίκα είναι όμορφη όταν είναι ευτυχισμένη και πως τίποτα άλλο δεν χρειάζεται για να είναι ακαταμάχητη σε οποιαδήποτε εποχή. Το γέλιο που γιατρεύει και την πιο βαθιά πληγή.

Η Μαρουσώ είναι παρούσα και σε αυτό το μυθιστόρημα του συγγραφέα. Ο ρόλος της καταλυτικός μα όχι πρωταγωνιστικός. Παράλληλα με την ιστορία της Βαγγελιώς και του Νικόλα, θα συναντήσουμε όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Θεσσαλίας αλλά και της Κρήτης στα τέλη του 19ου αιώνα.

Οι πρωταγωνιστές είναι άνθρωποι ζωντανοί, με σάρκα και οστά,αισιόδοξοι, απλοί καθημερινοί σαν εμένα κι εσένα και σαν τους προγόνους μας. Η ντοπιολαλιά, οι συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε εκείνη ακριβώς την εποχή και εκείνους τους τόπους.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η δομή του βιβλίου και ο τρόπος με τον οποίο είναι δοσμένη η ιστορία. Στις πρώτες σελίδες , ο συγγραφέας μας πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω προτού μας φτάσει στο "ζουμί" της ιστορίας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνει να γνωρίσουμε καλυτερα τις συνθήκες αλλά και να δεθούμε με τους πρωταγωνιστές. Φυσικά , έτσι τολμώ να πω πως γεννάει αρκετά ερωτηματικά, οι απαντήσεις όμως δίνονται και το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα. Προσωπικά δυσκολεύτηκα λίγο με τα ονόματα και τις συγγένειες και άργησα λίγο να τους αναγνωρίσω. Μην κάνετε όμως το ίδιο λάθος με εμένα, στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα κατατοπιστικότατο γενεαλογικό δέντρο που μακάρι να το είχα ανακαλύψει νωρίτερα.

Αρκετά ενδιαφέρουσες βρήκα επίσης τις  αναφορές στα παιχνίδια της μοίρας, στο πεπρωμένο από το οποίο δύσκολα μπορεί να ξεφύγει κανείς,στην αξία της οικογένειας, στη δύναμη της αγάπης , παρολο που η εποχή πρόσταζε τους γάμους από προξενιό αλλά και στην δυναμη των ανθρώπων που επιβιώνουν έπειτα από καταστροφές , που χάνουν ανθρώπους αλλά συνεχίζουν να παλεύουν και να ελπίζουν για ένα καλύτερο μέλλον.

" Η ζωή δεν τελειώνει , όσο είμαστε ακόμα πάνω στη γη.Μπορεί να περνάμε στεναχώριες...βάσανα...δυσκολίες, αλλά είμαστε ακομα εδώ. Κι όσο είμαστε εδώ, προσπαθούμε. Γι'αυτό είμαι κι εγώ εδώ σήμερα,για να κάνω τη στεναχώρια σας χαρά."

"Πιστεύω στον έρωτα ακόμα κι αν δεν τον έζησα όπως εσύ. Όμως ο έρωτας κι η απουσία δεν πάνε μαζί.Έρωτας σημαίνει να μπορείς να μοιράζεσαι με τον άλλον. Να ζεις,να ονειρεύεσαι , να κλαις,να γελάς, να ελπίζεις.Αλλά όλα αυτά μαζί με τον άνθρωπό σου, όχι μόνη σου. Η Ερωφίλη κι ο Πανάρετος ζούσαν μαζί ο ενας δίπλα  στον άλλον και μοιραζόντουσαν τα πάντα."

Ένα βιβλίο που υμνεί τον έρωτα.Αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο όπως ακριβώς κι ο τίτλος του. Και βέβαια δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο υπέροχο αυτό εξώφυλλο. Για ακόμα μία φορά ο συγγραφέας επιλέγει να το κοσμεί φωτογραφία γνωστής ηθοποιού. Και τι γέλιο ε;

Ρ.Σ.

Αολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Είναι εκείνη η μαγική στιγμή που λες κι ο χρόνος σταματάει, που προσπαθείς να ξεφύγεις αλλά είσαι εκεί πιασμένος σαν πουλάκι στο χρυσό δίχτυ που είναι πλεγμένο ανάμεσα στα μάτια της".

Για τον Νικόλα αυτή η στιγμή έμελλε να τον δέσει για πάντα με τη Βαγγελιώ.

Οι πρωταγωνιστές λούζονται το νάμα της αγάπης από το παραμύθι της Ερωφίλης και του Πανάρετου, ζουν τον δικό τους έρωτα και παλεύουν γι' αυτόν όσο μακριά κι αν βρίσκονται. Έχουν όμως τα όπλα και τπ δύναμη για να πολεμήσουν ενάντια στη μοίρα που έπλεξε το δικό της δίχτυ γύρω από τη ζωή τους;

Ένα οδοιπορικό στην ποιμενική ζωή και τη μαγεία της φύσης που ξεκινάει στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα από την Πίνδο και φτάνει μέχρι το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης λίγο μετά την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου.

Η συνέχεια της ιστορίας της Μαρουσώς, που ως απεσταλμένη της μοίρας έχει να επιλέξει ανάμεσα στο καθήκον και την αγάπη που δένει τους δύο πρωταγωνιστές, είναι μια ελεγεία στη μεγαλοσύνη της αγάπης που μπορεί και επουλώνει πληγές του παρελθόντος και σκορπίζει αχτίνες φωτός. 

Βυθισμένη Πολιτεία

Βυθισμένη Πολιτεία - Marta Barone

Από τις εκδόσεις Κέλευθος

Τις περισσότερες φορές όταν ξεκινάω ένα βιβλίο, ειδικά όταν αναφέρεται σε αληθινά πρόσωπα και γεγονότα, θέλω  πρώτα να κάνω μια μικρή έρευνα για να αντλήσω σχετικές πληροφορίες. Έτσι κι εδώ έμαθα πως ο Leonardo Barone, με σπουδές ιατρικής στο ενεργητικό του, δούλεψε  σαν εργάτης,υπηρέτησε την ακροαριστερά, καταδικάστηκε για συμμετοχή του στην εξτρεμιστική οργάνωση "Πρώτη Γραμμή" τη δεκαετία του '70 και εντέλει αθωώθηκε.

Η κόρη του, Marta Barone , δεν γνωρίζει το παρελθόν του πατέρα της και το ανακαλύπτει μόνο μετά το θανατο του . Μια ανακάλυψη που την συγκλονίζει και αποφασίζει να ερευνήσει βαθύτερα το θέμα,προσπαθώντας να συλλέξει πληροφορίες από γνωστούς και φίλους. Με έκπληξη ανακαλύπτει όχι μόνο στοιχεία από τη ζωή του που η ίδια δεν γνώριζε αλλά και πως ο κόσμος είχε μια διαφορετική άποψη για τον πατέρα της απ'ότι η ίδια μπορούσε να φανταστεί.

Αυτοβιογραφικό το μυθιστόρημα , δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς εαν υπήρχαν και στοιχεία μυθοπλασίας, αποτελεί ένα χρονικό της πορείας και της δράσης της εξτρεμιστικής αριστεράς στη Βόρεια Ιταλία για τις δεκαετίες '70 και '80 με αρκετά ιστορικά στοιχεία. Η συγγραφέας παράλληλα με την ιστορία του πατέρα της , εξιστορεί και δικές της, προσωπικές πτυχές της ζωής της.

Όμορφα γραμμένο , χωρίς ακραίους συναισθηματισμούς , αν και θα περίμενε κανείς να διαθέτει αρκετούς, ο αναγνώστης συντροφεύει τη συγγραφέα στην αναζήτηση της αλήθειας. Με πρωτοπρόσωπη γραφή, η Marta Barone , μας οδηγεί να ανακαλύψουμε βήμα βήμα , το παρελθόν που αποκαλύπτεται σαν μια ολόκληρη πολιτεία η οποία ήταν για χρόνια βυθισμένη και καλά κρυμμένη, όπως άλλωστε ο πατέρας της επιθυμούσε. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που γνώριζαν τον Barone μπλέκονται με τις δικές της αναμνήσεις και το παζλ σιγά σιγά συμπληρώνεται.

Αν και το μυθιστόρημα είναι τα προσωπικά βιώματα της συγγραφέως, εκείνη τα αφηγείται , όσο μπορεί αποστασιοποιημένη ,περισσότερο σαν παρατηρητής και χωρίς να φαίνεται οτι παίρνει πολιτική θέση. Την βλέπουμε περισσότερο να αναρωτιέται και η ίδια τι είναι αυτό που οδήγησε τους ανθρώπους, και από τις δύο πλευρές να ενεργήσουν με τέτοιους τρόπους.Ένα βιβλίο που ρίχνει φως σε ένα κομμάτι της ιστορίας της γειτονικής χώρας που λίγα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αφιερωμένο σε μια αμφιλεγόμενη  προσωπικότητα.

Στις σελίδες του περιγράφονται με απλότητα και ειλικρίνεια οι συνθήκες διαβίωσης της αστικής εργατικής τάξης, η χειραγώγιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και εγκλήματα που πραγματοποιήθηκαν και από τις δύο πλευρές χωρίς φυσικά την αναμενόμενη απόδοση δικαιοσύνης.

Στα σημεία όμως που η ίδια η συγγραφέας μας εκφράζει τις δικές τις σκέψεις και τους δικούς της προβληματισμούς, δίνει μια πιο σύγχρονη νότα. Εκείνες τις στιγμές είναι και που ο αναγνώστης " ξεκουράζεται" και δεν νιώθει οτι διαβάζει ένα αμιγώς ιστορικό και βαρύ μυθιστόρημα. Εύκολα ομως μπορεί να καταλάβει πως εσωκομματικές και κυβερνητικές πολιτικές δεν έχουν χώρα προέλευσης αλλά παρουσιάζουν τραγικές ομοιότητες με άλλες ευρωπαϊκες χώρες του χθες αλλά και του σήμερα.

Κι αν κανείς αναρωτιέται γιατί η Marta Barone , έγραψε αυτό το βιβλίο, η ίδια απαντάει στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.

"Μα γιατί θες να διηγηθείς αυτήν την ιστορία; Τι είναι , ένα είδος αντεκδίκησης των νοτίων ; Θες να εξαγοράσεις το καλό όνομα του πατέρα σου; "

Όχι , είπα.

Υπήρχαν οι ψυχαναλυτικές ερμηνείες: πράξη συγχώρησης , συμφιλίωσης , ένα είδος εξαγνισμού των "καλών" κομμουνιστών , μια απολογία του πατέρα μου, ένα είδος δοκιμίου για τη δεκαετία του '70, τέτοια πράγματα . Αυτό ήταν αναμφίβολα το πιο παράλογο πράγμα που είχα ακούσει ποτέ. Κανείς δεν σκεφτόταν την απλούστερη εξήγηση: πως επρόκειτο μόνο για μια πράξη ενδιαφέροντος."

Τέλος,δεν μπορώ να παραλείψω την αναφορά στο καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη , που σίγουρα για εμάς τους Έλληνες αναγνώστες δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει αδιάφορο.Το βιβλίο  μου άρεσε πολύ. Είναι καλογραμμένο , ενδιαφέρον και μου έμαθε πράγματα. Σας προτεινω να το αναζητήσετε κι εσείς και να το διαβάσετε χωρίς δισταγμό.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

H Μάρτα ανακαλύπτει τυχαία το παρελθόν του πατέρα της, όταν αυτός έχει πλέον φύγει από τη ζωή. Η αποκάλυψη αυτή φαντάζει σαν την ανάσυρση μιας μυστηριώδους πολιτείας από τον βυθό μιας σκοτεινής λίμνης. Ο πατέρας της συνδέθηκε με τους χώρους της εξτρεμιστικής αριστεράς, απαρνήθηκε το ιατρικό του επάγγελμα για να είναι κοντά στους ανθρώπους της βιοπάλης, κατηγορήθηκε για τη δράση του και φυλακίστηκε. Τα μολυβένια χρόνια της δεκαετίας του '70 στον ιταλικό βορρά, οι ελπίδες αλλά και οι αυταπάτες μιας ολόκληρης εποχής ξετυλίγονται στις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος, όπου μια κόρη προσπαθεί να ανακαλύψει έναν άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή πατέρα. 

Είκοσι τσουβάλια λίρες

Είκοσι τσουβάλια λίρες - Θεοφάνης Παπαδόπουλος

Από τις εκδόσεις Ελκυστής

"Είκοσι τσουβάλια λίρες" και οφείλω να ομολογήσω πως από τον τίτλο και το εξώφυλλο τίποτα δεν προμήνυε αυτό που τελικά θα συναντούσα στις σελίδες αυτού του υπέροχου βιβλίου. Μια νουβέλα που ήταν μια έκπληξη για μένα και μια αποκάλυψη θα έλεγα , καθώς πολλά ήταν τα συναισθήματα ,οι σκέψεις και οι προβληματισμοί που μου προκάλεσε.

" Αν βάλεις σε έναν ζυγό , ένα μωρό από τη μία πλευρά και από την άλλη είκοσι τσουβάλια λίρες,ποιο θα είναι βαρύτερο; Οι λίρες φυσικά. Και έχουν και περισσότερη αξία...Άρα το μωρό δεν έχει καμιά αξία και δεν μας χρησιμεύει,δεν αξίζει και πολλά. Μήπως είναι μπελάς και πρέπει να το ξεφορτωθούμε;"

Ενα βιβλίο με έντονο συναισθηματικό φορτίο μιας και πολλά τα κοινωνικά ζητήματα που πραγματεύεται. Προσωπικά με άγγιξε ποικιλοτρόπως.Ένα βιβλίο  για τις οικογενειακές σχέσεις, για την μοναξιά , για τους μεγάλους αποχωρισμούς,την ξενιτιά,για τη δύναμη της συγχώρεσης αλλά και τα παιδικά τραύματα.

Στο μεγαλύτερο μέρος του είναι η εξομολόγηση ενός άντρα προς την μητέρα του , η οποία έχει φύγει από τη ζωή αλλά ο ίδιος δεν έχει καταφέρει ακόμα να την συγχωρήσει για τα λάθη της. Οι λόγοι φανερώνονται  σιγά σιγά και οι αλήθειες που έρχονται στην επιφάνεια μετατρέπουν τον αναγνώστη κοινωνό μιας τραγικής ιστορίας.

Ο κος  Θεοφάνης Παπαδόπουλος, έγραψε αυτό το βιβλίο έπειτα από την εξομολόγηση ζωής μιας Γερόντισσας και νιώθω πως με αυτό αφήνει μια παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές.  Ένα βιβλίο που διαβάζοντάς το θα κλάψουμε,θα θυμώσουμε,θα νευριάσουμε, θα συγκινηθούμε αλλά θα μας υπενθυμίσει να αγκαλιάσουμε τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας. Τα παιδιά μας που μας έχουν ανάγκη  αλλά και τους ηλικιωμένους όσο ακόμα μπορούμε να το κάνουμε.

Γιατί ποιός είναι αυτός  που δεν έχει κάνει λάθη; Που δεν έχει πάρει λάθος αποφάσεις άλλοτε άθελά του κι άλλοτε κατ'επιλογή. Πόσο όμως τα λάθη τα δικά μας μπορούν να επηρεάσουν τον άλλο και συγκεκριμένα τα παιδιά μας, ανεπανόρθωτα;

Νοσταλγικό,συγκινητικό,τρυφερό αλλά και σκληρό εξαιτίας της αλήθειας του.
Η λέξη "μάνα" είναι η λέξη εκείνη με την οποία ξεινάνε οι περισσότερες παράγραφοι και ίσως εκείνη που  εμφανίζεται τις περισσότερες φορές μέσα σε όλο το κείμενο.

Ένα βιβλίο που παρουσιάζει τις αντιλήψεις μιας ολόκληρης  κοινωνίας και σκιαγραφεί μια ολόκληρη εποχή. Με λιτή γραφή, χωρίς συγγραφικές τεχνικές και τεχνοτροπίες αλλά με λόγια απλά κι αληθινά. Όπως θα μιλούσε ένα αθώο παιδί προς τη μητέρα του ή όπως θα συμβούλευε ένας παππούς τα εγγόνια του.

Ένας ύμνος στη μητρότητα και στο μητρικό χάδι που μόνο όποιος το έχει στερηθεί μπορεί να νιώσει αυτόν τον δυσβάσταχτο πόνο. Μια πληγή που μένει ανοιχτή και πάντα αιμορραγεί , άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο μα ποτέ δεν λέει να κλείσει.

" Και αυτά τα είκοσι τσουβάλια λίρες, δεν ξέρω αν ήταν τελικά αρκετά να μου αναπληρώσουν τη ζωή που πήγαινε χαμένη , περιμένοντας ένα χάδι από τον άνθρωπο που σε έφερε σ'αυτόν τον κόσμο"

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Μπορεί να έχει χυθεί άπλετο μελάνι για το τι σημαίνει ‘ΜΑΜΑ’. Να έχουν γραφτεί βιβλία, να έχουν ειπωθεί άπειρες ιστορίες, να έχουν γραφτεί τραγούδια, ποιήματα και να έχει αγαπηθεί από άπειρους γιους, από άπειρες κόρες.

Κι όμως ο Στέφανος άκουσε για ένα μωρό που βρέθηκε στον κάδο των σκουπιδιών, πως ένα μωρό βρέθηκε κακοποιημένο, αλλά και ένα άλλο παραμελημένο. Αυτό τον κάνει να αναρωτιέται πώς γίνεται ο άνθρωπος να τα κάνει αυτά, ο άνθρωπος που είναι το μοναδικό πλάσμα που απαρχής της ζωής του απέκτησε και συνείδηση μαζί με όλες τις άλλες αισθήσεις του και που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα, τα οποία μόνο με το ένστικτο της επιβίωσης υπάρχουν. Κι όμως, ας τολμήσει κάποιος να πιάσει ένα κλωσσόπουλο, ας τολμήσει να πιάσει ένα λιονταράκι…

Η Πτώση

Η Πτώση - T.J. Newman

Από τις εκδόσεις Κάκτος

Δεν είμαι από αυτούς που φοβούνται το αεροπλάνο. Ταξιδεύω συχνά με αυτό και το θεωρώ το ασφαλέστερο μεταφορικό μέσο. Όταν όμως ένα θρίλερ διαδραματίζεται, το μεγαλύτερο μέρος του , σε ένα αεροπλάνο εν πτήση, τότε αυτό μπορώ να πω με σιγουριά πως είναι ικανό να μου προκαλέσει τρόμο.

Η συγγραφέας πρώην αεροσυνοδός , εμπνεύστηκε και έγραψε την πτώση κατά την διάρκεια των πτήσεων της , όταν οι επιβάτες κοιμόντουσαν. Κι αυτό είναι κάτι που μου γέννησε αρκετά ερωτηματικά. Κυρίως , πώς είναι δυνατόν , κάποιος που ταξιδεύει με αεροπλάνο , να σκέφτεται,να εμπνέεται και να γράφει για αεροπειρατείες και πτώσεις αεροσκαφών. Η δουλειά της όμως ως αεροσυνοδός και η εκπαίδευσή της για καταστάσεις έκτατης ανάγκης, ήταν σίγουρα χρήσιμη αλλά και εμφανής στο συγκεκριμένο θρίλερ.

Ο πιλότος Μπίλι Χόφμαν , ζει τον χειρότερο εφιάλτη του. Για να σώσει την οικογένειά του που βρίσκεται σε ομηρία από έναν Κούρδο τρομοκράτη, πρέπει να ρίξει το αεροπλάνο που κυβερνάει και στο οποίο επιβαίνουν 143 ανθρώπινες ψυχές. Ειδικά η εικόνα της συζύγου του , με το γιλέκο γεμάτο εκρηκτικά και το μικρό κοριτσάςκι τους στην αγκαλιά είναι κάτι που από μόνο του μου προκαλεί τρόμο και είχε μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης.

Η πτώση είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με κοινωνικές προεκτάσεις που δεν μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκινούσα. Με επίκεντρο τις οικογενειακές σχέσεις, διλήμματα και επιλογές σχετικά με την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Το προσωπικό όφελος απέναντι στο καθήκον και το κοινωνικό καλό.

" Στην πατρίδα μας, έχουμε ένα ρητό. 《Μοναδικός μου φίλος , τα βουνά》, λέμε. Σημαίνει οτι μοίρα μας είναι η προδοσία και η εγκατάλειψη. Έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον. Κανείς άλλος δεν νοιάζεται. Βασιζόμαστε μόνο στον εαυτό μας."

Ένα πολύ δυνατό βιβλίο που φαίνεται από τις πρώτες σελίδες οτι πρόκειται για ένα θρίλερ με φοβερή ένταση. Ένταση που παραμένει αμείωτη μέχρι το τέλος του. Γεγονότα και πληροφορίες που η συγγραφέας μας εμφανίζει σταδιακά και ανατρέπουν τα δεδομένα αλλά εντείνουν την αγωνία καθώς κι ο αναγνώστης μαζί με τους πρωταγωνιστές ζει την απελπισία τους και νιώθει τους παλμούς του να ανεβαίνουν.

Οι πρωταγωνιστές καλούνται να πάρουν ηρωικές αποφάσεις και σίγουρα η δειλία και η ατολμία δεν είναι κάτι που τους χαρακτηρίζει. Το κάθε κεφάλαιο γίνεται εύκολα εικόνα στο μυαλό του αναγνώστη ο οποίος νιώθει οτι παρακολουθεί ένα θρίλερ στην μεγάλη οθόνη. Τώρα που το σκέφτομαι έχω δει αρκετές ταινίες με αεροσκάφη σε ομηρία αλλά βιβλίο δεν έχω διαβάσει κανένα.

Γρήγορη πλοκή, απλά γραμμένο με ρεαλιστικούς διαλόγους αλλά ευτυχώς μυθοπλαστικές καταστάσεις γιατί μερικές ήταν λιγάκι τραβηγμένες από τα μαλλιά. Ένα δυνατό θρίλερ, γεμάτο δράση και αδρεναλίνη που θα σε κάνει να ξανασκεφτείς αν θα ανέβεις ξανά σε αεροπλάνο!

Να το διαβάσεις εαν σου αρέσουν τα θρίλερ,αν θες να διαβάσεις ένα βιβλίο που δε θα σε κάνει να βαρεθείς και αν θέλεις ενα βιβλίο με αγωνία και καταιγιστική δράση.

Να μην το διαβάσεις αν φοβάσαι τα αεροπλάνα και αν είσαι από αυτούς που ψάχνουν τη πιστή αναπαράσταση αληθινών καταστάσεων στα μυθιστορήματα. Όχι, το πιο πιθανό είναι οι ήρωες να μην αντιδρούσαν έτσι σε πραγματικές καταστάσεις , αλλά και πάλι τι σημασία έχει; εγώ το απόλαυσα το θριλεράκι!

Ρ.Σ. 

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Μόλις επιβιβαστήκατε σε μια πτήση προς Νέα Υόρκη.

Υπάρχουν άλλοι 143 επιβάτες.

Αυτό που δεν γνωρίζετε είναι ότι 30 λεπτά πριν την πτήση η οικογένεια του πιλότου έπεσε θύμα απαγωγής.

Για να ζήσει η οικογένειά του, πρέπει όλοι οι επιβάτες της πτήσης σας να πεθάνουν.

Ο μόνος τρόπος για να σώσει την οικογένειά του είναι να ακολουθήσει ο πιλότος τις εντολές και να ρίξει το αεροπλάνο.

Καλή πτήση! 

Το όνομα του έρωτα

Το όνομα του έρωτα - Δημήτρης Μπαλτάς

Από τις εκδόσεις αποστακτήριο

Ποίηση

Αν δεν είναι ο έρωτας πηγή έμπνευσης για κάποιον ώστε να γράψει ποίηση , τότε πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο θα μπορούσε να ήταν;

Ο Δημήτρης Μπαλτάς , σε αυτήν την ποιητική συλλογή, που αποτελείται από 48 αυτοτελή ποιήματα ξετυλίγει τις σκέψεις του και εκφράζει όλα όσα νιώθει ο ίδιος ή έχουμε νιώσει εμείς τουλάχιστον κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Ηλιοβασίλεμα
Δυο χέρια πλεγμένα μεταξύ τους
σφιχτά.
Δυο ζευγάρια μάτια να κοιτούν
το ένα το άλλο τολμηρά.
Δυο χαμόγελα να ξεπροβάλλουν
ντροπαλά.
Δυο κορμιά να ποθούν
το ένα το άλλο παράφορα.
Κι ένα ηλιοβασίλεμα να τα αγκαλιάζει
ερωτικά.
Τα βλέμματα χορεύουν ταιριαστά,
τα χείλη ασπάζονται μεταξύ τους
φλογερά,
τα χέρια ταξιδεύουν θαρραλέα
και η καρδιά χοροπηδά εκστατικά.
Κι όλα μαζί ενώνονται αξεδιάλυτα
μουσικά
κάτω απ'τα τραγούδια της ψυχής.

Για τον έρωτα τον ανεκπλήρωτο αλλά και για εκείνον τον έρωτα τον ολοκληρωτικό και αδυσώπητο που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Άλλοτε με λέξεις και εικόνες πιο απλές και καθημερινές και άλλοτε με λόγο πιο ποιητικό και μεταφορικό , μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μας.

Γραμμένα τα περισσότερα ποιήματα σε α' πρόσωπο , ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί και να βρει κι αυτός τον εαυτό του μέσα στις σελίδες της ποιητικής αυτής συλλογής.

Μορφή
Σ'έχω τόσο πολύ ονειρευτεί,
σ'έχω τόσο πολύ αφουγκραστεί
το χρώμα των ματιών σου,
την υφή των μαλλιών σου,
το άρωμα του σώματός σου,
σ'έχω σχεδόν αγγίξει,
έχω σχεδόν γευτεί τον καρπό σου.
Μου έχεις χαμογελάσει,
μ'έχεις ρωτήσει:
"γιατί με σκέφτεσαι;"
Μ'εμένα να σου απαντώ κομπιάζοντας.
Σ'έχω αισθανθεί σχεδόν δίπλα μου
που δεν μπορεί να μην υπάρχεις.

Ο ποιητής δεν κρύβεται.Δηλώνει ευθαρσώς δεσμώτης του έρωτα. Φανερώνεται,ξεμπροστιάζεται και εκφράζει με λέξεις όλα αυτά που υπάρχουν στην καρδιά του. Συναισθήματα, φόβοι κι αναμνήσεις από έρωτες μονόπλευρους, ανεκπλήρωτους αλλά και παθιασμένους.

Οι λέξεις γίνονται εικόνες και οι σκέψεις ζωντανεύουν. Μια ποιητική συλλογή , συναισθηματικά φορτισμένη που περιγράφει το πάθος , την ηδονή κι ενίοτε την θλίψη του ερωτευμένου χωρίς ανταπόκριση.

Ο ερωτευμένος, δέσμιος αυτού του ολοκληρωτικού συναισθήματος αλλά ταυτόχρονα κι ελεύθερος από οτιδήποτε άλλο ανούσιο.

Ερωτευμένοι
Άραγε οι ερωτευμένοι
μέσα στη ζάλη τους και τον έρωτά τους
μέσα στο πάθος και την ευτυχία τους
αναλογίστηκαν ποτέ τους άλλους ανθρώπους γύρω τους;
Αφουγκράστηκαν τον ίδιο αέρα μοναξιάς
που αποπνέουν; Και πώς ένιωσαν;
Λυπήθηκαν , συμπόνεσαν,αδιαφόρησαν
ή λυτρώθηκαν μ'αυτό που αντίκρισαν
απέναντί τους;
Όταν οι ίδιοι ερωτεύονταν και
κοκκινισμένοι απ'την ένταση πλάγιαζαν μαζί,
ονειρεύτηκαν ποτέ τους δυστυχείς;
Αυτούς που ξυπνούν μόνοι,
τρώνε μόνοι,μόνοι υπάρχουν
και μόνοι πεθαίνουν;

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Η ποιητική συλλογή «Το όνομα του έρωτα» περιλαμβάνει 48 αυτοτελή ποιήματα, τα οποία γράφτηκαν την περίοδο 2018-2020. Όπως δηλώνει ο τίτλος, αντλημένος από το δεύτερο ποίημα, βασικό θέμα της συλλογής αποτελεί ο έρωτας. Αυτό το έντονο, ιδιαίτερο, συγκλονιστικό αίσθημα που αποτελεί μία βασική – αν όχι την πιο βασική – κινητήρια δύναμη της ζωής. Πρόκειται για ένα (συν)αίσθημα που έχει απασχολήσει, απασχολεί ή θα απασχολήσει τον κάθε άνθρωπο σε κάποια περίοδο της ζωής του, άλλοτε πιο δυναμικά και εκρηκτικά κι άλλοτε πιο ήπια και συγκεκαλυμμένα. Μέσα από τα συγκεκριμένα ποιήματα επιχειρείται, πέρα από μια αποτύπωση του ερωτικού φαινομένου, η πολύπλευρη ενσάρκωση δια της ποιητικής πένας των διαφόρων εκφάνσεων του έρωτα τόσο στη ρεαλιστική κοινωνική καθημερινότητα όσο και στη φαντασιακή, ασυνείδητη πολλές φορές, πρόσληψη και ερμηνεία του. Η αντίληψη του τι είναι έρωτας διαφέρει ανάμεσα στους λαούς αλλά και στους ανθρώπους μιας κοινής κοινωνίας. Υπάρχουν, επίσης, πολλές απόψεις τόσο από διάφορα πεδία της επιστήμης σχετικά με τον έρωτα όσο και από τη θρησκευτική, πνευματική και πολιτισμική κουλτούρα στον ρου της ιστορίας. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, ότι στην παρούσα ποιητική συλλογή δεν απασχολεί τον δημιουργό η συστηματική αναζήτηση όψεων του έρωτα και η αποτίμησή των αλλά η αποτύπωση σε ποιητικό λόγο αυτού του τόσο καθοριστικού, πηγαίου και οικουμενικού αισθήματος και η αποκάλυψή του, η πραγμάτωσή του είτε αισθητά είτε νοητά. Η γένεση κάποιων ποιημάτων ενέχει το σπέρμα της σε βιωματικά συμβάντα ή αισθήματα, σε λογοτεχνικά ή εν γένει καλλιτεχνικά διακείμενα και συναφείς απόψεις ή σκέψεις του δημιουργού. Στόχος της ανά χείρας ποιητικής συλλογής να προσφέρει καταφύγιο σε όλους όσοι βίωσαν κάποια στιγμή στη ζωή τους, βιώνουν ή αποζητούν να βιώσουν τον έρωτα…

Ίνκουμπους

Ίνκουμπους - Βαγγέλης Γιαννίσης

Από τις εκδόσεις διόπτρα

"Κανείς δεν είναι ασφαλής το βράδυ"

Όταν έπιασα στα χέρια μου αυτό το βιβλίο προβληματίστηκα αρχικά σχετικά με  τον περίεργο τίτλο του. Αναρωτήθηκα εαν θα έπρεπε να αναζητήσω πρώτα μερικές πληροφορίες για να δω τι σημαίνει ή αν θα ήταν καλύτερα να μην γνωρίζω και να αντλήσω τις πληροφορίες που χρειάζομαι από το περιεχόμενο του βιβλίου. Τελικά δεν κρατήθηκα και κάνοντας μια μικρή έρευνα έμαθα πως Ίνκουμπους, συνήθως γνωστός μαζί με την θηλυκή του έκφανση, σούκουμπους, είναι αρσενικός δαίμονας που επισκέπτεται τις γυναίκες ενόσω κοιμούνται και προχωρεί σε σεξουαλική επαφή μαζί τους.

" Ο μέσος άνθρωπος θα ζήσει ογδόντα δύο χρόνια,τα οποία μεταφράζονται σε δυόμισι δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα.Δυόμισι δισεκατομμύρια στιγμές, η πλειονότητα των οποίων ξεχνιούνται μόλις παρέλθουν. Θάβονται μέσα σε έναν ωκεανό αναμνήσεων,στον αφρό του οποίου βρίσκονται μια χούφτα στιγμές που σημαδεύουν και καθορίζουν τους ανθρώπους."

Φοβούμενη πως θα διαβάσω άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με τη γνωστή πλοκή που συναντάμε στα περισσότερα μυθιστορήματα του είδους, το ξεκίνησα. Με χαρά όμως διαπίστωσα γρήγορα πως οι συγγραφείς , ειδικά οι έλληνες , των αστυνομικών μυθιστορημάτων έχουν καταλάβει και οι ίδιοι πως κυκλοφορούν αρκετά βιβλία με
παρόμοιες ιστορίες και αποφεύγουν να γράψουν για την κλασική χιλιοειπωμένη ιστορία με μικρές παραλλαγές.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης, έμπειρος πλέον συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων,καθώς έχει ήδη στο ενεργητικό του άλλα έξι βιβλία, προσφέρει στους αναγνώστες ένα διαφορετικό και πρωτότυπο βιβλίο.

Η πρωτοτυπία του έγκειται πρώτον στο ότι καταπιάνεται με τα εγκλήματα σεξουαλικής φύσεως, με τον ένοχο να βιάζει τα θύματα του , να μην τα δολοφονεί και μάλιστα να  τους "υπόσχεται" πως θα επιστρέψει. Επιπλέον , η αστυνομική ομάδα που ερευνά δεν αφοσιώνεται στην εξιχνίαση ενός μόνο εγκλήματος  αλλά παράλληλες ιστορίες είναι αυτές που τους απασχολούν. Οι παράλληλες ιστορίες αυτές συνδέονται με δεξιοτεχνία και αυτό είναι κάτι που αφενός δίνει μια ρεαλιστικότητα στην υπόθεση αφετέρου το κάνει πιο ενδιαφέρον και αποφεύγει τη δημιουργία " κοιλιάς" κατά την ανάγνωση.

Ο συγγραφέας καταπιάνεται με ένα δύσκολο θέμα. Αυτό της επιβίωσης έπειτα από εναν βιασμό. Το αντιμετωπίζει όμως με σοβαρότητα και σεβασμό. Το θύμα μιας σεξουαλικής επίθεσης δεν χάνει τη ζωή του.Πώς συνεχίζει όμως να ζει; Μπορεί να ζήσει κανείς με την ανάμνηση μιας τέτοιας πράξης και με το φόβο οτι θα επαναληφθεί; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει σε τέτοιες επιθέσεις η άμεση καταγγελία τους αλλά και η συμπαράσταση από το στενό περιβάλλον; Ένα θύμα βιασμού , πιστεύω πως έχει για πολύ καιρό μετά τα σημάδια της επίθεσης και πως συχνά βιώνει ή φοβάται την απόρριψη ακόμα και από τον κοινωνικό περίγυρο. Ίσως και μέχρι το τέλος της ζωής του.

" τον ζήλευε που καταπίεζε τόσο αποτελεσματικά το τραύμα, όπως μονάχα ένας άντρας μπορούσε να κάνει.Απλά συνέχιζε να ζει,σαν αυτοκίνητο που του είχαν σκάσει και τα τέσσερα λάστιχα αλλά ο οδηγός του δεν άφηνε το γκάζι,όσο κι αν οι ζάντες τρίβονταν στο οδόστρωμα, γιατί ήξερε πως, εαν σταματούσε, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα."

Όμως ο συγγραφέας, παρόλο που αναλύει αρκετά και με συνέπεια το κοινωνικό αυτό φαινόμενο, δεν απομακρύνεται από τον σκοπό του που δεν είναι άλλος από το να προσφέρει ένα γρήγορο μυθιστόρημα με αγωνία και ανατροπές.

Το βιβλίο είναι σύγχρονο κι αυτό είναι κάτι που φαίνεται από τους διαλόγους,τις περιγραφές των εικόνων, από τον τρόπο που διεξάγεται η έρευνα και η εξέταση αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο ξετυλίγεται η ιστορία.Ευτυχώς απουσιάζουν παρωχημένες και κλισέ τεχνικές εντυπωσιασμού που δεν χρειάζονται σε καμία περίπτωση, ειδικά όταν το βιβλίο έχει να πει μια τόσο δυνατή ιστορία.

Το βιβλίο μου άρεσε πολύ. Είναι καλογραμμένο , με πλούσια υπόθεση και σφιχτοδεμένη πλοκή. Το δυνατό του σημείο όμως πιστεύω πως  είναι το ανατρεπτικό και απρόβλεπτο φινάλε του!
Αρκετά σκληρό μα ιδανικό για να σας  συντροφεύσει και να σας καθηλώσει.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Έτσι, πάνω στον εφιάλτη του, μέσα απ' τη βραδινή ομίχλη πετάει ο κοντόχοντρος Δαίμονας πάνω από έλη, λίμνες και βάλτους· γυρεύει μια νέα τρελαμένη απ' τον έρωτα και καταπλακωμένη απ' τον ύπνο, κατεβαίνει και χαμογελαστός κάθεται στο στήθος της.

Όταν μια νεαρή φοιτήτρια, η Λινέα Moλίνς, καταγγέλλει στην αστυνομία τον βιασμό της μέσα στο ίδιο της το σπίτι από έναν άγνωστο μασκοφόρο, στον επικεφαλής του Τμήματος Εγκλημάτων της αστυνομικής διεύθυνσης του Έρεμπρο Άντερς Οικονομίας δημιουργείται αμέσως κακό προαίσθημα: οι προσεκτικές κινήσεις του δράστη και ο χειρουργικός τρόπος με τον οποίο έφερε εις πέρας την επίθεση μαρτυρούν προσχεδιασμό και εμπειρία. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η υπόσχεση με την οποία ο δράστης άφησε την κοπέλα: ότι θα τα ξαναπούν σύντομα.

Δύο ημέρες αργότερα, η διεθνούς φήμης σεφ Κάισα Έκεμπλαντ διαβάζει έντρομη στις εφημερίδες την είδηση του βιασμού της Λινέα και διαπιστώνει ανησυχητικές ομοιότητες με επίθεση που είχαν δεχτεί η ίδια και ο σύζυγός της μέσο στο σπίτι τους μερικούς μήνες νωρίτερα. Παρά τους δισταγμούς της, αποφασίζει να μιλήσει.

Σύντομα κι άλλα στόματα ανοίγουν και αφηγούνται μια ιστορία που κρυβόταν για χρόνια στο σκοτάδι. 

Στον 5ο όροφο της Νομικής

Στον 5ο όροφο της Νομικής - Χρήστος Μαρκογιαννάκης 

Από τις εκδόσεις Μίνωας

Πώς γίνεται να μιλήσεις για ένα βιβλίο όταν στην ουσία δεν πρέπει να πεις τίποτα γι'αυτό, έτσι ωστε να μην χαλάσεις την απόλαυση της ανάγνωσης; Θα προσπαθήσω να το κάνω κι ελπίζω να σας μεταφέρω αυτά που ένιωσα διαβάζοντας το χωρίς όμως να προδώσω πράγματα της υπόθεσης που δεν κάνει.

Ο 5ος όροφος της Νομικής είναι ο τόπος που έγινε η διπλή δολοφονία το βράδυ της 16ης Φεβρουαρίου.Θύματα η καθηγήτρια εγκληματολογίας Λαμπρινή Σιώμου και ο μεταπτυχιακός φοιτητής Άγγελος Κονδύλης.

Ο ντετέκτιβ Χριστόφορος Μάρκου σαν άλλος Ηρακλής Πουαρό , μαζεύει τα στοιχεία μέχρι να καταλήξει στον ένοχο. Ύποπτοι, πολλοί, έχουν όλοι τους  μυστικά.Όλοι κάτι κρύβουν και κάτι φοβούνται. Δεν είναι όλοι ένοχοι όμως δεν είναι και αθώοι.Είναι αυτά τα μυστικά αρκετα για να μετατρέψουν κάποιον άνθρωπο σε δολοφόνο;

" Για να κατανοήσουμε τις συνέπειες μιας εμπειρίας , δεν την εξετάζουμε σε αποστειρωμένο περιβάλλον,αλλά σε σχέση με αυτόν που αφορά. Το ίδιο ακριβώς γεγονός μπορεί να έχει τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα σε δύο άτομα με διαφορετικό χαρακτήρα."

Φυσικοί αλλά και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος αναζητούνται και ο αναγνώστης καλείται να ενώσει τα κομμάτια του παζλ, βέβαιος σε κάθε κεφάλαιο πως γνωρίζει την απάντηση και αντιμέτωπος με τις εξελίξεις που ανατρέπουν τα σκηνικά.

Οχι , δεν θα φύγει η πλοκή από το κτίριο της Νομικής, δεν θα υπάρξει ανθρωποκυνηγητό και καταδίωξη. Με συχνά ομως flashbacks, ο συγγραφέας καταφέρνει να δώσει κινηματογραφική χροιά στο μυθιστόρημα και να δημιουργήσει την απαραίτητη σκοτεινή ατμόσφαιρα.

Πρόκειται για ένα γνήσιο αστυνομικό μυθιστόρημα. Από αυτά που ο αναγνώστης βρίσκεται για τα καλά μέσα στην έρευνα, την παρακολουθεί βήμα βήμα και κατά συνέπεια βρίσκεται στην καρδιά των εξελίξεων. Παρακολουθεί από κοντά μία μία τις ανακρίσεις και δεν μπορεί να μην μπει στη διαδικασία να συλλέξει τις πληροφορίες και τα στοιχεία με σκοπό να βρει ο ίδιος τη λύση του μυστηρίου.

Εντύπωση κάνει το ιδιαίτερα προσεγμένο λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, απόλυτα ταιριαστό με τις ιδιότητες και τους χαρακτήρες  των προσώπων που ανακρίνονται. Καθηγητές εγκληματολογίας , φοιτητές και εργαζόμενοι της Σχολής. Όλοι τους ευυπόληπτοι πολίτες.

Ο Χριστόφορος Μάρκου είναι ένας καλοδουλεμένος χαρακτήρας. Παρόλο που είναι ο κεντρικος ήρωας του βιβλίου, αυτός που έχει αναλάβει την υπόθεση, που κάνει την έρευνα και τελικά αυτος που φανερώνει την αλήθεια, δεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Δεν μαθαίνουμε πληροφορίες για τον ίδιο και τη ζωή του κι αυτό είναι κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα. Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στους υποπτους και αυτών τη συμπεριφορά αναλύει και παρουσιάζει.

Το βιβλίο είναι καλογραμμένο και ευφυές, με αρκετά χιουμοριστικά και αυτοσαρκαστικά στοιχεία. Αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά γιατί κάθε σελίδα έχει σημασία. Είναι σαν ένας γρίφος που δεν αφήνει το μυαλό να ησυχάσει μέχρι να βρεθεί η λύση. Φυσικά υπάρχει μυστήριο, σασπένς και οι απαραίτητες ανατροπές.

Με χαρά διαπίστωσα πως ο συγγραφέας απέφυγε τις επαναλήψεις κατά τις περιγραφές των γεγονότων από διαφορετικές σκοπιές, όταν ακόμα και μεγάλοι , διακεκριμένοι συγγραφείς του είδους έχουν συχνά πέσει σε τέτοιες παγίδες.

Εμένα προσωπικά με κέρδισε.Θα περηφανευτώ λιγάκι , οτι κάτι μου πέρασε από το μυαλό σχετικά με τη λύση του γρίφου, αλλά ακόμα κι έτσι ήταν ένα απολαυστικό ταξίδι μέχρι το τέλος και μου κράτησε ωραία συντροφιά.Είναι ο τρόπος με τον οποίο δίνονται οι απαντήσεις που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον ακόμα κι αν έχεις υποψιαστεί το δολοφόνο.

Το όλο νόημα του βιβλίου κρύβεται στις τελευταίες του σελίδες, σχετικά με την απόδοση της δικαιοσύνης τις οποίες εννοείται πως δεν πρόκειται να σας τις φανερώσω!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Πέμπτος όροφος της Νομικής Αθηνών, Τομέας Εγκληματολογίας. Ο υποψήφιος διδάκτορας Άγγελος Κονδύλης ανακαλύπτει το πτώμα της Οχιάς, κατά κόσμον καθηγήτριας Λαμπρινής Σιώμου, πριν δολοφονηθεί κι αυτός με τη σειρά του.

Ο αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Αττικής Χριστόφορος Μάρκου, απόφοιτος του τομέα και παλιός γνώριμος των θυμάτων, αναλαμβάνει την έρευνα της διπλής ανθρωποκτονίας.

Κινούμενος στο σκοτάδι του πέμπτου ορόφου, σ’ έναν λαβύρινθο μυστικών, διαπλοκής, προσωπικών εμπαθειών κι ακαδημαϊκών φιλοδοξιών, καλείται να ανακαλύψει με τη βοήθεια ενός «πασπαρτού» ποιος μετέτρεψε το κτίριο του πανεπιστημίου σε σκηνικό δολοφονιών και ν’ απαντήσει: Υπάρχει, τελικά, το τέλειο έγκλημα;».

Ο Χρήστος Μακρογιαννάκης εστιάζει στην ψυχολογία του εγκλήματος, εμπνευσμένος από τα μεσογειακά νουάρ και τα whodunit της χρυσής περιόδου της αστυνομικής λογοτεχνίας.