Από τις εκδόσεις Ελκυστής
" Πρέπει πάντα να θυμάσαι, οτι εσύ φτιάχνεις τη δική σου πραγματικότητα, αρκεί να τη ζωγραφίσεις στο μυαλό σου.Ζήτα το!"
Στο βιβλίο αυτό παρακολουθούμε την παράνομη ερωτική ιστορία της Μυρτώς και του Μάνου. Ένας απαγορευμένος έρωτας ανάμεσα σε δύο φίλους.Η Μυρτώ είναι παντρεμένη με τον Κίμωνα κι έχει δύο παιδιά και ο Μάνος είναι παντρεμένος με τη Ζέτα.Ο έρωτάς τους είναι δυνατός αλλά εξελίσσεται μόνο μέσω μηνυμάτων. Ένας έρωτας που έχει σταματήσει σε μερικά πονηρά κοιτάγματα και κάποια ανεπαίσθητα αγγίγματα. Μπορεί να προχωρήσει παρακάτω χωρίς να πληγωθεί κανείς;
Ο αναγνώστης παρακολουθεί κυριολεκτικά μέσα από την κλειδαρότρυπα τον έρωτα των δύο κεντρικών χαρακτήρων. Την ανταλλαγή μηνυμάτων των δύο παράνομων εραστών, τόσο που νιώθει οτι εισβάλλει στην προσωπική τους ζωή, στις πιο απόκρυφες σκέψεις τους. Ο έρωτάς τους ξεκινάει δειλά, μέσα από την αμφισβήτηση, την αγωνία,την ενοχή και περιέχει στάδια όπως η ζήλια και το πάθος.
Το βιβλίο είναι το πρώτο της συγγραφέως κι αυτό είναι κάτι που γίνεται αντιληπτό. Η γραφή της είναι κάπως άγουρη. Η ιστορία , δεν ξέρω αν βασίζεται σε αληθινά γεγονότα πάντως είμαι σίγουρη πως ακόμα κι αν δεν είναι εμπνευσμένη από υπαρκτά πρόσωπα, θα μπορούσε να έχει συμβεί, ίσως και περισσότερες από μία φορές. Ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί με τους ήρωες και ίσως να έχει βρει και τον εαυτό του κάπου εκεί ανάμεσα. Είναι μια ιστορία καθημερινή , ρεαλιστική , γεμάτη από αλήθειες.
" Έπρεπε να είναι τέλεια επαγγελματίας, τέλεια μαμά, τέλεια νοικοκυρά, τέλεια σύζυγος, χωρίς περιθώρια για αποκλίσεις, χωρίς περιθώρια για λάθη. Και τώρα, βρέθηκε άλλη μια φορά μπροστά σε μια επιλογή , και για πρώτη φορά επέλεξε το λάθος.Ένα όμορφο, γλυκό, τρυφερό και τόσο τέλειο λάθος...Και μέσα σε αυτό το λάθος , μπορούσε να νιώσει ότι αγαπιέται με τα ελλείμματα και τις υπερβολές της, σε συναίσθημα , σε λέξεις, σε πράξεις , ένιωθε γήινη, ένιωθε άνθρωπος... Ένιωθε τέλεια μέσα στην ατέλειά του...Τέτοια δύναμη είχε πάνω της ο Μάνος, τέτοια δύναμη είχε εκείνη μέσα της, και μέχρι τώρα δεν το ήξερε..."
Το τέλος απρόβλεπτο. Δεν το περίμενα, με έπιασε απροετοίμαστη μια τέτοια εξέλιξη. Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα κι ευχάριστα. Θα μπορούσαν να λείπουν, κατά τη γνώμη μου οι τόσες πολλές λεπτομέρειες από την καθημερινότητα των ηρώων. Το κείμενο πλαισιώνουν στίχοι από ποιήματα , που με εντυπωσίασαν !
Οι ήρωες είναι αληθινοί. Κάνουν ανθρώπινα λάθη. Μετανοιώνουν για τις λάθος επιλογές τους και προσπαθούν να αναζητήσουν τους λόγους που τους οδήγησαν εκεί. Ο κόσμος είναι πάντα πρόθυμος κι έτοιμος να κρίνει. Λες και υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει σφάλλει ποτέ.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο υπέροχο εξώφυλλο και τον πολλά υποσχώμενο πρόλογο που, από μόνος του, είναι αρκετός για να περάσει σοβαρά μηνύματα και να προβληματίσει.
" Το σύμπαν συνωμοτεί προς όφελός μας...Είμαστε κεραίες. Οι πληροφορίες και οι δυνατότητες είναι όλες εκεί έξω, φτάνει ένα ερέθισμα για να ενεργοποιηθούμε και να προσλάβουμε όλα τα μηνύματα που εκπέμπονται από εμάς."
Η συγγραφέας προκαλεί το αναγνωστικό κοινό να διαβάσει το βιβλίο με ενσυναίσθηση. Να μπει στη θέση των πρωταγωνιστών και να προβληματιστεί για δικές του αποφάσεις και επιλογές.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Μυρτώ, «η ευχάριστη σαν Μυρτιά, εγγονή του Αριστείδη και δεύτερη σύζυγος του Σωκράτη». Και το όνομά της δεν τη συνόδευε τυχαία… Οι αρχές πάντα όριζαν τη ζωή της, οι αναζητήσεις την ύπαρξή της. Μέχρι που έφτασε να αποδεχθεί την ανθρώπινη φύση της, τη θνητότητά της.
Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της… Ένα ταξίδι μιας προσωπικής εσωτερικής συγχώρεσης, μέσα από τη συνειδητοποίηση χειροπιαστών και άυλων γεγονότων… Η αποδοχή ενός εαυτού, που χρόνια πάλευε ν’ απαρνηθεί. Βρέθηκε μπροστά της, και παρουσιάστηκε με στόμφο, με μια πεισματική επιμονή να γίνει ορατός… Τόσο, που δεν μπόρεσε να τον αγνοήσει. Οι συστάσεις έγιναν, κι οι δυο αναμετρήθηκαν. Και η εσωτερική της πάλη τής θύμιζε το γνώριμο, το βολικό. Όμως, η νέα εικόνα στον καθρέφτη ήταν εκτυφλωτική. Κραύγαζε την ανάγκη της να βγει στο φως! Ούρλιαζε την αγανάκτηση και τον πόνο. Ήθελε να τα αποτινάξει από πάνω της, και καθαρή να παρουσιαστεί, πρώτα στον εαυτό της και μετά στον κόσμο…
Διάσπαρτα γεγονότα, φαινομενικά ασύνδετα, μπλέκονται σε ένα πλέγμα. Κεντιούνται σε τάξη και αταξία… σε ένα κάδρο. Ο ουρανός, το λιβάδι, ένα λουλουδάκι, ένα φυλλαράκι, ο ήλιος, τα σύννεφα και η βροχή, ένα κλαδί, ο κορμός ενός δέντρου, η φυλλωσιά του… και τέλος οι καρποί… ποτέ ξανά δεν είχε δει δέντρο να καρποφορεί τόσο ακατάσχετα!
Και ο πιο γλυκός καρπός μέσα της… μια φλόγα που άναψε και δε θα έσβηνε ποτέ πια… Και κλήθηκε να αποφασίσει σαν την Εύα, και έκανε κι εκείνη τη λάθος επιλογή. Για να βρεθεί αντιμέτωπη με τη γύμνια της και τις αδυναμίες της… Να τις νικήσει και να διεκδικήσει πίσω τον δικό της παράδεισο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου