Από τις εκδόσεις Μίνωας
Μετάφραση: Όλγα Γκαρτζονίκα
Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, για τις κτηνωδίες των Ναζί και το κυνηγητό απέναντι στους Εβραίους. Πολλά βιβλία με παρόμοια θεματολογία έχω διαβάσει κι εγώ και πάντα πιστεύω πως κάθε ένα τέτοιο βιβλίο είναι διαφορετικό. Κάθε ένα,είτε έχει μια διαφορετική ιστορία να διηγηθεί, είτε την ίδια από διαφορετική σκοπιά και με διαφορετικό ύφος.
" Είναι επικίνδυνο να έχεις ηθικές αρχές εν καιρώ πολέμου,αλλά πιστεύω πως είναι πιο επικίνδυνο να μην έχεις."
Στο βιβλίο των χαμένων ονομάτων ,θα γνωρίσουμε τη νεαρή Εύα, που κυνηγημένη φεύγει από το Παρίσι μαζί με την μητέρα της με σκοπό να σωθούν από τα χέρια των Ναζί. Οι συνθήκες την οδηγούν να εργάζεται ως παραχαράκτρια της Αντίστασης, όπου πλαστογραφεί ταυτότητες και άλλα έγγραφα βοηθώντας έτσι Εβραίους και κυρίως παιδιά να μεταφερθούν σε ένα ασφαλές μέρος. Τα ψεύτικα ονόματα χαρίζουν την ελευθερία αλλά τα κανονικά τους ονόματα δεν πρέπει να χαθούν. Οι ψεύτικες ταυτότητες που κρατούν στα χέρια τους αποτελούν εισητήριο για μια νέα ζωή όμως η ανάγκη να θυμούνται ποια είναι η πραγματική τους ταυτότητα είναι επίσης επιτακτική. Στο πλευρό της ανάμεσα στα μέλη της Αντίστασης κι ο γοητευτικός Ρεμί , ο πιο αγαπημένος κι αξιολάτρευτος χαρακτήρας του βιβλίου.
" Θέλω να πω ότι προτιμώ να πεθάνω γνωρίζοντας ότι προσπάθησα να κάνω το σωστό , αντί να ζήσω γνωρίζοντας ότι γύρισα την πλάτη."
Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ανθρώπινο, πολύ συγκινητικό,καλογραμμένο, με απρόβλεπτες εξελίξεις αλλά χωρίς να είναι σκληρό. Είχε δυνατούς χαρακτήρες , είχε ρομάντζο, είχε ενα θέμα που από μόνο του είναι βαρύ αλλά δεν ένιωσα να "βαραίνει" περισσότερο με την αφήγηση.
Οι χρόνοι εναλλάσσονται στο τότε και στο τώρα. Ο αναγνώστης μεταφέρεται πότε στο παρελθόν,όταν ακόμα η ιστορία δεν έχει γραφτεί και τα εγκλήματα των Ναζί δεν χωρούσαν ούτε καν στο μυαλό του πιο νοσηρού ανθρώπου και πότε στο 2005 όταν η Εύα, ηλικιωμένη βιβλιοθηκάριος πια, θυμάται την ιστορία της ζωής της την οποία δεν γνωρίζει ούτε ο αγαπημένος της γιος.
" είπε πως όσοι βλέπουν τη μαγεία των βιβλίων δεν μπορεί παρά να είναι καλοί άνθρωποι."
Η ηρωίδα, τρέφει βαθιά αγάπη για τα βιβλία τα οποία της εσωσαν τη ζωή και έτσι στις σελίδες τους όμορφου αυτού βιβλίου θα βρούμε αρκετές απόψεις της με τις οποίες όλοι οι βιβλιόφιλοι θα ταυτιστούμε.
