Μετάφραση : Γιώτα Λαγουδάκου
Από τις εκδόσεις Μίνωας
Τι θα κάνατε αν γνωρίζατε πόσο χρόνο έχετε ακόμα για να ζήσετε; Όχι μόνο εσείς αλλά όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη. Θα θέλατε να ξέρετε πότε θα πεθάνετε ή θα προτιμούσατε να ζήσετε στην άγνοια; Κι αν μια τέτοια πληροφορία είναι γνωστή σε όλους , έχει δικαίωμα ο καθένας να την κρατήσει για τον εαυτό του , όπως και όλα τα προσωπικά δεδομένα, ή θα έπρεπε να είναι φανερό σε όλους για να γνωρίζουν αναλόγως πως να πράξουν.
Αν εσείς είχατε πολλά ακόμα χρόνια μπροστά σας αλλά οι άνθρωποι
που αγαπούσατε δεν ήταν τόσο τυχεροί? Αν ξέρατε πως σας απομένει λίγο χρόνος, τι θα κάνατε? Θα συνεχίζατε να δουλεύετε ή θα τα παρατούσατε όλα για να ταξιδέψετε , θα ρισκάρατε περισσότερο ή θα φυλαγόσασταν από επικίνδυνες καταστάσεις για να μην προκαλέσετε τη μοίρα σας?
Μια ωραία μέρα, κάθε άνθρωπος, άνω των 22, πάνω στη γη, λαμβάνει ενα ξύλινο κουτί που μέσα περιέχει ένα κορδόνι.Το μήκος του κορδονιού αντιπροσωπεύει και το μήκος της ζωής του καθενός. Αφού αποδειχτεί πως τα κορδόνια λένε την αλήθεια κι αφού είναι αδύνατον να βρεθεί πώς κι από ποιον φτάσαν τα κουτιά στους κατόχους τους, μία δυστοπική πραγματικότητα ξεκινάει.
Ο κόσμος όλος αλλάζει μέσα σε ένα πρωινό.Όπως καταλαβαίνετε , πολλά κοινωνικά και ηθικά ζητήματα προκύπτουν από μια τέτοια πληροφορία.
Όλα τα δεδομένα ανατρέπονται , σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, στην ιατρική, στις ανθρώπινες σχέσεις , τίποτα πια δεν είναι το ίδιο.
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: αυτούς που έχουν μακρύ κορδόνι και συνεπώς θα ζήσουν πολλά χρόνια ακόμη και αυτοί που η ζωή τους θα τερματιστεί πριν προλάβουν να γεράσουν.
Εδώ , τίθεται ακόμα ένα ζήτημα. Σημασία έχει ο χρόνος που σου απομένει για να ζήσεις ή αν η ζωή σου είναι γεμάτη. Τι νόημα έχει αν ζήσεις πολλά χρόνια σε κώμα ή στη φυλακή;
Το βιβλίο της Έρλικ είναι, όπως όλες οι δυστοπίες κατά τη γνώμη μου , συμβολικό. Συμβολίζει την διαφορά στις κοινωνικές τάξεις και την ύπαρξη ατόμων δύο ταχυτήτων. Τους χωρίζει σε ευνοημένους και άτυχους. Ο διαχωρισμός προκαλεί τεράστιες αναταραχές στο κοινωνικό σύνολο. Οι άνθρωποι με μικρό κορδόνι , εμφανίζονται σαν απειλή για την κοινωνία μας, αφού δεν εχουν τίποτα να χάσουν από τη μία αλλά και ούτε πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να φέρουν σημαντικές αλλαγές στην ανθρωπότητα.Και φυσικά, οι πιο ευνοημένοι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να κουνήσουν το δάχτυλο και να περιθωριοποιήσουν τους λιγότερο ευνοημένους.
Θα περίμενε κανείς, οι άνθρωποι με μικρό κορδόνι , να απολαμβάνουν μεγαλύτερη συμπάθεια και κατανόηση. Αντιθέτως, το μικρό κορδόνι τους αποκλείει από παντού . Δεν δικαιούνται ιατρική φροντίδα, δεν μπορούν να παρουν δάνειο, δεν επιλέγονται σαν σύντροφοι, αποκλείονται από διαδικασίες υιοθεσίας.
Κι εκεί αναρωτιέσαι. Τελικά οι άνθρωποι πάντα θα ψάχνουν αφορμες για διακρισεις και διχασμό; Είναι τελικά στη φύση μας η διχόνοια; Πόσο εύκολα μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για τον άλλον χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα για τη ζωή του. Από αυτήν την πλευρά , ο δυστοπικός κόσμος του βιβλίου δεν διαφέρει καθόλου από τη σημερινή πραγματικότητα.
Στη διάρκεια της ανάγνωσης αναρωτιόμουν αν θα ήθελα εγώ να ξέρω πόσος χρόνος μου απομένει. Για να καταλήξω πως δεν ξέρω τελικά τι θα έκανα σε μια αντίστοιχη περίπτωση. Το μόνο σίγουρο είναι πως θύμωσα με τον αποκλεισμό των ανθρώπων με μικρό κορδόνι και με την άδικη μεταχείρισή τους. Άλλωστε , ο κάθε άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει την ανθρωπότητα, να αφήσει το στίγμα του πάνω στη γη, ακόμα κι αν η ζωή του ήταν σύντομη. Όλοι απαραίτητοι, όλοι ίσοι , όλοι διαφορετικοί!
Οι αφηγητές του βιβλίου είναι πολλοί. Το γεγονός αντιμετωπίζεται από διάφορες σκοπιές και αυτό είναι που το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον από το ίδιο του το θέμα.
Από την πρώτη σελίδα , ο αναγνώστης έχει αγωνία για την κατάληξη του βιβλίου, της ιστορίας και των ηρώων του, με τους οποίους έχει δεθεί στα εκάστοτε κεφάλαια.
Δεν είναι βίαιο ούτε σκληρό , όπως πολλά βιβλία του είδους. Δεν είναι βαρύ και ούτε υπερβολικά στενάχωρο όπως θα περίμενε κανείς λογω του θέματός του.Αντιθέτως, είναι ανθρώπινο και συναισθηματικό.
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Ξυπνάς, βάζεις ένα φλιτζάνι καφέ και φεύγεις.
Είναι μια μέρα όπως όλες οι άλλες.
Όταν όμως ανοίγεις την εξώπορτά σου, βρίσκεις να σε περιμένει ένα μικρό ξύλινο κουτί. Μέσα βρίσκεται ένα κομμάτι κορδόνι που σου αποκαλύπτει πόσα ακριβώς χρόνια θα ζήσεις.
Από τα σπίτια των μεγαλουπόλεων μέχρι τις σκηνές στην έρημο, κάθε άνθρωπος σε κάθε ήπειρο λαμβάνει το ίδιο κουτί. Μέσα σε μια στιγμή ο κόσμος κυριεύεται από φρενίτιδα. Από πού προήλθαν αυτά τα κουτιά; Τι σημαίνουν; Είναι αλήθεια αυτό που προβλέπουν; Καθώς η κοινωνία αρχίζει να κατακερματίζεται, όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το ίδιο συγκλονιστικό δίλημμα: Θέλουν να μάθουν πόσο θα ζήσουν; Κι αν ναι, πώς θα διαχειριστούν αυτή τη γνώση;
Η αυγή αυτού του νέου κόσμου καταγράφεται μέσα από ένα αξέχαστο πλέγμα χαρακτήρων, οι αποφάσεις και η μοίρα των οποίων συνδέονται στενά: φίλοι με κοινά όνειρα, άνθρωποι που γνωρίζονται μόνο διά αλληλογραφίας και βρίσκουν καταφύγιο στο άγνωστο, ένα ζευγάρι που χάνει τις ισορροπίες του, ένας γιατρός που δεν γλιτώνει από το μοιραίο και ένας πολιτικός που γίνεται η αφορμή για να αλλάξουν τα πάντα.
"Μια εντελώς πρωτότυπη αλληγορική ιστορία, η οποία με τράβηξε από την πρώτη σελίδα". (Φρέγια Σάμπσον, συγγραφέας των βιβλίων Η γυναίκα της βιβλιοθήκης και Το χαμένο εισιτήριο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου