Η Βρεφοδόχος

Η Βρεφοδόχος - Χρήστος Αναστασόπουλος

Από τις Εκδόσεις Συρτάρι - Syrtari Publications 

Συρτάρι Εκδόσεις 

Το Δημοτικό Βρεφοκομειο της Πάτρας ιδρύθηκε το 1900 από τον Δημήτριο Σωτηριάδη και στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό δίπλα στην εκκλησία του Παντοκράτορα.Συχνά φιλοξενούσε μωρά που γεννήθηκαν εννέα μήνες μετά τη διονυσιακή ζάλη του καρναβαλιού και παραδίνονταν στη βρεφοδόχο.Η βρεφοδόχος που δεν είναι άλλο από ένα καρότσι, στην εσοχή της επιβλητικής πόρτας του βρεφοκομείου. Ένα καρότσι διαφορετικό από τα συνηθισμένα.Ένα καρότσι που δεν κινήθηκε ποτέ από κάποιον πατέρα ή μητέρα αλλά προστάτεψε μικρά βρέφη που εγκαταλείπονταν  εκεί. 

Το βράδυ της 16ης Ιουλίου , μία μάνα αφήνει το μωρό της στο βρεφοκομείο. Για κάποιους είναι ενα συνηθισμένο βράδυ μα για κάποιους άλλους θα είναι η βραδιά των μεγάλων αποφάσεων που θα καθορίσουν όλη τη ζωή τους. 

Το βιβλίο παρά τον μικρό του όγκο , έχει πολύ δυνατό συναισθηματικό φορτίο. Είναι βαθιά φιλοσοφικό και προκαλεί πολλούς προβληματισμούς.

Είναι ένα βιβλίο για βίαιους αποχωρισμούς. Ένα βιβλίο για τον κύκλο της ζωής , από τη γέννηση μέχρι το θάνατο. Ένα ταξίδι που παίρνει μια αναπάντεχη τροπή.Αναπάντεχο όπως και η ίδια η ζωή άλλωστε. Είναι γεμάτο όχι μόνο από εικόνες αλλά και ήχους. Το κουδούνι του βρεφοκομείου, η καμπάνα της εκκλησίας αλλά και οι φωνές των ανθρώπων , η φασαρία των οχημάτων μεταφέρουν τον αναγνώστη ακριβώς στο κέντρο των εξελίξεων. 

Ο Χρήστος Αναστασόπουλος καταπιάνεται με ένα δύσκολο κι ευαίσθητο θέμα. Αυτό της αναδοχής. Ένα θέμα που θέλει προσοχή πως θα το αγγίξει κανείς για να μην γίνει πολύ μελοδραματικός μα και να αποδωθεί ο απαραίτητος σεβασμός προς τους εμπλεκόμενους. Κι εδώ ο συγγραφέας φαίνεται να το αγγίζει με χειρουργική ακρίβεια. Οι ισορροπίες είναι λεπτές μα κατά τη γνώμη μου άριστα δομημένες στην νουβέλα αυτή.Ο συγγραφέας κερδίζει το στοίχημα και παραδίδει στους αναγνώστες μια ιστορία που αξίζει το χρόνο και την προσοχή μας. 

Στο βιβλίο θα συναντήσουμε μητέρες που εγκαταλείπουν το σπλάχνο τους, παιδιά που ψάχνουν τους βιολογικούς γονείς τους και γονείς που δεν μπορούν να εχουν δικά τους παιδιά και υιοθετούν ένα μωρό από το βρεφοκομείο. Ήρωες που συνδέονται μεταξύ τους με τρόπο αριστοτεχνικό. Που η κάθε κίνηση τους ή απόφαση προκαλεί μια αλυσιδωτή αντίδραση στις ζωές των υπολοίπων σαν ντόμινο. 

" Πάντα στις δύσκολες στιγμές,όταν ο χρόνος και οι καταστάσεις πιέζουν , αν θέλουν να επιβιώσουν οι άνθρωποι που μετέχουν σε αυτές , οφείλουν να λειτουργήσουν με αρμονία, ουσιαστική ανταλλαγή και έξυπνο νου." 

Τέλος να πω πως αγαπώ όταν στα βιβλία υπάρχουν διάφορα γνωμικά και προτάσεις που έχουν ειπωθεί από σπουδαίους ανθρώπους των τεχνών.Κι εδώ υπάρχουν διάσπαρτα παντού κι

όχι μόνο στην αρχή του κάθε κεφαλαίου. 

Ένα βιβλίο που ο τίτλος του και το εξώφυλλο σε παραπέμπει σε παλαιότερες εποχές ,αλλα γρήγορα θα διαπιστώσει κανείς πως  το περιεχόμενο του είναι πολύ σύγχρονο. Γραμμένο από έναν άντρα , ένα βιβλίο για την γυναίκα και τη μητρότητα που προσωπικά με άγγιξε πολύ. Δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram

Οπισθόφυλλο

Γιατί το σύμπαν είναι μια μήτρα.

Και το δώρο αυτό το έχει κάθε γυναίκα.

Κάθε γυναίκα, από βρέφος μέχρι γερόντισσα, κυοφορεί ένα σύμπαν. Ένα σύμπαν που το προσφέρει σε όποιον ή όποια επιθυμεί. Και που έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να το αρνηθεί σε όποιον ή όποια επιλέξει. Οι γυναίκες κυοφορούν σύμπαντα γιατί απλά δεν γεννήθηκαν μόνο για αυτές. Γεννήθηκαν για τη συνέχεια.