"Ήμουν 11 όταν πέθανα"
Pithagoras Elefteriadis
Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή
Η Σοφία είναι ένα κορίτσι που μεγαλώνει σε ένα ορφανοτροφείο.
Οι αυστηροί κανόνες και η έλλειψη αγάπης είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παιδική της ηλικία.
Όταν ένα πλούσιο ζευγάρι θα την υιοθετήσει η ζωή της φαίνεται ότι θα αλλάξει προς το καλύτερο.
Το δεύτερο βιβλίο του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη είναι ένα μυθιστόρημα που αναδεικνύει το ζήτημα των δεύτερων ευκαιριών στη ζωή.
Η ηρωίδα του αυτή τη φορά είναι ένα μικρό κορίτσι.
Ο Ελευθεριάδης ασχολείται με αρκετά θέματα όπως η ενδοοικογενειακή βία, ο ρατσισμός, η σωματική και λεκτική κακοποίηση, η ομοφοβία ενώ περιγράφει και την κατάσταση που επικρατεί στα ιδρύματα της χώρας.
Με πολύ όμορφο τρόπο εντάσσει και κομμάτια από δύο πολύ σημαντικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας όταν η Σοφία γίνεται φίλη με την Άννα Φρανκ και τον μικρό πρίγκιπα.
Γραμμένο με προσοχή και με απλότητα που ταιριάζει σε ένα παιδι, που περιγράφει τη ζωή του, ο Πυθαγόρας καταφέρνει να κερδίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που θα συζητηθεί πολύ!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Ήμουν έντεκα όταν πέθανα. Όταν με σκότωσαν, δηλαδή.
Δεν ξέρω αν µου λείπει η ζωή µου. ∆εν είχα και καµία ευτυχισµένη ζωή, βέβαια. Αλλά ήθελα να έχω γονείς. Σαν όλα τα άλλα κορίτσια. Κι ας µην ήµουν σαν αυτά. Ποτέ δεν µοιάζαµε. Ίσως επειδή κανένα τους δεν σκότωσε τη µαµά του, όπως έκανα εγώ.
Τα παιδιά δεν πρέπει να πεθαίνουν. Ειδικά µε τον τρόπο που σκοτώθηκα εγώ. Τα παιδιά πρέπει να γελάνε, να ζεσταίνονται από σφιχτές αγκαλιές, να τρώνε παγωτό, να διαβάζουν βιβλία και να τα ζουν. Όπως διάβαζα κι εγώ τότε. Κι ας µην τα έζησα. Κι αφού δεν µου έµεινε ζωή, τώρα έχω µόνο την ιστορία της.
Αν µπορούσες να ζήσεις ξανά και ξανά, έχοντας το ίδιο όνοµα, την ίδια καρδιά, το ίδιο σώµα, θα επέλεγες να ήσουν εσύ; Θα αγαπούσες ξανά µε τον ίδιο τρόπο, τους ίδιους ανθρώπους;
Ένα συγκινητικό βιβλίο γεμάτο ανατροπές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου