"Ο Βαρδάρης φύσαγε Λέρος"
Παντελής Κάλλιας
Εκδόσεις Πνοή
Τη μοίρα των Εβραίων στην ιστορία, δυστυχώς τη γνωρίζουμε όλοι.
Ποια είναι όμως η ιστορία τους στις πόλεις της δικής μας χώρας; Κατά καιρούς έχω διαβάσει ιστορίες που με έκαναν να αισθανθώ υπερηφάνεια για τη συμβολή των Ελλήνων στη διάσωση της Σεφραδιτικης κοινοτητας.
Στο αντιπολεμικό-ιστορικο αυτό μυθιστόρημα συναντάμε δύο ιστορίες παράλληλες που συνδέονται.
Στη Θεσσαλονίκη ο Αλμπέρτο και η Αλέγρα, δύο εβραιοπουλα βλέπουν την ζωή τους να αλλάζει και προσπαθούν να ξεφύγουν από το από τη μοίρα των Εβραίων και τα πογκρομ.
Στην Αλεξανδρούπολη ο Λευτέρης κ ο Δημήτρης, δύο ψαράδες μαζί με τον Μουράτ από τον Αίνο δίνουν τον δικό τους αγώνα.
Το νεαρό ζευγάρι θα έχει μία δεύτερη ευκαιρία να επιβιώσει με την βοήθεια χριστιανών συμπατριωτών τους.
Η Γερμανική κατοχή στη Θεσσαλονίκη διήρκεσε από το 1940-1941 και την ίδια περίοδο η βουλγαρική κατοχή στην Αλεξανδρούπολη.
Η Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και της Αλεξανδρούπολης την άνοιξη του 43 μπαίνουν στα καμιόνια με προορισμό την Πολωνία. Ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Το μυθιστόρημα του Βασίλη Κάλλια είναι γραμμένο με σεβασμό στην ιστορία. Τα κεφάλαια χωρίζονται με βάση τις δύο ιστορίες, που τελικά ενώνονται. Οι χαρακτήρες του είναι ολοκληρωμένοι και ο αναγνώστης αισθάνεται την αγωνία, την ανάγκη για ελπίδα, το πάθος της επιβίωσης.
Το θέμα του β' Παγκοσμίου πολέμου και της γενοκτονίας των Εβραίων έχει απασχολήσει πολύ την συγγραφική κοινότητα. Κάθε ιστορία όμως είναι μοναδική και ένας τρόπος να μάθουμε όλες τις πτυχές αυτής της τραγωδίας.
Μ.Κ.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Ο δρόμος προς το Άουσβιτς χτίστηκε από το μίσος, αλλά στρώθηκε από την αδιαφορία».
Ian Kershaw
Ο Βαρδάρης φύσηξε λερός από τη μέρα που η γερμανική μπότα πάτησε στη Θεσσαλονίκη, στις 9 Απριλίου του 1941. Μεγαλύτερο θύμα του κατακτητή, οι 50.000 ψυχές των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι καταδιώχτηκαν μέχρι την οριστική τους εξόντωση την άνοιξη του 1943. Πρωταγωνιστές του βιβλίου, ένα νεαρό ζευγάρι Εβραίων, η Αλέγρα και ο Αλμπέρτο, οι οποίοι θα νιώσουν στο πετσί τους κάθε καρφί που έμπηγαν οι Γερμανοί –σε συνεργασία με ντόπιους δωσίλογους– στο φέρετρο που ετοίμαζαν για την εβραϊκή κοινότητα.
Από τη συνοικία Ουζιέλ μέχρι το Ρεζί Βαρδάρ, από τα Κάστρα μέχρι την Παραλία και τη Συνοικία των Εξοχών με τα αρχοντικά, ο συγγραφέας μας δίνει το άρωμα, τη γεύση αλλά και τη σκοτεινή ομίχλη της Κατοχής που τύλιξε ολάκερη τη Θεσσαλονίκη.
Η μυθοπλασία παράλληλα εκτυλίσσεται και στη Σαμοθρακική περαία, στη Μάκρη, στην Αλεξανδρούπολη και στον Γκιαούρ Αντά, το σημερινό Δέλτα του Έβρου. Ντόπιοι ψαράδες, ο Λευτέρης, ο Δημήτρης και ο καπταν-Μουράτ διαβιούν την εκεί Βουλγαρική Κατοχή και το πογκρόμ εναντίον της τοπικής εβραϊκής κοινότητας.
Ένα αριστοτεχνικά γραμμένο μυθιστόρημα για τον πόλεμο, την αγάπη, το μίσος, την ελπίδα, που διεισδύει στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, αποκαλύπτοντας τις φωτεινές αλλά και τις σκοτεινές πτυχές της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου