"Η ζωή που μένει"
Jean Paul Didierlaurent
Η Μανέλ είναι οικιακή βοηθός που δουλεύει σε σπίτια ηλικιωμένων για 48 λεπτά της ώρας. Σε άλλα είναι τυπική σύμφωνα με τους κανονισμούς και σε άλλα κάτι παραπάνω από οικιακή βοηθός.
Ο Αμβρόσιος είναι γιος βραβευμένου γιατρού και εργάζεται ως ταριχευτής.
Η Μανέλ ασχολείται με τους ζωντανούς ενώ ο Αμβρόσιος, όπως ένας ταχυδακτυλουργός, φροντίζει να σβήσει από τους νεκρούς τα σημάδια του θανάτου.
Οι δύο ήρωες πλαισιωμένοι από έναν δευτερεύοντα χαρακτήρα, τη γιαγιά του Αμβρόσιου, Μπετ και τον Σαμουήλ που φροντίζει η Μανέλ, θα έρθουν κοντά.
Οι τέσσερις αυτοί χαρακτήρες αλληλεπιδρούν χαρίζοντας στον αναγνώστη μια απολαυστική ιστορία.
Ευχάριστο, καλογραμμένο, με φυσικούς διαλόγους και αρκετό χιούμορ "Η ζωή που μένει" είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα και με ευχαρίστηση.
Μέσω των χαρακτήρων του, ο συγγραφέας θίγει θέματα, όπως τα γηρατειά και τη μοναξιά, τη φροντίδα των ηλικιωμένων, την αγάπη και την ευθανασία. Θέματα ανθρώπινα που μας αφορούν όλους, θέματα μακάβρια, γραμμένα ωστόσο με τέτοιο τρόπο, ώστε να αφήνουν μια νότα αισιοδοξίας.
Με τα μάτια του Αμβρόσιου ο αναγνώστης θα απενοχοποιήσει τον θάνατο.
Με τα μάτια της Μανέλ "θα δει" και θα αναρωτηθεί για μια διαφορετική διαχείριση της ζωής που τού απομένει.
Μ.Κ
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
"Ταχυδακτυλουργοί, Αμβρόσιε, αυτό είμαστε μονάχα" του επαναλάμβανε ασταμάτητα. "Τίποτε περισσότερο από ταχυδακτυλουργοί, που πρέπει να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει πως όλα παγώνουν από τη στιγμή που χτυπάει ο θάνατος. Μπούρδες. Η ζωή δε σταματάει με τον θάνατο, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει".
Η Μανέλ είναι οικιακή βοηθός, ασχολείται με τους ζωντανούς, ο Αμβρόσιος είναι ταριχευτής, ωραιοποιεί τον θάνατο. Ο γερο-Σαμουήλ, ζωντανός που προετοιμάζει τον θάνατό του, είναι ο άνθρωπος-κλειδί στη γνωριμία τους, μετά από μια σειρά απίστευτων τυχαίων συμβάντων. Μαζί ξεκινούν ένα εξωφρενικό road trip με νεκροφόρα, σε αναζήτηση μιας αμφίβολης ανατροπής που θα μπορούσε να αποτρέψει τη μοιραία κατάληξη που έχει εξαγγελθεί. Οι παρέες των ηλικιωμένων, τα γηροκομεία, η αναπόφευκτη κατάρρευση των σωμάτων, ο θάνατος, το νεκροτομείο... Ο συγγραφέας του Αφηγητή του πρωινού τρένου συνθέτει εδώ, με υλικό κάποια από τα πιο δύσκολα στάδια της ζωής μας, έναν αισιόδοξο και απίστευτα αναζωογονητικό σύγχρονο μύθο, έναν ύμνο στον άνθρωπο, κατ' εικόνα του ήρωά του, του Αμβρόσιου, του ταριχευτή που αγαπά αληθινά τους ζωντανούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου