Ήλιος με ξιφολόγχες - Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Από τις Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers
Ο ήλιος με ξιφολόγχες έκανε ποδαρικό στη νέα λέσχη ανάγνωσης που δημιουργήθηκε στην Ξάνθη, Argiopi Book Club και νιώθω ιδιαίτερη χαρά που είμαι κι εγώ μέλος αυτής της όμορφης παρέας.
Προτάθηκε λοιπόν από τα κορίτσια που τη διαχειρίζονται, Fay Chatziemmanouil και Rita Baousi κι αμέσως φρόντισα να το προμηθευτώ και να το διαβάσω για να το συζητήσω με άλλους βιβλιοφάγους και βιβλιόφιλους.
Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον συγγραφέα. Αν και γνώριζα τίτλους από βιβλία του αλλά και το έργο του στην δημοσιογραφία , δεν είχα την τύχη να διαβάσω άλλο βιβλίο του στο παρελθόν.
" Έτσι είμαστε κι εμείς.Λόγχες σε κάθε κατεύθυνση, κυκλικά, προς όσους μας απειλούν. Όταν μας απειλούν. Απέξω ή από μέσα.Αλλά μη φοβάσαι κανέναν. Κι έχε τον νου σου."
Ο Σκαμπαρδώνης , καταπιάνεται με μια πολύ δύσκολη περίοδο της νεότερης ελληνική ιστορίας. Μας μεταφέρει στην περίοδο του μεσοπολέμου όπου οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης μοιράζονται και διαχωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με την καταγωγή τους, τη θρησκεία τους και τα πολιτικά πιστεύω τους. Η ψαλίδα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους όλο και μεγαλώνει , η εγκληματικότητα ,η διαφθορά,ο φόβος και η καχυποψία αυξάνονται. Συγκρούσεις και διαμάχες μεταξύ των διάφορων κοινωνικών ομάδων είναι καθημερινό φαινόμενο.
Σε αυτήν την περίοδο , θα ανθίσει ο έρωτας ανάμεσα σε έναν ταγματάρχη και μια μποέμισσα.Εκείνος ισχυρός άνδρας της αντικατασκοπίας κι εκείνη μια γυναίκα που δεν συμβιβάζεται στα στερεότυπα της εποχής και αντιδρά στη θέση που η κοινωνία έχει αποφασίσει να της δώσει. Μια προσωπικότητα ιδιαίτερα ξεχωριστή κι έναν χαρακτήρας που συμπεριλαμβάνεται στα συν του βιβλίου.
Παράλληλα με την ερωτική ιστορία,λαμβάνει χώρα και μια αστυνονική έρευνα, αλλά το βιβλίο εξακολουθεί να έχει πολιτική και κυρίως ιστορική χροιά.
Έχω την εντύπωση πως λίγοι είναι οι συγγραφείς που έχουν τολμήσει να γράψουν για αυτήν την περίοδο της ελληνικής ιστορίας και ο Σκαμπαρδώνης φαίνεται πως έχει κάνει εκτενή έρευνα για να μπορέσει να αποτυπώσει με ακρίβεια τις εικόνες και τις συνθήκες της εποχής εκείνης.Κάπου όμως ένιωσα πως ήταν αγχωμένος να μεταφέρει στις σελίδες του βιβλίου όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί από αυτές που έχει συλλέξει στην έρευνά του. Υπερβολικά πολλές πληροφορίες, πολλές από αυτές χωρίς να εξυπηρετούν πουθενά στη ροή της ιστορίας, έφεραν δυστυχώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ενδεχομένως να είχε στο μυαλό του ο συγγραφέας. Η αφήγηση άρχισε λίγο να κουράζει με τις πολλές αναφορές σε μάρκες από τα πιο απλά προιόντα. Τι τσιγάρα κάπνιζαν, τι άρωμα φορούσαν, τι οδοντόκρεμα χρησιμοποιούσαν και άλλα πρόμοια παραδείγματα.
Χωρίς αμφιβολία είναι ένα βιβλίο από το οποίο θα μάθει κανείς πράγματα, θα γεμίσει εικόνες και θα μεταφερθεί στην εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία. Ο συγγραφέας όμως , παρόλη την εμπειρία του πέφτει σε ένα ατόπημα κατά τη γνώμη μου.Η ιδιότητά του ως δημοσιογράφος υπερισχύει από αυτήν του συγγραφέα και δεν μπορεί να ξεφύγει από την ντοκυμαντερίστικη καταγραφή των γεγονότων. Γνωστοποιεί στον αναγνώστη την ιστορία , τις εξελίξεις,τις απαντήσεις,τις πληροφορίες,τις σκέψεις και το παρελθόν μέσα από τις συζητήσεις των πρωταγωνιστών , πράγμα που δυστυχώς μετατρέπει τους διαλόγους σε αφύσικους και μη ρεαλιστικούς.
Όσοι από εμάς αγαπάμε τη Θεσσαλονίκη , όσοι καταγόμαστε ή έχουμε ζήσει σε αυτήν την υπέροχη και πανέμορφη πόλη , διαβάζοντας το βιβλίο θα περπατήσουμε στις γειτονιές της, θα αναγνωρίσουμε γωνιές και στέκια και θα αναπνεύσουμε λιγο από τον αέρα της και τις μυρωδιές της.
Αν και πιθανότατα δε θα το κατατάξω στα πιο αγαπημένα μου βιβλία για φέτος, νιώθω πως βγήκα κερδισμένη από την ανάγνωσή του. Και σίγουρα θα διαβάσω κι άλλα βιβλία του συγγραφέα, ειδικά διηγήματα , στα οποία έχω μάθει πως είναι αχτύπητος!
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Μεσοπόλεμος, πρώτο εξάμηνο του 1931. Ο ταγματάρχης Γόρδιος Κλήμεντος, επικεφαλής της αντικατασκοπίας στη Θεσσαλονίκη, αναλαμβάνει να «ενοποιήσει τις πεποιθήσεις» στη γοητευτική πόλη που σπαράσσεται από συγκρούσεις: εθνικιστές εναντίον αριστερών και Εβραίων, βενιζελικοί κατά βασιλικών, τροτσκιστές κατά κομμουνιστών, 140.000 πρόσφυγες, κομιτατζήδες, παρακρατικοί, πράκτορες ξένων δυνάμεων, απεργίες και δολοφονίες. Όλοι εναντίον όλων. Ο ταγματάρχης, που υποφέρει και από ένα ανεξέλεγκτο ερωτικό πάθος, προσπαθεί να κρατήσει τις αρχές του στον απελπισμένο αγώνα του να ελέγξει τη δυναμική των γεγονότων, που ωστόσο καταλήγουν, τον Ιούνιο του ’31, στην πρώτη μεγάλη επίθεση κατά των Ισραηλιτών στην Ευρώπη του 20ού αιώνα: στο πογκρόμ και στον εμπρησμό του εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου