Τετάρτη 24 Μαΐου 2023

Νεκρή Φύση

Νεκρή Φύση- Λουίζ Πένι

Από τις εκδόσεις Μίνωας

Μετάφραση: Αναστασία Δεληγιάννη

Νεκρή φύση στη ζωγραφική είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να  περιγράψει ένα έργο τέχνης που απεικονίζει μία σύνθεση από άψυχα αντικείμενα.Τα αντικείμενα αυτά μπορεί να είναι είτε φυσικά, όπως τρόφιμα, λουλούδια ή νεκρά ζώα, είτε τεχνητά, όπως βάζα, διάφορα σκεύη ή βιβλία. Εδώ, αν και ο τίτλος είναι αποτέλεσμα μετάφρασης, θεωρώ πως είναι απόλυτα ταιριαστός με το περιεχόμενο του βιβλίου και η σημασία του είναι διπλή όπως θα καταλάβει κανείς μόλις το ολοκληρώσει.

Το βιβλίο είναι ένα γνήσιο αστυνομικό. Μια γυναίκα βρίσκεται νεκρή στο δάσος, την ημέρα των Ευχαριστιών σε ένα μικρό χωριό με λιγοστούς κατοίκους. Ποιος ήθελε νεκρή την καλοσυνάτη και συμπαθέστατη Τζειν Νιλ,αλλά και ποιος από τους κατοίκους του γραφικού χωριού Three Pines , είναι ικανός να διαπράξει ένα τέτοιο έγκλημα; Ένα αμφιλεγόμενο έργο ζωγραφικής γίνεται αντικείμενο συζήτησης και οι υποψίες πέφτουν στα άτομα μιας κριτικής επιτροπής έργων τέχνης, σε αντίπαλους καλλιτέχνες της περιοχής , φίλους και συγγενείς της θανούσας.
Την υπόθεση καλείται να διελευκάνει ο έμπειρος επιθεωρητής Αρμάν Γκαμάς.

" Του Γκαμάς δεν του ήταν κόπος. Κοιτώντας γύρω του συνειδητοποίησε πόσο του άρεσε αυτό το μέρος και αυτοί οι άνθρωποι. Τι κρίμα που ένας τους ήταν δολοφόνος."

Ο κάθε ύποπτος εξετάζεται εξονυχιστικά και η υπόθεση θυμίζει λίγο Αγκάθα Κρίστι.

Τι ήταν όμως αυτό που με έκανε να το ξεχωρίσω από τα άλλα αστυνομικά;

Δεν είχε αυτή την σκληρότητα και τη βαναυσότητα που έχουν τα βιβλία του είδους, ειδικά όταν περιγράφουν σκληρές εικόνες από στιγερά εγκλήματα. Ήταν πιο γλυκό, πιο τρυφερό , με χαρακτήρες συμπαθείς και διαλόγους που διέθεταν αμεσότητα,ευαισθησία και μερικές φορές, χιούμορ.

" Στο τέλος της ημέρας κοιτάζω τη δουλειά μου και σκέφτομαι ότι είναι υπέροχη,και μετά , το επόμενο πρωί την ξανακοιτώ και μου φαίνεται σκουπίδι. Η δουλειά δεν αλλάζει, αλλά αλλάζω εγώ."

Ενδιαφέρον αποτελεί το πώς το βιβλίο μετατρέπεται σιγά σιγά από ένα συνηθισμένο μυθιστόρημα  , με μια αναμενόμενη εξέλιξη ( έτσι νόμιζα) σε ένα παιχνίδι γρίφων κι ένα κυνήγι θησαυρού ανάμεσα στον επιθεωρητή και την ομάδα του και στους κατοίκους του χωριού για την αναζήτηση της αλήθειας αλλά κυρίως των αποδείξεων.

Διότι ύποπτοι υπάρχουν πολλοί. Κίνητρα, όπως αποδεικνύεται είχαν όλοι. Ευκαιρίες για να διαπράξουν το έγκλημα, επίσης. Ποιος όμως είναι αυτός που αφαίρεσε τη ζωή του θύματος , με ποιον τρόπο και για ποια αιτία; Οι απαντήσεις  θα δωθούν στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.

" Ουσιαστικά το πραγματικό μυστήριο είναι γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν διαπράττουν φόνο.Θα πρέπει να είναι φριχτό το να είσαι ανθρώπινος."

Η νεκρή φύση , είναι ενα βιβλίο από αυτά που σε ξενυχτάνε. Με ωραίες εικόνες, ωραίους χαρακτήρες και έξυπνη υπόθεση. Σκοτεινά κίνητρα , κρυμμένα μυστικά, προσωπικά συμφέροντα και τοποθεσίες που δημιουργήθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν σαν κρυψώνες, είναι αυτές που φανερώνουν τις αλήθειες.

" Επιλέγουμε τις σκέψεις μας. Επιλέγουμε τις αντιλήψεις μας. Ίσως να μην θεωρούμε ότι το κάνουμε. Ίσως να μην το πιστεύουμε,αλλά το κάνουμε.... Η ζωή είναι μια σειρά από επιλογές. Όλη μέρα,κάθε μέρα. Με ποιον μιλάμε ,πού καθόμαστε,τι λέμε,πώς το λέμε. Και η ζωή μας χαρακτηρίζεται από τις επιλογές μας. Είναι τόσο απλό και τόσο πολύπλοκο συνάμα.Και τόσο πανίσχυρο. Έτσι, καθώς παρακολουθώ ,αυτό ψάχνω να βρω: τις επιλογές που κάνουν οι άνθρωποι."

Είναι το πρώτο βιβλίο, μιας σειράς βιβλίων με πρωταγωνιστή τον Αρμάν Γκαμάς.Ένας ντετέκτιβ διαφορετικός από ό,τι έχουμε συνηθίσει σε βιβλία του είδους. Πιο ανθρώπινος, καθόλου διεφθαρμένος ή "κατεστραμένος" από εθισμούς. Ένας λογοτεχνικός ήρωας που θεωρώ πως ήρθε για να κερδίσει και το ελληνικό κοινό.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook και στο instagram

Οπισθόφυλλο
Η ανακάλυψη ενός πτώματος στο δάσος το Σαββατοκύριακο των Ευχαριστιών φέρνει τον επιθεωρητή Αρμάν Γκαμάς και την ομάδα του στο γραφικό χωριό Θρι Πάινς, στα νότια του Μόντρεαλ. Ο Γκαμάς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί κάποιος θα ήθελε να σκοτώσει την αγαπημένη καλλιτέχνιδα Τζέιν Νιλ, ειδικά οποιοσδήποτε από τους κατοίκους αυτού του απομακρυσμένου χωριού, ενός τόπου τόσο γαλήνιου και ειρηνικού, που δεν έχει καν τη δική του αστυνομία.

Όμως ο χαρισματικός επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών ξέρει ότι το κακό κρύβεται πίσω από τους λευκούς φράχτες των σπιτιών και ότι, αν ψάξει προσεκτικά τα στοιχεία, το Θρι Πάινς θα αρχίσει να αποκαλύπτει τα σκοτεινά του μυστικά…



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Βλέπω τον κόσμο όπως είμαι

Βλέπω τον κόσμο όπως είμαι - Σοφία Πανίδου Εικονογράφηση : Κώστας Μαρκόπουλος Από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