Από τις εκδόσεις Κάκτος
Ο Γιώργος Τζιτζικάκης , δίνει φωνή σε τρεις γυναίκες ,εκεί γύρω στα σαράντα, που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Το μόνο που τις συνδέει είναι τα πολλά χρόνια φιλίας και γνωριμίας τους.
Το τοπίο καλοκαιρινό, καθώς ένα γεγονός τις φέρνει ξανά μαζί μετά από χρόνια , να απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε ένα ελληνικό νησί.
Ομολογώ πως βρίσκω το εγχείρημα δύσκολο αλλά ταυτόχρονα ενδιαφέρον για το πως ένας άντρας θα μπορούσε να αποδώσει την γυναικεία φιλία και πώς φαίνεται από τη δική του οπτική γωνία η γυναικεία ψυχοσύνθεση. Δεν το κρύβω πως στην αρχή με ξένισε λιγάκι , κάνοντάς με να δυσανασχετώ κυρίως ως προς το αν είναι αντιπροσωπευτικές αυτές οι γυναίκες και ταυτόχρονα να θυμώνω λιγάκι σκεπτόμενη οτι δεν είναι όλες οι γυναίκες έτσι.Δεν σκέφτονται και δεν πράττουν όλες με αυτόν τον τρόπο.
Γρήγορα κατάλαβα πως ο συγγραφέας δεν υπονοεί αλλά και ούτε επιθυμεί κάτι τέτοιο. Οι ηρωίδες του Τζιτζικάκη δεν είναι όλες οι γυναίκες αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς πως υπάρχουν και αυτές. Άλλωστε , δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγγραφέας με θυμώνει ( το έχει ξανακάνει σε μεγαλύτερο βαθμό με τον παραθεριστή).
Το ύφος του ωμό, ρεαλιστικό, ίσως λίγο περισσότερο ρεαλιστικό κι αληθινό από αυτό που ο αναγνώστης μπορεί να αντέξει. Το έχω καταλάβει πλέον , δεν του θυμώνω αλλά αντιθέτως , του αναγνωρίζω το ταλέντο να παραθέτει ιστορίες που είναι εκνευριστικά αληθινές και σκληρές.
Εντέλει, σε ένα δεύτερο επίπεδο, το βιβλίο αποτελεί έναν ύμνο στην γυναικεία φιλία. Ο Τζιτζικάκης αγαπάει τις γυναίκες , το έχει αποδείξει αυτό σε παλαιότερα έργα του, το βιώνω και σε αυτό. Με αγάπη λοιπόν καταδεικνύει τα λαθη τους, λάθη που έχουμε όλοι λίγο ή πολύ κάνει. Γυναίκες που αγαπούν, που απογοητεύονται,ερωτεύονται,κρύβουν μυστικά ,λένε ψέμματα μα και αλήθειες, ζητούν συγγνώμη. Και φυσικά δεν αφήνει και τους άντρες στο απυρόβλητο. Αντιθέτως, είναι σκληρός απέναντι και σε αυτούς. Τους ξεμπροστιάζει σε μέγιστο βαθμό.
Το βιβλίο είναι κοινωνικό, είναι καλοκαιρινό, είναι αληθινό, είναι ιδανικό για να σας συντροφεύσει στις καλοκαιρινές σας διακοπές και όχι μόνο. Είτε άντρας , είτε γυναίκα , ο αναγνώστης θα βρει στοιχεία για να ταυτιστεί και στοιχεία που θα αναγνωρίσει σε ανθρώπους γύρω του.
Τέλος, θα νοσταλγήσει στιγμές από παλαιότερες εποχές και θα αναπολήσει γεγονότα που πιθανώς και ο ίδιος έχει ζήσει.
Το τοπίο καλοκαιρινό, καθώς ένα γεγονός τις φέρνει ξανά μαζί μετά από χρόνια , να απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε ένα ελληνικό νησί.
Ομολογώ πως βρίσκω το εγχείρημα δύσκολο αλλά ταυτόχρονα ενδιαφέρον για το πως ένας άντρας θα μπορούσε να αποδώσει την γυναικεία φιλία και πώς φαίνεται από τη δική του οπτική γωνία η γυναικεία ψυχοσύνθεση. Δεν το κρύβω πως στην αρχή με ξένισε λιγάκι , κάνοντάς με να δυσανασχετώ κυρίως ως προς το αν είναι αντιπροσωπευτικές αυτές οι γυναίκες και ταυτόχρονα να θυμώνω λιγάκι σκεπτόμενη οτι δεν είναι όλες οι γυναίκες έτσι.Δεν σκέφτονται και δεν πράττουν όλες με αυτόν τον τρόπο.
