Bournville

Bournville - Τζόναθαν Κόου

Το Διαιρεμένο Βασίλειο

Από τις εκδόσεις Πόλις

Μετάφραση : Άλκηστις Τριμπέρη

«Το Bournville», είναι το νέο μυθιστόρημα του αγαπημένου μου συγγραφέα Τζόναθαν Κόου που κυκλοφόρησε και μεταφράστηκε στα ελληνικά φέτος πριν από μερικούς μήνες. Σαν φανατική θαυμάστριά του δεν υπήρχε περίπτωση να μην το αποκτήσω και να μην το διαβάσω και αυτό όπως και όλα τα προηγούμενα έργα του.  

Οι ήρωες του βιβλίου, όπως και στα περισσότερα μυθιστορήματα του Κόου είναι πολλοί. Παρακολουθούν την επικαιρότητα , από την λήξη του πολέμου μέχρι σήμερα.Τα σημαντικότερα σημεία της πολιτικής ζωής της Αγγλίας, τις στιγμές "σταθμός" της βασιλικής οικογένειας του περασμένου αιώνα μέχρι και την πρόσφατη καραντίνα που βίωσε η Βρετανία αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη. Ταυτόχρονα , ενηλικιώνονται , ερωτεύονται,δημιουργούν οικογένειες, παίρνουν θέση και συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνική ζωή της χώρας τους.

Αν έπρεπε να διαλέξω ένα κεντρικό πρόσωπο, τότε αυτό είναι σίγουρα η Μαίρη. Οι ζωές των προγόνων της , της ίδιας και των απογόνων της είναι ο βασικός κορμός της ιστορίας πάνω στον οποίο χτίζεται ένα μοναδικό σπονδυλωτό μυθιστόρημα. Την ζωή της Μαίρης ακολουθεί η αφήγηση από τότε που ήταν μικρό κοριτσάκι στο πλευρό των γονιών της, τα νεανικά της χρόνια, τα παιδιά που έχει η ίδια αποκτήσει,τα σπίτι και τις πόλεις που έχει ζήσει και τέλος την στιγμή που η ίδια, ηλικιωμένη πια, απομονώνεται από όλους για το "καλό" της , στα πλαίσια την πανδημίας. Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας δηλώνει στο τέλος του βιβλίου , ο χαρακτήρας της Μαίρης είναι επηρεασμένος και εμπνευσμένος από τη δική του μητέρα. Ένας χαρακτήρας ολοκληρωμένος,πολυδιάστατος και απόλυτα αληθοφανής.

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε πολλά κεφάλαια, άλλοτε μικρότερα κι άλλοτε μεγαλύτερα που αρχικά μπορούν να φανούν σαν ανεξάρτητα ή άσχετα μεταξύ τους. Όσοι όμως γνωρίζουμε και ακολουθούμε τον συγκεκριμένο συγγραφέα περιμένουμε πως όλα αυτά που διαβάζουμε θα συνδεθούν με τρόπο απροσδόκητο όμως ένας μαέστρος του είδους σαν τον Κόου μπορεί να τα συνδέσει.

 Η ιστορία ξεκινάει από την λήξη του πολέμου και φτάνει μέχρι την εποχή του εγκλεισμού, λόγω της πανδημίας του covid-19. Ειδικά στο τέλος του βιβλίου θα ξυπνήσουν μνήμες από όλη την αγωνία που πέρασε ο λαός μπροστά σε πρωτόγνωρα γεγονότα όπως αυτό του λοκντάουν και την απαγόρευσης κυκλοφορίας. Μέχρι τότε όμως , κι άλλα σημαντικά γεγονότα της βρετανικής ιστορίας θα περάσουν μπροστά από τα μάτια μας σε πραγματικό χρόνο. Η στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ, ο γάμος του Καρόλου με την Νταϊάνα, ο θάνατος της πριγκίπισας που συγκλόνισε την Αγγλία αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.

Το βιβλίο έχει σίγουρα πολιτική χροιά. Ο συγγραφέας προσπαθεί να μην πάρει ο ίδιος πολιτική θέση, όμως οι ήρωές του το κάνουν.Παράλληλα πολλά κοινωνικά ζητήματα αναλύονται στις σελίδες του υπέροχου αυτού μυθιστορήματος.Πότε με χιούμορ, πότε με συγκίνηση, πότε με τόνο απόλυτο και αυστηρό, ο Κόου θα μιλήσει για τις ανθρώπινες σχέσεις, το φασισμό, την ομοφοβία και τις ανθρώπινες συμπεριφορές.

Το παρόν και το παρελθόν μπλέκονται, χωρίς όμως να δημιουργείται σύγχυση αφού ο ρυθμός είναι γρήγορος και η ιστορία κυλάει ευχάριστα.

Με το γνωστό του ύφος, ο Κόου, παντρεύει το σαρκασμό με το χιούμορ, την ειρωνεία με τον ρεαλισμό.Πολιτικοί και κοινωνικοί σχολιασμοί, έρωτες, ανησυχίες και αμφισβητήσεις, κόντρες, λύπες , χαρές και αναμνήσεις δίνουν στο βιβλίο μια αίσθηση πληρότητας.

Αν χωρίσουμε όλα τα βιβλία του Κόου σε δύο κατηγορίες ( όσοι έχουν διαβάσει πολλά από τα βιβλία του, θα καταλάβουν) τότε το Bournville θα το τοποθετήσω σε εκείνα τα υπέροχα , τα πληθωρικά, που μας έκαναν να τον θαυμάζουμε και να τον αγαπάμε. 

Εγώ θα σας προτείνω ανεπιφύλακτα όχι μόνο αυτό το βιβλίο του Κόου αλλά να αναζητήσετε όλη τη βιβλιογραφία του που αποτελείται από πολλά και αξιόλογα έργα. Όχι μόνο για τις ιστορίες που αφηγείται αλλά για τον τρόπο που περιγράφει τα γεγονότα, που πλάθει και παρουσιάζει τους ήρωες. Θα περιμένω σίγουρα το επόμενο βιβλίο του που υποψιάζομαι πως θα γράψει για το θάνατο της Ελισάβετ, το νέο βασιλιά της Αγγλίας,την σχέση της βασιλικής οικογένειας με τον Χάρι. Έχει πράγματα να γράψει και ανυπομονώ να τα διαβάσω!

   

Οπισθόφυλλο

Στο Μπόρνβιλ, ένα ήρεμο προάστιο του Μπέρμιγχαμ, λειτουργεί το διασημότερο εργοστάσιο σοκολάτας στην Αγγλία. Για την εντεκάχρονη Μαίρη και την οικογένειά της (βρισκόμαστε στο 1945), το εργοστάσιο είναι το κέντρο του κόσμου· είναι ο λόγος που οι δρόμοι τους μοσχοβολούν σοκολάτα· είναι το μέρος όπου εργάζονται οι περισσότεροι φίλοι και γείτονές τους για δεκαετίες. Η Μαίρη θα ζήσει εβδομήντα πέντε χρόνια που σημαδεύονται από μείζονες κοινωνικές αλλαγές. Παρακολουθούμε την πορεία της, από την τελετή στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ και τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ως τους βασιλικούς γάμους, τις βασιλικές κηδείες, το Brexit και τον κορωνοϊό. Η Μαίρη θα αποκτήσει παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα. Κτίρια του εργοστασίου σοκολάτας θα μετατραπούν σε θεματικό πάρκο, καθώς η σύγχρονη ζωή και νέες ανθρώπινες κοινότητες εισβάλλουν στο ειρηνικό τους καταφύγιο. Από αυτούς τους ρευστούς καιρούς θα βγουν άραγε η οικογένειά της, και η ίδια η χώρα, πιο ενωμένες ή θα καταλήξουν πιο αποκομμένες και διαιρεμένες από ποτέ;