" Το δωμάτιό μου καλύπτεται από σειρές βιβλίων.Τα περισσότερα είναι στοιβαγμένα σε ετοιμόρροπους σωρούς,επάνω στα ράφια που μου τοποθέτησε ο Λούις χρόνια πριν,τα οποία λυγίζουν από το βάρος. Είναι γεμάτα με ιστορίες άλλων ανθρώπων κι εγώ πέρασα τη ζωή μου εξαφανισμένη μέσα τους. Μερικές φορές , τη νύχτα, όταν επικρατούν το σκοτάδι,η σιωπή και η μοναξιά , αναρωτιέμαι αν θα είχα επιβιώσει δίχως την απόδραση από την πραγματικότητα που μου πρόσφεραν οι σελίδες τους.Από την άλλη , ίσως να μου παρείχαν απλώς μια δικαιολογία για να κρύβομαι από την ίδια μου τη ζωή."
Εν ολίγοις πρόκειται για ένα όμορφο βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα.Από αυτά που μέσα από τη μυθοπλασία εξιστορούν άσχημα κομμάτια της ιστορίας που πρέπει να θυμόμαστε. Από αυτά που μας υπενθυμίζουν πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι είμαστε ακόμα κι αν οι συνθήκες γύρω μας, μας προτρέπουν για το αντίθετο.
" Είναι επικίνδυνο να έχεις ηθικές αρχές εν καιρώ πολέμου,αλλά πιστεύω πως είναι πιο επικίνδυνο να μην έχεις."
Στο βιβλίο των χαμένων ονομάτων ,θα γνωρίσουμε τη νεαρή Εύα, που κυνηγημένη φεύγει από το Παρίσι μαζί με την μητέρα της με σκοπό να σωθούν από τα χέρια των Ναζί. Οι συνθήκες την οδηγούν να εργάζεται ως παραχαράκτρια της Αντίστασης, όπου πλαστογραφεί ταυτότητες και άλλα έγγραφα βοηθώντας έτσι Εβραίους και κυρίως παιδιά να μεταφερθούν σε ένα ασφαλές μέρος. Τα ψεύτικα ονόματα χαρίζουν την ελευθερία αλλά τα κανονικά τους ονόματα δεν πρέπει να χαθούν. Οι ψεύτικες ταυτότητες που κρατούν στα χέρια τους αποτελούν εισητήριο για μια νέα ζωή όμως η ανάγκη να θυμούνται ποια είναι η πραγματική τους ταυτότητα είναι επίσης επιτακτική. Στο πλευρό της ανάμεσα στα μέλη της Αντίστασης κι ο γοητευτικός Ρεμί , ο πιο αγαπημένος κι αξιολάτρευτος χαρακτήρας του βιβλίου.
" Θέλω να πω ότι προτιμώ να πεθάνω γνωρίζοντας ότι προσπάθησα να κάνω το σωστό , αντί να ζήσω γνωρίζοντας ότι γύρισα την πλάτη."
Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ανθρώπινο, πολύ συγκινητικό,καλογραμμένο, με απρόβλεπτες εξελίξεις αλλά χωρίς να είναι σκληρό. Είχε δυνατούς χαρακτήρες , είχε ρομάντζο, είχε ενα θέμα που από μόνο του είναι βαρύ αλλά δεν ένιωσα να "βαραίνει" περισσότερο με την αφήγηση.
Οι χρόνοι εναλλάσσονται στο τότε και στο τώρα. Ο αναγνώστης μεταφέρεται πότε στο παρελθόν,όταν ακόμα η ιστορία δεν έχει γραφτεί και τα εγκλήματα των Ναζί δεν χωρούσαν ούτε καν στο μυαλό του πιο νοσηρού ανθρώπου και πότε στο 2005 όταν η Εύα, ηλικιωμένη βιβλιοθηκάριος πια, θυμάται την ιστορία της ζωής της την οποία δεν γνωρίζει ούτε ο αγαπημένος της γιος.
" είπε πως όσοι βλέπουν τη μαγεία των βιβλίων δεν μπορεί παρά να είναι καλοί άνθρωποι."
Η ηρωίδα, τρέφει βαθιά αγάπη για τα βιβλία τα οποία της εσωσαν τη ζωή και έτσι στις σελίδες τους όμορφου αυτού βιβλίου θα βρούμε αρκετές απόψεις της με τις οποίες όλοι οι βιβλιόφιλοι θα ταυτιστούμε.
" Το δωμάτιό μου καλύπτεται από σειρές βιβλίων.Τα περισσότερα είναι στοιβαγμένα σε ετοιμόρροπους σωρούς,επάνω στα ράφια που μου τοποθέτησε ο Λούις χρόνια πριν,τα οποία λυγίζουν από το βάρος. Είναι γεμάτα με ιστορίες άλλων ανθρώπων κι εγώ πέρασα τη ζωή μου εξαφανισμένη μέσα τους. Μερικές φορές , τη νύχτα, όταν επικρατούν το σκοτάδι,η σιωπή και η μοναξιά , αναρωτιέμαι αν θα είχα επιβιώσει δίχως την απόδραση από την πραγματικότητα που μου πρόσφεραν οι σελίδες τους.Από την άλλη , ίσως να μου παρείχαν απλώς μια δικαιολογία για να κρύβομαι από την ίδια μου τη ζωή."
Εν ολίγοις πρόκειται για ένα όμορφο βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα.Από αυτά που μέσα από τη μυθοπλασία εξιστορούν άσχημα κομμάτια της ιστορίας που πρέπει να θυμόμαστε. Από αυτά που μας υπενθυμίζουν πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι είμαστε ακόμα κι αν οι συνθήκες γύρω μας, μας προτρέπουν για το αντίθετο.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της γυναίκας που βοήθησε εκατοντάδες παιδιά Εβραίων να δραπετεύσουν από τους ναζί.
Η Εύα Έιμπραμς, μια ηλικιωμένη από τη Φλόριντα που εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος, τοποθετεί βιβλία σε ένα ράφι, όταν το βλέμμα της πέφτει σε μια φωτογραφία των New York Times. Παγώνει ολόκληρη· πρόκειται για την εικόνα ενός βιβλίου που έχει να δει πάνω από εξήντα χρόνια - είναι το Βιβλίο των χαμένων ονομάτων. Πλέον φυλάσσεται στην Κεντρική Εθνική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου και περιέχει ένα είδος κώδικα, που οι ερευνητές δεν μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν. Η μόνη που γνωρίζει την απάντηση είναι η Εύα· έχει όμως τη δύναμη να έρθει ξανά αντιμέτωπη με τις παλιές της αναμνήσεις;
Το 1942, όταν ήταν τελειόφοιτη φοιτήτρια, η Εύα αναγκάστηκε να αποδράσει από το Παρίσι βρίσκοντας καταφύγιο σε μια μικρή ορεινή πόλη στην Ελεύθερη Ζώνη, όπου ξεκίνησε να πλαστογραφεί ταυτότητες για παιδιά Εβραίων που δραπέτευαν στην ουδέτερη Ελβετία. Η Εύα μαζί με έναν μυστηριώδη και όμορφο πλαστογράφο ονόματι Ρέμι αποφάσισαν ότι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να διαφυλάξουν τα αληθινά ονόματα των παιδιών, ώστε να θυμούνται την ταυτότητά τους. Τα στοιχεία που έκρυψαν στο Βιβλίο των χαμένων ονομάτων θα γίνουν ακόμα πιο σημαντικά όταν κάποιος θα προδώσει τον αντιστασιακό θύλακά τους.
"Ένα εγκώμιο για τη δύναμη των βιβλίων να παρέχουν ελπίδα και γιατρειά, μια υπέροχη ιστορία που προσφέρει ελπίδα σε ταραγμένους καιρούς". (The Toronto Star)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου