Από τις εκδόσεις ΑΩ
Αν κάτι πρέπει να γνωρίζεις για αυτό το βιβλίο,εσύ, που δεν το έχεις ξεκινήσει ακόμα, είναι ότι μόλις ανοίξεις την πρώτη σελίδα, δύσκολα θα καταφέρεις να το αφήσεις εαν δεν φτάσεις μέχρι το τέλος του.
Βγάλε από το μυαλό σου το πρώτο πράγμα που φαντάζεσαι οτι θα διαβάσεις μόλις βλέπεις τον τίτλο, ξέχνα και ό,τι έχεις διαβάσει μέχρι τώρα και βυθίσου στις σελίδες του για να απολαύσεις μια άκρως σκοτεινή,πλούσια,παράξενη και ανατρεπτική ιστορία.
Ο συγγραφέας αφήνει τους ήρωες να αφηγηθούν τις ιστορίες τους μέσα από το ημερολόγιο και τα χειρόγραφά τους και μάλιστα αποποιείται της ευθύνης, δηλώνοντας εξ'αρχής πως η ιστορία έχει από μόνη της ειπωθεί.
Θα μου επιτρέψετε για την υπόθεση να μην πω πολλά, παρά μόνο όσα γράφονται στο οπισθόφυλλο καθώς οι ανατροπές έρχονταν σαν χαστούκια να με συνταράξουν κρατώντας το ενδιαφέρον μου στα ύψη,την αγωνία μου να φτάνει στα κόκκινα και την καρδιά μου να χτυπά δυνατά.
Η αφήγηση κινείται σε δύο μονοπάτια. Το ένα είναι αυτό της μυθοπλασίας ( παρόλο που από την αρχή γίνεται ξεκάθαρο πως "Δεν γράφω ποτέ μυθοπλασία,τα γραπτά μου είναι πραγματικά γεγονότα που είτε έχουν συμβεί σε εμένα , είτε είναι ιστορίες άλλων ανθρώπων που τις έχω ακούσει" ) και το άλλο των φιλοσοφικών προβληματισμών που μετατρέπει το βιβλίο σε αυτό το κάτι περισσότερο από ένα απλό μυθιστόρημα.
Ο συγγραφέας σαν πραγματικός χείμαρρος αποδομεί κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές στερεοτυπικές αντιλήψεις και νόρμες που ακόμα κι αν σε κάποια σημεία δεν σε βρουν σύμφωνο, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις το ταλέντο του, τις γνώσεις του και το "θράσος" του να εκφράζει τόσο ριζοσπαστικές αντιλήψεις σε ένα τόσο δα μυθιστόρημα.
Λέει πολλά, υπονοεί ακόμα περισσότερα και είμαι σίγουρη πως έχει να πει κι άλλα.
Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα , ρέει, δεν κουράζει επ'ουδενί αλλά το θέμα του δεν είναι εύκολο. Αντιθέτως είναι ένα σκληρό βιβλίο με μια σκληρότητα που βγαίνει αβίαστα έτσι ώστε σε μερικά σημεία να διαβάζεται με ένα σφίξιμο στο στομάχι.
Είναι καλογραμμένο και πληθωρικό.Είναι αναρίθμητα τα θέματα που θίγει άλλα και οι τομείς στους οποίους απλώνει δίχτυα που πραγματικά με άφησε άφωνη.Κακοποίηση, αιμομιξία, προσωπεία και διπλή ζωή, δικαιοσύνη, διαφθορά , ζωή της νύχτας, οργανωμένο έγκλημα είναι μερικά από αυτά.
Οι χαρακτήρες δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, είναι αδίστακτοι κι αμετανόητοι. Είναι όμως τρισδιάστατοι και ο αναγνώστης τους γνωρίζει καλά.Ακούει τις σκέψεις τους, μαθαίνει τα πράγματα από την δική τους υποκειμενική ματιά.
Τέλος, δεν μπορώ να παραλείψω το επιβλητικό αυτό εξώφυλλο που κοσμεί ο πίνακας της Μαργαρίτας Βασιλάκου αλλά και την φοβερή ποιότητα της έκδοσης, με το προσεγμένο χαρτί και τις ιδιαίτερες γραμματοσειρές που ανεβάζουν σε άλλο επίπεδο την αναγνωστική εμπειρία.
Η Θεούσα είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος και σας προτρέπω να το αναζητήσετε, να το διαβάσετε και να το απολαύσετε!
