Από τις εκδόσεις διόπτρα
Η Γκάια είναι ένα κορίτσι που μεγαλώνει στην σκιά της δυναμικής μητέρας της, προσπαθώντας να ξεφύγει από τη μοίρα που προδιαγράφει το φτωχικό παρελθόν της, να χαράξει τη δική της πορεία και να προσδιορίσει την ταυτότητά της. Η ζωή της και ο δρόμος προς την ενηλικίωση δεν είναι εύκολος ούτε στρωμένος με ροδοπέταλα. Το όνομά της το γνωρίζουμε από το οπισθόφυλλο αλλά δεν αναφέρεται σε κανένα σημείο του βιβλίου.Αντιθέτως τα ονόματα της μητέρας της, του πατέρα της, του αδερφού της και των γύρω της αναφέρονται πολλάκις και με έμφαση δίνοντας βαρύτητα στις προσωπικότητές τους και στην επιρροή που ασκούν πάνω στην Γκάια.
Παρόλα αυτά γνωρίζουμε τα πάντα για τη ζωή της, την εμφάνισή της, τα ενδιαφέροντά της και τις ανησυχίες της.Η αφήγηση της ιστορίας της ανήκει κι έτσι μαθαίνουμε τα πράγματα από την δική της υποκειμενική σκοπιά.
Η ιστορία του βιβλίου με άγγιξε ποικιλοτρόπως και με προβλημάτισε αρκετά.Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης ένιωθα να μεταμορφώνομαι και ανά διαστήματα να μετατρέπομαι στις διαφορετικές μου ιδιότητες.
Ήταν στιγμές που ένιωθα πως η αναγνώστρια ήταν η έφηβη κόρη που υπήρξα κάποτε κι άλλες φορές έδινε τη θέση της στην μάνα που είμαι τώρα και προσπαθώ να μεγαλώσω σωστά την κόρη μου αλλά και όλα τα παιδιά μου. Κι άλλοτε ήμουν η εκπαιδευτικός όπου καθημερινά συναντώ και συναναστρέφομαι εφήβους με διαφορετικές προσωπικότητες και ιδιοσυγκρασίες προερχόμενοι από πολλούς διαφορετικούς τύπους οικογενειών.
Η ηρωίδα μας βιώνει την αδικία, τις διακρίσεις , τα κοινωνικά στερεότυπα και προσπαθεί να απεμπλακεί από αυτήν την πραγματικότητα χωρίς πάντα επιτυχία.Ζει δίπλα στα στάσιμα νερά της λίμνης ενώ η ίδια θα προτιμούσε να είναι το νερό ενός ποταμού που κυλάει κι αλλάζει. Άλλωστε όσο κι αν προσπαθεί, δεν είναι πάντα ικανή να καθορίσει η ίδια τη ζωή της μιας και πολλά είναι αυτά που δεν περνάνε από το χέρι της. Για τους άλλους θα είναι πάντα αυτό το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά που προέρχεται από αυτήν την οικογένεια. Και αυτό θα είναι κάτι που θα την ακολουθεί σε όλη τη ζωή της.
Χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι η κοινωνική διάστασή του, η ρεαλιστικότητα των χαρακτήρων και η φυσικότητα των περιγραφών που μεταφέρουν τον αναγνώστη στην Ιταλία
στο κατώφλι του 21ου αιώνα.Σε ένα σπίτι δίπλα στη λίμνη όπου η υγρασία σχεδόν γίνεται αισθητή από το δέρμα μέχρι το κόκκαλο. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το ύφος της συγγραφέως. Με μια γραφή που βρίθει από ειλικρίνεια μας μεταφέρει αλήθειες και μας βάζει σε σκέψεις.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χαρακτήρας της μητέρας. Μια γυναίκα με ισχυρή θέληση και δυναμική προσωπικότητα. Με φοβερό αίσθημα δικαιοσύνης μα καθόλου ενσυναίσθηση προς τα παιδιά της. Ανίκανη να σταματήσει να διεκδικεί αυτό που της ανήκει. Καταπιεσμένη από τον κοινωνικό ρατσισμό και στιγματισμό επιδιώκει ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη της. Πολλές φορές με ανορθόδοξο τρόπο.
Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό όπως και η ζωή δεν είναι ποτέ εύκολη κι όπως τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται. Όλα έχουν δύο όψεις κι όλα έχουν ένα τίμημα, το οποίο καλείσαι να το πληρώσεις αν θες να είσαι πιστός στα θέλω σου και στις αρχές σου.
"Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό" είναι σίγουρα ένα μυθιστόρημα που αξίζει την προσοχή σας. Θα σας συνεπάρει στις σελίδες του , θα σας ταξιδέψει, θα σας συγκινήσει, θα σας θυμώσει και θα σας προβληματίσει. Θα συνταξιδέψετε προς την ενηλικίωση με αυτό το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά που ζει στο σπίτι δίπλα στην λίμνη.
Εγώ βυθίστηκα στην κυριολεξία στις σελίδες του και ανυπομονούσα να έρθει η στιγμή εκείνη της ημέρας που θα το άνοιγα ξανά. Δεν είναι ενα βιβλίο δράσης και αγωνίας που διαβάζεται με κομμενη την ανάσα , μα είναι αναμφίβολα ένα λογοτεχνικό έργο με ύφος,ατμόσφαιρα, ανάπτυξη χαρακτήρων και σίγουρα δεν μπορείς να το αποχωριστείς εύκολα.Ένα βιβλίο μοναδικά γοητευτικό που μου κράτησε εξαιρετική συντροφιά και εννοείται σας το συστήνω.
Υ.Γ. Έχει κι εξωφυλλάρα και υπέροχη μετάφραση από την Δήμητρα Δότση. Να τα λέμε κι αυτά.
Παρόλα αυτά γνωρίζουμε τα πάντα για τη ζωή της, την εμφάνισή της, τα ενδιαφέροντά της και τις ανησυχίες της.Η αφήγηση της ιστορίας της ανήκει κι έτσι μαθαίνουμε τα πράγματα από την δική της υποκειμενική σκοπιά.
Η ιστορία του βιβλίου με άγγιξε ποικιλοτρόπως και με προβλημάτισε αρκετά.Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης ένιωθα να μεταμορφώνομαι και ανά διαστήματα να μετατρέπομαι στις διαφορετικές μου ιδιότητες.
Ήταν στιγμές που ένιωθα πως η αναγνώστρια ήταν η έφηβη κόρη που υπήρξα κάποτε κι άλλες φορές έδινε τη θέση της στην μάνα που είμαι τώρα και προσπαθώ να μεγαλώσω σωστά την κόρη μου αλλά και όλα τα παιδιά μου. Κι άλλοτε ήμουν η εκπαιδευτικός όπου καθημερινά συναντώ και συναναστρέφομαι εφήβους με διαφορετικές προσωπικότητες και ιδιοσυγκρασίες προερχόμενοι από πολλούς διαφορετικούς τύπους οικογενειών.
Η ηρωίδα μας βιώνει την αδικία, τις διακρίσεις , τα κοινωνικά στερεότυπα και προσπαθεί να απεμπλακεί από αυτήν την πραγματικότητα χωρίς πάντα επιτυχία.Ζει δίπλα στα στάσιμα νερά της λίμνης ενώ η ίδια θα προτιμούσε να είναι το νερό ενός ποταμού που κυλάει κι αλλάζει. Άλλωστε όσο κι αν προσπαθεί, δεν είναι πάντα ικανή να καθορίσει η ίδια τη ζωή της μιας και πολλά είναι αυτά που δεν περνάνε από το χέρι της. Για τους άλλους θα είναι πάντα αυτό το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά που προέρχεται από αυτήν την οικογένεια. Και αυτό θα είναι κάτι που θα την ακολουθεί σε όλη τη ζωή της.
Χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι η κοινωνική διάστασή του, η ρεαλιστικότητα των χαρακτήρων και η φυσικότητα των περιγραφών που μεταφέρουν τον αναγνώστη στην Ιταλία
στο κατώφλι του 21ου αιώνα.Σε ένα σπίτι δίπλα στη λίμνη όπου η υγρασία σχεδόν γίνεται αισθητή από το δέρμα μέχρι το κόκκαλο. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το ύφος της συγγραφέως. Με μια γραφή που βρίθει από ειλικρίνεια μας μεταφέρει αλήθειες και μας βάζει σε σκέψεις.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο χαρακτήρας της μητέρας. Μια γυναίκα με ισχυρή θέληση και δυναμική προσωπικότητα. Με φοβερό αίσθημα δικαιοσύνης μα καθόλου ενσυναίσθηση προς τα παιδιά της. Ανίκανη να σταματήσει να διεκδικεί αυτό που της ανήκει. Καταπιεσμένη από τον κοινωνικό ρατσισμό και στιγματισμό επιδιώκει ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη της. Πολλές φορές με ανορθόδοξο τρόπο.
Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό όπως και η ζωή δεν είναι ποτέ εύκολη κι όπως τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται. Όλα έχουν δύο όψεις κι όλα έχουν ένα τίμημα, το οποίο καλείσαι να το πληρώσεις αν θες να είσαι πιστός στα θέλω σου και στις αρχές σου.
"Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό" είναι σίγουρα ένα μυθιστόρημα που αξίζει την προσοχή σας. Θα σας συνεπάρει στις σελίδες του , θα σας ταξιδέψει, θα σας συγκινήσει, θα σας θυμώσει και θα σας προβληματίσει. Θα συνταξιδέψετε προς την ενηλικίωση με αυτό το κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά που ζει στο σπίτι δίπλα στην λίμνη.
