"Το πέρασμα στην Αμοργό"

 "Το πέρασμα στην Αμοργό"

Χρήστος Νομικός 

Εκδόσεις Πνοή 

Ο Νικήτας έζησε στην Αμοργό τα παιδικά του χρόνια. Ανέμελα, όμορφα, αθώα. Μέχρι που πέρασε στην Νομική Αθηνών και έφυγε από το νησί αφήνοντας πίσω του ανθρώπους αγαπημένους.

Στην Αθήνα η ζωή του κυλά όμορφα. Πετυχημένος δικηγόρος, με μια γυναίκα που τον αγαπάει και δύο κόρες.

Χρόνια αργότερα θα γυρίσει στο νησί. Οι μνήμες ξεχύνονται σαν τα κύματα της θάλασσας. Τα παιδικά χρόνια, οι γονείς που έφυγαν, η πρώτη του αγάπη... Μια αγάπη που δεν μπορούσε να εκπληρωθεί. Μια άδολη, αθώα και βαθιά αγάπη που μόνο ο θάνατος μπορεί να την σβήσει.

Τι είναι "το πέρασμα στην Αμοργό" για τον καθενα; Πότε αποφασίζουμε να έρθουμε αντιμέτωποι με τα συναισθήματα μας, με ανοιχτούς λογαριασμούς, με λάθη συνειδητα ή ασυνείδητα; Ποιος τολμά να το κάνει; Όχι όλοι αγαπητέ συγγραφέα. Μόνο εδώ διαφωνώ! Θέλει δύναμη, θέλει ηθική και αλήθειες.

Το βιβλίο το διάβασα σε δύο ώρες. 

Ο συγγραφέας περιγράφει το νησί, τα χρώματα και τις μυρωδιές γεμίζοντας εικόνες το μυαλό και μια λαχτάρα να επισκεφτεί κανείς αυτόν τον όμορφο τόπο.

Οι αναμνήσεις του ήρωα μπλέκονται με το σήμερα σε ένα γαϊτανάκι συναισθημάτων που δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον αναγνώστη. 

Τα χρόνια της αθωότητας, τα όνειρα τα παιδικά, ο εφηβικός έρωτας ξυπνάνε μνήμες και μια νοσταλγία για όλα αυτά τα όμορφα που έφυγαν!

Ο λόγος του έχει μια λυρικότητα και κάνει την ανάγνωση εύκολη. Ειλικρινά δεν μπόρεσα να το αφήσω μέχρι να τελειώσει. Ένα βιβλίο γεμάτο καλοσύνη! Ένα αεράκι από το νησί της Αμοργού!

Το όμορφο εξώφυλλο συμπληρώνει άψογα την εικόνα, ενός ήδη καλογραμμένου βιβλίου.

Πολλά συγχαρητήρια στον συγγραφέα!

Μ.Κ

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

Ο  Νικήτας Δεσποτίδης, πετυχημένος δικηγόρος της Αθήνας, αποφασίζει να γυρίσει ύστερα από πολλά χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αμοργό. Στο πέρασμά του αυτό θα συναντήσει όλες τις παιδικές του μνήμες, τους ανθρώπους, τις εικόνες και τα αρώματα από την πατρίδα του και τα νεανικά του χρόνια. Παράλληλα όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη σκέψη και τη νοσταλγία της πρώτης του αγάπης. Είναι όμως μόνο η σκέψη και η νοσταλγία, ή μήπως η πρώτη αυτή αγάπη είναι ζωντανή και παρούσα, έτοιμη να του θυμίσει τα όσα αγνά και πολύτιμα αρνήθηκε για χάρη μιας «πετυχημένης» ζωής και καριέρας;

▪️Η φωτογραφία της Αμοργού είναι από το προσωπικό αρχείο του συγγραφέα και τον ευχαριστώ πολύ!