Από τις εκδόσεις συρτάρι
Ο λόγος που απολαμβάνω να διαβάζω ποίηση είναι όλα εκείνα που με κάνει να νιώθω και όλα εκείνα που ο ποιητής μου μεταφέρει από τον ψυχισμό του.Για τον ίδιο λόγο μου φαίνεται πολύ δύσκολο να γράφω κριτική για τις ποιητικές συλλογές.
Η ιχνηλασία είναι μια ποιητική συλλογή που αποτελείται από 36 αυτοτελή ποιήματα, σε ελεύθερο στίχο, στην οποία η Αθηνά Ιωάννου καταθέτει ένα κομμάτι από την ψυχή της.
Δεν την γνωρίζω , αλλά νιώθω πως μέσα στην συλλογή αυτή υπάρχει κάτι από τον εαυτό της. Και ταυτόχρονα κάτι κι από τον δικό μου εαυτό, κι από εσάς κι από όλους μας. Είναι μαγικό πώς μπορεί κανείς να σε αγγίξει μέσα από μερικές μόνο γραμμές.
Η ιχνηλασία είναι μια ποιητική συλλογή της οποίας επίκεντρο είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που αγαπά, που ερωτεύεται , που δακρύζει, που πασχίζει καθημερινά να ζήσει αξιοπρεπώς και αφήνει το στίγμα του πάνω στη γη μέχρι να έρθει η στιγμή που θα πεθάνει.
Θνησιγενές
Σαν απ'τα σπάργανα ακόμη
φιλάσθενο
τούτο το βρέφος.
Του προσώπου η ασχήμια και των μελών η ατέλεια
που θα το αφήσουν σακάτη.
Ανυπεράσπιστο βρέφος,
σε ποια σπηλιά να κρυφτείς,
την κραυγή ν'αποφύγεις,
την υγειά σου να βρεις κι ορθόνα σταθείς
αφού πρώτα με τα δικά σου ( κι ύστερα με των άλλων)
θηρία παλέψεις;
Γιατί καιρό πολύ δεν έχεις.
Καταδικασμένο απ'τη γέννηση σε ποινή θανατική.
Γιατί τον νου των ανθρώπων δε θ'αντέξεις,τον σκοτεινό.
Τον καιρό τον άτεγκτο.
Την ορφάνια σου.
Ο τίτλος του βιβλίου μοιάζει τόσο ταιριαστός και αντιπροσωπευτικός για αυτό που πρόκειται να αντιμετωπίσει κάποιος μόλις ανοίξει τις σελίδες του. Ο αναγνώστης γίνεται αποδέκτης ενός βομβαρδισμού συναισθημάτων καθώς αναζητάει τα ίχνη που θα τον οδηγήσουν στην ολοκλήρωση.
Ένα γλυκόπικρο ταξίδι , γεμάτο από αντιθέσεις.Η ζωή και ο θάνατος,η λύπη και η χαρά , η αρχή και το τέλος.Αντιθέσεις μέσα από τις οποίες η ποιήτρια αποτυπώνει τη ροή της ζωής.
Δεν ξέρω αν φταίει η χρονική στιγμή που ήρθε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, οι συγκυρίες ή η διάθεσή μου, πάντως θα πω πως μερικοί από τους στίχους που διάβασα στο εσωτερικό του ήταν ό,τι καλύτερο διάβασα τελευταία.
Η ιχνηλασία είναι μια ποιητική συλλογή που αποτελείται από 36 αυτοτελή ποιήματα, σε ελεύθερο στίχο, στην οποία η Αθηνά Ιωάννου καταθέτει ένα κομμάτι από την ψυχή της.
Δεν την γνωρίζω , αλλά νιώθω πως μέσα στην συλλογή αυτή υπάρχει κάτι από τον εαυτό της. Και ταυτόχρονα κάτι κι από τον δικό μου εαυτό, κι από εσάς κι από όλους μας. Είναι μαγικό πώς μπορεί κανείς να σε αγγίξει μέσα από μερικές μόνο γραμμές.
Η ιχνηλασία είναι μια ποιητική συλλογή της οποίας επίκεντρο είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος που αγαπά, που ερωτεύεται , που δακρύζει, που πασχίζει καθημερινά να ζήσει αξιοπρεπώς και αφήνει το στίγμα του πάνω στη γη μέχρι να έρθει η στιγμή που θα πεθάνει.
Θνησιγενές
Σαν απ'τα σπάργανα ακόμη
φιλάσθενο
τούτο το βρέφος.
Του προσώπου η ασχήμια και των μελών η ατέλεια
που θα το αφήσουν σακάτη.
Ανυπεράσπιστο βρέφος,
σε ποια σπηλιά να κρυφτείς,
την κραυγή ν'αποφύγεις,
την υγειά σου να βρεις κι ορθόνα σταθείς
αφού πρώτα με τα δικά σου ( κι ύστερα με των άλλων)
θηρία παλέψεις;
Γιατί καιρό πολύ δεν έχεις.
Καταδικασμένο απ'τη γέννηση σε ποινή θανατική.
Γιατί τον νου των ανθρώπων δε θ'αντέξεις,τον σκοτεινό.
Τον καιρό τον άτεγκτο.
Την ορφάνια σου.
Ο τίτλος του βιβλίου μοιάζει τόσο ταιριαστός και αντιπροσωπευτικός για αυτό που πρόκειται να αντιμετωπίσει κάποιος μόλις ανοίξει τις σελίδες του. Ο αναγνώστης γίνεται αποδέκτης ενός βομβαρδισμού συναισθημάτων καθώς αναζητάει τα ίχνη που θα τον οδηγήσουν στην ολοκλήρωση.
Ένα γλυκόπικρο ταξίδι , γεμάτο από αντιθέσεις.Η ζωή και ο θάνατος,η λύπη και η χαρά , η αρχή και το τέλος.Αντιθέσεις μέσα από τις οποίες η ποιήτρια αποτυπώνει τη ροή της ζωής.
Δεν ξέρω αν φταίει η χρονική στιγμή που ήρθε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο, οι συγκυρίες ή η διάθεσή μου, πάντως θα πω πως μερικοί από τους στίχους που διάβασα στο εσωτερικό του ήταν ό,τι καλύτερο διάβασα τελευταία.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Η γλώσσα των ενηλίκων δεν μπορεί να μιλήσει.
Περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια,
επικρίνει με μοναδική σκληρότητα,
αναλύει σε βάθος.
Η γλώσσα των ενηλίκων ενδύει με χρυσόσκονη
τα παιδικά όνειρα,
καταβαθρώνει τις συνειδήσεις.
Κι ύστερα
εμπλουτίζει τις ονειρώξεις.
Κι όταν αγαπά, δεν μπορεί να μιλήσει.
Σαν βρέφος η γλώσσα αυτή.
Περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια,
επικρίνει με μοναδική σκληρότητα,
αναλύει σε βάθος.
Η γλώσσα των ενηλίκων ενδύει με χρυσόσκονη
τα παιδικά όνειρα,
καταβαθρώνει τις συνειδήσεις.
Κι ύστερα
εμπλουτίζει τις ονειρώξεις.
Κι όταν αγαπά, δεν μπορεί να μιλήσει.
Σαν βρέφος η γλώσσα αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου