Από τις εκδόσεις Κέδρος
Ο Σάμης Αντωνίου είναι ένας νέος κι επίδοξος συγγραφέας που το όνειρό του είναι να εκδώσει το βιβλίο του με τίτλο "Τελευταία ελπίδα".Τα λιγοστά χρήματα που παίρνει από επιδόματα τα διαθέτει για να βοηθήσει ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Όταν λαμβάνει θετική απάντηση από έναν "ασυνηθίστο" εκδοτικό οίκο,ο κόσμος του όλος ανατρέπεται. Όλα δείχνουν πως το όνειρό του θα γίνει πραγματικότητα.Για να εκδοθεί όμως το έργο του θα πρέπει πρώτα να εκτελέσει μια σειρά από αποστολές για να αποδείξει πως πιστεύει όσα γράφει στο βιβλίο του.
Κι εδώ έρχεται το πρώτο μεγάλο ερώτημα. Ένας συγγραφέας οφείλει να πιστεύει αυτά που γράφει; Κι από την άλλη , δεν είναι αυτονόητο πως ένας συγγραφέας θα αποτυπώσει στο έργο του τα πιστεύω του;
Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του Αντώνη Σαμαράκη και στις σελίδες του θα βρει κανείς πραγματικά γεγονότα και επιστολές να συνυπάρχουν με στοιχεία μυθοπλασίας αλλά και μικρές δόσεις σουρεαλισμού να εμβολίζονται στην ρεαλιστική του υπόθεση.
Ο Γιάννης Ρίτσος,ο Μανόλης Αναγνωστάκης,ο Ευάγγελος Παπανουτσος, η Αγκάθα Κρίστι και ο Χένρι Μίλερ παρελαύνουν στις σελίδες του και με δεξιοτεχνία εμπλέκονται στην ιστορία και διαδικασία έκδοσης του βιβλίου.
Ο συγγραφέας μας προσφέρει ένα πλούσιο και πολυθεματικό μυθιστόρημα, γεμάτο από συμβολισμούς και μηνύματα που ξεκινούν από την αξία της λογοτεχνίας,την μοναξιά και τη μοναχικότητα και φτάνουν μέχρι το μέλλον της ανθρωπότητας. Και αυτό το καταφέρνει μέσα σε λίγες μόνο σελίδες με απλότητα αλλά και με μια μοναδική συγγραφική δεινότητα που εμένα προσωπικά με κέρδισε και με γέμισε ελπίδα όχι μόνο για το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά και για το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας.
Μπορεί η λογοτεχνία να συμβάλλει στην καλυτέρευση του κόσμου;
Είναι δυνατόν να αλλάξει η ανθρωπότητα από την ανάγνωση ενός και μόνο βιβλίου από ένα νέο παιδί ή έναν ισόβια φυλακισμένο;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ!! Και μάλιστα όλοι εμείς που αγαπάμε τα βιβλία μπορούμε να καταλάβουμε όλα αυτά που προσφέρουν οι τέχνες και ο πολιτισμός στην ψυχική ανάταση του ανθρώπου.
" Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ότι η Ελλάδα πλέον δεν έχει καμία σημασία.Ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή , όπως και η παλιά Ελλάδα , έχει ύψιστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρει τον εαυτό του"
Ίσως να σας ακουγεται σαν ένα φιλοσοφικό βιβλίο , έχει μέσα φιλοσοφικές σκέψεις αλλά δεν δυσκολεύει ούτε κουράζει η ανάγνωσή του. Αντιθέτως , είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο με τον αναγνώστη να εισβάλλει για τα καλά στο μυαλό του πρωταγωνιστή και να ακούει όλους τους προβληματισμούς του και τις ανησυχίες του. Ο συγγραφέας πιάνει και αποδίδει τον παλμό ενός νέου συγγραφέα με μεγάλη ευαισθησία και ειλικρίνεια.
Το νέο βιβλίο του Πάνου Αντωνόπουλου είναι ευφυές, καλογραμμένο, πολυσήμαντο , πολυεπίπεδο και φυσικά εξαιρετικά ελπιδοφόρο! Ταυτόχρονα είναι τρυφερό και πολύ συναισθηματικό. Μπορώ να πω πως όχι απλά το αγάπησα. Το λάτρεψα! Είναι ένα διαμάντι! Ένα βιβλίο από εκείνα που γράφτηκαν γιατί έχουν κατι να πουν και αξίζουν να διαβαστούν από όλους. Ένα ταξίδι προς τον εσωτερικό μας κόσμο που καταλήγει στην αυτοβελτίωση.
Η Λέσχη Ελπιδοφόρας Γραφής είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα και μια φωνή που επιτυγχάνει να αφυπνίσει τον κόσμο για να συνεχίζει να παλεύει για ένα καλύτερο αυριο και να μην χάσει την ανθρωπιά του.
Ιδανικό για τις μέρες αυτές τις γιορτινές που όλοι μας , στο κατώφλι του νέου έτους, κάνουμε τον απολογισμό μας και θέτουμε νέους στόχους. Αλλά και για κάθε στιγμή που μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για μια καινούρια καλύτερη αρχή!
Κι εδώ έρχεται το πρώτο μεγάλο ερώτημα. Ένας συγγραφέας οφείλει να πιστεύει αυτά που γράφει; Κι από την άλλη , δεν είναι αυτονόητο πως ένας συγγραφέας θα αποτυπώσει στο έργο του τα πιστεύω του;
Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του Αντώνη Σαμαράκη και στις σελίδες του θα βρει κανείς πραγματικά γεγονότα και επιστολές να συνυπάρχουν με στοιχεία μυθοπλασίας αλλά και μικρές δόσεις σουρεαλισμού να εμβολίζονται στην ρεαλιστική του υπόθεση.
Ο Γιάννης Ρίτσος,ο Μανόλης Αναγνωστάκης,ο Ευάγγελος Παπανουτσος, η Αγκάθα Κρίστι και ο Χένρι Μίλερ παρελαύνουν στις σελίδες του και με δεξιοτεχνία εμπλέκονται στην ιστορία και διαδικασία έκδοσης του βιβλίου.
Ο συγγραφέας μας προσφέρει ένα πλούσιο και πολυθεματικό μυθιστόρημα, γεμάτο από συμβολισμούς και μηνύματα που ξεκινούν από την αξία της λογοτεχνίας,την μοναξιά και τη μοναχικότητα και φτάνουν μέχρι το μέλλον της ανθρωπότητας. Και αυτό το καταφέρνει μέσα σε λίγες μόνο σελίδες με απλότητα αλλά και με μια μοναδική συγγραφική δεινότητα που εμένα προσωπικά με κέρδισε και με γέμισε ελπίδα όχι μόνο για το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά και για το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας.
Μπορεί η λογοτεχνία να συμβάλλει στην καλυτέρευση του κόσμου;
Είναι δυνατόν να αλλάξει η ανθρωπότητα από την ανάγνωση ενός και μόνο βιβλίου από ένα νέο παιδί ή έναν ισόβια φυλακισμένο;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ!! Και μάλιστα όλοι εμείς που αγαπάμε τα βιβλία μπορούμε να καταλάβουμε όλα αυτά που προσφέρουν οι τέχνες και ο πολιτισμός στην ψυχική ανάταση του ανθρώπου.
" Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ότι η Ελλάδα πλέον δεν έχει καμία σημασία.Ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή , όπως και η παλιά Ελλάδα , έχει ύψιστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρει τον εαυτό του"
Ίσως να σας ακουγεται σαν ένα φιλοσοφικό βιβλίο , έχει μέσα φιλοσοφικές σκέψεις αλλά δεν δυσκολεύει ούτε κουράζει η ανάγνωσή του. Αντιθέτως , είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο με τον αναγνώστη να εισβάλλει για τα καλά στο μυαλό του πρωταγωνιστή και να ακούει όλους τους προβληματισμούς του και τις ανησυχίες του. Ο συγγραφέας πιάνει και αποδίδει τον παλμό ενός νέου συγγραφέα με μεγάλη ευαισθησία και ειλικρίνεια.
Το νέο βιβλίο του Πάνου Αντωνόπουλου είναι ευφυές, καλογραμμένο, πολυσήμαντο , πολυεπίπεδο και φυσικά εξαιρετικά ελπιδοφόρο! Ταυτόχρονα είναι τρυφερό και πολύ συναισθηματικό. Μπορώ να πω πως όχι απλά το αγάπησα. Το λάτρεψα! Είναι ένα διαμάντι! Ένα βιβλίο από εκείνα που γράφτηκαν γιατί έχουν κατι να πουν και αξίζουν να διαβαστούν από όλους. Ένα ταξίδι προς τον εσωτερικό μας κόσμο που καταλήγει στην αυτοβελτίωση.
Η Λέσχη Ελπιδοφόρας Γραφής είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα και μια φωνή που επιτυγχάνει να αφυπνίσει τον κόσμο για να συνεχίζει να παλεύει για ένα καλύτερο αυριο και να μην χάσει την ανθρωπιά του.
Ιδανικό για τις μέρες αυτές τις γιορτινές που όλοι μας , στο κατώφλι του νέου έτους, κάνουμε τον απολογισμό μας και θέτουμε νέους στόχους. Αλλά και για κάθε στιγμή που μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για μια καινούρια καλύτερη αρχή!
Ρ.Σ.
Οπισθόφυλλο
Ο νεαρός Σάμης Αντωνίου προσπαθεί να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο. Το όνειρό του αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει ένας - όχι τόσο συνηθισμένος - εκδοτικός οίκος, με τον απαράβατο όρο εκείνος να εκπληρώσει μια σειρά αποστολών, για να αποδείξει ότι αξίζει την εμπιστοσύνη που δείχνουν στο πρόσωπό του. Ο επίδοξος συγγραφέας σιγά σιγά μεταλλάσσεται σε έναν μαχητή ανθρωπιστικών ιδεών με οδηγό τα ιδανικά μεγάλων λογοτεχνών. Κι ενώ οι σειρήνες του πολέμου δεν έχουν σιγήσει ακόμη και η ανθρωπότητα οδηγείται σε νέα μονοπάτια, ο Σάμης Αντωνίου παλεύει για ένα καλύτερο αύριο με όπλο την πένα του.
Ο ήρωας ονειρεύεται ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι - τα σημερινά παιδιά - θα οικοδομήσουν απερίσπαστοι μια νέα πραγματικότητα και η αγάπη θα κερδίσει επιτέλους το χαμένο έδαφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου