Από τις εκδόσεις Κέλευθος
Τις περισσότερες φορές όταν ξεκινάω ένα βιβλίο, ειδικά όταν αναφέρεται σε αληθινά πρόσωπα και γεγονότα, θέλω πρώτα να κάνω μια μικρή έρευνα για να αντλήσω σχετικές πληροφορίες. Έτσι κι εδώ έμαθα πως ο Leonardo Barone, με σπουδές ιατρικής στο ενεργητικό του, δούλεψε σαν εργάτης,υπηρέτησε την ακροαριστερά, καταδικάστηκε για συμμετοχή του στην εξτρεμιστική οργάνωση "Πρώτη Γραμμή" τη δεκαετία του '70 και εντέλει αθωώθηκε.
Η κόρη του, Marta Barone , δεν γνωρίζει το παρελθόν του πατέρα της και το ανακαλύπτει μόνο μετά το θανατο του . Μια ανακάλυψη που την συγκλονίζει και αποφασίζει να ερευνήσει βαθύτερα το θέμα,προσπαθώντας να συλλέξει πληροφορίες από γνωστούς και φίλους. Με έκπληξη ανακαλύπτει όχι μόνο στοιχεία από τη ζωή του που η ίδια δεν γνώριζε αλλά και πως ο κόσμος είχε μια διαφορετική άποψη για τον πατέρα της απ'ότι η ίδια μπορούσε να φανταστεί.
Αυτοβιογραφικό το μυθιστόρημα , δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς εαν υπήρχαν και στοιχεία μυθοπλασίας, αποτελεί ένα χρονικό της πορείας και της δράσης της εξτρεμιστικής αριστεράς στη Βόρεια Ιταλία για τις δεκαετίες '70 και '80 με αρκετά ιστορικά στοιχεία. Η συγγραφέας παράλληλα με την ιστορία του πατέρα της , εξιστορεί και δικές της, προσωπικές πτυχές της ζωής της.
Όμορφα γραμμένο , χωρίς ακραίους συναισθηματισμούς , αν και θα περίμενε κανείς να διαθέτει αρκετούς, ο αναγνώστης συντροφεύει τη συγγραφέα στην αναζήτηση της αλήθειας. Με πρωτοπρόσωπη γραφή, η Marta Barone , μας οδηγεί να ανακαλύψουμε βήμα βήμα , το παρελθόν που αποκαλύπτεται σαν μια ολόκληρη πολιτεία η οποία ήταν για χρόνια βυθισμένη και καλά κρυμμένη, όπως άλλωστε ο πατέρας της επιθυμούσε. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που γνώριζαν τον Barone μπλέκονται με τις δικές της αναμνήσεις και το παζλ σιγά σιγά συμπληρώνεται.
Αν και το μυθιστόρημα είναι τα προσωπικά βιώματα της συγγραφέως, εκείνη τα αφηγείται , όσο μπορεί αποστασιοποιημένη ,περισσότερο σαν παρατηρητής και χωρίς να φαίνεται οτι παίρνει πολιτική θέση. Την βλέπουμε περισσότερο να αναρωτιέται και η ίδια τι είναι αυτό που οδήγησε τους ανθρώπους, και από τις δύο πλευρές να ενεργήσουν με τέτοιους τρόπους.Ένα βιβλίο που ρίχνει φως σε ένα κομμάτι της ιστορίας της γειτονικής χώρας που λίγα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αφιερωμένο σε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Στις σελίδες του περιγράφονται με απλότητα και ειλικρίνεια οι συνθήκες διαβίωσης της αστικής εργατικής τάξης, η χειραγώγιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και εγκλήματα που πραγματοποιήθηκαν και από τις δύο πλευρές χωρίς φυσικά την αναμενόμενη απόδοση δικαιοσύνης.
Στα σημεία όμως που η ίδια η συγγραφέας μας εκφράζει τις δικές τις σκέψεις και τους δικούς της προβληματισμούς, δίνει μια πιο σύγχρονη νότα. Εκείνες τις στιγμές είναι και που ο αναγνώστης " ξεκουράζεται" και δεν νιώθει οτι διαβάζει ένα αμιγώς ιστορικό και βαρύ μυθιστόρημα. Εύκολα ομως μπορεί να καταλάβει πως εσωκομματικές και κυβερνητικές πολιτικές δεν έχουν χώρα προέλευσης αλλά παρουσιάζουν τραγικές ομοιότητες με άλλες ευρωπαϊκες χώρες του χθες αλλά και του σήμερα.
Κι αν κανείς αναρωτιέται γιατί η Marta Barone , έγραψε αυτό το βιβλίο, η ίδια απαντάει στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.
"Μα γιατί θες να διηγηθείς αυτήν την ιστορία; Τι είναι , ένα είδος αντεκδίκησης των νοτίων ; Θες να εξαγοράσεις το καλό όνομα του πατέρα σου; "
Όχι , είπα.
Υπήρχαν οι ψυχαναλυτικές ερμηνείες: πράξη συγχώρησης , συμφιλίωσης , ένα είδος εξαγνισμού των "καλών" κομμουνιστών , μια απολογία του πατέρα μου, ένα είδος δοκιμίου για τη δεκαετία του '70, τέτοια πράγματα . Αυτό ήταν αναμφίβολα το πιο παράλογο πράγμα που είχα ακούσει ποτέ. Κανείς δεν σκεφτόταν την απλούστερη εξήγηση: πως επρόκειτο μόνο για μια πράξη ενδιαφέροντος."
Τέλος,δεν μπορώ να παραλείψω την αναφορά στο καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη , που σίγουρα για εμάς τους Έλληνες αναγνώστες δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει αδιάφορο.Το βιβλίο μου άρεσε πολύ. Είναι καλογραμμένο , ενδιαφέρον και μου έμαθε πράγματα. Σας προτεινω να το αναζητήσετε κι εσείς και να το διαβάσετε χωρίς δισταγμό.
Η κόρη του, Marta Barone , δεν γνωρίζει το παρελθόν του πατέρα της και το ανακαλύπτει μόνο μετά το θανατο του . Μια ανακάλυψη που την συγκλονίζει και αποφασίζει να ερευνήσει βαθύτερα το θέμα,προσπαθώντας να συλλέξει πληροφορίες από γνωστούς και φίλους. Με έκπληξη ανακαλύπτει όχι μόνο στοιχεία από τη ζωή του που η ίδια δεν γνώριζε αλλά και πως ο κόσμος είχε μια διαφορετική άποψη για τον πατέρα της απ'ότι η ίδια μπορούσε να φανταστεί.
Αυτοβιογραφικό το μυθιστόρημα , δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς εαν υπήρχαν και στοιχεία μυθοπλασίας, αποτελεί ένα χρονικό της πορείας και της δράσης της εξτρεμιστικής αριστεράς στη Βόρεια Ιταλία για τις δεκαετίες '70 και '80 με αρκετά ιστορικά στοιχεία. Η συγγραφέας παράλληλα με την ιστορία του πατέρα της , εξιστορεί και δικές της, προσωπικές πτυχές της ζωής της.
Όμορφα γραμμένο , χωρίς ακραίους συναισθηματισμούς , αν και θα περίμενε κανείς να διαθέτει αρκετούς, ο αναγνώστης συντροφεύει τη συγγραφέα στην αναζήτηση της αλήθειας. Με πρωτοπρόσωπη γραφή, η Marta Barone , μας οδηγεί να ανακαλύψουμε βήμα βήμα , το παρελθόν που αποκαλύπτεται σαν μια ολόκληρη πολιτεία η οποία ήταν για χρόνια βυθισμένη και καλά κρυμμένη, όπως άλλωστε ο πατέρας της επιθυμούσε. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που γνώριζαν τον Barone μπλέκονται με τις δικές της αναμνήσεις και το παζλ σιγά σιγά συμπληρώνεται.
Αν και το μυθιστόρημα είναι τα προσωπικά βιώματα της συγγραφέως, εκείνη τα αφηγείται , όσο μπορεί αποστασιοποιημένη ,περισσότερο σαν παρατηρητής και χωρίς να φαίνεται οτι παίρνει πολιτική θέση. Την βλέπουμε περισσότερο να αναρωτιέται και η ίδια τι είναι αυτό που οδήγησε τους ανθρώπους, και από τις δύο πλευρές να ενεργήσουν με τέτοιους τρόπους.Ένα βιβλίο που ρίχνει φως σε ένα κομμάτι της ιστορίας της γειτονικής χώρας που λίγα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αφιερωμένο σε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Στις σελίδες του περιγράφονται με απλότητα και ειλικρίνεια οι συνθήκες διαβίωσης της αστικής εργατικής τάξης, η χειραγώγιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και εγκλήματα που πραγματοποιήθηκαν και από τις δύο πλευρές χωρίς φυσικά την αναμενόμενη απόδοση δικαιοσύνης.
Στα σημεία όμως που η ίδια η συγγραφέας μας εκφράζει τις δικές τις σκέψεις και τους δικούς της προβληματισμούς, δίνει μια πιο σύγχρονη νότα. Εκείνες τις στιγμές είναι και που ο αναγνώστης " ξεκουράζεται" και δεν νιώθει οτι διαβάζει ένα αμιγώς ιστορικό και βαρύ μυθιστόρημα. Εύκολα ομως μπορεί να καταλάβει πως εσωκομματικές και κυβερνητικές πολιτικές δεν έχουν χώρα προέλευσης αλλά παρουσιάζουν τραγικές ομοιότητες με άλλες ευρωπαϊκες χώρες του χθες αλλά και του σήμερα.
Κι αν κανείς αναρωτιέται γιατί η Marta Barone , έγραψε αυτό το βιβλίο, η ίδια απαντάει στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.
"Μα γιατί θες να διηγηθείς αυτήν την ιστορία; Τι είναι , ένα είδος αντεκδίκησης των νοτίων ; Θες να εξαγοράσεις το καλό όνομα του πατέρα σου; "
Όχι , είπα.
Υπήρχαν οι ψυχαναλυτικές ερμηνείες: πράξη συγχώρησης , συμφιλίωσης , ένα είδος εξαγνισμού των "καλών" κομμουνιστών , μια απολογία του πατέρα μου, ένα είδος δοκιμίου για τη δεκαετία του '70, τέτοια πράγματα . Αυτό ήταν αναμφίβολα το πιο παράλογο πράγμα που είχα ακούσει ποτέ. Κανείς δεν σκεφτόταν την απλούστερη εξήγηση: πως επρόκειτο μόνο για μια πράξη ενδιαφέροντος."
Τέλος,δεν μπορώ να παραλείψω την αναφορά στο καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη , που σίγουρα για εμάς τους Έλληνες αναγνώστες δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει αδιάφορο.Το βιβλίο μου άρεσε πολύ. Είναι καλογραμμένο , ενδιαφέρον και μου έμαθε πράγματα. Σας προτεινω να το αναζητήσετε κι εσείς και να το διαβάσετε χωρίς δισταγμό.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
H Μάρτα ανακαλύπτει τυχαία το παρελθόν του πατέρα της, όταν αυτός έχει πλέον φύγει από τη ζωή. Η αποκάλυψη αυτή φαντάζει σαν την ανάσυρση μιας μυστηριώδους πολιτείας από τον βυθό μιας σκοτεινής λίμνης. Ο πατέρας της συνδέθηκε με τους χώρους της εξτρεμιστικής αριστεράς, απαρνήθηκε το ιατρικό του επάγγελμα για να είναι κοντά στους ανθρώπους της βιοπάλης, κατηγορήθηκε για τη δράση του και φυλακίστηκε. Τα μολυβένια χρόνια της δεκαετίας του '70 στον ιταλικό βορρά, οι ελπίδες αλλά και οι αυταπάτες μιας ολόκληρης εποχής ξετυλίγονται στις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος, όπου μια κόρη προσπαθεί να ανακαλύψει έναν άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή πατέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου