Από τις εκδόσεις Ελκυστής
Μιας και η Θεσσαλονίκη έχει αυτές τις μέρες την τιμητική της , θεωρώ πως αυτό εδώ το βιβλίο είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ταξιδέψουμε νοερά στις γειτονιές της.
Πιο συγκεκριμένα, ο συγγραφέας/ ποιητής Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης μας ταξιδεύει στη συνοικία της Αγίας Φωτεινής, που χτίστηκε από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και μεταξύ αυτών κατοικήθηκε κι από πρόσφυγες του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης και βρισκόταν εκεί που τώρα υπάρχει η Πανεπιστημιούπολη.
Στο βιβλίο περιγράφονται τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα αλλά και οι συνήθειες των κατοίκων και μας γυρίζει όλους πολλά χρόνια πίσω. Πλούσιο σε εικόνες , μυρωδιές και χρώματα σκιαγραφεί μια ολόκληρη εποχή.
Οι λέξεις που κυριαρχούν είναι " θυμάμαι" και "αναπολώ", ακόμα κι αν δεν τις διαβάζεις , τις νιώθεις σε κάθε παράγραφο. Γραμμένο με τρυφερότητα και νοσταλγία είναι ικανό να ταξιδέψει τον αναγνώστη και να του ξυπνήσει μνήμες και συναισθήματα.
Η ΔΕΘ, η ΧΑΝΘ και φυσικά ο Λευκός Πύργος , χαρακτηριστικά σημεία της πόλης της Θεσσαλονίκης δεν μπορούν να απουσιάζουν από αυτό το αφήγημα.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου θα συναντήσουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό άλμπουμ του συγγραφέα. Ένα υλικό από το οποίο μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς πως το βιβλίο αυτό αποτελεί κάτι περισσότερο από μια απλή καταγραφή αναμνήσεων. Εγώ θα το χαρακτήριζα κατάθεση ψυχής σε ένα προσωπικό ημερολόγιο που μας προσφέρεται απλόχερα να γνωρίσουμε. Μια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και ένα πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο.
Ενα ταξιδάκι τώρα στη Θεσσαλονίκη θα το ήθελα!
Πιο συγκεκριμένα, ο συγγραφέας/ ποιητής Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης μας ταξιδεύει στη συνοικία της Αγίας Φωτεινής, που χτίστηκε από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και μεταξύ αυτών κατοικήθηκε κι από πρόσφυγες του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης και βρισκόταν εκεί που τώρα υπάρχει η Πανεπιστημιούπολη.
Στο βιβλίο περιγράφονται τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα αλλά και οι συνήθειες των κατοίκων και μας γυρίζει όλους πολλά χρόνια πίσω. Πλούσιο σε εικόνες , μυρωδιές και χρώματα σκιαγραφεί μια ολόκληρη εποχή.
Οι λέξεις που κυριαρχούν είναι " θυμάμαι" και "αναπολώ", ακόμα κι αν δεν τις διαβάζεις , τις νιώθεις σε κάθε παράγραφο. Γραμμένο με τρυφερότητα και νοσταλγία είναι ικανό να ταξιδέψει τον αναγνώστη και να του ξυπνήσει μνήμες και συναισθήματα.
Η ΔΕΘ, η ΧΑΝΘ και φυσικά ο Λευκός Πύργος , χαρακτηριστικά σημεία της πόλης της Θεσσαλονίκης δεν μπορούν να απουσιάζουν από αυτό το αφήγημα.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου θα συναντήσουμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό άλμπουμ του συγγραφέα. Ένα υλικό από το οποίο μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς πως το βιβλίο αυτό αποτελεί κάτι περισσότερο από μια απλή καταγραφή αναμνήσεων. Εγώ θα το χαρακτήριζα κατάθεση ψυχής σε ένα προσωπικό ημερολόγιο που μας προσφέρεται απλόχερα να γνωρίσουμε. Μια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές και ένα πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο.
Ενα ταξιδάκι τώρα στη Θεσσαλονίκη θα το ήθελα!
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Ο ποιητής και συγγραφέας Κωνσταντίνος Γρηγοριάδης γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην προσφυγική συνοικία της Αγίας Φωτεινής. Η συνοικία αυτή δεν υπάρχει πια. Τη θέση της καταλαβαίνει σήμερα η πανεπιστημιούπολη. Το βιβλίο αυτό περιγράφει τη συνοικία, τις δραστηριότητες και τον τρόπο ζωής των κατοίκων, παρατηρώντας με τα μάτια ενός παιδιού.
Αναφέρεται στις περιπλανήσεις και διαδρομές των προγόνων του και μιλάει για τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα, μεγαλώνοντας στη γειτονιά αυτήν. Η αφήγηση του παρελθόντος βιώνεται σαν εμπειρία στο παρόν με κάθε λεπτομέρεια. Τα γεγονότα αναβιώνουν στο μυαλό σαν μια κινηματογραφική ταινία που εκτυλίσσεται από την αρχή μέχρι το τέλος στην ιστορική συνοικία του κέντρου της Θεσσαλονίκης, την ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου