4ος όροφος

 4ος όροφος - Μάριος Λιβάνιος

Από τις Εκδόσεις Ελκυστής

Μια μαθητική εκδρομή μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν μια σειρά από φρικτά εγκλήματα λαμβάνουν χώρα στον 4ο όροφο του ξενοδοχείου όπου διαμένουν οι μαθητές και οι καθηγητές του ιδιωτικού σχολείου «Δημόκριτος».

Υπάρχει άραγε το τέλειο έγκλημα;

Αυτό το ερώτημα θα απασχολήσει τόσο τους αναγνώστες όσο και τους ήρωες του αστυνομικού μυθιστορήματος που ακολουθεί τα κλασικά βήματα του είδους, εμπνευσμένο σαφώς από τα έργα της Αγκάθα Κρίστι. Πρόκειται για ένα σκοτεινό "whodunnit" με ανατροπές και πλούσια πλοκή.

« Καθώς πλησιάζουμε σε μια τρομερή ανακάλυψη , η ψυχή μας αισθάνεται να πνίγεται σε μια παράνοια αναμονής . Η συναισθηματική φόρτιση παίρνει τα ηνία , αναπτύσσοντας ένα διαρκές κομμάτι διαστροφής στον εσωτερικό μας κόσμο. Κι όμως , αυτό που πρόκειται να μάθουμε - που ίσως και να μην επιθυμούμε να μάθουμε - είναι αυτό που παίρνει τη μορφή μιας διχασμένης προσφοράς . Θελουμε να μάθουμε την αλήθεια , όμως μπορούμε και να την αντέξουμε; Η καρδιά χτυπά δυνατά καθώς ο νους παίζει έναν επικίνδυνο αγώνα με τη λογική και τα συναισθήματα .»

Ο 4ος όροφος είναι το πρώτο μυθιστόρημα του νεαρού συγγραφέα, που παρά τα στοιχεία που φανερώνουν μια απειρία ,παραμένει ένα τίμιο αστυνομικό που θα εντυπωσιάσει τους λάτρεις του είδους. 

Ο συγγραφέας, όντας κοντά στην ηλικία των ηρώων του βιβλίου, μεταφέρει με ακρίβεια τη γλώσσα και τις σκέψεις τους. Ωστόσο, παραβλέπει το γεγονός ότι πρόκειται για ανήλικους μαθητές λυκείου που εμπλέκονται σε φρικτά εγκλήματα, οι οποίοι ανακρίνονται από την αστυνομία χωρίς την παρουσία δικηγόρων ή έστω των γονέων τους.

Στο σημείο αυτό θα σας πω λίγα λόγια για την υπόθεση, χωρίς φυσικά να  αποκαλύψω πολλά. Όταν δύο πτώματα, ενός καθηγητή και μιας μαθήτριας, βρίσκονται στον 4ο όροφο ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, προκαλείται τεράστιο σκάνδαλο. Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν λίγο αργότερα βρίσκεται νεκρή η κοπέλα που ανακάλυψε τα πρώτα πτώματα. Πολλοί ύποπτοι με διαφορετικά κίνητρα δημιουργούν ένα περίπλοκο μυστήριο. Ποιος ήταν ο πραγματικός στόχος και τι οδήγησε τον δολοφόνο ή τους δολοφόνους σε αυτά τα εγκλήματα;

Το εντυπωσιακό στοιχείο του βιβλίου είναι πως σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης νομίζεις ότι έχεις βρει τη λύση, μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι κάνεις λάθος καθώς νέα στοιχεία έρχονται στο φως. Επιπλέον , από την αρχή ακόμα , υπάρχει ένας ήρωας , ένας άγνωστος αφηγητής, που διηγείται την ιστορία από τη δίκη του σκοπιά και γνωρίζει από πριν όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν .Μια εντυπωσιακή προσθήκη που αναβαθμίζει την ιστορία. 

Ο συγγραφέας δίνει έμφαση περισσότερο στην πλοκή του μυθιστορήματος, και λιγότερο στην ψυχολογία των υπόπτων και των αστυνομικών ,αγγίζοντας μόνο επιφανειακά διάφορα κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τους νέους.

« Μπορείς να πιστεύεις για τον εαυτό σου ό,τι θέλεις , όμως στο τέλος όλοι κρινόμαστε από αυτό που αποδίδουμε στην καθημερινότητά μας. Δεν είμαστε οι ιδέες μας, είμαστε οι πράξεις μας .»

Ένα αξιόλογο πρώτο μυθιστόρημα από έναν συγγραφέα που πιστεύω πως θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Ας δώσουμε την ευκαιρία σε νέους δημιουργούς στηρίζοντας τα έργα τους.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Σε ένα ξενοδοχείο στην Κόρινθο, όπου φιλοξενείται για το σαββατοκύριακο η Γ’Λυκείου του σχολείου «Δημόκριτος», βρίσκονται νεκροί ένας καθηγητής και μία μαθήτρια. Η Ελένη, μία μαθήτρια που είδε κρυφά το σκηνικό της δολοφονίας, βρίσκεται νεκρή στο δωμάτιο της λίγη ώρα αργότερα, προτού προλάβει να μιλήσει σε κάποιον για όσα είδε. Τι ήταν αυτό που είδε η Ελένη και έπρεπε επειγόντως να δολοφονηθεί; Πως έγινε γνωστό κατευθείαν πως η Ελένη είναι η μοναδική αυτόπτης μάρτυρας και δολοφονήθηκε τόσο γρήγορα χωρίς να υπάρξει κανένα ίχνος του δράστη;

Ο υποδιοικητής του τμήματος ανθρωποκτονιών Μιχάλης Παυλόπουλος και η ομάδα του πιστεύουν πως οι απαντήσεις βρίσκονται στον τέταρτο όροφο. Εκεί που βρέθηκε νεκρή η μοναδική μάρτυρας. Οι καταθέσεις των ατόμων που διέμεναν σε αυτόν προκαλούν αντιφάσεις. Μία σειρά από αποκαλύψεις, νέες δολοφονίες καθώς και κάποια ανώνυμα γράμματα που έρχονται στον υποδιοικητή οδηγούν σε περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις. Όλοι όσοι βρίσκονταν στον όροφο, και όχι μόνο, κρύβουν κάποιο μυστικό και όλοι είχαν το κίνητρο και τη δυνατότητα να γίνουν δολοφόνοι εκείνο το βράδυ. Η Ελένη δεν θα αποκάλυπτε απλώς δύο φόνους, αλλά θα ξετύλιγε το κουβάρι ενός σκανδάλου που ελάχιστοι γνωρίζουν από πότε ξεκίνησε και από ποιους.

Ο 4ος όροφος είναι ένα βιβλίο που μέσα από μία περίπλοκη αστυνομική υπόθεση όπου ο αναγνώστης δεν θα είναι ποτέ σίγουρος για το ποια είναι η πραγματική αλήθεια πίσω από αυτούς τους φόνους, θίγει αρκετά ζητήματα τα οποία ταλανίζουν τη σύγχρονη κοινωνία μας. Από τη χρήση ναρκωτικών σε εφηβική ηλικία, την αδιαφορία των γονέων για τα παιδιά τους, τη διεφθαρμένη αστυνομία αλλά και ανθρώπους που θα εκμεταλλευτούν αυτές τις συνθήκες για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Όσο προχωρά η εξέλιξη της υπόθεσης, γίνεται εμφανές το πόσο εύκολα μπορεί κάποιο άτομο να γίνει δολοφόνος όταν χάσει το δρόμο του και τον κυριεύσει το σκοτάδι.

Ένα πιστόλι για υπογραφή

 Ένα πιστόλι για υπογραφή - Νίκος Εμμ. Σίμος

Από τις Κάκτος Εκδόσεις

Σε μια Ελλάδα που βράζει από τρομοκρατικά χτυπήματα, ο Νικόδημος Γρέκας καλείται να ηγηθεί μιας αντιτρομοκρατικής ομάδας που προσπαθεί να διαλευκάνει εγκλήματα σχετιζόμενα με τρομοκρατικές ενέργειες.

Οι προκηρύξεις της τρομοκρατικής οργάνωσης που αναλαμβάνει τα χτυπήματα υπογράφονται με ένα πιστόλι αντί για κάποιο όνομα. Η οργάνωση φαίνεται να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά, υποδηλώνοντας διαρροή πληροφοριών από τα εσωτερικά της αστυνομίας.

Στο στόχαστρο βρίσκονται μεγαλοεπιχειρηματίες, πρώην πολιτικά πρόσωπα, άτομα της αστυνομίας και αθώοι πολίτες που αρχικά φαίνονται να μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Ο Γρέκας και η ομάδα του καλούνται να ξετυλίξουν ένα καλά μπλεγμένο κουβάρι που κρύβει κινδύνους, καθώς τα εμπλεκόμενα πρόσωπα αποδεικνύονται αδίστακτοι και ψυχροί δολοφόνοι.

Ο συγγραφέας μας προσφέρει ένα γρήγορο αστυνομικό μυθιστόρημα με αέρα πολιτικής. Τα μικρά κεφάλαια μετατρέπουν την ανάγνωση σε ένα αγωνιώδες κυνηγητό, ενώ το απρόσμενο τέλος συνδέει τα πολλά πρόσωπα που παρουσιάζονται σταδιακά.Η σύνδεση γίνεται με τρόπο απλό και φυσικό .

« Οι πολιτικοί δεν βάζουν μυαλό. Τους τρέφει η αντιπαλότητα .»

Μια ιστορία που έχει εγκλήματα, έρωτες, διαπλοκή , μυστικές συναντήσεις , ψέμματα, αγωνία και ανατροπές. Μια αστυνομική ιστορία με συχνές αναφορές σε αγαπημένα λογοτεχνικά έργα και όμορφες εικόνες από τις γειτονιές της Αθήνας και όχι μόνο. 

Στα θετικά του βιβλίου συγκαταλέγεται η άμεση γραφή, χωρίς φλυαρίες και περιττές πληροφορίες. Ο αναγνώστης μπαίνει κατευθείαν στην ουσία της υπόθεσης, γνωρίζει και συναισθάνεται τους ήρωες, ζει την ανησυχία τους και αγωνιά μαζί τους.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Επί πολλά χρόνια η Ελλάδα αποτέλεσε εύφορο έδαφος για την τρομοκρατία - εγχώρια και εισαγόμενη. Ένα από τα πρόσωπά της «φωτογραφίζει» και το αστυνομικό αυτό μυθιστόρημα του Νίκου Εμμ. Σίμου, μέσα στο οποίο ο αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει κάποια στοιχεία από συναφείς βίαιες δράσεις του παρελθόντος που συνέβησαν στη χώρα μας.

Οι τρομοκράτες ζουν στη σκιά, αθέατοι και υπεράνω πάσης υποψίας. Έχει αναλάβει να τους αποκαλύψει ο αστυνόμος Νικόδημος Γρέκας, απόφοιτος της Νομικής και με επιμόρφωση στην εγκληματολογική ψυχολογία, ο οποίος έχει όλα τα προσόντα ώστε, μολονότι υπηρετεί στην Ασφάλεια, να τον χρησιμοποιήσει η Αντιτρομοκρατική για τη διαλεύκανση σειράς εγκλημάτων που σχετίζονται με την εγχώρια τρομοκρατία.

Ένας τόπος με τ’όνομά σου

 Ένας τόπος με τ’όνομά σου - Αλεχάντρο Παλόμας 

Από τις Εκδόσεις Opera

Μετάφραση : Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου

Το «Ένας τόπος με τ’ όνομά σου» είναι το νέο μυθιστόρημα του Αλεχάντρο Παλόμας που κυκλοφορεί από τος εκδόσεις opera. Τον συγγραφέα τον γνώρισα από το γνωστό πλέον βιβλίο του « Ένας γιος» που με συγκίνησε βαθύτατα αλλά ομολογώ πως προσπέρασα τα άλλα βιβλία της σειράς «Μια μητέρα» , «Ένας σκύλος» και « Ένα μυστικό» γιατί ένιωθα πως γνώριζα από πριν τη θεματολογία τους και δεν είχα την διάθεση ή την ψυχολογία να διαβάσω άλλα συγκινητικά παρόμοια μυθιστορήματα. Αν δεν γνωρίζετε τα βιβλία του, σκεφτείτε ποια είναι τα πιο όμορφα εξώφυλλα που σας έρχονται στο μυαλό; Ναι, γι’αυτά πρόκειται.

Πήγα ,λοιπόν ,κατευθείαν σε αυτό το νέο του βιβλίο , ορμώμενη από την πρόταση μιας λέσχης ανάγνωσης της οποίας είμαι μέλος . Αν θα το επέλεγα να το διαβάσω από μόνη μου; Μάλλον όχι.

Η ανάγνωσή του δεν αποτέλεσε έκπληξη για μένα. Γνώριζα το ύφος του συγγραφέα και βυθίστηκα στις σελίδες του , προετοιμασμένη να συγκινηθώ με μια ακόμα ιστορία του. Λίγο η ζέστη έξω , λίγο η ανάλαφρη καλοκαιρινή διάθεση , συγκινήθηκα δε λέω , όμως υπήρχαν αρκετά στοιχεία που με εμπόδισαν να απολαύσω αυτό το κατά τα άλλα ενδιαφέρον μυθιστόρημα .

Δύο είναι τα κεντρικά πρόσωπα , η Έντιθ και ο Ίων. Γείτονες και μοναδικοί κάτοικοι ενός απομονωμένου οικισμού . 

Η Έντιθ , έχει μια κόρη από τον πρώτο της γάμο, τη Βιολέτα και εδώ και λίγα χρόνια έχει χάσει από καρκίνο την σύντροφό της. Οι δύο γυναίκες , είχαν για πολλά χρόνια μια ομοφυλοφιλική σχέση, όπου η μία συμπλήρωνε την άλλη.Ο θάνατος της Άντρεα , ανάγκασε την Έντιθ να διαχειριστεί τη ζωή της μόνη της. Παρά την απώλειά της , δείχνει να απολαμβάνει τη μοναξιά της. 

Την ησυχία της έρχεται να χαλάσει ο Ίων που μετακομίζει δίπλα της, με την αδερφή του Μερ, η οποία είναι απούσα στο μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας.Ο Ίων είναι κτηνίατρος που εργάζεται σε έναν ζωολογικό κήπο. Εκεί θα τον επισκεφτεί ένα μικρό κορίτσι με απορίες για την ζωή των ζώων και ειδικότερα μιας μικρής ελεφαντίνας.

Η Έντιθ και ο Ίων θα αναπτύξουν μια δυνατή φιλική σχέση μέσα από την οποία ο καθένας θα εκμυστηρευτεί το παρελθόν του,θα προσπαθήσει να γιατρέψει τα τραύματα του και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Μια σχέση στην οποία και οι δυο θα υπάρξουν ο αληθινός εαυτός τους και θα αφήσουν τον άλλον και κατά συνέπεια κι εμάς τους αναγνώστες ,να δούμε τι κρύβουν βαθιά μέσα στην ψυχή τους.

Η αφήγηση ανήκει πότε στον έναν και πότε στον άλλον.Προσωπικά ένιωθα πως παρόλο που τα κεφάλαια είχαν στον τίτλο τους τα ονόματα των πρωταγωνιστών ,σαν να μην άλλαζε το ύφος και η φωνή του κάθε αφηγητή . Δεν το κρύβω πως πολλές φορές έπρεπε να δω ξανά τον τίτλο του κεφαλαίου για να δω ποιος από τους δύο πρωταγωνιστές έχει το λόγο.

Ο συγγραφέας δίνει βαρύτητα στα άτομα που περιβάλλουν τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές.Οι δεύτεροι ρόλοι του μυθιστορήματος δεν αποτελούν απλούς κομπάρσους αλλά έχουν εξέχουσα θέση στην ροή της ιστορίας. 

Σε κάθε σελίδα κι ένα απόφθευγμα για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις.Όρεξη να έχεις να σημειώνεις και αρκετούς υπογραμμιστές ή σελιδοδείκτες ( για αυτούς που επιθυμούν ανέγγιχτα τα βιβλία τους).Εγώ από τις πρώτες σελίδες σταμάτησα και μπορώ να πω ότι λιγάκι με κούρασε η πολλή φιλοσοφία .

Το βιβλίο μου προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα.Δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε 100% , ειδικά όταν διαπίστωσα πως οι πληροφορίες δίνονταν με εξαιρετικά αργό ρυθμό που με έκανε να σκεφτώ πως θα μπορούσαν κάποιοι διάλογοι ή ακόμα και κάποιες σελίδες να είχαν παραλειφθεί.

Ίσως σε άλλη περίπτωση να το παρατούσα ,όμως το όνομα του συγγραφέα και τα παρελθόντα βιβλία του με εμπόδισαν να το κάνω , ευτυχώς. 

Επειδή είπα πολλά αρνητικά για το βιβλίο θα νομίζει κανείς πως δεν μου άρεσε, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια.Όταν το τελείωσα , μου άφησε μια θετική αίσθηση. Στάθηκα περισσότερο στην σχέση της μάνας με την κόρη, ήταν και τα σημείο που με άγγιξε περισσότερο και μου προκάλεσε την πολυπόθητη συγκίνηση.

“ Οι υπόλοιποι είναι απλώς παρόντες. Αυτό πάει να πει να είσαι μητέρα : να ξέρεις να ξεχωρίζεις αυτό που υπάρχει απ’αυτό που είναι απλώς παρόν . Μόλις ξυπνάω το πρωί δε σκέφτομαι εσένα ,ποτέ . Δε μου χρειάζεται. Είσαι κόρη μου κι αυτό είναι μοναδικό , επειδή δεν είναι προσωρινό ούτε διαπραγματεύσιμο . Αυτό σου δίνει να καταλάβεις τη μητρότητα : ότι υπάρχει μόνο αυτό που δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης . Μια μέρα μετατρέπεσαι σε μητέρα και ξαφνικά η ζωή σου αξίζει παραπάνω , επειδή μέσα χωράνε δυο · κι εσύ δεν ήξερες ότι χωράνε δύο , ή νόμιζες ότι δεν το ήξερες , είχες κάνει λάθος .»

Δεν το κρύβω όμως, πως θαύμασα την ικανότητα του συγγραφέα , με δύο μόνο βασικούς ήρωες να αναφερθεί σε πολλά και ποικίλα θέματα. Εκτός από τη σχέση μάνας και κόρης που προανέφερα, η σχέση μεταξύ δυο αδερφών, η σχέση πατέρα και γιου ,η σχέση δύο φίλων, η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα και φαινόμενα όπως το μπούλινγκ , η νευρική ανορεξία, η απώλεια , η μοναξιά, η ομοφυλοφιλία ,η αναζήτηση της ευτυχίας αλλά και η σπουδαιότητα των ονείρων .

Το « Ένας τόπος με τ’ όνομά σου» είναι ένα βιβλίο για όλους αυτούς που θέλουν να ανήκουν κάπου αλλά όχι εκεί που η λογική , οι περιστάσεις ή η κοινωνία τους τοποθετεί , μα εκεί που πραγματικά επιθυμούν οι ίδιοι. Και φυσικά για όσους δεν σταματούν ποτέ να ονειρεύονται .

Οπισθόφυλλο

«Τ' όνειρό μου είναι ένα δάσος» είπα, στρέφοντας το βλέμμα προς το παράθυρο, «και πιθανότατα έχεις δίκιο, και είναι γελοίο και εγωιστικό κι επίσης παιδιάστικο, αλλά, αυτό είναι. Η ερώτηση, αυτή που έχει σημασία για μένα ως μητέρα και για σένα ως γυναίκα, είναι ποιο είναι το δικό σου όνειρο. Το γνωρίζεις, Βιολέτα; Υπάρχει; Αυτός είναι ο εκκρεμής λογαριασμός μου μ' εσένα, κορίτσι μου.»

«Ο Ίων, κτηνίατρος και φροντιστής ελεφάντων σε ζωολογικό κήπο, και η 'Εντιθ, χήρα που ζει με έντεκα γάτες, είναι οι δύο μοναδικοί και μοναχικοί γείτονες ενός απομονωμένου οικισμού. Ο Αλεχάντρο Παλόμας δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο για να δημιουργήσει ένα φάσμα χαρακτήρων όπου φωτίζονται η έντονη σχέση μιας μητέρας με την κόρη της, ενός αδελφού με την αδελφή του, δύο γυναικών μεταξύ τους, ενός πρόωρα χαμένου πατέρα με τον μικρό του γιο, ενός άνδρα μ' ένα παιδί και μια ελεφαντίνα, μιας ηλικιωμένης γυναίκας και ενός μεσόκοπου άνδρα που μοιράζονται το ίδιο όνειρο για έναν πολύ διαφορετικό τόπο και τρόπο ζωής...

Ένα μυθιστόρημα συγκινητικό, σύνθετο και επώδυνο κατά στιγμές, που παρασύρει τον αναγνώστη στην αναζήτηση μιας σειράς ερμηνειών που καθυστερούν ν' αποκαλυφθούν, όπως συχνά καθυστερούν οι απαντήσεις στην πορεία μιας ζωής. Μια αφήγηση όπου οι σιωπές είναι πιο εύγλωττες από τις λέξεις, κι ένα απλό νεύμα, ικανό ν' ανατρέψει μια ολόκληρη ζωή.»

Ατίμωση

 Ατίμωση - J.M. Coetzee

Από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications

Μετάφραση :Χριστίνα Σωτηροπούλου 

Ο Ντέιβιντ Λούρι είναι ένας μεσήλικας καθηγητής πανεπιστημίου  στο Κέιπ Τάουν , διδάσκει για τους ρομαντικούς ποιητές και τον Σαιξπηρ, έχει δυο διαζύγια και μια κόρη από τον πρώτο του γάμο. 

« Συνεχίζει να διδάσκει γιατί έτσι βγάζει το ψωμί του·επίσης , η διδασκαλία του μαθαίνει να είναι ταπεινός , τον κάνει να συνειδητοποιεί τη θέση του στον κόσμο . Αντιλαμβάνεται ποσό ειρωνικό είναι που εκείνος που διδάσκει παίρνει το σημαντικότερο μάθημα , ενώ εκείνοι που έρχονται για να μάθουν , δεν μαθαίνουν τίποτα .» 

Όταν ερωτεύεται μια φοιτήτριά του, βιώνει την ατίμωση από τον κοινωνικό του περίγυρο. Χάνει τη δουλειά του , αλλάζει η ζωή του όπως την ήξερε μέχρι τότε και αμαυρώνεται η τιμή του . 

Απογοητευμένος και απελπισμένος βρίσκει καταφύγιο στο αγρόκτημα της κόρης του. Εκείνη ζει λιτά , με σκληρή δουλειά κερδίζει τα προς το ζην από τη φύση , φροντίζει τα σκυλιά της , συμβιώνει με τη λεσβία σύντροφό της και δεν ενοχλεί κανέναν . 

Η πραγματική ατίμωση όμως έρχεται όταν η κόρη του πέφτει θύμα βιασμού . Ότι έχει ζήσει ο ίδιος είναι μηδαμινό μπροστά σε αυτό που ζει η κόρη του και το βιώνει από την πλευρά ενός άντρα και πατέρα.

Από τη μια στιγμή στην άλλη η ζωές των πρωταγωνιστών ανατρέπονται και ο καθένας επιλέγει μόνος του πως θα αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα .

« Η εκδίκηση είναι σαν πυρκαγιά . Όσο περισσότερα καταβροχθίζει , τόσο πιο ακόρεστη γίνεται.»

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε πριν 25 χρόνια και επανεκδίδεται τώρα γιατί πραγματεύεται ένα θέμα επίκαιρο και σκληρό. Αυτό της σεξουαλικής κακοποίησης. Παρά το σκληρό του θέμα, είναι γραμμένο με έναν τρόπο απλό και ανθρώπινο .

Δεν είναι τυχαίο που ο συγγραφέας βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ ενώ το ίδιο το βιβλίο απέσπασε το βραβείο Booker το 1999.

Η πτώση του απαρτχάιντ είναι γεγονός όμως οι συνέπειές του είναι ορατές και έχει αφήσει τα σημάδια του στις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων .Το έργο του Μπάιρον και ο συμβολικός ρόλος των σκυλιών και η θανάτωσή τους, πλαισιώνουν το κείμενο , βάζοντας πινελιές στο έργο που το απογειώνουν κάνοντάς το μοναδικό και ξεχωριστό .

Νιώθω ότι ο συγγραφέας με “ξεγέλασε” λιγάκι κάνοντάς με αρχικά να πιστεύω ότι αλλού αναφέρεται η ατίμωση μέχρι να διαπιστώσω πού ήθελε να με πάει και με κάποιον τρόπο με οδήγησε σε μονοπάτια που δεν περίμενα και μου δημιούργησε προβληματισμούς ανέλπιστους. 

« Ζω σε ένα καθεστώς ατίμωσης από το οποίο δεν θα είναι εύκολο να βγω και να σταθώ στα πόδια μου. Δεν έχω αρνηθεί την τιμωρία . Δεν διαμαρτύρομαι . Αντιθέτως , την υφίσταμαι μέρα με τη μέρα , προσπαθώ να αποδεχτώ την ατίμωση ως κατάσταση της ύπαρξής μου.»

Πρόκειται για ένα ωραίο βιβλίο , με εθιστική γραφή και σημαντικά νοήματα.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο 

Ο καθηγητής Ντέιβιντ Λούρι είναι ένας χωρισμένος πενηντάρης που νιώθει πόθο αλλά όχι πάθος. Όταν η σχέση του με μια φοιτήτριά του προκαλεί σκάνδαλο, χάνει τη δουλειά του, οι φίλοι του τον κάνουν πέρα και η πρώην γυναίκα του τον γελοιοποιεί.

Ο Ντέιβιντ καταφεύγει στο απομονωμένο αγρόκτημα της κόρης του, και η επίσκεψή του παρατείνεται, καθώς προσπαθεί να βρει νόημα σε αυτή τη σχέση, τη μόνη που του έχει απομείνει.

Αλλά η σκληρή πραγματικότητα εισβάλλει μια μέρα στο αγρόκτημα, μέσα από ένα περιστατικό ασύλληπτης βίας. Ο Ντέιβιντ αδυνατεί να προστατέψει την κόρη του ή έστω να την καταλάβει, όπως αδυνατεί συνολικά να καταλάβει αυτόν τον καινούριο κόσμο, τον τόσο διαφορετικό από όσα ήξερε και πίστευε ο ίδιος?

Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, στο φόντο της ταραγμένης Νότιας Αφρικής των πρώτων χρόνων μετά το απαρτχάιντ, με το οποίο ο J. M. Coetzee έγινε ο πρώτος συγγραφέας που απέσπασε δύο φορές το βραβείο Booker.

Ο δολοφόνος στις σελίδες

 Ο δολοφόνος στις σελίδες - Χρήστος Μαρκογιαννάκης 

Από τις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ 

Όλοι γνωρίζουμε την θεωρία των Ιρανών που αφήνουν έξω κι ακάλυπτα τα βιβλία τους γιατί « Αυτός που διαβάζει δεν κλέβει και αυτός που κλέβει δεν διαβάζει» 

Τι σχέση έχει η συγκεκριμένη πρόταση με το εν λόγω βιβλίο ; Επί της ουσίας καμία,απλά εμένα μου τη θύμισε και μου γεννήθηκε ενα ερώτημα όπου θα μου επιτρέψετε να παραφράσω την παραπάνω πρόταση "άραγε αυτός που διαβάζει μπορεί να σκοτώσει κι αυτός που σκοτώνει δεν διαβάζει;"

Έμπειρος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης , γράφει ένα ιδιαίτερο και ευφυές αστυνομικό, κάνοντας την αναφορά του σε αγαπημένα μυθιστορήματα του είδους και παγκοσμίως αναγνωρισμένους  συγγραφείς. 

Από τη μία, μια σειρά δολοφονιών που ταράζουν την Αθήνα και από την άλλη μια λέσχη ανάγνωσης αστυνομικών μυθιστορημάτων.Μέλη της, άτομα που αγαπούν το διάβασμα και απολαμβάνουν να λύνουν μυστήρια.

Το κοινό στοιχείο στους δυο αυτούς κόσμους, ο αστυνόμος Μάρκου που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο των δολοφονιών αλλά και αποτελεί φανατικό μέλος της λέσχης ανάγνωσης. Όταν μάλιστα γίνεται εμφανές πως οι δολοφονίες έχουν στοιχεία από γνωστά αστυνομικά μυθιστορήματα και όχι τυχαία αλλά με τη σειρά που υπάρχουν τοποθετημένα στη βιβλιοθήκη του αστυνόμου, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη.

« Όσο κι αν διάβαζε κάποιος , όσο κι αν άκουγε όμορφα τοποθετημένες λέξεις , που επιχειρούσαν να περιγράψουν τις τελευταίες στιγμές ενός θύματος ή τις σκέψεις ενός δολοφόνου , όσο κι αν αφηνόταν στο σκοτάδι της φαντασίας ενός συγγραφέα , τίποτα δεν μπορούσε να περιγράψει την αλήθεια . Τίποτα δεν έφτανε να εκφράσει ούτε στο ένα εκατοστό το γνώριμο πια συναίσθημα. 

Να έχεις μια ζωή στα χέρια σου . Η σκέψη γέννησε ένα χαμόγελο.

Να βλέπεις κάποιον να σβήνει μπροστά σου χωρίς να καταλαβαίνει γιατί . Να σε κοιτάζει γυρεύοντας εξηγήσει. Μόνο κάποιος που το έχει βιώσει , πώς μπορείς να το περιγράψεις; 

Εγώ ξέρω.»

Έχω διαβάσει πολλά αστυνομικά , έχω διαβάσει και παλαιότερα βιβλία του ίδιου του συγγραφέα και μου άρεσαν πολύ,ειδικά το καλοκαίρι μου αρέσει πολύ να προσπαθώ μαζί με τους πρωταγωνιστές να βρω τη λύση στους γρίφους. Τούτο εδώ όμως είναι διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο αστυνομικό έχω διαβάσει. 

Ο Μαρκογιαννάκης πιάνει ακριβώς τον παλμό των αναγνωστών αλλά και των συγγραφέων της αστυνομικής λογοτεχνίας και αποδεικνύει πως η αληθινή ζωή γράφει σενάρια που καμία μυθοπλασία δεν μπορεί να διανοηθεί αφού σε αυτό το βιβλίο υπάρχουν αρκετές αναφορές σε αληθινά γεγονότα που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία.

Εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τόσο τους συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων όσο και τους αναγνώστες του είδους αλλά και όλους όσοι παρακολουθούν την επικαιρότητα και παρατηρούν πως η ίδια η ζωή γράφει τα πιο απίθανα και τρομακτικά σενάρια.

Ο δολοφόνος στις σελίδες ειναι κλασικό ως προς την δομή του, έχει έναν serial killer , μια λίστα υπόπτων κι έναν αστυνόμο που ερευνά την υπόθεση. Διαφοροποιείται όμως ως προς την πλοκή του. Αληθινά γεγονότα μπλέκονται στην υπόθεση και η μυθοπλασία αναμειγνύεται με την πραγματικότητα τόσο μέσα όσο και έξω από τις σελίδες του ίδιου του βιβλίου.

Το βιβλίο έχει ενδιαφέρον και αγωνία.Θα ομολογήσω πως πίστευα ότι με ευκολία είχα βρει το δόλοφονο όμως η εξέλιξη της ιστορίας ήρθε να με διαψεύσει και να με εκπλήξει.Ένα τίμιο και αψεγάδιαστο αστυνομικό που δεν του λείπει ούτε η φαντασία ούτε η αγωνία . Ιδανικό να σας κρατήσει την καλύτερη συντροφιά στις ζεστές και ξέγνοιαστες μέρες των διακοπών σας όπως έγινε και με εμένα.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Μια σειρά φρικτών δολοφονιών συνταράσσει την Αθήνα. Ο τρόπος, ο τόπος και η σκηνοθεσία των εγκλημάτων είναι εμπνευσμένα από τους μεγαλύτερους συγγραφείς αστυνομικής και νουάρ λογοτεχνίας: Άγκαθα Κρίστι, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Φρεντ Βαργκάς, Πέτρο Μάρκαρη.

Η αλληλουχία των δολοφονιών δεν είναι τυχαία. Ακολουθεί τη σειρά με την οποία είναι τοποθετημένα τα βιβλία στη βιβλιοθήκη του επιφορτισμένου με τις υποθέσεις αστυνόμου Χριστόφορου Μάρκου.

Κινούμενος ανάμεσα στα μέλη μιας αναγνωστικής λέσχης, έναν νέο συνάδελφο που μοιάζει πολύ καλός για να είναι αληθινός και μια αποτυχημένη σύντομη σχέση του που ψάχνει για εκδίκηση, ο Μάρκου αναζητά τον αόρατο δολοφόνο μεταξύ της πραγματικότητας και των σελίδων αγαπημένων του βιβλίων.

Και με κάθε μυθιστόρημα οι νεκροί πολλαπλασιάζονται...