Βγάλε από το μυαλό σου το πρώτο πράγμα που φαντάζεσαι οτι θα διαβάσεις μόλις βλέπεις τον τίτλο, ξέχνα και ό,τι έχεις διαβάσει μέχρι τώρα και βυθίσου στις σελίδες του για να απολαύσεις μια άκρως σκοτεινή,πλούσια,παράξενη και ανατρεπτική ιστορία.
Ο συγγραφέας αφήνει τους ήρωες να αφηγηθούν τις ιστορίες τους μέσα από το ημερολόγιο και τα χειρόγραφά τους και μάλιστα αποποιείται της ευθύνης, δηλώνοντας εξ'αρχής πως η ιστορία έχει από μόνη της ειπωθεί.
Θα μου επιτρέψετε για την υπόθεση να μην πω πολλά, παρά μόνο όσα γράφονται στο οπισθόφυλλο καθώς οι ανατροπές έρχονταν σαν χαστούκια να με συνταράξουν κρατώντας το ενδιαφέρον μου στα ύψη,την αγωνία μου να φτάνει στα κόκκινα και την καρδιά μου να χτυπά δυνατά.
Η αφήγηση κινείται σε δύο μονοπάτια. Το ένα είναι αυτό της μυθοπλασίας ( παρόλο που από την αρχή γίνεται ξεκάθαρο πως "Δεν γράφω ποτέ μυθοπλασία,τα γραπτά μου είναι πραγματικά γεγονότα που είτε έχουν συμβεί σε εμένα , είτε είναι ιστορίες άλλων ανθρώπων που τις έχω ακούσει" ) και το άλλο των φιλοσοφικών προβληματισμών που μετατρέπει το βιβλίο σε αυτό το κάτι περισσότερο από ένα απλό μυθιστόρημα.
Ο συγγραφέας σαν πραγματικός χείμαρρος αποδομεί κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές στερεοτυπικές αντιλήψεις και νόρμες που ακόμα κι αν σε κάποια σημεία δεν σε βρουν σύμφωνο, δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις το ταλέντο του, τις γνώσεις του και το "θράσος" του να εκφράζει τόσο ριζοσπαστικές αντιλήψεις σε ένα τόσο δα μυθιστόρημα.
Λέει πολλά, υπονοεί ακόμα περισσότερα και είμαι σίγουρη πως έχει να πει κι άλλα.
Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα , ρέει, δεν κουράζει επ'ουδενί αλλά το θέμα του δεν είναι εύκολο. Αντιθέτως είναι ένα σκληρό βιβλίο με μια σκληρότητα που βγαίνει αβίαστα έτσι ώστε σε μερικά σημεία να διαβάζεται με ένα σφίξιμο στο στομάχι.
Είναι καλογραμμένο και πληθωρικό.Είναι αναρίθμητα τα θέματα που θίγει άλλα και οι τομείς στους οποίους απλώνει δίχτυα που πραγματικά με άφησε άφωνη.Κακοποίηση, αιμομιξία, προσωπεία και διπλή ζωή, δικαιοσύνη, διαφθορά , ζωή της νύχτας, οργανωμένο έγκλημα είναι μερικά από αυτά.
Οι χαρακτήρες δεν έχουν ηθικούς φραγμούς, είναι αδίστακτοι κι αμετανόητοι. Είναι όμως τρισδιάστατοι και ο αναγνώστης τους γνωρίζει καλά.Ακούει τις σκέψεις τους, μαθαίνει τα πράγματα από την δική τους υποκειμενική ματιά.
Τέλος, δεν μπορώ να παραλείψω το επιβλητικό αυτό εξώφυλλο που κοσμεί ο πίνακας της Μαργαρίτας Βασιλάκου αλλά και την φοβερή ποιότητα της έκδοσης, με το προσεγμένο χαρτί και τις ιδιαίτερες γραμματοσειρές που ανεβάζουν σε άλλο επίπεδο την αναγνωστική εμπειρία.
Η Θεούσα είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος και σας προτρέπω να το αναζητήσετε, να το διαβάσετε και να το απολαύσετε!
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Αρχές του 21ου αιώνα, ο Μάρκος δουλεύει περιπτεράς, νυχτερινή βάρδια, στην όλο και παρακμάζουσα πλατεία Ομονοίας, αλλά έχει και μια δεύτερη, κρυφή ιδιότητα: εκτελεί συμβόλαια θανάτου. Γνωρίζει μια νεαρή γυναίκα, προσηλωμένη στη θρησκεία, η οποία όμως έχει επίσης τη δική της, μυστική και πολυώνυμη ζωή.
"Σκοτεινό", πολυφωνικό μυθιστόρημα για μερικές ανομολόγητες πλευρές της ανθρώπινης ψυχοδομής, με απρόσμενο τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου