"Η μικρή λέξη αγάπη "

 "Η μικρή λέξη αγάπη"

Αύγουστος Κορτώ 

Εκδόσεις Πατάκη

Στις γυναίκες που επέζησαν

Στις γυναίκες που δεν επέζησαν

Η δύναμη σας

Η μνήμη σας

Ιερή

Αύγουστος Κορτώ

"Η μικρή λέξη αγάπη" είναι το τελευταίο βιβλίο του Αυγούστου Κορτώ.

Ένα βιβλίο για τη γυναικεία κακοποίηση.

Ένα βιβλίο τόσο δυνατό, που θα στοιχειώσει τον ύπνο σας. 

Δεν είναι από αυτά που θα διαβάσει κάποιος, για να χαλαρώσει. 

Η ιστορία της Μάντιας αλλά και της μητέρας της, Δώρας, είναι μια ιστορία κακοποίησης. 

Από αυτές που ξέρουμε, από αυτές που έχουμε ακούσει, από αυτές που καταλήγουν στον φόνο. 

Είναι η ιστορία της φίλης μας, της αδερφής μας, μιας γειτόνισσας που δεν μπορέσαμε να βοηθήσουμε, για να μην μπλέξουμε.

Γραμμένο χωρίς θυμό, χωρίς να σχολιάζει ή να ολισθαίνει σε στείρο διδακτισμο, ο συγγραφέας καταφέρνει να μας βάλει στη θέση των γυναικών που κακοποιήθηκαν.

Ένα βιβλίο τόσο μέσα σε όλη την κατάσταση που βιώνει το θύμα, που κάνει το δέρμα να πονάει. Κάθε γροθιά πέφτει στον αναγνώστη, κάθε μελανιά τσούζει το δέρμα σου, κάθε σφαλιάρα ακούγεται και πονάει.

Η ιστορία είναι βασανιστική αλλά δε θες να αφήσεις το βιβλίο...

Από την άλλη δεν είναι ένα βιβλίο που προσπαθεί να δώσει λύση στο πρόβλημα. 

Δε θα σου υποδείξει τι πρέπει να κάνεις. 

Διαβάζεις για τον πόνο, για τη φυλακή από την οποία δε θα ξεφύγεις εύκολα, για τα σημάδια που δεν πρέπει να αγνοείς. 

Θα διαβάσεις για τη θέση της γυναίκας που δεν αλλάζει, όσο ακόμα υπάρχουν μανάδες που μεγαλώνουν άνδρες χωρίς σεβασμό, όχι μόνο απέναντι στη γυναίκα, αλλά προς κάθε ύπαρξη. Όσο ακόμα δικαιολογούμε μια βρισιά, μια σφαλιάρα, την καταπάτηση κάθε ελευθερίας σε μια σχέση. Όσο δε μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι είμαστε ίσοι, ότι η βία δεν είναι μαγκιά, δεν είναι δύναμη.

Το βιβλίο αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσω!

Μπορώ να πω πολλά ακόμη. Δε φτάνουν όμως.

Πολλά, πολλά συγχαρητήρια στον αγαπημένο συγγραφέα!

Για να νιώσει κάποιος το μεγαλείο αυτού του βιβλίου, δεν έχει παρά να το ανοίξει.

"Ο άντρας υπάρχει. Η γυναίκα υπάρχει για να..."

Μ.Κ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Έµαθα να βάφοµαι για να κρύβω τις µελανιές.

Η Μάντια διδάχτηκε τη βία από µικρή: την είδε στο πρησµένο πρόσωπο της µάνας της, την υπέµεινε απ’ το χέρι του πατέρα της, που ήταν νόµος στο σπίτι.

Μεγάλωσε ανυπεράσπιστη: στη γενέτειρά της, µια κωµόπολη της Ηµαθίας, ο κόσµος δεν ανακατευόταν στα οικογενειακά του άλλου.

Έτσι, όταν στα δεκαοχτώ γνωρίζει τον Άκη, φιλόλογο απ’ τη Σαλονίκη, αποφασίζει να το σκάσει, να αναζητήσει την τρυφερότητα, την ανεξαρτησία – να ζήσει ελεύθερη, χωρίς φόβο, πόνο και ντροπή.

Όµως η βία έχει πολλά πρόσωπα, και πριν κοπάσει ο έρωτας, η Μάντια γνωρίζει το χειρότερο απ’ όλα: αυτό που υποδύεται την αγάπη.

Στην άλλη όχθη της ζωής, αφηγείται τις δοκιµασίες και τις χαρές της, τα δώρα που της χάρισε και της έκλεψε η µοίρα. Μιλά για όσα έκανε κι όσα µετάνιωσε, για τη δύναµη που βρήκε µέσα της ακόµα και στις εσχατιές της απελπισίας.

Μια ιστορία για την αγριότητα της διπλανής πόρτας και για το κόστος της επιβίωσης.

Για την αγάπη, που θέλει θυσίες για να µην είναι µόνο µια λέξη.