Τα χρώματα έχουν πόλεμο

Τα χρώματα έχουν πόλεμο - Μάριος Μάζαρης

Από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος

Εικονογράφηση: Ιφιγένεια Καμπέρη

Οι μπογιές το έσκασαν από το κουτί κι έχουν πόλεμο. Άλλες ψηλότερες κι άλλες μικρότερες, άλλες πιο όμορφες κι άλλες ταλαιπωρημένες.Ποια είναι η καλύτερη; ποια η πιο χρήσιμη;

Πώς θα ζωγραφίσουμε τη θάλασσα ή τον ουρανό χωρίς το μπλε χρώμα και πώς τον ήλιο χωρίς το κίτρινο;
Υπάρχουν χρώματα που είναι για αγόρια και χρώματα για κορίτσια;

Το βιβλίο αυτό μου θύμισε μια ιστορία με την κόρη μου όταν ήταν πιο μικρή. Μια μέρα , ζωγράφισε έναν αρκούδο και τον χρωμάτισε ροζ. Τότε, με το ενήλικο, ρεαλιστικό και "προσγειωμένο" μυαλό μου , της είχα πει : "Δεν υπάρχουν ροζ αρκούδες" και η φυσική απάντησή της ήταν:εγώ την θέλω ροζ την δική μου αρκούδα.

Σε ποιο ακριβώς σημείο της ζωής μας χάνουμε την φαντασία μας και σταματάμε να δίνουμε χρώματα στα όνειρά μας;

"Τα χρώματα έχουν πόλεμο" είναι ένα όμορφο παιδικό βιβλίο που θα μας δώσει την ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά μας για την διαφορετικότητα αλλά και τη δυνατότητα να αφήνουμε τη φαντασία μας ελεύθερη. Αυτή την φαντασία που ειδικά στα μικρά τους μυαλουδάκια καλπάζει ανεξέλεγκτη και με ρυθμούς που εμείς οι ενήλικες δεν μπορούμε ούτε να προλάβουμε αλλά ούτε καν να αντιληφθούμε.

Ένα βιβλίο που καταρρίπτει τα στερεότυπα κάθε είδους. Μέσα σε λίγες μόνο γραμμές είναι ικανό να διδάξει τους μικρούς μας φίλους, να περάσει όμορφα μηνύματα και να τους διασκεδάσει με όμορφες εικόνες, χιούμορ και πολλά πολλά χρώματα.

Ένα βιβλίο που θα παρακινήσει τα παιδιά μας να εκφραστούν μέσα από τη ζωγραφική και να εξωτερικεύουν ό,τι νιώθουν με όποιο τρόπο μπορούν.

" Ίσως δεν έχει τόσο σημασία τι χρώμα ζωγραφίζει κάποιος το καθετί, τι να πω! Αρκεί που ζωγραφίζει."

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ένα πράσινο σύννεφο και μια κίτρινη θάλασσα, μια μπλε φράουλα κι ένας ροζ βάτραχος, πλάσματα μπερδεμένα αναζητούν το χρώμα που τους ταιριάζει. Ή μήπως δεν υπάρχει χρώμα που να ταιριάζει;

Ένα ταξίδι προς το φως μέσα από τα μάτια αυτών που στέκονται σε προφανείς εξηγήσεις.

Μια ιστορία σαν σιωπηλός ύμνος στην ανθρώπινη φύση, που έχει ανάγκη το χρώμα… ακόμα κι όταν δεν το έχει ανάγκη.