Τεχνητή Νοημοσύνη & Φιλοσοφία για όλους

 Τεχνητή νοημοσύνη και Φιλοσοφία για όλους

Από τις Eκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

Φιλοσοφία και τεχνητή νοημοσύνη. Δύο θέματα που με ενδιαφέρουν πολύ ,για τα οποία όμως δεν γνωρίζω πολλά αλλά και δυσκολεύομαι να μάθω ή να κατανοήσω. Τα περισσότερα βιβλία που κυκλοφορούν κι αναφέρονται σε αυτά τα δύο θέματα είναι πολύπλοκα και σύνθετα με δυσνόητους όρους που συχνά λειτουργούν αποτρεπτικά στο να τα διαβάσουμε.

Από τις εκδόσεις χάρτινη πόλη κυκλοφορούν αυτά τα δύο όμορφα κι εξαιρετικά ενδιαφέροντα βιβλία σε σκληρόδετη έκδοση που υπόσχονται να βοηθήσουν όλους εμάς να εμβαθύνουμε περισσότερο στον κόσμο της φιλοσοφίας και της τεχνητής νοημοσύνης με τρόπο απλό και κατανοητό.

Με ένα γρήγορο ξεφύλλισμα , βλέπει κανείς , πως περιέχουν μικρά κείμενα, σχεδιαγράμματα , εικόνες και πολλές και χρήσιμες πληροφορίες.

Τα βιβλία τα διαβάζω σιγά σιγά, μερικές σελίδες τη φορά , όταν θέλω να κάνω ένα διάλειμμα από τα άλλα βιβλία που διαβάζω ή ανατρέχω σε αυτά όταν θέλω να μάθω κάτι που μου φαίνεται ενδιαφέρον.Μπορούν να διαβαστούν ακόμα κι από άτομα νεαρότερης ηλικίας.

Υ. Γ. Στη φωτογραφία θα δείτε κι ένα φανταστικό ημερολόγιο του 2025 , το οποίο μία που μπήκε μέσα στο σπίτι και μία που εξαφανίστηκε / κατασχέθηκε από την κόρη μου.

Είπε κανείς πως είναι πολύ νωρίς για να προμηθευτούμε ημερολόγιο του 2025;

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Τεχνητή νοημοσύνη για όλους

Ένας προσιτός οδηγός, γεμάτος με όλα όσα χρειάζεστε για να κατακτήσετε γρήγορα και εύκολα τις βασικές γνώσεις σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη.

Σκιαγραφεί τα βασικά δομικά στοιχεία και τα τεχνολογικά ορόσημα στην ιστορία της ΤΝ, περιγράφει τις πιο σημαντικές πρακτικές εφαρμογές της και διερευνά τις πολυάριθμες ηθικές συζητήσεις γύρω από την αυξανόμενη επιρροή της στον πολιτισμό και στην κοινωνία. Περιέχει περισσότερες από 120 έννοιες, εφαρμογές και θεωρίες, καθώς και ένα ευρύ φάσμα σχετικών θεματικών τομέων - από τους υπολογιστές και τα μαθηματικά έως τη φιλοσοφία και την πολιτική, εξερευνώντας και εξηγώντας το καθένα με απλό τρόπο.

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ:

-Κατανοητά κειμενα και απλούς ορισμούς σχετικά με την ΤΝ

-Αποφθέγματα από σπουδαίους επιστήμονες όλων των εποχών

-Γραφικά που βοηθούν στη μετάδοση πληροφοριών με οπτικό τρόπο

-Εντυπωσιακές εικονογραφήσεις

Φιλοσοφία για όλους

Ένας προσιτός οδηγός, γεμάτος με όλα όσα χρειάζεστε για να κατακτήσετε γρήγορα και εύκολα τις βασικές γνώσεις σχετικά με τη φιλοσοφία.

Δίνει απαντήσεις σε όλες τις φιλοσοφικές σας αναζητήσεις, από την κατανόηση του κόσμου και την ύπαρξη ελεύθερης βούλησης, μέχρι τη φύση της συνείδησης, την ερμηνεία της ηθικής και τη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο κράτος. Παρουσιάζει τους μεγαλύτερους στοχαστές του κόσμου, όπως ο Αριστοτέλης, ο Ντεκάρτ και ο Νίτσε, που συνέβαλαν στην εξέλιξη της παγκόσμιας φιλοσοφίας, καθώς και τις βασικές ιδέες των μεγάλων φιλοσοφικών σχολών και παραδόσεων, όπως ο ορθολογισμός, ο σκεπτικισμός και ο υλισμός, εξηγώντας το καθένα με απλό τρόπο.

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ:

Κατανοητά κείμενα που καλύπτουν όλους τους κλάδους της φιλοσοφίας

-Αποφθέγματα από σπουδαίους στοχαστές όλων των εποχών

-Γραφικά που βοηθούν στη μετάδοση πληροφοριών με οπτικό τρόπο

-Εντυπωσιακές εικονογραφήσεις

Για πάντα

 Για πάντα - Claire Kilroy

Από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μετάφραση : Κατερίνα Σχινά

Η στιγμή που μια γυναίκα γίνεται μάνα είναι η στιγμή που η ζωή της αλλάζει οριστικά. Για μέρες , μήνες έως και χρόνια μετά προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες της. Από τη μία η απέραντη ευτυχία και η απεριόριστη αγάπη που νιώθει για το μικρό πλασματάκι που έχει έρθει στον κόσμο και από την άλλη η απίστευτη κούραση, η τεράστια ευθύνη και η συνεχής αμφιβολία εάν όλα αυτά που κάνει είναι σωστά. 

Τις περισσότερες φορές, όσο υποστηρικτικός, όσο βοηθητικός κι όσο παρών είναι ο σύζυγος και πατέρας του μωρού , όση βοήθεια κι αν δεχτεί από φίλες και γιαγιάδες , σε αυτό το ταξίδι της μεταμόρφωσης και της μετάβασης από την παλιά στη νέα ζωή ,είναι μόνη , κατά μόνη , ολομόναχη και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Τουλάχιστον έτσι συμβαίνει στην ηρωίδα του βιβλίου.Και κάπου εκεί καραδοκεί κι η επιλόχειος κατάθλιψη. 

«Είμαι κουρασμένη . Είμαι μόνη . Διαπιστώνω πως είμαι βουτηγμένη στη δυσθυμία μέσα σ’αυτή τη νέα ζωή · έχω γίνει ένα άτομο που δεν επιθυμώ να είμαι , αδιάκοπα νιώθω ενοχές που δεν νιώθω αδιάκοπα ευγνωμοσύνη για την ευλογία να έχω τούτο το παιδί. Κι όμως , αισθάνομαι αδιάκοπα ευγνωμοσύνη . Λατρεύω το παιδί μου. Αλλά είμαι κουρασμένη . Είμαι μόνη . Είμαι χαμένη .»

Η Kilroy μεταφέρει με ακρίβεια και με ρεαλισμό αυτήν την πραγματικότητα και είμαι σίγουρη πως πολλές γυναίκες θα ταυτιστούν με την ηρωίδα του βιβλίου,το όνομα της οποίας δεν μαθαίνουμε ποτέ , γνωρίζουμε όμως πώς βιώνει τη μητρότητα μέσα από την εξομολόγησή της στον μικρό της γιο , που αποκαλεί Ναυτάκι.

Το «Για πάντα» είναι ένα βιβλίο συγκινητικό , όμορφο, σκληρό και αφοπλιστικά αληθινό. Όταν άρχισα να το διαβάζω φοβήθηκα πως θα είναι μονότονο ίσως και μελό και θα επαναλαμβάνει συχνά το ίδιο μοτίβο το οποίο έπιασα από τις πρώτες σελίδες. Προς έκπληξή μου όμως , αντιλήφθηκα πως στην πορεία αποκτά μια δυναμική που με συνεπήρε. Είναι μια υπόσχεση για την παντοτινή αγάπη που δίνεται απλόχερα από τη μάνα προς το παιδί της χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα. 

«Εξωτερικά , μια γυναίκα που νανουρίζει ένα νεογέννητο μοιάζει γαλήνια . Όμως μια νέα μητέρα δεν είναι γαλήνια ·νευρική και φοβισμένη , βρίσκεται σε κατάσταση υψίστης επιφυλακής . Εμείς την ανακηρύσσουμε γαλήνια , για να ‘χουμε το κεφάλι μας ήσυχο .Για να μπορούμε ν’ατενίζουμε αμέριμνα την αστραφτερή επιφάνεια , να σχολιάζουμε την ομορφιά της και να αποχωρούμε .»

Το βιβλίο μου θύμισε όλα εκείνα τα ατελείωτα βράδια που ξενύχτησα για τα παιδιά μου,όλα τα άγχη, όλες εκείνες τις σκέψεις που έρχονταν στο μυαλό μου αλλά κι εκείνη την μυρωδιά, τη «μωρουδίλα» που προσωπικά είχα την τύχη και την ευλογία να την μυρίσω πολλές φορές στη ζωή μου και αυτό είναι κάτι για το οποίο θα είναι εφ’όρου ζωής ευγνώμων!

Και τέλος αυτή η αίσθηση που αφήνουν τα μικρά χεράκια γύρω από το λαιμό , όπως στο εξώφυλλο , που είναι το γιατρικό για όλα και διώχνει και την παραμικρή αμφιβολία.

Δεν είναι η γιορτή της μητέρας ούτε καν πλησιάζει. Όμως κάθε μέρα είναι ευκαιρία να τιμούμε τη μητρότητα και τον ηρωικό αγώνα που δίνουν εκατομμύρια γυναίκες καθημερινά. Να στηρίζουμε τις νέες μανούλες εμπράκτως με αγάπη και κατανόηση.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Μακριά από τον κόσμο των ενηλίκων και μπερδεμένη, μια νέα μητέρα περνάει τις μέρες της μαζί με το μωρό της στο σπίτι. Επαναλαμβάνει την ίδια ρουτίνα καθημερινά: ξενυχτάει, ανησυχεί - αισθάνεται εξάντληση, θυμό, μνησικακία. Στο μεταξύ, ο άντρας της ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, με τους ενήλικες. Δουλεύει ολοένα και περισσότερο, δεν συμμερίζεται την κατάστασή της, ούτε τη βοηθάει με την ανατροφή του παιδιού. Ο θυμός που φουντώνει μέσα της απαλύνεται, όταν μια μέρα συναντάει στην παιδική χαρά έναν παλιό φίλο που μεγαλώνει τα τρία παιδιά του. Μπορεί άραγε να της δείξει τον τρόπο να μετουσιώσει αυτή την εμπειρία σε κάτι άλλο και να ξαναγυρίσει στον παλιό εαυτό της;

Ανάμεσα στη σύγκρουση της έντονης αγάπης για τη ζωή που έχει φέρει στον κόσμο, με τη σεισμική αλλαγή στην ταυτότητα αλλά και στην ίδια της την ύπαρξη, η ηρωίδα της Κιλρόι αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο τα ταραγμένα συναισθήματα μιας νέας μητέρας. Η ματιά της μάς βάζει βαθιά στο μυαλό της πολύπλοκης, συναρπαστικής ηρωίδας της με περισσή ευαισθησία, αμεσότητα, μαύρο χιούμορ και ρεαλισμό, εκεί όπου κάθε γυναίκα -με ή χωρίς παιδιά- θα δει να αντικατοπτρίζεται ο εαυτός της.

Αρκαδία

 Αρκαδία -  Emmanuelle Bayamack-Tam

Από τις  Εκδόσεις Πόλις

Μετάφραση :  Χαρά Σκιαδέλλη

Με αφορμή αυτό το βιβλίο έμαθα το φαινόμενο του Αρκαδισμού για το οποίο δεν γνώριζα. Με μια μικρή αναζήτηση στο Ίντερνετ βρήκα ότι «Ο όρος "Αρκαδία" χρησιμοποιείται για να δηλώσει κάθε περιοχή που προσφέρει αγροτική απλότητα και ευχαρίστηση και αναφέρεται συχνά σε ένα φανταστικό και παραδεισένιο τόπο»

«Το τέλος του κόσμου έχει ήδη συμβεί ! Συμβαίνει κάθε φορά που ο άνθρωπος φτάνει σε ένα κρίσιμο βαθμό πολιτισμού και τεχνολογίας ! Μπανγκ ! Και κάθε φορά , ξεκινά ένας νέος γύρος ! Κάθε φορά , δυστυχώς για εμάς , βγαίνουμε από τις σπηλιές , μαθαίνουμε να ανάβουμε φωτιά , επινοούμε τον τροχό , την τυπογραφία , τον ηλεκτρισμό , την πυρηνική ενέργεια , και τότε όλεθρος , πύρινες άμαξες. Αποκάλυψη! Ο άνθρωπος πεθαίνει από το χέρι του  ανθρώπου , και χρειάζεται χιλιετηρίδες για να συνέλθει , να επανεμφανιστεί εδώ κι εκεί, αρχικά σε διάσπαρτες φυλές χωρισμένες μεταξύ τους από σκοτεινά δάση,αχανείς ερήμους , ανεξερεύνητους ωκεανούς,έπειτα σε αβίωτες μεγαλουπόλεις»

Η Φαρά μεγαλώνει στο Liberty House, ένα κοινόβιο όπου ζουν άνθρωποι που αγαπούν τη φύση, δεν τρώνε κρέας, δεν χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες και δεν διαθέτουν πρόσβαση στο διαδίκτυο , ούτε φυσικά έχουν social media. Σε αυτό το κοινόβιο είναι αποδεκτή η διαφορετικότητα κι η σεξουαλική ελευθεριότητα. Φυσικά ακόμα κι αυτή η αποδοχή έχει τα όριά της. Όταν ένας άνθρωπος εντελώς διαφορετικός από τους  κατοίκους του ουτοπικού ή δυστοπικού αυτού κόσμου (όπως το δει κανείς ) ζητάει καταφύγιο στο Liberty House , συναντάει πόρτες κλειστές και η αντίδραση αυτή διχάζει τα μέλη της και την νεαρή Φαρά.

« Θα ήθελα μόνο να μου εξηγήσει κάποιος μια μέρα γιατί οι άνθρωποι βασανίζονται με την εξωτερική τους εμφάνιση αντί να αγαπήσουν αυτή με την οποία τους προίκισε η φύση.»

Για να περιγράψω κάπως αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο θα πω πως είναι κάτι μεταξύ ταινίας του Λάνθιμου και του Middlesex του Τζέφρι Ευγενίδη. Ένα βιβλίο που με σόκαρε με τις ωμές περιγραφές των σεξουαλικών σκηνών και με έκανε να νιώσω άβολα σχετικά με τις ηλικίες των πρωταγωνιστών. Ο 50+ Αρκαντύ να συνευρίσκεται ερωτικά με την 15χρονη Φαρά είναι κάτι που δεν μπορώ να αποδεχτώ και να διαβάζω χωρίς να αντιδρώ.

Ευτυχώς, προς το τέλος του βιβλίου λέγονται μερικά από αυτά που περίμενα να ακούσω για να μην θεωρήσω πως είναι ένα βιβλίο που κανονικοποιεί την παιδεραστία.

Εν ολίγοις , όσο όμορφο είναι το βιβλίο εξωτερικά κι από το εξωφυλλό του  σε παρακινεί να το διαβάσεις , άλλο τόσο είναι απαραίτητο να φτάσεις μέχρι την τελευταία του σελίδα για να καταλάβεις την σημαντικότητά του και τα νοήματα που θέλει να περάσει.

Προτείνω να διαβαστεί από όσους έχουν ανοιχτό μυαλό και διάθεση να το φτάσουν μέχρι τέλους. 

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Omnia vincit amor! Η αγάπη νικάει τα πάντα!

Αυτό είναι το αξίωμα που διέπει τη ζωή του Liberty House, ενός ουτοπικού κοινοβίου, τα μέλη του οποίου ζουν σε μια ειδυλλιακή ατμόσφαιρα, μακριά από τον σύγχρονο πολιτισμό και τις νέες τεχνολογίες: κηρύσσοντας την ανεκτικότητα, χαίρονται τη φύση και τον ελεύθερο έρωτα. Οι πάντες -κοινωνικά απροσάρμοστοι, όμορφοι ή άσχημοι, γέροι ή νέοι, στρέιτ ή γκέι, υγιείς ή άρρωστοι- έχουν δικαίωμα σε μια ειρηνική και αρμονική ζωή, όπως και στη σεξουαλική απόλαυση, χωρίς διακρίσεις.

Σε αυτή την κοινότητα, την οποία καθοδηγεί η γοητευτική, ηγετική (δεσποτική, θα έλεγαν οι εχθροί του) μορφή του Αρκαντύ, ζει μαζί με τους γονείς της η νεαρή Φαρά. Μπαίνοντας στην εφηβεία, ανακαλύπτει πως δεν είναι πια και τόσο κορίτσι όσο νόμιζε, καθώς το σώμα της γίνεται όλο και πιο αρρενωπό.

Μυείται στον έρωτα από τον Αρκαντύ, προσπαθεί να βρει τον δικό της πόθο, μαθαίνει να ζει με την απροσδιόριστη σεξουαλική της ταυτότητα.

Η ειδυλλιακή ζωή της κοινότητας αναστατώνεται από την άφιξη ενός νεαρού μετανάστη. Γρήγορα αποδεικνύεται ότι η διακηρυσσόμενη ανεκτικότητα έχει ένα όριο και δεν ισχύει για όλους ανεξαιρέτως. Ο Αρκαντύ και το ποίμνιό του κηρύσσουν την αγάπη, αλλά κλείνουν κατάμουτρα τις πύλες του παραδείσου τους στους μετανάστες.

Η Φαρά καλείται να επιλέξει ανάμεσα στη στοργή της για την κοινότητα και τις ιδέες της. Γιατί τι αξίζει η ευτυχία αν δεν μπορούμε να τη μοιραστούμε;

Ανατρεπτικό μυθιστόρημα μαθητείας, εξερεύνηση του φύλου και της σεξουαλικότητας, πολιτική αλληγορία, ύμνος στο υβριδικό και το διαφορετικό, ωδή στην ελευθερία και την κριτική σκέψη, το Αρκαδία είναι ταυτόχρονα ένα λογοτεχνικό καλειδοσκόπιο, με αναφορές σε συγγραφείς από τον Μούζιλ ως τον Ελρόυ. Σκληρό και συνάμα τρυφερό, με χιούμορ, και γλώσσα ηδονική κι ευφορική που συνδυάζει απόηχους από την ερωτική λογοτεχνία του ιδού αιώνα ως τις αναζητήσεις του μοντερνισμού, το Αρκαδία μάς μιλά, εντέλει, για την αθωότητα στον σύγχρονο κόσμο.

Πανδαιμόνιο

 Πανδαιμόνιο - Κώστας Ακρίβος 

Από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο 

 Βρίσκεται ένα πτώμα και καλείται η αστυνομία. Μέχρι εδώ οκ, συμβαίνει σε όλα τα αστυνομικά. Μόνο που αυτό το πτώμα βρίσκεται στο Άγιο Όρος. Ναι, τώρα αρχίζει να περιπλέκεται λίγο η κατάσταση. Το πτώμα , είναι γυναικείο ! Και κάπου τώρα αντιλαμβάνεσαι το πανδαιμόνιο που πρόκειται να ακολουθήσει.

Το πανδαιμόνιο είναι από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος. Καλογραμμένο και πρωτότυπο , απόλαυσα τη γραφή του Ακρίβου και με κράτησε με ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.

Αστυνομική πλοκή αλλά και μια ιστορία έρωτα μα πάνω απ’όλα το πανδαιμόνιο περιστρέφεται γύρω από την ανθρώπινη δύναμη και αδυναμία. Η μοναστική ζωή, η βαθιά πίστη στο Θεό, οι λόγοι που οδηγούν έναν άνθρωπο να αφήσει τα εγκόσμια και να μονάσει και πολλά ακόμα που δε θα αποκαλύψω γιατί εμφανίζονται σιγά σιγά στο βιβλίο και δεν θέλω να τα μαρτυρήσω.

“ Ξέρεις τι λέει κάπου το Ευαγγέλιο; Ότι είναι ανάγκη να έρθουν στη γη τα σκάνδαλα γιατί μονάχα έτσι θα δοκιμαστεί ο χριστιανός και η πίστη του. Από την άλλα , όμως , είναι καταραμένος εκείνος που θα τα προκαλέσει.Έτσι λένε οι Γραφές … Γι’αυτό και ο Κύριος αναφέρει την παραβολή με τον άδικο διαχειριστή.»

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Στις 16 Απριλίου 2004 οι καλόγεροι σε μια μονή στο Άγιον Όρος ανακαλύπτουν έντρομοι μέσα σε κελί ένα πτώμα. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μέρος αυτό για πάνω από χίλια χρόνια απαγορεύεται να το πατήσει πόδι όχι μόνο γυναίκας αλλά ακόμη και ζώου θηλυκού γένους, τότε γίνεται φανερό τι σάλο προκαλεί η είδηση πως το πτώμα αυτό ανήκει σε μια κοπέλα. Οι ύποπτοι είναι ο κτήτορας του κελιού Νήφωνας, που θεωρείται περίπου άγιος, και ο γέροντας Γεδεών, που άλλο όνειρο δεν έχει παρά να δει να κυματίζει ξανά η ελληνική σημαία στην Κωνσταντινούπολη.

Ερωτικό σκάνδαλο; Εθνικό σχέδιο; Δάκτυλος του σατανά; Ή μήπως κάτι που ξεπερνάει κι αυτή ακόμα τη φαντασία του συγγραφέα; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ένα μυθιστόρημα ερωτικό, αστυνομικής πλοκής, με ιστορικό υπόβαθρο. Περισσότερο βλάσφημο από τη ροΐδεια "Πάπισσα Ιωάννα", αφού το ανοσιούργημα λαμβάνει χώρα στο Άγιον Όρος. Συναρπαστικότερο από "Το όνομα του Ρόδου", μια και το απόκρυφο χειρόγραφο που εντοπίζεται στη μοναστική Βιβλιοθήκη δεν αφορά έριδες της Καθολικής Εκκλησίας αλλά την επανάκτηση της Βασιλεύουσας. [...] Και ως επιστέγασμα, ένα μυθιστόρημα πλήρες μορφικών τεχνασμάτων». (Μάρη θεοδοσοπούλου, Το ΒΗΜΑ της Κυριακής)

«Ο Ακρίβος έχει δείξει επανειλημμένα ότι ξέρει να αποδίδει πιστά και να εναλλάσσει μέσα στο ίδιο κείμενο πολλά ιδιόλεκτα, από την προφορική ομιλία των λαϊκών στρωμάτων ως τη γραπτή γλώσσα άλλων εποχών ή το ιδίωμα των επίσημων εκκλησιαστικών εγγράφων. Το επιβεβαιώνει και σ' αυτό το μυθιστόρημα». (Δημοσθένης Κούρτοβικ, Τα Νέα)

«Στοιχεία ίντριγκας σε μια σύνθεση η οποία οδεύει εξαρχής πέραν του αστυνομικού μυθιστορήματος». (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία)

Εκεί που πεθαίνει ο άνεμος

 Εκεί που πεθαίνει ο άνεμος - Albert Bertran Bas

Από τις  ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

Μετάφραση : Αγγελική Βασιλάκου

Το πρώτο μέρος του βιβλίου ξεκινάει πολύ δυνατά με τον 15χρονο Όμηρο να βρίσκεται στη μέση του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου χωρίς να αντιλαμβάνεται πλήρως τι συμβαίνει γύρω του. Η μητέρα του δολοφονείται μπροστά στα μάτια μου, ο πατέρας του έχει εξαφανιστεί εξαιτίας του πολέμου και ο ίδιος αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του. 

Με όπλο την κιθάρα του και τα βιβλία του, προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν κόσμο σκληρό και να ενηλικιωθεί απότομα.

Όταν κι ο ίδιος τραυματιστεί , θα τον περιθάλψει σε μια σπηλιά η Χλόη, ένα συνομήλικο κορίτσι , κρυφά από τον πατέρα της. Εκείνη θα του μάθει να πολεμάει κι αυτός θα της μάθει να διαβάζει. Ανάμεσα τους θα γεννηθεί ένας έρωτας που θα τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή και θα αποτελέσει κίνητρο για να κρατηθούν και οι δύο ζωντανοί.

 Μέχρι εδώ μοιάζει σαν μια ακόμα ερωτική ιστορία όμως κατά την γνώμη μου , το βιβλίο είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Εντάξει, υπάρχουν στιγμές που γίνεται λίγο μελό, λίγο κλισέ κι αρκετά απίθανο με διάφορες βολικές συμπτώσεις να διαδέχονται η μία την άλλη.

Ωστόσο , υπήρχε αρκετό μυστήριο , ανατροπές, συγκίνηση , τρυφερότητα κι ένα ιστορικό υπόβαθρο που το διαφοροποιεί από άλλα βιβλία του είδους. Πέρα από την κεντρική ιστορία των δύο πρωταγωνιστών , παράλληλες ιστορίες με άλλα πρόσωπα που έχουν δεύτερους αλλά σημαντικούς ρόλους , βοηθάνε στην πλοκή ώστε να μην γίνεται μονότονη και βαρετή.

Το βιβλίο έχει πλούσιες εικόνες από τη Βαρκελώνη και τα δάση από τα βουνά των Πυρηναίων. Το σκηνικό και η ατμόσφαιρα συγκαταλέγονται  στα θετικά στοιχεία του βιβλίου.

Είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο που αναγκάζει τον αναγνώστη να συμπάσχει με τους ήρωες και να αγωνιά για την εξέλιξη της πορείας τους. Αρκετά εθιστικό κι ευκολοδιάβαστο , διαβάζεται μονορούφι.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

 Οπισθόφυλλο

Ο Όμηρος, ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι από μια εύπορη οικογένεια, χάνει τους γονείς του στον εμφύλιο της Ισπανίας. Στην προσπάθεια του να επιβιώσει, καταλήγει σε μια σπηλιά στα σύνορα της Γαλλίας.

Η Χλόη, ένα αδάμαστο κορίτσι, είναι η πρώτη μεταξύ των ανταρτών. Έχει ένα μυστικό καταφύγιο -μια σπηλιά με θησαυρούς- γεμάτη απ' ότι ξεφορτώνεται το ανθρώπινο ποτάμι των αμάχων κι εξόριστων που μετά την επικράτηση του Φράνκο επιχειρεί τη μεγάλη φυγή προς τα σύνορα της Γαλλίας.

Ακόμα κι αν ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους, ο Όμηρος και η Χλόη θα συνδεθούν με έναν μοναδικό τρόπο, σε μια επικίνδυνη στιγμή της ιστορίας.

Το μυθιστόρημα Εκεί που πεθαίνει ο άνεμος βασίζεται στις πραγματικές αναμνήσεις του παππού του συγγραφέα. Είναι ένα μοναδικό ταξίδι ενηλικίωσης στο οποίο παρελαύνουν πρόσωπα όπως ο Ρόμπερτ Κάππα, ο Χέμινγουεϊ, ο Χίτλερ, ο Ματσάδο ή η Μπέλα Ντορίτα· παρουσιάζοντάς μας μέρη μυθικά, όπως το κλαμπ Μολίνο και στιγμές ιστορικές όπως η βύθιση του πολεμικού πλοίου Ουρουγουάη, η είσοδος των φρανκικών στη Βαρκελώνη και η συνάντηση του Φράνκο με τον Χίτλερ στην Χεντάγια.

Ο μάγος Ζέαεζ και η θεατρική παράσταση

 Ο μάγος Ζέαεζ και η θεατρική παράσταση - 

Λάζαρος Μωυσίδης

Από τις Εκδόσεις Ελκυστής

Μικρό,τρυφερό, αλληγορικό  κι αισιόδοξο ,ένα παραμύθι για μεγάλους που θα θυμίσει σε πολλούς τον μικρό πρίγκιπα του Σαιντ Εξυπερύ.

Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας στους αναγνώστες του είναι να μην χάνει ποτέ την ελπίδα του. Να μην σταματήσει να ελπίζει πως ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος. Για τον λόγο αυτό ο καθένας από τη θέση που βρίσκεται και με τον τρόπο που μπορεί πρέπει να συνεχίσει να προσπαθεί.

Με οδηγό την ελπίδα και με μπόλικη φαντασία, μαγεία, νάνους και ξωτικά ο μάγος Ζέαεζ ξεκινάει ένα ταξίδι προς τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου . Ονειρεύεται έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι θα ζουν ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι .

Ένας συγγραφέας , ένας ηθοποιός , ένας μουσικοσυνθέτης , ένας εφευρέτης κι ένας τραγουδιστής( Χμμμ κι άλλος μουσικός) θα ενωθούν για να παρουσιάσουν στον κόσμο την πιο φαντασμαγορική θεατρική παράσταση .Ένας ύμνος προς την σημαντικότητα της τέχνης και της επιστήμης  στην ζωή μας . Για να πω την αλήθεια, μου έλειψε μια γυναίκα στην όμορφη αυτή συλλογή κορυφαίων προσωπικοτήτων που θα ενωθούν για να αλλάξουν την ανθρωπότητα .

« Η μοναξιά πλάθει μοναξιά, δεν είναι κάτι άσχετο , απλά θα πρέπει να το σκεφτείτε . Δεν μπορείς εύκολα να ξεγελάσεις ή να κοροϊδέψεις κάποιον , ο οποίος πέρασε όλη του τη ζωή μέσα στην κατάθλιψη … Θα σε νικήσει πολύ εύκολα συμβαίνοντας το ακριβώς αντίθετο , πολύ απλά , γιατί αυτός όλη του τη ζωή κορόιδευε και ξεγελούν τους πάντες…»

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Πέντε κορυφαίες προσωπικότητες του πλανήτη Γη θα ενωθούν με μαγικό τρόπο υπό την καθοδήγηση του παντοδύναμου μάγου Ζέαεζ, βοηθώντας τον να πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερή του επιθυμία! Μία θεατρική παράσταση, η οποία θα χαρίσει στους ανθρώπους τη χαμένη τους Ελπίδα, Ευτυχία και φυσικά την Ελευθερία!

Ταξίδια στον χρόνο, καταπράσινα δάση, πελώριοι γίγαντες, σκληροτράχηλοι νάνοι και άλλα πολλά μαγικά πλάσματα του πλανήτη Θίζιθ θα σε εντυπωσιάσουν! Ο Μεγάλος Δραπέτης βάζει μπρος τη μηχανή του και το μεγάλο ταξίδι ξεκινάει!

Έλα και εσύ μαζί μας!

Υπάρχει ένας τίγρης στο τρένο

 Υπάρχει ένας τίγρης στο τρένο - Mariesa Dulak

Από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Εικονογράφηση : Rebecca Cobb

Μετάφραση : Μάνος Μπονάνος 

Ηλικία : 4+

Μια τίγρης , πελώριοι κροκόδειλοι, τρεις ιπποπόταμοι, κάτι γουρουνάκια κι άλλα πολλά,απίθανα και συναρπαστικά συνέβησαν στη διαδρομή με το τρένο μέχρι την παραλία.

Ο μπαμπάς όμως δεν πήρε χαμπάρι. Ήταν όλη την ώρα σκυμμένος μπροστά στο κινητό του κι έχασε όλη την πλάκα και την δράση. 

Το βιβλίο είναι αλληγορικό και κατά τη γνώμη μου απευθύνεται πιο πολύ στους γονείς παρά στα παιδιά. Στους γονείς, που αφοσιωμένοι στις δουλειές τους και στα ενδιαφέροντά τους , χάνουν την ουσία. Είναι γεγονός πως όσο μεγαλώνουμε χάνουμε τη φαντασία μας και αυτό δημιουργεί το μεγαλύτερο χάσμα με τα παιδιά μας.

Από το βιβλίο μου άρεσε η εικονογράφηση, το μήνυμα που περνάει και τα μικρά κείμενα με ομοιοκαταληξία που το κάνουν προσιτό και σε παιδιά μικρότερης ηλικίας.  

«Δεν έχεις πιθανότητα καμία

να μαντέψεις τι έγινε στο ταξίδι μας στην παραλία!

Ένας τίγρης με ψηλό καπέλο 

ήρθε και κάθισε δίπλα μου!

Ένα βιβλίο τρυφερό και συγκινητικό που θα βοηθήσει τα παιδάκια μας να αφήσουν τη φαντασία τους ελεύθερη και να εκφράσουν την επιθυμία τους και την ανάγκη τους για περισσότερη προσοχή και μεγαλύτερη συμμετοχή στα δικά τους ενδιαφέροντα. 

Γιατί τα παιδάκια μας μεγαλώνουν και δεν θα είναι πάντα μικρά. Ας απολαύσουμε μαζί τους όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε μέχρι να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν.

