Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν

Κανένας δεν φοβάται εκείνους που χαμογελούν - Ovaldé Véronique 

Από τις Εκδόσεις Gema 

Εκδόσεις GEMA (GEMA Publications) 

"- Δεν έχεις προσέξει ότι μας ζητούν να χαμογελάμε πάντοτε για να μην τρομάζουμε τους ανθρώπους;

Αρκεί ένα χαμόγελο για να θεωρήσουν οτι έχεις εξουδετερωθεί.Χθες , που πήγα με το ποδήλατο μέχρι τη γούβα για να κάνω τα ψώνια, δεν χαμογέλασα ούτε μια φορά κι αυτό έκανε όλο τον κόσμο να αισθάνεται αμήχανα.Θα έπρεπε κι εσύ να προσπαθείς περισσότερο αντί να χαμογελάς στον κόσμο σαν απελπισμένη. Είναι συναρπαστικό." 

Το ομιχλώδες τοπίο στο εξώφυλλο, ο τίτλος αλλά και το οπισθόφυλλο προϊδεάζουν αρκετά τον αναγνώστη σχετικά με αυτό που πρόκειται να διαβάσει. Κι έτσι δεν βρίσκεται αντιμέτωπος με εκπλήξεις και τρομερές ανατροπές. Ή μήπως όχι; 

Η Γκλόρια , την οποία γνωρίζουμε από την αρχή της ιστορίας, είναι μία μητέρα που ένα ωραίο πρωινό, φορτώνει τα πράγματα της στο αυτοκίνητο, παίρνει τις δύο κόρες της από το σχολείο και φεύγει για άγνωστο προορισμό.

Ενστικτωδώς είμαστε δίπλα της. Μια μάνα που προσπαθεί να προστατέψει τα παιδιά της , να ξεφύγει από μια απειλή. 

Το βιβλίο καθ'όλη τη διάρκειά του, βγάζει μια θλίψη. Σαν την απέραντη θλίψη που νιώθει η πρωταγωνίστρια. Είναι σκοτεινό , μυστηριώδες, ατμοσφαιρικό και ο αναγνώστης προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια ενός παζλ που του δίνονται με το σταγονόμετρο και μόνο τη στιγμή που πρέπει. 

Στα συν του βιβλίου , οτι δεν ακολουθεί τη γραμμική αφήγηση αλλά σιγά σιγά ξετυλίγεται η ιστορία. Παρελθόν και παρον εναλλάσσονται ανά κεφάλαιο και ο αναγνώστης μαθαίνει σιγά σιγά την εξέλιξη της υπόθεσης.

Οι συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν βοηθάνε να γνωρίσουμε καλύτερα την Γκλόρια και τους λόγους που την οδηγησαν να κάνει ό,τι έκανε. 

Παρόλο που το μυστήριο είναι διάχυτο σε όλες τις σελίδες του βιβλίου , η Οβαλντέ εχει γράψει ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που έχει έντονο και το μεταφυσικό στοιχείο. Πολλά είναι τα κοινωνικά ζητήματα που  θέτονται με βασικότερο το σημείο στο οποίο θα έφτανε μια μάνα προκειμένου να προστατέψει τα παιδιά της, η κακομεταχείρηση και οι περιορισμοί. Ταυτόχρονα πρόκειται για ένα κράμα ψυχολογικού θρίλερ με οικογενειακές ιστορίες αλλά και μικρές πινελιές χιούμορ ( κι όμως!) που με έκαναν να χαμογελάσω. 

" Είχε διαπιστώσει την τάση της Γκλορια να θυσιάζεται, την κορόιδευε λιγάκι ονομάζοντας τη " το σύνδρομο της μαμας - πελεκάνου" , καταβροχθίστε τα σπλάχνα μου, αγαπημένα μου μικρά,αφού δεν υπάρχει τίποτε άλλο για να φάτε." 

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας είναι κοφτή κι αιχμηρή. Αρκετά ψυχρή , χωρίς συναισθηματικά ξεσπάσματα.Οι ήρωες είναι αρκετά απόμακροι , δεν ξέρω αν μπορεί ο αναγνώστης να ταυτιστεί , μπορεί όμως να κατανοήσει τις πράξεις τους και να τους δικαιολογήσει. Μπορεί; Δεν είμαι σίγουρη, τουλάχιστον θα προσπαθήσει. 

Η Οβαλντέ έχει δημιουργήσει ένα πορτραίτο μιας γυναίκας, φοβισμένης ,εύθραυστης , έτοιμης να κάνει τα πάντα για να προστατέψει τα παιδιά της και να υπερασπιστεί την ευτυχία της. Οι αναδρομές από την παιδική της ηλικία , ρίχνουν σταδιακά φως στο παρόν και δίνουν τις απαραίτητες απαντήσεις.Από τι θέλουν να ξεφύγουν ; Πως την έχουν επηρεάσει οι άντρες της ζωής της; Τι μυστικά κρύβουν οι γυναίκες της οικογένειας της; 

Εν ολίγοις πρόκειται για ένα βιβλίο που σας προτείνω να ανακαλύψετε και να εξερευνήσετε και μόνοι σας.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook  και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Η Γκλόρια επέλεξε αυτή τη μέρα του Ιουνίου για να φύγουν. Παίρνει τις κόρες της από το σχολείο και ξεκινά μαζί τους χωρίς προειδοποίηση για ένα μακρινό ταξίδι. Οι τρεις τους αφήνουν πίσω τους τις ακτές της Μεσογείου με κατεύθυνση προς τον Βορρά, το αλσατικό σπίτι μέσα στο δάσος του Κάιζερχαϊμ στο οποίο η Γκλόρια, ως παιδί, περνούσε τις διακοπές της. Γιατί αυτή η ξαφνική λιποταξία; Από ποια απειλή θέλει να ξεφύγει; Για να το μάθουμε, πρέπει να πάμε πίσω, στα ταραγμένα νερά του παρελθόντος, να γνωρίσουμε τον Τζιοβανάνγκελι, που την πήρε υπό την προστασία του όταν πέθανε ο πατέρας της, να σηκώσουμε το πέπλο γύρω από τον θάνατο του Σαμουέλ, του πατέρα των παιδιών της -πού βρισκόταν η Γκλόρια εκείνο το βράδυ;- και να καταλάβουμε τελικά ποιον ρόλο μπορεί να έπαιξε ο δικηγόρος Σαντινί σε όλη αυτή την ιστορία.

Μέχρι ποιου σημείου μπορούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας; Σε αυτό το μυθιστόρημα, με αμείωτη ένταση, η Βερονίκ Οβαλντέ σκηνοθετεί τον συναρπαστικό χαρακτήρα μιας μητέρας που η ανησυχία της απέναντι στον κόσμο μεταλλάσσεται σε αδυσώπητη ψυχραιμία προκειμένου να τον αντιμετωπίσει.