ΜακΓκάφιν - Βαγγέλης Γιαννίσης
Από τις Εκδόσεις Διόπτρα - Dioptra Publications
"Το MacGuffin (μεταγράφεται 《Μακγκάφιν》, 《 Μαγκάφιν》 ή 《Μακ Γκάφιν》) είναι προσχηματικό αφηγηματικό στοιχείο της υπόθεσης , που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή και πάνω στο οποίο στήνεται η πλοκή. Είναι υψίστης σημασίας για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας , καθώς καθορίζει το κάθε τους βήμα , όμως σχεδόν πάντοτε αποδεικνύεται ασήμαντο στο τέλος ή αγνοείται παντελώς μόλις έχει εκπληρώσει τον στόχο του . Επινοητής του όρου είναι ο Άλφρεντ Χίτσκοκ."
Ο Βαγγέλης Γιαννίσης είναι ένας πολυγραφότατος έλληνας συγγραφέας, γνωστός ,κυρίως , για τα αστυνομικά του μυθιστορήματα που έχουν επιρροές από τη Σκανδιναβική λογοτεχνία. Εδώ, αφήνει λίγο στην άκρη τον αγαπημένο επιθεωρητή Άντερς ( και καλά κάνει κατά τη γνώμη μου) και γράφει το πιο τρελό , το πιο ανατρεπτικό , το πιο απίστευτο μυθιστόρημα που θα διαβάσετε φέτος το καλοκαίρι.
Με το Μαγκάφιν , κλείνει πονηρά το μάτι σε όλους αυτούς που ετοιμάζονται να ανέβουν σε ένα καράβι για τις καλοκαιρινές τους διακοπές σε κάποιο ελληνικό νησί. Μετά την ανάγνωση αυτού του μυθιστορήματος, ποτέ ξανά η επιβίβαση σε ενα πλοίο της γραμμής, δεν θα είναι η ίδια.Αλλά και για όλους εμάς που δεν είναι στα σχέδιά μας να ταξιδέψουμε στις ελληνικές θάλασσες, μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα δροσερό , καλοκαιρινό και σύγχρονο.
Σε αυτό το σημείο είναι που πρόκειται να πω λίγα λόγια για την πλοκή του βιβλίου και νιώθω πάλι οτι ο συγγραφέας βρίσκεται σε μια γωνιά ,γελάει πονηρά και περιμένει λέγοντας : Για να σε δω, τι θα βρεις να πεις για την πλοκή αυτού του βιβλίου;
Κι αυτό όχι γιατί δεν γίνεται τίποτα, αντιθέτως γιατί συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα που δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις αλλά δεν θέλεις και να τα μαρτυρήσεις.Για τον λόγο αυτό , δεν θα πω τίποτα περισσότερο για την πλοκή πέρα από αυτά που αναγράφονται στο οπισθόφυλλο. Ένα είναι σίγουρο όμως,μόλις ανοίξετε αυτό το βιβλίο , θα εμπλακείτε σε ένα αλλοπρόσαλο κυνηγητό που δεν θα ξέρετε πού θα σας βγάλει.
Το ΜακΓκάφιν είναι ένα βιβλίο με αστυνομική πλοκή , αλλά δεν το λες και αστυνομικό. Θα μπορούσε να είναι θρίλερ αλλά δεν είναι. Είναι κωμωδία , έχει στοιχεία αρχαίας τραγωδίας( κι όμως!) , έχει μπόλικη μούρλα, φαντασία και χιούμορ. Ίσως λίγο black χιούμορ όμως σίγουρα χιούμορ. Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο συγγραφέας δεν θέλει να τρομοκρατήσει τον αναγνώστη αλλά θέλει να τον εκπλήξει και να τον διασκεδάσει.Τολμάει με σαρκασμό να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα που προκαλεί αγωνία , έκπληξη αλλά και συμπόνια για τους πιο ετερόκλητους κι αμφιλεγόμενους ήρωες. Είναι απρόβλεπτο,μεταφέρεται αστραπιαία από τον έναν ήρωα στον άλλο κι ενώ παρακάμπτει τους συνηθισμένους κανόνες της λογοτεχνίας, το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό!
Οι πιο περίεργοι κι αταίριαστοι ήρωες που όλοι όμως έχουν κάτι κοινό.Τυχαία ή σκόπιμα ανέβηκαν σε αυτό το δρομολόγιο του πλοίου; Όλοι θέλουν κάποιον να σκοτώσουν κι όλοι κινδυνεύουν από κάποιο να σκοτωθούν. Όλοι ένοχοι κι όλοι υπεράνω πάσης υποψίας. Ποιος θα καταφέρει να μείνει ζωντανός και ποιος να εκπληρώσει την αποστολή του;
Πραγματικά και χωρίς υπερβολή , το Μαγκάφιν είναι ό,τι πιο απολαυστικό έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Βασικό του χαρακτηριστικό είναι η αίσθηση σάτιρας χωρίς να στερείται των ανθρώπινων συναισθημάτων. Πρωτότυπο,ευφυέστατο, ανάλαφρο παρά το black της υπόθεσής του και με χιουμοριστικό τόνο που συνάδει με την πλοκή. Θα το χαρακτήριζα μακάβριο και διασκεδαστικό. Με γρήγορο ρυθμό που διαβάζεται με μια ανάσα.
Όπως,όμως, συμβαίνει πάντα, μέσα από το χιούμορ λέει κανείς και τις μεγαλύτερες αλήθειες. Για τα social media και τις ανθρώπινες σχέσεις , τόσο τις εικονικές οσο και τις πραγματικές.
Το συστήνω εύκολα!
Τι περιμένετε; Δώστε το βιβλίο στον Ταραντίνο γρήγορα, να το διαβάσει και να το κάνει ταινία.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Το πάλαι ποτέ πετράδι στο στέμμα της Felekis Lines, το πλοίο Αφροδίτη, ετοιμάζεται για το τελευταίο του ταξίδι στο Αιγαίο, προτού μετατραπεί σε παλιοσίδερα. Οι παλιές καλές εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ο καταχρεωμένος πλοιοκτήτης Μάρκος Φελέκης έχει μονάχα μία επιθυμία: να συνοδέψει το αγαπημένο του καράβι στο στερνό του ταξίδι. Και, ίσως, αν αποδειχθεί τυχερός, να αλλάξει τη μοίρα του.
Στο λιμάνι του Πειραιά, μία τετραμελής οικογένεια επιβιβάζεται στο καράβι: ο πατέρας Ακίνδυνος, η μητέρα Νανά, η έφηβη κόρη Μικαέλα και η γιαγιά Βαρβάρα. Όλοι έχουν τα μυστικά τους - και κάποια από αυτά μπορεί να αποδειχθούν θανάσιμα, επειδή, δίχως να το ξέρουν, τα μέλη της οικογένειας έχουν από έναν τεράστιο στόχο πάνω στα κεφάλια τους.
Ένας επαγγελματίας δολοφόνος, που θέλει να φέρει εις πέρας την αποστολή του για να σώσει το αγαπημένο του ζώο, ένα τανούκι από τον ζωολογικό κήπο της Σαϊτάμα.
Ένα ζευγάρι πληρωμένων δολοφόνων, που θα πρέπει να αποφασίσουν εάν ο γάμος τους μπορεί να σωθεί ή αν θα ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους αφού αποβιβαστούν από το πλοίο.
Μία πληγωμένη γυναίκα που ζητά εκδίκηση από το άτομο που κατέστρεψε τη ζωή της.
Ένας stalker αποφασισμένος να πείσει την πρώην του να του δώσει άλλη μία ευκαιρία - με κάθε τρόπο.
Και στο επίκεντρο όλων, ένα μυστηριώδες αντικείμενο που κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι, αλλά όλοι το αναζητούν - ένα Μακγκάφιν.
Ποιος θα παραμείνει ζωντανός όταν το Αφροδίτη ολοκληρώσει το ταξίδι του;
Μακγκάφιν [MacGaffin]: ένα προσχηματικό στοιχείο πάνω στο οποίο στήνεται η πλοκή. Ορισμένες φορές το Μακγκάφιν μπορεί να είναι θολό, απροσδιόριστο, να περιγράφεται σε αδρές γραμμές και να παραμένει ανοιχτό σε κάθε ερμηνεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου