Μαρμαρού

Μαρμαρού - Ζαχαρίας Στουφής 

Από τις ΑΩ Εκδόσεις και τον εκδότη Petros Michalis 

Έργο εξωφύλλου: Μαργαρίτα Βασιλάκου 

Μια φορά κι έναν καιρό , πριν πολλά πολλά χρόνια υπήρχε ένας τόπος μακρινός , όπου οι άνθρωποι ζούσαν εκεί φτωχικά, με γνώμονα διάφορες δεισιδαιμονίες , με αμφίβολη ηθική και αντιλήψεις που δύσκολα ξεφεύγουν από τους νόμους του θεού.

" Οι φτωχοί είναι άνθρωποι καταπιεσμένοι σεξουαλικά και γι'αυτό γίνονται εύκολα υποχείρια κάθε μορφής εξουσίας."

Στον τόπο αυτό , που βασανίστηκε από τον πόλεμο και τη φτώχια και "χτυπήθηκε" από την εβλογιά ,γεννήθηκε ο θρύλος της Μαρμαρούς. Η Μαρμαρού ήταν ένα κορίτσι που όταν έχασε την οικογένειά της από την αρρώστια , την παντρέψανε με τον Μαρμαρά. Έναν πολύ μεγαλύτερό της άντρα αλλά αξιοσέβαστο ( φευ!) μέλος της μικρής και κλειστής αυτής επαρχιακής κοινωνίας.

" Αυτός που αρνήθηκε τον τόπο και τον χρόνο, είδε πάνω και κάτω κόσμο ένα."

Η Μαρμαρού θα κάνει το "λάθος" να μορφωθεί, να αμφισβητήσει,να διαφωνήσει με την κοινή γνώμη, να ερωτευτεί κι αυτό εντέλει θα το πληρώσει με τη ζωή της.

Διακόσια περίπου χρόνια μετά , στον ίδιο τόπο , έναν άντρας θα συναντήσει μια όμορφη γυναίκα που όμως δεν έχει  φυσική υπόσταση. Θα μιλήσει μαζί της, θα χορέψει , θα ερωτευτεί.Ένα φάντασμα που άλλους θα τους τρομάξει κι άλλους θα τους σαγηνεύσει. 

Τι είναι αυτό όμως που ζητάει η Μαρμαρού; Ζητάει να μαθευτεί η αληθινή ιστορία της και ίσως έναν έρωτα που δεν πρόλαβε να ζήσει. Ακόμα κι αν δεν τα βρήκε όλα αυτά τότε, που τα μυαλά ήταν απαρχαιωμένα , ίσως τα βρει τώρα, στο σήμερα,που οι εποχές έχουν αλλάξει και οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτόμυαλοι. (Τι ειρωνία!)

"Από χώμα και νερό είναι το σώμα.

Απ'όνειρο και θάνατο το πνεύμα."

Ο Ζαχαρίας Στουφής πρωτοτυπεί και γράφει ένα γκόθικ φεμινιστικό παραμύθι του 1700 κι όμως σύγχρονο κι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Ένα παραμύθι με όμορφες πριγκίπισσες, "κακούς λύκους" , μπόλικη φαντασία και σημαντικά νοήματα και διδάγματα για την πραγματική ζωή.

Χρησιμοποιεί μια τεχνική ιδιαίτερη και ξεχωριστή. Παρεμβαίνει ο ίδιος στην αφήγηση, επεξηγεί και διορθώνει. Αφηγείται τη μία ιστορία μέσα στην άλλη, πάει πίσω μπρος στο χρόνο σαν οδηγός μιας χρονομηχανής με επιβάτη τον αναγνώστη.

Όπως πάντα , δεν μασάει τα λόγια του και τολμάει να πει αλήθειες που μπορεί να σοκάρουν.Θα μιλήσει για την πατριαρχία και για τους ανθρώπους στις μικρές κοινωνίες που ενώ μιλούν για όσα δεν τους αφορούν , σιωπούν εκεί που πρέπει να φωνάξουν.Χρησιμοποιεί με ευχέρεια τη ντοπιολαλιά και τις εκφράσεις του τόπου και της εποχής κάτι που αγάπησα σε συνδυασμό με την σκοτεινή και μυστηριώδη ατμόσφαιρα που διέπει όλο το βιβλίο.

Μας παίρνει μαζί του σε ένα ταξίδι στο χρόνο , στην Άνω Βολίμα της Ζακύνθου, τον τόπο που γεννήθηκαν οι πρόγονοί του. Δίνει φωνή σε πραγματικούς και φανταστικούς ήρωες και μας κάνει κοινωνούς μιας ιστορίας που έχει να μας διδάξει πολλά.

Παραμύθι, μυθοπλασία, θρύλος ή αληθινή ιστορία; Δεν θα το μάθουμε ποτέ και στην τελική δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.

Και φυσικά όπως σε όλα τα παραμύθια "ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα".

Ρ.Σ.

Ακολουθήστε μας στο facebook  και στο instagram

Οπισθόφυλλο:

Λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ζακύνθου, ένας νεαρός αγρότης, ο Παναγιώτης, ερωτεύεται τη Μαρμαρού, μια γυναίκα βρικόλακα που έχει στοιχειώσει το σπίτι του. Διακόσια χρόνια μετά την άδικη δολοφονία της, εμφανίζεται στον νεαρό αγρότη διεκδικώντας την ιδιοκτησία της, τον έρωτα και τη δικαιοσύνη. Η Μαρμαρού θα μπορούσε να είναι το φάντασμα της ανεξάρτητης γυναίκας και μαζί το αιώνιο θύμα, μέσα σε μια πατριαρχική κοινωνία, που διαχρονικά και κυριολεκτικά σκοτώνει... Θα μπορούσε όμως να είναι και το πανάρχαιο αίτημα του ανθρώπου για τη διάρρηξη των ορίων μεταξύ ζωής και θανάτου. Σε κάθε περίπτωση, η Μαρμαρού είναι ένα «παραμύθι» για μεγάλα και «κακά» παιδιά!