"Το δέντρο με τις φωλιές"
Εκδόσεις Καστανιώτη
Πριοβόλου Ελένη
Η Μαρία είναι μια κοπέλα που από μικρή βιώνει την απόρριψη. Η ίδια της η μητέρα είναι εκείνη που την κάνει να αισθάνεται βάρος και κατ' επέκταση τα αδέρφια της.
Μόνο ο πατέρας της βλέπει ότι είναι ιδιαίτερη, ευαίσθητη, με αγάπη για τη φύση και για τα πουλιά.
Στην πορεία της ζωής της, θα επιλέξει τη μοναξιά, θα φτιάξει ένα θερμοκήπιο και θα καλλιεργεί λουλούδια. Με την αλλαγή των εποχών, η Μαρία μας περιγράφει την ομορφιά της φύσης και τα τόσα πράγματα που δίνει σε κάθε περίοδο.
Στη ζωή της μπαίνει ο Νιζαμ, ένας μετανάστης, εργάτης στα κτήματα των αδερφών της. Η Μαρία θα τον καλέσει στο σπίτι και θα τον εντάξει στη ζωή της, θα ακούσει την ιστορία του και των άλλων μεταναστών, πηγαίνοντας κόντρα στις προσταγές της οικογένειας της.
Η Ελένη Πριοβόλου μας διηγείται μια ιστορία ανθρωπιάς. Σε ένα κόσμο αδιάφορο για τον συνάνθρωπο, για τη φύση και τα πλάσματα της, μας δείχνει πως η αγάπη και το ενδιαφέρον είναι αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή.
Το δέντρο με τις φωλιές είναι ένα βιβλίο τρυφερό και βαθιά συγκινητικό.
Ωστόσο η συγγραφέας δε διστάζει να κατονομάσει αλήθειες που ντροπιάζουν. Την κακή μεταχείριση των μεταναστών, την εκμετάλλευση των ανθρώπων γενικότερα και την έλλειψη ανοχής σε οποιονδήποτε διαφορετικό.
Γράφει για τους "ασήμαντους" αυτής της κοινωνίας που ξέρουν να ζήσουν την ζωή. Για τον ψεύτικο καθωσπρεπισμό και το κυνήγι του εύκολου χρήματος από ανθρώπους που δεν έχουν πραγματική ανάγκη.
Στο βάθος του, το βιβλίο είναι μια κραυγή αγωνίας για την πληγείσα φύση και στην απομάκρυνση του ανθρώπου από αυτήν.
Πουλιά, λουλούδια και άνθρωποι μπλέκουν σε ένα γαϊτανάκι. Διαφορετικά είδη λουλουδιών, διαφορετικά είδη πουλιών, διαφορετικοι άνθρωποι, διαφορετικές εποχές. Όλοι έχουν αξία. Όλοι μετράνε. Δυστυχώς, δεν το βλέπουμε όλοι.
Η συγγραφέας, με έναν ήρεμο τρόπο γραφής και με μια υπέροχη ιστορία, γεμίζει το μυαλό του αναγνώστη με όλα αυτά τα θέματα που τελικά μέσα του θα αρχίσουν να φωνάζουν και να τον ξυπνούν.
Μ.Κ.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Η Μαρία εγκαταλείπει το πατρικό της σπίτι και εγκαθίσταται στο κτήμα που της κληροδότησε ο πατέρας της καταμεσής του κάμπου. Δημιουργεί εκεί ένα φυτώριο με λουλούδια. Έχει για συντροφιά της τα ενδημικά πουλιά, που έχουν στήσει την αποικία τους πάνω σ' έναν χιλιόχρονο πλάτανο, αλλά και τα αποδημητικά, που γυρνούν κοντά της κάθε χρόνο. Τους αργούς ρυθμούς της μοναχικής ζωής της έρχονται να διαταράξουν «Εκείνοι» -οι μετανάστες που εργάζονται στις καλλιέργειες των αδελφών της σε συνθήκες δουλείας. Ο φόβος για τον ξένο, τον αλλογενή, την κρατάει σε απόσταση ασφαλείας. Μέχρι που ένας από «Εκείνους» διαβαίνει το νοητό σύνορο. Είναι ο Νιζάμ ο Ροχίνγκια. Ισορροπεί στους ώμους του ένα ραβδί, απ' όπου κρέμονται φωλιές
για τα πουλιά του δέντρου. Ο χειμώνας πλησιάζει δριμύς, και ο Νιζάμ νοιάζεται για τα πουλιά όσο και η Μαρία. Μέσα από την αγάπη και τη γνώση τους για τα πετούμενα του ουρανού, θα καταφέρουν να επικοινωνήσουν βαθιά, γκρεμίζοντας όλα τα σύνορα που τους χωρίζουν.
Ένα βιβλίο για τους ενδημικούς και αποδημητικούς ανθρώπους, που σαν τα πουλιά ψάχνουν να βρουν ασφαλές
καταφύγιο, πάντα απάτριδες και πάντα κυνηγημένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου