Ακριβώς σαν εσένα

 Ακριβώς σαν εσένα - Νίκ Χόρνμπυ

Από τις  Εκδόσεις Πατάκη

Μετάφραση : Χίλντα Παπαδημητρίου

Βρισκόμαστε στην Αγγλία , λίγο πριν γίνει το δημοψήφισμα για το Brexit.  Η Λούσυ είναι 42 χρονών, έχει δύο παιδιά, είναι καθηγήτρια Αγγλικών και λευκή. Ο Τζόζεφ είναι 22 , δουλεύει στο κρεοπωλείο της γειτονιάς, ενίοτε κάνει baby sitting στα παιδιά της Λούσυ και είναι μαύρος. Εννοείται πως και η πρόθεση ψήφου στο επικείμενο δημοψήφισμα είναι διαφορετική. Αυτά που τους χωρίζουν είναι πολλά,όμως ο έρωτας που γεννιέται μεταξύ τους, παραβλέπει  όλες αυτές τις διαφορές.

Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο του Νίκ Χόρνμπυ αν και τον γνωρίζω από το High Fidelity. Όσο διάβαζα το βιβλίο , δεν έπαψα στιγμή να το έχω στο μυαλό μου σαν μια κινηματογραφική ταινία, μια ανάλαφρη κομεντί που την βλέπεις  για να χαλαρώσεις. Αυτό έκανε την ανάγνωση του βιβλίου,μια ευχάριστη εμπειρία που με βοήθησε να περάσω καλά.Δεν ήθελα να διαβάσω κάτι βαρύ αυτήν την χρονική στιγμή , μιας και το τέλος του καλοκαιριού πλησιάζει και έρχεται ο καιρός να επιστρέψω στην δουλεία μου και την σκληρή καθημερινότητα. Όλα αυτά , συνηγορούν πως το βιβλίο αυτό ήταν η σωστή επιλογή για μένα.

«Πολλοί γάμοι τέλειωναν, και τέλειωναν επειδή οι δυστυχισμένοι ή απογοητευμένοι άνθρωποι γνώριζαν έναν άλλον . Αλλά όταν οι δυστυχισμένοι και απογοητευμένοι άνθρωποι συναντούσαν έναν άλλον, κι στη συνέχεια κάποιον άλλον , ποιος θα σε κατηγορούσε αν αναρωτιόσουν μήπως η δυστυχία και η απογοήτευση ήταν ανίατες;» 

Ωστόσο , νομίζω ότι από το βιβλίο του Χόρνμπυ έλειπε η ένταση. Η πλοκή τριγυρνούσε διαρκώς γύρω από τον έρωτα των δύο βασικών χαρακτήρων. Εύκολα , όμορφα, ιδανικά , πολιτισμένα αντιμετώπιζαν τα εμπόδια που συναντούσαν στη σχέση τους από τον κοινωνικό περίγυρο. 

Το Brexit ,οι συνέπειες του στις διάφορες κοινωνικές ομάδες της Βρετανίας αλλά κι ο διαφορετικός τρόπος σκέψης του κάθε ψηφοφόρου ήταν ένα θέμα που πέρασε ξυστά και θα μπορούσε να αναλυθεί λίγο περισσότερο. Ίσως όμως ο συγγραφέας να μην ήθελε να γράψει ένα πολιτικό βιβλίο, ίσως να μην ήθελε να πάρει θέση και καλά έκανε. Ούτε εγώ θα ήθελα να διαβάσω ένα τέτοιο , απλά θα μπορούσε να καταλαμβάνει λίγο περισσότερο χώρο στην υπόθεση του βιβλίου. 

Κι όσο η Βρετανία αλλά και όλος ο δυτικός κόσμος «προχωράει» μπροστά , τα κοινωνικά και φυλετικά στερεότυπα είναι ακόμα εκεί και θέλει πολύ καιρό ακόμα για να ξεριζωθούν από τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Η στιγμή που ο Τζόζεφ αντιμετωπίζεται ρατσιστικά σε μια σκηνή έξω από το σπίτι της Λούσυ, (όσοι το έχουν διαβάσει καταλαβαίνουν τι εννοώ ) , ήταν από τις πιο δυνατές του βιβλίου . Το θέμα του ρατσισμού και πώς τον βιώνουν οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος , αποδόθηκε, κατά τη γνώμη μου, με ρεαλισμό και σεβασμό.

Από το «Ακριβώς σαν εσένα» κρατάω πως είναι μια ερωτική ιστορία , δύο αταίριαστων φαινομενικά προσώπων. Μια καλή ευκαιρία να διαπιστώσουμε ή καλύτερα να θυμηθούμε για ακόμα μία φορά,πως τελικά αυτά που μας ενώνουν, είναι περισσότερα και δυνατότερα από αυτά που μας χωρίζουν! Ένα βιβλίο που θα διαβάσετε ευχάριστα και ξεκούραστα.

« Συνήθως οι άνθρωποι δε συγχωρούν τους άλλους επειδή είναι ο εαυτός τους. Οι άνθρωποι δε συγχωρούσαν τους πολιτικούς που έλεγαν ψέματα . Ο κόσμος δε συγχωρούσε τους ανθρώπους που ζούσαν στις πόλεις , επειδή ήταν αστοί , τους ανθρώπους που ήταν φτωχοί επειδή εξέφραζαν τη δυσαρέσκεια τους , τους ηλικιωμένους επειδή ήταν ηλικιωμένοι και τρομαγμένοι .Αλλά αυτό ήταν μόνο; Και μπορούσες να αγαπάς μόνο όποιον σκεφτόταν το ίδιο με σένα ή υπήρχε τρόπος να χτίσεις γέφυρες επαφής λίγο πιο ψηλά στο ποτάμι; Μήπως έστω μπορούσες να φτιάξεις μια σήραγγα κάτω απ’όλο αυτό το χάος ;»

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο

"Τα έχω με τη γυναίκα της οποίας φυλάω τα παιδιά". 

"Και γιατί ντρέπεσαι τόσο πολύ γι' αυτό?" 

"Δεν ντρέπομαι".

"Πόσων ετών είναι;" ρώτησε η μητέρα του. 

"Δεν ξέρω".

"Πόσων ετών νομίζεις ότι είναι;"

"Είναι λιγάκι αγενές αυτό".

"Είναι αγενές να υποθέσεις;" είπε η Γκρέις. "Χωρίς να είναι παρούσα;" "Κοίτα. Αν έλεγα ότι είναι εξήντα δύο ενώ είναι τριάντα εννέα... θα ένιωθα, δεν ξέρω. Ότι την προδίδω".

"Νομίζεις ότι μπορεί να κοιμάσαι με μια γυναίκα εξήντα δύο ετών;" ρώτησε η Γκρέις.

"Αχ, Τζόζεφ" είπε η μητέρα του απελπισμένη.

"Δε νομίζω ότι κοιμάται πράγματι με μια γυναίκα εξήντα δύο ετών" είπε η Γκρέις. "Νομίζω απλώς ότι επινόησε μια γελοία δικαιολογία για να μη μας πει". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Τοποθετώντας το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου στο 2016, ο Χόρνμπυ έχει στη διάθεσή του τον καταλύτη που έφερε στο φως το χάσμα στις τάξεις, στις φυλές, στις γενιές: το Brexit [...]

Το βλέμμα του είναι τρυφερό και συγχωρετικό.

Η ιστορία του είναι πάνω απ' όλα ιστορία αγάπης". (The Guardian)

"Η πιο απρόβλεπτη ερωτική ιστορία του!" (Entertainment Weekly)