Σκοτώνοντας τον Κομεντατόρε

Σκοτώνοντας τον Κομεντατόρε 

Βιβλίο 1 και 2

Χαρούκι Μουρακάμι

Από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ - PSICHOGIOS PUBLICATIONS 

Ένας φίλος εδώ μέσα ,κάποτε, είχε πει οτι για να γράψεις για έναν συγγραφέα πρέπει να έχεις διαβάσει τουλάχιστον τρία βιβλία του. Έχοντας λοιπόν διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Μουρακάμι που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, θεωρώ πως μπορώ να μιλήσω για αυτόν αλλά και για την αγάπη που νιώθω για τα έργα του. 

Θα μου επιτρέψετε να τον χαρακτηρίσω σαν έναν μάγο. Σαν ταχυδακτυλουργό καλύτερα που βγάζει κουνέλια από το καπέλο του και εμφανίζει πράγματα στα ξαφνικά. Χωρίς όμως υπερθεάματα και πολυπλοκότητες αλλά μπροστά από λιτά σκηνικά.

Μελαγχολικός αλλά και αισιόδοξος στην πλειονότητα των βιβλίων του. 

Ο Μουρακάμι , και σε αυτή  τη διλογία αποδεικνύει πως είναι μαέστρος στις περιγραφές και δεξιοτέχνης στη χρήση παρομοιώσεων. Τόσο ,που την κάθε εικόνα την ζεις και είναι σαν να την βλέπεις κυριολεκτικά μπροστά σου. Ίσως αυτό να θεωρείται αρνητικό για κάποιους , αλλά για μένα είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που τον απολαμβάνω. 

Ενώ γενικά , όπως ίσως έχετε καταλάβει, είμαι από τους αναγνώστες που διαβάζουν γρήγορα, εδώ συνέβη το αντίθετο. Ήθελα να το διαβάσω αργά, να απολαύσω κάθε στιγμή του και όταν το άφηνα από τα χέρια μου, το μυαλό μου ήταν συνέχεια εκεί. Ο Μουρακάμι , καταφέρνει να σε βάλει κυριολεκτικά μέσα στον κόσμο του και να σε εγκλωβίσει σε αυτόν. Τα βιβλία του,χωρίς να εξαιρούνται και τα συγκεκριμένα, κρύβουν μέσα τους μια τρέλα. Ο αναγνώστης , βρίσκεται να αναρωτιέται τί είναι αυτό που εντέλει διαβάζει; είναι πραγματικότητα ; είναι φαντασία ; είναι όνειρο; Σίγουρα είναι η "Μουρακαμική" ατμόσφαιρα όμως που έχει γοητεύσει τους θαυμαστές του , το ίδιο κι εμένα. 

Ο Μουρακάμι, σαν γνήσιος Ιάπωνας μυθιστοριογράφος, παντρεύει τον ρεαλισμό με το υπερφυσικό και μπλέκει την πραγματικότητα με το όνειρο , το συνειδητό με το ασυνείδητο αλλά και τη σύγχυση που τα παιχνίδια του μυαλού προκαλούν. Κι ενώ ο αναγνώστης που γνωρίζει , περιμένει αυτήν την γλυκιά σύγχυση και την αναζητάει , πρέπει να φτάσει λίγο πριν το τέλος του πρώτου τόμου για να την συναντήσει. Μεχρι τότε, η ιστορία κυλάει απλά, κάπως αργά αλλά και με πολλές προσδοκίες για την εξέλιξή της. 

Μια φαινομενικά απλή ιστορία , με τις αναμενόμενες δόσεις φαντασίας, που στο βάθος της κρύβει αρκετούς φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Προβληματισμούς σχετικά με τη μοναξιά και τη μοναχικότητα, τις ανθρώπινες σχέσεις, την εμπιστοσύνη, τον έρωτα,τις τέχνες και φυσικά τη ζωή και το θάνατο. 

"Οι ζωές μας πράγματι φαντάζουν αλλοκοτες και μυστηριώδεις όταν τις εξετάζουμε εκ των υστέρων. Γεμάτες απίστευτα τρελές συμπτώσεις και απρόβλεπτες καμπές και αλλαγές πορείας. Τη στιγμή που ξεδιπλώνονται είναι δύσκολο να διακρίνεις οτιδήποτε παράξενο,όσο κι αν προσπαθείς να μη σου ξεφύγει τίποτα. Μες την καθημερινή ρουτίνα αυτά τα πράγματα μοιάζουν απόλυτα συνηθισμένα,απόλυτα αναμενόμενα. Μπορεί να μην έχουν καμία λογική , αλλά χρειάζεται να περάσει κάποιος χρόνος μέχρι να είσαι σε θέση να αποφανθείς τι είναι λογικό και τι όχι." 

Κι αν παρόλα αυτά , ακόμα κανείς αναρωτιέται γιατί έγραψε ο Μουρακάμι αυτά τά βιβλία και τί θέλει να πει " ο ποιητής" , ο συγγραφέας δίνει ο ίδιος την απάντηση ,λίγο πριν το τέλος του πρώτου τόμου. 

"Το ερώτημα είναι κατά πόσο μπορούμε να προσεγγίσουμε μια ιδέα ως αυτόνομη οντότητα ή όχι." 

Ρ.Σ. 

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλα 

Ένας λογοτεχνικός θρίαμβος του έρωτα και της μοναξιάς, του πολέμου και της τέχνης, αλλά και ένας γεμάτος αγάπη φόρος τιμής στον Μεγάλο Γκάτσμπι, το ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΜΕΝΤΑΤΟΡΕ είναι ένα συγκλονιστικό έργο φαντασίας από έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας.

Ήμουν έτοιμος να ζωγραφίσω το πορτρέτο του Γουατάρου Μενσίκι. Του Γουατάρου Μενσίκι που ζούσε στη λευκή έπαυλη, στην κορυφή του βουνού, στην απέναντι πλευρά της κοιλάδας. Αυτού του ασπρομάλλη άντρα για τον οποίο ακούγονταν διάφορες φήμες στη γειτονιά, ενός αναμφίβολα συναρπαστικού ατόμου. Με είχε επιλέξει, με είχε προσλάβει να του κάνω το πορτρέτο για ένα αμύθητο ποσό. Αλλά αυτό που συνειδητοποιούσα ήταν ότι αυτή τη στιγμή δεν ήμουν καν σε θέση να ζωγραφίσω ένα πορτρέτο. Ακόμα κι αυτή η συμβατική, ωφελιμιστική μορφή τέχνης ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. Ήμουν στ' αλήθεια κενός, ένα άδειο κέλυφος.

Ο πρώτος τόμος ενός έπους από τον συγγραφέα που, σύμφωνα με τους New York Times, εφηύρε τη μυθιστοριογραφία του εικοστού πρώτου αιώνα. 

"Μαγευτικό... Ο Μουρακάμι είναι εξαιρετικός στο να μπλέκει το τετριμμένο με το υπερφυσικό· στο να ανακαλύπτει τη μαγεία που κρύβεται στις καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής... Η πρόζα του είναι ζεστή, κουβεντιαστή, ωστόσο διανθισμένη με βαθιές σκέψεις. Είναι εξαιρετική συντροφιά - κι αυτή είναι μια από τις πλέον πολύτιμες ιδιότητες που αναζητάμε σ' έναν συγγραφέα. Αφηνόμαστε στα χέρια του για να χάσουμε απολαυστικά τον δρόμο, αλλά και για να μας οδηγήσει, στο τέλος, σπίτι μας". (The Guardian) 

Κάποιοι συγγραφείς με το έργο τους καθρεφτίζουν τον κόσμο μας και κάποιοι άλλοι, όπως ο Μουρακάμι, χρησιμοποιούν τούτον τον καθρέφτη ως πύλη για ένα σύμπαν που κρύβεται πίσω από αυτόν... Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ακαταμάχητη αφηγηματική του δεινότητα. Φτιάχνει αυτόν τον κλεισμένο στον εαυτό του κόσμο με επιτηδειότητα και συνέπεια, δημιουργώντας ίντριγκα και σασπένς, φροντίζοντας να υπάρχει κλιμάκωση της αγωνίας στο τέλος κάδε κεφαλαίου, όπως στα παλιά κλασικά μυθιστορήματα που διαβάζονταν σε συνέχειες. (The Wall Street Journal)