"Χρυσό παιδί"

 "Χρυσό παιδί"

Claire Adam

Βιβλιοπωλείο Gutenberg  

Δύο δεκατριάχρονα, δίδυμα αδέρφια, ο Πολ και ο Πιτερ, μεγαλώνουν στις φτωχογειτονιές του Τρινιντάντ.

 Ο Πίτερ είναι ένα πανέξυπνο αγόρι ενώ ο Πολ έχει αργή νοητική ανάπτυξη. Όταν ο δεύτερος πέφτει θύμα απαγωγής το δίλημμα είναι αν η οικογένεια θα πρέπει να πληρώσει τα λύτρα,  ή αν θα  τον θυσιάσουν.

Ο βιοπαλαιστής πατέρας αποταμιεύει χρήματα για το μέλλον του Πίτερ. Αυτόματα ξεχωρίζει τα δύο παιδιά και ντρέπεται για την διαφορετικότητα του Πολ. 

Η συγγραφέας έχει τοποθετήσει την ιστορία της στο φτωχό Τρινιντάντ από το οποίο κατάγεται. Είναι ένας τόπος που γνωρίζει καλά.

Όποια απόφαση και αν παρθεί είναι λάθος.

Ηθικά η απάντηση είναι μια. Στην πράξη όμως; 

Θα είχε το ίδιο δίλημμα ένας γονέας χωρίς οικονομική δυσκολία; 

Πιστεύω πως όχι! Σε ότι αφορά τα παιδιά ένας γονιός δεν πρέπει να ξεχωρίσει. Πρέπει να σώσει χωρίς σκέψη. 

Ο πατέρας της οικογένειας καλείται να αποφασίσει αν θα δώσει τα χρήματα για την ζωή του ενός παιδιού, αν ποτέ αυτό επιστέψει ζωντανό, ή αν θα τα δώσει για το μέλλον, την ζωή,του άλλου παιδιού.

Το ντεμπούτο της Άνταμς προκαλεί έντονα συναισθήματα. Θυμός, στενοχώρια, απελπισία...

Η αφήγηση του βιβλίου γίνεται σε τρίτο πρόσωπο. Υπάρχουν εναλλαγές από το παρόν στο παρελθόν αλλά και στον αφηγητή.

Στις αφηγήσεις του Πολ, η συγγραφέας με μεγάλη ευαισθησία μας εισάγει στο μυαλό ενός ξεχωριστού παιδιού, που βλέπει τον κόσμο διαφορετικά. 

Η Ανταμ δείχνει ότι  και αυτό τα παιδιά έχουν την δική τους φωνή, την δική τους θέση στην κοινωνία και οφείλουμε να τα ακούμε.

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Ο Πίτερ και ο Πολ, δίδυμα δεκατριάχρονα αδέρφια, κάτοικοι του αγροτικού Τρινιντάντ, παρά την εξωτερική τους ομοιότητα, διαφέρουν τελείως στην ψυχική και νοητική τους συγκρότηση: ο πρώτος θεωρείται ιδιοφυΐα προορισμένη για λαμπρό μέλλον, ο άλλος είναι «παράξενος». Όταν ο Πόλ πέφτει θύμα απαγωγής, ο πατέρας τους βρίσκεται αντιμέτωπος μ' ένα τρομερό δίλημμα: να τον σώσει δίνοντας για λύτρα τα χρήματα που έχει εξασφαλίσει για τις σπουδές του «χαρισματικού» του παιδιού ή να τον θυσιάσει;

Το "Χρυσό παιδί" είναι το πεζογραφικό ντεμπούτο της Κλερ Άνταμ, η οποία μεγάλωσε στο Τρινιντάντ της δεκαετίας του 1980. Το BBC News έχει κατατάξει το βιβλίο στα 100 πιο συναρπαστικά αγγλόφωνα μυθιστορήματα.

Τα κάλαντα του γκρινιάρη

Τα κάλαντα του γκρινιάρη - Μαρία Βιγγοπούλου-Χύτα

Εικονογράφηση : Αγγελική Δελεχά

Από τις εκδόσεις θύρα

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. Η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. Η αγαπημένη γιορτή των παιδιών και όχι μόνο. Κάλαντα, δώρα , φωτάκια, στολίδια και ένα αστέρι που φωτίζει το δρόμο προς την αγάπη και τη γαλήνη.

Νιώθουν άραγε όλοι το ίδιο;  Υπάρχουν και αυτοί που δεν συμπαθούν τα Χριστούγεννα. Απεχθάνονται τα κάλαντα και δεν μπορούν να βρουν το νόημα όλου αυτού του γιορτινού κλίματος.

Σαν τον Χάρη. Τον μικρό ήρωα του όμορφου αυτού παραμυθιού που διάβασα μαζί με τα παιδιά μου.Ένα παιδικό βιβλίο με απλό κείμενο, όμορφες εικόνες και βαθιά νοήματα για το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων.

Ο Χάρης αντιλαμβάνεται πως δεν χρειάζονται πολλά για να περάσουμε καλά τις γιορτές. Αρκεί να έχουμε αγάπη στην ψυχή μας και φυσικά να μην γκρινιάζουμε. Παρέα με τον Χάρη , θα έχουμε κι εμείς οι γονείς μια καλή ευκαιρία να εξηγήσουμε στα παιδιά πως η ευτυχία βρίσκεται μέσα στα απλά, αρκεί να μπορέσουμε να την δούμε.

Ρ.Σ. 

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ξημέρωσε παραμονή Χριστουγέννων. Από νωρίς τα παιδιά ξεχύθηκαν στους δρόμους με τα τρίγωνα στο χέρι. Εκείνος έμεινε κλεισμένος στο δωμάτιο του να παίξει. Τα παιχνίδια του όμως τα έχει βαρεθεί όλα. Εφέτος ήθελε ένα καινούργιο ηλεκτρονικό, αλλά ήταν πολύ ακριβό. Ούτε οι γονείς του ούτε οι παππούδες του μπορούσαν να του το αγοράσουν. Αλλά και το χαρτζιλίκι που του έδωσαν, δεν φτάνει. Για να περάσει η ώρα μπαινοβγαίνει μέσα στο σπίτι, ψάλλοντας τα δικά του κάλαντα - τα κάλαντα του γκρινιάρη Χάρη. Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε όλα, όλα με νευριάζουν κι ενώ έχω πάντα δίκιο γκρινιά, γκρινιάρη με φωνάζουν και ξανά, και ξανά με νευριάζουν και του χρόνου... Γιατί άραγε τον Χάρη τον φωνάζουν γκρινιάρη και πώς θα καταφέρει να γίνει χαρούμενος;Ελάτε να πάμε όλοι μαζί μια βόλτα μαζί με τον Χάρη και τη φίλη του την Κατερίνα και να ανακαλύψουμε τη χαρά που βρίσκεται στα απλά πράγματα.

Αγριόπαπιες.Όνειρο πρώτο.Η απόδραση.

Αγριόπαπιες.Όνειρο πρώτο,η απόδραση - Γιώργος Χατζόπουλος

Από τις εκδόσεις Πατάκης

Το συγκεκριμένο βιβλίο με κέρδισε από τον πρόλογο ακόμα. Εμπνευσμένο από την προσωπικότητα και τη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη,ο συγγραφέας σκιαγραφεί μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Οι αγριόπαπιες είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται σε εφήβους αλλά διαβάζεται ευχάριστα και από ενήλικες. Ένα μυθιστόρημα που θίγει θέματα όπως αυτό της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας του λόγου και είναι ικανό να αφυπνίσει και να προβληματίσει νέους και εφήβους χωρίς όμως να έχει ύφος διδακτικό.

Μια παρέα παιδιών , σε ένα χωριό κοντά στη λίμνη κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, παίζουν,διασκεδάζουν,ερωτεύονται και  προκαλούν ταραχές που αναστατώνουν το χωριό. Ένας μουσικός με την οικογένειά του βρίσκονται εξόριστοι στο νησάκι μέσα στη λίμνη μην έχοντας τρόπο διαφυγής.

" Τι σόι εγκληματίας θα μπορούσε να είναι ένας μουσικάντης; "
Πώς η μουσική αποτελεί πράξη αντίστασης και γιατί ο κόσμος φοβάται την ελευθερία της έκφρασης;

Ο Αλέξανδρος, ο μικρός πρωταγωνιστής, δεν είναι μόνιμος κάτοικος του χωριού, ζει στην πρωτεύουσα και το επισκέπτεται μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Στο μεταξύ , η καινούρια δασκάλα με την κόρη της έρχονται να εγκατασταθούν κι αυτές στο χωριό. Μόνες τους , μια όμορφη γυναίκα κι ένα κορίτσι. Που βρίσκεται ο πατέρας της οικογένειας; Όπως είναι φυσικό οι συζητήσεις που θα προκληθούν δεν είναι λίγες.

Η φιλία , ο έρωτας και όλες οι νεανικές ανησυχίες σε ένα τοπίο καλοκαιρινό.Γεμάτο ταξιδιάρικες εικόνες, όμορφες περιγραφές,φυσικά τοπία και αγνά συναισθήματα.

Οι αγριόπαπιες είναι όλα εκείνα τα ανήσυχα πνεύματα, που δεν φυλακίζονται, δεν επαναπαύονται και βρίσκουν πάντα τρόπο να πετάνε ελεύθερες.

Ο λόγος του συγγραφέα δωρικός και προσεγμένος.Δάσκαλος κι ο ίδιος, μιλάει κατευθείαν στην καρδιά των νέων και πλάθει χαρακτήρες με τους οποίους ο νεαρός αναγνώστης  θα ταυτιστεί.

"Η απόδραση" ειναι το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας, με το δεύτερο βιβλίο " Η εξέγερση" να έχει ήδη κυκλοφορήσει.
Ευανάγνωστο, τρυφερό, συγκινητικό σε μερικά σημεία και καλογραμμένο. Ένα βιβλίο που θα ήθελα να διαβάσω νεότερη, ένα βιβλίο που μου θυμίζει ολα εκείνα τα βιβλία που διάβασα κι εγω όταν ημουν παιδί και τα έχω στην μνήμη μου και στην καρδιά μου σαν θησαυρό.

Αναζητείστε το, διαβάστε το και χαρίστε το στα παιδιά σας. Σίγουρα θα το λατρέψουν !

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Τι σόι εγκληματίας θα μπορούσε να είναι ένας εξόριστος "μουσικάντης";

Τι μπορεί να σημαίνει η λέξη "ναφασκαβαλιάς";

Ποιες ψυχές χαίρονται με το τίποτα;

Μπορεί να πνίξει τον Νίκο τον Ψαροκασέλα ένα γριβάδι;

Έχει ο Θεός... ή μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι;

Όταν η μαγεία της φύσης, η ξενοιασιά της παιδικής ηλικίας, η ομορφιά της μουσικής και του έρωτα συναντούν τη σκληρότητα, τη βαναυσότητα και τη φρίκη της δικτατορίας, ο εντεκάχρονος Αλέξανδρος πρέπει να κάνει επιλογές, να πάρει αποφάσεις και να δράσει.

Σύμμαχοί του η νύχτα, τα ζώα, οι φίλοι, ο πρώτος παιδικός του έρωτας και τα όνειρα.

Τα άγρια όνειρα της πρώτης εφηβείας...

Άραγε πόσο ψηλά μπορούν να πετάξουν οι αγριόπαπιες; 

"Οι γάτες... αύριο"

 "Οι γάτες... αύριο"

Μπερνάρντ Γουέρμπερ

Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας περιγράφει μία συγκινητική ιστορία αγάπης μεταξύ δύο γατών του Πυθαγόρα και του Μπαστέτ.

Κύριος στόχος του Μπαστέτ είναι να επιτύχει να επικοινωνήσει με την ερωμένη του, την Ναταλι την οποία αποκαλεί "υπηρέτρια του". Σε αυτό το τεράστιο εγχείρημα θα τον βοηθήσει ο φίλος του, ο γάτος Πυθαγόρας, ο οποίος ειναι προικισμένος με τεχνητή νοημοσύνη. 

Χάρη στα πειράματα του επιστημονικού του «υπηρέτη» ο Πυθαγόρας έχει ένα "Τρίτο μάτι" στο κεφάλι του που δεν είναι τίποτα άλλο από μια υποδοχή USB η οποία του επιτρέπει να έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Ο Πυθαγόρας θα εκπαιδεύσει τον Μπαστέτ μεταδίδοντάς του τις γνώσεις του και θα προσπαθήσουν μαζί να σώσουν τον κόσμο.

Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου υπάρχει βία και καταστροφή και οι γάτες πρέπει να πάρουν τα πράγματα στα "πόδια"τους και να σώσουν τον κόσμο για τα υπόλοιπα ζώα.

Η ιστορία ξεκινά με έναν ανάλαφρο τρόπο, με αρκετές περιγραφές της καθημερινότητας μιας γάτας, όπως η άφιξη ενός νέου συντρόφου στο σπίτι, η πράξη της αναπαραγωγής, ο ύπνος ή το φαγητό. Ο ευνουχισμός αντιμετωπίζεται με χιουμοριστικό τρόπο.

Ωστόσο, ο τόνος σκληραίνει στις σελίδες που τα θέματα είναι πιο σοβαρά όπως η τρομοκρατία ή η επιβίωση των ειδών.

Ο συγγραφέας με αρκετό χιούμορ χρησιμοποιεί τις δύο γάτες και προσπαθεί να δείξει τη συμπεριφορά του ανθρώπου και της κοινωνίας στη σημερινή πραγματικότητα. 

Τα ζώα αντιλαμβάνονται έναν κίνδυνο αλλά χωρίς να καταλαβαίνουν τι πραγματικά συμβαίνει, μέχρι τη στιγμή που ξεσπά εμφύλιος πόλεμος.  

Το "Οι γάτες... αύριο" είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.

Ένα μανιφέστο κατά της βίας που πραγματεύεται και το θέμα της οικολογίας.

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Για εμάς δεν υπήρχε άλλη ιστορία πέρα από κείνη που διηγείται τις περιπέτειες της ανθρωπότητας. Ωστόσο η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ έγινε, κι έτσι οι γάτες άλλαξαν για πάντα τη μοίρα μας.

Μάφιν βανίλια

Μάφιν βανίλια - Βασιλεία Παπακώστα

Από τις εκδόσεις Σμίλη

Ο Χρήστος, ο Μιχαήλ, η Λάρα,η Ελίνα και ο Ρένος είναι μερικοί από τους κατοίκους μιας πόλης από την οποία δεν μπορούν να φύγουν αφού ο νέος δρόμος  αχρήστεψε τον παλιό και μοναδικό δρόμο που την συνέδεε με τον υπόλοιπο κόσμο. Όσοι προσπάθησαν να φύγουν χωρίς επιτυχία φέρουν ένα σημάδι για υπενθύμιση και παραδειγματισμό προς τους υπόλοιπους.

Πίνουν μπίρες, τρώνε μακιούμ- ένα γλύκισμα από λευκή ζάχαρη, μαθαίνουν μουσική και πρέπει να είναι μπάσοι ή τενόροι. Γιατί πρέπει κάπου να ανήκουν. Πολύ σημαντικό επίσης είναι να μην χαλάσουν την αρμονία.

Ο Χρήστος, ο νεαρός πρωταγωνιστής,μην έχοντας πολλές επιλογές , ζει μια συμβατική ζωή και ένα μάφιν βανίλια έρχεται να διαταράξει την καθημερινότητά του.

Το μάφιν βανίλια, της ταλαντούχας, όπως αποδεικνύεται, Βασιλείας Παπακώστα ήταν μια έκπληξη για μένα. Έξυπνο, καλογραμμένο και βαθυστόχαστο, ακροβατεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και την δυστοπία.

Μια νουβέλα που εκ πρώτης όψεως και πρώτης αναγνώσεως νομίζει κανείς πως πρόκειται για μια συνηθισμένη ιστορία ενός ασυμβίβαστου νέου αλλά τελικά  αποδεικνύεται πως είναι πολλά περισσότερα. Είναι μια δυστοπία που συνεχίζεις να τη σκέφτεσαι ακόμα κι όταν κλείσεις την τελευταία σελίδα. 

Το διάβασα δύο φορές ( ! ) κι αυτό γιατί μόλις το τελείωσα την πρώτη φορά ήθελα να γυρίσω πίσω να ξαναδώ και να σταθώ σε σημεία που δεν αντιλήφθηκα την πρώτη. Και μαντέψτε! Την δεύτερη φορά ήταν μια  διαφορετική αναγνωστική εμπειρία!

Δεν είναι ένα συνηθισμένο ανάγνωσμα. Ούτε ακολουθεί συμβατικές νόρμες και τεχνικές.Δεν είναι ξεκάθαροι οι χρόνοι, αν βρισκόμαστε στο μέλλον ή στο παρελθόν, ούτε οι τόποι, αν είναι σταθεροί ή μεταβλητοί.Είναι γεμάτο συμβολισμούς και αρκετό  για να προβληματίσει τον αναγνώστη και να τον φέρει αντιμέτωπο  με τον ψυχισμό του πρωταγωνιστή που προσπαθεί να ισορροπήσει το μέσα του με το έξω του σε μια κοινωνία εντελώς διαφορετική που διαρκώς μεταλλάσσεται.

Μου άρεσε, με αιφνιδίασε, με ξάφνιασε ευχάριστα. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Το βασικό πρόβλημα, που απασχολούσε όσους βρίσκονταν στις συναντήσεις ήταν το ζήτημα του νέου δρόμου, αλλά αυτό, ήδη από τότε, το ακούγαμε καιρό. Ο νέος δρόμος είχε αχρηστέψει τον παλιό και ο παλιός τύχαινε να είναι ο μοναδικός δρόμος που ένωνε τη δική μας πόλη με τον «έξω κόσμο». Παλιότερα χρειαζόταν να περάσεις αναγκαστικά από τον παλιό δρόμο και ως εκ τούτου από την πόλη μας. Η εξίσωση αυτή είχε πολλές συνεπαγωγές, που κατέληγαν σε συνέπειες τις οποίες συνειδητοποιούσες ευκολότερα ύστερα από την κατάποση κατάλληλης ποσότητας αλκοόλης.

Η αχρήστευση του δρόμου, που ένωνε την πόλη με τις άλλες περιοχές, την έχει φέρει σε κατάσταση παρακμής και σήψης. Τίποτα δεν παράγεται και δεν δημιουργείται πλέον εδώ.

Ο Χρήστος είναι είκοσι ετών και παρακολουθεί κάθε Τετάρτη το μάθημα χορωδίας στο ωδείο. Η παρακολούθηση επί τρία χρόνια και η επιτυχής εξέταση στο συγκεκριμένο μάθημα αποτελούν προϋπόθεση για την παροχή άδειας εξόδου από την πόλη.

Σε έναν τόπο που φθίνει, ο ήρωας ασφυκτιά. Πασχίζει να ορίσει τον εαυτό του και να ταιριάξει στον σωστό τόνο της μελωδίας.

Κοιτάζοντας τους ανθρώπους γύρω του καταλαβαίνει πως όλοι επιθυμούν να φύγουν. Την επόμενη στιγμή ωστόσο, μετά την κατανάλωση ικανής ποσότητας μακιούμ -ενός γλυκίσματος από καβουρδισμένη ζάχαρη που παρέχεται δωρεάν από την πολιτεία και «διώχνει τη θλίψη»- όλοι νιώθουν ευτυχισμένοι. Στον Χρήστο δεν αρέσει η ζάχαρη και ίσως αυτός να είναι ένας από τους λόγους που απεχθάνεται το μακιούμ. Τις Τετάρτες, πριν από το μάθημα χορωδίας, πίνει καφέ χωρίς ζάχαρη από το κυλικείο του ωδείου. Σήμερα όμως, μέσα από τη γυάλινη προθήκη, ένα μάφιν τον κοιτάζει προκλητικά. Δεν του αρέσουν τα γλυκά, αλλά αυτό το μάφιν βανίλια με κράμπερι και κομματάκια σοκολάτας για μια στιγμή του φάνηκε υπέροχο. 

Το βιβλίο των χαμένων ονομάτων

Το βιβλίο των χαμένων ονομάτων - Κριστίν Χάρμελ

Από τις εκδόσεις Μίνωας

Μετάφραση: Όλγα Γκαρτζονίκα

Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, για τις κτηνωδίες των Ναζί και το κυνηγητό απέναντι στους Εβραίους. Πολλά βιβλία με παρόμοια θεματολογία έχω διαβάσει κι εγώ και πάντα πιστεύω πως κάθε ένα τέτοιο βιβλίο είναι διαφορετικό. Κάθε ένα,είτε έχει μια διαφορετική ιστορία να διηγηθεί, είτε την ίδια από διαφορετική σκοπιά και με διαφορετικό ύφος.

" Είναι επικίνδυνο να έχεις ηθικές αρχές εν καιρώ πολέμου,αλλά πιστεύω πως είναι πιο επικίνδυνο να μην έχεις."

Στο βιβλίο των χαμένων ονομάτων ,θα γνωρίσουμε τη νεαρή Εύα, που κυνηγημένη φεύγει από το Παρίσι μαζί με την μητέρα της με σκοπό να σωθούν από τα χέρια των Ναζί. Οι συνθήκες την οδηγούν να εργάζεται ως παραχαράκτρια της Αντίστασης, όπου πλαστογραφεί ταυτότητες και άλλα έγγραφα βοηθώντας έτσι Εβραίους και κυρίως παιδιά να μεταφερθούν σε ένα ασφαλές μέρος. Τα ψεύτικα ονόματα χαρίζουν την ελευθερία αλλά τα κανονικά τους ονόματα δεν πρέπει να χαθούν. Οι ψεύτικες ταυτότητες που κρατούν στα χέρια τους αποτελούν εισητήριο για μια νέα ζωή όμως η ανάγκη να θυμούνται ποια είναι η πραγματική τους ταυτότητα είναι επίσης επιτακτική. Στο πλευρό της ανάμεσα στα μέλη της Αντίστασης κι ο γοητευτικός Ρεμί , ο πιο αγαπημένος κι αξιολάτρευτος χαρακτήρας του βιβλίου.

" Θέλω να πω ότι προτιμώ να πεθάνω γνωρίζοντας ότι προσπάθησα να κάνω το σωστό , αντί να ζήσω γνωρίζοντας ότι γύρισα την πλάτη."

Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ανθρώπινο, πολύ συγκινητικό,καλογραμμένο, με απρόβλεπτες εξελίξεις αλλά χωρίς να είναι σκληρό. Είχε δυνατούς χαρακτήρες , είχε ρομάντζο, είχε ενα θέμα που από μόνο του είναι βαρύ αλλά δεν ένιωσα να "βαραίνει" περισσότερο με την αφήγηση.

Οι χρόνοι εναλλάσσονται στο τότε και στο τώρα. Ο αναγνώστης μεταφέρεται πότε στο παρελθόν,όταν ακόμα η ιστορία δεν έχει γραφτεί και τα εγκλήματα των Ναζί δεν χωρούσαν ούτε καν στο μυαλό του πιο νοσηρού ανθρώπου και πότε στο 2005 όταν η Εύα, ηλικιωμένη βιβλιοθηκάριος πια, θυμάται την ιστορία της ζωής της την οποία δεν γνωρίζει ούτε ο αγαπημένος της γιος.

" είπε πως όσοι βλέπουν τη μαγεία των βιβλίων δεν μπορεί παρά να είναι καλοί άνθρωποι."

Η ηρωίδα, τρέφει βαθιά αγάπη για τα βιβλία τα οποία της εσωσαν τη ζωή και έτσι στις σελίδες τους όμορφου αυτού βιβλίου θα βρούμε αρκετές απόψεις της με τις οποίες όλοι οι βιβλιόφιλοι θα ταυτιστούμε.

" Το δωμάτιό μου καλύπτεται από σειρές βιβλίων.Τα περισσότερα είναι στοιβαγμένα σε ετοιμόρροπους σωρούς,επάνω στα ράφια που μου τοποθέτησε ο Λούις χρόνια πριν,τα οποία λυγίζουν από το βάρος. Είναι γεμάτα με ιστορίες άλλων ανθρώπων κι εγώ πέρασα τη ζωή μου εξαφανισμένη μέσα τους. Μερικές φορές , τη νύχτα, όταν επικρατούν το σκοτάδι,η σιωπή και η μοναξιά , αναρωτιέμαι αν θα είχα επιβιώσει δίχως την απόδραση από την πραγματικότητα που μου πρόσφεραν οι σελίδες τους.Από την άλλη , ίσως να μου παρείχαν απλώς μια δικαιολογία για να κρύβομαι από την ίδια μου τη ζωή."

Εν ολίγοις πρόκειται για ένα όμορφο βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα.Από αυτά που μέσα από τη μυθοπλασία εξιστορούν άσχημα κομμάτια της ιστορίας που πρέπει να θυμόμαστε. Από αυτά που μας υπενθυμίζουν πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι είμαστε ακόμα κι αν οι συνθήκες γύρω μας, μας προτρέπουν για το αντίθετο.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της γυναίκας που βοήθησε εκατοντάδες παιδιά Εβραίων να δραπετεύσουν από τους ναζί.

Η Εύα Έιμπραμς, μια ηλικιωμένη από τη Φλόριντα που εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος, τοποθετεί βιβλία σε ένα ράφι, όταν το βλέμμα της πέφτει σε μια φωτογραφία των New York Times. Παγώνει ολόκληρη· πρόκειται για την εικόνα ενός βιβλίου που έχει να δει πάνω από εξήντα χρόνια - είναι το Βιβλίο των χαμένων ονομάτων. Πλέον φυλάσσεται στην Κεντρική Εθνική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου και περιέχει ένα είδος κώδικα, που οι ερευνητές δεν μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν. Η μόνη που γνωρίζει την απάντηση είναι η Εύα· έχει όμως τη δύναμη να έρθει ξανά αντιμέτωπη με τις παλιές της αναμνήσεις;

Το 1942, όταν ήταν τελειόφοιτη φοιτήτρια, η Εύα αναγκάστηκε να αποδράσει από το Παρίσι βρίσκοντας καταφύγιο σε μια μικρή ορεινή πόλη στην Ελεύθερη Ζώνη, όπου ξεκίνησε να πλαστογραφεί ταυτότητες για παιδιά Εβραίων που δραπέτευαν στην ουδέτερη Ελβετία. Η Εύα μαζί με έναν μυστηριώδη και όμορφο πλαστογράφο ονόματι Ρέμι αποφάσισαν ότι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να διαφυλάξουν τα αληθινά ονόματα των παιδιών, ώστε να θυμούνται την ταυτότητά τους. Τα στοιχεία που έκρυψαν στο Βιβλίο των χαμένων ονομάτων θα γίνουν ακόμα πιο σημαντικά όταν κάποιος θα προδώσει τον αντιστασιακό θύλακά τους. 

"Ένα εγκώμιο για τη δύναμη των βιβλίων να παρέχουν ελπίδα και γιατρειά, μια υπέροχη ιστορία που προσφέρει ελπίδα σε ταραγμένους καιρούς". (The Toronto Star)

"Μια παράγκα για τ'όνειρο" και " Σκισμένο ψαθάκι"

"Μια παράγκα για τ'όνειρο" και "Σκισμένο ψαθάκι" - Αλκυόνη Παπαδάκη

Από τις εκδόσεις διόπτρα

Όχι ένα, αλλά δύο βιβλία της κας Αλκυόνης Παπαδάκη διάβασα τις τελευταίες ημέρες και θα ήθελα να σας μιλήσω γι'αυτά σήμερα.Ανάποδα από τη σειρά που εκδόθηκαν , διάβασα πρώτα το "Μια παράγκα για τ' όνειρο" και μετά το "Σκισμένο ψαθάκι" το οποίο γράφτηκε παλαιότερα και επανεκδόθηκε φέτος από τις εκδόσεις διόπτρα.

Οι τίτλοι και μόνο, τόσο αυτών των βιβλίων αλλά και άλλων βιβλίων της κας Παπαδάκη , μου θυμίζουν κάτι από τα παλιά. Μου βγάζουν μια νοσταλγία και μία ευαισθησία.

Δεν θα σταθώ στις ιστορίες των βιβλίων. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για αυτές από τα οπισθόφυλλα που σας παραθέτω παρακάτω.Αλλά κι αν ακόμα δεν μπορείτε να καταλάβετε πολλά από αυτά, τότε δεν πειράζει , αξίζει να τα ξεκινήσετε και να αφήσετε τις ιστορίες να σας παρασύρουν.

Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στη γραφή της συγγραφέως.Παρόλο που τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις σελίδες των βιβλίων είναι αρκετά σκληρά, τραγικά θα μπορούσα να πω , η Αλκυόνη Παπαδάκη τα περιγράφει με μια τρυφερότητα και μια αγνότητα που σπανίζει κι άλλοτε με χιούμορ και ρεαλισμό.

Οι διάλογοι αλλάζουν ύφος ανάλογα με την εποχή και τον ομιλητή. Ο αναγνώστης καταλαβαίνει ξεκάθαρα αν βρισκόμαστε στο παρελθόν ή στο παρόν , αν ο ομιλητής είναι νέος ή μεγαλύτερος, αν είναι αγαθός ή κακόψυχος.

Σε κάθε σελίδα κι ένα μάθημα ζωής. Μια συμβουλή ή ένα μήνυμα που αποτελεί απόσταγμα εμπειρίας μιας γυναίκας που μας τα παραθέτει στα βιβλία της κι απευθύνεται στους αναγνώστες της με άπλετη αγάπη. Θα μπορούσα να υπογραμμίζω μία πρόταση από κάθε σελίδα και να φυλάξω τα πολύτιμα λόγια της σαν αποφθέγματα που μοιράζεται μαζί μου κάποιο σοφό κι αγαπημένο πρόσωπο της οικογένειάς μου.

Η Αλκυόνη Παπαδάκη πλάθει ήρωες με αδυναμίες και ευαισθησίες αλλά και ήρωες σκληρούς με μίσος και σκοτάδια στην ψυχή τους. Αγγίζει θέματα ευαίσθητα όπως αυτό της υιοθεσίας και του κοινωνικού στιγματισμού μιας γυναίκας που μένει έγκυος εκτός γάμου στο πρώτο και παθογένειες της ελληνικής οικογένειας,την λεκτική και σωματική κακοποίηση και συμπεριφορές που διαιωνίζονται από γενιά σε γενιά στο δεύτερο.

Παρουσιάζει όλες εκείνες τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που κυριαρχούσαν στην κοινωνία μας τα παλαιότερα χρόνια και όλοι ελπίζουμε τουλάχιστον να πάψουν να υπάρχουν στο μέλλον , αν δεν έχουν πάψει να ισχύουν μέχρι στιγμής. Φέρνει τους αναγνώστες μπροστά σε ανθρώπινες ιστορίες που κρύβουν πόνο και τους κάνει κοινωνούς στα δράματα που αντιμετωπίζουν , επιθυμώντας διακαώς την λύτρωση. 

Ο αναγνώστης αναπόφευκτα θα νιώσει συμπόνια αλλά και αντιπάθεια για κάποιους ήρωες, πολλές φορές θυμό για απάνθρωπες συμπεριφορές.

Αν και δεν είχε τύχει να διαβάσω βιβλίο της κας Παπαδάκη στο παρελθόν, γνώριζα για την γλυκύτητα του χαρακτήρα της και τη λυρικότητα της γραφής της. Έπειτα από τα δύο αυτά βιβλία της που διάβασα μπορώ να πω πως η ανάγνωση τον βιβλίων της είναι μια απολαυστική εμπειρία! 

Οπισθόφυλλα

Μια παράγκα για τ'όνειρο

Καμιά φορά στο ζόρι ακόμα και η αυταπάτη μπορεί να χρησιμέψει σαν πρόχειρο σωσίβιο…
Η δεκαοχτάχρονη Τούλα ξεκινά από ένα χωριό της Ηπείρου με ελπίδες και προσδοκίες.
Όλα δείχνουν ότι ο ήλιος λάμπει επιτέλους για τη νέα γυναίκα.
Ο έρωτάς της με τον Άγγελο, έναν υπέροχο νεαρό, είναι η καλύτερη υπόσχεση για το μέλλον.

Η μοίρα όμως, ζαρωμένη, γεμάτη ζήλια και κακία, στήνει καραούλι για να τσαλακώσει και να ξεσκίσει τα όνειρα της κοπέλας.
Μόνο που… αυτή η ξεδοντιάρα μοίρα δεν έχει πάντα πολλές αντοχές.
Όταν πρέπει να παλέψει με τη δύναμη της ζωής, μαζεύει τα κουρέλια της και κρύβεται στην πρώτη τρύπα που θα συναντήσει.

Έτσι η Τούλα αποφασίζει να πολεμήσει για να κρατηθεί όρθια, μάχεται για το μεγάλο όνειρό της και διεκδικεί το δικαίωμά της στη μητρότητα και την αγάπη...

Σκισμένο ψαθάκι

Ένα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. Ένα μικρό, φθαρμένο ψαροκάικο που έχει σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι του κι έναν ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για τιμονιέρη. Ένα ψαροκάικο δίχως ρότα.

«Πού πάμε, καπετάνιο;» με ρωτάει ο τιμονιέρης και μου κλείνει το μάτι.

«Όπου πάν’ τα κύματα!» λέω επίσημα εγώ.

Και τα σμαραγδιά φεγγάρια που είναι στο κατάρτι σκάνε σαν ρόδια στην κουβέρτα.

Κι ο ξεσκούφωτος ήλιος ο αληταράς παρατάει το τιμόνι του και χορεύει.

Και η νύχτα γεμίζει χιλιάδες ήλιους αληταράδες. Και η ψυχή μου γεμίζει νύχτες πολύχρωμες. Γεμίζει σμαραγδιά φεγγάρια και θαλασσινά πουλιά. Πού να χωρέσουν μέσα μου όλ’ αυτά; Πού να στριμωχτούν, πανάθεμά τα; Πάντως, αυτό που έχω σίγουρα καταλάβει είναι πως δεν μου πάει η κουστουμιά του κανονικού ανθρώπου. Σαν κλόουν γίνομαι κάθε φορά που προσπαθώ να τη φορέσω.

Στο Σκισμένο Ψαθάκι, η αφήγηση της Αλκυόνης Παπαδάκη περιστρέφεται γύρω από μια βαθιά δυσλειτουργική οικογένεια, αποτυπώνοντας με λυρισμό σχέσεις και καταστάσεις που φαντάζουν ακραίες κι όμως υπάρχουν παντού γύρω μας, φωτίζοντας τις πιο αγνές αλλά και τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

"Το βραχιόλι της φωτιάς"

"Το βραχιόλι της φωτιάς"

Βεατρίκη Σαΐας-Μαγρίζου

Εκδόσεις Καστανιώτη 

"Το βραχιόλι της φωτιάς" είναι το οδοιπορικό της πατρικής οικογένειας της συγγραφέως. Ο Μεντές, η Μπενούτα και τα παιδιά τους είναι οι κεντρικοί ήρωες του βιβλίου. Η αφήγηση ξεκινάει με τη μεγάλη φωτιά στη Θεσσαλονίκη το 1917. Από την πύρινη λαίλαπα θα σώσει την οικογένειά ένας τσιγγάνος. Η Μπενούτα,  θα έρθει σε επαφή με έναν άλλο λαό, τόσο διαφορετικό από τον δικό της. Και ενώ στην αρχή δυσκολεύεται, η παραμονή της στον καταυλισμό, θα της διδάξει ότι δε διαφέρουν και πολύ οι άνθρωποι από όπου και αν προέρχονται. Η ιστορία θα δείξει ότι οι δύο ομαδες, αν και διαφορετικές, έχουν κοινή μοίρα.

Την οικονομική κατάρευση της οικογένειας Σαΐας ακολουθεί η Γερμανική κατοχή. Η μοίρα των Εβραίων είναι προκαθορισμένη.

Η συγγραφέας αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη στις 11 Ιουλίου του 1942. Οι άντρες Εβραίοι μεταξύ 18-45 ετών κλήθηκαν στην πλατεία Ελευθερίας. Στην ίδια πλατεία που τον Ιούλιο του 1908 ακούστηκε σε δέκα γλώσσες το μήνυμα "Ελευθερία -Ισότητα-Αδελφότητα", η ίδια πλατεία δέχτηκε με την ίδια ένταση το μήνυμα "Ρατσισμός - Εξευτελισμός - Ταπείνωση".

Εκεί 9000 άντρες υπέστησαν δημόσιο εξευτελισμό. 

Ανάμεσα τους και τα μέλη της οικογένειας Σαΐας.

Έπειτα από το τραγικό αυτό συμβάν, γνωστό και ως "Μαύρο Σάββατο" ξεκινά ο εκτοπισμός των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Ποια μια είναι η μοίρα της Οικογένειας; 

Ποσοι και ποιοι θα επιστρέψουν;

Τι είναι το βραχιόλι της φωτιάς;

Ένα βιβλίο που γεμίζει συναισθήματα τον αναγνώστη. Η ιστορία του ολοκαυτώματος μετράει πολλά θύματα που πρέπει να θυμόμαστε.

Η συγγραφέας με αμεσότητα περιγράφει την περιπέτεια της δικής της οικογένειας και συγκινεί τον αναγνώστη.

Στόχος της να γράφει για  αλήθειες, μήπως ο κόσμος γίνει καλύτερος"

Την ευχαριστούμε.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Το δραματικό οδοιπορικό μιας εβραϊκής οικογένειας στις ζοφερές στιγμές του εικοστού αιώνα. Το χρονικό μιας κοινωνίας που συντρίβεται και αναφύεται μέσα από τα ερείπιά της. Η θυελλώδης ιστορία του μικρού Ιωσήφ, όπως την καταγράφει ένα νυχτερινό παραμύθι: Θεσσαλονίκη, 1917. Οι φλόγες ζώνουν την εβραϊκή συνοικία. Η Μπενούτα με τα παιδιά της βρίσκονται στο σπίτι. Ένας Τσιγγάνος, ο Αγγελής, τους διασώζει την τελευταία στιγμή. Τους μεταφέρει στον καταυλισμό του, μακριά απ' τον όλεθρο. Μεγάλο μέρος της πόλης καταστρέφεται. Ένα πολύτιμο κόσμημα σώζεται. Ένα κειμήλιο που συνδέει ανθρώπους και γεγονότα. Εβραίους και Τσιγγάνους. Δυο λαούς με διαφορετική κοσμοαντίληψη αλλά με πεπρωμένο κοινό. Πόλεμος, ναζιστική θηριωδία, Άουσβιτς. Οι σκληρές σελίδες του Ολοκαυτώματος. Η οδύσσεια ενός βραχιολιού

Ο Σκληρόκαρδος πρίγκιπας

Ο Σκληρόκαρδος πρίγκιπας - Holly Black

Από τις εκδόσεις διόπτρα

Τα βιβλία φαντασίας τα έχω στην καρδιά μου. Ειδικά τον τελευταίο καιρό που φτάνουν όλο και περισσότερα στα χέρια μου.Δεν ξέρω γιατί απευθύνονται κυρίως σε young adult αναγνώστες.Μήπως εμείς οι not young adults έχουμε χάσει την φαντασία μας μπροστά στο ρεαλισμό και τους ρυθμούς της καθημερινότητας;

Προσωπικά τα αγαπώ γιατί είναι ικανά να σε πάρουν από τη σκληρή πραγματικότητα και να σε μεταφέρουν σε κόσμους φανταστικούς, με νεράιδες,ξωτικά, βασιλιάδες , πρίγκιπες και τελώνια. Κι ενώ περιμένεις πως ένας τέτοιος κόσμος θα είναι πιο ρομαντικός και πιο καλός , διαπιστώνεις πως τα παιχνίδια εξουσίας,οι δολοπλοκίες και οι ανήθικες πράξεις δεν λείπουν ούτε από αυτόν τον κόσμο.

" Το να γεννιέσαι θνητός είναι σαν να γεννιέσαι ήδη νεκρός."

Αφηγήτρια είναι η Τζουντ. Ένα κορίτσι που στα επτά της μόλις χρόνια βλέπει έναν μυστηριώδη άντρα να δολοφονεί τους γονείς της και να την παίρνει μακρυά, στην Νεραϊδοχώρα, μαζί με τις αδερφές της. Μια θνητή σε έναν κόσμο γεμάτο μαγεία. Παλεύει να προσαρμοστεί χωρίς όμως να ξεχνάει ποια είναι. Μια νεαρή πρωταγωνίστρια που ο χαρακτήρας της αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα ατού του βιβλίου.

" Να γιατί δεν μ'αρέσουν αυτές οι ιστορίες: Δείχνουν ότι είμαι ευάλωτη. Όσο κι αν προσέχω , κάποια στιγμή θα κάνω κι άλλο λάθος. Είμαι αδύναμη. Είμαι εύθραυστη. Είμαι θνητή."

Το βιβλίο ξεκινάει πολύ δυνατά.Με μια σκηνή που με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Έπειτα κάνει μια μικρή κοιλιά, με αρκετές επαναλήψεις και περιγραφές από τον κόσμο της νεραϊδοχώρας και τα πλάσματα που ζουν εκεί.Πιθανολογώ πως κάτι τέτοιο εξυπηρετεί στην πλοκή του βιβλίου και βοηθάει τον αναγνώστη να μεταφερθεί  σε αυτόν τον μαγικό κόσμο. Έτσι συνέβη και με εμένα. Βυθίστηκα στον κόσμο που έπλασε η συγγραφέας και σχημάτισα άποψη για τους ήρωες, άλλους τους συμπάθησα κι άλλους τους αντιπάθησα όσο δεν πάει.

Μετά τη μέση όμως , η ιστορία απογειώνεται. Το βιβλίο αποκτά απρόσμενη δράση και δικαιολογεί γιατί "ο σκληρόκαρδος πρίγκιπας" φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των best sellers.

"Ο σκληρόκαρδος πρίγκιπας" είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας ,και πρόκειται για ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα που δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες για τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς. Συνδυάζει άψογα τον ρομαντισμό με την αιχμηρή γραφή και τους συναρπαστικούς χαρακτήρες με την οικοδόμηση ενός ολόκληρου φανταστικού κόσμου. Είναι γεμάτο εκπλήξεις και πλούσιο σε εικόνες και σκηνές δράσης.

Ένα βιβλίο για την φιλία , την πίστη , την αφοσίωση αλλά και για την συγχώρεση και την εκδίκηση, γεμάτο ένταση,συνεχείς ανατροπές
και ρομάντζο. Μια σκοτεινή ιστορία φαντασίας που καθηλώνει,μαγεύει και παρασέρνει τον αναγνώστη σε συναρπαστικά αναγνωστικά μονοπάτια. Ένα παραμύθι με όμορφους πρίγκιπες,κακές μάγισσες και άλλους μισητούς ήρωες από αυτούς που λατρεύουμε να μισούμε και μισούμε να λατρεύουμε!0

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

ΑΚΟΝΙΣΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΣΟΥ.

ΦΥΛΑΞΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ.

Η Τζουντ ήταν επτά ετών όταν δολοφονήθηκαν οι γονείς της και αυτή με τις δύο αδελφές της πήγαν χωρίς τη θέλησή τους να ζήσουν στη Νεραϊδοχώρα.

Δέκα χρόνια αργότερα, το μόνο που επιθυμεί είναι να ανήκει εκεί, παρόλο που είναι θνητή. Πολλά όμως από τα πλάσματα του αλλόκοσμου μισούν τους θνητούς.

Και περισσότερο από όλους, ο πρίγκιπας Κάρνταν.

Για να κερδίσει μια θέση στην Αυλή, πρέπει να τον αψηφήσει και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες.

Η Τζουντ μπλέκεται όλο και περισσότερο στις μηχανορραφίες και τις απάτες του παλατιού, και ανακαλύπτει τη σημασία της πραγματικής δύναμης.

Καθώς όμως η προδοσία απειλεί να πνίξει στη βία τη Μεγάλη Αυλή, η Τζουντ θα χρειαστεί να κάνει μια επικίνδυνη συμμαχία για να σώσει τις αδελφές της και την ίδια τη Νεραϊδοχώρα.

Το πρώτο βιβλίο της εκπληκτικής τριλογίας,Η γενιά του Ανέμου έρχεται γεμάτο ανατροπές και μαγεία!

Να σε κάνω μια αγκαλιά;

Να σε κάνω μια αγκαλιά; - Φρόσω Φωτεινάκη

Εικονογράφηση : Φωτεινή Τίκκου

Από τις εκδόσεις διόπτρα

Ποιό είναι το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο; 

"Το παγωτό σοκολάτα με μπόλικη πολύχρωμη τρούφα από πάνω;" 

Όχι, μα φυσικά η αγκαλιά! 

Μια  αγκαλιά μπορεί να γίνει φάρμακο αλλά και καταφύγιο. 

Μια αγκαλιά όμως μπορεί να γίνει και ασφυκτική! 

Διάβασα αυτό το υπέροχο βιβλίο με τα παιδιά μου , που λατρεύουν τις αγκαλιές και βρήκαμε μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε και για τις αγκαλιές τις άλλες, που μας αγχώνουν, που μας κάνουν να αισθανόμαστε περίεργα που πιθανώς και να μας πονάνε. 

Γιατί πρέπει να ρωτάμε ΠΑΝΤΑ τα παιδιά πριν τα αγκαλιάσουμε; 

Γιατί πρέπει να το μοιραστούν ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ με κάποιον που εμπιστεύονται αν μια αγκαλιά , ένα χάδι , ένα φιλί τους κακοφανεί; 

Γιατί το σώμα τους είναι δικό τους, τους ανήκει και αποφασίζουν μόνο οι ίδιοι ποιος μπορεί να τους αγγίξει. 

Αυτά και άλλα πολλά σε αυτό το φανταστικό βιβλίο , με την τέλεια εικονογράφηση , τα απλά κείμενα και τα πολλά μηνύματα που πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ο φίλος μου ο Σωτήρης με ρωτάει πάντα πριν με κάνει μια αγκαλιά! Νιώθω υπέροχα μαζί του!

Υπάρχουν όμως πολλές, διαφορετικές αγκαλιές...

Κάποιες με γεμίζουν χαρά και αγάπη, άλλες με κάνουν να ντρέπομαι και άλλες να αγχώνομαι και να θέλω τόσο πολύ να πω «όχι!».

Ποια αγκαλιά είναι ασφαλής για το παιδί μου;

Πώς θα του μιλήσω για τον αυτοσεβασμό, την οριοθέτηση, τη συναίνεση χωρίς να το πλημμυρίσω με φόβο και φοβίες;

Ποια είναι η σπουδαιότερη, η πιο πολύτιμη αγκαλιά;

Μια ιστορία για το αδιαμφισβήτητο και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού να ορίζει τα όρια του σώματός του και να επιλέγει τις αγκαλιές του, ιδωμένη από τη ματιά και την επιστημονική γνώση της Ψυχολόγου & Ψυχοθεραπεύτριας Φρόσως Φωτεινάκη.

αγέλαστος πέτρα

αγέλαστος πέτρα - Βανέσσα Λαμπροπούλου

Από τις πρότυπες εκδόσεις πηγή

Η "αγέλαστος πετρα" ειναι το δεύτερο βιβλιο που έχει γράψει η Βανέσσα Λαμπροπούλου. Ενα βιβλίο για το οποίο έχει βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι άξιζε το βραβείο αυτό χωρίς καν να γνωρίζω ποιες ήταν οι άλλες υποψηφιότητες αλλά και οτι αξίζει να τιμηθεί  με πολλά βραβεία ακόμα.

Η ιστορία του Σαρούτ, ενός εννιάχρονου αγοριού που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης και κακοποίησης, διαδραματίζεται στα  μέσα της δεκαετίας του '70 , στην μακρινή Ταϊλάνδη, όμως αποδεικνύεται τραγικά επίκαιρη και όχι τόσο μακρυά από τα δικά μας δεδομένα. Φτωχές μητέρες που πουλάνε τα παιδιά τους σε σωματέμπορους και ανήλικα παιδιά , δούλοι πλούσιων και επιφανών ανθρώπων.

"Και κατέληξε πως δεν είμαστε δούλοι επειδή υπάρχουν αφέντες, αλλά πως υπάρχουν αφέντες,επειδή επιλέξαμε να παραμείνουμε δούλοι και επειδή οι θεσμοί το επιτρέπουν. Η δύναμη του κάθε αφέντη προέρχεται από τη συγκατάθεσή μας."

Πρόκειται για ένα βιβλίο συγκλονιστικό , με μια ιστορία καθηλωτική που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αναγνώστη ανεπηρέαστο. Προσωπικά το διάβασα με δάκρυα στα μάτια τα οποία δεν μπορούσαν να σταματήσουν ουτε όταν έκλεισα και την τελευταία σελίδα. Κι ενώ πολλά βιβλία με έχουν συγκινήσει,με έχουν συγκλονίσει ή με έχουν πληγώσει , λίγα είναι αυτά που κατάφεραν να με κάνουν να δακρύσω , για την ακρίβεια ένιωσα πως με έσπασε σε χίλια κομμάτια.

Δεν είναι όμως μόνο η ιστορία από μόνη της καθηλωτική , ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Θα αδικήσω τη συγγραφέα εαν δεν αναφερθώ και στον τρόπο που είναι γραμμένη.Με μια γραφή μεστή,αληθινή, και δυναμική χωρίς να προκαλεί με τεχνάσματα τα συναισθήματα τα οποία όμως ξεχειλίζουν αβίαστα από  κάθε σελίδα, κάθε γραμμή , κάθε λέξη ή εικόνα του βιβλίου. Μια γραφή το λιγότερο , υπέροχη!

Η Βανέσσα Λαμπροπούλου γίνεται φωνή για όλα εκείνα τα παιδιά που έρχονται αντιμέτωπα με το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας. Δεν γίνεται να μην νιώσεις συμπάθεια γι'αυτόν τον ήρωα. Μοιράζεται τις σκέψεις του, τους φόβους του και τις ανησυχίες του αλλά και την ελπίδα για μια καλύτερη τύχη.Ενηλικιώνεται και χάνει την παιδικότητά του με τον πιο βάναυσο τρόπο ακριβώς μπροστά στα μάτια μας.

Λέμε συχνά πως αγαπήσαμε έναν χαρακτήρα σε ένα από τα πολλά βιβλία που διαβάζουμε. Εγώ αγάπησα τον Σαρούτ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο λογοτεχνικό ήρωα έχω γνωρίσει.  Τον αγάπησα για την δύναμή του, την ειλικρίνειά του, την αποφασιστικότητα και την θέληση για ζωή! Μια απόδειξη του τί μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος αλλά και πώς μπορεί να λυγίσει όταν γίνει στόχος κακών και φθονερών ανθρώπων.

" Φοβόταν αυτό το συναίσθημα της πυρακτωμένης και επονείδιστης εμπειρίας περισσότερο κι από τον ίδιο τον θάνατο. Μάλλον, το θάνατο δεν τον φοβόταν ,όχι, ο θάνατος ήταν μια γιατρειά ,το ύστατο φάρμακο. Τη ζωή φοβόταν και το σκοτεινό του μέλλον, που είχε αρχίσει από πολύ νωρίς να του γνέφει με το δάχτυλο στη σκανδάλη."

Η " αγέλαστος πέτρα" είναι ένα βιβλίο ωμό και σκληρό μα ταυτόχρονα αληθινό κι ανθρώπινο που αγγίζει ευαίσθητες συναισθηματικές χορδές και χτυπάει  κατευθείαν στην καρδιά αλλά και στο στομάχι. Ένα βιβλίο γεμάτο θλίψη, πόνο και απόγνωση το οποίο είναι δύσκολο να διαβαστεί,εξαιτίας του δύσκολου θέματός του, μα αν το κάνετε δεν θα το ξεχάσετε ποτέ!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Μέσα δεκαετίας '70. Ένα εννιάχρονο αγόρι, ο Σαρούτ, από τα πρώτα τρυφερά χρόνια της ζωής του, γίνεται μάρτυρας της ανθρώπινης ένδειας και θηριωδίας. Παγιδευμένος σε αδιέξοδα που του επιβάλλει η ανέχεια, η οικογένεια, κοινωνικά σχήματα και προκαταλήψεις, αναμετριέται καθημερινά με τη βία, τις επώδυνες μνήμες που τον καταδιώκουν, την ίδια του την ύπαρξη. Σε έναν άνισο αγώνα επιβίωσης, θα καταφέρει να ορθώσει ανάστημα στην εξουσία που έχει προδιαγράψει το αναπόδραστο μέλλον του και να πάρει τη μοίρα στα χέρια του;

Η συγγραφέας, με μια ιστορία εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας κοινωνίας που καταδυναστεύεται από τη σωματεμπορία και την παιδική εργασία σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας, προβάλλοντας την ανθρώπινη εξαθλίωση, τη διαφθορά, την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη λύτρωση που φέρει η αλήθεια. 

"Αληθινό, συγκλονιστικό, γροθιά στο στομάχι. Καθηλώνει τον αναγνώστη με το πυρίκαυστο θέμα του και την αισθαντικότητα της γραφής". (X. Μαλισσόβα, συγγραφέας-αρθρογράφος λογοτεχνίας, εφημερίδα Θεσσαλία)

"Ένα βιβλίο σκληρό και βαθύτατα ανθρώπινο. Μια ιστορία που δεν σε αφήνει να την ξεχάσεις. Μια αλήθεια που δεν πρέπει να ξεχαστεί". (Διονύσης Μαρίνος, κριτικός λογοτεχνίας, συγγραφέας)

"Ο γιος του αφέντη των ορφανών"

 "Ο γιός του αφέντη των ορφανών"

Adam Johnson 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 

Το μυθιστόρημα του Τζόνσον αφηγείται την ιστορία του Πακ Τζουν Ντο, ενός αγοριού που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Η μητέρα του έχει χαθεί από καιρό κι ο πατέρας του είναι ο αφέντης των ορφανών.

Στη διάρκεια ενός λιμού, ο Πακ Τζουν Ντο και τα ορφανά θα οδηγηθούν στον στρατό. Εκεί εκπαιδεύονται για να πολεμούν τους εχθρούς του έθνους. Ο Τζουν Ντο  ανελισσεται στην ιεραρχία κι αγωνίζεται  να αποδείξει την αφοσίωση του στον δικτάτορα.

Στην προσπάθεια του να επιβιώσει γίνεται στρατιώτης, απαγωγέας, αξιωματικός παρακολούθησης, και  διαπράττει τρομερά εγκλήματα, που θα τον στοιχειώνουν. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ερωτεύεται.

Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο καταλαμβάνει τη βιογραφία του Πακ Τζουν Ντο.

Στο δεύτερο μέρος, μέσα από μια σπονδυλωτή αφήγηση παρακολουθούμε τον ήρωα μας να τον ανακρίνουν και τον βασανίζουν, για να αποσπάσουν πληροφορίες.

Το βιβλίο του Τζόνσον δεν είναι ένα εύκολο βιβλίο. Χρειάζεται υπομονή αλλά δικαιώνει τον αναγνώστη. 

Ο συγγραφέας απεικονίζει ένα κράτος δικτατορικό συνδυάζοντας πραγματικές συνθήκες, στοιχεία παραμυθιού και συναισθηματικές αποχρώσεις των ηρώων. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εν μέρει δυστοπικό μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας 

χρησιμοποιεί τον μαγικό ρεαλισμό και δημιουργεί φόβο ακόμα και στα σημεία που κυριαρχεί η τρυφερότητα.

Πρόκειται για ένα τρομακτικό μυθιστόρημα, στο οποίο ο αναγνώστης θα υποφέρει. Οι περιγραφές σοκάρουν, ο κόσμος κρέμεται από μια κλωστή και η υποψία δηλητηριάζει ακόμα και τις πιο δυνατές σχέσεις όπως αυτή της μητέρας με το ίδιο της το παιδί.

Ένα ανάγνωσμα που αξίζει να διαβάσει κανείς!

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Το συναρπαστικό μυθιστόρημα που απέσπασε βραβείο Πούλιτζερ μας ταξιδεύει στην καρδιά της πιο μυστηριώδους δικτατορίας του κόσμου.

Ο Πακ Τζουν Ντο είναι ο βασανισμένος γιος μιας χαμένης μητέρας και ενός ισχυρού πατέρα, που διευθύνει ένα στρατόπεδο εργασίας για ορφανά παιδιά. Όταν η αφοσίωση και η οξυδέρκειά του αναγνωρίζονται από τους υψηλά ιστάμενους του κράτους, η προοδευτική άνοδος στην ιεραρχία μοιάζει ασταμάτητη. Ο Τζουν Ντο γίνεται επαγγελματίας απαγωγέας· αντιμετωπίζει παγωμένα νερά, σκοτεινές σήραγγες και ανατριχιαστικούς θαλάμους ανακρίσεων. Τολμάει να αντιταχθεί στον ίδιο τον Κιμ Γιονγκ Ιλ, σε μια προσπάθεια να σώσει τη γυναίκα που αγαπάει, τη θρυλική ηθοποιό Ήλιο Σελήνη.

Ένα συναρπαστικό θρίλερ και συνάμα μια ιστορία χαμένης αθωότητας, Ο γιος του αφέντη των ορφανών σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας χώρας που μαστίζεται από την πείνα, τη διαφθορά και την καθημερινή βαναυσότητα δίχως όμως να λείπουν η συντροφικότητα και οι κλεμμένες στιγμές ομορφιάς και αγάπης.

Ένα λογοτεχνικό επίτευγμα που τοποθετεί τον Άνταμ Τζόνσον ανάμεσα στους σπουδαιότερους συγγραφείς της εποχής μας.

Παγωμένα Πέλματα

Παγωμένα Πέλματα - Βαγγέλης Μπέκας

Από τις εκδόσεις Ψυχογιός

Τα "Παγωμένα Πέλματα" είναι το δεύτερο βιβλίο του Βαγγέλη Μπέκα που διαβάζω. Το πρώτο ήταν το " Ο γιος μας" το οποίο με άφησε με τις καλύτερες των εντυπώσεων και ομολογώ πως ξεκίνησα  με μεγάλες προσδοκίες το βιβλίο αυτό,στις οποίες και ανταποκρίθηκε πλήρως.

Θεωρώ πως ο συγγραφέας αποφεύγει λάθη του παρελθόντος, παρουσιάζει μια ιστορία χωρίς περιττές λεπτομέρειες,ούτε σκληρές σκηνές ωμής βίας.Μια ιστορία ολοκληρωμένη, με αρχή,μέση ,τέλος και την απαραίτητη ένταση που χρειάζεται ένα βιβλίο του είδους,ανατροπές ,σασπένς και κοινωνικά μηνύματα. Κινείται βέβαια σε πιο safe μονοπάτια και δεν ξεφεύγει από τη συνηθισμένη ροή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος , χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως δεν αποτελεί ένα αξιόλογο έργο που διάβασα με ευχαρίστηση.

Από τον τίτλο ακόμα, το μυαλό μου γέμισε φρικιαστικές εικόνες. Μεταφέρθηκα σε ένα νεκροτομείο,όπου τα παγωμένα πέλματα κάνουν την εμφάνισή τους πάνω σε νεκροκρέβατα.Αλλά και σε παγωμένα πέλματα που κρέμονται δίπλα από τα πρόσωπα των αστυνομικών που ερευνούν την υπόθεση μιας μυστηριώδους δολοφονίας ή μήπως ήταν αυτοκτονία; Και ξαφνικά ένιωσα κι εγώ τα πέλματά μου να κρυώνουν.

Η Σοφία,μια νεαρή υπαστυνόμος που παίρνει μετάθεση στο ανθρωποκτονιών στην Αθήνα, ο προιστάμενός της που της κάνει τη ζωή δύσκολη και ο Θωμάς ,πρώην δημοσιογράφος και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ ειναι οι πρωταγωνιστες αυτού του αστυνομικού μυθιστορήματος. Ο λόγος τους ανήκει , καθώς παρουσιάζουν τα γεγονότα ο καθένας από τη δική του σκοπιά. Οι ιστορίες τους μοιάζουν ανεξάρτητες μα εντέλει συνδέονται με τρόπο απρόσμενο.

Τα "Παγωμένα Πέλματα" είναι ένα γνήσιο αστυνομικό μυθιστόρημα, με συναρπαστική πλοκή  και δυνατούς χαρακτήρες που δεν το βάζουν κάτω παρά τις αντιξοότητες και παλεύουν για την αποκάλυψη της αλήθειας.Ήρωες που ταλαιπωρούνται από  όνειρα που τους στοιχειώνουν αλλά και που βρίσκονται μπλεγμένοι σε καταστάσεις που οι ίδιοι δεν έχουν επιλέξει.

Ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί και φιλίες αποδυναμώνουν και η εμπιστοσυνη κλονίζεται.

Ο συγγραφέας , επιλέγει να καταδείξει και διάφορα κοινωνικά φαινόμενα με κυρίαρχο αυτό του σεξισμού στο χώρο εργασίας και αποσκοπεί στην κατάρριψη των έμφυλων στερεοτυπων. Ειδικά σε εργασιακούς χώρους όπως αυτός της αστυνομίας ,όπου οι άντρες θεωρούνται κατά βάση σε πλεονεκτική θέση.

Το μυθιστόρημα είναι σύγχρονο και κινηματογραφικό. Διαβάζεται ευχάριστα ,έχει αγωνία ενώ ταυτόχρονα είναι ικανό να μας βάλει σε σκέψεις σχετικά με το πού βαδίζουμε σαν κοινωνία, αλλά και ο καθένας προσωπικά μέχρι πού είναι διατεθιμένος να θέσει τα όριά του.

Αλήθεια , τι θα κάναμε εμείς αν ήμασταν στη θέση της Σοφίας ή του Θωμά; Διαβάστε τα παγωμένα πέλματα και δώστε κι εσείς την απάντηση στον εαυτό σας.

Οι λάτρεις του είδους και όχι μόνο, θα το αγαπήσετε!

Σας το προτείνω!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Η υπαστυνόμος Σοφία Μήτση νομίζει πως είναι τυχερή. Το όνειρό της να πάρει μετάθεση στο Ανθρωποκτονιών επιτέλους πραγματοποιείται και είναι σίγουρη ότι η ζωή της θα αλλάξει προς το καλύτερο. Ο προϊστάμενός της, όμως, καυχιέται ότι βάζει τα θηλυκά στη θέση τους και την προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα.

Την ημέρα που η Σοφία αναλαμβάνει υπηρεσία, μια γυναίκα εντοπίζεται νεκρή στο διαμέρισμά της - και αυτό είναι μόνο η αρχή. Αναζητώντας τη διαλεύκανση του μυστηρίου, η Σοφία θα οδηγηθεί σε σκοτεινά στενά της Αθήνας και του Πειραιά. Τα βήματά της θα διασταυρωθούν με εκείνα του Θωμά Δήμου, πρώην δημοσιογράφου και νυν ιδιωτικού ερευνητή. Και οι δύο μάχονται να επουλώσουν πληγές του παρελθόντος, μπλέκουν σε παγίδες του παρόντος και αναμετρώνται με τα όριά τους. Κάποιος δολοφονεί γυναίκες που αστράφτουν στις οθόνες των κινητών και παίζει πόκερ με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Συναρπαστικοί ήρωες και ανατρεπτική πλοκή σε ένα σύγχρονο μυθιστόρημα για την αξία της φιλίας και τη μάχη των φύλων σε μια Αθήνα που ανοίγεται στη θάλασσα.