Γρήγορα κατάλαβα πως ο συγγραφέας δεν υπονοεί αλλά και ούτε επιθυμεί κάτι τέτοιο. Οι ηρωίδες του Τζιτζικάκη δεν είναι όλες οι γυναίκες αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς πως υπάρχουν και αυτές. Άλλωστε , δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγγραφέας με θυμώνει ( το έχει ξανακάνει σε μεγαλύτερο βαθμό με τον παραθεριστή).
Το ύφος του ωμό, ρεαλιστικό, ίσως λίγο περισσότερο ρεαλιστικό κι αληθινό από αυτό που ο αναγνώστης μπορεί να αντέξει. Το έχω καταλάβει πλέον , δεν του θυμώνω αλλά αντιθέτως , του αναγνωρίζω το ταλέντο να παραθέτει ιστορίες που είναι εκνευριστικά αληθινές και σκληρές.
Εντέλει, σε ένα δεύτερο επίπεδο, το βιβλίο αποτελεί έναν ύμνο στην γυναικεία φιλία. Ο Τζιτζικάκης αγαπάει τις γυναίκες , το έχει αποδείξει αυτό σε παλαιότερα έργα του, το βιώνω και σε αυτό. Με αγάπη λοιπόν καταδεικνύει τα λαθη τους, λάθη που έχουμε όλοι λίγο ή πολύ κάνει. Γυναίκες που αγαπούν, που απογοητεύονται,ερωτεύονται,κρύβουν μυστικά ,λένε ψέμματα μα και αλήθειες, ζητούν συγγνώμη. Και φυσικά δεν αφήνει και τους άντρες στο απυρόβλητο. Αντιθέτως, είναι σκληρός απέναντι και σε αυτούς. Τους ξεμπροστιάζει σε μέγιστο βαθμό.
Το βιβλίο είναι κοινωνικό, είναι καλοκαιρινό, είναι αληθινό, είναι ιδανικό για να σας συντροφεύσει στις καλοκαιρινές σας διακοπές και όχι μόνο. Είτε άντρας , είτε γυναίκα , ο αναγνώστης θα βρει στοιχεία για να ταυτιστεί και στοιχεία που θα αναγνωρίσει σε ανθρώπους γύρω του.
Τέλος, θα νοσταλγήσει στιγμές από παλαιότερες εποχές και θα αναπολήσει γεγονότα που πιθανώς και ο ίδιος έχει ζήσει.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Καλοκαίρι, Ελλάδα, σήμερα.
Η Μανωλία, η Εριέττα, και η Θέτιδα είναι φίλες από παιδιά. Η πρώτη δυναμική, η δεύτερη ρομαντική, η τρίτη επαναστάτρια, και η καθεμιά έχει τραβήξει τον δικό της δρόμο στη ζωή. Διατηρούν πλέον τυπικές φιλικές σχέσεις, μα, ενόψει του γάμου της Μανωλίας, αποφασίζουν να περάσουν μαζί λίγες ημέρες διακοπών στη Σκιάθο για να θυμηθούν τα παλιά. Εκείνο που φαντάζει ως διέξοδος αποδεικνύεται δύσκολο, καθώς το παρελθόν κρύβει μυστικά και πονάει σαν θα το σκαλίσουν, ενώ, επειδή συνεχίζει να επηρεάζει το παρόν, θα κληθεί η μία να βρεθεί αντιμέτωπη της άλλης.
Τρεις ασυμβίβαστες γυναίκες με διαφορετικές προσωπικότητες, η καθεμιά με τα μυστικά της, που κάποια επιλέγουν να εκμυστηρευτούν και άλλα να τα αποκρύψουν, μας διηγούνται το πώς βλέπουν τη ζωή, τους άντρες, τις γυναίκες, τους εαυτούς τους και φυσικά τις φίλες τους. Ένα μυθιστόρημα με έντονη τη μυρωδιά των '80s, που μιλάει για τα μυστικά των ανθρώπων και εκείνα που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε στον ίδιο μας τον εαυτό, καταλήγοντας στο ερώτημα: Όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται και όλα τα μυστικά μαθαίνονται, τότε τι κάνεις; Τα αντιμετωπίζεις γραπώνοντας το ρίσκο ή συνεχίζεις τα ψέματα; Όταν η φλόγα θα ανάψει, θα ακολουθήσει η φωτιά, και αν δεν την προλάβεις, θα γίνουν όλα στάχτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου