Από τις εκδόσεις διόπτρα
Η δωδεκάχρονη Φράνκι ζει με τον αδιάφορο προς εκείνη και τα ζητήματα που την απασχολουν, χήρο πατέρα της καθώς η μητέρα της πέθανε στη γέννα. Ο ρόλος του είναι ανύπαρκτος στην ανατροφή της και η παρουσία του ελάχιστη στην καθημερινότητά της.Συντροφιά της κρατούν η έγχρωμη οικονόμος του σπιτιού ,Μπερενίς και ο μικρότερος ξάδερφός της,Τζον Χένρι.Συνομιλούν, παίζουν χαρτιά και φιλοσοφούν για τον κόσμο των ενηλίκων ο οποίος προκαλεί πολλά ερωτηματικά στη νεαρή πρωταγωνίστρια.
" Βλέπω ένα πράσινο δέντρο.Και για εμένα είναι πράσινο.Κι εσύ πράσινο θα το ελεγες.Και θα συμφωνούσαμε σε αυτό.Είναι όμως το πράσινο που βλέπεις εσύ το ίδιο χρώμα με αυτό που βλέπω εγώ για πράσινο; Ή ας πούμε ότι και οι δυο μας ονομάζουμε ένα χρώμα μαύρο. Πως ξέρουμε οτι αυτό που περνάς εσύ για μαύρο είναι το ίδιο χρώμα με αυτό που περνάω εγώ για μαύρο;"
Την ηρεμία του σπιτιού έρχεται να ταράξει η ανακοίνωση πως ο αδερφός της Φράνκι παντρεύεται την άλλη Κυριακή. Ένα γεγονός που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα στην ασυμβίβαστη έφηβη τα οποία και αδυνατεί να διαχειριστεί. Είναι σίγουρη πως το ζευγάρι μετά τον γάμο θα την πάρει και θα ζήσουν όλοι μαζί. Ταυτόχρονα φοβάται το σενάριο πως αυτό δεν θα συμβεί όπως ολοι την προειδοποιούν κι αποφασίζει να φύγει για το άγνωστο μην μπορώντας να διαχειριστεί την επικείμενη κι αναπόφευκτη μοναξιά.
Το βιβλίο της διάσημης Αμερικανίδας Carson McCullers είναι ολιγοσέλιδο, δεν έχει πολλά πρόσωπα , δεν καλύπτει μεγάλα χρονικά διαστήματα, η ιστορία που διηγείται εξελίσσεται μέσα σε διάστημα λίγων ημερών αλλά ούτε και γεωγραφικές εναλλαγές μιας και ο τόπος είναι σταθερός σε μια πολιτεία στο νότο.
Ωστόσο είναι έντονα ψυχογραφικό και φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με όλες τις ψυχολογικές και εσωτερικές αναζητήσεις ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού. Ενός κοριτσιού οπου είναι φανερή η αντίθεση ανάμεσα στο ύψος της και στις αλλαγές που παθαίνει το σώμα της και την ανώριμη κατανόηση του κόσμου των ενηλίκων και των ανθρώπινων ,κυρίως ερωτικών, σχέσεων.
Η Φράνκι τραβάει η ίδια μια νοητή διαχωριστική γραμμή , αλλάζοντας το όνομά της σε Φ.Τζάσμιν κάτι που σηματοδοτεί το πέρασμα από την παλιά στην νέα Φράνκι και καθορίζει το ταξίδι προς την ενηλικίωση και την ωρίμανση του χαρακτήρα της. Παραμένει αφελής και αθώα ως προς τις αλλαγές που πρόκειται να της συμβούν.
" Μερικές φορές θέλω κι εγώ να καταστρέψω κάτι.Νιώθω σαν να θέλω να κάνω κομμάτια ολόκληρη την πόλη,να την γκρεμίσω,να την εξαφανίσω.... "και να το κάνεις όμως δεν θα καταφέρεις τίποτα. Το θέμα είναι πως είμαστε όλοι δεμένοι. Και πως προσπαθούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ελευθερωθούμε."
Η συγγραφεας με τρόπο λιτό ,τρυφερό , συγκινητικό αλλά και συνάμα χιουμοριστικό κι αληθινό μας δίνει ένα μυθιστόρημα, χωρίς έντονη δράση αλλά που επικεντρώνεται στον ψυχισμό των πρωταγωνιστών αγγίζοντας και κάποια σοβαρά κοινωνικά ζητήματα.Κυρίως πιάνει τον παλμό και τη σύγχυση που υπάρχει στο μυαλό των νέων που βρίσκονται στο κατώφλι της εφηβικής ηλικίας. Την ανάγκη τους για ενήλικα πρότυπα και σωστές συμβουλές σε ζητήματα ανθρώπινων σχέσεων αλλά κυρίως για την αποδοχή και την αντιμετώπιση της μοναξιάς.
Το μυθιστόρημα, αν και κλασικό, θεωρώ πως είναι αρκετά σύγχρονο και πάντα διαχρονικό. Είναι κατά τη γνώμη μου άψογα μεταφρασμένο, το διάβασα ευχάριστα και μάλιστα με μια έκπληξη , γιατι νόμιζα ,αρχικά, πως άλλο θα ήταν το θέμα του βιβλίου κι αλλού μας πήγε η συγγραφέας τελικά. Αγάπησα τη νεαρή ηρωίδα, περισσότερο τη συμπάθησα και την συμπόνεσα.Μαζί της έκανα το ταξίδι προς την ενηλικίωση,την ωρίμανση και την αυτογνωσία.Θεωρώ πως κάθε νέος στην προεφηβική και εφηβική ηλικία έχει κάτι, έστω και λίγο,από τη νεαρή Φράνκι.
" Βλέπω ένα πράσινο δέντρο.Και για εμένα είναι πράσινο.Κι εσύ πράσινο θα το ελεγες.Και θα συμφωνούσαμε σε αυτό.Είναι όμως το πράσινο που βλέπεις εσύ το ίδιο χρώμα με αυτό που βλέπω εγώ για πράσινο; Ή ας πούμε ότι και οι δυο μας ονομάζουμε ένα χρώμα μαύρο. Πως ξέρουμε οτι αυτό που περνάς εσύ για μαύρο είναι το ίδιο χρώμα με αυτό που περνάω εγώ για μαύρο;"
Την ηρεμία του σπιτιού έρχεται να ταράξει η ανακοίνωση πως ο αδερφός της Φράνκι παντρεύεται την άλλη Κυριακή. Ένα γεγονός που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα στην ασυμβίβαστη έφηβη τα οποία και αδυνατεί να διαχειριστεί. Είναι σίγουρη πως το ζευγάρι μετά τον γάμο θα την πάρει και θα ζήσουν όλοι μαζί. Ταυτόχρονα φοβάται το σενάριο πως αυτό δεν θα συμβεί όπως ολοι την προειδοποιούν κι αποφασίζει να φύγει για το άγνωστο μην μπορώντας να διαχειριστεί την επικείμενη κι αναπόφευκτη μοναξιά.
Το βιβλίο της διάσημης Αμερικανίδας Carson McCullers είναι ολιγοσέλιδο, δεν έχει πολλά πρόσωπα , δεν καλύπτει μεγάλα χρονικά διαστήματα, η ιστορία που διηγείται εξελίσσεται μέσα σε διάστημα λίγων ημερών αλλά ούτε και γεωγραφικές εναλλαγές μιας και ο τόπος είναι σταθερός σε μια πολιτεία στο νότο.
Ωστόσο είναι έντονα ψυχογραφικό και φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με όλες τις ψυχολογικές και εσωτερικές αναζητήσεις ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού. Ενός κοριτσιού οπου είναι φανερή η αντίθεση ανάμεσα στο ύψος της και στις αλλαγές που παθαίνει το σώμα της και την ανώριμη κατανόηση του κόσμου των ενηλίκων και των ανθρώπινων ,κυρίως ερωτικών, σχέσεων.
Η Φράνκι τραβάει η ίδια μια νοητή διαχωριστική γραμμή , αλλάζοντας το όνομά της σε Φ.Τζάσμιν κάτι που σηματοδοτεί το πέρασμα από την παλιά στην νέα Φράνκι και καθορίζει το ταξίδι προς την ενηλικίωση και την ωρίμανση του χαρακτήρα της. Παραμένει αφελής και αθώα ως προς τις αλλαγές που πρόκειται να της συμβούν.
" Μερικές φορές θέλω κι εγώ να καταστρέψω κάτι.Νιώθω σαν να θέλω να κάνω κομμάτια ολόκληρη την πόλη,να την γκρεμίσω,να την εξαφανίσω.... "και να το κάνεις όμως δεν θα καταφέρεις τίποτα. Το θέμα είναι πως είμαστε όλοι δεμένοι. Και πως προσπαθούμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ελευθερωθούμε."
Η συγγραφεας με τρόπο λιτό ,τρυφερό , συγκινητικό αλλά και συνάμα χιουμοριστικό κι αληθινό μας δίνει ένα μυθιστόρημα, χωρίς έντονη δράση αλλά που επικεντρώνεται στον ψυχισμό των πρωταγωνιστών αγγίζοντας και κάποια σοβαρά κοινωνικά ζητήματα.Κυρίως πιάνει τον παλμό και τη σύγχυση που υπάρχει στο μυαλό των νέων που βρίσκονται στο κατώφλι της εφηβικής ηλικίας. Την ανάγκη τους για ενήλικα πρότυπα και σωστές συμβουλές σε ζητήματα ανθρώπινων σχέσεων αλλά κυρίως για την αποδοχή και την αντιμετώπιση της μοναξιάς.
Το μυθιστόρημα, αν και κλασικό, θεωρώ πως είναι αρκετά σύγχρονο και πάντα διαχρονικό. Είναι κατά τη γνώμη μου άψογα μεταφρασμένο, το διάβασα ευχάριστα και μάλιστα με μια έκπληξη , γιατι νόμιζα ,αρχικά, πως άλλο θα ήταν το θέμα του βιβλίου κι αλλού μας πήγε η συγγραφέας τελικά. Αγάπησα τη νεαρή ηρωίδα, περισσότερο τη συμπάθησα και την συμπόνεσα.Μαζί της έκανα το ταξίδι προς την ενηλικίωση,την ωρίμανση και την αυτογνωσία.Θεωρώ πως κάθε νέος στην προεφηβική και εφηβική ηλικία έχει κάτι, έστω και λίγο,από τη νεαρή Φράνκι.
⁹
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Ο κόσμος φαινόταν να πεθαίνει κάθε απομεσήμερο κι όλα βάλτωναν.
Αυτό το αργό, καυτό καλοκαίρι τίποτα δεν συμβαίνει στη μικρή πόλη της Φράνκι.
Η πλήξη κι ένα παράξενο αίσθημα ότι δεν ανήκει πουθενά τη βαραίνουν.
Κάθεται ώρες ατέλειωτες και συζητάει με τη μαύρη υπηρέτρια του σπιτιού και τον μικρό της ξάδελφο για να σπρώξει τον χρόνο.
Ώσπου, σαν κεραυνός εν αιθρία, φτάνει η είδηση πως ο αδελφός της, ο Τζάρβις, θα παντρευτεί την επόμενη Κυριακή!
Η φαντασία της Φράνκι οργιάζει.
Ονειρεύεται πως έχει έναν σπουδαίο ρόλο στον γάμο, κάνει σχέδια, φτάνει να πιστέψει ότι οι νιόπαντροι θα την πάρουν μαζί τους στον μήνα του μέλιτος, θα ταξιδέψει, θα δει τον κόσμο.
Αλλά η μέρα του γάμου –και της απότομης προσγείωσης– δεν αργεί…
Η Carson McCullers, η ποιήτρια των αταίριαστων και των μοναχικών, συνθέτει μια αξέχαστη ηρωίδα στο κατώφλι της εφηβείας.
Σε εκείνη τη στιγμή της ζωής που, εξόριστος από τον κόσμο των παιδιών και αμύητος στον κόσμο των ενηλίκων, θέλεις να ανήκεις κάπου, με την ίδια λαχτάρα που θέλεις να ανοίξεις τα φτερά σου και να πετάξεις για πάντα μακριά.
Ένα οξυδερκές μυθιστόρημα, με την υπογραφή μιας από τις σημαντικότερες Αμερικανίδες συγγραφείς του 20ού αιώνα, που μεταφέρθηκε επίσης γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου