Μετάφραση : Λένα Φραγκοπούλου
Επίμετρο : Πάμπλο Νερούδα
Από τις εκδόσεις Αντίποδες
Η Μαρία-Μαργαρίτα είναι η Σινεράϊδα. Το πέμπτο παιδί της οικογένειάς της, πρώτο κορίτσι μετά από τέσσερα αγόρια.
Στο ολιγοσέλιδο αυτό βιβλίο είναι η αφηγήτρια. Στη ζωή της και στο μικρό χωριό όπου μένει,κοντά στην έρημο Ατακάμα της Χιλής είναι η αφηγήτρια ταινιών.
" Το άλλο που μου συνέβαινε από τα πολλά έργα που έβλεπα και διηγιόμουν ήταν οτι πολύ συχνά τα μπέρδευα με την πραγματικότητα.Δε μου ήταν εύκολο να θυμηθώ αν ένα πράγμα το είχα ζήσει ή το είχα δει στη μεγάλη οθόνη."
Το βιβλίο το διάβασα με αφορμή την Λέσχη ανάγνωσης του Σελιδοδείκτη και ομολογώ πως μου άρεσε πολύ.
Καταρχάς με κέρδισε το θέμα του. Ένα κορίτσι να παρακολουθεί τις ταινίες και να τις αφηγείται στην οικογένειά της που δεν είχε τη δυνατότητα να αγοράσει εισητήρια για όλα τα μέλη της.Ένα κορίτσι που θαμπώνεται από τη μεγάλη οθόνη και ανακαλύπτει τον εαυτό της μέσα από την αναπαράσταση των σκηνών μιας ταινίας και απολαμβάνει την αποδοχή και την καταξίωση.
Ένα κορίτσι που ενηλικιώνεται βίαια και πολύ πριν την ώρα της σε μια εποχή κι έναν τόπο οπου οι πολιτικές και τεχνολογικές εξελιξείς είναι ραγδαίες. Το βιβλίο ενηλικιώνεται κι αυτό μαζί με την ηρωίδα του. Αθώο και αφελές στην αρχή , σκληρό,δραματικό και συγκινητικό όσο το τέλος πλησιάζει.
Έπειτα μου άρεσε η αφήγηση.Μέσα από τρόπο απλοϊκό και κωμικό περνάει από ανάλαφρα θέματα σε σοβαρά. Μία μητέρα που παράτησε την οικογένειά της, ένας πατέρας σε αναπηρικό καροτσάκι,βία,κακοποίηση,μοναξιά. Εικόνες και πληροφορίες που δίνονται ανάμεσα σε γλαφυρές περιγραφές και αστείες καταστάσεις.
Στα πολύ θετικά του βιβλίου είναι οτι είναι συμπυκνωμένο. Έχει μια πολύ δυνατή και πλούσια ιστορία χωρίς να φλυαρεί.Το κείμενο είναι μεστό και συμπαγές και διαβάζεται μονορούφι.Τα συναισθήματα προκαλούνται αβίαστα χωρίς επαναλήψεις,συγγραφικά τεχνάσματα,εξάρσεις και συνεχείς επικλήσεις.
" Εκείνη την εποχή ανακάλυψα ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσουν οι ιστορίες.Θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την πραγματικότητα και να ζήσουν εκείνους τους φανταστικούς κόσμους των ταινιών, των ραδιοφωνικών σειρών, των μυθιστορημάτων. Τους αρέσει μέχρι και ψέματα να τους λένε , αν αυτά τα ψέματα είναι καλοειπωμένα. Γι'αυτό και γνωρίζουν επιτυχία οι απατεώνες , γιατί έχουν ευχέρεια στα λόγια."
Ρ.Σ.
Στο ολιγοσέλιδο αυτό βιβλίο είναι η αφηγήτρια. Στη ζωή της και στο μικρό χωριό όπου μένει,κοντά στην έρημο Ατακάμα της Χιλής είναι η αφηγήτρια ταινιών.
" Το άλλο που μου συνέβαινε από τα πολλά έργα που έβλεπα και διηγιόμουν ήταν οτι πολύ συχνά τα μπέρδευα με την πραγματικότητα.Δε μου ήταν εύκολο να θυμηθώ αν ένα πράγμα το είχα ζήσει ή το είχα δει στη μεγάλη οθόνη."
Το βιβλίο το διάβασα με αφορμή την Λέσχη ανάγνωσης του Σελιδοδείκτη και ομολογώ πως μου άρεσε πολύ.
Καταρχάς με κέρδισε το θέμα του. Ένα κορίτσι να παρακολουθεί τις ταινίες και να τις αφηγείται στην οικογένειά της που δεν είχε τη δυνατότητα να αγοράσει εισητήρια για όλα τα μέλη της.Ένα κορίτσι που θαμπώνεται από τη μεγάλη οθόνη και ανακαλύπτει τον εαυτό της μέσα από την αναπαράσταση των σκηνών μιας ταινίας και απολαμβάνει την αποδοχή και την καταξίωση.
Ένα κορίτσι που ενηλικιώνεται βίαια και πολύ πριν την ώρα της σε μια εποχή κι έναν τόπο οπου οι πολιτικές και τεχνολογικές εξελιξείς είναι ραγδαίες. Το βιβλίο ενηλικιώνεται κι αυτό μαζί με την ηρωίδα του. Αθώο και αφελές στην αρχή , σκληρό,δραματικό και συγκινητικό όσο το τέλος πλησιάζει.
Έπειτα μου άρεσε η αφήγηση.Μέσα από τρόπο απλοϊκό και κωμικό περνάει από ανάλαφρα θέματα σε σοβαρά. Μία μητέρα που παράτησε την οικογένειά της, ένας πατέρας σε αναπηρικό καροτσάκι,βία,κακοποίηση,μοναξιά. Εικόνες και πληροφορίες που δίνονται ανάμεσα σε γλαφυρές περιγραφές και αστείες καταστάσεις.
Στα πολύ θετικά του βιβλίου είναι οτι είναι συμπυκνωμένο. Έχει μια πολύ δυνατή και πλούσια ιστορία χωρίς να φλυαρεί.Το κείμενο είναι μεστό και συμπαγές και διαβάζεται μονορούφι.Τα συναισθήματα προκαλούνται αβίαστα χωρίς επαναλήψεις,συγγραφικά τεχνάσματα,εξάρσεις και συνεχείς επικλήσεις.
" Εκείνη την εποχή ανακάλυψα ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσουν οι ιστορίες.Θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την πραγματικότητα και να ζήσουν εκείνους τους φανταστικούς κόσμους των ταινιών, των ραδιοφωνικών σειρών, των μυθιστορημάτων. Τους αρέσει μέχρι και ψέματα να τους λένε , αν αυτά τα ψέματα είναι καλοειπωμένα. Γι'αυτό και γνωρίζουν επιτυχία οι απατεώνες , γιατί έχουν ευχέρεια στα λόγια."
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Σ' ένα μικρό χωριό στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι δουλεύουν στα ορυχεία του νίτρου, ένα χαρισματικό κορίτσι αποκτά απρόσμενα το ρόλο της αφηγήτριας ταινιών. Οι άνθρωποι προτιμούν να ακούν εκείνη να αφηγείται και να ζωντανεύει μπροστά τους τις ταινίες παρά να τις βλέπουν στο σινεμά του οικισμού, και στριμώχνονται στο σπίτι της για να παρακολουθήσουν τις αυτοσχέδιες παραστάσεις της. Μέσα από την πορεία της μικρής αφηγήτριας, μεταφερόμαστε στο άνυδρο τοπίο της πάμπας, όπου η ζωή είναι σκληρή και απογυμνωμένη από κάθε κίνητρο να τη ζήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου