Από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Πανάρετος και Ερωφίλη.
Η ιστορία των δύο αυτών νέων , θεωρείται ένα από τα γνωστότερα δραματικά ερωτικά έργα της Κρητικής λογοτεχνίας.Δύο νεαρά παιδιά ερωτεύονται μεταξύ τους αλλά φοβούμενοι την άρνηση του πατέρα της Ερωφίλης αποφασίζουν να παντρευτούν κρυφά και έπειτα να ανακοινώσουν τον γάμο τους.
Εμπνευσμένος από την ιστορία του Πανάρετου και της Ερωφίλης , ο Θεόδωρος Λιμήτσιος , μας προσφέρει ένα ταξίδι στο χρόνο. Στο βιβλίο του θα συναντήσουμε δύο οικογένειες , από δύο γειτονικά χωριά και δύο νέους που θα προσπαθήσουν να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα του έρωτά τους , παρόλο που η μοίρα έχει διαφορετικά σχέδια.
Ο Νικόλας ερωτεύεται την Βαγγελιώ μόλις αντικρύζει το γέλιο της και αυτό το γέλιο της είναι που δεν μπορεί να ξεχάσει.Αλλά κι ο συγγραφέας θαρρώ,πως σε όλους τους γυναικείους χαρακτήρες στέκεται στο γέλιο τους και το χαμόγελό τους , τονίζοντας πως μια γυναίκα είναι όμορφη όταν είναι ευτυχισμένη και πως τίποτα άλλο δεν χρειάζεται για να είναι ακαταμάχητη σε οποιαδήποτε εποχή. Το γέλιο που γιατρεύει και την πιο βαθιά πληγή.
Η Μαρουσώ είναι παρούσα και σε αυτό το μυθιστόρημα του συγγραφέα. Ο ρόλος της καταλυτικός μα όχι πρωταγωνιστικός. Παράλληλα με την ιστορία της Βαγγελιώς και του Νικόλα, θα συναντήσουμε όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Θεσσαλίας αλλά και της Κρήτης στα τέλη του 19ου αιώνα.
Οι πρωταγωνιστές είναι άνθρωποι ζωντανοί, με σάρκα και οστά,αισιόδοξοι, απλοί καθημερινοί σαν εμένα κι εσένα και σαν τους προγόνους μας. Η ντοπιολαλιά, οι συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε εκείνη ακριβώς την εποχή και εκείνους τους τόπους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η δομή του βιβλίου και ο τρόπος με τον οποίο είναι δοσμένη η ιστορία. Στις πρώτες σελίδες , ο συγγραφέας μας πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω προτού μας φτάσει στο "ζουμί" της ιστορίας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνει να γνωρίσουμε καλυτερα τις συνθήκες αλλά και να δεθούμε με τους πρωταγωνιστές. Φυσικά , έτσι τολμώ να πω πως γεννάει αρκετά ερωτηματικά, οι απαντήσεις όμως δίνονται και το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα. Προσωπικά δυσκολεύτηκα λίγο με τα ονόματα και τις συγγένειες και άργησα λίγο να τους αναγνωρίσω. Μην κάνετε όμως το ίδιο λάθος με εμένα, στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα κατατοπιστικότατο γενεαλογικό δέντρο που μακάρι να το είχα ανακαλύψει νωρίτερα.
Αρκετά ενδιαφέρουσες βρήκα επίσης τις αναφορές στα παιχνίδια της μοίρας, στο πεπρωμένο από το οποίο δύσκολα μπορεί να ξεφύγει κανείς,στην αξία της οικογένειας, στη δύναμη της αγάπης , παρολο που η εποχή πρόσταζε τους γάμους από προξενιό αλλά και στην δυναμη των ανθρώπων που επιβιώνουν έπειτα από καταστροφές , που χάνουν ανθρώπους αλλά συνεχίζουν να παλεύουν και να ελπίζουν για ένα καλύτερο μέλλον.
" Η ζωή δεν τελειώνει , όσο είμαστε ακόμα πάνω στη γη.Μπορεί να περνάμε στεναχώριες...βάσανα...δυσκολίες, αλλά είμαστε ακομα εδώ. Κι όσο είμαστε εδώ, προσπαθούμε. Γι'αυτό είμαι κι εγώ εδώ σήμερα,για να κάνω τη στεναχώρια σας χαρά."
"Πιστεύω στον έρωτα ακόμα κι αν δεν τον έζησα όπως εσύ. Όμως ο έρωτας κι η απουσία δεν πάνε μαζί.Έρωτας σημαίνει να μπορείς να μοιράζεσαι με τον άλλον. Να ζεις,να ονειρεύεσαι , να κλαις,να γελάς, να ελπίζεις.Αλλά όλα αυτά μαζί με τον άνθρωπό σου, όχι μόνη σου. Η Ερωφίλη κι ο Πανάρετος ζούσαν μαζί ο ενας δίπλα στον άλλον και μοιραζόντουσαν τα πάντα."
Ένα βιβλίο που υμνεί τον έρωτα.Αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο όπως ακριβώς κι ο τίτλος του. Και βέβαια δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο υπέροχο αυτό εξώφυλλο. Για ακόμα μία φορά ο συγγραφέας επιλέγει να το κοσμεί φωτογραφία γνωστής ηθοποιού. Και τι γέλιο ε;
Η ιστορία των δύο αυτών νέων , θεωρείται ένα από τα γνωστότερα δραματικά ερωτικά έργα της Κρητικής λογοτεχνίας.Δύο νεαρά παιδιά ερωτεύονται μεταξύ τους αλλά φοβούμενοι την άρνηση του πατέρα της Ερωφίλης αποφασίζουν να παντρευτούν κρυφά και έπειτα να ανακοινώσουν τον γάμο τους.
Εμπνευσμένος από την ιστορία του Πανάρετου και της Ερωφίλης , ο Θεόδωρος Λιμήτσιος , μας προσφέρει ένα ταξίδι στο χρόνο. Στο βιβλίο του θα συναντήσουμε δύο οικογένειες , από δύο γειτονικά χωριά και δύο νέους που θα προσπαθήσουν να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα του έρωτά τους , παρόλο που η μοίρα έχει διαφορετικά σχέδια.
Ο Νικόλας ερωτεύεται την Βαγγελιώ μόλις αντικρύζει το γέλιο της και αυτό το γέλιο της είναι που δεν μπορεί να ξεχάσει.Αλλά κι ο συγγραφέας θαρρώ,πως σε όλους τους γυναικείους χαρακτήρες στέκεται στο γέλιο τους και το χαμόγελό τους , τονίζοντας πως μια γυναίκα είναι όμορφη όταν είναι ευτυχισμένη και πως τίποτα άλλο δεν χρειάζεται για να είναι ακαταμάχητη σε οποιαδήποτε εποχή. Το γέλιο που γιατρεύει και την πιο βαθιά πληγή.
Η Μαρουσώ είναι παρούσα και σε αυτό το μυθιστόρημα του συγγραφέα. Ο ρόλος της καταλυτικός μα όχι πρωταγωνιστικός. Παράλληλα με την ιστορία της Βαγγελιώς και του Νικόλα, θα συναντήσουμε όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Θεσσαλίας αλλά και της Κρήτης στα τέλη του 19ου αιώνα.
Οι πρωταγωνιστές είναι άνθρωποι ζωντανοί, με σάρκα και οστά,αισιόδοξοι, απλοί καθημερινοί σαν εμένα κι εσένα και σαν τους προγόνους μας. Η ντοπιολαλιά, οι συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε εκείνη ακριβώς την εποχή και εκείνους τους τόπους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η δομή του βιβλίου και ο τρόπος με τον οποίο είναι δοσμένη η ιστορία. Στις πρώτες σελίδες , ο συγγραφέας μας πηγαίνει αρκετά χρόνια πίσω προτού μας φτάσει στο "ζουμί" της ιστορίας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνει να γνωρίσουμε καλυτερα τις συνθήκες αλλά και να δεθούμε με τους πρωταγωνιστές. Φυσικά , έτσι τολμώ να πω πως γεννάει αρκετά ερωτηματικά, οι απαντήσεις όμως δίνονται και το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα. Προσωπικά δυσκολεύτηκα λίγο με τα ονόματα και τις συγγένειες και άργησα λίγο να τους αναγνωρίσω. Μην κάνετε όμως το ίδιο λάθος με εμένα, στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα κατατοπιστικότατο γενεαλογικό δέντρο που μακάρι να το είχα ανακαλύψει νωρίτερα.
Αρκετά ενδιαφέρουσες βρήκα επίσης τις αναφορές στα παιχνίδια της μοίρας, στο πεπρωμένο από το οποίο δύσκολα μπορεί να ξεφύγει κανείς,στην αξία της οικογένειας, στη δύναμη της αγάπης , παρολο που η εποχή πρόσταζε τους γάμους από προξενιό αλλά και στην δυναμη των ανθρώπων που επιβιώνουν έπειτα από καταστροφές , που χάνουν ανθρώπους αλλά συνεχίζουν να παλεύουν και να ελπίζουν για ένα καλύτερο μέλλον.
" Η ζωή δεν τελειώνει , όσο είμαστε ακόμα πάνω στη γη.Μπορεί να περνάμε στεναχώριες...βάσανα...δυσκολίες, αλλά είμαστε ακομα εδώ. Κι όσο είμαστε εδώ, προσπαθούμε. Γι'αυτό είμαι κι εγώ εδώ σήμερα,για να κάνω τη στεναχώρια σας χαρά."
"Πιστεύω στον έρωτα ακόμα κι αν δεν τον έζησα όπως εσύ. Όμως ο έρωτας κι η απουσία δεν πάνε μαζί.Έρωτας σημαίνει να μπορείς να μοιράζεσαι με τον άλλον. Να ζεις,να ονειρεύεσαι , να κλαις,να γελάς, να ελπίζεις.Αλλά όλα αυτά μαζί με τον άνθρωπό σου, όχι μόνη σου. Η Ερωφίλη κι ο Πανάρετος ζούσαν μαζί ο ενας δίπλα στον άλλον και μοιραζόντουσαν τα πάντα."
Ένα βιβλίο που υμνεί τον έρωτα.Αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο όπως ακριβώς κι ο τίτλος του. Και βέβαια δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο υπέροχο αυτό εξώφυλλο. Για ακόμα μία φορά ο συγγραφέας επιλέγει να το κοσμεί φωτογραφία γνωστής ηθοποιού. Και τι γέλιο ε;
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Είναι εκείνη η μαγική στιγμή που λες κι ο χρόνος σταματάει, που προσπαθείς να ξεφύγεις αλλά είσαι εκεί πιασμένος σαν πουλάκι στο χρυσό δίχτυ που είναι πλεγμένο ανάμεσα στα μάτια της".
Για τον Νικόλα αυτή η στιγμή έμελλε να τον δέσει για πάντα με τη Βαγγελιώ.
Οι πρωταγωνιστές λούζονται το νάμα της αγάπης από το παραμύθι της Ερωφίλης και του Πανάρετου, ζουν τον δικό τους έρωτα και παλεύουν γι' αυτόν όσο μακριά κι αν βρίσκονται. Έχουν όμως τα όπλα και τπ δύναμη για να πολεμήσουν ενάντια στη μοίρα που έπλεξε το δικό της δίχτυ γύρω από τη ζωή τους;
Ένα οδοιπορικό στην ποιμενική ζωή και τη μαγεία της φύσης που ξεκινάει στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα από την Πίνδο και φτάνει μέχρι το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης λίγο μετά την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου.
Η συνέχεια της ιστορίας της Μαρουσώς, που ως απεσταλμένη της μοίρας έχει να επιλέξει ανάμεσα στο καθήκον και την αγάπη που δένει τους δύο πρωταγωνιστές, είναι μια ελεγεία στη μεγαλοσύνη της αγάπης που μπορεί και επουλώνει πληγές του παρελθόντος και σκορπίζει αχτίνες φωτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου