Η εποχή των τυφώνων "

 "Η εποχή των τυφώνων"

ΔΩΜΑ εκδόσεις

Φερνάντα Μελτσορ

Όταν ακούει κανείς για την εποχή των τυφώνων του έρχεται στο μυαλό εκείνο το φυσικό φαινόμενο κατά το οποίο κυκλώνες στο πέρασμά τους παρασέρνουν τα πάντα και ισοπεδώνουν πολιτείες ολόκληρες.Το καταστροφικό αυτό φαινόμενο από το οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει έτσι και βρεθεί στο πέρασμά του.

Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η εποχή των τυφώνων με το περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου; Ο αναγνώστης θα την καταλάβει μόνο όταν κι ο ίδιος μπλεχτεί στις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος και αντιληφθεί πως η ιστορία του θα τον παρασύρει χωρίς να μπορεί να ξεφύγει. Όπως και οι ήρωές του,που κι αυτοί, άνθρωποι μοχθηροί στην πλειοψηφία τους, έχουν μπλεχτεί σε έναν κυκλώνα μίσους και βίας από τον οποίο δεν μπορούν να απεμπλακούν και παρασύρονται σε σκοτεινές καταστάσεις. 

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Μία γυναίκα που την αποκαλούν Μάγισσα βρίσκεται νεκρή και η τοπική κοινωνία προσπαθεί να εξιχνιάσει το έγκλημα.Η συγγραφέας μας αποκαλύπτει τις ιστορίες των ανθρώπων που σχετίζονται με το φόνο.Οι ιστορίες πολλές, ο κάθε ένας περιγράφει τη δική του προκειμένου να έρθει στο φως η αλήθεια ή να κρυφτούν οι αδυναμίες και οι ενοχές.Τούτο όμως δεν είναι ένα απλό φονικό όπως φανερώνεται εντέλει.Είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία.Μια ζοφερή νοοτροπία καλά σφηνωμένη στα μυαλά των ανθρώπων από την οποία δεν μπορούν να απαλλαγούν.Μια θύελλα που δεν αφήνει όρθιο τίποτα στο διάβα της. 

" Λένε ότι στην πραγματικότητα δεν πέθανε ποτέ, γιατί οι μάγισσες ποτέ δεν πεθαίνουν έτσι εύκολα.Λένε ότι την τελευταία στιγμή, λίγο πριν τη μαχαιρώσουν εκείνα τα αγόρια , πρόλαβε να κάνει ένα ξόρκι και να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο,σε σαύρα ή σε κουνέλι , που έτρεξε να λουφάξει στο πιο βαθύ λαγούμι του βουνού." 

Ενδιαφέρον αποτελεί το χρονικό πλαίσιο στο οποίο είναι τοπεθετημένη η ιστορία. Γιατί λόγω των αντιλήψεων της κοινωνίας και των ηρώων θα περίμενε κανείς να βρισκόμαστε κάπου στο μεσαίωνα.Στην πραγματικότητα όμως και όσο προχωράει η πλοκή αντιλαμβάνεται κανείς οτι είμαστε σε μια πιο σύγχρονη εποχή και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πιο τρομακτικό από το ίδιο το περιεχόμενο του βιβλίου. 

Γλώσσα σκληρή, μα πως αλλιώς να διηγηθείς τα σκηνικά που περιγράφονται στο βιβλίο.Πώς αλλιώς να αποδώσεις τη βαναυσότητα της ανθρωπότητας;

Τελείες, ελάχιστες.αΠαράγραφοι, καθόλου.Ένα βιβλίο που δεν είναι για όλους, μα και γι'αυτούς που είναι δεν είμαι σίγουρη οτι θα καταφέρουν να το φτάσουν μέχρι το τέλος.Κι αν το κάνουν σίγουρα θα νιώσουν ένα σφίξιμο στο στομάχι. 

Μισογυνισμός,ομοφοβία, δεισιδαιμονίες,βια,σεξ,ναρκωτικές ουσίες. Ένα ομολογουμένως σκληρό μυθιστόρημα μα πιο σκληρό κατά την άποψή μου είναι οτι η συγγραφέας εμπνεύστηκε από ένα πραγματικό γεγονός που διάβασε στην εφημερίδα.Γιατί αν κάτι με τρομάζει περισσότερο από την ίδια τη βία , αυτό είναι η ανοχή στη βία και η εξοικείωση μαζί της. 

Τέλος δεν μπορώ να παραλείψω και να μην αναφερθώ στη μετάφραση.Πως μπορεί να αξιολογήσει κανείς μία μετάφραση εαν δεν έχει διαβάσει το κείμενο στην αρχική του γλώσσα; Ένας αναγνώστης δεν μπορεί να εκτιμήσει τη μεταφραση ενός μυθιστορήματος παρά μονο σε δύο περιπτώσεις. Όταν είναι είτε πολύ κακή είτε πολύ καλή κι εδώ η Αγγελική Βασιλάκου φαίνεται να έκανε πολύ καλή δουλειά. 

Η "εποχή των τυφώνων" είναι αναμφίβολα ένα βιβλίο που δεν τελειώνει μόλις κλείσεις την τελευταία σελίδα , μα σε ακολουθεί ακόμα και για καιρό μετά.

Διάβασέ το μόνο αν νομιζεις οτι αντέχεις!

Ρ.Σ

Ένα πολύ σκληρό βιβλίο. Σε αφήνει άναυδο .

Δύσκολο και για τον μακροπεριοδο λόγο και για τις περιγραφές του. 

Θέλει απόλυτη συγκέντρωση και πολλές φορές το έκλεισα γιατί δεν άντεχα να διαβάσω άλλο. 

Ομοφοβία, βία, ναρκωτικά, φτώχεια, μισογυνισμός, είναι η κατάσταση που επικρατεί στο Μεξικό την εποχή που περιγράφει η συγγραφέας. Το πτώμα μιας γυναίκας, άγρια δολοφονημένης βρίσκεται σε ένα κανάλι και εμείς καλούμαστε να γνωρίσουμε τους εμπλεκόμενους μέσα από τις πιο σκοτεινές πλευρές της ζωής τους.

Άνθρωποι που έζησαν δύσκολα παιδικά και ενήλικα χρόνια. Άνθρωποι που έγιναν παιχνίδι στα χέρια άλλων, που τους φέρθηκαν σαν σκουπίδια. Άνθρωποι που δεν αγαπούν γιατί δεν αγαπήθηκαν.

Σεξουαλικά αντικείμενα από τα αθώα ακόμα χρόνια τους, αναπόφευκτα καταλήγουν στην βία.

Δεν έχω διαβάσει κάτι παρόμοιο ποτέ

Δεν είναι ένα βιβλίο που θα κάνει τον αναγνώστη να χαλαρώσει σε καμία περίπτωση.

Μ.Κ

"Για να αποδοθεί αυτός ο κόσμος, απαιτείται μια πένα μαγική, που να μη δειλιάζει μπροστά στη φρίκη" (Le Monde)

"Απόσταγμα δηλητήριου. Εδώ το έγκλημα δεν είναι μια πράξη αλλά μια ολόκληρη ατμόσφαιρα" (The New York Times)

"Ο Ματωμένος μεσημβρινός του Κόρμακ Μακκάρθυ συναντά το 2666 του Ρομπέρτο Μπολάνιο" (Wall Street Journal)

"Αυτό δεν είναι βιβλίο για ολιγόψυχους. Εδώ δεν έχει μελόδραμα, εδώ δεν έχει οίκτο" (Financial Times)

"Αναμφίβολα, το σημαντικότερο, το πιο ξεχωριστό βιβλίο της χρονιάς" (Plumas Atomicas)

"Οι αναγνώστες που δυσκολεύονται με τη σκληρή γλώσσα και την ακραία βία θα πρέπει να ξέρουν ότι εδώ υπάρχουν και τα δύο σε πολύ μεγάλες δόσεις" (NPR)

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Η Μάγισσα είναι νεκρή. Μια παρέα παιδιών βρήκε το πτώμα της μέσα σ' ένα αρδευτικό κανάλι, στον κάμπο με τα ζαχαροκάλαμα. Η βία δεν είναι είδηση στη Λα Ματόσα, όμως το χωριό έχει αναστατωθεί. Η ιστορία του φόνου ξετυλίγεται μέσα απ' τις χειμαρρώδεις αφηγήσεις προσώπων που εμπλέκονται στην υπόθεση, με το καθένα τους να αποκαλύπτει νέες, όλο και πιο φρικιαστικές, λεπτομέρειες.

Η Φερνάντα Μελτσόρ παρουσιάζει έναν κόσμο τόσο ρυπαρό, που ο αναγνώστης βγαίνει απ' αυτόν λερωμένος. Κι όμως, και μέσα στον απόλυτο ζόφο, παραμένει ένα φωτάκι στην ψυχή που η μαυρίλα δεν το σβήνει.

Facebook

Instagram