#παιδικα

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Ένα παιδί επιβιβάζεται στο τρένο μαζί με τον μπαμπά του, ο οποίος δεν σηκώνει τα μάτια από το τηλέφωνο του. Έτσι δεν παρατηρεί ότι στο τρένο ανεβαίνει επίσης… ένας τίγρης. Κι έπειτα τρεις ιπποπόταμοι, ένα τσούρμο κροκόδειλοι, μια μαμά με τα γουρουνάκια της και δύο σκυλάκια παγκ! Πανδαιμόνιο ξεσπάει στο βαγόνι, κι ο τίγρης αγριεύει… Όμως ο μπαμπάς; Θα πάρει ποτέ χαμπάρι τι συμβαίνει γύρω του;

Ακριβώς σαν εσένα

 Ακριβώς σαν εσένα - Νίκ Χόρνμπυ

Από τις  Εκδόσεις Πατάκη

Μετάφραση : Χίλντα Παπαδημητρίου

Βρισκόμαστε στην Αγγλία , λίγο πριν γίνει το δημοψήφισμα για το Brexit.  Η Λούσυ είναι 42 χρονών, έχει δύο παιδιά, είναι καθηγήτρια Αγγλικών και λευκή. Ο Τζόζεφ είναι 22 , δουλεύει στο κρεοπωλείο της γειτονιάς, ενίοτε κάνει baby sitting στα παιδιά της Λούσυ και είναι μαύρος. Εννοείται πως και η πρόθεση ψήφου στο επικείμενο δημοψήφισμα είναι διαφορετική. Αυτά που τους χωρίζουν είναι πολλά,όμως ο έρωτας που γεννιέται μεταξύ τους, παραβλέπει  όλες αυτές τις διαφορές.

Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του Νίκ Χόρνμπυ αν και τον γνωρίζω από το High Fidelity. Όσο διάβαζα το βιβλίο , δεν έπαψα στιγμή να το έχω στο μυαλό μου σαν μια κινηματογραφική ταινία, μια ανάλαφρη κομεντί που την βλέπεις  για να χαλαρώσεις. Αυτό έκανε την ανάγνωση του βιβλίου,μια ευχάριστη εμπειρία που με βοήθησε να περάσω καλά.Δεν ήθελα να διαβάσω κάτι βαρύ αυτήν την χρονική στιγμή , μιας και το τέλος του καλοκαιριού πλησιάζει και έρχεται ο καιρός να επιστρέψω στην δουλεία μου και την σκληρή καθημερινότητα. Όλα αυτά , συνηγορούν πως το βιβλίο αυτό ήταν η σωστή επιλογή για μένα.

«Πολλοί γάμοι τέλειωναν, και τέλειωναν επειδή οι δυστυχισμένοι ή απογοητευμένοι άνθρωποι γνώριζαν έναν άλλον . Αλλά όταν οι δυστυχισμένοι και απογοητευμένοι άνθρωποι συναντούσαν έναν άλλον, κι στη συνέχεια κάποιον άλλον , ποιος θα σε κατηγορούσε αν αναρωτιόσουν μήπως η δυστυχία και η απογοήτευση ήταν ανίατες;» 

Ωστόσο , νομίζω ότι από το βιβλίο του Χόρνμπυ έλειπε η ένταση. Η πλοκή τριγυρνούσε διαρκώς γύρω από τον έρωτα των δύο βασικών χαρακτήρων. Εύκολα , όμορφα, ιδανικά , πολιτισμένα αντιμετώπιζαν τα εμπόδια που συναντούσαν στη σχέση τους από τον κοινωνικό περίγυρο. 

Το Brexit ,οι συνέπειες του στις διάφορες κοινωνικές ομάδες της Βρετανίας αλλά κι ο διαφορετικός τρόπος σκέψης του κάθε ψηφοφόρου ήταν ένα θέμα που πέρασε ξυστά και θα μπορούσε να αναλυθεί λίγο περισσότερο. Ίσως όμως ο συγγραφέας να μην ήθελε να γράψει ένα πολιτικό βιβλίο, ίσως να μην ήθελε να πάρει θέση και καλά έκανε. Ούτε εγώ θα ήθελα να διαβάσω ένα τέτοιο , απλά θα μπορούσε να καταλαμβάνει λίγο περισσότερο χώρο στην υπόθεση του βιβλίου. 

Κι όσο η Βρετανία αλλά και όλος ο δυτικός κόσμος «προχωράει» μπροστά , τα κοινωνικά και φυλετικά στερεότυπα είναι ακόμα εκεί και θέλει πολύ καιρό ακόμα για να ξεριζωθούν από τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Η στιγμή που ο Τζόζεφ αντιμετωπίζεται ρατσιστικά σε μια σκηνή έξω από το σπίτι της Λούσυ, (όσοι το έχουν διαβάσει καταλαβαίνουν τι εννοώ ) , ήταν από τις πιο δυνατές του βιβλίου . Το θέμα του ρατσισμού και πώς τον βιώνουν οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος , αποδόθηκε, κατά τη γνώμη μου, με ρεαλισμό και σεβασμό.

Από το «Ακριβώς σαν εσένα» κρατάω πως είναι μια ερωτική ιστορία , δύο αταίριαστων φαινομενικά προσώπων. Μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσουμε ή καλύτερα να θυμηθούμε για ακόμα μία φορά,πως τελικά αυτά που μας ενώνουν, είναι περισσότερα και δυνατότερα από αυτά που μας χωρίζουν! Ένα βιβλίο που θα διαβάσετε ευχάριστα και ξεκούραστα.

« Συνήθως οι άνθρωποι δε συγχωρούν τους άλλους επειδή είναι ο εαυτός τους. Οι άνθρωποι δε συγχωρούσαν τους πολιτικούς που έλεγαν ψέματα . Ο κόσμος δε συγχωρούσε τους ανθρώπους που ζούσαν στις πόλεις , επειδή ήταν αστοί , τους ανθρώπους που ήταν φτωχοί επειδή εξέφραζαν τη δυσαρέσκεια τους , τους ηλικιωμένους επειδή ήταν ηλικιωμένοι και τρομαγμένοι .Αλλά αυτό ήταν μόνο; Και μπορούσες να αγαπάς μόνο όποιον σκεφτόταν το ίδιο με σένα ή υπήρχε τρόπος να χτίσεις γέφυρες επαφής λίγο πιο ψηλά στο ποτάμι; Μήπως έστω μπορούσες να φτιάξεις μια σήραγγα κάτω απ’όλο αυτό το χάος ;»

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

"Τα έχω με τη γυναίκα της οποίας φυλάω τα παιδιά". 

"Και γιατί ντρέπεσαι τόσο πολύ γι' αυτό?" 

"Δεν ντρέπομαι".

"Πόσων ετών είναι;" ρώτησε η μητέρα του. 

"Δεν ξέρω".

"Πόσων ετών νομίζεις ότι είναι;"

"Είναι λιγάκι αγενές αυτό".

"Είναι αγενές να υποθέσεις;" είπε η Γκρέις. "Χωρίς να είναι παρούσα;" "Κοίτα. Αν έλεγα ότι είναι εξήντα δύο ενώ είναι τριάντα εννέα... θα ένιωθα, δεν ξέρω. Ότι την προδίδω".

"Νομίζεις ότι μπορεί να κοιμάσαι με μια γυναίκα εξήντα δύο ετών;" ρώτησε η Γκρέις.

"Αχ, Τζόζεφ" είπε η μητέρα του απελπισμένη.

"Δε νομίζω ότι κοιμάται πράγματι με μια γυναίκα εξήντα δύο ετών" είπε η Γκρέις. "Νομίζω απλώς ότι επινόησε μια γελοία δικαιολογία για να μη μας πει". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Τοποθετώντας το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου στο 2016, ο Χόρνμπυ έχει στη διάθεσή του τον καταλύτη που έφερε στο φως το χάσμα στις τάξεις, στις φυλές, στις γενιές: το Brexit [...]

Το βλέμμα του είναι τρυφερό και συγχωρετικό.

Η ιστορία του είναι πάνω απ' όλα ιστορία αγάπης". (The Guardian)

"Η πιο απρόβλεπτη ερωτική ιστορία του!" (Entertainment Weekly)

Μάρτυς

 Μάρτυς! - Kaveh Akbar

Από τις  Εκδόσεις Ίκαρος

Μετάφραση : Μυρσίνη Γκανά

Περίπου 500 σελίδες που διαβάζονται νεράκι. Ο Μάρτυς είναι ένα βιβλίο που απόλαυσα και νομίζω πως δεν θα το ξεχάσω ποτέ , κυρίως για την υπέροχη αίσθηση που μου άφηνε καθώς το διάβαζα. Όχι μόνο εξαιτίας της ιδιαίτερης υπόθεσής του αλλά και του υπέροχου τρόπου που είναι γραμμένο. Άλλοτε συγκινητικό και συγκλονιστικό, άλλοτε φιλοσοφικό κι άλλοτε πιο ανάλαφρο, ευχάριστο και καθημερινό.

Είναι σαφώς ένα βιβλίο που περιστρέφεται γύρω από το θάνατο. Είτε αυτός προέρχεται από φυσικά αίτια, μια αυτοκτονία,ένα ατύχημα ή μια αρρώστια. Πλούσιοι ή φτωχοί κανένας άνθρωπος πάνω στη γη  δεν μπορεί να ξεφύγει από το αναπόφευκτο . Η υστεροφημία και ο λόγος για τον οποίο αξίζει να πεθάνει κανείς είναι αυτό που απασχολεί τον βασικό ήρωα του βιβλίου. 

Ενώ όλοι οι δεύτεροι χαρακτήρες μιλούν σε πρώτο πρόσωπο για τον εαυτό τους , όταν πρόκειται για τον βασικό πρωταγωνιστή ( και προφανώς τον συγγραφέα του βιβλίου) η γραφή γίνεται τριτοπρόσωπη. Σαν να μην μπορεί ο ίδιος να μιλήσει για τον εαυτό του , σαν να χρειάζεται έναν εξωτερικό αφηγητή ή σαν να επιθυμεί να διαχωρίσει τον συγγραφέα από τον ήρωα του βιβλίου.

Ο Άκμπαρ προσδοκά να γράψει ένα βιβλίο με πρωταγωνιστή τον ίδιο ,για τον θάνατο και οδηγείται σε ένα μυθιστόρημα όπου ο ίδιος μπαίνει σε δεύτερο ρόλο με τα τραύματα του να βγαίνουν στην επιφάνεια , καταλήγοντας να γράφει ένα βιβλίο για την  απώλεια της μητέρας του και την μητρότητα γενικότερα. Αυτό το αναντικατάστατο κενό που αφήνει η έλλειψη της μάνας το οποίο γεννάει την μεγαλύτερη θλίψη σε μια ανθρώπινη ψυχή.

Και αναρωτιέμαι πώς γίνεται ένα βιβλίο που επαναλαμβάνει συνεχώς πως όλοι θα πεθάνουμε , είναι κάθε άλλο παρά σκοτεινό. Αντιθέτως , κρύβει μια αδιανόητη αισιοδοξία και ενσυναίσθηση.

Η απάντηση βρίσκεται στην γραφή του Ακμπαρ, ο οποίος αν και ποιητής , μεταπηδά στον πεζό λόγο και πατά γερά στη γη και την πραγματικότητα.

Κι αν σε όλες τις στιγμές του βιβλίου, ο θάνατος είναι εκεί παρών, παράλληλα ο συγγραφέας με δεξιοτεχνία , απλώνει δίχτυα και σε άλλα θέματα όπως αυτά της πίστης , της θρησκείας, της τέχνης ,των κοινωνικών και φυλετικών στερεοτύπων, του πολέμου και των ανθρώπινων σχέσεων.

Όχι απλά μου άρεσε, με ενθουσίασε!

« Περνάμε πετώντας μέσα από τις μέρες μας. Πηγαίνουμε από τη μία απόφαση στην άλλα, μόνο που δεν αντιλαμβανόμαστε καν ότι πρόκειται για αποφάσεις. Αντιμετωπίζουμε το μυαλό μας σαν στέμμα , ένα μεγαλειώδες στέμμα στη μεγαλειώδη αυτονομία μας. Όμως το μυαλό μας δεν είναι στέμμα . Είναι ρολόι . Γι’αυτό επενδύουμε τα πάντα στις ιστορίες μας.Οι ιστορίες είναι τα περιττώματα του χρόνου.»

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Πνευματώδης, αστεία και εντελώς πρωτότυπη, η πρώτη πεζογραφική εμφάνιση του Kaveh Akbar, γνωστού για τα ποιήματά του στους Νew Yorker και NY Times, προαναγγέλλει την άφιξη μιας σημαντικής νέας φωνής στη σύγχρονη μυθοπλασία.

Ο ορφανός Σάιρους Σαμς, γιος Ιρανών μεταναστών που απεξαρτήθηκε πρόσφατα από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, καθοδηγούμενος από φωνές καλλιτεχνών, νεκρών ποιητών και βασιλιάδων, αναζητά το νόημα της ζωής και, κυρίως, του θανάτου. Η εμμονή του με τους μάρτυρες και την ιδέα της αυτοθυσίας τον οδηγεί στα ίχνη της σκοτωμένης μητέρας του, ενός θείου που διέσχιζε ως άγγελος παρηγορητής τα πεδία μάχης του Ιράν, αλλά και σε μια καλλιτέχνιδα που ζει τις τελευταίες μέρες της στο Μουσείο του Μπρούκλιν. Ώσπου η ανακάλυψη ενός παλαιότερου πίνακά της θα τον φέρει αντιμέτωπο με το οικογενειακό του παρελθόν και τα αναπάντεχα μυστικά του.

Ένας παιάνας για το πώς διανύουμε τη ζωή μας αναζητώντας νόημα στην πίστη, στην τέχνη, στον εαυτό μας και στους άλλους. 

«Συνολικά έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα που μπορεί να είναι ομοίως διασκεδαστικό και δραματικό, που είναι γλωσσοκεντρικό και διαθέτει έναν ήρωα από τον οποίο μπορείς να πιαστείς καθώς έχει κάμποσες γωνίες. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να μιλάει (και να γίνεται πιστευτός) ένας ήρωας για θέματα όπως ο ρατσισμός, η σεξουαλικότητα, η μαρτυριολογία ή η διαπολιτισμικότητα, αν ο ίδιος δεν έφερε πάνω του όλα αυτά τα σημάδια;» [Διονύσης Μαρίνος, bookpress.gr, 17 Ιουλίου]

Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών

 Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών - Όλγκα Τοκάρτσουκ

Από τις εκδόσεις Καστανιώτη

Μετάφραση: Αναστασία Χατζηγιαννίδη

« Ο χειμώνας ξεκινά αμέσως μετά την γιορτή των Αγίων Πάντων . Έτσι είναι εδώ. Το φθινόπωρο μαζεύει όλα του τα Εργαλεία και τα παιχνίδια , τινάζει τα φύλλα -δε θα χρειαστούν άλλο- , τα σπρώχνει κάτω από αναμεσαριές , τραβάει τα χρώματα από το χορτάρι ώσπου να γίνει γκριζωπό και ουδέτερο .Στη συνέχεια , όλα βγαίνουν σε μαύρο επάνω σε λευκό : στα οργωμένα χωράφια πέφτει χιόνι . «Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω στα οστά των νεκρών» είπα στον εαυτό μου τα λόγια του Μπλέικ . Αυτό συνέβαινε;»

Ο τίτλος του σε κάνει να πιστεύεις πως πρόκειται για ένα βαρύ βιβλίο. Το χιονισμένο τοπίο της έρημης κοιλάδας του Κλότζκο , ίσως να μην το κατατάσσει στα καλοκαιρινά αναγνώσματα. Όμως για εμένα ήταν το βιβλίο που με συνόδευσε στις καλοκαιρινές διακοπές μου.

Η βραβευμένη με Νόμπελ,Όλγκα Τοκάρτσουκ μας συστήνει μια ενδιαφέρουσα , αλλόκοτη και αμφιλεγόμενη ηρωίδα σε ένα μυθιστόρημα που θέλω να το χαρακτηρίσω αστυνομικό , μιας και πραγματεύεται την εξιχνίαση τριών δολοφονιών,όμως η αστυνομία δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το βιβλίο κι επίσης η ροή του είναι λίγο πιο αργή από τα συνηθισμένα αστυνομικά.

Μοιάζει σκοτεινό και βαρύ όμως δεν είναι τόσο όσο νομίζει κανείς εκ πρώτης όψεως.Έχει χιούμορ , αγωνία και σημαντικούς προβληματισμούς.

« Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι ζούμε μέσα σε έναν τάφο , μεγάλο , ευρύχωρο , για πολλά άτομα. Κοιτούσα τον κόσμο τυλιγμένο στο γκρίζο μισοσκόταδο , κρύο και δυσάρεστο. Η φυλακή δεν βρίσκεται έξω από εμάς, αλλά βρίσκεται μέσα στον καθένα μας.Ίσως να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτήν.»

Ανθρώπινες σχέσεις, μοναξιά,σχέσεις του ανθρώπου με τα ζώα και τη φύση,πολύ αστρολογία, ολίγον τι από πολιτική,θρησκεία και φαντασία το μετατρέπουν σε ένα πολυμορφικό μυθιστόρημα. Δεν παύει βέβαια να είναι ένα θρίλερ με απρόσμενο (ή και όχι) φινάλε.Ένα γλυκόπικρο μυθιστόρημα που η αργή εξέλιξη της υπόθεσης και τα ασύνδετα χωροχρονικά άλματα μπορεί να σε μπερδέψουν και να σε ωθήσουν να το αφήσεις , όμως η απίθανη γραφή της συγγραφέως θα σε μαγέψει και θα σε αποζημιώσει όταν φτάσεις στο τέλος. Σε καμία περίπτωση, δεν είναι ένα αδιάφορο βιβλίο.

“ Η μακροχρόνια δυστυχία είναι για τον άνθρωπο πιο εκφυλιστική κι από θανάσιμη ασθένεια.»

Κλείνοντας την τελευταία σελίδα , μου προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα και με έβαλε σε σκέψεις που φοβάμαι να αποκαλύψω για να μην προδώσω την πλοκή. Θα πω μόνο πως είναι ένα ενδιαφέρον και ιδιαίτερο μυθιστόρημα που διαφοροποιείται αρκετά από αυτά που έχω διαβάσει τελευταία.

« Ξέρετε, μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο που επινοούμε οι ίδιοι . Καθορίζουμε τι είναι καλό και τι όχι, χαράσσουμε τους χάρτες των εννοιών … κι έπειτα για όλη μας τη ζωή αναμετριόμαστε με το επινοήμά μας. Το πρόβλημα είναι πως ο καθένας έχει τη δίκη του εκδοχή , και γι’αυτό οι άνθρωποι δυσκολεύονται να συνεννοηθούν.»

Ίσως να μην τρελάθηκα, μπορεί σε κάποια σημεία να μπερδεύτηκα και να κουράστηκα . Ίσως να μην το θεωρήσω το αγαπημένο μου μυθιστόρημα για φέτος, όμως σίγουρα θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου , εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης ηρωίδας του αλλά και για όλα αυτά που με έκανε να σκεφτώ.

Σίγουρα λάτρεψα τη γραφή της συγγραφέως και θα αναζητήσω κι άλλα βιβλία της. Είναι σχεδόν σίγουρη πως η Τοκάρτσουκ δεν αποσκοπούσε στο να μας αρέσει αυτό το βιβλίο ή η ηρωίδα του ή η υπόθεσή του. Γι’αυτό και πολλά πράγματα τα παρουσιάζει άλλες φορές ωμά κι άλλες τα γελοιοποιεί και σίγουρα δεν τα εξωραΐζει. Ένιωσα πως γράφοντας αυτό το βιβλίο δεν επιθυμεί να γίνει αρεστή αλλά οπωσδήποτε να μας δώσει τροφή για σκέψη.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Τον χειμώνα η όμορφη Κοιλάδα του Κλότζκο μετατρέπεται σε ένα μέρος αρκετά ερημικό και μάλλον αφιλόξενο. Μεταξύ των λιγοστών κατοίκων που παραμένουν εκεί είναι η Γιανίνα Ντουσέικο, λάτρης της αστρολογίας, η οποία στον ελεύθερο χρόνο της προσέχει τα σπίτια των απόντων γειτόνων και μεταφράζει ποιήματα του Μπλέικ. Κάπως έτσι γεμίζει τις μέρες της αυτή η ώριμη και μοναχική γυναίκα. Από τους άλλους, πάλι, η ίδια θεωρείται ιδιότροπη και εκκεντρική, αν όχι τρελή, επειδή ακριβώς προτιμά την παρέα των ζώων παρά των ανθρώπων. Ώσπου κάποια στιγμή η γαλήνη του τόπου διαταράσσεται, γίνεται ένας

φόνος. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Τα πτώματα αυξάνονται και τα θύματα είναι κυνηγοί. Τι συμβαίνει; Η Γιανίνα κάτι υποψιάζεται και αναλαμβάνει να διερευνήσει την υπόθεση. Ακολουθεί όμως τα σωστά ίχνη; Η βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Όλγκα Τοκάρτσουκ αφηγείται μια αντισυμβατική ιστορία μυστηρίου και αγωνίας με γρήγορο ρυθμό και παιγνιώδη διάθεση. Δημιουργεί ένα υπαρξιακό θρίλερ, με κοινωνικό και πολιτικό ορίζοντα, που προσλαμβάνει ωστόσο φιλοσοφικές και μεταφυσικές διαστάσεις. Ένα ακατάτακτο και απολαυστικό μυθιστόρημα για την αξία της ενσυναίσθησης.

Η Μεγάλη Χίμαιρα

 Η Μεγάλη Χίμαιρα - Μ.Καραγάτση

Από τις  Εκδόσεις Εστία

Συστάσεις δεν χρειάζονται , ούτε για το βιβλίο αλλά ούτε και για τον συγγραφέα. 

Μετά από τον ντόρο που έγινε τελευταία , συνειδητοποίησα πως εγώ, δεν το είχα διαβάσει ακόμα. Ήρθε λοιπόν η ώρα του , κάπως αργά ομολογουμένως, αλλά δεν πειράζει , κάλλιο αργά παρά ποτέ. Γνώριζα κάποια πράγματα για την υπόθεσή του , άκουσα ακόμα περισσότερα για το ύφος του Καραγάτση κι επιτέλους ήρθε η ώρα να πω κι εγώ την αποψάρα μου ( 😉 )

Το βιβλίο έχει ψυχή, έχει συναίσθημα , έχει παλμό που χτυπάει στις φλέβες σε σημεία ζωτικά και σημεία που πονάνε.

Έχει πάθος , έχει πόθο , έχει πόνο ,έχει θαλασσινό αέρα και στοιχεία αρχαίας τραγωδίας. Έχει δυνατά συναισθήματα και φέρνει τον έρωτα σε αντιδιαστολή με τον θάνατο.Από τη μία ο πλούτος και η κοσμική ζωή κι από την άλλη η οικονομική καταστροφή.Κι όλα αυτά συμπυκνωμένα με μια γραφή λυρική και μεστή που άλλα τα εξηγεί κι άλλα τα αφήνει να εννοηθούν. 

Η κεντρική πρωταγωνίστρια , η Μαρίνα, είναι κόρη, ερωμένη , σύζυγος , νύφη , μάνα ,μα κυρίως είναι μια φιγούρα τραγική που θα έρθει αντιμέτωπη με τις συνέπειες των σωματικών απολαύσεων αλλά και την σκληρή και άδικη αντιμετώπιση μιας κοινωνίας που δεν δίνει στη γυναίκα τη θέση που της αξίζει. 

Σε όλο το έργο στο φόντο βρίσκεται η Ελλάδα. Τα ελληνικά νησιά,η Ελλάδα του Ευριπίδη και του Σοφοκλή, η Ελλάδα που κλαίει τους άνδρες της στις θαλασσινές φουρτούνες. Η Μαρίνα ξεκινάει τη ζωή της γοητευμένη από την Ελλάδα και βάζει σκοπό να τη γνωρίσει. Και τελικά τα καταφέρνει , γνωρίζει τη χώρα και τους ανθρώπους της, από την καλή και την ανάποδη. Σε όλο το έργο , η Μαρίνα μοιάζει μια γυναίκα που έχει τα πάντα , όμως υπάρχει κάτι που της λείπει. Δεν έχει αίμα ελληνικό , είναι μια ξένη και ως ξένη αντιμετωπίζεται σε ολόκληρο το έργο.  Αυτό είναι το μοιραίο «αμάρτημα» που θα της στερήσει την ευτυχία και θα της στοιχίσει ο,τι αγαπά.

Είπαν ότι ο Καραγάτσης είναι σεξιστής και μισογύνης όμως εγώ είδα έναν Καραγάτση να περιγράφει μια Ελλάδα που δεν μπορεί να αποδεχτεί το διαφορετικό , που προσπαθεί να εξελληνίσει οτιδήποτε ξένο. Κι αν γράφτηκε 100 χρόνια πριν , δυστυχώς αυτό είναι κάτι που εν μέρει ισχύει μέχρι τώρα.

Να μην τα πολυλογώ , το βιβλίο μου άρεσε πολύ! Ταξίδεψα, συγκινήθηκα , έκλαψα , θύμωσα,μαγεύτηκα κι απόρησα πώς δεν το είχα διαβάσει μέχρι τώρα αλλά και τί άλλο θα διαβάσω μετά από αυτό το αριστούργημα.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

«Η μεγάλη χίμαιρα» είναι ένα λεπτομερές ψυχογράφημα. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με έναν γυναικείο χαρακτήρα και τον αναλύει συστηματικά. Είναι η ιστορία της Μαρίνας, μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται, παντρεύεται κι ακολουθεί τον άνδρα της στη Σύρα, στο πατρικό σπίτι της Επισκοπής. Εκεί ζει κάτω από τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Καθώς η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άνδρα της, κάθε ψυχική της αναταραχή έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη με την ψυχική φθορά της ηρωίδας, τότε όλα μπαίνουν στον φαύλο κύκλο του έρωτα και του θανάτου. 

Δεσποινίς ετών 39....και κάτι ψιλά

 Δεσποινίς ετών 39…και κάτι ψιλά - Θεοφανία Ανδρονίκου-Βασιλάκη

Από τις Eκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

Εδώ που τα λέμε , τα σαράντα , πιο πολύ μοιάζουν με μνημόσυνο παρά με ηλικία. Βέβαια , για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, είναι μια ωραία ηλικία , όπου ο άνθρωπος , έχει τη στοιχειώδη ωριμότητα για να συνειδητοποιεί τα λάθη του , ενώ ταυτόχρονα νιώθει ακόμα νέος , έτοιμος να ζήσει νέες εμπειρίες και στην κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και τις επιθυμίες του.

Είναι τα 40 μια ηλικία ορόσημο για άνδρες και γυναίκες , μέχρι την οποία θα πρέπει να έχουν κάνει κάποια πράγματα και όπως συχνά λέμε να έχουν φτιάξει τη ζωή τους ή δεν ισχύουν τώρα πια τέτοιες στερεοτυπικές αντιλήψεις; 

Ένα βήμα πριν την συμπλήρωση των 40 χρόνων βρίσκονται και οι ήρωες του βιβλίου και όπως είναι φυσικό έχουν λίγο φρικάρει. Παίρνουν σημαντικές αποφάσεις που θα αλλάξουν ριζικά τη ζωή τους , ή και όχι. Βάζουν τα γιορτινά τους κι ετοιμάζονται να γιορτάσουν τα τεσσαρακοστά γενέθλια τους!

« Η Θεσσαλονίκη είναι μια σκληρή πόλη. Απελευθερωμένη όσον αφορά τον καθένα μόνο του. Όταν αφορά τους άλλους γίνονται όλοι πουριτανού και βάζουν ταμπέλες. Ταμπέλες χωρίς έκπτωση στα λόγια και στη συμπεριφορά .»

Η συγγραφέας , αφήνει στην άκρη για λίγο τα αστυνομικά μυθιστορήματα και μας συστήνεται σε ένα διαφορετικού ύφους βιβλίο, με μεγάλη επιτυχία. Μου αρέσουν οι συγγραφείς που  δοκιμάζονται σε διαφορετικά λογοτεχνικά είδη και μιλούν στους αναγνώστες για ποικίλα θέματα . Με    ανάλαφρη διάθεση θα αγγίξει τις ανθρώπινες σχέσεις, τη φιλία , τον έρωτα, το γάμο και θα προβληματίσει σχετικά με την αναζήτηση της ευτυχίας και της επιτυχίας. 

Το βιβλίο είναι ευχάριστο , έχει χιούμορ και είναι γραμμένο σε καθημερινή προσιτή γλώσσα , με ήρωες της διπλανής πόρτας. 

Μέσα από το χιούμορ , όπως γίνεται πάντα άλλωστε , λέγονται και οι μεγαλύτερες αλήθειες. 

« Βουλιάζουμε στην καθημερινότητα και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι μια καλύτερη ζωή , σε υλικό και μόνο επίπεδο . Ο διπλανός μας είναι απλώς συνοδοιπόρος , που τις περισσότερες φορές γίνεται αντίπαλος , ανταγωνιστής για το ποιος φέρνει τα περισσότερα στο όνειρο που μας έχει επιβάλει το σύστημα , και φυσικά παίρνει και το πάνω χέρι στον συνεταιρισμό που καταλήγει τελικά να είναι ο γάμος .»

Διαβάζοντάς το , θα χαλαρώσετε , θα γελάσετε,θα διασκεδάσετε, θα ταυτιστείτε και είμαι σίγουρη πως θα σας κρατήσει μια όμορφη συντροφιά με την οποία θα περάσετε καλά.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο

Το best seller μυθιστόρημα «Δεσποινίς ετών 29… και κάτι ψιλά» σε μια νέα, εξίσου χιουμοριστική, έκδοση.

Δοσμένο με μια πιο σύγχρονη ματιά και υπό το πρίσμα μιας (όχι απαραίτητα καλοδεχούμενης) ωριμότητας…

Γιώτα: Ο Αντωνάκης! Είπαμε πως το σεξ μαζί του είναι όπως το σιδέρωμα! Γίνεται κάθε Σάββατο και είναι αδύνατο να το γλιτώσω. Η μόνη μας συζήτηση είναι για λεφτά, για τα παιδιά και το μενού της ημέρας, ό,τι ακριβώς, δηλαδή, αναφέρω και στη μαμά Ανδρονίκη. Ευτυχώς δεν είμαι αναγκασμένη να κάνω και σεξ μαζί της κάθε Σάββατο. Σ’ αυτό τουλάχιστον τη γλίτωσα!

Τζένη: Η μητέρα ήθελε να με δει δικηγόρο, γιατρό, «διπλωμάτη, βρε αδελφέ, θα το αντέξω». Το πρώτο ελαφρύ εγκεφαλικό το έπαθε όταν αρνήθηκα να δώσω στο πανεπιστήμιο και αποφάσισα να γίνω αεροσυνοδός. Το δεύτερο το έπαθα εγώ όταν δεν κατάφερα να μπω σε αεροδρόμιο ούτε για να κουβαλάω βαλίτσες.

Μυρτώ: Πρέπει να διαλέξω για ποιον θα πάω φυλακή. Για τον αναίσθητο, γλοιώδη προϊστάμενό μου ή για την επί τρία συνεχή χρόνια ταλαιπωρία μου ονόματι «Νίκος»; Αν φτάσω στο σημείο να γίνω πανελλήνια είδηση και υπόδικος σε μια από τις εξαιρετικά, ομολογουμένως, ευάερες και ευήλιες φυλακές αυτής της χώρας, να το έχω ευχαριστηθεί, τουλάχιστον.

Ρούλης: Ο Γιαννάκης! Που να μη σώσει, πάλι εξαφανισμένος είναι! Τι θα κάνω πια η έρημη; Τόσα χρόνια μαζί και ακόμη να παραδεχτεί ότι του αρέσουν οι άντρες. Όχι, του αρέσει η Κιμ Καρντάσιαν αλλά επειδή μένει μακριά, βολεύεται μ’ εμένα. Λίγο φιλότιμο να είχε, τώρα θα έψαχνα για νυφικό.

Μια παρέα, τέσσερα γενέθλια, τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι. Λίγο πριν από τα σαράντα ανακαλύπτουν με τρόμο ότι τίποτε απ’ ό,τι ονειρεύ- τηκαν στην εφηβεία τους δεν έγινε πραγματικότητα και αποφασίζουν να κάνουν τη δική τους –ξεχωριστή για τον καθένα– επανάσταση, μια ανάσα πριν από την οριστική τους είσοδο στον εφιαλτικό κόσμο... των ενηλίκων.