Από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Ίσως το πρώτο πράγμα που θα αναρωτηθεί κανείς βλέποντας αυτό το βιβλίο είναι αν πρόκειται για παιδικό ή έστω εφηβικό βιβλίο. Κι αυτό γιατί ο Λέμονι Σνίκετ, κατά κόσμον Ντάνιελ Χάντλερ έχει συνδεθεί με τη σειρά βιβλίων " Μια σειρά από ατυχή γεγονότα" η οποία έχει γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία.
Η απάντηση είναι πως όχι. Δεν είναι παιδικό, δεν είναι εφηβικό, είναι ένα βιβλίο για το θάνατο και την παραζάλη. Για να είμαι ακριβής,ένα κωμικό βιβλίο για το θάνατο και την παραζάλη. Και πώς γίνεται ένα βιβλίο που μιλάει για το θάνατο να είναι ευχάριστο; κι όμως γίνεται και μόνο όσοι διαβάσουν το συγκεκριμένο θα το καταλάβουν.
Οτιδήποτε κι αν γράψω γι'αυτό το βιβλίο το λέει ο ίδιος ο συγγραφέας μέσα στις σελίδες του. Τα λέει και στο οπισθόφυλλο το οποίο σας παραθέτω παρακάτω.
Ο Λέμονι Σνίκετ, αφού φάει το πρωινό του , λαμβάνει ένα μήνυμα που γράφει οτι έφαγε δηλητήριο για πρωινό. Και κάπως έτσι ξεκινάει μια έρευνα αρχικά για το ποιός μπορεί να θέλει να τον δηλητηριάσει και φυσικά σε ποιό από όλα τα συστατικά του πρωινού του υπήρχε το δηλητήριο.
Παράλληλα , με αφορμή τα πιο απλά υλικά ενός τυπικού πρωινού, τσάι, μέλι, ψωμί , φρουτα και αυγό , μπορούν να ξεκινήσουν οι πιο φιλοσοφικές αναζητήσεις και συζητήσεις για τη ζωή και το θάνατο. Γιατί ναι, το δηλητήριο για πρωινό είναι ένα φιλοσοφικό βιβλίο. Ένα φιλοσοφικό βιβλίο γραμμένο απλά που μπορεί να διαβαστεί από όλους. Είναι ταυτόχρονα ένα βιβλίο για τα βιβλία και για τους βιβλιόφιλους δηλαδή για όλους εμάς. Ένα βιβλίο λίγο ... " ποιος είμαι, που πάω, τι ζητάω" και "να ζει κανείς ή να μην ζει", " τι θα γίνει αν πεθάνουμε; πώς θα συνεχίσει ο κόσμος χωρίς εμάς" που προσωπικά το διάβασα ευχάριστα και να πω την αλήθεια το απόλαυσα σε μέγιστο βαθμό! Ένα βιβλίο που ξορκίζει τον θάνατο , μιλώντας γι'αυτόν και υμνεί τη ζωή.
Είναι γεμάτο από μικρές ιστορίες και από διάφορα μηνύματα και αποφθέγματα που θα μπορούσα να παραθέσω ολόκληρο το βιβλίο αν ήθελα να σας γράψω αυτά που μου άρεσαν περισσότερο ή μου έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση. Θα αρκεστώ να σας μεταφέρω μόνο αυτό :
" Θα ήταν πολύ χρήσιμο αν η ζωή, όπως τα πολύπλοκα βιβλία , είχε έναν συγγραφέα, αν η λέξη αυτή είναι η σωστή , που θα μας εξηγούσε οτιδήποτε θεωρούσαμε περίπλοκο, μήπως και νιώθαμε όλοι μας καλύτερα."
Είναι γραμμένο με μοναδικό τρόπο, χαρακτηριστικό του συγγραφέα. Θα μπορούσα να το παρομοιάσω με ένα ημερολόγιο ή καλύτερα με μια σειρά από σκέψεις διάσπαρτες. Αν ξεπεράσει όμως κανείς το οτι συχνάει πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο,θα δει πως στο σύνολό του είναι τρελό,διαφορετικό,κωμικό, ευφυές και διαβάζεται μονορούφι και γιατί όχι ξαναδιαβάζεται.
Η απάντηση είναι πως όχι. Δεν είναι παιδικό, δεν είναι εφηβικό, είναι ένα βιβλίο για το θάνατο και την παραζάλη. Για να είμαι ακριβής,ένα κωμικό βιβλίο για το θάνατο και την παραζάλη. Και πώς γίνεται ένα βιβλίο που μιλάει για το θάνατο να είναι ευχάριστο; κι όμως γίνεται και μόνο όσοι διαβάσουν το συγκεκριμένο θα το καταλάβουν.
Οτιδήποτε κι αν γράψω γι'αυτό το βιβλίο το λέει ο ίδιος ο συγγραφέας μέσα στις σελίδες του. Τα λέει και στο οπισθόφυλλο το οποίο σας παραθέτω παρακάτω.
Ο Λέμονι Σνίκετ, αφού φάει το πρωινό του , λαμβάνει ένα μήνυμα που γράφει οτι έφαγε δηλητήριο για πρωινό. Και κάπως έτσι ξεκινάει μια έρευνα αρχικά για το ποιός μπορεί να θέλει να τον δηλητηριάσει και φυσικά σε ποιό από όλα τα συστατικά του πρωινού του υπήρχε το δηλητήριο.
Παράλληλα , με αφορμή τα πιο απλά υλικά ενός τυπικού πρωινού, τσάι, μέλι, ψωμί , φρουτα και αυγό , μπορούν να ξεκινήσουν οι πιο φιλοσοφικές αναζητήσεις και συζητήσεις για τη ζωή και το θάνατο. Γιατί ναι, το δηλητήριο για πρωινό είναι ένα φιλοσοφικό βιβλίο. Ένα φιλοσοφικό βιβλίο γραμμένο απλά που μπορεί να διαβαστεί από όλους. Είναι ταυτόχρονα ένα βιβλίο για τα βιβλία και για τους βιβλιόφιλους δηλαδή για όλους εμάς. Ένα βιβλίο λίγο ... " ποιος είμαι, που πάω, τι ζητάω" και "να ζει κανείς ή να μην ζει", " τι θα γίνει αν πεθάνουμε; πώς θα συνεχίσει ο κόσμος χωρίς εμάς" που προσωπικά το διάβασα ευχάριστα και να πω την αλήθεια το απόλαυσα σε μέγιστο βαθμό! Ένα βιβλίο που ξορκίζει τον θάνατο , μιλώντας γι'αυτόν και υμνεί τη ζωή.
Είναι γεμάτο από μικρές ιστορίες και από διάφορα μηνύματα και αποφθέγματα που θα μπορούσα να παραθέσω ολόκληρο το βιβλίο αν ήθελα να σας γράψω αυτά που μου άρεσαν περισσότερο ή μου έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση. Θα αρκεστώ να σας μεταφέρω μόνο αυτό :
" Θα ήταν πολύ χρήσιμο αν η ζωή, όπως τα πολύπλοκα βιβλία , είχε έναν συγγραφέα, αν η λέξη αυτή είναι η σωστή , που θα μας εξηγούσε οτιδήποτε θεωρούσαμε περίπλοκο, μήπως και νιώθαμε όλοι μας καλύτερα."
Είναι γραμμένο με μοναδικό τρόπο, χαρακτηριστικό του συγγραφέα. Θα μπορούσα να το παρομοιάσω με ένα ημερολόγιο ή καλύτερα με μια σειρά από σκέψεις διάσπαρτες. Αν ξεπεράσει όμως κανείς το οτι συχνάει πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο,θα δει πως στο σύνολό του είναι τρελό,διαφορετικό,κωμικό, ευφυές και διαβάζεται μονορούφι και γιατί όχι ξαναδιαβάζεται.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Αγαπητέ αναγνώστη,
Μήπως είσαι μπερδεμένος; Έχεις ιδέα τι συμβαίνει; Φυσικά και είσαι μπερδεμένος. Φυσικά και δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει.
Το βιβλίο αυτό κάνει λόγο για την παραζάλη, μια λέξη που στην περίπτωσή μας σημαίνει το να μην έχεις την παραμικρή ιδέα τι συμβαίνει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Επίσης, εξετάζει κατά κάποιον τρόπο το μυστήριο μιας δολοφονίας, άρα ερευνάται ένα απαίσιο έγκλημα, με την ελπίδα να μάθουμε τι συνέβη στο δύστυχο δολοφονημένο θύμα. Ο ερευνητής είμαι εγώ. Όπως εγώ είμαι και το δύστυχο δολοφονημένο θύμα.
Τα στοιχεία στην έρευνα συμπεριλαμβάνουν έναν ύποπτο άγνωστο, ένα αγχωτικό σουπερμάρκετ, τον παράξενο τρόπο δημιουργίας της λογοτεχνίας, αφόρητο εξευτελισμό, σπουδαία τραγούδια, κακομαγειρεμένα αυγά και διάφορα άλλα πράγματα που θεωρώ σημαντικά.
Ορισμένοι θα πουν ότι το Δηλητήριο για πρωινό είναι ένα βιβλίο φιλοσοφίας, και ελάχιστοι διαβάζουν βιβλία φιλοσοφίας. Όταν κάποιος ξεκινά να ερευνήσει έναν κόσμο παραζάλης και τον αναπόφευκτο θάνατό του, αρχίζει να υποφέρει από αυτή τη βασανιστική, αφόρητη παραζάλη την οποία βιώνει όποιος είναι τόσο ανόητος ώστε να αγαπά τη λογοτεχνία.
Αν δεν είστε τέτοιος άνθρωπος, τότε προτείνω να διαβάσετε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Με σεβασμό, Λέμονι Σνίκετ
Μήπως είσαι μπερδεμένος; Έχεις ιδέα τι συμβαίνει; Φυσικά και είσαι μπερδεμένος. Φυσικά και δεν έχεις ιδέα τι συμβαίνει.
Το βιβλίο αυτό κάνει λόγο για την παραζάλη, μια λέξη που στην περίπτωσή μας σημαίνει το να μην έχεις την παραμικρή ιδέα τι συμβαίνει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Επίσης, εξετάζει κατά κάποιον τρόπο το μυστήριο μιας δολοφονίας, άρα ερευνάται ένα απαίσιο έγκλημα, με την ελπίδα να μάθουμε τι συνέβη στο δύστυχο δολοφονημένο θύμα. Ο ερευνητής είμαι εγώ. Όπως εγώ είμαι και το δύστυχο δολοφονημένο θύμα.
Τα στοιχεία στην έρευνα συμπεριλαμβάνουν έναν ύποπτο άγνωστο, ένα αγχωτικό σουπερμάρκετ, τον παράξενο τρόπο δημιουργίας της λογοτεχνίας, αφόρητο εξευτελισμό, σπουδαία τραγούδια, κακομαγειρεμένα αυγά και διάφορα άλλα πράγματα που θεωρώ σημαντικά.
Ορισμένοι θα πουν ότι το Δηλητήριο για πρωινό είναι ένα βιβλίο φιλοσοφίας, και ελάχιστοι διαβάζουν βιβλία φιλοσοφίας. Όταν κάποιος ξεκινά να ερευνήσει έναν κόσμο παραζάλης και τον αναπόφευκτο θάνατό του, αρχίζει να υποφέρει από αυτή τη βασανιστική, αφόρητη παραζάλη την οποία βιώνει όποιος είναι τόσο ανόητος ώστε να αγαπά τη λογοτεχνία.
Αν δεν είστε τέτοιος άνθρωπος, τότε προτείνω να διαβάσετε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Με σεβασμό, Λέμονι Σνίκετ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου