Η Ιέρεια με το Τατουάζ

Η Ιέρεια με το Τατουάζ - Πασχαλία Τραυλού

Από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications 

Για ένα υπέροχο βιβλίο πρόκειται να σας μιλήσω σήμερα.Από τις πρώτες ακόμα λέξεις του,τα συναισθήματα ξεχειλίζουν.Στις σελίδες του, στο ξεκινημα του ειδικά, περιγράφονται σκηνές αρχαίας τραγωδίας. 

Η Αίθρα Μπάξερ,είναι αρχαιολόγος, συγγραφέας αλλά  και μια μάνα που έχει χάσει το παιδί της με τρόπο σκληρό και πενθεί , βρίσκοντας παρηγοριά μόνο στο αλκοόλ. Μια μάνα που αρνείται να συνεχίσει τη ζωή της χωρίς το σπλάχνο της , φοβούμενη μήπως έτσι είναι σαν να το απαρνιέται.Πεπεισμένη πως πρέπει να πληρώσει με αιώνιο θρήνο , γιατί μόνο αυτό της απομένει από εδώ και πέρα. Ταυτόχρονα είναι και η ίδια κόρη μιας μάνας επικριτικής, πιεστικής ίσως τοξικής θα τολμούσα να πω. Δεν θα  το κρύψω, ήταν αρκετές οι στιγμές που ήθελα να κλάψω. Και αυτό είναι κάτι που δεν το συνηθίζω. Πονούσα κι εγώ μαζί με αυτή τη μάνα. Δεν νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από αυτόν της μάνας που έχει χάσει το παιδί της και εδώ η κα Τραυλού έχει αγγίξει πλήρως την ψυχοσύνθεση μιας τραγικής μητέρας. 

Το βιβλίο όμως δεν στέκεται μόνο εκεί. Η συγγραφέας πραγματεύεται πολλά κοινωνικά θέματα κυρίως για την κατάρριψη των στερεότυπων που θέλουν τη γυναίκα να έχει μόνο ένα συγκεκριμένο ρόλο, αυτό της πιστής συζύγου, αλλά και να ακολουθεί συμβατικούς κανόνες.

Η κα Τραυλού φαίνεται να εξυψώνει τη γυναικεία φύση , και μας δίνει  αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα, που για μένα αποτελεί έναν ύμνο προς τη γυναίκα , όχι μόνο τη σύγχρονη αλλά και προς τις γυναίκες παλαιότερων εποχών. Ένα βιβλίο για τις γυναίκες τις παντοδύναμες,τις αυτάρκεις,τις ανεξάρτητες και τις πολεμίστριες, που μάχονται ακόμα για τα πιο απλά δικαιώματα αλλά κυρίως για μια αξιοπρεπή ζωή. Για όλες εκείνες τις γυναίκες που πολλοί θα πουν για αυτές τί μπορούν και τί δε μπορούν να κάνουν αλλά οι ίδιες μόνο γνωρίζουν καλά τις ικανότητες και τις δυνατότητες τους. 

Αλλά και πάλι , δεν μπορώ να πω πως είναι απλά άλλο ενα  φεμινιστικό μυθιστόρημα. Περιέχει αρκετά ιστορικά στοιχεία, μετατρέποντας το σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και πρωτότυπο ανάγνωσμα. 

Από το βιβλίο παρελαύνουν γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας αλλά και της ιστορίας , όχι μόνο της ελληνικής , αλλά της παγκόσμιας, αποδεικνύοντας πως η συγγραφέας εχει κάνει ενδελεχή έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα κάτι που προσωπικά θαυμάζω και συγχαίρω όταν το συναντώ σε ενα μυθιστόρημα. Από την Φρίντα Κάλο μέχρι τη Πενθεσίλεια και από τις Αμαζόνες μέχρι την Πυθία και την Κλυταιμνήστρα, όλες τους πρωταγωνίστριες, άξιες θαυμασμού και πηγή έμπνευσης για τη δυναμικότητα, την αποφασιστικότητα και τον ρόλο που έπαιξαν στις τέχνες, στην μυθολογία καθώς και για την  επιρροή τους στην ανθρωπότητα. Ειδικά οι Αμαζόνες και ο τρόπος που η συγγραφέας μπλέκει τους θρύλους γύρω από αυτές με τα ιστορικά ευρήματα για την ύπαρξη τους και τα παρουσιάζει με έναν τρόπο σχεδόν παραμυθένιο , ειναι κάτι που με γοήτευσε αλλά και μου έμαθε πολλά πράγματα που αγνοούσα χωρίς όμως το διδακτικό ύφος μιας μελέτης. 

Ο αναγνώστης μαζί με τους πρωταγωνιστές,

βρίσκεται κυριολεκτικά στον χώρο των ανασκαφών, ζώντας από κοντά όλες τις δυσκολίες και τα  εμπόδια που προκύπτουν κατά τη διάρκεια των εργασιών. 

Η ιέρεια με το τατουάζ είναι ένα βιβλίο τόσο όμορφο μα και τόσο διαφορετικό από ό,τι έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Πρωτότυπο όχι μόνο ως προς το θέμα του αλλά και ως προς τη δομή του. Χωρισμένο σε τρία μέρη, το ένα αναφέρεται στο παρόν, το δεύτερο μας ταξιδεύει μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω και το τρίτο συνδέει αυτά τα δύο μέρη με δεξιοτεχνία.Ένα βιβλίο που είχε απ'όλα. Είχε πόνο, έρωτα, ιστορικά στοιχεία,κοινωνικά μηνύματα, θρύλους, μύθους,όμορφες περιγραφές και ζωντανές εικόνες, εκπλήξεις και μυστήριο .Και μια γραφή , ρέουσα και  προσεγμένη, σαγηνευτική κι αριστοτεχνική. Κυριολεκτικά, απ'όλα! 

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα πλούσιο, πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο με ρεαλιστικούς προβληματισμούς αλλά και αναζητήσεις για το άγνωστο , το μεταφυσικό και το ανεξήγητο. Για παιχνίδια της μοίρας , για το θάνατο,το ρολο της θρησκείας αλλά και παγιωμένες αντιλήψεις για τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις οικογενειακές σχέσεις που έχουν τις ρίζες τους στα βάθη των αιώνων. Η μητρότητα σε πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και η ελευθερία , βασικό ζητούμενο και κοινός παρονομαστής για όλους τους ήρωες του βιβλίου. 

Και στο τέλος του , έρχεται η πολυπόθητη κάθαρση , δίνοντας έναν τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας πάντα για το καλύτερο. 

Το βιβλίο όχι απλά το λάτρεψα, αλλά το θεωρώ ένα ολοκληρωμένο έργο, κόσμημα για κάθε βιβλιοθήκη , το οποίο σας προτείνω να διαβάσετε όλοι οπωσδήποτε και είμαι σίγουρη πως θα το απολαύσετε όπως κι εγώ!

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

"...Λαγοκοιμήθηκε, και ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο της νόμιζε πως ξεπρόβαλε στο δωμάτιο η παράξενη ελαφίνα που είδαν στον δρόμο τους. Ένας άγριος άνεμος ανάδευε ξανά το τρίχωμά της, παρότι ο χώρος ήταν κλειστός σαν κονσέρβα. Κοιτάζονταν ακίνητες. Το χρώμα των ματιών του ζώου είχε την κοβαλτένια απόχρωση των δικών της ματιών. Όταν όμως η Αίθρα έκανε να το χαϊδέψει, εκείνο αποτραβήχτηκε και πήρε τη μορφή μιας γυναίκας με παράξενα, έγχρωμα τατουάζ.

Η φιγούρα ενός ελαφιού ξεχώριζε ανάμεσά τους..."

Έπειτα από τον θάνατο του γιου της, η αρχαιολόγος και συγγραφέας Αίθρα Μπάξερ βυθίζεται στο ποτό και την κατάθλιψη. Όταν όμως της γίνεται η πρόταση από την ανθρωποαρχαιολόγο Άντριαν Μάγιορ να συμμετέχει σε μια αρχαιολογική αποστολή στα Αλτάια όρη προκειμένου να αποδειχτεί πως οι Αμαζόνες ήταν πρόσωπα υπαρκτά, αποφασίζει να ενδώσει.

Μια κόκκινη κλωστή, ο πίνακας Πληγωμένο ελάφι της Φρίντα Κάλο, το νερό απ' την πηγή των ελαφιών και το βοτάνι του θανάτου, μαζί με μια πλειάδα ηρώων που αλληλεπιδρούν σε παρόν και παρελθόν με διπλές ταυτότητες, δημιουργούν έναν ισχυρό ιστό μυστηρίου, προσφέροντας ένα απίστευτο ταξίδι στον χρόνο.

Ένα βιβλίο για μια εποχή όπου τα όρια ήταν ρευστά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον θρύλο, την ιστορία και τον μύθο, τους ανθρώπους και τους θεούς.