Εγώ βυθίστηκα στην κυριολεξία στις σελίδες του και ανυπομονούσα να έρθει η στιγμή εκείνη της ημέρας που θα το άνοιγα ξανά. Δεν είναι ενα βιβλίο δράσης και αγωνίας που διαβάζεται με κομμενη την ανάσα , μα είναι αναμφίβολα ένα λογοτεχνικό έργο με ύφος,ατμόσφαιρα, ανάπτυξη χαρακτήρων και σίγουρα δεν μπορείς να το αποχωριστείς εύκολα.Ένα βιβλίο μοναδικά γοητευτικό που μου κράτησε εξαιρετική συντροφιά και εννοείται σας το συστήνω.
Υ.Γ. Έχει κι εξωφυλλάρα και υπέροχη μετάφραση από την Δήμητρα Δότση. Να τα λέμε κι αυτά.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Ένας αρχαίος κρατήρας που λίγο λίγο γέμισε νερό - στάσιμο νερό, που μυρίζει βρύο και λάσπη. Αυτή είναι η λίμνη Μπρατσάνο. Εδώ φτάνει η Αντόνια για να στήσει το σπίτι της, ύστερο από αμέτρητες μάχες για να βρει μια στέγη της προκοπής στη Ρώμη. Η περήφανη, πεισματάρα Αντόνια, με τον ανάπηρο άντρο και τα τέσσερα παιδιά, που παλεύει λυσσαλέο για μια καλύτερη ζωή. Η Αντόνια, που στηρίζει όλες τις ελπίδες της στην κόρη της, την Γκάια, γι' αυτό την κυνηγάει σαν Κέρβερος: να μάθει γράμματα, να σπουδάσει, ν' ανεβεί κοινωνικά.
Και η Γκάια; Η Γκάια μαθαίνει να μη ζητάει, να μην παραπονιέται, να διαβάζει. Να κάνει το θέλημα της μάνας της, που γίνεται ολοένα πιο σκληρή και εμμονική. Αλλά, κάθε φορά που σηκώνει το κεφάλι της, το βλέμμα της Αντόνια την καρφώνει σαν λεπίδα. Η Γκάια βουτάει στη λίμνη χωρίς να φοβάται τα βάθη, τρέχει τις νύχτες μ' ένα μηχανάκι με σβηστά τα φώτα, εξεγείρεται με την αφόρητη κοινοτοπία της ζωής.
Η Γκάια ξέρει πως, όσο κι ον προσπαθήσει, δεν θα γίνει ποτέ "σαν τους άλλους", όπως ονειρεύεται η Αντόνια. Η νέα χιλιετία έχει μπει, κάπου μακριά ο κόσμος αλλάζει, αλλά εδώ, μπροστά στη λίμνη, όλα μένουν ίδια. Όσο κι αν τρέξεις, μπροστά σου θα 'ναι πάντα το στάσιμο νερό μιας ζωής χωρίς προοπτική.
Ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα που συνεπήρε την Ιταλία το 2021.
21 χώρες
9 μήνες στις λίστες των best sellers
130.000 αντίτυπα μόνο στην Ιταλία
Φιναλίστ του βραβείου Strega
Βραβείο Campiello
Και η Γκάια; Η Γκάια μαθαίνει να μη ζητάει, να μην παραπονιέται, να διαβάζει. Να κάνει το θέλημα της μάνας της, που γίνεται ολοένα πιο σκληρή και εμμονική. Αλλά, κάθε φορά που σηκώνει το κεφάλι της, το βλέμμα της Αντόνια την καρφώνει σαν λεπίδα. Η Γκάια βουτάει στη λίμνη χωρίς να φοβάται τα βάθη, τρέχει τις νύχτες μ' ένα μηχανάκι με σβηστά τα φώτα, εξεγείρεται με την αφόρητη κοινοτοπία της ζωής.
Η Γκάια ξέρει πως, όσο κι ον προσπαθήσει, δεν θα γίνει ποτέ "σαν τους άλλους", όπως ονειρεύεται η Αντόνια. Η νέα χιλιετία έχει μπει, κάπου μακριά ο κόσμος αλλάζει, αλλά εδώ, μπροστά στη λίμνη, όλα μένουν ίδια. Όσο κι αν τρέξεις, μπροστά σου θα 'ναι πάντα το στάσιμο νερό μιας ζωής χωρίς προοπτική.
Ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα που συνεπήρε την Ιταλία το 2021.
21 χώρες
9 μήνες στις λίστες των best sellers
130.000 αντίτυπα μόνο στην Ιταλία
Φιναλίστ του βραβείου Strega
Βραβείο Campiello
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου