Το Μονόγραμμα του ίσκιου

 Το Μονόγραμμα του ίσκιου / Βαγγέλης Κατσούπης

Από τις Εκδόσεις Ελκυστής

Το Μονόγραμμα του ίσκιου είναι ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα, με ενδιαφέρουσα υπόθεση και γραμμένο σε σωστά ελληνικά. Δύσκολο να προσδιορίσεις το είδος του. Εγώ θα έλεγα πως πρόκειται για ένα κοινωνικό βιβλίο, με επίκεντρο τον άνθρωπο και το ταξίδι του προς την αυτογνωσία.  Εμπεριέχει  δόσεις φιλοσοφίας και ψήγματα φαντασίας και μεταφυσικού.

Ο αινιγματικός τίτλος του κι ένας λαβύρινθος στο εξώφυλλο δημιουργεί μια μυστηριώδη ατμόσφαιρα και δεν προδιαθέτει τον αναγνώστη για το περιεχόμενο του βιβλίου.

Τρεις άνθρωποι , ξένοι μεταξύ τους, που ζούνε εντελώς διαφορετικές ζωές, θα λάβουν μια επιστολή που θα τους ζητάει, σχεδόν τους το επιβάλλει, να πάνε σε ένα συγκεκριμένο μέρος, μια συγκεκριμένη ώρα , με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Διστακτικοί στην αρχή, πιο αποφασισμένοι στην συνέχεια, θα συνδεθούν με έναν τρόπο που θα αλλάξει τις ζωές τους και θα τις καθορίσει.

" Η αγάπη, η ευτυχία , η εκπλήρωση τέλος πάντων . Τα πάντα είναι κάλπικα. Πραγματώσαμε τους όρους που τα συνθέτουν αλλά χάσαμε το περιεχόμενο . Τώρα παίζουμε σαν αυτόματα τους ρόλους μας γιατί δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε. Εκείνος μπορεί να μην νοιάζεται , να είναι εντάξει με αυτό, εγώ όμως ψάχνω για ένα νόημα στη θέση του νοήματος που δεν κατάφερα να έχω."

Η ροή του βιβλίου δεν είναι συνηθισμένη. Κάθε κεφάλαιο περιγράφει στιγμές από τη ζωή του κάθε ήρωα. Νέα πρόσωπα που παίζουν δεύτερους αλλά εξίσου σημαντικούς ρόλους  μπαίνουν στην υπόθεση και  το παρελθόν με το παρόν εναλλάσσονται , ολοκληρώνοντας την ιστορία του κάθε πρωταγωνιστή ξεχωριστά, μέχρι αυτά τα κομμάτια του παζλ να ενωθούν.

Οι ήρωες του βιβλίου προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους, να ξεπεράσουν τους φόβους τους, να ζήσουν όπως επιθυμούν και να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Κάτι που λίγο ή πολύ αναζητούμε όλοι μας σε τούτη τη ζωή. 

Μέσω της σπονδυλωτής αφήγησης , φανερώνονται οι χαρακτήρες του βιβλίου στον αναγνώστη , ο οποίος εύκολα θα νιώσει οικειότητα με έναν ή και περισσότερους. ήρωες, στο τώρα ή έστω σε κάποια στιγμή του παρελθόντος. Η ταύτιση είναι αναπόφευκτη και γεννάται ο προβληματισμός για το πώς θα φαιρόμασταν εμείς ή έχουμε φερθεί σε αντίστοιχες καταστάσεις.

" Ευτυχώς κατάλαβα γρήγορα πως είναι ανέφικτο να σκοτώσεις τον παλιό σου εαυτό για να μη σε σκοτώσει πρώτος εκείνος.Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συμφιλιωθείς μαζί του και να τον πείσεις να σε ακολουθήσει άοπλος και ειρηνικός."

Βρήκα εξαιρετική την γραφή του Βαγγέλη Κατσούπη , του οποίου βιβλίο δεν είχα την τύχη να διαβάσω στο παρελθόν. Όμορφες παρομοιώσεις , κοινωνικά μηνύματα και παναθρώπινοι προβληματισμοί συνθέτουν μια αφήγηση που μοιάζει κέντημα , με προσεγμένο και ξεχωριστό λεξιλόγιο.

Ρ.Σ. 

Ακολουθήσε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο 

Στην πόλη που αγνοεί τη μακρινή της ιστορία και κρύβει τις ντροπές της κάτω από τη μάσκα της ομοιομορφίας, ένας φαντομάς απευθύνει επιλεκτικά το μυστικό του κάλεσμα.

Ο Φάνης είναι αυτάρκης και ικανοποιημένος με τον εαυτό του, η ιδιορρυθμία του τον εκπληρώνει, δε θέλει τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι ήδη έχει. Παρ’ όλα αυτά μια αόριστη αμφιβολία γλιστράει μέσα του και τον διαβρώνει.

Η Στέφη βρίσκεται με τον σύντροφό της, τον Παύλο, πολύ κοντά στην αρχαιολογική ανακάλυψη που θα δικαιώσει τις επιλογές και τον προσωπικό της αγώνα, όταν ένας παράλογος φόβος τη σταματά και απειλεί να ακυρώσει τα πάντα.

Ο Ορέστης πάλεψε για χρόνια με τον δαίμονα που αντιστρατεύεται τις επιθυμίες του και νίκησε. Η ευτυχία του όμως αιμορραγεί, το παρελθόν απωθήθηκε αλλά δεν έχασε την ισχύ του, υποβόσκει στα πράγματα που τον περιβάλλουν σαν στοιχειό που σφετερίζεται τα έργα και τις μέρες του.

Και οι τρεις λαμβάνουν την ίδια αινιγματική επιστολή. Το μήνυμα δε φαίνεται να έχει κάποιο νόημα, μοιάζει με διαταγή και εκπέμπει μια υπόγεια δύναμη που καταρρίπτει τις αντιστάσεις. Τα γεγονότα της ζωής σωρεύονται σταδιακά στο αυλάκι της υπαρξιακής κρίσης που προηγείται της γνώσης. Ο σκιώδης αποστολέας ξέρει πολλά και μόνο η επαφή μαζί του μπορεί να λύσει τον γρίφο.